Σχετικά με την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή με θέμα τη Διεθνή Οικονομική Κρίση

Στην συνέχεια αυτής της ανάρτησης, ακολουθούν οι σημερινές ομιλίες του Κώστα Καραμανλή και του Γιώργου Αλογοσκούφη (links) στην προ ημηρεσίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, με θέμα την διεθνή οικονομική κρίση.

Ειλικρινά, δυσκολεύομαι - ακόμη και αυτή τη στιγμή - να βρω τον κατάλληλο τρόπο να σχολιάσω  τις τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού και του Υπουργού του... Όμως, ποιός μπορεί να λάβει σοβαρά υπόψη του τα λεγόμενα του Υπουργού των Οικονομικών; Ποιός μπορεί να στηριχτεί στα λεγόμενα του Πρωθυπουργού, όταν οι δικές του πολιτικές κατευθύνσεις είναι κι εκείνες που ακολουθούνται κατά γράμμα;

Μήπως τα τελευταία χρόνια αυτής της "Νέας Διακυβέρνησης", δεν ευτυχήσαμε να ξαναδούμε εικόνες του μεσοπολέμου... ξεχασμένες εικόνες πεινασμένων συνανθρώπων μας... ξεχασμένες συνειδητά, μην και μετριαστεί κάπως έτσι η ντροπή μας;

Μήπως στα χρόνια αυτής της "Νέας Διακυβέρνησης" δεν ζούμε μέρες, ώρες, στιγμές καιροσκοπισμού και διαφθοράς;

Ποιός μπορεί να ισχυριστεί ότι ο ένας φταίει λιγότερο από τον άλλον; Μήπως η παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος δεν μάς έφερε έως εδώ; Και εφόσον αυτό αποτελεί αναμφισβήτητη πραγματικότητα, έχουν το θράσος κάποιοι να εμφανίζονται στην Βουλή και να ομιλούν εν ονόματι του ελληνικού λαού;

Ο κύριος Πρωθυπουργός και ο Υπουργός του, εμφανίστηκαν σήμερα στην Βουλή δείχνοντας πως δεν έχουν συναίσθηση της πραγματικότητας. Φαίνεται, όντως ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα και προσπαθούν με κάθε τρόπο, να μας πείσουν ότι εμείς κάνουμε λάθος και αυτοί έχουν δίκιο(!)

Αντί να ομολογήσουν - επιτέλους - την αποτυχία τους, αντί να ζητήσουν συγγνώμη για την διαρκή και καθημερινή καταστροφή όλο και περισσότερων ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων, καταστροφή που προέρχεται από την δική τους αδυναμία και πολιτική ανικανότητα, κρύβονται πίσω από την διεθνή κρίση και μας ζητούν να κάνουμε το ίδιο, να κάνουμε τα στραβά μάτια δηλαδή, σε όλα τα κακώς κείμενα που προκαλούνται από την δική τους εσφαλμένη και αναχρονιστική νοοτροπία περί διακυβέρνησης.

... Και αφού δεν τους "βγαίνει", όλους εμάς, μάς κατηγορούν ως λαϊκιστές, μας κατηγορούν ότι δεν είμαστε σοβαροί και πως δεν έχουμε να προσφέρουμε τίποτε στο δημόσιο διάλογο (μονόλογο).

Με συγχωρείτε, αλλά δεν επιθυμώ άλλο να ασχολούμαι με ιδεολογίες, ιδεολογήματα, τράπεζες, μοναστήρια, διεθνείς κρίσεις, σκάνδαλα, κουμπάρους κ.λπ. αν και πολύ φοβάμαι ότι ακόμη δεν έχουμε περάσει τα πιο επικίνδυνα σταυροδρόμια... Θα σας παρακαλέσω, λοιπόν, όχι απλά να διαβάσετε, αλλά να δώσετε ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτέ τις δύο ομιλίες, διότι σκιαγραφούν με τον πιο απόλυτο τρόπο ποιοί κυβερνούν αυτήν την χώρα!

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους έλληνες για τις επιλογές τους, όταν το μόνο που ζητούν είναι περισσότερη ποιότητα, ασφάλεια, ελευθερία, ευκαιρίες και ευμάρεια. Όμως, όποιος ή όποιοι προσπαθούν να θέσουν περιορισμούς και τελικά, όλοι όσοι κάνουν την ζωή μας χειρότερη είναι υπόλογοι, πρέπει να είναι υπόλογοι όχι μόνον σε εμάς, στους πολίτες δηλαδή, αλλά πρωτίστως στην συνείδησή τούς - αν έχει απομείνει καθόλου - ούτως, ώστε την επόμενη φορά να έχουν να μας πουν κάτι σημαντικό από το βήμα της Βουλής.       

http://alogoskoufis.gr/omilies.php?version=gr&id=1182&view=more

http://www.nd.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=50852&Itemid=92

Forward To The Past: Russia, Turkey, And Armenia's Faith

By Raffi K. Hovannisian

The recent race of strategic realignments reflects a real crisis in the world order and risks triggering a dangerous recurrence of past mistakes. Suffice the testimony of nearly all global and regional actors, which have quickly shifted gears and embarked on a collective reassessment of their respective strategic interests and, to that end, a diversification of policy priorities and political partnerships.

It matters little whether this geopolitical scramble was directly triggered by the Russian-Georgian war and the resulting collapse of standing paradigms for the Caucasus, or whether it crowned latently simmering scenarios in the halls of international power. The fact is that the great game -- for strategic resources, control over communications and routes of transit, and long-term leverage -- is on again with renewed vigor, self-serving partisanship, and duplicitous entanglement.

One of the hallmarks of this unbrave new world is the apparent reciprocal rediscovery of Russia and Turkey. Whatever its motivations and manifestations, Turkey's play behind the back of its trans-Atlantic bulwark and Russia's dealings at the expense of its "strategic ally" Armenia raise the specter of a replay of the events of more than 85 years ago, when Bolshevik Russia and a Kemalist Turkey not content with the legacy of the great Genocide and National Dispossession of 1915 partitioned the Armenian homeland in Molotov-Ribbentrop fashion and to its future detriment.

Time To Face Up Nagorno-Karabakh (Artsakh, in Armenian) was one of the territorial victims of this 1921 plot of the pariahs, as it was placed under Soviet Azerbaijani suzerainty together with Nakhichevan. That latter province of the historical Armenian patrimony was subsequently cleansed of its majority Armenian population, and then of its Armenian cultural heritage. As recently as December 2005, Azerbaijan (like Armenia, a member of the Council of Europe) completed the total, Taliban-style annihilation of the medieval Armenian cemetery at Jugha that contained thousands of unique cross-stones.

Nagorno-Karabakh, by contrast, was able to turn the tide on a past of genocide, dispossession, occupation and partition and defend its identity, integrity, and territory against foreign aggression. In 1991 -- long before Kosovo, South Ossetia, and Abkhazia became buzzwords -- it declared its liberty, decolonization, and sovereignty in compliance with the Montevideo standards of conventional international law and with the Soviet legislation in force at that time.

Subsequent international recognition of Kosovo, on the one hand, and the later withholding of such recognition for South Ossetia and Abkhazia, on the other, demonstrate that there exists no real rule of law applied evenly across the board. On the contrary, such decisions are dictated by vital interests that are rationalized by reference to selectively interpreted international legal principles of choice and exclusivist distinctions of fact which, in fact, make no difference.

It's time to face up to the farce -- and that goes for Moscow and Ankara too, judging by recent pronouncements by high-level officials. And if the two countries are driven by the desire for a strategic new compact, then at least their partners on the world stage should reshift gears and calibrate their policy alternatives accordingly. Iran, the United States, and its European allies might find here an objective intersection of their concerns.

What Is Needed Russia and Turkey must never again find unity of purpose at the expense of Armenia and the Armenian people. The track record of genocide, exile, death camps, and gulags is enough for all eternity.

These two important countries, as partners both real and potential, must respect the Armenian nation's tragic history, its sovereign integrity and modern regional role, and Nagorno-Karabakh's lawfully gained freedom and independence.

Football diplomacy is fine, but Turkey can rise to the desired new level of global leadership and local legitimacy only by dealing with Armenia from a "platform" of good faith and reconciliation through truth; lifting its illegal blockade of the republic and opening the frontier that it unilaterally closed, instead of using it as a bargaining tool; establishing diplomatic relations without preconditions and working through that relationship to build mutual confidence and give resolution to the many watershed issues dividing the two neighbors; accepting and atoning, following the brilliant example of post-World War II Germany, for the first genocide of the 20th century and the national dispossession that attended it; committing to rebuild, restore, and then celebrate the Armenian national heritage, from Mount Ararat and the medieval capital city of Ani to the vast array of churches, monasteries, schools, academies, fortresses, and other cultural treasures of the ancestral Armenian homelands; initiating and bringing to fruition a comprehensive program to guarantee the right of secure voluntary return for the progeny and descendants of the dispossessed to their places and properties of provenance; providing full civil, human, and religious rights to the Armenian community of Turkey, including the total abolition the infamous Article 301, which has served for so long as an instrument of fear, suppression, and even death with regard to those courageous citizens of good conscience who dare to proclaim the historical fact of genocide; and finally, exercising greater circumspection in voicing incongruous and unfounded allegations of "occupation" in the context of Nagorno-Karabakh's David-and-Goliath struggle for life and justice, lest someone remind Ankara about more appropriate and more proximate applications of that term.

As for Russia, true strategic allies consult honestly with each other and coordinate their policies pursuant to their common interests. They do not address one another by negotiating adverse protocols with third parties behind each other's back; they do not posture against each other in public or in private; and they do not try to intimidate, arm-twist, or otherwise pressure each other via the press clubs and newspapers of the world. Russia, too, must deal with Armenia in good faith, recognizing the full depth and breadth of its national sovereignty and the horizontal nature of their post-Soviet rapport, its right to pursue a balanced, robust, and integral foreign policy, as well as the nonnegotiability -- for any reason, including the sourcing and supervision of Azerbaijani oil -- of Nagorno-Karabakh's liberty, security, and self-determination.

The Armenian government, in turn, must of course also shoulder its share of responsibility for creating a region of peace and shared stability, mutual respect and open borders, domestic democracy, and international cooperation. An ancient civilization with a new state, Armenia's national interests can best be served by achieving in short order a republic administered by the rule of law and due process, and an abiding respect for fundamental freedoms, good governance, and fair elections, which, sadly, has not been the case to date.

Armenia urgently needs a new understanding with its neighbors that will preclude once and for all its being cast again in the role of either fool or victim.

Initially published at RFE/RL

Copyright (c) 2008. RFE/RL, Inc. Reprinted with the permission of Radio Free Europe/Radio Liberty, 1201 Connecticut Ave., N.W. Washington DC 20036. read also: Armenia: time for diplomacy Russia and Turkey: diplomatic struggle for Caucasus

Έτσι... για την ιστορία

Μερικές σκέψεις και ερωτήματα σχετικά με τον δικό μας "εκλεπτυσμένο" φασισμό.

Με αφορμή την επέτειο του "ΟΧΙ" (το οποίο σημειωτέον υποχρεώθηκε να προβάλλει ο εθνικοσοσιαλίζων Ιωάννης Μεταξάς προς τους επίδοξους κατακτητές μας, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε) αναρωτιέμαι πόσες φορές, από τότε κι έπειτα, ο λαός μας είπε "όχι", "φτάνει πια", "ως εδώ"; Πόσες φορές - αλήθεια, ορθώσαμε το ανάστημά μας στις βουλές του κάθε επίδοξου καταπιεστή;

Χωρίς καμιά αμφιβολία, τα πράγματα με τον καιρό αλλάζουν. Σήμερα - για εμάς - ο κίνδυνος δεν προέρχεται από άλλα κράτη ή ξενόφερτες ιδεολογίες και ιδεολογήματα που επιβουλεύονται το αγαθό της ελευθερίας μας... αυτό που με τόσο κόπο έχουμε κατακτήσει.

Σήμερα, επίδοξος καταπιεστής είναι άλλος... ή μάλλον, άλλοι! Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, παπάδες, τραπεζίτες, δάσκαλοι, κάθε λογής δημόσιοι λειτουργοί, ελεύθεροι (ή μη) επαγγελματίες... κάθε ένας από εμάς μπορεί να θεωρηθεί ως ένας μικρός ή μεγάλος εν δυνάμει τύραννος, όταν νομίζουμε ότι έχουμε ή πραγματικά έχουμε λίγη εξουσία στα χέρια μας!

Όμως, η "εξουσία" - η κάθε εξουσία, με όποιο χρώμα κι αν εμφανίζεται κάθε φορά - είναι υποχρεωμένη να δίνει λογαριασμό και να δικαιολογεί την ύπαρξή της και κατά συνέπεια, την εφαρμογή της στα κοινωνικά πράγματα.

Και όταν μπορεί και δικαιολογεί, έχει καλώς! Με βάση τον κανόνα περί δράσης-αντίδρασης επιτυγχάνεται μία κάποια ισορροπία.

Τί συμβαίνει όμως στην περίπτωση που δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εφαρμογή της - ηθικά κατά πρώτον και πρακτικά κατά δεύτερον; Τί γίνεται, όταν αυθαίρετα και ετσιθελικά προσπαθεί να επιβιώσει εις βάρος του συνόλου; (και αναφέρομαι σε αυτό, διότι το "απρόσωπο" σύνολο των πολιτών (... των λοιπών άλλων δηλαδή) ενοχοποιεί η κάθε εξουσία, όταν αρχίζει και χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της).

Απλά την υπομένουμε και την ανεχόμαστε, μην και δεήσει κάποτε να μας καταπιέζει λιγότερο; Δεχόμαστε παθητικά κάθε σκέψη, κάθε σχέδιο, κάθε απόφαση και κάθε προσπάθεια που σκοπό έχει να μας περιορίσει σε μέτρα ικανά για τον έλεγχο και τον "συνετισμό" μας; Ή μήπως αντιδρούμε και βροντοφωνάζουμε: Όχι! Φτάνει πια! Ως εδώ!(;)

Συζητούμε, γράφουμε, μιλούμε, παραπονιόμαστε... για τί; Για όλα όσα εμείς επιτρέψαμε και επιτρέπουμε... μήπως έτσι "ξορκίσουμε το κακό";

Μήπως εμείς δεν είμαστε εκείνοι που "γίναμε" αγάδες και πασάδες στην θέση άλλων αγάδων και πασάδων; Μήπως εμείς δεν επιτρέψαμε σε κοτζαμπάσηδες, μπέηδες, κουμπάρους, και μπατζανάκηδες να νέμονται τον δικό μας παραγόμενο πλούτο και μάλιστα εις βάρος μας;

Μήπως όλα τα κακώς κείμενα που σήμερα βιώνουμε και αντιμετωπίζουμε, δεν είναι αποτέλεσμα της παιδείας και του πολιτισμού που εμείς επιλέξαμε ως δικά μας - και μάλιστα νιώθουμε και υπερήφανοι γι' αυτά;

Αυτή λοιπόν είναι η ποιότητά μας και όλα εκείνα που μάς προσδιορίζουν ως λαό συνολικά και ως πρόσωπα; Σίγουρα όχι. Διαφορετικά κανένας μας δεν θα μοχθούσε για να επιτύχει κάτι καλλίτερο. Πρέπει όμως να ομολογήσουμε την αποτυχία μας (οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική κ.λπ.). Μόνον έτσι βρίσκονται λύσεις! Και το ιστορικό παράδειγμα δεν επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες, έστω κι αν υπάρχουν ή μπορούν να αναπτυχθούν πλήθος προσεγγίσεων.

Μπορεί λοιπόν το "ΟΧΙ" ως λέξη να έχει συμβολική σημασία - ιδιαίτερα για τους έλληνες - λαμβάνει όμως πρακτική αξία (και αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό), όταν εμείς οι ίδιοι κάνουμε πράξη την υπέρβαση όχι μόνο στις "εσωτερικές" μας αναζητήσεις, αλλά και μέσα στην καθημερινότητα, κερδίζοντας μικρές ή μεγάλες μάχες με πρόσωπα, θεσμούς, αντιλήψεις και πρακτικές που μας εχθρεύονται, που μας υποβιβάζουν, που μας καταδυναστεύουν και επιθυμούν την κοινωνική μας εξόντωση.  

Επίσκεψη κλιμακίου του ΠΑΣΟΚ στις κλειστές φυλακές Αγίου Στεφάνου Πάτρας

Αναδημοσιεύω από την ιστοσελίδα του βουλευτή Αχαϊας του ΠΑΣΟΚ, Μιλτιάδη Βέρρα, το δελτίο τύπου που εξέδωσε αναφορικά με τις εντυπώσεις που  αποκόμισε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του κλιμάκιο του ΠΑΣΟΚ στις κλειστές φυλακές του Αγίου Στεφάνου της Πάτρας καθώς, δίνεται συνέχεια και επιβεβαιώνονται οι καταγγελίες που καθημερινά πλέον βλέπουν το φως της δημοσιότητας σε σχέση πάντα με τις συνθήκες κράτησης στα "σωφρονιστικά" καταστήματα της χώρας μας και ιδιαίτερα σε αυτό της περιοχής μας!

Κλιμάκιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποτελούμενο από τους Βουλευτές Αχαΐας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κκ Απόστολο Κατσιφάρα, Μιλτιάδη Βέρρα και Κων/νο Σπηλιόπουλο καθώς και το Γραμματέα της ΝΕ, Αχαΐας κ. Π. Αλεξόπουλο επισκέφτηκε σε προγραμματισμένη συνάντηση την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008 στις 11:00, την κλειστή φυλακή του Αγίου Στεφάνου Πάτρας.

Το Κλιμάκιο συναντήθηκε και συζήτησε με το Δ/ντή του Ιδρύματος και τους εκπροσώπους του Σωματείου των Σωφρονιστικών Υπαλλήλων και ξεναγήθηκε στους χώρους του Σωφρονιστικού Καταστήματος. Δεν επετράπη η επίσκεψη στους χώρους διαμονής των κρατουμένων, καθότι γι αυτό πρέπει να υπάρξει έγκριση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης ετέθησαν όλα τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν τη Διεύθυνση και τους εργαζομένους, όπως επίσης συζητήθηκε λεπτομερέστατα η ποιότητα κράτησης και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι στα κελιά τους. Συγκεκριμένα:

1. Το σωφρονιστικό Ίδρυμα του Αγίου Στεφάνου σύμφωνα με το σχεδιασμό του και προκειμένου να προσφέρει αξιοπρεπή διαβίωση θα έπρεπε να φιλοξενεί 350 άτομα. Σήμερα φιλοξενεί 800, δηλαδή υπερδιπλάσιους από τους προβλεπόμενους.
2. Οι εργαζόμενοι είναι 120, ενώ το οργανόγραμμα της Φυλακής προβλέπει 150 και από αυτούς που εργάζονται, ένα σημαντικό ποσοστό είναι αποσπασμένο σε άλλες υπηρεσίες της φυλακής πχ οδηγοί, νοσηλευτές, καθαριστές κ.α..
3. Για την Κλειστή Φυλακή προβλέπονται 2 παθολόγοι και 2 ψυχίατροι σύμφωνα με τα λεγόμενα της Διεύθυνσης, ενώ οι ανάγκες του Ιδρύματος «καλύπτονται» μόλις από έναν παθολόγο! Παρουσιάζεται παντελής έλλειψη ψυχιατρικής στήριξης. Το ίδιο συμβαίνει και στην κοινωνική υπηρεσία των Φυλακών που λειτουργεί με το μισό από το προβλεπόμενο προσωπικό.
4. Το πεπαλαιωμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού με 3.000.000 χλμ θέτει σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των μεταφερόμενων σωφρονιστικών υπαλλήλων και δημιουργεί κινδύνους πρόκλησης τροχαίου ατυχήματος.
5. Η μεγάλη ανασφάλεια που υπάρχει σχετικά με την ύδρευση των φυλακών, επειδή υδροδοτείται από την ΕΤΒΑ, η οποία δεν υποχρεούται να υδροδοτεί τις Φυλακές. Διοίκηση και εργαζόμενοι, ζήτησαν από το Κλιμάκιο, τη στήριξή του για την εξασφάλιση χρηματοδότησης σχετικά με τη διάνοιξη γεώτρησης προκειμένου απρόσκοπτα να υδροδοτούνται οι φυλακές, έως ότου ολοκληρωθεί το Φράγμα Πείρου-Παραπείρου, το οποίο ως γνωστόν καρκινοβατεί.
6. Η ανάγκη επαναπροώθησης των αλλοδαπών κρατουμένων στις χώρες καταγωγής τους προκειμένου να υπάρξει αποσυμφόρηση του Ιδρύματος αφού τα 2/3 των κρατουμένων είναι αλλοδαποί .
7. Η μέριμνα για τη δημιουργία ταμείου απόρων κρατουμένων που σήμερα καλύπτεται μερικώς από εθελοντές και από την Εκκλησία.

Το Κλιμάκιο δεσμεύτηκε πως θα παρακολουθεί στενά τα ζητήματα, και θα επανέλθει σύντομα με νέα του επίσκεψη στο σωφρονιστικό ίδρυμα εξασφαλίζοντας την άδεια του Υπουργείου Δικαιοσύνης και για τους χώρους κράτησης, προκειμένου να υπάρξει πλήρης εικόνα και άποψη για τη διαβίωση των κρατουμένων.

Είναι απορίας άξιο πως κάποιοι επιμένουν να στρουθοκαμηλίζουν, να κρίνουν, να επικρίνουν, να "βλέπουν" "παιχνίδια εξουσίας" και να φαντάζονται σενάρια επιστημονικής φαντασίας, πιθανόν, μην έχοντας καν προσωπική πραγματική και επιτόπια εικόνα της κατάστασης που επικρατεί!

Ακόμη κι αν ευσταθούν τέτοια σενάρια, ακόμη κι αν παίζονται τέτοια παιχνίδια, η ποιότητα των συνθηκών κράτησης και εργασίας στους συγκεκριμένους χώρους, δεν μπορεί ν' αποτελεί αντικείμενο δημοσιογραφικής ή πολιτικής εκμετάλλευσης. Ακόμη περισσότερο; Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος δημιουργίας εντυπώσεων αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι ζούμε σε μία κοινωνία που δεν έχει ξεχάσει τελείως και για πάντα έννοιες όπως ο ανθρωπισμός ή ο πολιτισμός!

Νομίζω, πως αντί να τηλεφωνούν από εδώ και από κεί για να "πληροφορηθούν", το καλλίτερο θα ήταν να κινητοποιηθούν και να προγραμματίσουν μία επίσκεψη στους χώρους στους οποίους αναφερόμαστε, όπως πράττουν - προς τιμήν τους - οι πολιτικοί και οι λοιποί φορείς της περιοχής μας...

Σήμερα που έχουν απεργία, θα ήταν μια καλή ευκαιρία... φαντάζομαι, όμως, πως έχουν πιο σημαντικά πράγματα για ν'ασχοληθούν...

update #1, 28/10/08: Το προσκλητήριο των νεκρών κρατουμένων (πηγή: GREEK RIDER)

Για να καταλάβει κανείς πόσο υποκριτική είναι η κοινωνία μας δεν χρειάζεται να ψάξει ιδιαίτερα ή να διαβάσει βαριά φιλοσοφία. Αρκεί να κοιτάξει το τι γίνεται μέσα στις φυλακές. Οι "άνθρωποι" που δείχνουν ανοχή σε αυτό το έγκλημα των απάνθρωπων συνθηκών κράτησης είναι πραγματικά.... φιλελεύθεροι....όνομα και πράγμα. Διαβάστε την συνέχεια εδώ:

Turkmen Gas Riches Revive Pipe Dreams

By Bruce Pannier

The announcement this week that Turkmen gas riches may exceed the West's wildest dreams is likely to focus attention back on pipeline projects that bypass Russia in pumping Caspian energy supplies to European markets.

White Stream, a pipeline first proposed by Ukrainian officials in 2005, is just one such project that looks set to come under the spotlight following a Western audit of a key gas field in Turkmenistan, which showed that the Central Asian country has enough reserves to become a "world-class" gas supplier. White Stream and proposed projects such as the trans-Caspian and Nabucco pipelines are aimed at enhancing Western energy independence by transporting Caspian gas supplies to Europe while skirting Russia.

"The interest and attention toward Turkmenistan will rise and we must expect even more heated competition for Turkmen gas," says Federico Bordonaro, a Rome-based energy analyst. "We will see how the European Union and United States are able to quickly react in such a way that the trans-Caspian, Nabucco, and White Stream pipelines will be more realistic."

But real work has yet to begin on any of those projects, which for now remain no more than pipe dreams. Indeed, the Caspian region still only has one route for energy exports that bypasses Russia: the relatively modest Baku-Tbilisi-Erzurum (BTE) pipeline.

White Stream aims to change that. Formerly known as the Georgia-Ukraine-European Union pipeline, White Stream would run 2,000 meters under the Black Sea, its preferred route going from Georgia to Ukraine's Crimean coast and on to Europe. Plans call for building in three phases with an eventual output of 32 billion cubic meters (bcm) annually.

With Europe's thirst for energy supplies expected to double over the next two decades, the need for such a project is increasingly obvious, says Giorgi Vashakmadze, White Stream's corporate development chief.

According to the results of a British company's survey on October 13, one Turkmen field, Yolotan-Osman, appears to have enough gas to become the world's fourth- or fifth-largest gas reserve. But to tap into it and other Turkmen resources, Vashakmadze says it will take a much more determined show of Western political will to persuade Caspian countries -- already wooed by markets in Russia, China, and Iran -- to back projects like White Stream.

"We have enormous riches in the Caspian,” Vashakmadze told RFE/RL before the gas audit results were announced. "We have a huge demand in Europe, and the issue is why it's not linked yet and why supplies from the Caspian to Europe have not been achieved at a level which would correspond to supply and demand."

Russian Influence
The obvious answer is Russia. The Caspian power for more than 100 years, Russia had a monopoly over the region's gas exports to Europe until the BTE’s completion in late 2006. And now, through its gas giant Gazprom, Moscow is backing South Stream, a pipeline that would pump Caspian gas via Russia to Italy.

Because of Russia's influence over former Soviet republics like Turkmenistan, many analysts see South Stream as the pipeline most likely to be built, even if Gazprom recently delayed its planned launch by two years to 2015. Vashakmadze acknowledges that both White Stream and Nabucco, which he calls complimentary projects, face major hurdles. "Russia does not seem to be irritated by [Caspian gas] deals related to China or maybe even with Pakistan or India [TAPI], but it shows a negative attitude toward deals going to Europe," he says.

Gazprom is currently seeking to increase the amounts of gas it buys from both Kazakhstan and Turkmenistan, eastern Caspian states with which it has long-term supply contracts. Those two countries have shown interest in alternative export routes but have only committed to the Russian one.

To win them over, Vashakmadze says Caspian countries will need to see concrete European interest for much larger amounts of gas and the possibility of unhindered and sufficiently low-risk transportation.

"These countries need to decide if they can afford to contradict what they understand is Russia's desire -- and would they do this for very small volumes -- for peanuts?" Vashakmadze says. "Is it worthwhile to irritate a neighbor and partner for something that really does not bring much benefit? Only in cases where countries can see that potential exports to Europe are sufficiently high, capable of providing a significant part of their future revenues, will they decide to go this way -- otherwise it is not worthwhile for them."
The EU currently sees the Nabucco project as a top priority. This month, however, the EU is considering according the same priority status to White Stream.

That would create an important multiplier effect. "This effect goes far beyond the simple result of establishing bigger combined potential capacity,"  Vashakmadze says. "A more important result is the dramatic reduction of perceived transportation risks, so important for governments in [the Caspian region] and potential upstream investors."

Planning For Conflict
Risk has risen, however, in the wake of the August war between Russia and Georgia. Some analysts, for example, have suggested that Ukraine's Crimea, the headquarters for Russia's Black Sea Fleet, could in the future become the object of a conflict between Moscow and Kyiv. French Foreign Minister Bernard Kouchner has called Crimea a possible "future South Ossetia," referring to the Georgian breakaway region that Russia says it defended against Georgian aggression.

An alternative, or possibly additional, route for White Stream includes a pipeline to Romania -- either directly from Georgia or from Crimea. White Stream would also make use of already-developed pipeline technology used in Blue Stream, a Russian pipeline to Turkey.

Vashakmadze says that while Russia has shown its willingness to influence the Caucasus, the conflict’s outcome may help push forward Nabucco and White Stream. He says an EU resolution passed on September 1 "cites very loudly the need to develop the alternative supply routes. This probably makes the countries in the Caspian much more confident.... Probably much more needs to be done, but this is the way for us to succeed."

Vashakmadze won't name the project's partners, but says they are "more than 10." He also says White Stream is in constant consultation with shippers and distributors and "all relevant parties who might have gas or might want to transport gas."

Initially published at RFE/RL

Copyright (c) 2008. RFE/RL, Inc. Reprinted with the permission of Radio Free Europe/Radio Liberty, 1201 Connecticut Ave., N.W. Washington DC 20036.

διαβάστε επίσης στην Πολιτική Προσέγγιση: Κεντρική Ασία , nCa: Massive Gas Reserves: Dangers Ahead for Turkmenistan

Τα νέα μη-μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε.

Η Τουρκία, η Αυστρία, η Ουγκάντα, το Μεξικό και η Ιαπωνία αναδείχθηκαν κατά την χθεσινή μυστική ψηφοφορία που διεξήχθη στην έδρα των Η.Ε. ως τα νέα μη-μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού. Διαβάστε περισσότερα εδώ:

Περισσότερα εδώ: 5 nations elected new members of UN Security Council, UN Security Council elects new non-permanent members

Η Κεντρική Ασία στο επίκεντρου του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού (ανανεωμένο)

Πολλές φορές, έχω αναφερθεί μέσα από τις σελίδες της Πολιτικής Προσέγγισης στον πλούτο και την σημασία της Κεντρικής Ασίας, κυρίως στα ζητήματα της ενέργειας και των φυσικών πόρων που την κάνουν ελκυστική και συγχρόνως αναγκαία, όχι μόνον για τον ευρύτερο ασιατικό χώρο αλλά και για την Ευρώπη και ιδιαίτερα την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ελκυστική και αναγκαία τόσο, που να δικαιολογείται ο "αγώνας δρόμου" μεγάλων και μικρών δυνάμεων, στην απολαβή μέρους της "ενεργειακής πίτας" μέσω διπλωματικών, πολιτισμικών, οικονομικών, εκπαιδευτικών και άλλων πρωτοβουλιών...

Ούτε λίγο ούτε πολύ, μοιάζει με εκείνη την πολυπόθητη παρθένα(;) νύφη που δέχεται στο σαλόνι της κάθε λογής μνηστήρα, έτοιμη να δοθεί σ' εκείνον που θα προσφέρει τα πιο πολλά... "δώρα".

Στο blog της Foreign Policy Association,  αναρτήθηκε χθες ένα άρθρο αναφορικά με τον ανταγωνισμό συμφερόντων που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία στον χώρο της Κεντρικής Ασίας. Άρθρο που ουσιαστικά δεν παρουσιάζει λεπτομέρειες και πτυχές αυτού του ανταγωνισμού, ούτε και δημοσιεύει στοιχεία της εφαρμοζόμενης διπλωματίας από τις δύο χώρες, όπως θα περίμενε κανείς.  Αντίθετα, προσπαθεί να παρακινήσει σε διάλογο, επισημαίνοντας μία πραγματικότητα που περνά απαρατήρητη από το ευρύ κοινό.

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντάς το, ήταν μία από τις πρώτες αναρτήσεις του δικού μου ιστολογίου με τίτλο: Η Τουρκική ηγεμονία: Μήπως βρισκόμαστε λίγο πριν την αναβιώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας;, γεγονός που ήρθε να επιβεβαιώσει την τότε σκέψη μου αναφορικά με την τουρκική εξωτερική πολιτική και την εφαρμογή της στις χώρες της Κεντρικής Ασίας.

Μεταξύ άλλων, έγραφα τότε:

... Η φράση «ένα κράτος – ένα έθνος» που στήριξε για ογδόντα χρόνια τώρα, τα όνειρα και τις ελπίδες του τουρκισμού, δεν ανταποκρίνεται πλέον στην πραγματικότητα και φαίνεται, η τουρκική κοινωνία το αντιλαμβάνεται καθώς όλο και περισσότερο μορφώνεται, ταξιδεύει, εργάζεται και απεγκλωβίζεται από την απομόνωση (κάθε είδους) που οι ηγεσίες της την είχαν θέσει. Καταλαβαίνει πως μερίδα αυτής της ηγεσίας ακόμη και σήμερα, αποτελεί το ουσιαστικό εμπόδιο για την αποδοχή της στην Ε.Ε ισότιμα.

Η επιλογή του εκδημοκρατισμού και της φιλελευθεροποίησης της Τουρκίας, αποφασίστηκε και τέθηκε σε εφαρμογή – κατά την ταπεινή μου άποψη – πριν από δέκα περίπου χρόνια. Πολλά συνέβησαν από τότε, μέχρι σήμερα. Βήματα προς τα μπρος και κάποτε, βήματα προς τα πίσω.

Ο ευρωπαϊκός δρόμος της Τουρκίας – πολιτικά – περνάει από την Ελλάδα. Ο οικονομικός της, όμως, δρόμος μπορεί να ακολουθήσει άλλες διαδρομές, μέσω της ενδυνάμωσης του τουρκογενούς στοιχείου κυρίως στον χώρο της Κεντρικής Ασίας, κάτω από την ομπρέλα της Τουρκικής Δημοκρατίας η οποία είναι η μόνη τουρκική χώρα που μπορεί – λόγω ιστορικών, εθνικών, γλωσσικών, πολιτισμικών δεσμών και οικονομικών δυνατοτήτων – να ηγηθεί κοινωνικοπολιτικά, να διαχειριστεί και να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς πόρους μιας τεράστιας σε έκταση περιοχής, που οριοθετείται από τις ανατολικές ακτές του Αιγαίου μέχρι το Τατζικιστάν και την επαρχία Xinjiang της Κίνας, δηλαδή το Κινεζικό Τουρκεστάν...

Πράγματι, η περίπτωση της Τουρκίας έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και βασίζεται σε ισχυρούς ιστορικούς, θρησκευτικούς, γλωσσικούς, πολιτισμικούς και εθνολογικούς δεσμούς με τους λαούς και τις χώρες της περιοχής, πράγμα που διευκολύνει αφάνταστα την διείσδυσή της στις εκεί τοπικές κοινωνίες και αυξάνει την οικονομική και πολιτική επιρροή της μέρα με τη μέρα. Η Τουρκία είναι σε θέση να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην περιοχή, και θα το πράξει!

Έπειτα και από την πρόσφατη ανάφλεξη του Καυκάσου που, ως αποτέλεσμα είχε τον κλυδωνισμό των σχέσεων Ρωσσίας-Ε.Ε., η Τουρκία αποκτά ένα επιπλέον και πιο σταθερό "πάτημα" στην διαπραγμάτευσή της με την Ε.Ε., και επαναφέρει στο τραπέζι σχέδια για την κατασκευή αγωγού που θα παρακάμπτει την Ρωσία και θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Τουρκμενιστάν στην Τουρκία και από εκεί προς την Ευρώπη και την Ε.Ε., γεγονός που αν συμβεί (πράγμα απίθανο προς το παρόν λόγω αμερικανικών ενστάσεων), θα υποβοηθήσει και θα εντείνει τις πιέσεις της στο άμεσο μέλλον για αποδοχή της στους κόλπους της Ένωσης.

Εκεί ακριβώς στοχεύει η τουρκική εξωτερική πολιτική: Στην αποκλειστική (αν είναι δυνατόν) εκμετάλλευση και διαχείριση του φυσικού πλούτου της Κεντρικής Ασίας από αμιγώς τουρκογενείς παράγοντες - κυρίως όμως από τουρκικούς, που αναμένεται να αποφέρει κέρδη στην Τουρκία τέτοια που να της επιτρέπουν να συνομιλεί και να συν-εργάζεται με την Ευρώπη ως ισχυρός ενεργειακός παράγοντας αποδεσμευμένος από την "ελληνική τροχοπέδη".

Η περίπτωση της χώρας μας, είναι λίγο διαφορετική. Με δεδομένη την μέχρι τώρα ελιτίστικη αντιμετώπιση του διπλωματικού μας έργου και την απαράδεκτη επιλεκτική εφαρμογή της εξωτερικής μας πολιτικής που συνήθως υστερεί σε ποιότητα και περιεχόμενο, σιγά-σιγά  αρχίζει να γίνεται κατανοητό ότι δεν μπορούμε να περιορίζουμε την χώρα μας και τα συμφέροντά της - και κατά συνέπεια τα συμφέροντα των ελλήνων πολιτών, μονάχα εκεί που δικαιολογείται το... glamour και η επίδειξη.

Η Ντόρα Μπακογιάννη φαίνεται να κινείται προς την σωστή κατεύθυνση, δεν γνωρίζω όμως κατά πόσο θα απολαύσουμε σύντομα αποτέλεσματα καθώς, τέτοιου είδους στοχεύσεις απαιτούν έμπειρο και ειδικευμένο (όχι απαραίτητα διπλωματικό) προσωπικό, απαιτούν συνέπεια, απαιτούν σοβαρότητα και ευελιξία, απαιτούν συνεχείς και μακρόχρονες προσπάθειες και χρήζουν δεσμών εμπιστοσύνης που δεν μπορούν να μετρηθούν με δυο-τρεις εκδηλώσεις, ευχολόγια και ανάλογου είδους πρακτικές...

Το σίγουρο είναι ότι όλοι έχουμε να κερδίσουμε από αυτήν την υπόθεση. Το ζήτημα όμως είναι ότι και σε αυτήν την περίπτωση, εκεί που οι τούρκοι επιδεικνύουν περισσή κινητικότητα και εξυπνάδα, εμείς αποδεικνυόμαστε... "βλάκες"! Επιτέλους. Κάποια στιγμή θα πρέπει αυτή η κατάσταση να αλλάξει... και ο χώρος της Κεντρικής Ασίας μπορεί ν' αποτελέσει πεδίον δόξης λαμπρό!   

Blog Action Day 2008- Poverty, Λίγες σκέψεις ενάντια στην φτώχεια

Μεγάλος αρθμός ιστολογίων σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο, δημοσίευσε σκέψεις, απόψεις, προτάσεις, προβληματισμούς, προσπαθώντας κατ' αυτόν τον τρόπο να συνδράμει στο ελάχιστο στην εξάλειψη της φτώχειας, αυτής της κοινωνικής μάστιγας που μπορεί να χτυπήσει την πόρτα του καθενός από εμάς δίχως διακρίσεις και ίσως, δίχως προηγούμενη ειδοποίηση. 

Η πρόσφατη - τεχνητή - χρηματοπιστωτική κρίση που έπληξε και συνεχίζει να πλήττει κυρίως τον "ανεπτυγμένο" δυτικό κόσμο, καταδεικνύει κάτι πάρα πολύ απλό: ότι εμείς οι άνθρωποι κατά βάση και πολίτες κατά συνέπεια, είμαστε απροστάτευτοι από κάθε είδους οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική επίθεση που σκοπό έχει τον περιορισμό των δικαιωμάτων μας και των ελευθεριών μας. Ελευθεριών και δικαιωμάτων που χιλιάδες άνθρωποι στο παρελθόν αγωνίστηκαν για να κατακτήσουν. Ελευθεριών και δικαιωμάτων που καθημερινά θέτονται υπό αμφισβήτηση και... επαναδιαπραγμάτευση μεταξύ "κοινωνικών εταίρων" και μη!

Δεν θα είχα να προσφέρω τίποτε το επιπλέον αν έγραφα για τους άστεγους, για τους άνεργους... για όλες εκείνες τις κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνικής μας ζωής, η οποία αναλώνει ευχάριστα τον χρόνο της σε μικρά και ασήμαντα!

Δεν θα είχα να προσφέρω τίποτε το επιπλέον, αν κατηγορούσα τον "κακό δαίμονα" της ελεύθερης αγοράς (ναι, υπάρχει και αυτός) ή όλους εκείνους τους τυχάρπαστους καιροσκόπους (σοφούς... golden boys τους λένε κάποιοι), που πειραματίζονται ανάμεσα στην εξαθλίωση και τον πλούτο με "αντικείμενο" πάντα τον άνθρωπο... εκείνον που επιζητεί πάντα ένα καλλίτερο αύριο!

Έχω όμως πολλά να πω για την καταναγκαστική φτώχεια και τον εξευτελισμό στον οποίο καταδικάζεται όποιος τολμήσει να κάνει πράξη τα όνειρά του! Αναφέρομαι στην καταναγκαστική ισόβια φτώχεια που επιβάλλει το "σύστημα", το "κράτος", η "πολιτεία", σε δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίους επαγγελματίες όταν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αποτυγχάνουν (πολλές φορές όχι αναίτια) στα επαγγελματικά-επιχειρηματικά τους σχέδια.

Αυτούς, κανείς δεν τους σκέφτεται κυρίως σε κοινωνίες β' διαλογής που, αντί να δημιουργούν και να επιτυγχάνουν οι ίδιες συνολικά, σοδογομορίζουν και αυτοϊκανοποιούνται μέσα στην μετριότητά τους.

Αυτούς, κανείς δεν τους λαμβάνει υπόψη του, και αν έχουν την ατυχία να βρεθούν σε αυτήν την δυσσάρεστη και ατυχή θέση, πάντα κάποιος βρίσκεται να τους σπρώξει ακόμη πιο κάτω!

Συντάσσουν νόμους, μιλούν για ανάπτυξη και διαφημίζουν το "κοινωνικό κράτος"... ποιοί; Αυτοί που καθημερινά το καταστρέφουν; Μιλούμε και φωνάζουμε για κοινωνική δικαιοσύνη... ποιοί; Εμείς που αν όπως-όπως  βολευτούμε με κάποιο "μέσο", τότε όλα διά μαγείας μάς φαίνονται πιο όμορφα και εφικτά;

Η φτώχεια, όπως και κάθε άλλη πληγή, είναι δική μας ντροπή!

Είναι δική μας αποτυχία!

... Όταν την επόμενη φορά θ' ανοίξουμε μπουκάλι στα μπουζούκια, ή όταν θα κάνουμε σχέδια για τις χειμερινές ή καλοκαιρινές μας διακοπές, καλό θα είναι να ρίξουμε μια ματιά στην άκρη του δρόμου μην και κάποιος σαν κι εμάς - λιγότερο τυχερός - υποφέρει...  Ακόμη καλλίτερα; Ας κοιτάξουμε λίγο πιο κοντά, στους ένοικους της διπλανής πόρτας...     

Αν σήμερα είχαμε την ευκαιρία χιλιάδες ή εκατομμύρια ιστολόγοι να γράψουμε για ένα ζήτημα που ενοχλεί, φανταστείτε όλους εκείνους που βιώνουν και θα βιώνουν καθημερινά την αποτυχία μιας ολόκληρης ζωής...

McCain's Choice: Lose With Honor or Lose In Disgrace

With the Presidential election only 3 weeks away, John McCain faces a stark choice: Will he go down in history as a principled conservative who lost an election standing on his convictions? Or will he go down as an opportunist who lost while bringing out the darkest elements in American politics?

With the national and international financial system in a midst of collapse, Americans worried about saving their jobs and their homes, the Iraq War lasting longer than World War II, and Osama Bin Laden still holed up in the mountains of Pakistan, 72 year old John McCain is a man whose ideas and persona are out of step with this moment in history.

After 8 disastrous years of Republican rule under George W. Bush, all of the tides of history point towards a Democratic victory on November 4th. Obama's principle obstacle to the Presidency has been whether a majority of Americans were ready to accept him as Commander in Chief. After his performance in the first two debates, and his calm and steady response to the financial crisis, Obama seems to have passed that threshold. Obama holds commanding leads in national polls and in all the states won by Kerry in 2004, and is also leading in 9 states won by Bush. The election now appears to be shaping up as a possible electoral vote landslide combined with large Democratic pick-ups in the House and Senate.

read the whole article here:

Iraqi Christians in Danger

Again the terror hit Iraq, today it is targeting the defenseless Iraqi Christians, it was not enough that our Parliament made a deal to remove paragraph 50 of elections law, that preserve the rights of Iraqi minorities in having fair representation in government, but a new campaign to force the few of Iraqi Christians living in Mosul to leave their houses ,by killing them and forcing them to change their religion, wearing vails, and paying gezia (Islamic taxes on non Muslims.)

This is done by a group of people who are working to give Islam false image, destroying our work as Iraqi Muslims to live for peace and to reconstructs our country.

Some say they are paid by Al Qaida, others accuse the Kurds, and radical Sunni parties in Mosul provinces government, some say the attacks are carries by people wearing official Iraqi army clothes.

But in the end we reached the days when there is a fatwa from some radical people to prevent Christians from going to hospitals, this is a crime against Islam before anything else, as no law of God or human prevent the sick or injuries from receiving treatment.

11 Christian were killed during this week, one was a doctor (his body was cut to pieces), a pharmacist, engineer, and a 15 year old boy.

We as activists need to work together to stop such crimes that destroy religion good faith in living together, and attack the weak, the peaceful and defenseless.

source:  Mideast Youth

Read also: Christians of Iraq,  Σε BP, Shell και Exxon το 40% των πετρελαίων του Iράκ , Christianity in Central Asia

update #1, 26/10/08: Μαζική έξοδος χριστιανών από τη Μοσούλη

Τουλάχιστον οι μισοί χριστιανοί που ζούσαν στην Μοσούλη έχουν εγκαταλείψει την πόλη του βορείου Ιράκ μέσα στις τελευταίες δύο εβδομάδες, με αρκετούς εξ αυτών να προσφεύγουν στη Συρία, μετά από θανατικές απειλές σε βάρος τους, ανακοίνωσε την Παρασκευή, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).

Στη Συρία βρίσκονται ήδη 1,2 εκατ. Ιρακινοί που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους εξ αιτίας του πολέμου και των ταραχών μετά την εισβολή των ΗΠΑ το 2003.

πηγή: infognomonpolitics

Συνέντευξη του Μητροπολίτη Αρτεμίου στην ιταλική εφημερίδα «Il Manifesto»

«Το Κόσσοβο πάντοτε θα μείνει σερβική γη»

Στην Ιταλία πλέον για το Κοσσυφοπέδιο σχεδόν δεν λέγεται τίποτα. Το θέμα της νομιμότητας, όμως, κρέμεται κάπως στον αέρα, στην ομίχλη μιας πασίδηλης σιωπής. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών δεν αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Κοσσόβου που μονομερώς κήρυξαν οι ηγέτες των Κοσσοβάρων Αλβανών στην Πρίστινα τον περασμένο Φεβρουάριο. Ωστόσο, η Ενωμένη Ευρώπη είναι διχασμένη μεταξύ των πολλών σημαντικών χωρών, όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία, οι οποίες αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, και των άλλων οι οποίες δεν την αναγνώρισαν, όπως η Ισπανία, η Ελλάδα, η Σλοβακία, η Ρουμανία, η Κύπρος. Η Ατλαντική Ένωση, πρωτεργάτρια του «ανθρωπιστικού» πολέμου με τις βόμβες που ρίχνονται από τον αέρα, υφίσταται παράνομος οργανισμός στο έδαφος του Κοσσόβου. Ναι μεν αναγνωρίζει την εθνική κυριαρχία του Βελιγραδίου, αλλά ταυτόχρονα και το καινούργιο κράτος. Η αποστολή EULEX, με την οποία η Ευρώπη σκοπεύει να εφαρμόσει την ανεξαρτησία του Κοσσόβου (διαβάστε: να την επιβάλει), δεν έχει αναπτυχθεί στο έδαφός του.

Στη Σερβία, εν των μεταξύ, άλλαξε η κυβέρνηση. Και για να πλησιάσει πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση συλλήφθηκε ο Καράτζιτς. Όμως, σε ανταπόδοση δεν κέρδισε τίποτα. Εντούτοις, πριν από δύο μέρες στις Βρυξέλλες απορρίφθηκε η δυνατότητα να γίνει μέλος της Ε.Ε. Ταυτόχρονα, η σερβική κυβέρνηση υπερασπίζει το δικαίωμά της στο Κοσσυφοπέδιο, ήτοι στην εθνική κυριότητα, και αυτές τις μέρες ζητά από την Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών να ψηφίσει κατά της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, ξεκινώντας τη διαδικασία ενώπιον του διεθνούς δικαστηρίου στην Χάγη.

Ωστόσο, τη σιωπή από τις δύο πλευρές ταράζει μόνο το γεγονός ότι πάνω σε αυτό το δεδομένο της απόσχισης του Κοσσόβου σήμερα συσσωρεύονται και άλλες διεθνείς κρίσεις, όπως το ανέδειξε και ο πόλεμος του Αύγουστου μεταξύ της Ρωσίας, της Νότιας Οσσετίας και της Γεωργίας.

Θέσαμε μερικές ερωτήσεις σχετικά με την κατάσταση στον πνευματικό και πολιτικό ηγέτη των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου, τον Μητροπολίτη της Ράσκας, της  Πριζρένης, του Κοσσυφοπεδίου και της Μετόχιας, Δρ Αρτέμιο. (Η Μετόχια είναι σερβική λέξη που προέρχεται από την ελληνική γλώσσα. Έτσι οι Σέρβοι από τον Μεσαίωνα επονομάζουν την περιοχή από τις πόλεις το Πέκιο έως την Πριζρένη, επειδή τα αναρίθμητα μοναστήρια της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ήταν ιδιοκτήτες αυτής της γης. Αυτή η περιοχή ενσωματώθηκε στο Κόσσοβο, παρ’ όλο που για τους Σέρβους διαφέρει από το Κόσσοβο και πάντοτε τονίζεται η επίσημη ονομασία της επαρχίας – Κοσσυφοπέδιο και Μετόχια. Με τούτο τον τρόπο τονίζεται πως αυτή ήταν και είναι σερβική γη.

Στις 17. Φεβρουαρίου οι Κοσσοβάροι ηγέτες στην Πρίστινα μονομερώς κήρυξαν την ανεξαρτησία του Κοσσόβου, κατά του διεθνούς δικαιώματος. Ωστόσο, την αναγνώρισαν οι ΗΠΑ και οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε. (μαζί με την Ιταλία). Ποια είναι η άποψη σας και ποια είναι η άποψη της Ορθοδόξου Εκκλησίας;   
Η άποψη μας είναι ίδια όπως ήταν και τη στιγμή που κηρύχτηκε η ανεξαρτησία. Εμείς ποτέ, επαναλαμβάνω, ποτέ δεν θα αναγνωρίσουμε την παράνομη, ασύδοτη και μονομερή απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου και της Μετόχιας.

 Η κοινή γνώμη στη Δύση προηγουμένως είχε την πεποίθηση ότι ο πόλεμος του NATO το 1999 ήταν «ανθρωπιστικός», και ότι τώρα όλα είναι «εντάξει», αν και το Κόσσοβο ως το άνευ προηγουμένου καθεστώς, δημιούργησε  και άλλες διεθνείς κρίσεις, καθώς το δείχνει η κρίση στην Γεωργία. Πώς ζουν σήμερα οι Σέρβοι στις εγκλωβισμένες περιοχές;
Αυτό καθόλου δεν ήταν «ανθρωπιστική» παρέμβαση, και μετά απ’ αυτό τίποτα δεν είναι «εντάξει». Περί αυτού πολύ σαφώς μιλά και ο μεγάλος αριθμός των αθώων θυμάτων, σχεδόν ίδιος με τον αριθμό των θυμάτων πάνω στη σύγκρουση. Όχι μόνο που η επίθεση του NATO είναι αδικαιολόγητη από τη νομική άποψη και στρατιωτική, αλλά και από την ανθρώπινη, επιεική, ανθρωπιστική και ηθική όψη.

Τώρα, εννέα χρόνια μετά την αεροπορική επίθεση της Αεροπορίας του ΝΑΤΟ, φαίνεται ότι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο σερβικός λαός στο Κοσσυφοπέδιο είναι τραγικότερη παρά ποτέ. Σχεδόν δύο τρίτα των Σέρβων από το Κοσσυφοπέδιο και τη Μετόχια, περισσότερο από 200 000 άνθρωποι, καθώς και πολλοί που δεν είναι Αλβανοί (Τσιγγάνοι, Γκοράντσοι, Εβραίοι) που διέφυγαν μπροστά από τον τρόμο, είναι πρόσφυγες και εξόριστοι.

Ανά χιλιάδες σκοτωμένοι και εξαφανισμένοι, δεκάδες χιλιάδες σπίτια καταστραμμένα ή παράνομα κατεχόμενα, όπως και τα χωράφια και τα κτήματα στα οποία οι νομικοί ιδιοκτήτες δεν μπορούν έστω και να πλησιάσουν. Όλες οι πόλεις, οι οποίες πριν από τον πόλεμο ήταν πραγματικά πολυεθνείς, έγιναν πλήρως ομοεθνείς – με την αλβανική εθνότητα. Ανάμεσα στα θύματα του ΟΥΤΣΕΚΑ, του οποίου οι δραστηριότητες ατιμώρητα συνεχίστηκαν στο πέρασμα όλων των εννέα χρόνων, έχουμε και δύο μοναχούς, τον πατέρα ιερομόναχο Στέφανο και τον μοναχό Χαρίτωνα, αθώα θύματα που ο σερβικός μοναχισμός στο Κοσσυφοπέδιο και στη Μετόχια προσέφερε στο θυσιαστήριο της Λευτεριάς και της Δικαιοσύνης του Θεού.

Από τον Ιούνιο του 1999, όταν τα στρατεύματα του NATO εισήλθαν στο Κόσσοβο, γκρεμίστηκαν 150 εκκλησίες και μοναστήρια, από τους οποίους ένα τρίτο αποτελούν τα ανεπίστρεπτα καταστραμμένα μεσαιωνικά πολιτιστικά μνημεία. Η τελευταία περίπτωση στην πόλη Τζακόβιτσα όπου οι ντόπιες αρχές των Κοσοβάρων Αλβανών έκρυψαν, κατέστρεψαν, σκέπασαν, ή να ειπωθεί πιο σωστά, έθαψαν ακόμα και τα τελευταία ίχνη της καταστροφής της ορθόδοξης εκκλησίας στην πόλη Τζακόβιτσα, αναδεικνύει πως αυτή η διαδικασία της βίαιης αλλαγής ιστορίας, ξεκινώντας από την καταστροφή των ορθόδοξων ιερών και της σερβικής πολιτιστικής κληρονομίας στο Κόσσοβο και στη Μετόχια, ακόμα συνεχίζεται. Ωστόσο, αυτές «οι αρχές» ξεχνάνε ότι η αλήθεια, όσο πιο πολύ και να την κρύβεις και να την θάβεις, τρανότερα θα αναστηθεί!

Όσον αφορά τη ζωή των Σέρβων στις εγκλωβισμένες περιοχές, εάν καθόλου μπορούμε να μιλήσουμε για «ζωή», ζουν όπως ζούσαν οι κρατούμενοι και φυλακισμένοι στα στρατόπεδα κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, π.χ. στο Άουσβιτς ή στο Γιασενόβατς. Ζούνε σε πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες, στερούμενοι όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών, από το δικαίωμα στη ζωή έως την ελευθερία να κινούνται, από το δικαίωμα στην εργασία και την επαγγελματική απασχόληση έως το δικαίωμα της ασφάλειας. Η διεθνής κοινότητα όλα αυτά τα ξέρει, αλλά τα αποκρύπτει, επειδή εκείνη ούτε δεν έλυσε τα προβλήματα, ούτε συνέβαλε να δημιουργηθεί μια πολυεθνής κοινωνία.

Εσείς μετά από την απαλλαγή από το δικαστήριο της Χάγης του εγκληματία πολέμου τον Ραμούς Χαραντινάι, «γκάγκστερ με τη στρατιωτική στολή», όπως τον επονόμασε ακόμη και η Κάρλα Ντελ Πόντε, είχατε ζητήσει να πραγματοποιηθεί η ένσταση προς αυτό το δικαστήριο; Ποιος είναι ο Ραμούς Χαραντινάι;  
Ο Ραμούς Χαραντινάι, ο ηγέτης του ΟΥΤΣΕΚΑ και πρώην πρωθυπουργός των Κοσσοβάρων Αλβανών, ήταν και έμεινε ο εγκληματίας και κακούργος. Δεν είναι μόνο εκείνος, αλλά και όλοι αυτοί οι οποίοι τον απάλλαξαν από την ευθύνη για τα εγκλήματα που έκανε.  

Και η κυβέρνηση του Κοστούνιτσα, καθώς και ο καινούργιος πρωθυπουργός Μίρκο Τσβετκόβιτς, μαζί με τον πρόεδρο Τάντιτς, κάνουν προσπάθειες να μείνει το Κόσσοβο στη Σερβία, όπως είναι γραμμένο και στο καινούργιο Σύνταγμα: δεν υπάρχει η Σερβία χωρίς το Κόσσοβο και τη Μετόχια. Ωστόσο, εσείς τώρα μένετε σε μια γη που δεν ανήκει σε κανέναν. Τι είδος σχέσης έχετε με το Βελιγράδι; Τη στιγμή που κηρύχτηκε η ανεξαρτησία, επειδή δεν είχατε εμπιστοσύνη στις δυτικές δυνάμεις και στους πολιτικούς στο Βελιγράδι, ζητήσατε την επέμβαση του στρατού;    
Ναι, δεν υπάρχει η Σερβία χωρίς το Κόσσοβο και τη Μετόχια. Εσείς λέτε: γη που δεν ανήκει σε κανέναν. Δεν συμφωνώ με τον ισχυρισμό αυτό! Αυτή ήταν, είναι και θα είναι δική μας γη. Το Κόσσοβο και η Μετόχια δεν έγιναν με κανένα τρόπο «γη του κανενός», ενώ έμειναν αυτό που ήταν και πριν – σερβική γη. Δηλαδή, εμείς μένουμε στα μέρη μας, στην χώρα μας, στο σερβικό κράτος μας.

Η σχέση με το Βελιγράδι είναι καθώς πρέπει να είναι. Είναι η σχέση με τη νόμιμη και μοναδική μας πρωτεύουσα, καθώς και με τις αρχές μας στο Βελιγράδι. Για μας το Βελιγράδι δεν είναι εξωτερικό. Είναι η πρωτεύουσα του κράτους μας.

Η EULEX είναι μοναδική παράνομη αποστολή σε εκκρεμότητα. Αυτό μόνο αποτελεί την τελευταία πράξη της τραγωδίας του Κοσσόβου. Η πρώτη πράξη ήταν ο βομβαρδισμός της Σερβίας μαζί με το Κόσσοβο από το  NATO, πριν εννέα χρόνια. Ο σκοπός που είχαν τότε, και που παρέμεινε ο ίδιος και σήμερα, σαφώς ανεδείχθη το Φεβρουάριο: η δημιουργία ενός πλέον ομοεθνούς κράτους των Αλβανών στα Βαλκάνια.

Δεν ζήτησα απ’ έξω επέμβαση του σερβικού στρατού. Από το στρατό ζήτησα μόνο να εκπληρώσει το καθήκον, λόγω του οποίου και υπάρχει σε κάθε κράτος, επομένως και στη Σερβία. Αυτό σημαίνει ότι το καθήκον του είναι να υπερασπίζει την πατρίδα και τους πολίτες όταν απειλούνται. Έτσι, από το στρατό μας περιμένουμε να εκπληρώσει το καθήκον του.

Συνεχίζετε να ομολογείτε την πίστη, μαζί με τη σερβική κοινότητα στο Κόσσοβο, ενώ στην Πρίστινα μερικές δυτικές μη κρατικές, καλά πληρωμένες οργανώσεις και το Υπουργείο των Κοσσοβάρων Αλβανών κάνουν σχέδια να σας μετατρέψουν σε τουριστικό προσδιορισμό, σαν τα καταφύγια των Ινδιάνων στην Αμερική. Τι έκκληση θα κάνατε προς τους ευρωπαϊκούς ηγέτες; 
Όχι, εμείς δεν είμαστε κάποια «κοινότητα». Είμαστε σερβικός λαός. Δεν δεχόμαστε να λένε για μας ότι είμαστε κάποια ειδική κοινότητα ή μειονότητα στο δικό μας κράτος!

Απολύτως δεν δεχόμαστε καμία δραστηριότητα να μας μετατρέψουν σε κάποιο «τουριστικό προσδιορισμό» ή να μας βλέπουν σαν «τα καταφύγια των Ινδιάνων». Είμαστε ζωντανή Εκκλησία, ορθόδοξη Εκκλησία. Κατά παράδοση, όπως και στους περασμένους αιώνες, ζούμε και ομολογούμε την πίστη μας και προσδοκούμε τη δικαιοσύνη του Θεού, καθώς την προσδοκούσαν και οι πρόγονοί μας, έως ότου  ήλθε, αν και μετά από 500 χρόνια του τουρκικού ζυγού.

Προς τους ευρωπαϊκούς ηγέτες δεν θα κάνουμε καμία έκκληση, μετά από εκείνο που έκαναν, επειδή η έκκληση σημαίνει ότι εμπιστεύεσαι κάποιον στον οποίο κάνεις έκκληση και περιμένεις τη βοήθειά του. Εμείς δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτούς και δεν περιμένουμε καμία βοήθεια. Προς αυτούς δεν επικαλούμαστε τη βοήθεια, εντούτοις, για αυτούς έχουμε μήνυμα, και αυτό είναι ότι η δικαιοσύνη του Θεού είναι ισχυρότερη από την ανθρώπινη ασυδοσία και το ψέμα. Έστω για λίγο ας το σκεφτούν αυτό!

πηγή: Ιερά Μητρόπολη Ράσκας και Πριζρένης και Κοσσόβου και Μετοχίων

Ο εφιάλτης στον δρόμο ... με ή χωρίς διόδια!

Μόλις επέστρεψα από ένα συνηθισμένο επαγγελματικό ταξίδι στην Θεσσαλία και την Στερεά Ελλάδα και αυτό μου δίνει την ευκαιρία ν' ασχοληθώ πάλι με το ίδιο θέμα. Λόγω της γεωγραφικής θέσης της Πάτρας, μού είναι πολύ πιο βολικό να χρησιμοποιώ την - κάποτε - εθνική οδό Πατρών-Λαμίας μέσω Ναυπάκτου, Ιτέας κ.λπ., παρά το αντίστοιχο τμήμα της Π.Α.Θ.Ε., διότι έτσι κερδίζω 230 χλμ, αισθάνομαι πολύ πιο ασφαλής και επιπλέον, η όλη διαδρομή μειώνεται χρονικά κατά περίπου μία ώρα!

Από τότε που ήμουν παιδί, συντροφεύοντας τον πατέρα μου, μέχρι και σήμερα πρέπει να έχω κάνει αυτή τη διαδρομή, δηλαδή Πάτρα-Ναύπακτος-Ιτέα-Άμφισσα-"51"-Μπράλλος και το αντίστροφο τουλάχιστον... άπειρες φορές (ναι, είναι αληθές το παράλογο της πρότασης). Τόσο πολύ, που ορισμένες φορές - και μονάχα ως συνοδηγός - κλείνω τα μάτια μου και γνωρίζω ποια είναι η επόμενη και η μεθεπόμενη στροφή στην κυριολεξία και δεν έχω κάνει ποτέ λάθος!

Το 2008 είναι μία χρονιά πολλών αλλαγών για την εργασία μου καθώς - μεταξύ άλλων, δεν χρειάζεται και να ταξιδεύω τόσο συχνά όσο παλαιότερα. Έτσι, αγαπημένες διαδρομές όπως η Ναυπάκτου-Ιτέας δεν αποτελούν για μένα μέρος της επαγγελματικής μου ρουτίνας τώρα πια, αλλά ευχάριστο περάσμα από την μία πλευρά της Ελλάδας στην άλλη. Ακόμη περισσότερο, μπορώ πλέον να διακρίνω ακόμη και την πιο ελάχιστη μεταβολή του δρόμου και του τοπίου τριγύρω.

Και εκεί ήταν που αντίκρυσα ιδίοις όμμασι το γελοίον του πράγματος!!! Είχαν τοποθετήσει - σε... "επιλεγμένα" σημεία - κάμερες ελέγχου της ταχύτητας(!). Όσοι έχουν ταξιδέψει από Ναύπακτο προς Λαμία και το αντίστροφο, τουλάχιστον για μία φορά στην ζωή τους, γνωρίζουν ότι είναι ένας δρόμος δύσκολος και επικίνδυνος, για τον οδηγό που δεν τον γνωρίζει, όχι όμως λόγω κίνησης αλλά, επειδή ο σχεδιασμός του ήταν και είναι προβληματικός (προδιαγραφές 1821), ενώ το οδόστρωμα σε αρκετά σημεία έχει τα κακά του χάλια! Ειδικά το κομμάτι Ιτέας-Ναυπάκτου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κι ως "δρόμος-φάντασμα", αφού τον αφήνουν στην μοίρα του που δεν είναι άλλη από την φυσική του αποσύνθεση χρόνο με τον χρόνο.

Σε αυτόν λοιπόν τον δρόμο, τα "τσακάλια" του "αρμοδίων" Αρχών επέλεξαν να τοποθετήσουν κάμερες για να ελέγξουν τί; Την κυκλοφορία που εκ των πραγμάτων είναι αραιή και ιδιαίτερα αργή, αφού ο δρόμος δεν προσφέρεται σε "τσαχπίνιδες" οδηγούς; Κι όχι μόνον αυτό! Αντί να τοποθετήσουν τις κάμερες σε σημεία που θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν, τις έχουν τοποθετήσει στους... "αγρούς" και τις "εξοχές"! Το χειρότερο απ' όλα; Οι "υπεύθυνοι" του όλου "εγχειρήματος", πληρώνονται για την ... "δική μας ασφάλεια"! Πληρώνονται και για τις ανοησίες τους!

Αναρωτιέμαι αν στα μελλοντικά τους σχέδια, υπάρχουν σκέψεις και για σταθμό διοδίων στην Γραβιά(;).

Αντί να φτιάξουν κανέναν δρόμο της προκοπής, μας δουλεύουν κι από πάνω!

Όμως, αφού αναφέρθηκα σε διόδια κι άλλα τέτοια γραφικά, νομίζω, αξίζει τον κόπο να περιγράψω και τι άλλο αντίκρυσα και αντιμετώπισα στο υπόλοιπο της διαδρομής... δηλαδή από την Λαμία μέχρι την Λάρισα και από την Λάρισα μέχρι την Αθήνα. Όπως φαντάζεστε, τίποτα το ιδιαίτερο. Ο ίδιος δρόμος, δίχως βελτιώσεις. Μόνο δύο εταιρείες έχουν... καταλύσει εκεί τριγύρω... ο "Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε." και η "Νέα Οδός Π.Α.Θ.Ε." με τα διόδιά τους.

Προσωπικά, τους πρότεινα να προσφέρουν δωρεάν καφέ στους οδηγούς, γεγονός που θα δικαιολογούσε στο ελάχιστο το κόστος διέλευσης των διοδίων αλλά στο μόνο που αρκέστηκαν ήταν ένα πολύ γλυκό χαμόγελο... ξέρετε... εκείνο της γνωστής οδοντόκρεμας...

Παρ' όλα αυτά κι ενώ έχουν υπάρξει και συνεχίζονται οι έντονες αντιδράσεις για το υπερβολικό κόστος της "ελεύθερης" και ασφαλούς μετακίνησης προσώπων και διακίνησης αγαθών σε σχέση με τις παρεχόμενες υπηρεσίες, δυστυχώς, τίποτε δεν αλλάζει προς το καλύτερο.

Όλα αυτά, δεν μπορούν παρά να ενισχύουν τον ευρύτερο προβληματισμό μας κι ιδιαίτερα για ένα ζήτημα που έχει να κάνει με την ασφάλειά μας και τα λοιπά δικαιώματά μας. Μέσα από το πλήθος των ερωτημάτων που μπορούν να τεθούν, επιλέγω δυο-τρία:

α) Η διαφημιστική καμπάνια των εν λόγω κοινοπραξιών, πληρώνεται από εμάς τους πολίτες - δίχως την συγκατάβασή μας - ή από το κεφάλαιο των μετόχων τους;

β) Σε ό,τι αφορά στην διαχείριση του αυτοκινητοδρόμου, αφού ούτε βελτιώσεις στο οδόστρωμα ή στην σήμανση εντοπίζονται πουθενά (μάλλον λόγω τελειότητας των εργασιών), ούτε κι η "εξυπηρέτηση" που με στόμφο παρουσιάζουν είναι εμφανής κατά την χρήση του αυτοκινητοδρόμου, πού στοχεύει η αύξηση του κόστους διέλευσης; 

γ) Άρα κι εφόσον τα κομμάτια αυτά έχουν αναληφθεί με σύμβαση παραχώρησης που κυρώθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο με τον Νόμο 3605/2007 (όπως αναγράφεται στο ένα φυλλάδιο τουλάχιστον) τότε (ας μου επιτραπεί η έκφραση), ή η Ελληνική Βουλή είναι γεμάτη από απατεώνες (πράγμα που αδυνατώ να πιστέψω) ή το Κοινοβούλιο εξαπατήθηκε από απατεώνες έτσι ώστε να παραχωρηθεί η διαχείριση τμημάτων του οδικού άξονα! Κι αν ισχύει το δεύτερο, τότε δεν μιλούμε για "κουμπάρους", αλλά για ... "μπατζανάκηδες". Πόσους απ' αυτούς θα πρέπει να πληρώνουμε για έργα που "θα" γίνουν κάπου, κάποτε;

update #1, 14/10/08: Και η απάντηση από το ΥΠΕΧΩΔΕ...: Για τις αυξήσεις των διοδίων φταίει και το ΠΑΣΟΚ (πηγή: http://syn-achaias.pblogs.gr)

«Σε απάντηση των ανωτέρω σχετικών Ερωτήσεων και σύμφωνα με τα στοιχεία της Ειδικής Υπηρεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, σας ενημερώνουμε για τα εξής:

Η Σύμβαση του έργου «Κατασκευή-Συντήρηση-Λειτουργία και Εκμετάλλευση του Αυτοκινητοδρόμου Ελευσίνα-Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα», κυρώθηκε με το Νόμο 3621/2007 από την Βουλή των Ελλήνων με τη σύμφωνη γνώμη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και του ΛΑΟΣ και η 6^η Αυγούστου 2008 ορίστηκε ως ημερομηνία έναρξης Λειτουργίας και συντήρησης της Σύμβασης Παραχώρησης. Ειδικότερα, η Αξιωματική Αντιπολίτευση, συνεπής στις επιλογές της, κατά την περίοδο 2000-2003 ως προς το ύψος των διοδίων τελών των Συμβάσεων Παραχώρησης, τις ψήφισε ανεπιφύλακτα τόσο επί της αρχής όσο και επί του επίμαχου Άρθρου 1, στο οποίο περιέχεται και το σχετικό με τα διόδια τέλη, εδάφιο.

Οι πρώτες οικονομικές αποφάσεις για το ύψος των διοδίων, όλων των προαναφερθέντων Ελληνικών Αυτοκινητοδρόμων λήφθηκαν κατά την περίοδο 2000-2003, πολύ πριν προχωρήσουν όλες οι τεχνικές και περιβαλλοντικές μελέτες για κάθε ένα έργο. Συγκεκριμένα βάσει συγκριτικών στοιχείων με τα διόδια άλλων Ευρωπαϊκών Χωρών και σύμφωνα με τη γενική αρχή της μεταβίβασης του μέγιστου ποσοστού του κόστους κατασκευής και συντήρησης στο χρήστη, το τότε υπεύθυνο για τις παραχωρήσεις αυτές υπουργείο, το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, ανέθεσε στον Χρηματοοικονομικό Σύμβουλο του Δημοσίου (Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, την οποία διατήρησε και η παρούσα Πολιτική Ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ) το έργο της κατάρτισης ενός χρηματοοικονομικού μοντέλου το οποίο υποβλήθηκε για πρώτη φορά στο Δημόσιο το Μάιο του 2000. Το σκέλος λοιπόν των διοδίων, διατηρήθηκε πλήρως στην κυρωθείσα από τη βουλή Σύμβαση, το μοντέλο χρηματοδότησης των έργων που συντάχθηκε ήδη από το 2000.

Στη συνέχεια, στο σχέδιο των Τευχών της Διακήρυξης που αναθεωρήθηκαν και διανεμήθηκαν στους υποψήφιους Παραχωρησιούχους, τον Φεβρουάριο του 2004 και συγκεκριμένα στο εδάφιο 25.1.4 του Σχεδίου Σύμβασης Παραχώρησης περιγράφεται λεπτομερώς τόσο ο μηχανισμός είσπραξης διοδίων τελών κατά τη διάρκεια της κατασκευαστικής περιόδου, όσο και το ύψος και η προοδευτική αύξηση του διοδίου τέλους ανά χλμ. ανάλογα με την πρόοδο των κατασκευών, από ¬ Ο.0225/χλμ. σε ¬ 0.040/χλμ. σε τιμές 1/1/2003. (έχει κατατεθεί στη διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων). Αυτά ακριβώς τα διόδια τέλη ανά χλμ. διατηρήθηκαν και στη Σύμβαση που ψηφίστηκε στη Βουλή και βάσει του προαναφερθέντος οικονομικού μοντέλου είχε αποφασιστεί να είναι ακριβώς τα ίδια για όλες τις συμβάσεις παραχώρησης.»

Νομίζω, τώρα το πρόβλημα λύθηκε!!!

update #2, 15/10/08: (KOINO ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ) «Ο Σύριζα στη γραμμή του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. για το ύψος των διοδίων»

update #3, 4/11/08: Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ

UNASUR Moves to Regional Legislation

Experts of the Union of South American Nations (UNASUR) took the firststeps to create a regional system in legal issues, as part of the integration process that is currently in progress.

In three days of meetings at the 3rd UNASUR Judicial Power President Summit, the participants achieved agreements in issues as extradition, exhortation, alternative mechanisms to solve conflicts and exequatur.

The final statement of the meeting held in Margarita Island, in the Venezuelan Caribbean, highlighted the need to establish mechanisms to facilitate extradition and create center for conciliation and arbitration to make progress in the regional project.

read the whole article here:

update #1, 19/10/08: UNASUR decides to establish South American Parliament in Bolivia (source: Aftermath News)

The Union of South American Nations decided at a meeting last Friday, to set up a South American Parliament in Bolivia in order to promote its international integration in accordance to EU's example.

Chilean President Michele Bachelet, UNASUR’s temporary president, and Bolivian President Evo Morales opened the meeting in Bolivia’s Cochabamba province which drew representatives from 12 countries in the region.

read the whole article here: / originally appeared at xinhua net

Nepal appoints 3-year-old as new living goddess

Matani Shakya, 3, newly appointed ‘kumari,’ or living goddess in Nepal, looks on as farewell rituals are performed before taking her to kumari house in Katmandu, Nepal, Tuesday, Oct. 7, 2008. Selected between the ages of 2 and 4, living goddesses are worshipped by both Hindus and Buddhists.

read the whole text here:

South Ossetia Floods European Rights Court With Georgia Cases

The European Court of Human Rights has received nearly 2,000 applications from South Ossetians complaining of illegal treatment at the hands of Georgia, the president of the court, Jean-Paul Costa, has said.

The complaints have been filed over the past two months, since Russia and Georgia went to war over the breakaway Georgian region on August 7.

They follow applications made by Georgia to the International Criminal Court, the International Court of Justice, and the European Court of Human Rights against Russia, accusing its neighbor of war crimes, including ethnic cleansing.

Russia has also made complaints to international courts against Georgia, and Russia's foreign minister, Sergei Lavrov, said last month Russia would help any citizens of South Ossetia wanting to make complaints against Georgia.

"There will be a massive increase in the workload of the court," Costa told Reuters. "We cannot just throw away these cases."

Asked if he thought Russia was part of a coordinated effort to overwhelm the court with applications, he said: "Yes, it's possible. It's difficult to say that it's obvious or it's likely. But it's possible."

The European Court of Human Rights also has two outstanding claims by Georgia against Russia, the first dating from 2007 and the second from the recent war. The 2007 case relates to allegations of forced expulsions of Georgians from Russia and is not expected to be completed until early next year. The other case, dealing with events in August, is only at the preliminary stage, Costa said.

Initially published at RFE/RL

Copyright (c) 2008. RFE/RL, Inc. Reprinted with the permission of Radio Free Europe/Radio Liberty, 1201 Connecticut Ave., N.W. Washington DC 20036.

Οι μεγάλοι ηγέτες ούτε διαφημίζονται, ούτε αυτοδιαφημίζονται

Όχι! Απαξιώ να σχολιάσω την ομιλία του Κώστα Καραμανλή στην Κεντρική Επιτροπή την ΟΝΝΕΔ. Απαξιώ να την σχολιάσω διότι, θεωρώ πως η πολιτική και κοινωνική μου παιδεία (αυτήν τουλάχιστον την οποία κατέχω), δεν μου επιτρέπει ν' ασχολούμαι με προπαγανδιστικές πρακτικές απ' όπου κι αν προέρχονται.

Κατανοώ την αγωνία του Κώστα Καραμανλή να συμμαζέψει τ' ασυμμάζευτα, όμως, ας το σκεφτούμε λίγο καλλίτερα: Τί μας είπε χθες; Μας μίλησε για έργα... για οράματα... για μεταρρυθμίσεις (ακόμα μια φορά) και τ' ομολογώ(!).Για μια στιγμή σάστισα! Είχα την αίσθηση ότι ήμουν πολίτης του Μονακό ή των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων! Τόσο πολύ λάθος είχα κάνει;

Όμως, συνήλθα στον αυτό χρόνο και ευτυχώς. Θα δούμε, στο πέρασμα του χρόνου, πως κάθε ηγέτης ο οποίος γνώριζε τις κακές του υπηρεσίες (συνειδητές ή μη), χρησιμοποιούσε φωνές, ενθουσιώδη ακροατήρια, (στοχευμένο κάθε φορά) styling και μεγαλόστομες εκφράσεις για να διαφημίσει την... "πραγμάτεια" του και για να πείσει πως αυτός μόνο έχει δίκιο και όλοι οι υπόλοιποι άδικο!

Θ' αναφέρω ένα μικρό παράδειγμα που μού έρχεται στο μυαλό. Στην προπολεμική Γερμανία, αλλά και κατά την διάρκεια διεξαγωγής του πολέμου, οι κυβερνώντες εθνικοσοσιαλιστές δεν έχαναν ευκαιρία και φιέστες, γιορτές και κάθε είδους προπαγανδιστική εκμετάλλευση της καθημερινότητας της χώρας. Ποιός μπορεί να ισχυριστεί, έπειτα από 60 και πλέον χρόνια, ότι το περίφημο Υπουργείο Προπαγάνδας δεν έκανε καλά την δουλειά του;

Κατά συνέπεια, ακόμη και σήμερα, μεγάλο μέρος ολόκληρης της ανθρωπότητας νομίζει πως όλοι οι Γερμανοί ήταν ναζιστές! Στην πραγματικότητα, η αλήθεια ήταν άλλη. Κι αυτή η αλήθεια πληρώθηκε πολύ ακριβά... Τουλάχιστον ο μισός γερμανικός λαός δεν ήθελε ούτε ν' ακούσει για τον Χίτλερ και τους εθνικοσοσιαλιστές! Μιλάμε για τον μισό και ίσως παραπάνω πληθυσμό μιας μεγάλη χώρας, που υπέφερε, πληγώθηκε και τελικά έχασε τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα, δίχως να έχει την ευθύνη.

Όμως, η Ιστορία είναι μόνο ιστορία και βρίσκεται εκεί που βρίσκεται μοναχά για να μας διδάσκει. Η πραγματικότητά μας, η καθημερινότητά μας χρήζει άλλων πρακτικών και πιο ποιοτικών διδαγμάτων, αν θέλουμε να επιτύχουμε έστω στο ελάχιστο.

Έτσι λοιπόν, αγαπητέ Κώστα Καραμανλή, μπορείς να λες ό,τι θέλεις, όπως θέλεις, αλλά δεν μπορείς να υποτιμάς την νοημοσύνη μας. Εμείς οι απλοί πολίτες ούτε είμαστε, ούτε κρύβουμε πίσω μας "συμφέροντα" που σκοπό έχουν την δική σου πολιτική φθορά και της κυβέρνησής σου.

Οι πολίτες σε επέλεξαν για όλα όσα υποσχέθηκες (κι αυτά δεν περιελάμβαναν κουμπάρους, καλόγερους και λοιπούς κομπάρσους). Η μόνη διέξοδος που έχεις, είναι να κυβερνήσεις. Και να κυβερνήσεις καλά!

... Μπορείς;

... Πολύ φοβάμαι ότι δεν έχεις ούτε την διάθεση, ούτε το "αναγκαίο υλικό" στα χέρια σου για να το πράξεις...   

Τριτοκοσμικές οι συνθήκες κράτησης στην αστυνομική διεύθυνση Αχαΐας

Περί σωφρονισμού συνέχεια...

Αντιγράφω κι αναδημοσιεύω από το ιστολόγιο του βουλευτή Αχαΐας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Νίκου Τσούκαλη, την ερώτηση προς τον Υπουργό των Εσωτερικών αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους κράτησης της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αχαΐας.

Τριτοκοσμικές παραμένουν οι συνθήκες κράτησης στην αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας παρά τις δεσμεύσεις του υφυπουργού κ. Χηνοφώτη για τη βελτίωσή τους. Σε ερώτησή μου (3125/158) που υπέβαλα στις 11-12-07 είχα αναφερθεί στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης και στην έλλειψη στοιχειωδών υγειονομικών συνθηκών στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αχαΐας.

Απαντώντας ο κ. Χηνοφώτης στην ερώτησή μου ανέφερε ότι «δόθηκαν εντολές και οδηγίες για την εξεύρεση κατάλληλων οικημάτων προς μίσθωση» και πως «θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την έγκριση των απαιτούμενων κονδυλίων , προς εξωραϊσμό των κρατητηρίων των εν λόγω υπηρεσιών, ώστε να παρέχονται οι όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και διαμονής των φιλοξενουμένων και εργαζόμενων στους χώρους αυτούς σύμφωνα με τις υποδείξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά των βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας»

Ένα περίπου χρόνο μετά η κατάσταση όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά έχει επιδεινωθεί όπως προκύπτει από φωτο-ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ημέρα» των Πατρών. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν παρουσιάζουν σκηνές που προσβάλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τον πολιτισμό μας. Άνθρωποι στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλον μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα μαζί με σκουπίδια και ακαθαρσίες. Εικόνες ντροπής για ένα κράτος που θέλει να λέγεται πολιτισμένο.

Επειδή η διαιώνιση του προβλήματος μας εκθέτει ως χώρα,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1. Γιατί δεν υλοποιήθηκαν οι δεσμεύσεις για ενοικίαση κατάλληλων οικημάτων για την αποσυμφόρηση των κρατητηρίων;

2. Γιατί δεν βελτιώθηκαν οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσης των κρατουμένων

3. Ποια επί πλέον μέτρα σκοπεύει να πάρει για την επίλυση του προβλήματος που μας εκθέτει ως πολιτισμένη χώρα;

Όπως λέει και ο λαός μας: "Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου". Όσο κι αν φωνάζουμε, όσο κι αν επικρίνουμε (όχι λόγω της όποιας "σκοπιμότητας" αλλά από πραγματικό ενδιαφέρον) δυστυχώς η Πολιτεία, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, αδυνατεί να κατανοήσει το πιο απλό: τον ρόλο της και την προσφορά της σε μια κοινωνία που δεν θέλει να είναι και δεν θέλει να γίνει ζούγκλα!

Περιττή - νομίζω είναι - η αναφορά στις αντιδράσεις που προκάλεσε στην Πατραϊκή κοινωνία, η δημοσιοποίηση εικόνων τόσο από τα έντυπα όσο κι από τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης!

Την ίδια ώρα, και οφείλω να το πράξω, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου έστειλαν και σε εμένα ευχαριστήριο μήνυμα για την στήριξη και την συμπαράσταση στον αγώνα τους για καλύτερες και ανθρώπινες συνθήκες στις φυλακές! Ολόκληρο το κείμενο, έχει ως εξής:

Αγαπητοί φίλοι εκεί έξω,

το κείμενο που σας αποστείλαμε λίγο καιρό πρίν δεν είναι προιόν προσωπικής εμπάθειας προς το Διευθυντή η τον Αρχφύλακα της Κλειστής Φυλακής Πατρών, είναι ένα κείμενο που με ΠΟΛΥ ΦΟΒΟ το φτιάξαμε, φόβο μην χάσουμε τις δουλειές μας, φόβο μην κατηγορηθούμε για ότι μπορεί να φανταστεί κανείς (δεν είναι δύσκολο να βρούνε ψευτομάρτυρες οότι διακινούμε ναρκωτικά μέχρι οτιδήποτε...), φόβο ακόμα και τις γυναίκες και τα παιδιά μας γιατί δεν φταίνε σε τίποτα.

Είναι ένα κείμενο και μια προσπάθεια για να δημιουργηθεί ΕΣΤΩ μια χαραμάδα για να μπεί λίγη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, λίγο παραπάνω ΣΕΒΑΣΜΟΣ στα ανθρώπινα δικαιώματα. Το Γκουαντανάμο δεν είναι μακριά σας. Είναι στην άκρη της πόλης, στα τσιμεντένια χωνευτήρια των ανθρώπων, στις βρώμικες αποθήκες των ψυχών.

Τό ξέρουμε ότι πολλά απο αυτά που γράψαμε δεν μπορούμε να σας τα αποδείξουμε, δεν μπορούμε να βγάλουμε φωτογραφίες και σχεδόν κανείς δεν δέχετε να δώσει κατάθεση. Ο ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ. Μπορεί να μας πεί κάποιος οτι είμαστε ψεύτες. Ψεύτες γιατί θέλουμε να δουλεύομε με αξιοπρέπεια και οχι σαν σκλάβοι? Ψεύτες γιατί θέλουμε να μπούν κάδοι για τα σκουπίδια? Ψεύτες γιατί θέλουμε να καθαρίζετε η φυλακή και να μην "ψοφήσουν σαν τα κτήνη"? Ψεύτες γιατί θέλουμε να κοιμηθούμε μετά την ολονύχτια υπηρεσία και να μην ξαναδουλέυουμε το πρωί? Ψεύτες γιατί θέλουμε να είμαστε υπερήφανοι εργαζόμενοι και οχι ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ που παρακαλάνε για ενα ρεπό - που το δικαιούμαστε-? Ψεύτες γιατί δεν ξεπουλιόμαστε για να έχουμε μια δήθεν "καρέκλα"? Ψεύτες γιατί δεν θέλουμε να περπατάμε ανάμεσα σε σκουλήκια και ποντίκια (στα νεκρά προαύλια της Α, Β, και Γ πτέρυγας), Ψεύτες γιατί δεν θέλουμε να ανεβένουν όλα αυτά μέσα στους θαλάμους των κρατούμένων?

Ψεύτες γιατί πιστεύουμε οτι η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έχει νόημα όταν σέβετε πρώτα απο όλα αυτούς που η ΙΔΙΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ έσπρωξε στην περιθωριοποίηση μέσω της ανεργίας και των ναρκωτικών που το ίδιο το σύστημα έντεχνα αφήνει.

Το ξέρουμε οτι και ο Διευθυντής και ο Αρχιφύλακας και ο "δικός τους" ο "πρόεδρος" του σωματείου θα τα αρνηθούν, θα τα διαστρεβλώσουν.

Αλλά το ίδιο ψεύτες είναι και ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ (με κεφαλαία γράμματα γιατι σέβετε τον τίτλο και το όνομα του" βουλευτής Αχαίας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Τσούκαλης και ο βουλευτης επίσης του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τάσος Κουράκης? ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟΥΣ.

Το ξέρουμε ότι δεν πρόκειται να βρούμε συμπαραστάτες ούτε το "σωματείο" ούτε την "Ομοσπονδία", όμως ζητάμε ΒΟΗΘΕΙΑ και ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ απο όλους εσάς εκεί έξω.

                                    ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ, ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΕΣ
           (είμαστε στην ίδια μοίρα, στην ίδια την γραμμή αγώνα για ανθρώπινα δικαιώματα)

Ευχαριστούμε τον τοπικό τύπο της Πάτρας, έντυπο και ραδιοτηλεοπτικό καθώς και τις αθηναικές εφημερίδες ΕΘΝΟΣ και τον αρθρογράφο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ κ. Στάθη.

               ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΘΑ ΡΑΓΙΣΕΙ ΤΟ ΓΚΕΤΟ

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ, γιατί η ανθρωπιά δεν πρέπει να σταματάει έξω απο τα τείχη των φυλακών.

Συγχωρήστε μας γιατί φοβόμαστε, αλλά είναι η πρώτη φορά που πραγματικά γίνεται μια προσπάθεια απο δεσμοφύλακες και κρατούμενους να "ραγίσει" το γκέτο που είναι ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΗ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Απο τα Blogs και τις ιστοσελίδες

Keli.gr
http://www.keli.gr/search/label/εκθέσεις%20%2F%20ανακοινώσεις%20%2F%20επιστολές%20φορέων
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (30/9 στηλη Ναυτίλος του Στάθη)
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=51422896
Νέοι ΑΚΟΑ
Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (συνιστώσα ΣΥ.ΡΙΖ.Α)
http://neoiakoa.blogspot.com/2008/09/blog-post_8480.html
Ιστολογιο Ν.Τσουκαλης Βουλευτης Αχαιας ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ
http://ntsoukalis.blogspot.com/search/label/ΔΕΛΤΙΟ%20ΤΥΠΟΥ
Η εκμεταλευση στον 21ο αιώνα
http://p102.ezboard.com/flordoftheringsgrfrm20.showPrevMessage?topicID=202.topic
Troktiko
http://troktiko.blogspot.com/2008/09/blog-post_6240.html
ZouglaPress
http://zouglapress.blogspot.com/2008/09/blog-post_3843.html
Νέοι Εργαζόμενοι στη βιομηχανία των ΜΜΕ
http://mediaworkers.blogspot.com/2008/09/blog-post_16.html
Indymedia Athens
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=908453
E-magazino Greek portal, Internet tv
http://www.e-magazino.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1588
Νέα Ιωνία Αττικής IoniaNet πόλη-ενημέρωση
http://www.ionianet.gr/content.php?articlesPage=2&id=2182
Dialogos.pasok.gr/forum
http://dialogos.pasok.gr/forum/topic.php?id=11&page=2536&replies=40523
Πολιτική Προσέγγιση
http://cmoiss.blogspot.com/2008/09/blog-post_22.html
Πολιτικό Καφενείο
http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=119197#119197
Το indy.gr μια ανοικτή κοινότητα ανθρώπων που προσφέρουν άμεση και μη εμπορευματική πληροφόρηση.
http://indy.gr/analysis/ekklisi-symparastasis-apo-toy-ergazomenoys-sti-fylak-patrn
Ecocrete το βημα των οικολογικων ομαδων της Κρητης
http://www.ecocrete.gr/index.php?option=content&task=view&id=5140
Ο τοπος της οικολογιας
http://ecology-salonika.org/lib/?p=2723
Ιστολογιο Νεων Πατρας
http://neoipatras.blogspot.com/2008/09/blog-post_14.html
Συνασπισμος Αχαιας
http://syn-achaias.pblogs.gr/2008/08/sygklonistikh-kataggelia-newn-ergazomenwn.html
http://syn-achaias.pblogs.gr/2008/09/erwthsh-koyrakh-gia-kleisth-fylakh-patras.html
http://syn-achaias.pblogs.gr/2008/09/syriza-gia-thn-katastash-sthn-kleisth-fylakh-patras.html
http://syn-achaias.pblogs.gr/2008/09/episkepsh-tsoykalh-stis-fylakes-agioy-stefanoy.html
http://syn-achaias.pblogs.gr/2008/09/sygklonistikh-kataggelia-newn-ergazomenwn.html
Κοκκινη Πιπερια
http://red-pep.blogspot.com/2008/09/blog-post_16.html
Αναστάσης Στρατουδάκης-Χόνδρος  Ζωγράφος-Εκπαιδευτικός
http://stratoudakis.spaces.live.com/blog/cns!C8E4AFD67133FAE7!2885.entry
Στρατος Κερσανίδης (δημοσιογράφος)
http://kersanidis.wordpress.com/2008/09/26/σωφρονιστικοί-υπάλληλοι-κφπατρών-εκ/
Lexilogia wods are our oysters
http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=1516
ΠΡΟΒΟΛΕΑΣ της τέχνης και του πολιτισμού
http://www.provoleas.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=9568&Itemid=49
Cyclist.gr
http://www.cyclist-friends.gr/showthread.php?p=103699
Στύξ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
http://www.styga.gr/index.php?sid=b199cc0e4deedab78a1cce4c36f92183&act=detail&article=5428
Ελληνικο Φαινομενο
http://www.elliniko-fenomeno.gr/?p=3769
ANTI WEBLOG
http://www.antinews.gr/?p=3452
Waiting for Godot
http://nogodot.blogspot.com/2008/09/blog-post_15.html
Isthmos.gr Ενημέρωση της Πελοπονήσου
http://www.isthmos.gr/article.php?news_id=11314
Το Μανιταρι του Βουνου, ζητηματα κοινωνιας και Ορθοδοξης Χριστιανικης Θεολογιας
http://manitaritoubounou.wordpress.com/2008/09/20/kataggelia-fylakes-patras-1/#_ednref2
Τo blog του απολυμένου από τη ΓΣΕΕ Δημοσιογράφου
http://apasxolisi.wordpress.com/2008/09/16/mεσαιωνικές-συνθήκες-εργασίας-και-φυλ/
ΠΡΕΖΑ TV
http://prezatv.blogspot.com/2008/09/blog-post_6553.html

Σε πανικό ο Πρωθυπουργός ... Επιτέλους! Υπάρχει ελπίδα.

Μόλις πριν λίγο ολοκληρώθηκαν οι δηλώσεις που παραχώρησε ο Πρωθυπουργός στα ΜΜΕ αναφορικά με την συνεδρίαση και τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Ούτε λίγο ούτε πολύ μάς παρουσιάστηκε ως ... Άγιος Βασίλης τάζοντας τα πάντα! Μίλησε ξάνα για μεταρρυθμίσεις, σταθερότητα... φαίνεται δεν έχει καταλάβει ακόμη, έπειτα από 5 χρόνια, ότι είναι Πρωθυπουργός της Ελλάδας και το διακύβευμα είναι μονάχα η ευημερία της χώρας και των πολιτών.

Για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται αναξιόπιστος και ... α(να)σφαλής μέσα στο χρυσό κλουβί του!

Ο χρόνος φαίνεται πως ήδη έχει αρχίσει να κυλά αντίστροφα για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Παροχές και εξαγγελίες μπορούν ν' αναστρέψουν το ήδη βεβαρυμμένο κλίμα πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου; Παροχές, εξαγγελίες και μεγάλα λόγια (και μάλιστα επαναλαμβανόμενα επί 5 χρόνια) μπορούν να κάνουν την ζωή μας καλύτερη;

Μάλλον όχι! Και αυτό, διότι ούτε ο Κώστας Καραμανλής ούτε η Κυβέρνησή του απολαμβάνουν πλέον της εμπιστοσύνης των πολιτών. Δεν απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης των πολιτών, διότι το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο με μαθηματική ακρίβεια και οι σκέψεις κι οι πολιτικές, τις οποίες διακυρήττουν από εδώ κι από κει τα κυβερνητικά στελέχη, και στις οποίες θέλουν να βασίζονται με σκοπό τον κατευνασμό της οργής των πολιτών δεν είναι ικανές να βοηθήσουν / προκαλέσουν την επίλυση δύσκολων, πραγματικών και υπαρκτών προβλημάτων που μέρα με τη μέρα και κυρίως στο πεδίο της οικονομίας διογκώνονται. Αντίθετα, μόνο θα καταφέρουν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις...

Μάς αξίζει μία τέτοια Κυβέρνηση; Μάς αξίζει αυτός ο Πρωθυπουργός;

Η κυβερνητική αυτή κρίση στην οποία υποχρεωθήκαμε να μπούμε, δυστυχώς, δεν θα φέρει τίποτε καλό ούτε για την καθημερινότητά μας, ούτε για την χώρα μας. Αν και πρέπει να φύγει όσο τον δυνατόν πιο σύντομα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας (και είμαι απόλυτος και ξεκάθαρος σε αυτό), δυστυχώς, δεν μας βολεύει και δεν μας συμφέρει αν οι εκλογές διεξαχθούν σήμερα... αύριο... μεθαύριο... και δεν αναφέρομαι ούτε στο δεκαοκτάμηνο, ούτε στην ενδεχόμενη και πολύ πιθανή αλλαγής της διακυβέρνησης. Αναφέρομαι σε ζητήματα που έχει αναλάβει η χώρα μας να διαχειριστεί και να διαπραγματευτεί, όπως το Σκοπιανό για παράδειγμα, όπου οποιαδήποτε κυβερνητική αλλαγή μπορεί να επιφέρει περισσότερα προβλήματα απ' όσα μπορούμε να υποθέτουμε.

Έχω την αίσθηση (αν και είναι πολύ πιθανό να κάνω λάθος) ότι η πίεση που ασκεί στην κυβέρνηση και η προβληματική καθημερινότητα των πολιτών (την οποία ουσιαστικά η ΝΔ προκάλεσε) και οι αντιδράσεις που προκαλούνται καθημερινά από τις πολιτικές ή μη επιλογές του Κώστα Καραμανλή, μπορούν για ένα ικανοποιητικό μικρό διάστημα λίγων μηνών να δημιουργήσουν και να θέσουν ισορροπίες ικανές, που θα μας οδηγήσουν σε εκλογές όχι εν θερμώ αλλά, μέσα σε πλαίσια που θα μας επιτρέψουν να επιλέξουμε κυβέρνηση με όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά κριτήρια.   

10ο Διεθνές Πανόραμα ανεξάρτητων δημιουργών - 208 ταινίες από 55 χώρες

Από την Οργανωτική Επιτροπή του φεστιβάλ, μάς εστάλη το ενημερωτικό δελτίο που ακολουθεί:

Το 10ο Διεθνές Πανόραμα θα πραγματοποιηθεί από τις 3/10 έως τις 11/10/2008 στον «Πολυχώρο Πολιτισμού και Ψυχαγωγίας ΙΝΤΕΑΛ», (Αγίου Νικολάου 4, Πάτρας www.inteal.gr). Οι προβολές θα ξεκινούν στις 16 μ.μ. και η είσοδος θα είναι ελεύθερη (όπως όλα τα χρόνια).   Ένα φεστιβάλ που ξεφεύγει από το πνεύμα του «συνηθισμένου», του καθημερινού δηλαδή της συντηρητικότητας της σκέψης. Μέσα στην υφέρπουσα υποκουλτούρα μια πρωτοποριακή εναλλακτική πρόταση στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης μας ενδυναμώνεται και ανανεώνεται με την υποστήριξη των πιο προοδευτικών «φωνών».

Συμπληρώνοντας τα δέκα χρόνια του φεστιβάλ η Οργανωτική Επιτροπή  με αίσθημα τιμής και ευθύνης έχει τη χαρά να ανακοινώσει την αποδοχή της πρόσκλησης που απηύθυνε ο καλλιτεχνικός υπεύθυνος του φεστιβάλ κ. Παναγιώτης Χιονίδης, στον διεθνούς φήμης Έλληνα σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο. Ο «ποιητής» του σύγχρονου Ελληνικού και παγκόσμιου κινηματογράφου θα παραβρεθεί το Σάββατο 11 Οκτωβρίου στις 20.30, τελευταία μέρα των προβολών του κινηματογραφικού φεστιβάλ, στην απονομή των βραβείων και η Οργανωτική Επιτροπή θα τον βραβεύσει για την συνολική προσφορά του στον Παγκόσμιο κινηματογράφο. 

ΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΙ ΝΕΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΕΤΟΣ

1. Από φέτος καταργούνται οι ταινίες Μεγάλου μήκους στο Διεθνές διαγωνιστικο τμήμα σε μια προσπάθεια υποστήριξης της Ελληνικής παραγωγής.

2. Όλες οι ταινίες είναι σε ψηφιακή μορφή, όλες οι ταινίες γυρίστηκαν σε ψηφιακό φορμά, και οι δημιουργοί τους δεν έκαναν transfer σε φιλμ (αναλογική μορφή). Έτσι πλέον το φεστιβάλ αποτελεί Φεστιβάλ   Ψηφιακού σινεμα.

3. Προβολή ταινιών στο τμήμα του Διεθνούς διαγωνιστικου από χώρες που πρώτη φορά προβάλλονται στην Ελλάδα, οι χώρες είναι: Τρινιντάντ, Ιράκ, Σρι Λάνκα, Μπαγκλαντές, Κουρδιστάν, Μαρόκο, Κένυα, Ουκρανία

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

1.   208 ταινίες, 55 χώρες  www.independent.gr 3 έως 11 Οκτωβρίου 2008, 9 ημέρες, 8 ώρες προβολών καθημερινά, 72 ώρες  συνολικά

2. ΕΝΟΤΗΤΕΣ: «Κινηματογράφος, ειρήνης τέχνη», «Στα πέρατα της γης», «Βαλκανική γειτονιά», «Περιδιαβαίνοντας την Ευρώπη», «Ελληνικό Πανόραμα», «Στιγμές Πάτρας», «Βραβευμένες ταινίες AzadigitalCinema»

3. ΤΑΙΝΙΕΣ Διαγωνιζόμενες συνολικά: 4 ταινίες μεγάλου μήκους, 95 ταινίες μικρού μήκους, 56 ταινίες ντοκιμαντέρ, 15 ταινίες animation, 25 ταινίες video-art,   7  ταινίες video dance. α. Διεθνές διαγωνιστικό τμήμα: 47 ταινίες μικρού μήκους, 23 ταινίες ντοκιμαντέρ, 8 ταινίες animation, 7 ταινίες video-art, 5 ταινίες video dance. β. Ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα: 4 ταινίες μεγάλου μήκους, 48  ταινίες μικρού μήκους, 33 ταινίες ντοκιμαντέρ, 7 ταινίες animation, 18 ταινίες video-art, 2 ταινίες video dance.

4. ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΣΕΣ ΧΩΡΕΣ
Από Αμερική- Χιλή, Αργεντινή, Βενεζουέλα, Τρινιντάντ, Κούβα,  Βραζιλία, Η.Π.Α, Καναδάς. Από Ασία- Ισραήλ, Παλαιστίνη,  Ιράκ, Ιράν, Κουρδιστάν, Ινδία, Πακιστάν, Σρι Λάνκα, Φιλιππίνες, Ιαπωνία, Χονγκ Κονγκ,  Μπαγκλαντές, Τουρκία. Από Ωκεανία - Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία. από Αφρική - Μαρόκο, Αίγυπτος, Κένυα. Από Ευρώπη - Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Κύπρος, Ηνωμένο Βασίλειο, Ολλανδία, Τσεχία, Πορτογαλία, Ουκρανία, Ιταλία, Ελβετία, Αυστρία, Σλοβακία, Βέλγιο, Ιρλανδία, Ρωσία, Νορβηγία, Δανία, Πολωνία, Σουηδία. Από Βαλκάνια - Βουλγαρία, Κροατία, Σλοβενία, Βοσνία, Ρουμανία, Αλβανία, Σερβία.

5. ΑΦΙΕΡΩΜΑ
«Στιγμές Πάτρας» προβολή των ταινιών με την υποστήριξη της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε και της Ταινιοθήκης της Ελλάδος.«Επαμεινώνδας Θωμόπουλος» σκην. Θεόδ. Αδαμόπουλου, παρ.1975 Διάρκεια: 11’, «Η πορεία προς τη μεγάλη στιγμή» του Κώστα Κατσαρόπουλου παρ.1997, Διάρκεια 52’, Κείμενα-Σενάριο-Ιστορική Έρευνα: Παντελής Αν. Σκρούμπελος. Αφιέρωμα στο ψηφιακό φεστιβάλ AZAdigitalCINEMAfestival που γίνεται στη Θεσσαλονίκη για ταινίες μικρού μήκους

6. ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
·        Έκθεση βραβευμένων σειρών από Πατρινούς φωτογράφους  του 3ου Διαγωνισμού Φωτογραφίας με θέμα: «Φωτογραφίζοντας…σαν σινεμά».
·        Έκθεση αφίσας των διαγωνιζόμενων ταινιών.
·        Έκθεση αφισών από τις περιφερειακές εκδηλώσεις στις 38 πόλεις της Ελλάδος που «ταξιδέψε» το φεστιβάλ το 2007-8.
·        Έκθεση φωτογραφίας, αφίσας και έντυπου υλικού που παρουσιάζουν την ιστορία και τη δράση: της Οικολογικής Κίνησης Πατρών (www.oikipa.gr), της Μ.Κ.Ο «Πολίτες εν Δράσει» (www.politesendrasei.gr), του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑ) - Κίνηση «ΠΡΟΤΑΣΗ».

Οι δημιουργοί επιβεβαιώνουν το «Διεθνές Πανόραμα» που ως δόγμα έχει ότι  κινηματογράφος είναι τέχνη ΜΟΝΟ όταν έχει άποψη και μάχεται γι αυτήν, αλλιώς περιθωριοποιείται μακριά από την καθημερινότητα. Θεωρώντας ότι έχει ιδιαίτερη σημασία η διάδοση των ανεξάρτητων παραγωγών από όλο το κόσμο μακριά από τις αγκυλώσεις της γραφειοκρατίας και τις δεσμεύσεις της διανομής το Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Πάτρας – «Διεθνές Πανόραμα» λειτουργεί  ως συνδετικός κρίκος πολιτισμών και παρουσίασης νέων τάσεων στην 7η τέχνη κάνοντας πράξη την ελευθερία της έκφρασης στην τέχνη και όχι μόνο.

Παράλληλα η Οργανωτική Επιτροπή του Φεστιβάλ μέσα από το δίκτυο που δημιούργησε σε συνεργασία με πολιτιστικούς φορείς της περιφέρειας θα προωθήσει τις βραβευμένες ταινίες του 10ου Διεθνούς Πανοράματος, κάνοντας πράξη το παράλληλο (μη εμπορικό) δίκτυο διάδοσης του ψηφιακού σινεμα.