Οι τάσεις υπερεπέκτασης της Τουρκίας

γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

 

Οι κινήσεις και οι επιδιώξεις της Άγκυρας σε Συρία, Λιβύη και Ναγκόρνο Καραμπάχ, έχουν εξετασθεί από πολλούς αναλυτές τα τελευταία τρία χρόνια. Τα τρία αυτά μέτωπα παραμένουν ανοικτά από την Τουρκία, η οποία τα εντάσσει σε ένα ευρύτερο πλαίσιο διαπραγμάτευσης της με τη Δύση.

Το τελευταίο διάστημα, η Τουρκία έχει αρχίσει να διευρύνει την ήδη υπάρχουσα δραστηριοποίηση της και σε άλλες περιοχές: Κεντρική Ασία, Μέση Ανατολή, Αφρική.

Ωστόσο, το μέλλον της Τουρκίας και οι σχέσεις της με την Δύση θα κριθούν στη Μεσόγειο. Και εκεί η Ελλάδα θα πρέπει να έχει λόγο. Οι τελευταίες εξελίξεις αφορούν τις ακόλουθες περιοχές:

Αφγανιστάν 

Η υπόθεση του Αφγανιστάν παραμένει ανοικτή για την Άγκυρα η οποία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την αποχώρηση του ΝΑΤΟ και τις αδυναμίες της κυβέρνησης των Ταλιμπάν ως σημείο καμπής για την αύξηση της επιρροής της στην χώρα.

Στον βαθμό που οι Ταλιμπάν δεν αποδέχονται την ανάπτυξη τακτικού τουρκικού στρατού στο έδαφος του Αφγανιστάν, η Άγκυρα προσπαθεί να ξεπεράσει το πρόβλημα με την ανάπτυξη μισθοφόρων.

Η τουρκική ιδιωτική εταιρεία μισθοφόρων SADAT στρατολογεί Σύρους μισθοφόρους για το Αφγανιστάν με τον ίδιο τρόπο που το έκανε για την Συρία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε 2.000 μισθοφόρους για τον Σεπτέμβριο, αλλά φαίνεται ότι έχει ακυρωθεί λόγω του ότι η διαπραγμάτευση με τους Ταλιμπάν παραμένει ανοικτή.

Το βασικό θέμα στην υπόθεση του Αφγανιστάν είναι ότι η Τουρκία δεν μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση στην χώρα, χωρίς την διαμεσολάβηση του Πακιστάν ή του Κατάρ. Η Τουρκία εξακολουθεί να θεωρείται χώρα του ΝΑΤΟ, παρά τις προσπάθειες που έχει καταβάλει η Άγκυρα να αλλάξει την εικόνα της και το αφήγημα της για την συμμετοχή της στην 20ετή Νατοϊκή επέμβαση στη χώρα.

Η Άγκυρα θεωρεί ότι η ανάπτυξη μισθοφόρων στο Αφγανιστάν με κύρια αποστολή την ασφάλεια του αεροδρομίου της Καμπούλ, θα δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες για την επέκταση των Turkish Airlines στην περιοχή, θα ευνοήσει την οικονομική διείσδυση τουρκικών εταιρειών στη χώρα και θα βοηθήσει την προβολή ισχύος στην Κεντρική Ασία. Παράλληλα, θα ενισχύσει την Τουρκία στην διαπραγμάτευση που διεξάγει με τις ΗΠΑ για τον ρόλο της στους διεθνείς συσχετισμούς.

Υεμένη

Καθώς η Τουρκία συνεχίζει να εδραιώνει την παρουσία της στην Υεμένη, η μυστική της υπηρεσία ΜΙΤ, έχει αρχίσει να στρατολογεί και να αναπτύσσει Σύρους μισθοφόρους στη χώρα. Παράλληλα, έχει διαμορφώσει στενούς δεσμούς με το κόμμα Al Islah το οποίο θεωρείται ως παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Οι ηγέτες του κόμματος Al Yadomi και Mohammed Al Ajlan βρίσκονται σε εξορία στην Κωνσταντινούπολη.

Οι Σύροι μισθοφόροι φαίνεται να αναπτύσσονται στην επαρχία Chabwa για να αντιμετωπίσουν τους αντάρτες Χούτι μαζί με τον κυβερνητικό στρατό. Πηγές από την Υεμένη υποστηρίζουν ότι οι μισθοφόροι ήδη έλαβαν μέρος στην μάχη του Marib μαζί με τουρκικά drones.

Η στρατολόγηση από την ΜΙΤ συνεχίζεται στα κέντρα Al-Jabwani και Taez τα οποία χρηματοδοτούνται από το Κατάρ. Ταυτόχρονα δραστηριοποιούνται στην χώρα η θρησκευτική διεύθυνση Diyanet, η αναπτυξιακή υπηρεσία ΤΙΚΑ και η ΜΚΟ Insani Yardim Vakfi, ένα προκάλυμμα της ΜΙΤ.

Η Άγκυρα θεωρεί ότι με τις κινήσεις αυτές θα μπορέσει να βελτιώσει τις σχέσεις της με την Σαουδική Αραβία και θα δημιουργήσει ρωγμές στο μέτωπο των μοναρχιών του Κόλπου που κινείται εναντίον της.

Αρμενία

Η συμφιλίωση ανάμεσα στην Τουρκία και στην Αρμενία θα αποτελέσει καταλύτη ευρύτερων γεωπολιτικών εξελίξεων στον Καύκασο. Δεν έχει δρομολογηθεί ακόμα μια νέα περίοδος στις σχέσεις των δύο χωρών, αλλά εμφανίζονται κάποια πρώτα σημάδια εξομάλυνσης μέσα από τις δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν και του Αρμένιου πρωθυπουργού Νικόλ Πασινιάν.

Εκτός από τις πολιτικές δηλώσεις, υπάρχουν και άλλα σημεία που υποδηλώνουν επαφές μεταξύ των δύο χωρών. Πρώτον, έχει επιτραπεί στην αεροπορική εταιρεία της Τουρκίας Turkish Airlines να εκτελεί δρομολόγια προς το Μπακού, χρησιμοποιώντας τον εναέριο χώρο της Αρμενίας. Δεύτερον, η Τουρκία φαίνεται διατεθειμένη να ανοίξει τα σύνορα της με την Αρμενία, στον βαθμό που έχει εξαφανιστεί από το τραπέζι η αξίωση για μια Μεγάλη Αρμενία. Το άνοιγμα των συνόρων θα βοηθήσει την Άγκυρα να αποκτήσει καλύτερη σύνδεση με το Αζερμπαϊτζάν.

Για την υλοποίηση αυτών των αλλαγών θα πρέπει να συνυπολογιστούν μια σειρά από παράγοντες. Πρώτον, ποια στάση θα κρατήσει το Αζερμπαϊτζάν, δηλαδή αν θα συναινέσει ή αν θα προσπαθήσει, όπως έκανε στο παρελθόν, να υπονομεύσει την προσέγγιση Άγκυρας-Ερεβάν. Δεύτερον, ποια θα είναι η τελική στάση της Μόσχας, η οποία σε πρώτη φάση βλέπει θετικά την προσέγγιση των δύο χωρών. Τρίτον, η Αρμενία θα προτιμούσε το θέμα να λύνονταν με διμερείς διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Τέταρτον, η Άγκυρα θα προτιμούσε το θέμα να λυθεί στα πλαίσια της πρωτοβουλίας «3+3», την περιφερειακή πλατφόρμα Αρμενίας, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργίας μαζί με τις Τουρκία, Ρωσία και Ιράν.

Μαρόκο

Πριν από λίγες ημέρες ένα τουρκικής κατασκευής drone παραδόθηκε στο Μαρόκο. Πρόκειται για το πρώτο από τα δώδεκα drones που η Άγκυρα στέλνει στο Ραμπάτ, στα πλαίσια της συμφωνίας που είχε υπογραφεί τον περασμένο Απρίλιο.

Το Μαρόκο θα χρησιμοποιήσει τα drones ενάντια στο Μέτωπο Πολισάριο, το οποίο το καλοκαίρι ενίσχυσε τις θέσεις του στη Δυτική Σαχάρα. Παράλληλα, η απόκτηση drones από το Μαρόκο ασκεί πιέσεις στην Αλγερία, η οποία έχει εισέλθει σε μια νέα φάση έντασης με το Ραμπάτ.

Αλγερία

Η Αλγερία αποτελεί εμπορικό εταίρο της Τουρκίας, αλλά όχι στρατηγικό εταίρο, στον βαθμό που η Άγκυρα έχει βλέψεις στον Ατλαντικό. Η Αλγερία, όπως και η Αίγυπτος, εξακολουθεί να μην έχει στρατιωτικές σχέσεις με την Τουρκία, σε αντίθεση με την Λιβύη, την Τυνησία και τώρα το Μαρόκο.

Πριν από λίγες ημέρες ο πρόεδρος της χώρας Abdelmadjid Tebboune έστειλε μηνύματα προς το Παρίσι για την επιθυμία της Αλγερίας να προχωρήσει σε μια στρατηγική συνεργασία με την Τουρκία. Αυτές οι δηλώσεις είναι αποτέλεσμα των τεταμένων σχέσεων με την Γαλλία, μετά την διαφαινόμενη έλλειψη βούλησης από την πλευρά του Παρισιού να διευθετηθεί το θέμα της ιστορίας και της κοινής μνήμης μεταξύ των δύο χωρών.

Ρουάντα - Ουγκάντα

Η τουρκική παρουσία στην Αφρική διευρύνεται συστηματικά. Τον Σεπτέμβριο, η Άγκυρα έκανε κινήσεις για να προωθήσει τα προϊόντα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας στην Ρουάντα. Αντιπροσωπεία στην οποία συμμετείχαν οι μεγαλύτερες βιομηχανίες Aselsan, Havelsan, Otokar και STM επισκέφθηκαν την χώρα.

Ο στόχος της Άγκυρας είναι να ενισχύσει την στρατιωτική συνεργασία με την Ρουάντα, η οποία διαθέτει ετοιμοπόλεμες ένοπλες δυνάμεις. Συμμετέχουν σε αποστολές διατήρησης της ειρήνης στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στο Νότιο Σουδάν και στη Σομαλία. Επιπλέον, μετά από αίτημα του προέδρου της Μοζαμβίκης Filipe Nyusi προς τον ομόλογο του της Ρουάντα Paul Kagame, εκστρατευτικό σώμα της Ρουάντα πολεμά κατά των ισλαμιστών ανταρτών στην επαρχία Cabo Delgado της Μοζαμβίκης.

Η Τουρκία προμηθεύει με στρατιωτικό υλικό την Σομαλία εδώ και πολλά χρόνια, η Ουγκάντα έχει αγοράσει ελαφρά στρατιωτικά οχήματα από την Katmerciler, ενώ ακολουθεί και η Κένυα.

Η Άγκυρα καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να δημιουργήσει έναν άξονα επιρροής από την Σομαλία μέχρι την Ουγκάντα και η Ρουάντα αποτελεί το κομμάτι που λείπει σε αυτό το σύνθετο γεωπολιτικό σκηνικό.

Δυτική Αφρική

Λίγο πριν από το καλοκαίρι, το τουρκικό ΥΠΕΞ έδωσε είκοσι υποτροφίες σε σπουδαστές από το Τόγκο. Πρόκειται για κίνηση που συνιστά σημαντικό μοχλό επιρροής από την Τουρκία.

Παρόμοιες υποτροφίες έχουν προσφερθεί στην Σενεγάλη και στη Νιγηρία, δύο χώρες στις οποίες η Άγκυρα έχει εδραιώσει ισχυρή παρουσία.

Ο στόχος της Άγκυρας είναι η διείσδυση στην Δυτική και στην Υποσαχάρια Αφρική, μέσα από την χρησιμοποίηση ενός δικτύου πρεσβειών, εμπορικών αντιπροσωπειών και απευθείας πτήσεων.

Ο οικονομικός ανταγωνισμός με την Κίνα σε αυτές τις περιοχές, εκτός από τα όποια οικονομικά οφέλη, δίνει στην Άγκυρα και μοχλούς πίεσης στην διαπραγμάτευση της με την Δύση.

Νίγηρας

Ο Νίγηρας ενδιαφέρεται για τον εκσυγχρονισμό της πολεμικής του αεροπορίας και της αντιαεροπορικής του άμυνας.

Πριν από λίγες ημέρες μια αποστολή της Turkish Aerospace Industries βρέθηκε στη Νιαμέι, προσφέροντας το εκπαιδευτικό αεροσκάφος Hurkus, καθώς και τα Anka drones, της οποίας το τελευταίο μοντέλο εξοπλίζεται με πυραύλους.

Δεν άργησε να ακολουθήσει η Baykar η οποία πρόσφερε το Bayraktar TB2, το ίδιο μοντέλο drone που παραλαμβάνει και το Μαρόκο και το οποίο έχει δοκιμαστεί στο μέτωπο της Λιβύης.

Η Τουρκία ανταγωνίζεται τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για οικονομική επιρροή στο Νίγηρα, ενώ η διαμάχη για την χρησιμοποίηση του παλιού φρουρίου Madama έχει λήξει χωρίς νικητή. Ταυτόχρονα, ανταγωνίζεται την Αίγυπτο που συζητά με το Νίγηρα για το ενδεχόμενο δημιουργίας στρατιωτικής βάσης στην χώρα, στον τομέα των εξοπλισμών και της στρατιωτικής επιρροής.

Η Τουρκία υπερεπεκτείνεται, ενώ την ίδια στιγμή η Δύση είναι επιφυλακτική απέναντι της. Η μείωση του ενδιαφέροντος των ΗΠΑ για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής και η στροφή τους προς τον Ινδο-Ειρηνικό, δεν διαμορφώνει ένα ελεύθερο πεδίο δράσης για την Άγκυρα.

Η Γαλλία, οι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και του Κόλπου με την επιτήρηση των ΗΠΑ διαμορφώνουν ένα πρώτο πλαίσιο ανάσχεσης των κινήσεων της Άγκυρας. Πολλοί θεωρούν ότι η υπερεπέκταση της Άγκυρας έχει φτάσει στο τέλος της. Στην πραγματικότητα το μέλλον της Τουρκίας αφορά τρία κύρια μέτωπα, την Συρία, την Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο, όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.

Το μέτωπο της Συρίας αφορά τις σχέσεις και την διαπραγμάτευση της Ρωσίας με τις ΗΠΑ. Η Τουρκία δεν μπορεί να έχει τον κύριο λόγο. Το ίδιο ισχύει σε μεγάλο βαθμό και με την Λιβύη, αν και εκεί μπλέκονται και τρίτες δυνάμεις.

Το μέτωπο της Ανατολικής Μεσογείου αποτελεί μία εσωτερική υπόθεση της Δύσης. Η τουρκική «Γαλάζια Πατρίδα» αρθρώνεται κυρίως γύρω από την Κύπρο και τις ΑΟΖ των χωρών της περιοχής και οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να αφήσουν την Άγκυρα να κινηθεί με τους όρους της.

Το Ισραήλ και η Αίγυπτος βρίσκονται εδώ. Η Γαλλία διευρύνει την παρουσία της στην περιοχή υπογράφοντας αμυντικές συμφωνίες με Ελλάδα και Κύπρο και κινώντας τις διαδικασίες για την δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού. Το θέμα είναι που βρίσκεται η Ελλάδα. Αν θα είναι ενεργητικός ή παθητικός παίκτης στην περιοχή.

 

Iraqi Christians in Danger

Again the terror hit Iraq, today it is targeting the defenseless Iraqi Christians, it was not enough that our Parliament made a deal to remove paragraph 50 of elections law, that preserve the rights of Iraqi minorities in having fair representation in government, but a new campaign to force the few of Iraqi Christians living in Mosul to leave their houses ,by killing them and forcing them to change their religion, wearing vails, and paying gezia (Islamic taxes on non Muslims.)

This is done by a group of people who are working to give Islam false image, destroying our work as Iraqi Muslims to live for peace and to reconstructs our country.

Some say they are paid by Al Qaida, others accuse the Kurds, and radical Sunni parties in Mosul provinces government, some say the attacks are carries by people wearing official Iraqi army clothes.

But in the end we reached the days when there is a fatwa from some radical people to prevent Christians from going to hospitals, this is a crime against Islam before anything else, as no law of God or human prevent the sick or injuries from receiving treatment.

11 Christian were killed during this week, one was a doctor (his body was cut to pieces), a pharmacist, engineer, and a 15 year old boy.

We as activists need to work together to stop such crimes that destroy religion good faith in living together, and attack the weak, the peaceful and defenseless.

source:  Mideast Youth

Read also: Christians of Iraq,  Σε BP, Shell και Exxon το 40% των πετρελαίων του Iράκ , Christianity in Central Asia

update #1, 26/10/08: Μαζική έξοδος χριστιανών από τη Μοσούλη

Τουλάχιστον οι μισοί χριστιανοί που ζούσαν στην Μοσούλη έχουν εγκαταλείψει την πόλη του βορείου Ιράκ μέσα στις τελευταίες δύο εβδομάδες, με αρκετούς εξ αυτών να προσφεύγουν στη Συρία, μετά από θανατικές απειλές σε βάρος τους, ανακοίνωσε την Παρασκευή, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).

Στη Συρία βρίσκονται ήδη 1,2 εκατ. Ιρακινοί που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους εξ αιτίας του πολέμου και των ταραχών μετά την εισβολή των ΗΠΑ το 2003.

πηγή: infognomonpolitics

Elegant Colonialism

γράφει ο Rami Khouri

The agreement signed 30 August 2008, which sees Italy apologize and pay $5 billion in compensation for its colonial rule and misdeeds in Libya, is a powerful example of why it is so important to acknowledge that which many of our friends in the West constantly tell us to put behind us: history.

History matters, and endures, and its consequences constantly must be grasped, not ignored. In this case, we witness neither the end nor the resumption of history, but the neutralization of one aspect of history as a fractious force of resentment and discord.

History for many in the West -- especially the history of West's colonialism and imperialism in Asia, the Middle East and Africa -- is something to skim through in a high school class, and then to relegate to the past as irrelevant to today's conflicts and tensions. For many people in the former colonized world, however, history is a deep and open wound that still oozes pain and distortion. Libya is a classic example of colonialism's twisted and enduring legacy of nearly dysfunctional states governed by corrupt and often incompetent elites, whose people never have a chance to validate either the configuration of statehood or the exercise of power.

History is very much an active force in much of the Middle East today. It manifests itself, for example, in the form of bitter memories of the West's behavior in the past (Iran, Palestine), and explaijns the lot of poor and fragmenting countries that have never made a coherent transition to stable statehood, legitimate sovereignty, or credible governance.

Originally posted at Belfer Center for Science and International Affairs and you may read the whole article here:

Σχετικά με τις τρομοκρατικές πρακτικές των ισραηλινών...

Η τρομοκρατία των ισραηλινών έναντι κάθε μη εβραίου (και ιδιαίτερα αν είναι άραβας ή παλαιστίνιος, μουσουλμάνος ή χριστιανός) είναι γνωστή και σε πολλές περιπτώσεις παρομοιάζεται (όχι άδικα) με τις πρακτικές των ναζί έναντι των εβραίων της Ευρώπης πριν από 60 περίπου χρόνια!

Μία από τις περιπτώσεις - από τις πολλές - που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι αυτή του μικρού Ezzat, ο οποίος υπέστη σωματική και ψυχική κακοποίηση, για 2,5 περίπου ώρες, στα χέρια των "δημοκρατικών" και "ακριβοδίκαιων" βασανιστών του. Το παιδί χτυπήθηκε κατ' επανάληψη με βαναυσότητα και βιάστηκε ψυχολογικά, δίχως να του αναγνωριστεί ούτε εκείνο το ελαφρυντικό (αν μπορούμε να μιλάμε για κάτι τέτοιο!!!) της παιδικής του ηλικίας.

Διαβάστε ολόκληρη την υπόθεση εδώ: 10-year-old subjected to torture by Israeli soldiers

Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, όλοι εμείς που έχουμε μία κάποια άποψη επί του θέματος ή που απλά παρακολουθούμε από μακρυά τα όποια συμβαίνοντα, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε λάθη, αστοχίες και εγκληματικές ενέργειες τόσο στη μία, όσο και στην άλλη πλευρά. Άλλωστε, μαζί συνθέτουν το πρόβλημα, το γνωστό σε όλους ως μεσανατολικό, και όχι η κάθε μια χωριστά κι από μόνη της.

Με το πέρσαμα του χρόνου... λίγο ενδιαφέρει, τελικά, η αιτία του κακού ή ποιός φέρει την ευθύνη αυτής της συνεχιζόμενης τραγωδίας-παρωδίας στην αγκαλιά της διεθνούς κοινότητας.

Πρέπει όμως, κάθε φορά που ιστορίες σαν του μικρού Ezzat βλέπουν το φως της δημοσιότητας, να αντιδρούμε και να αντιδρούμε δεικτικά και δυναμικά γιατί μόνον έτσι θα μπορέσουμε να προσφέρουμε το ελάχιστό θετικό προς την κατεύθυνση της τελικής διευθέτησης του ζητήματος...

update #1, 06/07/08:
Spain's National Court Says it Will Consider a Lawsuit Brought Against Israelis for War Crimes
'Why did they treat me like that?'
Palestinian villagers defiant as Israeli forces tighten blockade of Nil'in
Israeli settlers beat Palestinian man in West Bank

update #2, 10/07/08:
From Jerusalem to Auschwitz

Η παράνοια βασιλεύει στην Σαουδική Αραβία

Κάποια στιγμή, θα πρέπει επιτέλους ν’ ασχοληθούμε περισσότερο με ζητήματα που αγγίζουν τα όρια της παράνοιας, σαν κι αυτό της Σαουδικής Αραβίας. Καλά τα πετρέλαια, καλές και οι σχέσεις μας με τους Άραβες (και ευτυχώς δεν είναι όλοι το ίδιο), όταν όμως προσβάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια από καθεστώτα σαν εκείνο της Σαουδικής Αραβίας και ακόμη χειρότερα… όταν μία ανθρώπινη ζωή κινδυνεύει από τον φανατισμό και την ηλιθιότητα κάποιων ξυπόλητων, δεν μπορείς παρά να αντιδράσεις.

Η περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας και η «πιστή» εφαρμογή του Ισλαμικού Νόμου από το καθεστώς της, έχει απασχολήσει την διεθνή κοινότητα κατ’ επανάληψη και έχει στηλιτευτεί από πλήθος επωνύμων και ανωνύμων.

Δυστυχώς, η Σαουδική Αραβία, ακολουθεί τον δικό της «μοναχικό δρόμο», παρέα με άλλες «δημοκρατικές» κοινωνίες, όπως της Κίνας για παράδειγμα…

Τελευταίο κρούσμα «δημοκρατικής» δικαιοσύνης της χώρας αυτής, αποτελεί η περίπτωση ενός Τούρκου κουρέα, ο οποίος καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία του όρκου προς τον Θεό(!). Διαβάστε ολόκληρη την υπόθεση εδώ…

Αν μη τι άλλο, και αυτή η περίπτωση, επιβεβαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι, δυστυχώς, τα μάτια μας θα δουν πολλά ακόμη καθώς οι πληγές που εμείς οι ίδιοι ανοίγουμε, μόλις τώρα σιγά-σιγά μας προκαλούν πόνο! Το παρήγορο, είναι ότι μας προκαλούν και οργή!

Μπορεί ο δύστυχος Τούρκος να μην την γλιτώσει, όμως η Σαουδική Αραβία, θα έχει κατορθώσει ένα ακόμη μεγάλο επίτευγμα: Να στρέψει τη ματιά της διεθνούς κοινότητας επάνω της, όχι λόγω της θετικής προσφοράς της αλλά, λόγω της ανηθικότητας, της παράνοιας και της ηλιθιότητας των ηγετών της και του συστήματος απονομής δικαιοσύνης, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Από την πλευρά μου, θα τους πρότεινα να ξαναδιαβάσουν το Κοράνι, μήπως και ξεστραβωθούν.


Πηγή: Turkish Daily News

Διαβάστε επίσης:
Archive for the 'Saudi Arabia' Category
Global protests to save Afghan student from death sentence
Overview of the death penalty worldwide in 2007
Moratorium on the death penalty
Woman gets death penalty for witchcraft
Saudi Arabia death penalty