Χαρούμενο κι ευτυχισμένο το 1968

 

«Όποιος επιχειρήσει να παραβιάσει τα μέτρα θα το μετανιώσει πικρά», είπε σήμερα ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης κάνοντας λόγο για σαρωτικούς ελέγχους σε ότι αφορά στην περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων. Από την πλευρά του, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος, ανέφερε ότι 10.000 αστυνομικοί θα βρίσκονται καθημερινά στους δρόμους, για την εφαρμογή των μέτρων με στόχο την δήθεν ανάσχεση του κορωνοϊού.

Δυστυχώς για εμάς, η κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να μας υπενθυμίζει πως έχουμε επιστρέψει για τα καλά στο ασπρόμαυρο της επταετίας και με πολιτικό διακύβευμα το … «ξεσκαρτάρισμα»… Όποιος έχει αμφιβολίες, ας δει τους υπουργούς της ΝΔ που ξεπήδησαν από τα τσικό της ΕΠΕΝ και μας κουνούν σήμερα το δάκτυλο.  

Προφανώς, οι άνθρωποι αυτοί όχι μόνον αδυνατούν να κατανοήσουν τα αυτονόητα αλλά αποφασίζουν και εφαρμόζουν μέτρα με πολιτική σκοπιμότητα. Ωστόσο, ένα υγειονομικό πρόβλημα λύνεται μόνον με υγειονομικούς όρους. Και γι’ αυτούς δεν γίνεται καμία απολύτως συζήτηση.

Με ανύπαρκτη (συμβιβασμένη και συνυπεύθυνη) αντιπολίτευση, με …επιδοτούμενους «επιστήμονες», με τα συστημικά μέσα ενημέρωσης (παραπληροφόρησης και προπαγάνδας) να υποδεικνύουν συμπεριφορές και πρακτικές, με την Δικαιοσύνη πλήρως υποταγμένη στην εκτελεστική και νομοθετική εξουσία και με τους πολίτες αδύναμους κι ανίκανους να δοκιμάσουν την όποια αντίδραση, η φασιστική λαίλαπα θα κάψει τα πάντα στο πέρασμά της!

Μέχρι να το συνειδητοποιήσουμε αυτό και να πούμε φτάνει, ως εδώ, συνάνθρωποί μας θα πεθαίνουν καθημερινά και όλοι οι υπόλοιποι θα χάνουμε λίγο-λίγο ό,τι με κόπο είχαν κατακτήσει οι προηγούμενοι από εμάς για εμάς, με πρόφαση την υγεία μας.

Άγιος Βασίλης ή το βρέφος Ιησούς;

γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

Η Θεολογία της Απελευθέρωσης είναι ένα σώμα κειμένων που αποτελεί την θεωρητική έκφραση ενός κινήματος που εμφανίστηκε στην δεκαετία του ΄60 και κάποιοι ανιχνεύουν σε αυτό τον Χριστιανισμό της Απελευθέρωσης.

 

Ο Γκουστάβο Γκουτιέρεζ, που θεωρείται ο πατέρας της Θεολογίας Απελευθέρωσης, θεωρεί ότι «σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, είναι σημαντικό να είμαστε με το μέρος εκείνων που αντιστέκονται, που αγωνίζονται, που πιστεύουν και που ελπίζουν». Αλλά σύμφωνα με τους θεολόγους της απελευθέρωσης, αυτό είναι δυνατό μόνο με «την επίτευξη κοινωνικής δικαιοσύνης μέσω βαθιών διαρθρωτικών μεταμορφώσεων της κοινωνίας».

 

Με αφορμή τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, παραθέτουμε ένα κείμενο του Λεονάρντο Μποφ, μιας ηγετικής φυσιογνωμίας της Θεολογίας της Απελευθέρωσης.

 

Άγιος Βασίλης ή το βρέφος Ιησούς;

Leonardo Boff

 

Λόγω του ότι έχω μια μακριά γενειάδα και άσπρα μαλλιά, πολλά παιδιά, όταν με βλέπουν, με φωνάζουν Άγιο Βασίλη. Προσπαθώ ανεπιτυχώς να τους εξηγήσω ότι είμαι ο αδελφός του Άγιου Βασίλη και ότι η δουλειά μου είναι να επιβλέπω τα παιδιά, να παρατηρώ αν είναι καλοί μαθητές, αν φέρονται καλά στους συμμαθητές τους και αν ακούν τις συμβουλές των γονιών τους. Τους λέω ότι, μετά, θα αναφέρω τα πάντα στον Άγιο Βασίλη και εκείνος θα τους φέρει όμορφα δώρα τα Χριστούγεννα. Μια τέτοια ημέρα, κάποιο από τα παιδιά με ακολούθησε με απορία και όταν με είδε να μπαίνω σε ένα αυτοκίνητο, γύρισε στον πατέρα του και του είπε: «Μπαμπά, ο Άγιος Βασίλης δεν ήλθε με έλκηθρο, ήλθε με ένα αυτοκίνητο».

 

Αυτή είναι μια μορφή των Χριστουγέννων, με τις εικόνες που της αντιστοιχούν. Ο Άγιος Βασίλης είναι μια φιγούρα της αγοράς. Είναι ο παχουλός γηραιός άνδρας ο οποίος προσπαθεί να σαγηνεύσει τα παιδιά, έτσι ώστε να αναγκασθούν οι γονείς τους να τους αγοράσουν δώρα. Η μνήμη την οποία αντανακλά είναι του Αγίου Νικολάου, ο οποίος επίσης έφερνε δώρα, αλλά σήμερα έχει εξαφανισθεί παραχωρώντας τη θέση του στην παιδική φιγούρα ενός καλοπροαίρετου, αγαθού γηραιού άνδρα ο οποίος βγάζει εκπλήξεις από το σάκο του – προαγορασμένα αντικείμενα, τοποθετημένα στο σάκο.

 

Καθώς κάθε σπίτι έχει τηλεόραση –το ψωμί μπορεί να λείπει, αλλά η τηλεόραση ποτέ– τα παιδιά των φτωχών βλέπουν τον Άγιο Βασίλη και ονειρεύονται το μαγικό κόσμο που τους δείχνει, γεμάτο δώρα, παιδικά αυτοκίνητα, κούκλες και ηλεκτρονικά παιχνίδια, στον οποίο σπάνια μπορούν να έχουν πρόσβαση. Και υποφέρουν για αυτό, παρά τη λάμψη στα μάτια τους. Η αγορά είναι ο νέος θεός ο οποίος απαιτεί υποταγή από όλους. 

 

Για αυτό τα παιδιά πιέζουν τους γονείς τους για να σταματήσει ο Άγιος Βασίλης στο «δικό τους» σπίτι. Μετά υποφέρουν οι γονείς, γιατί δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις επιθυμίες των παιδιών τους που έχουν ξελογιαστεί από τα τόσα αντικείμενα-φετίχ που τους δείχνει ο Άγιος Βασίλης.

 

Η αγορά αποτελεί μια από τις κυριότερες δημιουργίες. Υπήρξαν και υπάρχουν πολλές μορφές αγοράς. Η δική μας, καπιταλιστικού τύπου, χαρακτηρίζεται από τον αποκλεισμό και επομένως αποτελεί ένα θύτη ατόμων και επιχειρήσεων. Είναι πλήρως ανταγωνιστική και καθόλου αλληλέγγυα. Μόνο αυτοί οι οποίοι παράγουν και καταναλώνουν έχουν σημασία. Οι φτωχοί πρέπει να ικανοποιούνται με ψίχουλα ή να ζουν άσχημα στο περιθώριο της κοινωνίας. Τα Χριστούγεννα, ο Άγιος Βασίλης είναι η κεντρική καταναλωτική φυσιογνωμία για όσους είναι μέσα στο σύστημα και μπορούν να πληρώσουν.

 

Η γέννηση του βρέφους Ιησού είναι διαφορετική. Γεννήθηκε σε μια ταπεινή και σεμνή οικογένεια. Τη στιγμή της γέννησής του, ανάμεσα στα ζώα, οι άγγελοι τραγουδούσαν στον ουρανό, οι βοσκοί είχαν καθηλωθεί από τα συναισθήματα και κάποιοι σοφοί ήλθαν από μακριά για να τον χαιρετήσουν.

 

Όταν μεγάλωσε έγινε ένας εκπληκτικός αφηγητής ιστοριών και ένας περιπλανώμενος προσκυνητής με το μήνυμα της πλήρους συμπερίληψης όλων, ξεκινώντας από τους φτωχούς, τους οποίους αποκαλούσε «ευλογημένους».

 

Όσοι διατηρούν την ιερή μνήμη του, ακούν τη νύχτα των Χριστουγέννων την ιστορία της γέννησής του και γιορτάζουν μια ανθρωπιστική παρουσία του Θεού, ο οποίος πήρε τη μορφή ενός παιδιού. Και τον τιμούν γευματίζοντας με την οικογένεια και τους φίλους τους. Εδώ δεν υπάρχει ούτε αγορά, ούτε αποκλεισμένοι, μόνο φως, ευτυχία και αλληλεγγύη. Η ανταλλαγή δώρων συμβολίζει το μεγαλύτερο δώρο που μας έδωσε ο Θεός: τον εαυτό του με τη μορφή ενός παιδιού. 

 

Καλλιεργεί μέσα μας την ελπίδα ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τον Άγιο Βασίλη, ο οποίος δεν μας πουλάει τίποτα παραπάνω από ψευδαισθήσεις.

 

Ο Ντον Πέτρο Κασανταλίγκα, βλέποντας το θείο βρέφος έγραψε: «Δεν έχω δει αυτό το αστέρι, αλλά έχω δει έναν πολύ φτωχό Θεό. Η Μαρία είχε επίγνωση, όπως επίγνωση είχε η νύχτα. Και ο βασιλιάς Ηρώδης ήταν για πάντα φοβισμένος». 

 

Ο βασιλιάς Ηρώδης δεν είναι πλέον ένα πρόσωπο, αλλά ένα σύστημα το οποίο συνεχίζει να θυσιάζει ανθρώπινες υπάρξεις στο βωμό ενός μοναχικού καταναλωτισμού.

Ο πρωθυπουργικός εκβιασμός κι η υποχρεωτικότητα του παραλογισμού

 

Σε μια αποστροφή της ομιλίας του χθες στην Βουλή, ο Πρωθυπουργός είπε ότι προτιμά «να φαίνεται πρόσκαιρα αυστηρός κι αργότερα υγειονομικά σωστός» (sic). Θα επανέλθουμε αργότερα σε αυτό. Ένα είναι σίγουρο: το τέλος της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, θα βρει την ελληνική κοινωνία περισσότερο διχασμένη από ποτέ, σε σύγχυση, και το πολιτικό μας σύστημα τραυματισμένο ανεπανόρθωτα από τον αυταρχισμό, απόρροια της ανεπάρκειας τόσο του ίδιου όσο και των κυβερνητικών στελεχών να διαχειριστούν αποτελεσματικά μία σειρά προβλημάτων, αρχής γενομένης από το ζήτημα του κορωνοϊού.

Αποκαλύφθηκε στην πορεία των πραγμάτων πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν και δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει το μέγεθος του κινδύνου. Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι. Η επικοινωνιακή πολιτική έχει ξεφύγει πέρα από κάθε όριο λογικής και χρήμα διενεμήθη από εδώ κι από εκεί έτσι, ώστε να φτιαχτεί ένα αφήγημα που θα ήταν δυνατό να καλύψει την κυβερνητική ανικανότητα παρά στη θωράκιση του συστήματος υγείας της χώρας καθώς - από ιδεολογικής απόψεως της συντηρητικής  παράταξης, θεωρήθηκε και θεωρείται περιττή πολυτέλεια…

Ωστόσο, δεν υπήρξε ποτέ και καμία διάθεση σοβαρής διαχείρισης, και δεν εκπονήθηκε ποτέ κανένα απολύτως δομημένο σχέδιο αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης. Δεν το λέω εγώ. Τα λένε οι ίδιοι στην Βουλή και στα τηλεπαράθυρα. Δεν χρειάζονται παραδείγματα κι αναφορές. Ας ανατρέξει κανείς στις κατά καιρούς δηλώσεις του κ. Σκέρτσου, του κ. Γεωργιάδη, του κ. Κικίλια… αλλά και να θυμηθεί και τα ποσά τα οποία έλαβαν οι τηλεμαϊντανοί επιστήμονες όπως οι κ.κ. Τσιόδρας, Γώγος, Μαγιορκίνης, Βασιλακόπουλος και λοιποί όχι για έρευνα αλλά για προπαγάνδα.

Με εκείνα και με τ’ άλλα φτάσαμε στο ακαταδίωκτο για όλους τους εμπλεκόμενους, στην τιμωρητική αναστολή εργασίας κρίσιμων επαγγελματικών ομάδων για την υγεία των πολιτών - εφόσον δεν υπέκυπταν στους κυβερνητικούς εκβιασμούς, την καθημερινή τηλε-τρομοκρατία του πληθυσμού από τα επιδοτούμενα συστημικά μέσα ενημέρωσης, τον διχασμό και τον στιγματισμό των ανεμβολίαστων και στην επιβολή δυσβάσταχτων εισπρακτικών κι όχι υγειονομικών μέτρων δήθεν για την… προστασία μας.

Παράλληλα, θεσμοί όπως η Δικαιοσύνη αποδείχθηκαν ανίκανοι να διασφαλίσουν το Σύνταγμα, την ζωή, την τιμή και την αξιοπρέπεια των ελλήνων πολιτών καθώς, φαίνεται και σε αυτή την περίπτωση περίτρανα πως, δεν λειτουργούν ανεξάρτητα από την εκτελεστική εξουσία αλλά άγονται και φέρονται από αυτήν. 

Όλα τα παραπάνω ενίσχυσαν το κυβερνητικό αφήγημα και την καχυποψία μεγάλης μερίδας των πολιτών κι έδωσαν συγχρόνως λαβή σε κάθε είδους φαντασιόπληκτο να μιλά για τσιπάκια, αλλαγές DNA, αντίχριστους και λοιπές σαχλαμάρες. Όλοι τους, με ηθικό αυτουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πήραν στον λαιμό τους κόσμο και κανείς δεν πρόκειται να λογοδοτήσει γι’ αυτό.

Δυστυχώς, ο Πρωθυπουργός, με «ήσυχη συνείδηση» - όπως χαρακτηριστικά ανέφερε χθες από το βήμα της Βουλής - φέρει ακέραια την ευθύνη αυτής της κατάντιας κι ο παραλληλισμός με την Γερμανία της δεκαετίας του ’30 δεν είναι ούτε άστοχος, ούτε άτοπος. Όπως ο Χίτλερ και το NSDAP τότε, έτσι κι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία σήμερα, κατάφεραν την ενοχοποίηση της κοινής λογικής και την αναγωγή της αυθαιρεσίας και του παραλογισμού σε μείζονα πολιτική επιλογή για όλους του τομείς της κοινωνίας! Ο Πρωθυπουργός, μάς πότισε με την ανηθικότητά του και τα συμπλέγματά του! Δεν έχει σημασία αν το διακύβευμα είναι διαφορετικό. Η ουσία παραμένει η ίδια. Και με την «ουσία» αυτή θα φτάσουμε μέχρι την «Τελική Λύση» εάν οι υγιείς και δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας δεν ενεργοποιηθούν τάχιστα.

Φανταστείτε, κλίμα «ικανοποίησης» αποπνέει το κυβερνητικό επιτελείο μετά τη χθεσινή παρουσία του Πρωθυπουργού στην Ολομέλεια (!). Όμως, στα μάτια του κάθε δημοκράτη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι παρά ένας κοινός εκβιαστής που έχει βάλει στο στόχαστρό του το πιο αδύναμο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Τους γονείς μας, τους παππούδες μας και τις γιαγιάδες μας. Αύριο, ο στόχος θα είναι τα παιδιά μας και αργότερα εμείς. Θα τον αφήσουμε να φτάσει μέχρι εκεί;

Θα μου πείτε, κι άλλες χώρες ακολουθούν τον ίδιο δρόμο. Και; Σας νοιάζει τόσο πολύ τι γίνεται ή τι θα γίνει στο Λιχτενστάιν, την Βενεζουέλα ή το Μπουτάν; Ακόμη περισσότερο· ποιός λαός χρήζει αυταρχικής εξουσίας; Ποιος λαός αξίζει μία ηγεσία κοινωνικά ανάλγητη, ασυνείδητη, αδίστακτη και ανίκανη;

Επιβάλλεται από αυτήν την πραγματικότητα η αντίδρασή μας να είναι δυναμική. Ίσως να ήρθε η ώρα να δείξουμε έμπρακτα τι σημαίνει να είσαι δημοκράτης μέσα ένα σύνολο που φασίζει ή εν πάση περιπτώσει, οδεύει προς τον φασισμό. Ο καθένας να αναλάβει επιτέλους την ευθύνη του! Τώρα, τι μορφή θα έχει αυτή η αντίδραση και με ποιους όρους θα εκφραστεί, δεν είναι δική μου δουλειά για το πω.

Στο ζήτημα του ιού αυτό καθ’ αυτό. Έχουμε υποχρέωση να προστατεύουμε ο ένας τον άλλον κι έχουμε υποχρέωση να προστατεύουμε τους αγαπημένους μας. Ο εμβολιασμός με αμφίβολης αποτελεσματικότητας εμβόλια, με επιβεβαιωμένους θανάτους και αποδεδειγμένες μη αναστρέψιμες βλάβες σε πολλές περιπτώσεις, είναι μία λύση. Δεν είναι πανάκεια. Άλλωστε, οι παραλλαγές και οι μεταλλάξεις που διαρκώς βγαίνουν και θα βγαίνουν, τα καθιστά ολοένα και πιο αναξιόπιστα κι αναποτελεσματικά.

Κατά συνέπεια, ο κ. Μητσοτάκης και πάλι κάνει λάθος να πιστεύει ότι θα αποδειχθεί υγειονομικά σωστός στο μέλλον και σύντομα θα έρθει η ώρα που οι φίλοι της Νέας Δημοκρατίας θα αναρωτιούνται τι δεν πήγε καλά… και δεν αναφέρομαι μόνον στις εκλογές.

Δοκιμάσατε ό,τι μπορούσατε αγαπητοί φίλοι και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας κι αποτύχατε. Κι εφόσον εξακολουθείτε να ενοχοποιείτε τους συμπολίτες σας και τους συμπατριώτες σας και μάλιστα τους πιο ευάλωτους, για την δική σας αποτυχία, μόνον οργή και μίσος σας αξίζει. Ίσως έτσι να έλθει μία κάποια ισορροπία…

Περί αρχών κι αρχόντων ή περί εξουσίας κι ηγεμόνων

Σε μία διαδικτυακή κουβέντα που είχα με μερικούς φίλους, ένας εξ’ αυτών έγραψε με εμφατικό τόνο: «Επισκεπτόμενος συχνά τόσο την Γαλλία αλλά (κυρίως και περισσότερο) και την Αγγλία, εδραιώνεται μέσα μου η πεποίθηση ότι αυτή η καταραμένη η Γαλλική Επανάσταση πήγε τον τόπο και την υπόλοιπη Ευρώπη πολύ πίσω. Και βλέπω ότι και οι περισσότεροι σοβαροί Γάλλοι αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται και να «κοιτούν» ζηλόφθονα την Αγγλία με την γηραιά Βασίλισσά της. Αδιανόητο προ δεκαπενταετίας...» 

Η παραπάνω τοποθέτηση υποδεικνύει μια γενικότερη προβληματική στη σύγχρονη πολιτική σκέψη που ξεπερνά κατά πολύ την υποκειμενικότητα μιας άποψης κι εννοιολογικά, η διατύπωση αυτή καθ’ αυτή, καταδεικνύει την συντηρητική στροφή που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια σε όλον τον ευρωπαϊκό χώρο και στην χώρα μας για κάθε όρο πολιτικής διευθέτησης και κοινωνικής συμπεριφοράς/ρύθμισης.

Στην προσπάθειά μου να αποδείξω αυτή τη προβληματική του απάντησα στον ίδιο τόνο, παραφράζοντας τα δικά του λόγια: «Επισκεπτόμενος συχνά τόσο την Βουλγαρία αλλά κυρίως και περισσότερο την Τουρκία, εδραιώνεται μέσα μου η πεποίθηση ότι αυτή η καταραμένη η Ελληνική Επανάσταση πήγε τον τόπο και την υπόλοιπη Ευρώπη πολύ πίσω. Και βλέπω ότι και οι περισσότεροι σοβαροί Έλληνες αρχίζουν να αντιλαμβάνονται και να «κοιτούν» ζηλόφθονα την Τουρκία και τα μεγαλεία των Σουλτάνων της. Αδιανόητο προ δεκαετίας…»

Αν και θα είχε ενδιαφέρον να σας μεταφέρω την συνέχεια του διαλόγου με την ενόχληση του συνομιλητή μου για την αποδόμηση του μηνύματος που ήθελε να μας «περάσει», νομίζω θα ήταν πιο χρήσιμο να μοιραστώ μαζί σας τις δικές μου σκέψεις. 

Η αλήθεια είναι πως βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο συνειδησιακά σημείο. Όλα υπάρχουν μέσα μας με τρόπο συγκεχυμένο. Φταίει το περιβάλλον γύρω μας; Οι συναναστροφές μας; Η καθημερινότητα του καθενός; Ο καταιγισμός πληροφοριών κι απόψεων; Όποιος κι αν είναι ο λόγος, η αντίληψή μας δεν αποφεύγει την στρέβλωση.

Μέσα στο πλαίσιο μιας αόριστης εικόνας περί πολιτικής ορθότητας, αστικής κανονικότητας και κοινωνικής συνοχής, ως Έλληνες κι ως πολίτες προσπαθούμε να κρατηθούμε από οτιδήποτε - κυρίως τώρα, στα χρόνια της κρίσης και των πάσης φύσεως προκλήσεων που εξακολουθούν να μας ταλαιπωρούν. Από την ιστορία και την παράδοση μέχρι τον πολιτισμό και τα... επιτεύγματά μας… Εξωραΐζουμε λάθη κι αστοχίες ενώ, την ίδια στιγμή, επιμένουμε να τα αντιμετωπίζουμε όλα με έναν βλακώδη καθωσπρεπισμό που δεν μας επιτρέπει να προτείνουμε και να δοκιμάσουμε οτιδήποτε το ρηξικέλευθο και το ανατρεπτικό.

Από την άλλη, οι «ηγεμόνες» μας δεν επιβεβαιώνουν τον ρόλο τους κι αποδεικνύονται εχθροί μας. Φέρονται σχεδόν πάντοτε με τρόπο αυθαίρετο και τυραννικό και η φθορά τους, κάθε φορά, δεν είναι αποτέλεσμα του χρόνου αλλά της αδυναμίας τους να μας καθοδηγούν, να μας εκφράζουν και να μας ωφελούν μέσα στον χρόνο. Κι έτσι οι Σουλτάνοι μάς τελείωσαν και κάπως έτσι οι Βασιλείς μάς έμειναν - όσοι έμειναν - για να συμβολίζουν ό,τι πιο αναχρονιστικό κι οπισθοδρομικό που μάλιστα χρυσοπληρώνεται! Κι όσοι από εμάς φαντασιώνονται μεγαλεία και περικοκλάδες είναι τα θύματα της ίδιας τους της φαντασίας η οποία, με σύμβολα και συμβολισμούς τρέφει τις αυταπάτες τους, θολώνει την κρίση τους και τους ταΐζει "αγώνες" κι "ανδραγαθήματα". 

Όμως, οι καλοί ηγεμόνες δεν είναι σύμβολα και συμβολισμοί. Οι καλοί ηγεμόνες δεν φοβούνται και δεν εχθρεύονται τον λαό τους. Δεν διστάζουν να αντικαθιστούν το σκήπτρο με το μυστρί κι εργάζονται μαζί με το λαό για το κοινό καλό. Δεν κρύβονται, δεν καταχρώνται την δύναμη και την εξουσία τους, δεν αποφασίζουν και διατάζουν. Απορρίπτουν κάθε αυθεντία και προπάντων, δεν φέρονται με αλαζονεία και υπεροψία! Εμείς, έχουμε βουλευτές και υπουργούς που ζουν στον κόσμο τους αποκομμένοι από την δική μας καθημερινότητα και οι πρωθυπουργοί μας, μάς απευθύνονται με διαγγέλματα και ομιλούν μόνον σε αυστηρά προκαθορισμένα ακροατήρια στις δημόσιες εμφανίσεις τους που όλο και περισσότερο σπανίζουν.

Θα μου πείτε, η κάθε «αρχή» στην χώρα μας ήταν αποτέλεσμα των επιλογών μας. Άρα, εμείς δεν κάναμε καλές επιλογές ως σήμερα. Γι’ αυτό κοιτάζουμε δεξιά κι αριστερά. Είναι όμως αρκετό; Είναι ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε; Για να κάνουμε μία καλή επιλογή κι εφόσον το ζητούμενο είναι η ευημερία και η κοινωνική αρμονία, οφείλουμε να βρούμε και να συμφωνήσουμε προηγουμένως στην αιτία όλων των κακών, των στραβών και των ανάποδων. Κι αυτό δεν μπορεί να είναι δύσκολο, παρά τις όποιες θέσεις κι αντιθέσεις μας. Μέχρι τότε θα βράζουμε στο ζουμί μας. Κάποιοι από εμάς θα φεύγουν μακρυά για να δουν προκοπή, κάποιοι άλλοι θα περιμένουν επιδόματα και βοηθήματα, κάποιοι θα εκμεταλλεύονται και κάποιοι θα πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης. Όλοι με καλή πίστη! Επομένως, άχρηστα είναι τα... λοξοκοιτάγματα, άχρηστες κι αντιγραφές. 

Κι επειδή η πολιτική ιστορία είναι πάντα διδακτική και θα έπρεπε να την διαχειριζόμαστε χωρίς φόβο και πάθος, κι αφού θέλουμε να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και τις αστοχίες μας, θα πρέπει να παραδεχθούμε πως το διάστημα από την «μετριότητα» του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη μέχρι την «αριστεία» του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως κι αν το δει κανείς, μας έβλαψε ανεπανόρθωτα καθώς, σκιαγράφησε το περίγραμμα της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής αφήνοντας στο περιθώριο κάθε αναζωογονητική δύναμη. Όποτε συνέβη κάτι ανάλογο, κατέρρευσαν αυτοκρατορίες και χάθηκαν πολιτισμοί...

Η ευλογημένη Πολιτεία

"Σαν ήμουν στον καιρό της νιότης μου, είχαν πει πως σε κάποια πολιτεία ζούσαν όλοι οι άνθρωποι, μ' οδηγήτρες τους τις Γραφές. Και είπα: «Θ' αναζητήσω αυτή την πόλη, να χαρώ την ευλογία της».

 

Κι ήταν μακριά πολύ. Κι έκανα γερή κουμπάνια για το ταξίδι μου. Και μετά σαράντα μέρες ξεδιάκρινα την πόλη, και στις σαράντα μέρες και μία, σ' αυτήν μπήκα. Και τι να δω! Το σύνολο από τους κατοίκους της πόλης, ήταν άτομα που δεν είχαν παρά μόνο ένα μάτι κι ένα χέρι. Κι εμβρόντητος μονολόγησα: «Μπορεί σε μία τόσο άγια πόλη οι άνθρωποι να μην έχουν παρά ένα μάτι κι ένα χέρι;».

Τότε πρόσεξα πως κι εκείνοι είχαν μείνει κατάπληχτοι, απορώντας πολύ, για τα δυο μου μάτια και τα δυο μου χέρια. Και καθώς αντάλλαζαν κουβέντες, μεταξύ τους, τους ρώτησα: «Είναι στ' αλήθεια αυτή η Βλογημένη Πολιτεία, που καθένας ζει μ' οδηγήτρες του τις Γραφές;».

Και μου απάντησαν: «Ναι, αυτή είναι».

«Και τι συμφορά σας βρήκε», είπα, «τι έγιναν τα δεξιά σας μάτια και τα δεξιά σας χέρια;».

Κι όλος ο λαός μπήκε σε κίνηση. Κι είπανε: «Έλα να δεις».

Και με πήγαν στον ναό, καταμεσής στη πόλη. Και μέσα στον ναό είδα: Έναν σωρό χέρια και μάτια. Σαν φύλλα μαδημένα. Και τότες είπα: «Αλίμονο! Ποιός κουρσευτής πρόσταξε, τέτοια σκληρότητα σε βάρος σας;».

Και, ψίθυρος υψώθηκε σαν κύμα ανάμεσό τους. Κι ένας από τους πρεσβύτερους βγήκε μπροστά από όλους κι είπε: «Είναι αυτοπραξία μας. Ο Θεός μας έκανε κουρσευτές πάνω από το κακό που έβοσκε μέσα μας». Και μ' οδήγησε μπρος σ' έναν ψηλό βωμό, κι ολόκληρο το πλήθος ακολουθούσε. Και μου 'δειξε πάνω στον βωμό μία επιγραφή, σκαλισμένη που έγραφε:

«Εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν
καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν
μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇ εἰς γέενναν.
Καὶ εἰ ἡ δεξιά σου χεὶρ σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὴν
καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν
μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇ εἰς γέενναν».

Τότε μπήκα στο νόημα. Και στρεφόμενος στα πλήθη φώναξα: «Δεν υπάρχει ούτε ένας, άντρας ή γυναίκα, ανάμεσά σας που να έχει δύο μάτια ή δύο χέρια;».

Και μου απάντησαν λέγοντας: «Όχι, ούτε ένας. Δεν υπάρχει ούτε ένας, εκτός από τα παιδιά -τα πολύ μικρά ακόμα για να μπορούν να διαβάσουν τη Γραφή και να καταλάβουν τις εντολές της».

Και μόλις βγήκαμε από τον ναό, εγκατέλειψα αμέσως τη Βλογημένη Πολιτεία. Γιατί δεν ήμουν πολύ μικρός, και γιατί μπορούσα τη Γραφή να τη διαβάσω..."

Χαλίλ Γκιμπράν

Ο φασισμός των δήθεν αναρχικών

Με αφορμή το απεχθές περιστατικό της Μανωλάδας, οι όψιμοι δήθεν αναρχικοί, τρίβουν τα χέρια τους! Πώς αλλιώς θα μπορούσαν καλλίτερα να αιτιολογήσουν τις απόψεις τους και τα "αγαθά" τους "αισθήματα»"προς κάθε πονεμένο κι αδικημένο? Όμως, το χειρότερο απ’ όλα είναι η χρήση αυτού του περιστατικού για να αναπτύξουν, από την πλευρά τους και για δικούς τους λόγους…, ακόμη περισσότερο την φιλολογία που πολλοί από εδώ και από εκεί θέλησαν – δεκαετίες τώρα - να μας ενσταλάξουν σχετικά με τους "κακούς" πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που στοίχησαν ακριβά για την "Μεγάλη Ελλάδα" και σε αίμα και σε χρήμα και ήρθαν και κατέστρεψαν τον τόπο των φιλήσυχων κι αξιοπρεπών "νοικοκυραίων" της Παλαιάς πατρίδας…

Για ακόμη μία φορά, γινόμαστε μάρτυρες μιας ανήθικης επίθεσης συγκεκριμένων κύκλων προς συγκεκριμένη ομάδα του λαού μας (με τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ιστορία, πολιτισμό, παράδοση κ.λπ.) που θέλουν την Ελλάδα περιορισμένη και τον ελληνισμό δέσμιο παρελθοντικών συμπλεγμάτων, που δεν βασίζονται στην ιστορική αλήθεια αλλά στην άγνοια και το φόβο. Άγνοια για το τι πραγματικά σημαίνει ελληνισμός και φόβος σε ό,τι έχει να κάνει με την ίδια την αλήθεια του παρόντος.

Και η αλήθεια του παρόντος μάς υποδεικνύει ένα και μόνο πράγμα: δεν είμαστε καλοί έλληνες εμείς οι νεοέλληνες. Ακόμη περισσότερο? Δεν είμαστε καλοί άνθρωποι! Κατασκευάζουμε υπόπτους και ρίχνουμε τις ευθύνες σε εύκολους και διαθέσιμους αποδιοπομπαίους τράγους… Έτσι δεν έγινε και στην περίπτωση Ντρέϊφους? Ποιός άλλος θα μπορούσε να φταίει πλην των «ύπουλων» εβραίων? Η ευθύνη μας περιορίζεται μέσα στα όρια της ατομικής μας ηθικής (ό,τι μας βολεύει δηλαδή) και δεν επεκτείνεται μέσα στην συλλογική ηθική η οποία θα έπρεπε κανονικά να κατευθύνει τις σκέψεις μας και να διέπει και τις πράξεις μας.

Υπό αυτό το πρίσμα και μακρυά από κάθε σεβαστό αναρχικό ιδεώδες, τα λεβεντόπαιδα της «αναρχίας» δεν διακρίνονται από καμία ποιοτική διαφορά σε σύγκριση με τα άλλα λεβεντόπαιδα… της Χρυσής Αυγής, του φασισμού, της ιδεολογικής παρακμής και της κοινωνικής διαστροφής.

Τέτοιους «αναρχικούς» να τους βράσω που λέει και ο λαός μας! Άνθρωπος που δεν γνωρίζει τι είναι, τι πιστεύει και γιατί… άνθρωπος που δεν καταλαβαίνει αυτό που θέλει να πιστεύει και αυτό που θέλει να υπηρετεί, είναι άνθρωπος επικίνδυνος πρώτα-πρώτα για τον ίδιο του τον εαυτό!

Μήπως ήρθε η ώρα να καταμετρήσουμε τα εγκλήματα που διέπραξε η αναρχία κατά του ανθρώπου ή για να είμαστε πιο ακριβείς, τα εγκλήματα που διέπραξαν κάποιοι στο όνομα της αναρχίας κατά του ανθρώπου? Κανείς δεν μπορεί να εκφράζεται και να λειτουργεί αυθαίρετα μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο που όλοι μας αναγνωρίζουμε πως έχει πρόβλημα και έχει ανάγκη από λύσεις... λύσεις πραγματικές… λύσεις που θα μας ωφελήσουν όλους και τον κάθε έναν μας ξεχωριστά, με σεβασμό – πρωτίστως – στην αξιοπρέπειά μας και την προσωπική και την κοινωνική.

Άμα πια με τον κάθε κομπλεξικό μαλάκα!

Λίγες σκέψεις για την κοινωνική διάσταση του Λαϊονισμού

Η είσηγησή μου στην 47^η Ολομέλεια της Λέσχης LIONS Πατρών - ''ΑΡΕΘΑΣ ΠΑΤΡΕΥΣ'' 

Με πολύ χαρά δέχτηκα την πρόταση του Προέδρου μας, να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου μαζί σας απόψε κι εύχομαι πραγματικά, αυτή να είναι η αρχή ενός κύκλου ανταλλαγής απόψεων μεταξύ μας… απόψεων που θα μας προσθέσουν γνώσεις, θα μας προβληματίσουν ενδεχομένως… παράλληλα δε, θα ενδυναμώσουν τους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας ανάμεσά μας!

Ζούμε σε δύσκολους καιρούς! Σε συνθήκες άδικες! Σε στιγμές ανάγκης! Η Ελλάδα σήμερα, η χώρα μας, αποτελεί ίσως το καλλίτερο – δυστυχώς – σχετικό παράδειγμα…

Πολλοί από εμάς αναζητούν απεγνώσμενα νόημα και στήριγμα σε ό,τι συμβαίνει και για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, όμως, η καθημερινότητα είναι αμείλικτη κι οι καλλίτερες των προθέσεων μπορούν να δοκιμάζουν την απογοήτευση από την ειρωνεία και την χλεύη των «βολεμένων», των αδιάφορων κι όλων εκείνων που ποτέ δεν προσπάθησαν το ελάχιστο για την αναβάθμιση, την προσωπική τους και την συλλογική κατ’ επέκταση… Όλων εκείνων που ποτέ δεν πίστεψαν πως όλοι μαζί, μπορούμε να καταφέρουμε μικρά θαύματα ακόμη κι όταν αυτά φαντάζουν αδύνατα!

Δυστυχώς και μετά από αιώνες αγώνων, αποτυχιών, μα, κυρίως επιτευγμάτων σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης ενασχόλησης, αξίες κι αρχές τίθενται ξανά και ξανά υπό αμφισβήτηση.

Δικαιώματα καταπατώνται… όλα έχουν την τιμή τους κι όλα αγοράζονται…

Ο καιροσκοπισμός και το εφήμερο αναδεικνύονται σε μέγιστες αξίες κι αποτελούν δείγμα επιτυχίας(!)… προτείνονται ως η ενδεδειγμένη οδός για την επίτευξη μιας καλής… «ζωής» η οποία – δεν πειράζει – ας είναι κενή περιεχομένου… φτάνει μόνον να είναι λαμπερή! 

Όνειρα κι ελπίδες χάνονται και σβήνουν τόσο γρήγορα, όσο αυξάνει κι η ταχύτητα με την οποία εκτυλίσσεται η πραγματικότητά μας.

Η καλή πίστη έχει φτάσει να θεωρείται ελάττωμα και γελοιοποιείται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια!

Εμείς οι ίδιοι, οι πολίτες του κόσμου, φροντίζουμε με θρησκευτική ευλάβεια τον δίχως επιστροφή ξεπεσμό μας, καταστρέφοντας αντί να δημιουργούμε!

Απαιτούμε με θράσος δίχως να προσφέρουμε… ζητούμε προνόμια χωρίς υποχρεώσεις.

Νιώθουμε ασφαλείς στον μικρόκοσμό μας και δεν αφήνουμε τον εαυτό μας να δει λίγο πιο πέρα, έξω από τους 4 τοίχους της ιδανικής φυλακής μας-«ασφάλειας».

Καταστήσαμε εαυτούς μόνους, απομονωμένους συνειδητά κι έτσι, αφαιρέσαμε ίσως την πιο σημαντική έννοια του εαυτού που δεν είναι άλλη από τον διπλανό μας!

Εσφαλμένα κι ενδεχομένως συνειδητά, αυτό θεωρήθηκε και θεωρείται από πολλούς ακόμη, πρόοδος και πολιτισμός.

Ευτυχώς όμως, όχι από όλους!  

Στο αντίποδα μίας ζοφερής και παγκόσμιας (εντός εισαγωγικών) «αλήθειας» – έτσι όπως πολύ συνοπτικά προσπάθησα μόλις να παρουσιάσω – βρισκόμαστε εμείς!

@

WE SERVE!

ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ!

Σκεφτείτε για λίγο, πόση δύναμη μπορεί να κρύβει μια λέξη! Μια λέξη που εξυψώνει τον άνθρωπο, του προσδίδει μεγαλείο ---- και όχι! Δεν είναι ένα ακόμη απλό «πιασάρικο» λογότυπο, ούτε σύνθημα ή προσδιορισμός.

Δεν μπορεί παρά να είναι – κι έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται - ως μία κατάσταση βιωματική που σηματοδοτεί την αέναη και φυσική ανάγκη μας για προσφορά, εξέλιξη, δημιουργία, προοπτική, ευημερία…

Στον πληθυντικό! Διότι στοχεύει και προτρέπει την συμμετοχή και την συν-ευθύνη, πιστεύοντας στην ισότητα και την ισονομία, απορρίπτοντας κάθε διάκριση… αμβλύνοντας κάθε διαφορά!  

Απευθύνεται σε ολόκληρη την κοινωνία  -  σε κάθε κοινωνία - διότι, επιθυμεί να επιφέρει την προαγωγή της στο σύνολό της, με την ενίσχυση εννοιών όπως η προσφορά, η αλληλεγγύη, η ασφάλεια, η ανοχή, η κατανόηση, ο σεβασμός, η δικαιοσύνη…

Δίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στην στήριξη του ανθρώπου… του αδύναμου… του ανυπεράσπιστου…  

Ενθαρρύνει κάθε προσπάθεια ατομική ή συλλογική, κι αγκαλιάζει κάθε αναζήτηση και κάθε επιδίωξη που σκοπό έχει την ανάπτυξη της κοινωνικότητας, την συναδελφοσύνη, την πολιτισμική πρόοδο…

Στηρίζει τις ευαισθησίες του ανθρώπου και του παρέχει το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο εφαρμογής κάθε πρωτοβουλίας, κάθε δράσης που μπορεί να συνδράμει αποφασιστικά στην προσωπική και κοινωνική του ανάπτυξη.

Προτείνει έναν κώδικα ηθικής που θαυμάσια καλύπτει το κενό που εμείς ως άνθρωποι κι ως πολίτες φροντίσαμε να δημιουργήσουμε κι ενισχύει την ελπίδα πως αύριο μπορούμε να νιώθουμε ασφαλείς και ποτέ μόνοι!         

@

Αγαπητοί μου φίλοι και συνάδελφοι,

Η πατρίδα μας, ο λαός μας, ευτύχησαν να έχουν πλούσια και σημαντική ιστορία μεταξύ των άλλων πατρίδων και των άλλων εθνών.

Ο πνευματικός μας πολιτισμός κι οι παραδόσεις μας, η πίστη σε αξίες κι οι ευαισθησίες μας, που μας προσδιορίζουν ήδη από την αρχαιότητα, με βεβαιώνουν για την συμβατότητα του Λαϊονικού πνεύματος με το ίδιο μας το είναι!

Ο Λαϊονισμός  βρήκε στην μικρή αυτή γωνιά του κόσμου, έναν λαό, έναν μικρό λαό που μπορεί να ονειρεύεται, να ελπίζει, να πιστεύει… σε πείσμα όλων εκείνων που αμφισβητούν αυτή του την ευχέρεια.

Αλήθεια, ένας από εμάς δεν ήταν κι αυτός ο ίδιος ο ιδρυτής του θεσμού μας? Δεν ήταν οραματιστής? Δεν υπήρξε άνθρωπος της πίστης… της ελπίδας? … Του σεβασμού και της αξιοπρέπειας?

Μπορούμε να νιώθουμε περήφανοι ως συνεχιστές του έργου του… Ως σύντροφοι του ονείρου του… για μία καλλίτερη κοινωνία, για μία καλλίτερη παγκόσμια κοινωνία όπου ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ μόνος, ανυπεράσπιστος, πονεμένος ή αδικημένος!!!

Κανείς δεν μας υποσχέθηκε πως η ζωή θα είναι εύκολη.

Κανείς δεν μας έδειξε τον δρόμο…

… Γι’ αυτό κι ο Λαϊονισμός, μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ως πυξίδα στα χέρια μας!

Ο Λαϊονισμός είναι προσφορά! Ανιδιοτελής προσφορά! Κι όπως μας ζητά να προσφέρουμε έτσι, κι αυτός με την σειρά του μάς προσφέρει! Μας προσφέρει αξίες κι αρχές που, όσο περισσότερο θα τις νιώθουμε μέσα μας και θα τις μοιραζόμαστε, τόσο καλλίτεροι άνθρωποι θα γινόμαστε!

Υπάρχει πιο εύκολος δρόμος?

Υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή?  

Πηγές:

Ποιοι είναι οι LIONS (Σύνθημα –Σκοποί – Στόχοι) / http://lionsclubarethaspatreus.blogspot.gr/2009/07/lions.html

Ο κώδικας ηθικής των LIONS / http://lionsclubarethaspatreus.blogspot.gr/2009/07/blog-post_18.html

Οι αντικειμενικοί σκοποί των LIONS / http://lionsclubarethaspatreus.blogspot.gr/2009/07/blog-post.html

Οι στοιχειώδεις υποχρεώσεις ενός LION / http://lionsclubarethaspatreus.blogspot.gr/2009/08/lion_01.html

 

Europeans today

 

Απάντηση της ΔΕΗ

Σε απάντηση των όσων δημοσιεύσαμε και όλων όσων συζητήσαμε με στελέχη της ΔΕΗ, σχετικά με τις χρεώσεις για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας, μας κοινοποιήθηκε το δελτίο τύπου της εταιρείας, με ημερομηνία 22 Μαρτίου 2012, το οποίο κι αναδημοσιεύουμε. 

Το κείμενο έχει ως εξής:

Με αφορμή αναφορές ΜΜΕ σχετικά με τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ), η ΔΕΗ ΑΕ υπογραμμίζει τα ακόλουθα:

Η ΔΕΗ, σε κάθε περίπτωση, τηρεί απαρέγκλιτα την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία.

Ειδικότερα, στην περίπτωση των χρεώσεων ΥΚΩ για το 2012 η ΔΕΗ - όπως και όλοι οι άλλοι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας - είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει την απόφαση της ΡΑΕ 1527/2011, σε εφαρμογή των άρθρων 55 και 56 του πρόσφατου Νόμου 4001/2011, τα οποία ρυθμίζουν θέματα ΥΚΩ.

Σχετικά με τις διατάξεις του Ν. 2773/1999, που αφορούν τις ΥΚΩ, αυτές εξακολουθούσαν να ισχύουν για το 2011, με βάση την μεταβατική διάταξη του Ν. 4001/2011 και ειδικότερα το άρθρο 196, παρ. 14.

Στις παρεχόμενες ΥΚΩ εντάσσονται τα ακόλουθα:

1. Παροχή ρεύματος για τους κατοίκους των απομονωμένων νησιών σε ίδιες τιμές με αυτές των κατοίκων της ηπειρωτικής χώρας, παρά το γεγονός ότι το κόστος παραγωγής ρεύματος στα νησιά είναι κατά πολύ υψηλότερο.

2. Παροχή ρεύματος σε πολύ χαμηλές τιμές στις πολύτεκνες οικογένειες.

3. Παροχή ρεύματος σε χαμηλές τιμές για ευάλωτες κατηγορίες καταναλωτών, όπως άτομα με ειδικές ανάγκες, τρίτεκνοι με χαμηλό εισόδημα, μακροχρόνια άνεργοι κλπ, που εντάσσονται στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο (ΚΟΤ).

Παρ' όλα αυτά, να συμπληρώσουμε ότι πολλοί συνάνθρωποί μας συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται και να υποφέρουν, κυρίως οι ευάλωτες κατηγορίες καταναλωτών οι οποίες αναφέρονται στο δελτίο τύπου και σε πολλές περιπτώσεις, με ευθύνη της ίδιας της εταιρείας η οποία οφείλει - όπως η σύζυγος του Καίσαρα - και να είναι και να φαίνεται τίμια!

 

Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού το… ανάγνωσμα!

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησής μας – καθ’ ότι περίεργοι, παρουσιάζουμε ως παράδειγμα τον λογαριασμό ρεύματος ενός καταναλωτή, στον οποίο και φαίνονται οι παράλογες και παράνομες χρεώσεις της επιχείρησης… καταχρώμενη με αήθη τρόπο το εισόδημα του συγκεκριμένου καταναλωτή και κατά συνέπεια, όλων μας!!!!

Το άρθρο 29 του νόμου 2773/99 έχει καταργηθεί από τον Αύγουστο του 2011, με νεότερο νόμο που έχει δημοσιευθεί κανονικά και στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως! (Νόμος 4001 179 Α 22/8/2011). Παρόλο που το θέμα δεν είναι καινούριο και βρίσκεται διαρκώς στην δημοσιότητα, η ΔΕΗ κάνει το κορόιδο… βλέπετε, μια επιχείρηση διορισμένων… «κολλητών» και «κουμπάρων» (ξέρουν στη Συγγρού τι εννοώ) απαξιεί να δώσει τουλάχιστον μία εξήγηση… μία πειστική απάντηση και συνεχίζει ακάθεκτη να ταλαιπωρεί τους πολίτες, να απομυζεί το εισόδημά μας πολλαπλασιάζοντας έτσι κέρδη που κανείς μας δεν γνωρίζει που πηγαίνουν… σίγουρα πάντως σε καμία έρευνα και σε καμία ανάπτυξη! Διαφορετικά, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να εισάγουμε ρεύμα από γειτονικές χώρες. Κι ο νοών νοείτω…

Εμείς, θα περιμένουμε τον κ. Στεριώτη να εμφανιστεί και να μας απαντήσει επιτέλους στα ερωτήματα που δημόσια του θέσαμε για την ΔΕΗ, τις πρακτικές της και το ρόλο της ως προς την κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση των πολιτών. Κι ελπίζουμε να το πράξει σύντομα!

Ως πολίτες, έχουμε υποχρέωση να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα μας… την αξιοπρέπειά μας… τον αγώνα μας για μία καλλίτερη ζωή… αυτή την καλλίτερη ζωή που κάποιοι θέλουν να μας την στερήσουν με το έτσι θέλω!!! 

 

 

Διαβάστε επίσης: 

Η ΔΕΗ εισπράττει παράνομα χαράτσι, που έχει καταργηθεί με νόμο!!! 

Ο νόμος 2773/99 αρθ. 29 έχει καταργηθεί και αυτό μπορούμε να ΜΗΝ το πληρώνουμε!!! 

Ο σκοτεινός κόσμος της ΔΕΗ 

ΚΙΜΩΝΑΣ ΣΤΕΡΙΩΤΗΣ... Ο ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΔ .. ΔΙΝΕΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΤΟΥ 

Ο διαφωτιστικός κ. Στεριώτης 

Τα απίθανα επιδόματα συνεχίζονται

ΔΕΗ: Διάψευση δημοσιεύματος περί επιδόματος φαξ 580 ευρώ

ΔΕΗ: Εταιρεία ασυδοσίας ή εταιρεία κοινής ωφέλειας?

Χρόνια τώρα η ΔΕΗ αποτελεί τον υπ' αριθμόν ένα Δούρειο Ίππο του ελληνικού κρατικού παραλογισμού μέσα στα σπίτια μας και τις επιχειρήσεις μας! Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μία τοκογλυφική... κερδοσκοπική... - πείτε τη όπως θέλετε - επιχείρηση, η οποία λειτουργεί με τρόπο αήθη προς τους πολίτες (τους ονομάζει πελάτες) αποφασίζοντας ακόμη ακόμη και για το ποιός από εμάς έχει δικαίωμα να ζει ή να πεθάνει!?

Από τη μια βλέπουμε τους εργαζόμενούς της και τα στελέχη της να κάνουν party με τα δικά μας λεφτά... με τον δικό μας αγώνα... με τον δικό μας ιδρώτα, προσφέροντάς μας χείριστες υπηρεσίες κι από την άλλη, πρέπει να ανεχόμαστε τον "συνδιαχειριστή" των οικονομικών μας (υπό άλλες συνθήκες ονομάζεται νταβατζής) που, δίχως καμία κοινωνική ευαισθησία, μάς οδηγεί στην εξαθλίωση μην αποδίδοντας λογαριασμό σε κανέναν και για τίποτα!

Προσοχή στους λογαριασμούς που λαμβάνετε! Κάντε εξονυχιστικό έλεγχο των χρεώσεων κι απαιτήστε την πλήρη και λεπτομερή ανάλυσή τους!!!  Η σαπίλα έχει προ πολλού περάσει τα σύνορα του βασιλείου της Δανιμαρκίας!

Περιμένουμε μέρες - και μάλλον μάταια - να επικοινωνήσει μαζί μας ο Κίμων Στεριώτης, Αν. Διευθυντής της επιχείρησης, παρ'ότι τον αναζητήσαμε, παρόλο που το ζήτημα είναι φλέγον για κάθε ελληνικό νοικοκυριό! 

Σκοπός δεν είναι να σταυρώσουμε κανέναν! Σκοπός είναι να βρούμε μία λύση! Να ξαναθυμηθούμε έννοιες όπως η ανθρωπιά... η ευαισθησία... η αλληλεγγύη... ο σεβασμός... η δικαιοσύνη... 

Πώς είναι δυνατόν η ΔΕΗ να κατεβάζει διακόπτες σε ανθρώπους που κινδυνεύει η ζωή τους για λίγα ευρώ? 

Ποιός κοστολογεί την ποιότητα της καθημερινότητάς μας? 

Ποιός κοστολογεί την ζωή μας?

Πώς εξηγούνται οι περίεγες κι αλλοπρόσαλλες χρεώσεις στους λογαριασμούς που λαμβάνουμε?

Γιατί επιλύονται ζητήματα που προκύπτουν κατά περίπτωση και μόνον αφού η εταιρεία πιεστεί μέσω της δημοσιοποίησής τους?

Θα μάς κάνετε την τιμή να μας απαντήσετε κ. Στεριώτη? 

Διαβάστε επίσης... κι εσείς κ Στεριώτη, θα τα βρείτε ενδιαφέροντα!

Δεν είχαν πληρώσει το… χαράτσι της ΔΕΗ. Τους έκοψαν το ρεύμα και κάηκε το σπίτι από κερί! 

Έκοψαν το ρεύμα σε ηλικιωμένο με προβλήματα υγείας! 

Έκοψαν το ρεύμα σε 76χρονο με αναπνευστικά προβλήματα!… 

Έκοψαν το ρεύμα σε οικογένεια με 9 παιδιά! 

Έκοψαν το ρεύμα στην μάνα που έχασε την 23χρονη κόρη της από νευρική ανορεξία

Έκοψαν το ρεύμα σε σπίτι ηλικιωμένης στον Άγιο Νικόλαο

Έκοψαν το ρεύμα σε ανήμπορη γυναίκα την επομένη των εκλογών! 

Εκοψαν το ρεύμα σε ανέργους 

Έκοψαν το ρεύμα σε 76χρονο με αναπνευστικά προβλήματα!

... Ορισμένες από τις εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες περιπτώσεις κοινωνικής αναλγησίας με εκτελεστικό όργανο, μία επιχείρηση που μόνον το κοινό όφελος δεν εξυπηρετεί! 

Κάνουμε λάθος αγαπητέ κύριε Στεριώτη? Η αξιοπρέπεια είναι δικαίωμα κι όχι εμπόρευμα.. η ζωή δεν είναι εμπόρευμα κύριε Στεριώτη, και δεν έχετε κανένα απολύτως δικαίωμα να την στερήσετε από κανέναν μας!  

   

Με το μέλλον των παιδιών μας δεν παίζουμε

Μία απάντηση από απλό πολίτη

@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΟΙ ΒΑΡΙΑ ΑΡΡΩΣΤΟΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΦΑΡΜΑΚΑ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΠΕΙΝΑΝΕ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΒΙΒΛΙΑ ΑΛΛΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΜΕ ΚΑΤΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΦΩΤΟΤΥΠΙΩΝ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΒΡΟΥΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΑΚΡΙΑ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΠΗΡΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΑΖΕΣ-ΒΑΜΒΑΚΙ-ΟΞΥΖΕΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑ ΜΟΥ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΗΓΗ?
@ΓΙΑΤΙ…………ΓΙΑΤΙ…………ΓΙΑΤΙ………………….;;;

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ-ΥΠΗΡΕΤΕΣ, ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΞΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΜΑΣ!

Ένας βρώμικος πόλεμος διεξάγεται αυτό το διάστημα στις πλάτες των ελλήνων… τους «μαχητές» τους βλέπεις παντού τριγύρω σου… στο διαδίκτυο, την τηλεόραση, τις εφημερίδες… Αναρωτιέμαι, ποιές ήταν εκείνες οι... μεγάλες πολιτικάντζες που σκέφτηκαν τέτοιας ποιότητας προπαγάνδα για να εκφράσουν τις… «αγωνίες» τους!

Καθημερινά, λυσσασμένα, οι πάλαι ποτέ εκφραστές της «υπέρβασης» και της «επανίδρυσης» μας βομβαρδίζουν καθημερινά με μηνύματα, απειλές και διλήμματα! 

Ω, ναι! Κάποιοι ξέρουν καλά από βρώμικες δουλειές…

Επιτίθενται στους έλληνες, σε όλους εμάς, δίχως κανέναν ηθικό ενδοιασμό, μάς εκθέτουν στα τοξικά τους απόνερα, θεωρώντας μας ηλίθιους κι αναλώσιμους, ανίκανους να επιλέξουμε ορθά για το μέλλον μας… διότι, ως γνωστόν, μέλλον δίχως ΝΔ είναι αδιανόητο!

Για να σοβαρευόμαστε λιγάκι επιτέλους… ένα «κόμμα εξουσίας» θα έπρεπε αντί να ασχολείται με κατινιές, να έχει προτάσεις και λύσεις κι αυτές να προβάλλει!

Άντε μαλάκες, που βρήκατε πρόσφορο έδαφος για να εφαρμόσετε τις μαλακίες σας… Τόσα απωθημένα πια? Δεν θα ησυχάσει λιγάκι το… χεράκι σας?

(ζητώ συγγνώμη για την φρασεολογία μου, όμως, έρχεται κάποια στιγμή που οφείλουμε να χάνουμε την διακριτικότητά μας όχι χάριν εκτόνωσης αλλά μήπως και καταφέρουμε λίγη… αφύπνιση)

πηγές:

Youtube

 http://harryklynn.blogspot.gr/2012/06/blog-post_6634.html

 http://nd.gr/static/home.html

Δικαιοσύνη, τι δύσκολο πράγμα...

… Μια πραγματικά εξαιρετική εικόνα του γκρινιαρόγατου που αποτυπώνει με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο την ελληνική πραγματικότητα τόσο στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο, όσο και στον χώρο της Δικαιοσύνης!

Δεν χωρά καμία αμφιβολία πως, η ποιότητα στην άσκηση και απονομή της δικαιοσύνης προσδιορίζει τα πολιτικά και κοινωνικά ήθη μιας χώρας και στ’ αλήθεια, αναρωτιέμαι… μιλάμε για απαξίωση των θεσμών… ποιος τελικά ευτελίζει τους θεσμούς?

Είναι ψέμμα πως το ήθος αποτελεί άγνωστη λέξη για ορισμένους?

Είναι ψέμμα πως το Σύνταγμα δεν έχει καμία απολύτως ισχύ και δεν δύναται να προσφέρει καμία απολύτως προστασία στους πολίτες?

Είναι ψέμμα πως το γράμμα του νόμου εφαρμόζεται επακριβώς και ίσως με μία κάποια υπερβολή ΜΟΝΟΝ στους απλούς κι ανώνυμους πολίτες?

Ποιά είναι η Δικαιοσύνη? Πού υπάρχει δικαιοσύνη? Ποιός την απονέμει? Υπό ποιές προϋποθέσεις? Με ποιό σκοπό?

Σε κάποιο προηγούμενο άρθρο μου έγραφα:

«Αποτελεί κοινή διαπίστωση πως, στην χώρα μας αυτοί που τιμωρούνται είναι μόνον οι φτωχοί, οι αδύναμοι και οι άτυχοι. Γιατί άραγε? Γιατί οι υπηρετούντες την Δικαιοσύνη από έδρας, αγωνίζονται με σθένος για τα δικαιώματά τους και δεν επιδεικνύουν το ίδιο σθένος στην ελάχιστη υποχρέωσή τους για ανθρωπιά και κοινωνικό πολιτισμό?

Ποιά είναι η ζυγαριά και ποιό το ζύγι?

Είναι εύκολο να ρίχνεις το βάρος στην πολιτική εξουσία (νομοθετική και εκτελεστική) και να νίπτεις τας χείρας σου ως άλλος Πιλάτος… Την ίδια ώρα, φαίνεται πως είναι υπερβολικά δύσκολο για ανθρώπους «σπουδαγμένους» και διαβασμένους – ίσως περισσότερο από τον καθέναν – να ερμηνεύσουν λογικά το πνεύμα των νόμων.»

… Να εφαρμόσουν δηλαδή την κοινή λογική!

Επιπλέον και με προκλητικό ύφος και τρόπο, οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης – πολλοί εξ αυτών – αξιώνουν από τους πολίτες να αναφέρονται προς αυτούς (και «κατ’ επέκταση προς τη δικαιοσύνη») με σεβασμό και… φόβο!

Δεν γνωρίζουν οι κ.κ. δικαστές πως ο σεβασμός κερδίζεται με έργα?

Δεν γνωρίζουν οι κ.κ. δικαστές πως ο φόβος αναιρεί αυτόματα την έννοια της ίδιας της δικαιοσύνης που θέλουν να υπηρετούν?

Ποιο είναι ακριβώς το έργο που έχουν να επιδείξουν, για να το σεβαστώ κι εγώ ως ο τελευταίος των τελευταίων?

Αγαπητοί κύριοι δικαστές, εσείς θα έπρεπε να γνωρίζετε καλλίτερα από εμένα - που ξέρω ελάχιστα ότι, οι μεγαλύτερες επαναστάσεις στην Ιστορία έγιναν διότι η Δικαιοσύνη ήταν μεροληπτική! Έγιναν διότι η Δικαιοσύνη είχε κάλπικα σταθμά στη ζυγαριά της! Έγιναν διότι η Δικαιοσύνη εκτός από τυφλή, ήταν και κουφή και ξεδοντιάρα! Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι… έτσι δεν είναι?

Τι διαφορετικό έχουν οι Άκηδες, οι Μαντέληδες, οι Τσουκάτοι, οι Εφραίμηδες και όλο το κακό συναπάντημα της tv από τον Γιώργο, τον Γιάννη, τον Θανάση… τον συνταξιούχο, τον άνεργο, τον άστεγο, τον κατεστραμμένο επιχειρηματία και όλους εκείνους τους άλλους κακόμοιρους, πάνω στους οποίους εξαντλείτε όλη σας την αυστηρότητα για… «παραδειγματισμό»?

Δεν ντρεπόμαστε λιγάκι?

Έχετε αποτύχει κύριοι δικαστές, κύριοι εισαγγελείς και κύριοι ανακριτές. Έχετε αποτύχει και αποτελείτε παράδειγμα προς αποφυγή!

Έχετε πετύχει όμως και κάτι… κάτι σημαντικό και οφείλουμε να σας το αναγνωρίσουμε: καθημερινά, χρόνια τώρα, δημιουργείτε όλοι σας κι από έναν Γιάννη Αγιάννη, κι αυτός ο Γιάννης Αγιάννης αποτελεί ελπίδα και πυξίδα για όλους μας! Κι όπως γνωρίζετε, ο Γιάννης Αγιάννης δεν είναι εκδικητικός. Δεν είναι αναίσθητος και πιστεύει στην Δικαιοσύνη. Και η πίστη του αυτή μπορεί και διαμορφώνει συνειδήσεις σε αντίθεση με εσάς…

Ασφαλώς υπάρχουν και καλοί δικαστές. Όπως υπάρχουν και καλοί ιερείς και καλοί έμποροι και καλοί τεχνίτες… Αυτοί λοιπόν οι καλοί, φέρουν μεγάλο βάρος και μεγάλη ευθύνη! Κανένας δεν θέλει να είναι εναντίον κανενός! Όλοι μας επιθυμούμε μία καλλίτερη κοινωνία, με νόμους, θεσμούς, αξίες κι αρχές σεβαστές απ’ όλους! Όλοι μας επιθυμούμε να απολαμβάνουμε τα ίδια δικαιώματα και να επωμιζόμαστε τις ίδιες υποχρεώσεις! Μία υγιής κοινωνία βασίζεται προπάντων στους ανθρώπους της και όχι σε αραχνιασμένες βιβλιοθήκες, σκονισμένα βιβλία και διαστρεβλωμένες/παροχυμένες/ξεπερασμένες θεωρίες που δεν προσφέρουν τίποτε το σημαντικό και το αξιόλογο!

Πρέπει να αναπροσαρμόσουμε τον τρόπο σκέψης μας και τις συμπεριφορές μας. Πρέπει να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι! Πρέπει, επιτέλους, να καταλάβουμε τι συμβαίνει γύρω μας και η Δικαιοσύνη, μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα αν κι εφόσον οι λειτουργοί της αποφασίσουν να αποδώσουν την δικαιοσύνη που αξίζει ο καθένας μας.

Μέχρι τότε…

Η υποκρισία έχει και τα όριά της

Στους ανθρώπους της επιστήμης, της τέχνης και του πολιτισμού απευθύνθηκε χθες ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, σε συγκέντρωση στο νέο κτίριο του Μουσείου Μπενάκη.

Ο κ. Βενιζέλος κάλεσε τους Έλληνες επιστήμονες και δημιουργούς να μετάσχουν με δική τους πρωτοβουλία, ως εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών, στις προγραμματικές επεξεργασίες που είναι αναγκαίες, προκειμένου η χώρα να περάσει από το νέο Πρόγραμμα και τη δανειακή σύμβαση στο ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.

«Μπορούμε», τόνισε ο κ. Βενιζέλος, «να διαμορφώσουμε την αυτοδύναμη Ελλάδα. Αλλά για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να οικοδομήσουμε μια σχέση αλήθειας. Η αλήθεια χρειάζεται κάποιον που είναι έτοιμος να την πει και αυτός είναι το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται όμως και κάποιον που είναι έτοιμος να την ακούσει . Αυτή είναι σήμερα η μεγάλη πρόκληση  για την ελληνική κοινωνία. Το ΠΑΣΟΚ είναι, συνεπώς, αποφασισμένο να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας και της υπευθυνότητας, να βάλει μπροστά το "εμείς" και όχι το "εγώ"». Διαβάστε την σχετική ανακοίνωσηεδώ:

Ο κ. Βενιζέλος φαίνεται πως, δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μέσα στην οποία – αυτός και οι όμοιοί του, μάς καταδίκασαν να ζούμε! Επίσης, δεν αντιλαμβάνεται πως είναι ένας εκ των ηθικών αυτουργών της παρακμής, της καταστροφής, της μιζέριας, του πόνου, του μίσους, της έχθρας και της οργής που στάζουν πάνω στο αδύναμο κορμί αυτού του τόπου…

Μιλάει με τόση ευκολία – περισσή υποκρισία θα έλεγα – για τον ελληνικό λαό… μιλάει, δίχως ντροπή, για ελπίδες, για όνειρα κι αγώνες όταν ο ίδιος σβήνει ελπίδες, μετατρέπει τα όνειρα σε εφιάλτες και απαξιώνει αγώνες γενεών… γενεών ανθρώπων σημαντικότερων από αυτής της ταπεινής του παρουσίας.

Ο κ. Βενιζέλος και οι συν αυτόν ψάχνουν απεγνωσμένα συνενόχους σ’ ένα έγκλημα που διαπράττεται «εις το όνομα του ελληνικού λαού» και στο όνομα της «δημοκρατίας». Και δεν είναι λίγοι. Πλήθος των πρόθυμων χειροκροτητών. Σύντροφοι κι αντίπαλοι, εξουθενωμένοι και δέσμιοι της παράλογης λογικής του, ενωμένοι και ορκισμένοι εχθροί της ίδιας μας της αξιοπρέπειας… Τα κατάφερε! Τα κατάφερε καλά.

Είμαι σίγουρος, πολλοί από εσάς σκέπτεστε σαν κι εμένα. Πολλοί επίσης, έχετε διαφορετική άποψη. Όπως κι αν βλέπουμε τα πράγματα, κανείς μας δεν κάνει λάθος. Και δεν κάνουμε λάθος διότι ο στόχος είναι κοινός! Ο καθένας μας ψάχνει να βρει τον τρόπο που του ταιριάζει… τον τρόπο που θα τον βοηθήσει να φτάσει στον στόχο του… όμως, δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτή η αοριστία στις πράξεις και στις εκφράσεις μας. Πρέπει να δώσουμε μια συγκεκριμένη μορφή σε αυτό που οφείλουμε να απαιτήσουμε και πρέπει και να αναζητηθούν ευθύνες και να καταλογιστούν ευθύνες και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Κοινωνική δικαιοσύνη!

Το να σταλεί ο Βενιζέλος ή ο Σαχινίδης ή ο οποιοσδήποτε στο σπίτι του, δεν είναι απόδοση δικαιοσύνης. Πρέπει να κυνηγηθούν, να απολογηθούν και να τιμωρηθούν αν φταίνε!

Πρέπει επίσης να κυνηγηθούμε, να απολογηθούμε και να τιμωρηθούμε με τον ίδιο τρόπο κι όλοι όσοι φταίμε. Και οι περισσότεροι από εμάς φταίμε!

«Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα έχει ευθύνη», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος. «Έχει αξία σήμερα να τα ρίχνουμε ο ένας στον άλλον; Εμείς αναλαμβάνουμε τις δικές μας ευθύνες. Είμαστε όλοι μέρος του προβλήματος και η ευθύνη βαραίνει όλους, ανάλογα με τους ρόλους τους σε αυτήν την πορεία. Ας μην παριστάνει κανείς τον νέο ή τον άφθαρτο. Δεν είναι κανείς φορέας της απόλυτης αλήθειας και του δικαίου, ούτε στη Δεξιά, ούτε στην Κεντροαριστερά, ούτε στην Αριστερά. Οφείλουμε στο όνομα της πατρίδας μας, στο όνομα των παιδιών μας, να κάνουμε τα πάντα για να γίνουμε μέρος της λύσης».

Αυτή είναι η αντίληψη του Βενιζέλου και του κάθε Βενιζέλου για την δικαιοσύνη!

Και αλήθεια, ποιά είναι η λύση κ. Βενιζέλο? Εσείς και οι όμοιοί σας? Εσείς κι εμείς που με την ανοχή μας πράξατε ό,τι πράξατε?

Μιλάτε κύριε Βενιζέλο για αυτοκάθαρση και αξιοπιστία εσείς? Μιλάτε για υπευθυνότητα κι αλληλεγγύη εσείς? Ελάτε καλέ τώρα… λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει.

Αντί λοιπόν να ψάχνουμε για συνένοχους, αντί να μιλούμε με θράσος κι ευκολία για όλα εκείνα και όλους εκείνους που μας ξεπερνούν τόσο ηθικά όσο και πραγματικά, αντί να χρησιμοποιούμε όμορφες λέξεις και δύσκολες, μήπως θα έπρεπε να σωπαίνουμε?

Αγαπητέ κ. Βενιζέλο αν θέλεις να προσφέρεις κάτι στην πατρίδα… κάτι το ελάχιστο… σώπασε αξιοπρεπώς!