Το Αγκαντέζ και ο έλεγχος του Σαχέλ

γράφει ο Σπύρος Αξαρλής

Τμήματα του Σαχέλ καταλαμβάνουν σήμερα μια ιδιαίτερη θέση στο αφρικανικό τοπίο, ειδικά η Μπουρκίνα Φάσο, ο Νίγηρας και το Μάλι, που μοιράζονται πολλές τελευταίες εξελίξεις, ιδιαίτερα τα στρατιωτικά πραξικοπήματα και την εκδίωξη των Γάλλων.

Τον περασμένο Ιούλιο, ο Μοχάμεντ Μπαζούμ, πρόεδρος του Νίγηρα, ανατράπηκε από πραξικόπημα που πραγματοποίησε ο στρατηγός Τσιάνι. Μετά την κατάληψη της εξουσίας, οι σχέσεις με τις πρώην αποικιακές χώρες, ήταν τεταμένες. Όπως η Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι, έτσι και ο Νίγηρας έχει διακόψει τις σχέσεις με τη Γαλλία. Μια σειρά γεγονότων έχουν κάνει τις σχέσεις μεταξύ του Παρισιού και του Νιαμέι εξαιρετικά τεταμένες. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2024/03/20/to-agkantez-kai-o-elegxos-tou-saxel/

Ερυθρά Θάλασσα: Αντικρουόμενες γεωστρατηγικές επιδιώξεις

γράφει ο Νάσος Πετράκης

 

Η Ερυθρά Θάλασσα και το στενό Μπαμπ αλ-Μαντέμπ έχουν μεγάλη στρατηγική σημασία στην παγκόσμια γεωπολιτική, λειτουργώντας ως κρίσιμος κρίκος μεταξύ της Μεσογείου, μέσω της Διώρυγας του Σουέζ και του Ινδικού Ωκεανού. Αυτή η περιοχή δεν είναι μόνο κομβική για το παγκόσμιο θαλάσσιο εμπόριο, αλλά και για τη διακίνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπως και για τη ναυτική στρατηγική.

Οι χώρες που συνορεύουν με την Ερυθρά Θάλασσα ‒Αίγυπτος, Σουδάν, Ερυθραία, Τζιμπουτί, Σαουδική Αραβία, Υεμένη και Ιορδανία‒ μαζί με περιφερειακές δυνάμεις με πάγια συμφέροντα, έχουν διαφορετικές και συχνά ανταγωνιστικές γεωστρατηγικές προτεραιότητες. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2024/03/17/erythra-thalassa-antikrouomenes-geostratigiki/

Η Ινδία και οι γεωπολιτικές ισορροπίες σε μία εποχή αλλαγών

γράφει ο Παύλος Χριστόπουλος 

 

Η Ινδία αντιπροσωπεύει ένα ενδιαφέρον παράδειγμα του πώς ένα ανεξάρτητο κράτος, ικανό να κλίνει την παγκόσμια ισορροπία προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, συμπεριφέρεται σε ένα μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον. Αλλά και το πώς το διεθνές περιβάλλον μπορεί να το περιορίσει.

Η Ινδία έχει ήδη εξασφαλίσει μια εξέχουσα θέση στην παγκόσμια σκηνή στο εγγύς μέλλον, χάρη στις πολιτικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στη χώρα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2024/02/22/i-india-kai-oi-geopolitikes-isorropies/

Η σύγκρουση Γαλλίας και Ρωσίας

γράφει ο Γρηγόρης Κοτσίρης

Πρόσφατα η Γαλλία έχει εντείνει απότομα τις προσπάθειές της για παροχή βοήθειας στην Ουκρανία. Σκληρές δηλώσεις για τη Ρωσία κάνει ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Αν αναλύσουμε τη σημερινή κατάσταση της Γαλλίας στη διεθνή σκηνή, αποδεικνύεται ότι τέτοιες ενέργειες δεν είναι καθόλου τυχαίες, αλλά αποτελούν μια συγκεκριμένη στρατηγική της γαλλικής ηγεσίας. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2024/02/27/i-sygkrousi-gallias-kai-rosias/

Στην υγειά των κορόϊδων

 

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσοι από εσάς θυμούνται τις επισκέψεις του Νίκου Δένδια σε χώρες της Αφρικής και τις πρωτοβουλίες του ως Υπουργού των Εξωτερικών για την ενίσχυση της ελληνικής παρουσίας στην αφρικανική ήπειρο. Τότε, αν και πολλοί από εμάς εκφράζαμε την άποψη ότι αυτές οι πρωτοβουλίες εκβιάστηκαν από την τουρκική ενεργητικότητα και πως θα έπρεπε να κινηθούμε με ένα τελείως διαφορετικό πνεύμα, οι γραφειοκράτες των Αθηνών διατείνονταν ότι «…δεν θέλουμε να ανταγωνιστούμε την Τουρκία παρά να αποκτήσουμε μια σταθερή και υπολογίσιμη παρουσία έπειτα από απουσία δεκαετιών…» (geoeurope.org, “Οι εβένινες αποχρώσεις της εξωτερικής μας πολιτικής”, Απρίλιος 2022)

 

Ας δούμε λοιπόν τι συνέβη από τότε έως σήμερα. Η Τουρκία διευρύνει κι ενισχύει διαρκώς την παρουσία της στην Αφρική, κλείνονται συμφωνίες και υπογράφονται συμβόλαια εκατομμυρίων και η τουρκική σημαία κυματίζει υπερήφανα (και μπράβο της) σε κάθε μικρό ή μεγάλο έργο.

 

Και η Ελλάδα; Η Ελλάδα δεν έχει επιτύχει και δεν έχει να επιδείξει απολύτως τίποτε! Ίσως κάπου αλλού… στην Ασία; Κι εκεί τίποτε! Τζίφος! Έχουμε άλλα σχέδια εμείς. Δεν μας ενδιαφέρει ούτε να επενδύσουμε, ούτε να βγάλουμε χρήματα, ούτε να αποκτήσουμε δύναμη. Να γίνουμε ενεργειακός κόμβος για την Ευρώπη θέλουμε. Μπαταρία δηλαδή. Να καταργήσουμε το χρήμα θέλουμε. Άλλωστε, τί να τα κάνει κανείς τα χρήματα; άμα ο άλλος δεν έχει POS και δεν παίρνει ο νταβαντζής (η τράπεζα) προμήθεια άχρηστα θα είναι.

 

Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας… ούτε και είμαστε ικανοί κι άξιοι για μεγάλα παιχνίδια. Μας φτάνει να παίζουμε μπάλα με αλβανούς και σκοπιανούς. Αυτή είναι η θέση μας. Ε... τώρα άμα γίνει και κανά γλέντι με κοψίδι και κλαρίνα, μπορούμε να μαζέψουμε μερικές δεκάδες περίεργους για να κάνουμε μπούγιο. Για παιδιά δεν το βλέπω – τουλάχιστον όχι χωρίς παρενθέσεις…

 

Αμ πώς; Εμείς έχουμε αξίες κι αρχές κι η σοβαρότητά μας αντικατοπτρίζεται στην σοβαροφάνεια του έλληνα πρωθυπουργού, στις δημοσκοπήσεις και προπαντός στην παθητικότητά μας. Μια παθητικότητα που μας κράτησε 400 χρόνια υπό τουρκικό ζυγό… μια παθητικότητα που επέτρεψε στους απογόνους των μαυραγοριτών της Κατοχής, σήμερα, να πίνουν στην υγειά των κορόϊδων… στην υγειά μας!

 

Γεωπολιτική εναντίον γεωοικονομίας: Οι στόχοι της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Κίνας

γράφει ο Goran Nikolic

Οι Βρυξέλλες, που βρίσκονται σε άβολη θέση λόγω της έντασης του ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, προσπαθούν να καθορίσουν μια «συνεκτική στρατηγική» για την αντιμετώπιση της Κίνας. Ωστόσο, ενώ η θέση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και του Ζοζέπ Μπορέλ, καθώς και της κυρίαρχης ομάδας της διοίκησης στις Βρυξέλλες, είναι «φιλοατλαντική», δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για την πλειοψηφία όσων έχουν τον κύριο λόγο στη διαμόρφωση της πολιτική της ΕΕ, συγκεκριμένα τις πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ σε εθνικό επίπεδο. Το πώς θα συμφιλιωθούν αυτά τα δύο ρεύματα και πώς θα βρεθεί μια ισορροπία μεταξύ της φαινομενικά απαραίτητης εγγύτητας με την Ουάσιγκτον και της διατήρησης οικονομικά στενών σχέσεων με το Πεκίνο, είναι ένα δύσκολο ερώτημα. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/09/03/geopolitiki-enantion-geooikonomias/

Κινεζική βάση στην Κούβα

γράφει ο Σπύρος Αξαρλής

Η ιστορία της συμφωνίας για την εγκατάσταση μιας κινεζικής βάσης παρακολούθησης σημάτων (SigInt) στην Κούβα επανάφερε εικόνες του 1962, την πυραυλική κρίση με τη Σοβιετική Ένωση και τον κίνδυνο σύγκρουσης μεταξύ των τότε δύο παγκόσμιων υπερδυνάμεων. Υπάρχουν μόνο μερικές ομοιότητες, γιατί σε αντίθεση με την αντιπαράθεση με τη Μόσχα, αυτή με το Πεκίνο δεν αποτελεί ψυχρό πόλεμο για την Ουάσιγκτον. Η βαθιά διασύνδεση μεταξύ των δύο οικονομιών αποτελεί έναν καθοριστικό παράγοντα. Και μάλιστα, δεν γίνεται πλέον καν λόγος για «αποσύνδεση» ‒υπερβολικά δραστική, αλλά πάνω απ’ όλα ουτοπική‒ ενώ μέχρι τώρα, ακόμη και η Ουάσιγκτον έχει αποδεχθεί τον γερμανικό πραγματισμό που εξέφρασε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/06/11/kineziki-basi-stin-koyba/

Γεωστρατηγικές επιλογές της Τουρκίας μετά τις εκλογές

γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

Ο Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε, όπως ήταν αναμενόμενο με βάση τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου, και τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Τουρκία. Αν και οι πολιτικές του δεν είναι πάντα προβλέψιμες, εντούτοις αναμένεται να ακολουθήσει τη γενική κατεύθυνση ανάδειξης της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη, μέχρι το 2028 που ολοκληρώνεται η θητεία του. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/06/05/geostratigikes-epiloges-tis-toyrkia/

Προς μία διαίρεση της Υεμένης;

γράφει ο Κώστας Κουρτίδης

 

Η διαίρεση της Υεμένης αποτελεί μια πιθανή εξέλιξη, αναμενόμενη από πολλούς αναλυτές. Καθώς ο πόλεμος στην Υεμένη φθίνει, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν ξεκινήσει ένα σχέδιο για τη διάσπασή της.

Τα πολιτικά κόμματα και οι δημόσιοι οργανισμοί της Νότιας Υεμένης υιοθέτησαν έναν εθνικό οδικό χάρτη για την ίδρυση ενός ανεξάρτητου ομοσπονδιακού κράτους. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/05/15/pros-mia-diairesi-tis-yemenis/

 

Πώς πέφτουν οι αυτοκρατορίες

γράφει ο Martin van Creveld 

Όπως γνώριζαν πολύ καλά ο φιλόσοφος Πλάτωνας (428-348 π.Χ.) και ο πολιτικός/ιστορικός Πολύβιος (200-118 π.Χ.), οι αυτοκρατορίες έρχονται και παρέρχονται. Η Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία ανήλθε και παρήκμασε. Η Περσική Αυτοκρατορία ανήλθε και παρήκμασε. Η Μακεδονική Αυτοκρατορία του Αλέξανδρου αναδύθηκε και διαλύθηκε. Τον πρώτο αιώνα π.Χ., η ιδέα ότι και η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία θα παρακμάσει και θα πέσει μια μέρα είχε γίνει συνηθισμένη στους μορφωμένους κατοίκους της, όπως έγραψε ένας από αυτούς, ο Ρωμαίος ιστορικός Λίβιος, η αυτοκρατορία «πάλευε με το δικό της μεγαλείο». Ωστόσο, δεν υπήρξε συμφωνία για το πότε θα συμβεί αυτό, πόσο μάλλον για το πώς. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/04/10/pos-peftoyn-oi-aytokratories/

Η Δύση ενάντια στους υπόλοιπους

γράφει ο Peter Norton

Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών ψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία την καταδίκη των κυρώσεων. Οι μόνες χώρες που εξέφρασαν υποστήριξη για το εργαλείο του οικονομικού πολέμου, ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Μ. Βρετανία, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γεωργία και η Ουκρανία.

Οι κυρώσεις είναι επίσημα γνωστές ως μονομερή καταναγκαστικά μέτρα και παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/05/02/i-dysi-enantia-stoys-ypoloipoys/

Η Κίνα και οι παγκόσμιοι συσχετισμοί

γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

Από τότε που ο Σι Τζινπίνγκ επανεξελέγη ως ηγέτης της Κίνας στο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος στις 23 Οκτωβρίου 2022, υπήρξε μια αξιοσημείωτη αλλαγή στον τόνο από Κινέζους αξιωματούχους, απέναντι στις ΗΠΑ. Αυτή η αλλαγή στον τόνο σε συνδυασμό με την κινεζική αυτοσυγκράτηση στη στήριξη της Ρωσίας στον πόλεμο στην Ουκρανία οδήγησαν σε εικασίες ότι η Κίνα αλλάζει πορεία, απομακρύνεται από τη Ρωσία και στρέφεται προς τις ΗΠΑ και τη Δύση. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/04/05/i-kina-kai-oi-pagkosmioi-sysxetismoi/

Αλλαγές στο πυρηνικό δόγμα της Ρωσίας;

γράφει ο Στρατής Αλεξίου 

 

Αναμένεται ότι σύντομα το Κρεμλίνο θα ανακοινώσει περισσότερες αλλαγές στο δόγμα του για τη χρήση πυρηνικών όπλων και τις νέες κόκκινες γραμμές για τη χρήση τους. Αυτά προκύπτουν από τα σχέδια για την καταστροφή της Ρωσίας, που μεταδίδονται καθημερινά στην αμερικανική τηλεόραση, σύμφωνα με τη Μόσχα.

Όλα αυτά εμφανίστηκαν και στην εκπομπή «60 λεπτά» στη ρωσική δημόσια τηλεόραση. Ο Γεβγένι Ποπώφ, οικοδεσπότης του προγράμματος και βουλευτής της Δούμας, μετέδωσε πολλά βίντεο από τη δυτική τηλεόραση, συμπεριλαμβανομένης μιας μεγάλης δήλωσης του στρατηγού Μπεν Χότζες, διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη μεταξύ 2014 και 2017. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/03/01/allages-sto-pyriniko-dogma-tis-rosias/

 

G7 vs BRICS

γράφει ο Ηλίας Σταυρίδης

 

Ο συσχετισμός δυνάμεων στην παγκόσμια οικονομία αλλάζει. Η οικονομική ισχύς των BRICS, με τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική, αυξάνεται, δείχνοντας προοπτικές κυριαρχίας απέναντι στη Δύση. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/03/19/g7-vs-brics/

Η Γερμανία απορροφά τον στρατός της Ολλανδίας

γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε στον Τύπο μια είδηση στην οποία δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία. Η Ολλανδία ετοιμάζεται να ενσωματώσει τις υπόλοιπες μάχιμες ταξιαρχίες της στον γερμανικό στρατό, καθώς οι δύο σύμμαχοι ενώνουν τις στρατιωτικές δυνάμεις τους εν μέσω αυξανόμενων απειλών για την ασφάλεια στην περιοχή μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/02/17/i-germania-aporrofa-ton-strato-tis-oll/

Οι εξελίξεις το 2023

γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς 

 

Τα θεμέλια της φιλελεύθερης διεθνούς τάξης δεν ήταν ποτέ τόσο εύθραυστα και εκτεθειμένα στον κίνδυνο της κατάρρευσης. Η Δύση, η ραχοκοκαλιά ενός συστήματος που χτίστηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και επεκτάθηκε μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, χάνει σταδιακά την ισχύ που απαιτείται για να διατηρήσει τις ισορροπίες που είχε επιβάλλει. Αν η ιστορία διδάσκει κάτι είναι ότι οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές διαδικασίες μπορούν να επιβραδυνθούν, μερικές φορές ακόμη και προσωρινά να αντιστραφούν, αλλά τίποτα δεν μπορεί να γίνει για να τις σταματήσει. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/01/15/oi-exelixeis-to-2023/

Προς ρωσική αποσύνδεση στο διαδίκτυο;

γράφει ο Σταύρος Γεωργίου

Το Κρεμλίνο προέβλεψε την απομόνωση του ρωσικού διαδικτύου από τον υπόλοιπο κόσμο τον περασμένο Μάρτιο, μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Στη διάρκεια του χρόνου πραγματοποιήθηκαν αρκετές ασκήσεις κυβερνοασφάλειας με τη συμμετοχή τραπεζών, τηλεπικοινωνιακών φορέων και μεγάλων εταιρειών διαδικτύου για να δοκιμαστεί η ικανότητα του ρωσικού δικτύου να λειτουργεί αυτόνομα.

Οι ασκήσεις απαντούν στις πιέσεις των μεγάλων δυνάμεων. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ντμίτρι Τσερνισένκο ισχυρίζεται ότι ο αριθμός των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο έχει αυξηθεί κατά 80% φέτος. «Αν πέρυσι ο χρηματοοικονομικός τομέας ήταν ο κύριος στόχος, φέτος είναι ο δημόσιος τομέας που βρίσκεται στο επίκεντρο», δήλωσε ο Τσερνισένκο. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/12/21/pros-rosiki-aposyndesi-sto-diadiktyo/

 

Γαλλία-ΗΠΑ: Στρατηγικοί σύμμαχοι, οικονομικοί ανταγωνιστές

γράφει ο Pascal Boniface

Ο Εμανουέλ Μακρόν μόλις ολοκλήρωσε μια επίσημη επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες για την οποία όλοι, τόσο από την αμερικανική όσο και από τη γαλλική πλευρά, είναι ευχαριστημένοι με την έκβασή της. Στην ακολουθία του Γάλλου προέδρου δίνεται έμφαση ότι επρόκειτο για κρατική επίσκεψη, άρα πρωταρχικής σημασίας στη σειρά του πρωτοκόλλου. Η Γαλλία τονίζει επίσης ότι αυτή ήταν η πρώτη επίσημη επίσκεψη αρχηγού ξένου κράτους στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την εκλογή του Μπάιντεν, καταδεικνύοντας την καλή σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γαλλίας. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/12/13/gallia-ipa-stratigikoi-symmaxoi-oiko/

Αποπαγκοσμιοποίηση και επαναπαγκοσμιοποίηση

γράφει ο Θάνος Σεραλίδης

Τα τελευταία χρόνια, οι έννοιες της συγκρουσιακής αποπαγκοσμιοποίησης και της επιλεκτικής επαναπαγκοσμιοποίησης, βρίσκονται στο προσκήνιο του προβληματισμού των κυρίαρχων πολιτικών και οικονομικών ελίτ.

Το 2013, η κυβέρνηση Ομπάμα ξεκίνησε ένα πρόγραμμα ολοκλήρωσης της αγοράς της Δύσης με επίκεντρο την Αμερική, τόσο στον Ειρηνικό (TPP) όσο και στον Ατλαντικό (TTIP) που εξαιρούσε την Κίνα και Ρωσία. Το σχέδιο με την ΕΕ ναυάγησε το 2016 λόγω της μη στήριξης της Γαλλίας και της Γερμανίας, ενώ αυτό στον Ειρηνικό μπλοκαρίστηκε από την κυβέρνηση Τραμπ το 2017, επειδή θεωρήθηκε μειονεκτικό για την Αμερική. Αλλά ήταν σαφές ότι σε κάθε περίπτωση είχε ξεκινήσει μια τάση αποπαγκοσμιοποίησης που θα όριζε δύο αντίθετα γεωπολιτικά/γεωοικονομικά μπλοκ: το σινορωσικό και τη συμμαχία των χωρών της Δύσης. Το σχήμα απολυταρχίες vs δημοκρατίες, όπως ορίστηκαν από τον Τζο Μπάιντεν. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/12/05/αποπαγκοσμιοποίηση-και-επαναπαγκοσμ/

Γεωπολιτικές πτυχές του παγκόσμιου κυπέλλου του Κατάρ

γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

Φέτος το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι διαφορετικό. Γιατί παίζεται φθινόπωρο και γιατί μετακομίζει σε μια περιοχή, μακριά από τα παραδοσιακά ποδοσφαιρικά κέντρα: στη Μέση Ανατολή, στο Κατάρ. Αλλά επειδή το ποδόσφαιρο είναι εξουσία, χρήμα, διαπραγμάτευση επιρροής και διαφθορά, το επιλεγμένο μέρος είναι εμβληματικό όλων αυτών: ο Κόλπος των πετροδολαρίων, των απόλυτων μοναρχιών, της προκλητικής επίδειξης πλούτου και σπατάλης.Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.facebook.com/vangelis.chorafas/posts/460910212854648