γράφει ο Γρηγόρης Κοτσίρης
Πρόσφατα η Γαλλία έχει εντείνει απότομα τις προσπάθειές της για παροχή
βοήθειας στην Ουκρανία. Σκληρές δηλώσεις για τη Ρωσία κάνει ο Γάλλος
πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Αν αναλύσουμε τη σημερινή κατάσταση της
Γαλλίας στη διεθνή σκηνή, αποδεικνύεται ότι τέτοιες ενέργειες δεν είναι
καθόλου τυχαίες, αλλά αποτελούν μια συγκεκριμένη στρατηγική της γαλλικής
ηγεσίας. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2024/02/27/i-sygkrousi-gallias-kai-rosias/
γράφει ο Φίλιππος Αδαμίδης
Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι το
πραξικόπημα της Παρασκευής στη Ρωσία ήταν μια maskirovka, δηλαδή μια
επιχείρηση εξαπάτησης, που ενορχηστρώθηκε από τον ίδιο τον ρωσικό στρατό
για να φέρει τα στρατεύματά του πιο κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία.
Κάτω από το πρόσχημα του πραξικοπήματος της Wagner, έχουν συγκεντρώσει
εφεδρικές δυνάμεις στα δυτικά σύνορα. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/06/26/i-wagner-stin-afriki/
γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς
Ο Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε, όπως ήταν αναμενόμενο με βάση τα αποτελέσματα
του πρώτου γύρου, και τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη
Τουρκία. Αν και οι πολιτικές του δεν είναι πάντα προβλέψιμες, εντούτοις
αναμένεται να ακολουθήσει τη γενική κατεύθυνση ανάδειξης της Τουρκίας σε
περιφερειακή δύναμη, μέχρι το 2028 που ολοκληρώνεται η θητεία του. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/06/05/geostratigikes-epiloges-tis-toyrkia/
γράφει ο Martin van Creveld
Όπως γνώριζαν πολύ καλά ο φιλόσοφος Πλάτωνας (428-348 π.Χ.) και ο
πολιτικός/ιστορικός Πολύβιος (200-118 π.Χ.), οι αυτοκρατορίες έρχονται
και παρέρχονται. Η Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία ανήλθε και παρήκμασε. Η
Περσική Αυτοκρατορία ανήλθε και παρήκμασε. Η Μακεδονική Αυτοκρατορία του
Αλέξανδρου αναδύθηκε και διαλύθηκε. Τον πρώτο αιώνα π.Χ., η ιδέα ότι
και η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία θα παρακμάσει και θα πέσει μια μέρα είχε
γίνει συνηθισμένη στους μορφωμένους κατοίκους της, όπως έγραψε ένας από
αυτούς, ο Ρωμαίος ιστορικός Λίβιος, η αυτοκρατορία «πάλευε με το δικό
της μεγαλείο». Ωστόσο, δεν υπήρξε συμφωνία για το πότε θα συμβεί αυτό,
πόσο μάλλον για το πώς. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/04/10/pos-peftoyn-oi-aytokratories/
γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς
Από τότε που ο Σι Τζινπίνγκ επανεξελέγη ως ηγέτης της Κίνας στο Συνέδριο
του Κομμουνιστικού Κόμματος στις 23 Οκτωβρίου 2022, υπήρξε μια
αξιοσημείωτη αλλαγή στον τόνο από Κινέζους αξιωματούχους, απέναντι στις
ΗΠΑ. Αυτή η αλλαγή στον τόνο σε συνδυασμό με την κινεζική αυτοσυγκράτηση
στη στήριξη της Ρωσίας στον πόλεμο στην Ουκρανία οδήγησαν σε εικασίες
ότι η Κίνα αλλάζει πορεία, απομακρύνεται από τη Ρωσία και στρέφεται προς
τις ΗΠΑ και τη Δύση. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/04/05/i-kina-kai-oi-pagkosmioi-sysxetismoi/
γράφει ο Στρατής Αλεξίου
Αναμένεται ότι σύντομα το Κρεμλίνο θα ανακοινώσει περισσότερες αλλαγές στο δόγμα του για τη χρήση πυρηνικών όπλων και τις νέες κόκκινες γραμμές για τη χρήση τους. Αυτά προκύπτουν από τα σχέδια για την καταστροφή της Ρωσίας, που μεταδίδονται καθημερινά στην αμερικανική τηλεόραση, σύμφωνα με τη Μόσχα.
Όλα αυτά εμφανίστηκαν και στην εκπομπή «60 λεπτά» στη ρωσική δημόσια
τηλεόραση. Ο Γεβγένι Ποπώφ, οικοδεσπότης του προγράμματος και βουλευτής
της Δούμας, μετέδωσε πολλά βίντεο από τη δυτική τηλεόραση,
συμπεριλαμβανομένης μιας μεγάλης δήλωσης του στρατηγού Μπεν Χότζες,
διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη μεταξύ 2014 και 2017. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2023/03/01/allages-sto-pyriniko-dogma-tis-rosias/
γράφει ο Σταύρος Γεωργίου
Το Κρεμλίνο προέβλεψε την απομόνωση του ρωσικού διαδικτύου από τον υπόλοιπο κόσμο τον περασμένο Μάρτιο, μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Στη διάρκεια του χρόνου πραγματοποιήθηκαν αρκετές ασκήσεις κυβερνοασφάλειας με τη συμμετοχή τραπεζών, τηλεπικοινωνιακών φορέων και μεγάλων εταιρειών διαδικτύου για να δοκιμαστεί η ικανότητα του ρωσικού δικτύου να λειτουργεί αυτόνομα.
Οι ασκήσεις απαντούν στις πιέσεις των μεγάλων δυνάμεων. Ο
αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ντμίτρι Τσερνισένκο ισχυρίζεται ότι ο
αριθμός των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο έχει αυξηθεί κατά 80% φέτος. «Αν πέρυσι ο χρηματοοικονομικός τομέας ήταν ο κύριος στόχος, φέτος είναι ο δημόσιος τομέας που βρίσκεται στο επίκεντρο», δήλωσε ο Τσερνισένκο. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/12/21/pros-rosiki-aposyndesi-sto-diadiktyo/
γράφει ο Θάνος Σεραλίδης
Τα τελευταία χρόνια, οι έννοιες της συγκρουσιακής αποπαγκοσμιοποίησης και της επιλεκτικής επαναπαγκοσμιοποίησης, βρίσκονται στο προσκήνιο του προβληματισμού των κυρίαρχων πολιτικών και οικονομικών ελίτ.
Το 2013, η κυβέρνηση Ομπάμα ξεκίνησε ένα πρόγραμμα ολοκλήρωσης της
αγοράς της Δύσης με επίκεντρο την Αμερική, τόσο στον Ειρηνικό (TPP) όσο
και στον Ατλαντικό (TTIP) που εξαιρούσε την Κίνα και Ρωσία. Το σχέδιο με
την ΕΕ ναυάγησε το 2016 λόγω της μη στήριξης της Γαλλίας και της
Γερμανίας, ενώ αυτό στον Ειρηνικό μπλοκαρίστηκε από την κυβέρνηση Τραμπ
το 2017, επειδή θεωρήθηκε μειονεκτικό για την Αμερική. Αλλά ήταν σαφές
ότι σε κάθε περίπτωση είχε ξεκινήσει μια τάση αποπαγκοσμιοποίησης που θα
όριζε δύο αντίθετα γεωπολιτικά/γεωοικονομικά μπλοκ: το σινορωσικό και
τη συμμαχία των χωρών της Δύσης. Το σχήμα απολυταρχίες vs δημοκρατίες,
όπως ορίστηκαν από τον Τζο Μπάιντεν. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/12/05/αποπαγκοσμιοποίηση-και-επαναπαγκοσμ/
γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς
Μετά από έξι μήνες διαβουλεύσεων και συζητήσεων στη Σερβία, ανακοινώθηκε
η σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Από τα πρόσωπα που συμμετέχουν είναι
δυνατόν να πούμε ποιος ενίσχυσε τη θέση του στον άξονα Βελιγράδι –
Μόσχα—Βρυξέλλες. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/11/08/i-nea-kybernisi-tis-serbias-i-oydetero/
γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς
Ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, οι ΗΠΑ ανέβασαν την ένταση στην αντίθετη πλευρά της Ευρασίας. Κάποιοι ερμηνεύουν την επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι ως πραγματική πρόκληση, ενώ κάποιοι τη θεωρούν ως απάντηση στην κινεζική υποστήριξη στην Μόσχα. Κάποιοι άλλοι θεώρησαν ότι εμπίπτει στα κανονικά πλαίσια της πολιτικής των ΗΠΑ για την Ταϊβάν.
Σε κάθε περίπτωση, η κίνηση αυτή έχει δρομολογήσει εξελίξεις σε
πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, οι οποίες θα μορφοποιηθούν το επόμενο
διάστημα. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/09/21/i-krisi-tis-taiban/
γράφει ο Στρατής Αλεξίου
Ένα από τα επιχειρήματα της προπαγάνδας των μέσων μαζικής ενημέρωσης της Δύσης για τον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι το εξής: είναι απαραίτητο να πολεμήσουμε τη Ρωσία στην Ουκρανία, γιατί η εισβολή είναι το πρώτο βήμα ενός ρωσικού ιμπεριαλιστικού σχεδίου, το οποίο στοχεύει στην ανασύσταση των συνόρων της ΕΣΣΔ ή της Τσαρικής Αυτοκρατορίας, με αποτέλεσμα να εξαπλωθεί ο «αυταρχισμός» εκεί που σήμερα υπάρχει «δημοκρατία».
Συνοπτικά, η αυταρχική Ρωσία πρέπει να ηττηθεί στα εδάφη της
Ουκρανίας, για να μην χρειαστεί να την πολεμήσουμε στη δημοκρατική
Πολωνία, Φινλανδία, Εσθονία, Γερμανία κ.α. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/08/28/i-theoria-toy-ntomino-stin-oykrania/
γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς
Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει, αυτός είναι ένας πόλεμος των δυτικών χωρών με τη Ρωσία διά των Ουκρανών. Αυτή είναι η θέση του Σέρβου Προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς - και είναι μια πολύ τολμηρή θέση για τα δεδομένα της σημερινής Ευρώπης.
Εδώ και χρόνια, η Σερβία διατηρεί καλές σχέσεις τόσο με τη Ρωσία και
τη Κίνα, όσο και με την Ευρώπη. Το Βελιγράδι θα ήθελε να ολοκληρωθεί η
ενταξιακή του πορεία στην ΕΕ, αλλά και να διατηρήσει τις παραδοσιακά
φιλικές του σχέσεις με τη Μόσχα και τις οικονομικές δυνατότητες που
μπορεί να προσφέρει το Πεκίνο. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/07/29/serbia-i-prospatheia-diatirisis-tis-oy/
γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς
Ο Ινδο-Ειρηνικός είναι η γεωγραφική περιοχή του πλανήτη, στην οποία θα καθοριστεί το αποτέλεσμα της σύγκρουσης μεταξύ της ισχύουσας μονοπολικότητας που προωθεί η Δύση και της πολυπολικότητας που προωθούν η Κίνα και η Ρωσία.
Πρόκειται για μια αλλαγή που θα καθορίσει τον ηγεμόνα του παγκόσμιου
συστήματος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στο παρελθόν, όλες οι ηγεμονικές
αλλαγές συνοδεύτηκαν και από παγκόσμιους πολέμους. Τα σημερινά δεδομένα
δεν δείχνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια τέτοια σύγκρουση. Δείχνουν
όμως ότι, αναδιατάσσονται σε παγκόσμια κλίμακα οι συμμαχίες, μια
απαραίτητη προϋπόθεση για την τελική αναμέτρηση. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/07/27/oi-exelixeis-stin-perifereia/
γράφει ο Θάνος Σεραλίδης
Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, από
στρατιωτική άποψη, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ρωσία θα κερδίσει. Μετά
την κατάληψη των εδαφών της Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ, εκτιμάται ότι
είναι θέμα χρόνου η κατάληψη των εδαφών της Δημοκρατίας του Ντονέτσκ.
Φαίνεται επίσης ότι έχει ξεπεράσει με επιτυχία το κύμα των δυτικών
κυρώσεων κατά της οικονομίας της. Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, έθεσαν
ξανά σε λειτουργία το στρατιωτικό βιομηχανικό τους πλέγμα και
επιβλήθηκαν στην Ευρώπη, αναγκάζοντάς την, εκτός από την προμήθεια
αμερικανικών οπλικών συστημάτων, να πληρώσει ακριβά τα τρόφιμα και την
ενέργεια. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/07/05/prosfates-exelixeis-stin-oykrania/
γράφει ο Κώστας Κουρτίδης
Σε προηγούμενο κείμενο στο Geoeurope με τίτλο «Το κόστος ανοικοδόμησης της Ουκρανίας», εξετάσαμε κάποιες εκτιμήσεις για το κόστος που αναμένεται να επωμιστεί η ΕΕ, για τη μεταπολεμική ανασυγκρότηση της Ουκρανίας. Στο κείμενο αυτό, περιλαμβάνονται κάποια σημεία του προηγούμενου κειμένου και γίνεται προσπάθεια να συνδεθούν οι προσπάθειες της ΕΕ με τους σχεδιασμούς της κυρίαρχης ελίτ της Ουκρανίας.
Στο σημείωμα αυτό δεν εξετάζονται σενάρια για τον τερματισμό και τον χρόνο λήξης του πολέμου, αν και η συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις ημέρες, σε διεθνές επίπεδο, αφορά αυτές τις προοπτικές.
Εδώ εξετάζονται κάποια σχέδια για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας,
όπως τα έχει επεξεργαστεί μέχρι τώρα η ΕΕ και η ουκρανική ηγεσία υπό τον
Ζελένσκι. Δεν αποτελούν πλήρη σχέδια, αλλά περισσότερο κατευθύνσεις
στρατηγικής που θα ήθελαν να υλοποιήσουν. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/06/11/sxedia-gia-to-mellon-tis-oykranias/
γράφει ο Παύλος Χριστόπουλος
Στον τρίτο μήνα των στρατιωτικών επιχειρήσεων και καθώς πλησιάζει η καλοκαιρινή περίοδος, ο πόλεμος στην Ουκρανία φαίνεται να έχει αποκτήσει μια νέα διάσταση, αυτή της διεθνούς επισιτιστικής κρίσης.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, καθιστά αδύνατη τη σπορά, ενώ η μεταφορά του σιταριού από τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας προσκρούει σε θέματα στρατιωτικής ασφάλειας (αποναρκοθετήσεις κ.λπ). Αυτές οι εξελίξεις θα ευθύνονται για τον επόμενο λιμό που θα χτυπήσει τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Στην πραγματικότητα όμως, η τιμή του σιταριού είχε ήδη αρχίσει να
αυξάνεται πριν από τον πόλεμο λόγω της χρηματοοικονομικής χειραγώγησης
και η άνοδός της είναι μέρος ενός ευρύτερου γεωπολιτικού σχεδιασμού. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/06/09/i-krisi-toy-sitarioy/
γράφει ο Κώστας Κουρτίδης
Η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας θα κοστίσει περίπου 600 δις ευρώ. Αυτή η
εκτίμηση προέρχεται από μελέτη του Κέντρου Ερευνών Οικονομικής Πολιτικής
(CEPR). Οι καταστροφές από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς και η
αναγκαστική διακοπή της βιομηχανικής και αγροτικής παραγωγής, έχουν
γονατίσει τη χώρα. Για να ανασυγκροτηθεί θα χρειαστεί την υποστήριξη της
Δύσης. Διαβάστε την συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/05/10/to-kostos-anoikodomisis-tis-oykrania/
γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς
Η Κίνα θέλει να διευρύνει τη συμμαχία των BRICS, για πρώτη φορά εδώ και μια δεκαετία, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα.
«Η Κίνα προτείνει να ξεκινήσει η διαδικασία διεύρυνσης των BRICS, να διερευνήσει τα κριτήρια και τις διαδικασίες για την επέκταση και σταδιακά να διαμορφώσει συναίνεση», δήλωσε ο Γουάνγκ Γι, υπουργός Εξωτερικών της Κίνας.
Η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα σχημάτισαν αρχικά το μπλοκ το 2009, με τη Νότια Αφρική να προσχωρεί το 2010. Μετά από μια δεκαετία, κατά τη διάρκεια της οποίας πολλοί αμφισβήτησαν τη βιωσιμότητα του σχήματος, οι παγκόσμιες ισορροπίες οδηγούν στη διεύρυνση του μπλοκ.
Η στρατηγική κατεύθυνση του μπλοκ είναι η συνεργασία Νότου-Νότου, για
την αντιμετώπιση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αρχιτεκτονικής, που
κυριαρχείται από τις ΗΠΑ. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2022/05/21/i-diadikasia-dieyrynsis-ton-brics/
γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς
Σε όλες τις χώρες του κόσμου, είτε έχουν έμμεση ανάμειξη στον πόλεμο, είτε όχι, η κοινή γνώμη διχάζεται, όπως σε κάθε πόλεμο. Άλλοι υποστηρίζουν την Ουκρανία που δέχεται μια εισβολή και άλλοι αιτιολογούν τη Ρωσία για την απόφαση της.
Από τα μέτωπα του πολέμου, οι πληροφορίες είναι αντικρουόμενες και δεν μπορεί να επαληθευτούν άμεσα, εκεί στηρίζεται εν μέρει και η προπαγάνδα. Εξάλλου, σε κάθε πόλεμο η αλήθεια βρίσκεται μεταξύ των πρώτων θυμάτων.
Προπαγάνδα κι εξαπάτηση
Ο Σουν Τζου, ο Κινέζος στρατιωτικός-λόγιος που πιθανότατα έγραψε το «Η Τέχνη του Πολέμου» γύρω στο 500 π.Χ., θεωρεί ότι κάθε πόλεμος βασίζεται στην εξαπάτηση και ότι, από όλους τους τρόπους για να νικήσεις έναν εχθρό, το να τον ξεγελάσεις είναι ο πιο γρήγορος και ο καλύτερος, αλλά και ο λιγότερο αιματηρός. Ο Καρλ φον Κλαούζεβιτς, ο Πρώσος θεωρητικός του πολέμου, που έγραψε το «Περί του Πολέμου» κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1830, υποστηρίζει ότι, στον πόλεμο, σχεδόν όλες οι πληροφορίες είναι αντιφατικές, ψευδείς ή και τα δύο. Ο Ναπολέων, από τους μεγαλύτερους στρατιωτικούς ηγέτες στην ιστορία, προσθέτει ότι η κατανόηση της σύγχυσης στον πόλεμο, είναι ένα έργο που είναι αντάξιο για ιδιοφυΐες, όπως ο Ισαάκ Νεύτων.
Όλα αυτά ισχύουν και σήμερα, εκτός από το γεγονός ότι οι πληροφορίες έχουν πολλαπλασιαστεί σε απίστευτο βαθμό. Το ίδιο και η αντιφατικότητα τους. Τι μαθαίνουμε από την Ουκρανία;
Οι ρωσικές δυνάμεις λέγεται ότι προελαύνουν σε όλα τα μέτωπα. Αλλά οι ουκρανικές δυνάμεις διεκδικούν συνεχείς επιτυχίες στην επιβράδυνση των επιτιθέμενων ή ακόμα και στην αναχαίτιση τους, με αποτέλεσμα να αντεπιτίθενται. Τώρα λέγεται ότι κάποιες πόλεις έχουν αποκοπεί, αλλά άλλες πληροφορίες λένε ότι δεν ισχύει. Οι εφοδιοπομπές φαίνεται να έχουν κολλήσει για μέρες, αλλά κανείς δεν ξέρει γιατί. Στους Ρώσους τελειώνουν τα εφόδια, ή έχουν ακόμα σοβαρά αποθέματα. Οι Ρώσοι μέχρι στιγμής έχουν δεσμεύσει μόνο τα τρία τέταρτα των δυνάμεών τους, ή ξεμένουν από δυνάμεις. Η ρωσική αεροπορία λέγεται ότι είτε κυριαρχεί στους αιθέρες, άλλοι λένε ότι δεν ισχύει, ωστόσο ο πρόεδρος Ζελένσκι συνεχίζει να ζητά τη Δύση να επιβάλει μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων.
Και οι δύο πλευρές κατηγορούν την άλλη για διάπραξη εγκλημάτων πολέμου και παρέχουν στοιχεία για τα θύματα. Παρέχουν επίσης στοιχεία για τις απώλειες, ο ένας του άλλου, έχοντας εξολοθρεύσει δεκάδες χιλιάδες. Τίποτα από αυτά δεν είναι τεκμηριωμένο και αξιόπιστο. Υπάρχουν αναλύσεις ότι οι κυρώσεις της Δύσης στη Ρωσία λειτουργούν, ή είναι κάτι περισσότερο από μια προσωρινή αναστάτωση που μπορεί να αντιμετωπιστεί με την κινεζική βοήθεια, όπως μας διαβεβαιώνουν άλλοι αναλυτές. Οι Ρώσοι έχουν ξεμείνει από νεαρούς στρατιώτες, ή οι Ρώσοι κρατούν τις εφεδρείες τους ανέπαφες. Ο Πούτιν κερδίζει σε όλα τα μέτωπα. Ο Πούτιν ξέρει ότι έχει αρχίσει να χάνει και ψάχνει απεγνωσμένα μια διέξοδο. Ο Πούτιν είναι άρρωστος. Ο Πούτιν είναι τρελός. Ο Πούτιν πρόκειται να καθαιρεθεί, αν και κανείς δεν ξέρει από ποιον. Η Δύση έχει κερδίσει τον πόλεμο πολιτικά, πριν αρχίσει και τα στρατιωτικά αποτελέσματα δεν παίζουν ρόλο. Ακούγονται τα πάντα.
Την εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, του διαδικτύου και της βελτίωσης των τηλεπικοινωνιών, εκατομμύρια μηνύματα αποστέλλονται, υποκλέπτονται, καταγράφονται, αποκρυπτογραφούνται, αποθηκεύονται και αναλύονται με κάθε δυνατό τρόπο, περιλαμβανομένης και της τεχνητής νοημοσύνης. Ένα τσουνάμι λέξεων και εικόνων κατακλύζει τα πάντα.
Προσπαθώντας να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους, και οι δύο πλευρές δημοσιεύουν αμέτρητες φωτογραφίες, κλιπ, βίντεο κλπ. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν και τα εκατομμύρια των εικόνων που στέλνουν τα μέσα ενημέρωσης με δική τους πρωτοβουλία. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές είναι αδύνατο να πούμε ποιος πήρε αυτό το υλικό, πότε, πού, σε ποιο πλαίσιο και για ποιο σκοπό. Δεν μπορούμε να το αξιολογήσουμε αξιόπιστα.
Και οι Ουκρανοί και οι Ρώσοι φορούν ίδιες στολές και χρησιμοποιούν ίδια οπλικά συστήματα, σε μεγάλο βαθμό. Αυτό επιτείνει την σύγχυση και οι εικόνες δεν λένε, τις περισσότερες φορές, την αλήθεια. Βλέπουμε ένα κατεστραμμένο όχημα, αλλά ποιος το κατέστρεψε είναι αδύνατο να το διαπιστώσουμε, ιδίως αν σκόπιμα αποκρύπτονται στοιχεία της ταυτότητας του. Βλέπουμε ένα κατεστραμμένο κτίριο. αλλά ποιος το κατέστρεψε και γιατί, είναι αδύνατο να πούμε.
Ποιοι πείθονται
Όλη η ιστορία της εισβολής και οι υποθέσεις της βασίζονται σε ένα αρθρωμένο σύστημα αφηγημάτων. Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας αναπαράγουν αυτά τα αφηγήματα, για να συγκρατούν ψηλά την ένταση. Η διατήρηση της έντασης είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να κρατούν δεμένο το ακροατήριο τους και να συντηρούν τις θεαματικότητες και τις ακροαματικότητες τους.
Από την στιγμή που στον πόλεμο της Ουκρανίας τα ακροατήρια είναι διασπασμένα μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων, σε κάθε ακροατήριο πρέπει να λεχθεί η ιστορία που του αρέσει. Εδώ βαδίζουμε με βάση την αρχή της προπαγάνδας περί «ριζοσπαστικοποίησης των ήδη πεπεισμένων». Οι μεν είναι ήδη πεπεισμένοι ότι ο Πούτιν είναι δικτάτορας, παρανοϊκός, τσάρος, δεν τους αρέσει η δημοκρατία στη Ρωσία και ασπάζονται αξίες της Δύσης. Οι δε, θεωρούν ότι ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ευθύνεται για την περικύκλωση της Ρωσίας και η Ουκρανία είναι ένα πιόνι της Δύσης. Οι υποστηρικτές των Ρώσων και των Ουκρανών, μετά από κάθε επαφή τους με τα μίντια και τα ανάλογα αφηγήματα τους, πείθονται ακόμα περισσότερο ότι έχουν δίκαιο.
Οι ειδικοί των ψυχολογικών επιχειρήσεων και της προπαγάνδας, γνωρίζουν και κάτι άλλο. Την ψευδαίσθηση ότι έχουμε πλήρη έλεγχο των ικανοτήτων μας, που σημαίνει ότι οι αισθήσεις μας μας παρέχουν μια ρεαλιστική ιδέα του κόσμου γύρω μας. Αυτό όμως δεν ισχύει πάντα. Το μυαλό των ανθρώπων επηρεάζεται από πολλά συναισθήματα. Επιπλέον, συχνά αυτό που βλέπουμε δεν εξαρτάται από τις εισερχόμενες πληροφορίες αλλά από την εκπαίδευση, από τις εμπειρίες, από την συγκρότηση της προσωπικότητας του καθενός.
Το καθήκον κάθε επαγγελματία σχεδιαστή ψυχολογικών επιχειρήσεων, είναι να εκμεταλλευτεί με συνεκτικό τρόπο, τις ψευδαισθήσεις, τα αφηγήματα, τις εντάσεις που δημιουργούν οι πόλεμοι, τις πληροφορίες που έρχονται από το μέτωπο και να διαμορφώσει μια στρατηγική που αναπαράγει τα συμφέροντα της χώρας του. Όσο πιο πολύ περιχαρακώνονται τα ακροατήρια, τόσο πιο εύκολο γίνεται το έργο του.
Όσοι θεωρούν ότι έχουν ισχυρές απόψεις, χωρίς να έχουν ειδικές γνώσεις, πρέπει να προσέξουν. Μάλλον κάποιοι ειδικοί, τις έχουν ήδη διαχειριστεί.
Αποτελέσματα
Μετά από ένα μήνα μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η Ρωσία υπέστη μια σημαντική ήττα σε επίπεδο προπαγάνδας και ψυχολογικών επιχειρήσεων. Γιατί εδώ δεν είχε να αντιμετωπίσει ουκρανικές δυνάμεις, αλλά το τεράστιο προπαγανδιστικό μηχανισμό της Δύσης. Στα ακροατήρια της Δύσης η αντιρωσική προπαγάνδα σημείωσε σχεδόν πλήρη επιτυχία. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι οι επικοινωνιακές επιχειρήσεις συσπείρωσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού της Ουκρανίας πάνω σε μια πατριωτική γραμμή και δημιούργησαν εχθρικό κλίμα για τα ρωσικά στρατεύματα. Μέχρι σήμερα η Μόσχα δεν έχει φτάσει στο σημείο να σπάσει τη βούληση των Ουκρανών για αντίσταση.
Όμως, στο στρατιωτικό επίπεδο η εικόνα είναι αντίστροφη. Η Ρωσία έχει επιτύχει τον πρώτο αντικειμενικό της σκοπό (ΑΝΣΚ) με την κατάκτηση της νότιας παραλιακής ζώνης της Ουκρανίας. Από εκεί και πέρα έχει διάφορες επιλογές για την συνέχεια.
Ο θάνατος της αλήθειας είναι δεδομένος σε κάθε πόλεμο. Ωστόσο, κάθε πόλεμος παράγει πρώτα από όλα, συγκεκριμένα στρατιωτικά αποτελέσματα, που με την σειρά τους δημιουργούν πολιτικά δεδομένα.
Πως μπορεί να κατανοηθούν τα στρατιωτικά αποτελέσματα, αποφεύγοντας-όσο είναι δυνατόν- την παραπληροφόρηση; Διαβάζοντας τον χάρτη. Ο χάρτης καταγράφει αποτελέσματα, δυνατότητες και προθέσεις.
Πως μπορεί να κατανοηθούν τα πολιτικά δεδομένα και οι πολιτικές προθέσεις, πέρα από τους βερμπαλισμούς και τις ρητορείες των πολιτικών; Follow the money and the interests.
Κατά την άφιξή του χθες (24/3/22) στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, ο Έλληνας πρωθυπουργός αναφέρθηκε στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, τάχθηκε υπέρ της …στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ ενώ, τόνισε ότι: «Θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ώστε να διασφαλίσουμε πως όποια μέτρα εφαρμόσουμε δεν θα καταλήξουν να είναι πιο επώδυνα για τους Ευρωπαίους πολίτες από ό,τι για τη Ρωσία.»
Αργότερα το βράδυ, παρακολούθησα και τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργαρίτη Σχοινά, να μιλά[1] με ενθουσιασμό για «μεγάλες αποφάσεις» και «ηγέτες», για «σχέδια» και «πολιτικές» που δίχως αμφιβολία, δεν θα έχουν κάποιο άμεσο αποτέλεσμα αλλά το… ελπίζουμε για το μέλλον.
Σας παρακαλώ πολύ να δείτε την μεγάλη εικόνα! Τί δεν κατάφεραν να κάνουν για την Ευρώπη και τους ευρωπαϊκούς λαούς σαράντα και χρόνια τώρα πραγματικοί ηγέτες και μεγάλες πολιτικές φυσιογνωμίες – άραγε, ποιόν να πρωτοθυμηθώ, που θα το καταφέρουν μέσα σε λίγους μήνες ή εν πάση περιπτώσει σε εύλογο χρονικό διάστημα[2], μετριότητες που σχεδιάζουν και ορίζουν την ζωή μας, δίχως προηγουμένως να έχουν εκτιμήσει όλο το εύρος των επιπτώσεων που θα έχουν οι πολιτικές τους αποφάσεις στην καθημερινότητά μας, στο παρόν και το μέλλον;
Τουλάχιστον εμείς οι πολίτες θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς αναμεταξύ μας. Δεν βρισκόμαστε στο μέσο μιας σύγκρουσης συμφερόντων ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση και μόνον, αλλά μπροστά σε μια πολύ πιθανή πλέον ανθρωπιστική κρίση με συνέπειες που κανείς μας δεν είναι σε θέση να προβλέψει αυτή τη δεδομένη στιγμή.
Ωστόσο, θα πρέπει να αναμένουμε περαιτέρω φτωχοποίηση όλων των ευρωπαϊκών πληθυσμών[3], πλήρη έλεγχο και περιορισμό των οικονομικών μας, σταδιακή περιστολή ή ακόμη και κατάργηση δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων μας, μεταβολή του λεγόμενου ευρωπαϊκού αξιακού συστήματος με αντίκτυπο στους θεσμούς σε υπερεθνικό και εθνικό επίπεδο – πήραμε μία πρώτη γεύση με τη διαχείριση του covid, ανάπτυξη του μιλιταρισμού και ίσως το πιο σημαντικό, πλήρη εξάρτηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό…[4]
Σε προηγούμενο άρθρο μου[5], είχα αναφερθεί στις ευθύνες των Ευρωπαίων ενώ σε μία άλλη γραπτή μου παρέμβαση[6] εξηγούσα τους λόγους για τους οποίους οι Ηνωμένες Πολιτείες και η διακυβέρνηση Biden δεν έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να αποφευχθεί η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Σε κάθε περίπτωση, οι Η.Π.Α. μετρούν ήδη κέρδη ενώ ο μεγάλος χαμένος είμαστε εμείς. Το μεγαλύτερο θύμα; Η αλήθεια και η όποια προοπτική για ένα μέλλον ασφαλές, ειρηνικό και δημιουργικό.
[1] https://www.newsbeast.gr/world/arthro/8450684/margaritis-schoinas-koini-agora-kai-apothikefsi-fysikou-aeriou-stin-evropi
[2] https://www.geoeurope.org/2022/03/15/o-ithikos-aytoyrgos-ton-eyropaikon-dei/
[3] https://www.kathimerini.gr/world/561778003/makron-anapofeyktos-o-limos-se-12-eos-18-mines-an-i-moscha-den-epideixei-ypeythynotita/
[4] https://www.huffingtonpost.gr/entry/eisvole-sten-oekrania-senaria-sten-omichle-toe-polemoe_gr_622ee07ae4b0e01d97ad1920
[5] https://cmoiss.blogspot.com/2022/03/blog-post_6.html
[6] https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-eisvole-sten-oekrania-kai-e-poliorkia-tes-eeropes_gr_621e0165e4b0d1388f1a4fe4
