Η ονείρωξη των... πεινασμένων.

Μέχρι οι ισλαμοφασίστες να μετατρέψουν τα όνειρά μας σε εφιάλτες, δεν δοκιμάζουν να λαδώσουν λίγο το αντεράκι τους; 

Στην φώτο, ένδοξοι οθωμανοί ταΐζουνν τα δικά τους όνειρα στα συσσίτια. Για επιδόρπιο προβλέπεται τσάι του κεφιού με ουρί στιφάδο.

 

"Πνεύματα" και... φαντάσματα

Κι ενώ το ζήτημα περί διερευνητικών επαφών, ουσιαστικά το θέμα της εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τουρκία παραμένει ανοικτό, οι τούρκοι αξιωματούχοι φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνονται την ιστορική τους ευθύνη ούτε καν απέναντι στον ίδιο τους τον λαό! Μόλις προχθές δήλωνε εμφατικά ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας: «… Καθώς κάνουμε όλα αυτά τα βήματα, ειλικρινά λέμε, ενεργούμε με το πνεύμα του 1974. Έχουμε το πνεύμα του αείμνηστου Ετσεβίτ, του αείμνηστου Ερμπακάν και του αείμνηστου Τουρκές, και διατηρούμε αυτό το πνεύμα ζωντανό.» … προσπαθώντας για πολλοστή φορά να κατεβάσει το επίπεδο ολόκληρου του πολιτισμένου κόσμου στη χαμέρπεια του ισλαμισμού για να αναβαθμίσει έτσι τον εξτρεμισμό στο σημείο μίας τάχα πολιτικής ορθότητας (συνδιαλλαγής).

Η δήλωση του, μου θύμισε ένα παλαιό άρθρο του «αριστερού», μετέπειτα Πρωθυπουργού της Τουρκίας κι ενορχηστρωτή της κυπριακής τραγωδίας, Ετσεβίτ, παραμονές των Χριστουγέννων του ’54, υπό τον τίτλο: «Τουρκία: η πατρίδα του Αγίου Βασιλείου» με το οποίο αναφερόταν στα ποιοτικά γνωρίσματα των τούρκων.

«... είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, οι τούρκοι είναι μουσουλμάνοι...».

Η φράση αυτή είναι πραγματικά αξιοσημείωτη. Δεν περιγράφει μόνον την ταυτοτική συνάρτηση εθνικής συνείδησης και θρησκευτικής πίστης, δείχνει επίσης πως οι τούρκοι -  ισλαμιστές κι εθνολαϊκιστές - αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.  

Ο συγγραφέας του άρθρου, με την αλαζονεία που διακρίνει την τουρκική έκφραση, κατά πρώτον αναδεικνύει το Ισλάμ σε κυρίαρχο στοιχείο της τουρκικής ταυτότητας κι απαξιώνει τεχνηέντως τον Χριστιανισμό. Κατά δεύτερον καθιστά κάθε μειονότητα (θρησκευτική, εθνική, πολιτισμική ακόμη ακόμη και γλωσσική) ανύπαρκτη κι επικαιροποιεί την ιδέα/επιδίωξη περί «ταυτοτικής καθαρότητας».

Κατ’ επέκταση, επιχειρεί να εγγράψει την εγκληματική δράση των τούρκων στη λήθη, νομιμοποιώντας την παραχάραξη της Ιστορίας και την εκμετάλλευση της πολιτιστικής κληρονομιάς των λαών της Μικράς Ασίας και των γύρω περιοχών (Αρμενίων, Ελλήνων κλπ) στον βωμό του τουρκισμού, επιβεβαιώνοντας παράλληλα την άποψη πολλών από εμάς ότι δεξιά κι αριστερά στην Τουρκία δεν υφίσταται. Ένα πράγμα μόνο υπάρχει: τουρκισμόςˑ ο οποίος, φέρεται πάνω στο άρμα του ισλαμισμού ως ηνίοχος!  

Αν τώρα ανατρέξει κανείς στην σχετική αρθρογραφία, με σκοπό την διερεύνηση των έργων και των ημερών των ισλαμιστών στην Τουρκία, θα βρει πλήθος όρων όπως, «φιλελεύθερο Ισλάμ», «μεταρρυθμιστικό Ισλάμ», «φιλοδυτικό Ισλάμ» «μετριοπαθές πολιτικό Ισλάμ» κλπ., όρους που επιχειρούν να περιγράψουν την φυσιογνωμία και τη συμπεριφορά του συστήματος εξουσίας στην γειτονική μας χώρα, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο πεδίο των διεθνών της σχέσεων και της εξωτερικής της πολιτικής. Καμία περιγραφή όμως δεν είναι δόκιμη.

Όλοι οι παραπάνω προσδιορισμοί, προϋποθέτουν ένα δημοκρατικό πλαίσιο διακυβέρνησης κι ο ισλαμισμός, δεν είναι συμβατός με την δημοκρατία. Άρα, δεν μπορεί να είναι φιλελεύθερος και σε καμία περίπτωση δεν διάκειται φιλικά προς την Δύση και τον πολιτισμό γενικότερα. Ο ίδιος, είναι ανίκανος να παράξει πολιτισμό! Αντίθετα μέσα από την διαστρέβλωση, την αυθαιρεσία, την βία και την όποια συγκρουσιακή πορεία που ακολουθεί κάθε φορά, φιλοδοξεί να υπερισχύσει και να επιβληθεί άνευ όρων. 

Η συγκεκριμένη δήλωση του Μεβλούτ Τσαβούσογλου είναι μία ακόμη καθαρή εκδήλωση της φασιστικής αντίληψης των τούρκων ισλαμιστών, η οποία διαμορφώθηκε συν τω χρόνω, τόσο από τις πολιτικές επιδιώξεις όσο κι από την θρησκευτική συνείδηση των θεράποντών της. Όσοι προσβλέπουν στην «αναβίωση» του κοσμικού χαρακτήρα της Τουρκίας μάλλον θα απογοητευθούν, διότι αυτός ο χαρακτήρας δεν υπήρξε ποτέ… Για την αποκατάσταση της αλήθειας, ο Άγιος Βασίλειος δεν γεννήθηκε στην Τουρκία αλλά στην Βυζαντινή Μικρά Ασία.

 

Σχετική αρθρογραφία:

1. https://www.tanea.gr/2020/12/15/politics/tsavousoglou-emeis-allazoume-ti-rota-stin-an-mesogeio/
2. http://ecevityazilari.org/items/show/121

Δεν είναι ισλαμοφοβία αλλά απέχθεια και αντίσταση σε ό,τι πρεσβεύετε ηλίθιε!

Αν ανατρέξει κανείς στην ρητορική των τούρκων πολιτικών και στην γραφή των τούρκων δημοσιογράφων που ελέγχονται από το καθεστώς Ερντογάν, δεν θα δυσκολευτεί να διαπιστώσει την χαμηλή ποιοτική στάθμη των χαρακτηρισμών και των ορισμών που χρησιμοποιούν για να περιγράψουν όλους όσους βρίσκονται απέναντί τους αλλά και για να προβάλλουν τις θέσεις τους.

Οι διατυπώσεις τους δε διακρίνονται για την τιμωρητική τους διάθεση, σε μια προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων ενώ, η φρασεολογία τους στοχεύει στην γενικότερη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας αλλά και της πραγματικότητας η οποία, ακόμη και σήμερα, τους καθιστά έκθετους στην συνείδηση κάθε ελεύθερου ανθρώπου.

Το κακό με τους τούρκους - και το κάκιστο για εμάς - είναι πως η βαρβαρότητά τους εφάπτεται με τον πολιτισμό μας, γεγονός που τους ενοχλεί σε μέγιστο βαθμό καθώς, κάθε σύγκριση δείχνει την φτηνότητα του χαρακτήρα τους και την πνευματική τους ένδεια. Οι δηλώσεις κι οι ανακοινώσεις του Υπουργείου των Εξωτερικών της γειτονικής μας χώρας δεν αποφεύγουν τον κανόνα. 

Αν και γλωσσολογικά έχουν ενδιαφέρον οι λέξεις, τα επίθετα, οι προσδιορισμοί και γενικότερα, οι φράσεις που μεταχειρίζονται, επιφυλάσσομαι για την ανάλυσή τους στο μέλλον. Προς το παρόν, θα αρκεστώ στον πολιτικό σχολιασμό και μόνον.

Μας κατηγορούν ως "κακομαθημένους" κι ισλαμοφοβικούς, επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά το αφήγημα του αδικημένου μουσουλμάνου που ασφυκτιά από την ανοχή και την πολλή ευρωπαϊκή ελευθερία και μας κουνούν το δάκτυλο απειλώντας μας με αντίμετρα..., σιωπούν όμως όταν οι αδελφοί τους μουσουλμάνοι σκορπούν τον τρόμο, σκοτώνοντας κόσμο και καταστρέφοντας ναούς όπως πρόσφατα στην Γαλλία και την Αγγλία. Σιωπούν όταν ιεροί τόποι δοκιμάζονται από την μανία των φανατικών και βεβηλώνονται τάφοι χριστιανών στα νεκροταφεία της Κωνσταντινούπολης και αλλού. Σιωπούν όταν οι τζιχαντιστικές ομάδες στην Μοζαμβίκη και στις χώρες της δυτικής Αφρικής - οι οποίες στηρίζονται οικονομικά από τα ίδια ισλαμικά τάγματα που μετέχουν στην διακυβέρνηση της Τουρκίας και διαχειρίζονται πόρους του τουρκικού κράτους - σφάζουν χριστιανούς που αρνούνται τον εξισλαμισμό τους. Θεωρούν δικαίωμά τους την αλλαγή χρήσης εκκλησιών και μονών με το πρόσχημα της "ιδιοκτησίας". Δεν έχουν δώσει ποτέ λογαριασμό σε κανέναν για τις εκκλησίες που μετέτρεψαν σε στάβλους, τουαλέτες ή εστιατόρια.

Ομιλούν περί ισλαμικού και τουρκικού πολιτισμού όμως, ποιά είναι τα επιτεύγματά τους; Ό,τι μας δείχνουν κι ό,τι έχουν να επιδείξουν είναι Ελληνικό, Αρμένικο, Ρωμαϊκό... οτιδήποτε άλλο όχι όμως τουρκικό. Στηλιτεύουν την παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Δύση όμως, όπου κι αν βρίσκονται, επιχειρούν με το ζόρι να επιβάλλουν τον ισλαμικό νόμο. Δεν σέβονται καμία αρχή, καμία αξία και κανένα ιδανικό που δεν εκπορεύεται από τα γραφόμενα του Ιερού τους Βιβλίου το οποίο, παρεμπιπτόντως, ούτε γνωρίζουν να το διαβάζουν, ούτε μπορούν να το ερμηνεύσουν στην γλώσσα τους.

Χαρακτηρίζουν τους χριστιανούς - κυρίως, άπιστους, σκύλους, υπανθρώπους κ.λπ. και απαιτούν θρησκευτικές "ελευθερίες" κι ευνοϊκή μεταχείριση εις βάρος οποιασδήποτε άλλης θρησκείας, αφού δεν σέβονται και δεν αναγνωρίζουν καμία άλλη θρησκεία. Αν ζήσει κανείς στην Τουρκία για ικανό χρονικό διάστημα θα δει για ποιές θρησκευτικές ελευθερίες και σεβασμό ομιλούν οι τούρκοι.

Είναι αλήθεια πως παντού και στην Ευρώπη, οι άνθρωποι πολλές φορές βιώνουν την διάκριση και την περιθωριοποίηση λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. Οι τουρκοϊσλαμιστές όμως, θα έπρεπε να αναρωτηθούν τους λόγους για τους οποίους οι μουσουλμάνοι - όχι όλοι! - βρίσκονται αντιμέτωποι με τέτοιες καταστάσεις. Μήπως φταίει ο τρόπος με τον οποίο θέλουν να ζουν οι ίδιοι, αδιάφορα από το κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο υπάρχουν; Μήπως φταίει η προκλητική τους συμπεριφορά; Μήπως φταίνε οι απαιτήσεις τους; Μήπως, στο τέλος τέλος φταίνε τα έργα τους;

Πρώτοι οι τούρκοι και οι ισλαμιστές θεωρούν τα χριστιανικά έθνη και τον Χριστιανισμό κατώτερα του Ισλάμ και συμπεριφέρονται ανάλογα. Ακόμη κι εκεί που οι μουσουλμάνοι αποτελούν ισχνή μειοψηφία.

Δεν είμαστε ούτε ακροδεξιοί, ούτε ρατσιστές, ούτε ισλαμοφοβικοί. Πολλοί από εμάς έχουμε σχέσεις προσωπικές, επαγγελματικές και άλλες με μουσουλμάνους. Δεν φοβόμαστε το Ισλάμ, ούτε και θέλουμε να βιώνουν οι πιστοί του οποιαδήποτε μορφή διάκρισης. Στην πραγματικότητα, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθενός είναι δική του προσωπική του υπόθεση και δεν έχουν να κάνουν και την πολιτική και την κοινωνική μας καθημερινότητα.

Η Ευρώπη και οι λαοί της έχουν πονέσει πολύ από τον θρησκευτικό φανατισμό, την θρησκομανία, την μισαλλοδοξία, τις διαμάχες και τους πολέμους και δεν σκοπεύουμε να παραχωρήσουμε σε κανέναν το δικαίωμα αμφισβήτησης του θρησκευτικού μας πολιτισμού! Όμως, ο ισλαμισμός για ό,τι πρεσβεύει και για ό,τι επιδιώκει συνιστά απειλή για όλους μας και θα πρέπει όχι να περιοριστεί αλλά να καταπολεμηθεί με οποιονδήποτε τρόπο και με οποιοδήποτε μέσο έτσι, ώστε διασφαλιστεί το ευ ζην των κοινωνιών μας.

Ο ισλαμισμός αποτελεί δύναμη καταστροφής κι αποσύνθεσης κι επιφυλάσσει ένα μέλλον δυσοίωνο για την ανθρωπότητα.

Ο ισλαμισμός αποτελεί παρέκκλιση του μουσουλμανικού θρησκευτικού βιώματος. Καθιστά τον Θεό ηθικό αυτουργό κάθε εγκληματικής πράξης που δήθεν διασφαλίζει μια θέση στον παράδεισο! Στ’ αλήθεια, θα ήθελα να μάθω ποια άλλη θρησκεία φέρεται στον Θεό με τόσο ποταπό τρόπο.

Τα μυαλά των τούρκων έχουν πάρει αέρα. Φαντασιώνονται ένα νεο-οθωμανικό κόσμο στον οποίο όλοι και όλα θα έχουν υποκύψει στην ισλαμική υπεροχή και την τουρκική κυριαρχία. Κάποιος θα πρέπει να τους κόψει αυτόν τον αέρα. Οι προθέσεις της Γαλλικής κι Αυστριακής κυβέρνησης νομίζω, κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση. Είναι όμως αρκετές;

Σχετικό: https://www.trt.net.tr/greek/tourkia/2020/11/11/apantese-aksoi-sten-anakoinose-tou-steit-ntipartment-1526101?fbclid=IwAR1JCOf8xfErKGzU62xtZI7CA27z7bjEwdanNYQSx-s5JSEcAHxnJdkRJiU

Επισήμανση προς Χαμίντ Ακσόϊ: Δεν είναι Ορθόδοξο Ρωμαίικο Πατριαρχείο αλλά Οικουμενικό Πατριαρχείο αστοιχείωτε! (για να μην χρησιμοποιήσω άλλον χαρακτηρισμό)

The american way

 

Οι Ρεπουμπλικάνοι, φαίνεται, επέτυχαν μία ήττα που τους άξιζε και οι Δημοκρατικοί, παίρνουν μια νίκη που δεν τους αξίζει.

Πρωταγωνιστές αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, δεν είναι οι υποψήφιοι για την Προεδρία ούτε τα προγράμματά τους κι οι προθέσεις τους. Ούτε καν αυτή καθ’ αυτή η εκλογική διαδικασία! Αλλά, τα πάθη των οπαδών, το μίσος του όχλου και ο διχασμός των πολιτών-ψηφοφόρων, γεγονός που αποδεικνύει την προβληματική του συστήματος.

Δεν είναι μόνον η διασφάλιση της εγκυρότητας των ψήφων αλλά πολύ περισσότερο, η δίκαιη κατανομή της προτίμησης του εκλογικού σώματος κι η αναλογική αντιπροσώπευση που υπονομεύονται από το Κολλέγιο των Εκλεκτόρων! Στην πραγματικότητα δεν ομιλούμε για μία δημοκρατική διαδικασία εκλογής από την άλλη όμως, δεν μας πέφτει ο λόγος της οποιασδήποτε κρίσης. Αν βολεύει τους αμερικάνους, η γνώμη μας περισσεύει.

Πάντως, δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε πως - σε γενικές γραμμές - και στις ΗΠΑ, όπως και σε κάθε προηγμένη χώρα, το κράτος έχει συνέχεια και λειτουργεί πέρα κι ανεξάρτητα από τις όποιες μεταβολές ή και στρεβλώσεις στην σύνθεση ηγεσίας και διακυβέρνησης. 

Σε ό,τι με αφορά, η πολιτική ορθότητα κι ο λαϊκισμός είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και η αξία - αυτού του νομίσματος - εξαρτάται από την διαχείριση που κάνουμε εμείς οι πολίτες.

 

 

Ποιός φοβάται τον διάλογο;

Οι ποιοτικές διαφορές που χωρίζουν την Τουρκία από την Ελλάδα, είναι πολύ πιο σοβαρές από εκείνες που καλούμαστε και είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε και να επιλύσουμε, στα πλαίσια της συνεννόησης και της αλληλοκατανόησης που οφείλουν δύο γειτονικές χώρες να επιδεικνύουν. Κι αυτό φαίνεται - αν μη τι άλλο - σε κάθε δημοσίευμα που στόχο έχει την διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

Για όλο τον πολιτισμένο κόσμο, ο διάλογος είναι εργαλείο επίλυσης διαφορών. Κι ο διάλογος, ο κάθε διάλογος, υπακούει σε κανόνες. Έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο και μέσω αυτού, επιδιώκεται ένα πολύ συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Για το ισλαμιστικό καθεστώς της Τουρκίας, ο διάλογος που επιθυμεί κι επιδιώκει έχει έναν και μόνο στόχο: την επιβολή της τουρκικής "ισχύος" και την ανάπτυξη του ισλαμιστικού αφηγήματος με το ζόρι (για να μην πω με τη βία). Όμως, ας αφήσουμε στην άκρη αυτή τη δεύτερη διάσταση γιατί δεν είναι αντικείμενο του παρόντος.

Η χώρα μας, για πολλοστή φορά επιδεικνύει την καλή της πίστη, κι ενώ τα ιστορικά δείγματα γραφής της, δεν επιτρέπουν την οποιαδήποτε αμφισβήτηση των προθέσεων της, οι τούρκοι ισλαμιστές προσπαθούν να βάλουν στο τραπέζι ζητήματα που δεν υφίστανται, για να αποκομίσουν οφέλη που δεν αναλογούν στη χώρα τους και δεν δικαιολογούνται ούτε από το Διεθνές Δίκαιο, ούτε από την γεωγραφική πραγματικότητα ή την κοινή λογική.

Οι Τούρκοι το γνωρίζουν, γι’ αυτό και η πολιτική τους αναπτύσσεται σε δύο μέτωπα. Στο εξωτερικό, με την πίεση που ασκούν είτε με το μεταναστευτικό είτε με την επίδειξη δύναμης εκμεταλλευόμενοι την ανοχή της ευρωπαϊκής και της διεθνούς κοινότητας και στο εσωτερικό, δηλητηριάζοντας την κοινή γνώμη με πλήθος δηλώσεων, άρθρων, σχολίων, δημοσιεύσεων κ.ο.κ. έτσι, ώστε διατηρηθεί η δυναμική που θέλουν να έχει το καθεστώς τους, τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες προγραμματισμένες κοινοβουλευτικές και προεδρικές εκλογές το 2023.

Όμως, η ΕΕ για πρώτη φορά ίσως, δείχνει αποφασισμένη να διασφαλίσει τα συμφέροντά της στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών. Έτσι, ενώ τώρα οι τούρκοι τρέχουν έναν αγώνα δρόμου για να προλάβουν τις εξελίξεις, να αποτρέψουν τον κίνδυνο επιβολής κυρώσεων και να αναδείξουν το "διαλλακτικό" τους χαρακτήρα, επιχειρώντας παράλληλα να πείσουν πως εκείνοι είναι που επιθυμούν τον διάλογο, επικαλούμενοι διαρκώς το Διεθνές Δίκαιο, την κοινή λογική και την δήθεν γεωγραφική "αδικία" που τους υποχρεώνει σε δράση, που υπό άλλες συνθήκες θα προτιμούσαν να αποφύγουν, τα φερέφωνα του καθεστώτος εξακολουθούν να δρουν δίχως να σέβονται απολύτως τίποτε και κανέναν. Το χειρότερο είναι πως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι τα αποτελέσματα στο μέλλον και ποιο το πραγματικό μέγεθος της ζημιάς που προκαλούν...

Ποιός λοιπόν φοβάται τον διάλογο; Η Ελλάδα ή η Τουρκία; Η ελληνική κυβέρνηση ή το ισλαμιστικό καθεστώς στη γειτονική μας χώρα;  Άραγε, ποιόν πείθουν οι τούρκοι ισλαμιστές; Εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε από τον διάλογο. Από κανέναν διάλογο! Εμείς δεν απειλήσαμε κανέναν, δεν δημιουργήσαμε κανένα πρόβλημα και καμία ένταση και η επιχειρηματολογία μας είναι ισχυρή. Από την άλλη όμως, τί έχουμε να συζητήσουμε; Όταν κάποιος εισβάλλει μέσα στο σπίτι σου για να σε κλέψει το συζητάς μαζί του; Διαπραγματεύεσαι τί θα πάρει και τί θα αφήσει; 

Οι διεθνείς σχέσεις δεν υπακούν σε χολιγουντιανά σενάρια. Και το διακύβευμα εδώ είναι ζωτικό. Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να γνωρίζει πως διάλογος με απειλές δεν γίνεται και ούτε μπορεί να επιβάλλει την θέλησή της με την ισχύ των όπλων. Ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Κύπρο. Επίσης, δεν μπορεί να μας επιβάλλει ετσιθελικά τις φαντασιώσεις της περί οθωμανικής αναβίωσης και ισλαμικής κυριαρχίας κι οφείλει να έχει υπόψη της πως δεν υπάρχουν απεριόριστες επιλογές επίλυσης και διευθέτησης.

Ως Έλληνες κι Ευρωπαίοι, οφείλουμε να συνομιλούμε με την Τουρκία κι οφείλουμε να βρούμε τρόπους συνεννόησης και συνεργασίας διότι εμείς, είμαστε πολιτισμένοι κι όχι απολίτιστοι σαν τους ισλαμιστές! Οι τούρκοι είναι εκείνοι που δεν πρέπει να χάσουν την ευκαιρία. Όχι εμείς.

 

 

Κατακαημένη Αράχωβα...

Αν και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να συμμετάσχω στο promotion του πονήματος του κ. Κουφοντίνα, δυστυχώς για μένα, δεν μπορώ ν’ αποφύγω τον σχολιασμό της στάσης της συντηρητικής παράταξης, της μούχλας δηλαδή… των νοικοκυραίων ντε! Και δεν μπορώ να το αποφύγω, διότι με θίγει και ως άνθρωπο κι ως πολίτη και μάλιστα δημοκράτη – όπως νομίζω ή θέλω να πιστεύω πως είμαι!

Ο υιός Μομφεράτος, από την πρώτη στιγμή πώλησης του βιβλίου, ενεμφανίσθη ως δια μαγείας από το πουθενά, έξω από τον εκδοτικό οίκο Λιβάνη, να εκφράζει – με αξιοπρέπεια ομολογουμένως – την αγανάκτησή του καθώς, ο πατέρας του υπήρξε θύμα της 17Ν. Πράττει άγια! Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει γι’ αυτό. Άραγε, για τον πατέρα της διπλανής πόρτας, που κυνηγήθηκε και τελικά δολοφονήθηκε από τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου έπραξε τα ίδια?

Η οικογένεια Μπακογιάννη (κι ο Ψαριανός μαζί !? ---- Μεγάλη έκπληξη ένιωσα από την απουσία Φαήλου…) μάς συγκίνησε με τη θλίψη της και δικαίως θλίβεται και πονά! Όμως, αναρωτιέμαι… πότε άλλοτε προσπάθησε να μάς συγκινήσει για τα παιδιά της διπλανής πόρτας, που έχασαν τον πατέρα τους… το ίδιο δολοφονημένο από τις πολιτικές μίσους, εκδίκησης, τιμωρίας κι εξαναγκασμού που με τόση ευκολία έχει εξαπολύσει το πρωθυπουργικό γραφείο, πλήρως εναρμονισμένο με λογικές τύπου Θεοχάρη?

Μπορούμε να παραβλέψουμε την κυβερνητική τρομοκρατία ελέω δανειστών? Τρομοκρατία μάλιστα η οποία εξαπολύεται με ιδιαίτερη ευχαρίστηση (πού’ σαι Αρτέμη???) Τόσα και τόσα γράφονται γι’ αυτήν… βιβλία, άρθρα, σχόλια, μελέτες κι όμως εκεί, δεν μιλά κανείς… μούγκα!

Είναι ψέμμα πως αυτή η κυβέρνηση έχει σπρώξει εκατοντάδες χιλιάδες στην μετανάστευση? Είναι ψέμμα πως αυτή η κυβέρνηση αντί να φτιάχνει σχολειά, νοσοκομεία έστω κάτι το ελάχιστο, στουμπώνει τις φυλακές με εμπόρους, μεροκαματιάρηδες και άνεργους που δεν μπορούν να πληρώσουν τις εξωφρενικές και παράλογες απαιτήσεις της εφορίας ή των ταμίων τους (που ούτως ή άλλως άχρηστα είναι?) Είναι ψέμμα πως αυτή η κυβέρνηση έχει ωθήσει εκατομμύρια (πλέον) συμπολιτών μας στην εξαθλίωση? Είναι ψέμμα πως αυτή η κυβέρνηση δολοφονεί καθημερινά τουλάχιστον έναν άτυχο συμπολίτη μας? Είναι ψέμμα πως κάθε ένας από εμάς εκφράζει τον προβληματισμό του θεωρείται αυτόματα εχθρός κι επικίνδυνος δια την διασφάλιση της… νομιμότητας ("ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό"… να μην ξεχνάμε τέτοιες λεπτομέρειες! Δεν κάνει…)  

… λέω εγώ τώρα…

Κι απ’ την άλλη, μας μιλάνε για την Ελλάδα της δημιουργίας. Μας μιλάνε για την Ελλάδα της αισιοδοξίας και την ίδια στιγμή, τσαφ, μας πειράζει και το βιβλίο κάποιου Κουφοντίνα… Ασφαλώς και πρέπει να μας πειράζει! Σοφία χρειάζεται? Όμως πρέπει να μας πειράζουν όλα και να δείχνουμε την ίδια ευαισθησία σε όλα! Όχι όπου μας βολεύει! Όχι μόνον όπου μας συμφέρει.

Πάρτε το χαμπάρι φίλοι μου της μούχλας. Όσο θα υπάρχετε εσείς τόσο θα εξακολουθεί κι ο αντικατοπτρισμός σας. Και δεν θέλω να σας θίξω. Ούτε σας το λέω με μίσος ή εκδικητική διάθεση. Συνεχίζω να σας δικαιολογώ διότι έτσι πρέπει… διότι αυτό είναι δημοκρατικά ορθό. Όμως, όσο δεν αλλάζετε μυαλά, τόσο θα συνεχίζει μία κατάσταση που μας αδικεί όλους! Και πολιτικά και κοινωνικά!

Σε ό,τι αφορά στην μελέτη και το διάβασμα, και σε ό,τι με αφορά, θα αγοράζω όποιο βιβλίο θέλω και θα διαβάζω ό,τι θέλω, όχι γιατί είναι δικαίωμά μου αλλά, επειδή είναι ο μόνος τρόπος να έχω γνώση και άποψη… δεν πάω πια στο σχολείο. Ευτυχώς, την γλύτωσα από κει με μερικές αμυχές…

Ελλάς ελλήνων νοικοκυραίων (46 χρόνια μετά)

... Κι αφού ματώσαμε, και πονέσαμε, και θρηνήσαμε, ήρθε η ώρα να λογαριαστούμε! Να θυμηθούμε τις παλιές μας έχθρες... να συνεχιστεί το πλιάτσικο ("ανάπτυξη" με τα δεδομένα εκείνης αλλά, και της τωρινής εποχής). Βαλθήκαμε ν' αποδείξουμε σε ολόκληρο τον κόσμο πως αφού οι ήρωες πολεμούν σαν έλληνες, τότε, όλα δικαιολογούνται! Όπως για τους ήρωες, έτσι και για τους έλληνες... Κι ο εγωισμός και ο καιροσκοπισμός, και το μίσος και η απέχθεια και ο φθόνος... Ο φόνος! Κι ο κόσμος όλος, μάς παρακολουθούσε άναυδος. Οι άσπονδοι φίλοι μας αμήχανοι... έκπληκτοι. Αυτοί δεν χρειάστηκε να κάνουν τίποτα! Εμείς τα κάναμε όλα! Μόνοι μας! Και συνεχίσαμε να ματώνουμε... και συνεχίσαμε να πονάμε... και συνεχίσαμε να θρηνούμε λες και το αίμα, οι πόνοι και οι θρήνοι, θα υποχρέωναν τους Ολύμπιους να πάρουν θέση - με το αζημίωτο φυσικά. 

Κι αφού σαν καθαρόαιμοι έλληνες ολημερίς χτυπιόμασταν μήπως και γλυτώσουμε απ' το "κακό", δεν άργησε να πέσει η νύχτα. Και ούτε που το καταλάβαμε! Κι οι πιο νοικοκυραίοι απ'όλους κλείστηκαν στα σπίτια τους. Τσιμουδιά! Οι θυγατέρες μαγείρευαν κι έπλεναν κι αφού τελειώναν με τις δουλειές τους, χασκογελούσαν ξεφυλλίζοντας το Ντομινό. Οι κανακάρηδες φωνασκούσαν διαρκώς, προκαλώντας ο ένας τον άλλον, δοκιμάζοντας πρώτα την δική τους επανάσταση... Πώς αλλιώς? Είναι αβάσταχτο να βλέπεις τους γονείς σου να τρώνε μόνο ψωμί κι ελιά και δικαίως(!), αφού ο καλός Θεός μάς είχε προικήσει με κρασί, με θάλασσα με..., με τόσα και τόσα αγαθά! Τσιμουδιά! Το σκοτάδι φέρνει ύπνο και όνειρα πολλά... Κι εκεί, στο ονειρικό πεδίο η κάθε επανάσταση δεν μπορεί παρά να είναι επιτυχημένη! 

Η αλήθεια είναι πως πάντα ζούσαμε μέσα στα όνειρα. Και τώρα μέσα στα όνειρα ζούμε. Μου φαίνεται, δεν σταματήσαμε ποτέ να ονειρευόμαστε. Ποιός να θέλει να ξυπνήσει? Ποιός θέλει να παλέψει και πάλι... να ματώσει... να πονέσει κι ίσως να θρηνήσει αν δεν του βγεί? 

Έτσι, κάθε που ξημερώνει, τα όνειρα εξακολουθούν όμως τώρα αλλάζουν μορφή. Μεταλλάσονται σε παραισθήσεις κι αυτές με τη σειρά τους σε ψευδαισθήσεις! Κι από εικόνες θαμπές κι απόκοσμες, γίνονται εικόνες πραγματικές. Έχουμε πεισθεί από τη ζωντάνια τους και πιστεύουμε στην αλήθεια τους... Πώς να συνειδητοποιήσει κανείς στον λήθαργό του πως  ο νους του ανθρώπου είναι άτιμο πράγμα κι εξουσιάζει και το σώμα και την ψυχή του? Ποιός να το φανταστεί πόση δύναμη κρύβει μέσα του αυτός ο νους, που δίνει μορφή και σχήματα ακόμη και σε πράγματα ανύπαρκτα... 

Όχι! Καλά είμαστε κι έτσι. Τα καταφέραμε μια χαρά μέχρι εδώ! Ας παλέψουν οι άλλοι! Ας ματώσουν οι άλλοι! Ας πονέσουν οι άλλοι! Κι ας θρηνήσουν αφού το θέλουν! Φτάνει εμείς να είμαστε καλά. Διότι εμείς ήμασταν οι γιοι κι οι κόρες ανθρώπων νοικοκυρέων! Ανθρώπων που ένιωθαν ικανοποιημένοι τρώγοντας μόνον ψωμί κι ελιά, για να είμαστε εμείς κάποτε ασφαλείς... για να καταφέρουμε κάποια στιγμή να ζήσουμε καλλίτερα!  

Πόσο, αλήθεια, μάς πηγαίνει αυτός ο καθωσπρεπισμός...

Και τώρα τί? Αυτά τα παιδιά έγιναν άντρες και γυναίκες. Γίναμε άντρες και γυναίκες! ... Και το μόνο που καταφέραμε είναι να στοιχειώνουν το παρόν μας τα φαντάσματα του παρελθόντος. Εμείς δεν μπορούμε να επιβιώσουμε με ψωμί κι ελιά. Μάς είναι αδιανόητη μια τέτοια προοπτική. Μόνον τρόμο προκαλεί! Από την άλλη, δεν ξέρουμε και να πολεμάμε! Δεν μάθαμε ποτέ! Κι έτσι, παραμένουμε βουβοί κι ασήμαντοι, όπως βουβοί κι ασήμαντοι υπήρξαν οι γονείς μας! Ακίνδυνοι. Ασφαλείς. Ονειρευόμαστε όμως... συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε πως κάποιος... κάπως... θα τολμήσει και θα κάνει κάτι! Κι εμείς θα ακολουθήσουμε τότε! Αιώνιοι κομπάρσοι της ίδιας μας της ζωής! Οι γονείς μας όμως γνώριζαν. Αργά ή γρήγορα θα το καταλάβουμε κι εμείς: Κανείς δεν πρόκειται να κάνει τίποτε για εμάς. Κανείς δεν προκείται να ασχοληθεί με εμάς. Μόνοι μας είμαστε και μόνοι μας θα είμαστε πάντα. Η αξιοπρέπειά μας, ο πολιτισμός μας, το ζην μας, οι πόθοι κι ελπίδες μας βρίσκονται στα δικά μας χέρια! Ας βγούμε έξω από τον κόσμο των ψευδαισθήσεων. Ας αφήσουμε τα όνειρα στην νύχτα τους... επιτέλους! Ξημέρωσε!

Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού το… ανάγνωσμα!

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησής μας – καθ’ ότι περίεργοι, παρουσιάζουμε ως παράδειγμα τον λογαριασμό ρεύματος ενός καταναλωτή, στον οποίο και φαίνονται οι παράλογες και παράνομες χρεώσεις της επιχείρησης… καταχρώμενη με αήθη τρόπο το εισόδημα του συγκεκριμένου καταναλωτή και κατά συνέπεια, όλων μας!!!!

Το άρθρο 29 του νόμου 2773/99 έχει καταργηθεί από τον Αύγουστο του 2011, με νεότερο νόμο που έχει δημοσιευθεί κανονικά και στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως! (Νόμος 4001 179 Α 22/8/2011). Παρόλο που το θέμα δεν είναι καινούριο και βρίσκεται διαρκώς στην δημοσιότητα, η ΔΕΗ κάνει το κορόιδο… βλέπετε, μια επιχείρηση διορισμένων… «κολλητών» και «κουμπάρων» (ξέρουν στη Συγγρού τι εννοώ) απαξιεί να δώσει τουλάχιστον μία εξήγηση… μία πειστική απάντηση και συνεχίζει ακάθεκτη να ταλαιπωρεί τους πολίτες, να απομυζεί το εισόδημά μας πολλαπλασιάζοντας έτσι κέρδη που κανείς μας δεν γνωρίζει που πηγαίνουν… σίγουρα πάντως σε καμία έρευνα και σε καμία ανάπτυξη! Διαφορετικά, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να εισάγουμε ρεύμα από γειτονικές χώρες. Κι ο νοών νοείτω…

Εμείς, θα περιμένουμε τον κ. Στεριώτη να εμφανιστεί και να μας απαντήσει επιτέλους στα ερωτήματα που δημόσια του θέσαμε για την ΔΕΗ, τις πρακτικές της και το ρόλο της ως προς την κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση των πολιτών. Κι ελπίζουμε να το πράξει σύντομα!

Ως πολίτες, έχουμε υποχρέωση να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα μας… την αξιοπρέπειά μας… τον αγώνα μας για μία καλλίτερη ζωή… αυτή την καλλίτερη ζωή που κάποιοι θέλουν να μας την στερήσουν με το έτσι θέλω!!! 

 

 

Διαβάστε επίσης: 

Η ΔΕΗ εισπράττει παράνομα χαράτσι, που έχει καταργηθεί με νόμο!!! 

Ο νόμος 2773/99 αρθ. 29 έχει καταργηθεί και αυτό μπορούμε να ΜΗΝ το πληρώνουμε!!! 

Ο σκοτεινός κόσμος της ΔΕΗ 

ΚΙΜΩΝΑΣ ΣΤΕΡΙΩΤΗΣ... Ο ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΔ .. ΔΙΝΕΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΤΟΥ 

Ο διαφωτιστικός κ. Στεριώτης 

Τα απίθανα επιδόματα συνεχίζονται

ΔΕΗ: Διάψευση δημοσιεύματος περί επιδόματος φαξ 580 ευρώ

ΔΕΗ: Εταιρεία ασυδοσίας ή εταιρεία κοινής ωφέλειας?

Χρόνια τώρα η ΔΕΗ αποτελεί τον υπ' αριθμόν ένα Δούρειο Ίππο του ελληνικού κρατικού παραλογισμού μέσα στα σπίτια μας και τις επιχειρήσεις μας! Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μία τοκογλυφική... κερδοσκοπική... - πείτε τη όπως θέλετε - επιχείρηση, η οποία λειτουργεί με τρόπο αήθη προς τους πολίτες (τους ονομάζει πελάτες) αποφασίζοντας ακόμη ακόμη και για το ποιός από εμάς έχει δικαίωμα να ζει ή να πεθάνει!?

Από τη μια βλέπουμε τους εργαζόμενούς της και τα στελέχη της να κάνουν party με τα δικά μας λεφτά... με τον δικό μας αγώνα... με τον δικό μας ιδρώτα, προσφέροντάς μας χείριστες υπηρεσίες κι από την άλλη, πρέπει να ανεχόμαστε τον "συνδιαχειριστή" των οικονομικών μας (υπό άλλες συνθήκες ονομάζεται νταβατζής) που, δίχως καμία κοινωνική ευαισθησία, μάς οδηγεί στην εξαθλίωση μην αποδίδοντας λογαριασμό σε κανέναν και για τίποτα!

Προσοχή στους λογαριασμούς που λαμβάνετε! Κάντε εξονυχιστικό έλεγχο των χρεώσεων κι απαιτήστε την πλήρη και λεπτομερή ανάλυσή τους!!!  Η σαπίλα έχει προ πολλού περάσει τα σύνορα του βασιλείου της Δανιμαρκίας!

Περιμένουμε μέρες - και μάλλον μάταια - να επικοινωνήσει μαζί μας ο Κίμων Στεριώτης, Αν. Διευθυντής της επιχείρησης, παρ'ότι τον αναζητήσαμε, παρόλο που το ζήτημα είναι φλέγον για κάθε ελληνικό νοικοκυριό! 

Σκοπός δεν είναι να σταυρώσουμε κανέναν! Σκοπός είναι να βρούμε μία λύση! Να ξαναθυμηθούμε έννοιες όπως η ανθρωπιά... η ευαισθησία... η αλληλεγγύη... ο σεβασμός... η δικαιοσύνη... 

Πώς είναι δυνατόν η ΔΕΗ να κατεβάζει διακόπτες σε ανθρώπους που κινδυνεύει η ζωή τους για λίγα ευρώ? 

Ποιός κοστολογεί την ποιότητα της καθημερινότητάς μας? 

Ποιός κοστολογεί την ζωή μας?

Πώς εξηγούνται οι περίεγες κι αλλοπρόσαλλες χρεώσεις στους λογαριασμούς που λαμβάνουμε?

Γιατί επιλύονται ζητήματα που προκύπτουν κατά περίπτωση και μόνον αφού η εταιρεία πιεστεί μέσω της δημοσιοποίησής τους?

Θα μάς κάνετε την τιμή να μας απαντήσετε κ. Στεριώτη? 

Διαβάστε επίσης... κι εσείς κ Στεριώτη, θα τα βρείτε ενδιαφέροντα!

Δεν είχαν πληρώσει το… χαράτσι της ΔΕΗ. Τους έκοψαν το ρεύμα και κάηκε το σπίτι από κερί! 

Έκοψαν το ρεύμα σε ηλικιωμένο με προβλήματα υγείας! 

Έκοψαν το ρεύμα σε 76χρονο με αναπνευστικά προβλήματα!… 

Έκοψαν το ρεύμα σε οικογένεια με 9 παιδιά! 

Έκοψαν το ρεύμα στην μάνα που έχασε την 23χρονη κόρη της από νευρική ανορεξία

Έκοψαν το ρεύμα σε σπίτι ηλικιωμένης στον Άγιο Νικόλαο

Έκοψαν το ρεύμα σε ανήμπορη γυναίκα την επομένη των εκλογών! 

Εκοψαν το ρεύμα σε ανέργους 

Έκοψαν το ρεύμα σε 76χρονο με αναπνευστικά προβλήματα!

... Ορισμένες από τις εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες περιπτώσεις κοινωνικής αναλγησίας με εκτελεστικό όργανο, μία επιχείρηση που μόνον το κοινό όφελος δεν εξυπηρετεί! 

Κάνουμε λάθος αγαπητέ κύριε Στεριώτη? Η αξιοπρέπεια είναι δικαίωμα κι όχι εμπόρευμα.. η ζωή δεν είναι εμπόρευμα κύριε Στεριώτη, και δεν έχετε κανένα απολύτως δικαίωμα να την στερήσετε από κανέναν μας!  

   

Με το μέλλον των παιδιών μας δεν παίζουμε

Μία απάντηση από απλό πολίτη

@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΟΙ ΒΑΡΙΑ ΑΡΡΩΣΤΟΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΦΑΡΜΑΚΑ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΠΕΙΝΑΝΕ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΒΙΒΛΙΑ ΑΛΛΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΜΕ ΚΑΤΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΦΩΤΟΤΥΠΙΩΝ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΒΡΟΥΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΑΚΡΙΑ?
@ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΠΗΡΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΑΖΕΣ-ΒΑΜΒΑΚΙ-ΟΞΥΖΕΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑ ΜΟΥ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΗΓΗ?
@ΓΙΑΤΙ…………ΓΙΑΤΙ…………ΓΙΑΤΙ………………….;;;

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ-ΥΠΗΡΕΤΕΣ, ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΞΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΜΑΣ!

Ένας βρώμικος πόλεμος διεξάγεται αυτό το διάστημα στις πλάτες των ελλήνων… τους «μαχητές» τους βλέπεις παντού τριγύρω σου… στο διαδίκτυο, την τηλεόραση, τις εφημερίδες… Αναρωτιέμαι, ποιές ήταν εκείνες οι... μεγάλες πολιτικάντζες που σκέφτηκαν τέτοιας ποιότητας προπαγάνδα για να εκφράσουν τις… «αγωνίες» τους!

Καθημερινά, λυσσασμένα, οι πάλαι ποτέ εκφραστές της «υπέρβασης» και της «επανίδρυσης» μας βομβαρδίζουν καθημερινά με μηνύματα, απειλές και διλήμματα! 

Ω, ναι! Κάποιοι ξέρουν καλά από βρώμικες δουλειές…

Επιτίθενται στους έλληνες, σε όλους εμάς, δίχως κανέναν ηθικό ενδοιασμό, μάς εκθέτουν στα τοξικά τους απόνερα, θεωρώντας μας ηλίθιους κι αναλώσιμους, ανίκανους να επιλέξουμε ορθά για το μέλλον μας… διότι, ως γνωστόν, μέλλον δίχως ΝΔ είναι αδιανόητο!

Για να σοβαρευόμαστε λιγάκι επιτέλους… ένα «κόμμα εξουσίας» θα έπρεπε αντί να ασχολείται με κατινιές, να έχει προτάσεις και λύσεις κι αυτές να προβάλλει!

Άντε μαλάκες, που βρήκατε πρόσφορο έδαφος για να εφαρμόσετε τις μαλακίες σας… Τόσα απωθημένα πια? Δεν θα ησυχάσει λιγάκι το… χεράκι σας?

(ζητώ συγγνώμη για την φρασεολογία μου, όμως, έρχεται κάποια στιγμή που οφείλουμε να χάνουμε την διακριτικότητά μας όχι χάριν εκτόνωσης αλλά μήπως και καταφέρουμε λίγη… αφύπνιση)

πηγές:

Youtube

 http://harryklynn.blogspot.gr/2012/06/blog-post_6634.html

 http://nd.gr/static/home.html

Κι αν έπεσε η Βασιλεύουσα…

Ελάχιστοι,

περιτριγυρισμένοι από «φίλους» και βαρβάρους,

Αποδέχτηκαν με παλικαριά το αναπόφευκτο:

Έχασαν ό,τι πιο πολύτιμο είχαν, για να κερδίσουν την αιωνιότητα…

Πώς να έσβηνε μεμιάς το πνεύμα των τρωϊκών ηρώων?

Οι ψυχές των Λακεδαιμονίων…

… κι όλων εκείνων των ξεχασμένων της ιστορίας?

Πένθιμα μοιρολόγια στα χείλη των ζωντανών δεν ταιριάζουν…

Δεν μάς ταιριάζουν!

Κι ας έπεσε η Βασιλεύουσα!

Κι ας γίνηκε χαλασμός!

Κι ας γέμισε ο τόπος ματωμένες σκιές…

Εκείνη,

Άχρονη μέσα μας και περήφανη στέκει

Με τα λάβαρά της σηκωμένα

Σαν κάθε μέρα να είναι άγια Κυριακή!

Κι αν έπεσε η Βασιλεύουσα…

Κι αν έχασε η Δύση το άστρο της – ντροπή που πάντα θα κουβαλά!

Τα τείχη ερείπια κι αν γίνανε,

Ζωντανές στις πολεμίστρες στέκουν… αντέχουν!

Φωνές και προσευχές δια μέσου των αιώνων…

@

Αντιγράφω από το χρονικό της Αλώσεως της Πόλης…

1437 μ.Χ. 27 Νοεμβρίου. Ο βασιλιάς Ιωάννης Παλαιολόγος - αδερφός του Κωνσταντίνου - πηγαίνει στην Ιταλία για να ζητήσει βοήθεια για τον Τουρκικό Κίνδυνο. Στη θέση του στην Πόλη, μένει ο Κωνσταντίνος.

1439 μ.Χ. 6 Ιουλίου. "ʼAλωση της Ορθοδοξίας" επιχειρείται στην Ιταλία, αφού "υπογράφεται" στη Φλωρεντία η "Ψευδοένωση των εκκλησιών", από τον αδελφό του Κωνσταντίνου, βασιλέα Ιωάννη Παλαιολόγο… Αρνήθηκε τότε να υπογράψει ο μέγας Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός Επίσκοπος Εφέσσου , έχων το αξίωμα του Εξάρχου της Συνόδου και Τοποτηρητού των Ανατολικών Πατριαρχών και ο αδερφός του Ιωάννης, Διάκονος και Αρχιφύλαξ της Μεγάλης Εκκλησίας, ο Επίσκοπος Σταυρουπόλεως Ησαΐας και ο Ιβηρίας που απείχε επίτηδες. Ο πιστός ορθόδοξος λαός εξοργίζεται δίκαια και χάνει κάθε εμπιστοσύνη στους βασιλείς του… Ο δε Πάπας μαθαίνοντας ότι ο ʼΑγιος Μάρκος δεν υπέγραψε, είπε "λοιπόν τίποτα δεν εκάναμε"! Ο Πάπας θέλησε την καθαίρεση μάλιστα του Μάρκου, τον προστάτεψε όμως ο βασιλέας Ιωάννης, ο οποίος φαίνεται πως στο βάθος αναγνώριζε το πνευματικό και ηθικό ανάστημα του αγίου πατρός.

1448 μ.Χ. 30 Οκτωβρίου. Πεθαίνει ο αυτοκράτορας Ιωάννης Παλαιολόγος, σε βαθιά θλίψη, εξ αιτίας της συνεχούς ήττας των χριστιανικών όπλων, εξ αιτίας επίσης της κοροϊδίας του Πάπα - που δεν του έστειλε καμία απολύτως βοήθεια, παρότι είχε υποσχεθεί στρατιωτική βοήθεια των ηγεμόνων της Δύσεως και είκοσι πολεμικά πλοία για έξι μήνες ή δέκα για ένα χρόνο - και εξ αιτίας ακόμη για τα όσα ο ίδιος ο Ιωάννης είχε κάνει σε βάρος της Αγίας του Θεού Εκκλησίας, της Ορθοδοξίας, για τα οποία και βαθιά μετανόησε.

1452 μ.Χ. 12 Δεκεμβρίου. Γίνεται στην Αγία Σοφία το απαράδεκτο "ενωτικό συλλείτουργο" με τον Καρδινάλιο Ισίδωρο ως απεσταλμένο του Πάπα, όπου και ακούγεται το αιρετικό "Φιλιόκβε", εξοργίζοντας και αναστατώνοντας ολόκληρη τη Βασιλεύουσα! Στη "λειτουργία" παρίσταται με σφιγμένα δόντια ο Κωνσταντίνος, που θεωρεί πως ήταν η εσχάτη, έστω απελπισμένη, ενέργεια να περισώσει την Πόλη, από τους Τούρκους που την κύκλωναν απειλητικά. Τις Πόλεις βέβαια και τους λαούς τους προστατεύει και τους σώζει όπως χιλιάδες φορές είδαμε ο Θεός. Η ευσέβεια και όχι η ασέβεια! Και η ασέβεια είχε γίνει! Στις 12 Δεκεμβρίου, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνα, στην Κωνσταντινούπολη.

...  Δυστυχώς, όπως και τότε έτσι και τώρα…

Κάποιοι έσπευσαν να υπογράψουν με μεγάλη προθυμία κι άνευ όρων, για την "βοήθεια" προς την πατρίδα που δεν θα έρθει ποτέ…

Τους ξέρουμε αυτούς τους "ευρωπαίους"! Μας έχουν δείξει τα δείγματα γραφής τους πολλάκις! Εκβιαστές και παραχαράκτες της Ιστορίας. Κλέφτες κι αλαζόνες. Συμβιβασμένοι με την παρακμή τους και προσωρινή τους υπεροχή! Αχάριστοι ευεργετηθέντες που αντί να δημιουργούν, σπέρνουν παντού την πανούκλα τους και την σύφιλή τους μολύνοντας και καταδικάζοντας έτσι σε θάνατο κάθε τι ζωντανό γύρω τους.

Αν η ιστορία επαναλαμβάνεται είναι, γιατί οι άνθρωποι κάνουν διαρκώς τα ίδια λάθη. Ό,τι κι αν γράφουμε, ό,τι κι αν κάνουμε, ό,τι κι αν πιστεύουμε, ό,τι κι αν νιώθουμε… τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν τολμήσουμε! Και πρέπει να τολμήσουμε! Το οφείλουμε στον εαυτό μας!

Διαβάστε επίσης: 

Άλωση της Κωνσταντινούπολης 

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης

Η άλωση της Πόλης κατά τον Γεννάδιο Σχολάριο

Η πολιορκία και η άλωσης της Κωνσταντινούπολης

29 Μαΐου 1453

Άλωση της Πόλης, θρύλοι και παραδόσεις

Οι τελευταίες ημέρες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Χρονικό της Άλωσης

ΝΔ: "Εμπιστευθείτε με" .... ?

ΠΑΣΟΚ: Πόσο ενωμένο? Πόσο δυνατό?

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ομιλεί στην Πάτρα, σε περιορισμένο και απόλυτα ελεγχόμενο ακροατήριο, εντός κλειστού χώρου (Κλειστό Γυμναστήριο της ΕΑΠ)! Ούτε στην Πάτρα δεν κατάφερε να οργανώσει μία ανοικτή συγκέντρωση της προκοπής!

 

Πώς θα μπορούσε άλλωστε? Αφού παρέδωσε την Ελλάδα σε τραπεζίτες και τοκογλύφους, αφού έσβησε κάθε όνειρο κι ελπίδα των ελλήνων, αφού ακύρωσε κάθε αγώνα των προηγούμενων γενεών κι αφού διαστρέβλωσε κάθε έννοια δημοκρατίας, συνεχίζει… συνεχίζει ακάθεκτο και μας καλεί να το στηρίξουμε! Να γίνουμε κι εμείς πληρωμένοι χειροκροτητές!

 

Να γίνουμε συνένοχοι του εγκλήματος που διαπράττει, τρία χρόνια τώρα, εις το όνομα του ελληνικού λαού!

 

Η γελοιότητα σε όλο της το μεγαλείο… κι ο μεγαλύτερος πολιτικός τσαρλατάνος επικεφαλής! «Αρχίζουμε»… βροντοφωνάζει! … Να δούμε πως θα τελειώσουμε αγαπητέ… Εσείς πάντως σίγουρα θα «συνωστίζεστε» σε λιμάνια κι αεροδρόμια αν οι έλληνες αποφασίσουν να σώσουν την πατρίδα τους… 

Ελλάδα χώρα του φωτός, ακόμη και στο βαθύ σκοτάδι...

Κι όμως, αν ανατρέξει κανείς στην πρόσφατη πολιτική μας ιστορία κι ερμηνεύσει τα σημάδια, δεν μπορεί παρά να οδηγηθεί σε ένα και μόνο συμπέρασμα: πως η κρίση η οποία βιώνουμε σήμερα ήταν προσχεδιασμένη κι αποτέλεσε συνειδητή πολιτική επιλογή ήδη από την εποχή Μητσοτάκη. Μεθοδικά κι ευλαβικά οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, και για δικούς της λόγους η κάθε μία, προσπάθησε να ελέγξει και να περιορίσει την δυναμική της ελληνικής κοινωνίας και των ελλήνων…

Η δημοκρατία (ελευθερία, δικαιοσύνη, ισότητα, αξιοσύνη… κοκ) αποτελεί τον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο όλων εκείνων που βγάζουν τα προς το ζην με την εκμετάλλευση του εθνικού κεφαλαίου δια μέσου ενός πολιτικού συστήματος κομμένου και ραμμένου στα μέτρα τους… Δεν είναι τυχαία η φρασεολογία που έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς και είναι ενδεικτική αν όχι αποδεικτική του παραπάνω ισχυρισμού! «Κάθαρση», «εκσυγχρονισμός», «επανίδρυση», «αρχίζουμε», «αλλάζουμε»… λέξεις που ουσιαστικά σκιαγραφούν το πλαίσιο εκείνο που επιτρέπει στους διαχειριστές της εξουσίας, να ποδηγετούν κάθε δύναμη ανάπτυξης και προοπτικής στο διηνεκές, για την διατήρηση της φάμπρικας που έστησαν με λίγο κόπο και καθόλου κεφάλαιο!

Δεν κάνει σε κανέναν μας εντύπωση γιατί οι ευρωπαίοι εταίροι και λοιποί «επενδυτές» προσπαθούν με νύχια και με δόντια να «σώσουν» μία «πτωχευμένη επιχείρηση»? Δεν κάνει σε κανέναν μας εντύπωση η τιτάνια προσπάθεια θεσμικών κι εξωθεσμικών δυνάμεων να διασφαλίσουν τον περιορισμό της βούλησης των πολιτών α) με τη βία, β) με αβάστακτα οικονομικά βάρη, γ) με την διαστρέβλωση της κοινής λογικής και την παρερμηνεία κανόνων κι αξιών για τις οποίες αγωνίστηκαν γενιές και γενιές?

«Φταίμε όλοι», «μαζί τα φάγαμε»… εκφράσεις που ακριβώς αυτό το γεγονός θέλουν να υπογραμμίσουν, όσο κι αν προκαλούν αντιδράσεις! Περνούν στο υποσυνείδητο του δημοκράτη πολίτη ως «υποχρέωση» του, έναντι του πολιτικού συστήματος που ρυθμίζει και θα ρυθμίζει την ζωή του! Η κοινή ευθύνη και η συνενοχή λειτουργεί κατασταλτικά και στρογγυλεύει τα πράγματα… Έτσι, η απόδοση ευθυνών γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη αν όχι αδύνατη.

Τι λένε οι πολιτικοί μας άνδρες? «Δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών…» Ποτέ δεν  είναι η ώρα…

Όχι, η Ελλάδα δεν ήταν τυχαία επιλογή γι’ αυτό το «πείραμα». Είναι μία μικρή χώρα, με λίγους κατοίκους, μικρή αγορά και περιφερειακή. Αν κάτι πάει στραβά, το «οικοδόμημα» δεν θα πέσει… δοκιμές γίνονται… δοκιμές στις αντοχές!

Ο κατακερματισμός του πολιτικού σκηνικού αποδεικνύει περίτρανα την προσπάθεια αποπροσανατολισμού της βούλησης του εκλογικού σώματος. Παράλληλα, επιβεβαιώνει την απουσία σχεδίου και προτάσεων των πολιτικών και κοινωνικών συνισταμένων της χώρας μας, ως προς την διασφάλιση της χώρας τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Το επιθυμητό είναι η «ανακύκλωση». Το ζητούμενο όμως είναι η δημιουργία!

Η χώρα μας έχει πλούτο! Πλούτο και υλικό και πνευματικό! Μπορούμε να διαχειριστούμε τα του οίκου μας μόνοι μας, φτάνει να επιλέξουμε έναν διαφορετικό δρόμο! Τί να μας πει το ΠΑΣΟΚ? Τί μπορεί να μας πει η ΝΔ? Ποιά είναι η πρόταση Καμμένου? Ποιά δύναμη της Αριστεράς μπορεί να συνυπολογίσει όλα εκείνα που μπορούν να μας κάνουν δυνατούς όχι αεριτζίδικα αλλά πραγματικά?

Ποιό είναι το πραγματικό διακύβευμα? Και από ποιόν εκφράζεται? Αυτές τις ερωτήσεις πρέπει να τις διατυπώνουμε καθημερινά και προς τον εαυτό μας και προς όλους εκείνους που «υπόσχονται να μας σώσουν».

Την 6^η Μαΐου θα κληθούμε να επιλέξουμε διαχειριστή και όχι ηγέτη. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμα της κάλπης. Όμως, ένα είναι σίγουρο: η στήριξη των πολιτικών σχηματισμών, των προσώπων και των νοοτροπιών που ευθύνονται ακέραια για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα μέσα στην κοινωνία μας, θα επιφέρει περισσότερα δεινά και θα περιορίσει και άλλο κάθε έννοια δημοκρατίας.

Ας πάρουμε επιτέλους την κατάσταση στα χέρια μας! Ας διεκδικήσουμε την ευημερία μας και ας εργαστούμε σκληρά για όλα εκείνα που μέρα με τη μέρα μας αφαιρούν διότι, μας τα αφαιρούν με τρόπο άδικο και φασιστικό. Κι εμείς οι έλληνες, ούτε φασίστες μπορούμε να είμαστε ούτε άδικοι!

Σημείωση: Η εικόνα είναι από το ιστολόγιο myglitterfairytale

Από την χούντα της απάτης, στην δημοκρατία της αυταπάτης...

Κάθε μέρα σαν σήμερα, συνηθίζουμε να μιλάμε με στόμφο περί δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ελευθερίας, δικαιοσύνης… περί κυρίαρχου λαού, αγώνων και ονείρων… αναλύουμε, γράφουμε και αντιγράφουμε δεδομένα, ιστορικά δεδομένα μιας εποχής που, αν μη τι άλλο, προσδιόρισε καταλυτικά το μέλλον των προσώπων και των πραγμάτων στην χώρα μας, για να… «θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι».

Στην πραγματικότητα, συντηρούμε μια αυταπάτη διότι, ποτέ δεν είχαμε πραγματική δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο! Η δημοκρατία είναι κάτι το απόλυτο! Κι εμείς προσπαθούμε πάντα να της δώσουμε συγκεκριμένη μορφή και χαρακτηριστικά σύμφωνα με την δική μας αντίληψη. Ουσιαστικά, την περιορίζουμε και δημιουργούμε ένα μόρφωμα που κάποτε συγγενεύει, κάποτε προσομοιάζει… όμως ποτέ δεν είναι πραγματική δημοκρατία!

Νομοτελειακά θα φτάναμε σε μια διακυβέρνηση τύπου Παπαδήμου, η οποία ούτε ηθικά, ούτε πολιτισμικά νομιμοποιείται' ούτε και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο! Πιστεύει κανείς πως η δια-κυβέρνηση Παπαδήμου έχει καμία διαφορά από την δια-κυβέρνηση Παπαδόπουλου? Πού βρίσκεται ο κυρίαρχος λαός? Ποία η έννοια και η ισχύς του Συντάγματος?

Οπωσδήποτε, σήμερα τα πράγματα είναι πιο επίπεδα… πιο εξευγενισμένα… σήμερα δεν χρειάζονται όπλα και βασανιστήρια σε υπόγεια… ούτε εκτελεστικά αποσπάσματα και βραχονήσια. Η εποχή μας δεν δέχεται τέτοιες πρακτικές! Έχουμε αναπτύξει όμως άλλες… οικονομικές... θεσμικές… Σήμερα δεν χρειαζόμαστε βασανιστές με κουκούλες. Οι γραβάτες και τα καλογυαλισμένα χαμόγελα γνωρίζουν και αποφασίζουν το ποιος και το πώς… με συνοπτικές διαδικασίες!

Την  6^η του Μάη θα κληθούμε να αποφασίσουμε αν το βάσανο που θα μας επιβληθεί, θα μπορούμε και να το αντέξουμε…

Έχουμε γεμίσει από πληγές… οι πληγές υπάρχουν για να μας θυμίζουν που ήμασταν. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούν να προσδιορίζουν το που θα πάμε.

Περί εμπιστοσύνης κι αξιοπιστίας

Ήταν αρχές της δεκαετίας του ‘90 όταν ο Αντώνης Σαμαράς και λίγοι, ελάχιστοι εξ ημών ξεκινούσαμε την μοναχική πορεία μας μέσα στην πολιτική ιστορία της πατρίδας μας. Μια πορεία που, παρά τις όποιες δυσκολίες αν μη τι άλλο, στιγμάτισε την ζωή και την πολιτική σκέψη των περισσοτέρων από εμάς! Η Πολιτική Άνοιξη, υπήρξε ίσως το καλλίτερο σχολείο στο οποίο έχω φοιτήσει κι αυτό διότι, ο αγώνας του Αντώνη Σαμαρά κι όλων όσων τον πλαισιώσαμε τότε, βασίστηκε στην ανάγκη για πολιτική αξιοπιστία, αλήθεια, δικαιοσύνη, ισότητα… κατέρριψε τις υπάρχουσες διαχωριστικές γραμμές δεξιάς / αριστεράς κι έφερε τους έλληνες πιο κοντά. Πάνω απ’ όλα τους έλληνες!

Ασφαλώς κι έγιναν λάθη! Ασφαλώς και δεν καταφέραμε να πείσουμε στο βαθμό που θα μπορούσαμε. Ασφαλώς και συγκεκριμένα άτομα έφεραν μεγάλο μέρος της ευθύνης… άτομα που σήμερα βρίσκονται εντός της ΝΔ, άτομα που συνεχίζουν το ίδιο καταστρεπτικό έργο είτε ως στελέχη είτε ως «φίλοι» του Αντώνη Σαμαρά! Καταστρεπτικό διότι δεν αντιλαμβάνονται τον ρόλος τους εντός της κοινωνίας παρά υπεράνω αυτής!

Μέσα σε έξι μήνες, τους τελευταίους έξι μήνες, η ΝΔ και οι επιλογές του Προέδρου της είχαν ως αποτέλεσμα να χάσει ο ευρύτερος φιλελεύθερος χώρος το ηθικό του πλεονέκτημα… αυτό το πλεονέκτημα που με πολύ αγώνα σιγά-σιγά ανακτούσε έπειτα από τα μαύρα χρόνια της διακυβέρνησης Καραμανλή και της ισοπεδωτικής διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Έχουμε μπροστά μας ένα κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό, βλέπουμε όλοι μας με έκπληξη την σταθερή καταγραφή ανάπτυξης φασιστικών δυνάμεων, ο πολίτης είναι απροστάτευτος από τις αποφάσεις των τραπεζοϋπαλλήλων που έξι μήνες τώρα κυβερνούν αυτόν τον τόπο δίχως δημοκρατική νομιμοποίηση και λαϊκή εντολή, προς όφελος των αφεντικών τους και παρά το σωτήριο γεγονός της προκήρυξης εκλογών, είναι πολύ δύσκολο να δούμε την δημοκρατία ή έστω λίγη περισσότερη δημοκρατία να επιστρέφει στον τόπο μας… γρήγορα ή δίχως κόστος!

Θυμάμαι τον Οδυσσέα Ελύτη  να σημειώνει με νόημα: «Από μια τέτοιαν Άνοιξη έχει ανάγκη ο τόπος, εύχομαι για το καλό της να την γνωρίσει η Ελλάδα»

Αρκετές φορές έχουμε αναφερθεί από το ιστολόγιο αυτό στην πολιτική αξία του Αντώνη Σαμαρά. Δεν χρειάζεται να το ξανακάνουμε. Όμως, είναι ακατανόητη η συμπεριφορά του και οι συμπεριφορές που αφήνει να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα εντός της ΝΔ. Και είναι σημαντικό να διερευνήσουμε αυτή την προβληματική διότι, έστω και κουτσουρεμένη, η ΝΔ την επομένη των εκλογών θα αποτελεί έναν εκ των σημαντικών πυλώνων της πολιτικής διακυβέρνησης της χώρας! Πώς? Υπό ποιες προϋποθέσεις? Με ψευτοδιλήμματα και παλαιοκομματικές νοοτροπίες? Με αλαζονικές συμπεριφορές και δικαιολογίες?

Η ΝΔ ακόμη δεν έχει καταφέρει να απαντήσει πειστικά στο ερώτημα γιατί συμμετέχει και στηρίζει την κυβέρνηση Παπαδήμου! Ακόμη η ΝΔ δεν μπορεί να απαντήσει πειστικά γιατί συναινεί σε πολιτικές που συνθλίβουν όχι μόνον την αξιοπρέπεια αλλά ολόκληρη την ζωή των ελλήνων!

Το μόνο που ακούμε είναι ένα «εμπιστευθείτε με»… Ναι, αλλά πώς? Όταν τα δείγματα άλλα πράγματα δείχνουν?

Θα υπενθυμίσω στον Πρόεδρο της ΝΔ και στους πρώην συναδέλφους και φίλους μου, που αυτή την στιγμή βρίσκονται μαζί του, πως κάποτε μιλούσαμε για ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αξιοπρέπεια σε προσωπικό επίπεδο, Δικαιοσύνη σε κοινωνικό επίπεδο και Ελευθερία σε εθνικό επίπεδο. Τι απέγιναν αυτές οι απόψεις?

«Εμπιστευθείτε με»…. Τί σημαίνει «εμπιστευθείτε με»? Λευκή επιταγή? Δεν το γνωρίζετε πως οι επιταγές πλέον δεν έχουν αντίκρισμα?  

Πάντα υπάρχει χρόνος… συνηθίζουν οι πολιτικοί μας να λένε πως στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα… Οι έλληνες όμως βρίσκονται σε αδιέξοδο! Κι επειδή μνημονεύσαμε τον Οδυσσέα Ελύτη, αυτόν τον μεγάλο έλληνα… ας θυμηθούμε μία ακόμη γραφή του:

«Χίλιοι δυο παραφυλάνε σε κοιτάν και δεν μιλάνε. Είσαι σήμερα μονάρχης κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις»

Η υποκρισία έχει και τα όριά της

Στους ανθρώπους της επιστήμης, της τέχνης και του πολιτισμού απευθύνθηκε χθες ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, σε συγκέντρωση στο νέο κτίριο του Μουσείου Μπενάκη.

Ο κ. Βενιζέλος κάλεσε τους Έλληνες επιστήμονες και δημιουργούς να μετάσχουν με δική τους πρωτοβουλία, ως εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών, στις προγραμματικές επεξεργασίες που είναι αναγκαίες, προκειμένου η χώρα να περάσει από το νέο Πρόγραμμα και τη δανειακή σύμβαση στο ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.

«Μπορούμε», τόνισε ο κ. Βενιζέλος, «να διαμορφώσουμε την αυτοδύναμη Ελλάδα. Αλλά για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να οικοδομήσουμε μια σχέση αλήθειας. Η αλήθεια χρειάζεται κάποιον που είναι έτοιμος να την πει και αυτός είναι το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται όμως και κάποιον που είναι έτοιμος να την ακούσει . Αυτή είναι σήμερα η μεγάλη πρόκληση  για την ελληνική κοινωνία. Το ΠΑΣΟΚ είναι, συνεπώς, αποφασισμένο να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας και της υπευθυνότητας, να βάλει μπροστά το "εμείς" και όχι το "εγώ"». Διαβάστε την σχετική ανακοίνωσηεδώ:

Ο κ. Βενιζέλος φαίνεται πως, δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μέσα στην οποία – αυτός και οι όμοιοί του, μάς καταδίκασαν να ζούμε! Επίσης, δεν αντιλαμβάνεται πως είναι ένας εκ των ηθικών αυτουργών της παρακμής, της καταστροφής, της μιζέριας, του πόνου, του μίσους, της έχθρας και της οργής που στάζουν πάνω στο αδύναμο κορμί αυτού του τόπου…

Μιλάει με τόση ευκολία – περισσή υποκρισία θα έλεγα – για τον ελληνικό λαό… μιλάει, δίχως ντροπή, για ελπίδες, για όνειρα κι αγώνες όταν ο ίδιος σβήνει ελπίδες, μετατρέπει τα όνειρα σε εφιάλτες και απαξιώνει αγώνες γενεών… γενεών ανθρώπων σημαντικότερων από αυτής της ταπεινής του παρουσίας.

Ο κ. Βενιζέλος και οι συν αυτόν ψάχνουν απεγνωσμένα συνενόχους σ’ ένα έγκλημα που διαπράττεται «εις το όνομα του ελληνικού λαού» και στο όνομα της «δημοκρατίας». Και δεν είναι λίγοι. Πλήθος των πρόθυμων χειροκροτητών. Σύντροφοι κι αντίπαλοι, εξουθενωμένοι και δέσμιοι της παράλογης λογικής του, ενωμένοι και ορκισμένοι εχθροί της ίδιας μας της αξιοπρέπειας… Τα κατάφερε! Τα κατάφερε καλά.

Είμαι σίγουρος, πολλοί από εσάς σκέπτεστε σαν κι εμένα. Πολλοί επίσης, έχετε διαφορετική άποψη. Όπως κι αν βλέπουμε τα πράγματα, κανείς μας δεν κάνει λάθος. Και δεν κάνουμε λάθος διότι ο στόχος είναι κοινός! Ο καθένας μας ψάχνει να βρει τον τρόπο που του ταιριάζει… τον τρόπο που θα τον βοηθήσει να φτάσει στον στόχο του… όμως, δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτή η αοριστία στις πράξεις και στις εκφράσεις μας. Πρέπει να δώσουμε μια συγκεκριμένη μορφή σε αυτό που οφείλουμε να απαιτήσουμε και πρέπει και να αναζητηθούν ευθύνες και να καταλογιστούν ευθύνες και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Κοινωνική δικαιοσύνη!

Το να σταλεί ο Βενιζέλος ή ο Σαχινίδης ή ο οποιοσδήποτε στο σπίτι του, δεν είναι απόδοση δικαιοσύνης. Πρέπει να κυνηγηθούν, να απολογηθούν και να τιμωρηθούν αν φταίνε!

Πρέπει επίσης να κυνηγηθούμε, να απολογηθούμε και να τιμωρηθούμε με τον ίδιο τρόπο κι όλοι όσοι φταίμε. Και οι περισσότεροι από εμάς φταίμε!

«Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα έχει ευθύνη», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος. «Έχει αξία σήμερα να τα ρίχνουμε ο ένας στον άλλον; Εμείς αναλαμβάνουμε τις δικές μας ευθύνες. Είμαστε όλοι μέρος του προβλήματος και η ευθύνη βαραίνει όλους, ανάλογα με τους ρόλους τους σε αυτήν την πορεία. Ας μην παριστάνει κανείς τον νέο ή τον άφθαρτο. Δεν είναι κανείς φορέας της απόλυτης αλήθειας και του δικαίου, ούτε στη Δεξιά, ούτε στην Κεντροαριστερά, ούτε στην Αριστερά. Οφείλουμε στο όνομα της πατρίδας μας, στο όνομα των παιδιών μας, να κάνουμε τα πάντα για να γίνουμε μέρος της λύσης».

Αυτή είναι η αντίληψη του Βενιζέλου και του κάθε Βενιζέλου για την δικαιοσύνη!

Και αλήθεια, ποιά είναι η λύση κ. Βενιζέλο? Εσείς και οι όμοιοί σας? Εσείς κι εμείς που με την ανοχή μας πράξατε ό,τι πράξατε?

Μιλάτε κύριε Βενιζέλο για αυτοκάθαρση και αξιοπιστία εσείς? Μιλάτε για υπευθυνότητα κι αλληλεγγύη εσείς? Ελάτε καλέ τώρα… λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει.

Αντί λοιπόν να ψάχνουμε για συνένοχους, αντί να μιλούμε με θράσος κι ευκολία για όλα εκείνα και όλους εκείνους που μας ξεπερνούν τόσο ηθικά όσο και πραγματικά, αντί να χρησιμοποιούμε όμορφες λέξεις και δύσκολες, μήπως θα έπρεπε να σωπαίνουμε?

Αγαπητέ κ. Βενιζέλο αν θέλεις να προσφέρεις κάτι στην πατρίδα… κάτι το ελάχιστο… σώπασε αξιοπρεπώς!