Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Υπεγράφη το καταστατικό για την ίδρυση "Ευρωπεριοχής της Μαύρης Θάλασσας"

Το καταστατικό για την ίδρυση της "Ευρωπεριοχής Μαύρης Θάλασσας" υπεγράφη σε διεθνή διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Βάρνα. Η απόφαση για τη δημιουργία της "Ευρωπεριοχής Μαύρης Θάλασσας" ελήφθη κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Συμβουλίου της Ευρώπης το 2006.

Η "Ευρωπεριοχή Μαύρης Θάλασσας" θα λειτουργεί συμπληρωματικά στις ήδη υπάρχουσες διακρατικές πρωτοβουλίες συνεργασίας. Θα έχει τη μορφή μη κερδοσκοπικού οργανισμού, με σκοπό να διευκολύνει τη διαπεριφερειακή και διαδημοτική συνεργασία στη λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας.

Στη διάσκεψη πήραν μέρος εκπρόσωποι από τις Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουκρανία, Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία και Ρωσία.

διαβάστε την συνέχεια εδώ:

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

τσ...τσ...τσ... αχ, αυτοί οι κλεφτοποστάδες....

Ασφαλώς και δεν θα έγραφα τίποτε για κάτι που δεν με ενδιαφέρει αλλά, αυτή τη φορά θα κάνω μια εξαίρεση διότι πιστεύω όλοι μας έχουμε βρεθεί στην ανάγκη να προσελκύσουμε περισσότερη κίνηση στο blog μας ή έχουμε περάσει "δύσκολες" στιγμές, κάποιες φορές, γιατί δεν ξέρουμε τι να γράψουμε ή πως να το γράψουμε... Και σε αυτό ακριβώς το γεγονός αναφέρομαι!

Τί κάνει λοιπόν ένας blogger / ιστολόγος / δημοσιολόγος / αρθρογράφος (χαρακτηρίστε τον όπως θέλετε) που σέβεται τον εαυτό του και τους αναγνώστες του, σε μια τέτοια περίπτωση; Για μένα οι επιλογές είναι περιορισμένες: είτε σιωπά, είτε αναδημοσιεύει με ή χωρίς άδεια (πάντα όμως με αναφορά της πηγής και κατά προτίμηση με άδεια), κείμενα που θα μπορούσαν να συζητηθούν, να προβληματίσουν ή τέλος πάντων, ταιριάζουν στην θεματολογία που κατά καιρούς παρουσιάζει, δίνοντας έτσι και την δυνατότητα στους αναγνώστες του να μην απογοητευτούν από ένα προσωρινό ενδεχομένως κενό γραφής.

Προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα να αναδημοσιεύουν τα κείμενά μου, φτάνει να αναφέρονται στην πηγή... εξάλλου, έχουν αναρτηθεί και όροι χρήσης στο ιστολόγιό μου  και υπάρχει και το απαραίτητο CC δίπλα, που ενημερώνει σχετικά.

Μόλις πριν λίγο, ανακάλυψα δύο ιστολόγια που μάλλον δεν γνωρίζουν τι πάει να πει σεβασμός... αν αυτή η λέξη έχει μια κάποια έννοια στις εποχές που ζούμε! Το ένα είναι το  StudioA-Blog και το δεύτερο είναι το seatbelt.gr (το οποίο και αναφέρεται ως πηγή από το πρώτο).

Τί το σημαντικό όμως έχει αυτή η συγκεκριμένη ανάρτηση για να γίνεται τόσος πολύς λόγος; Πάρα πολύ απλά, από την πρώτη μόλις στιγμή δημοσίευσής της και από την Πολιτική Προσέγγιση και από το Σταχυολόγιο, είχε πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα. Φαντάζομαι, ότι σε αυτό ακριβώς το γεγονός στήριχτηκαν οι αντιγραφείς για να το παρουσιάσουν λίγες ημέρες μετά ως δικό τους... αλλά, είναι και τόσο ερασιτέχνες που ούτε τον τίτλο δεν άλλαξαν!

Τί άλλο να πω; Το μόνο που μπορώ,  είναι να τους ευχηθώ και εις ανώτερα! 

update #1, 14:32 μμ: ... Να δούμε λοιπόν πως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Σε ό,τι αφορά στο StudioA-blog, μπορείτε να δείτε τον διάλογο που αναπτύχθηκε μέσω σχολίων. Σε ότι αφορά όμως στο seatbelt.gr, νιώθω την υποχρέωση να δημοσιεύσω την επικοινωνία που είχαμε για την επίλυση του όλου ζητήματος. Οφείλω να σημειώσω ότι οι υπεύθυνοι του site ανταποκρίθηκαν και κινήθηκαν άμεσα στην παράκλησή μου για επιβεβαίωση της τροποποίησης και αντιγραφής ανάρτησής μου δίχως άδεια.

ΠΠ: Παιδιά, καλό θα είναι όταν αναφέρετε τις πηγές σας, να αναφέρετε και από που αντιγράφετε... έτσι για να μην μπερδευόμαστε.

SB: Καλημέρα σας, Εάν εχετε την καλοσύνη, όπως μας ενημερώσετε για το που αναφέρεστε

ΠΠ: Αναφέρομαι στη δημοσίευση "Ο εφιάλτης στον δρόμο με τα διόδια"

SB: Εάν μπορείτε να γίνετε πιο κατατοπιστικός.
Σας ενημερώνουμε ότι ο τίτλος, η πρώτη παράγραφος και η πρώτη οδηγία στάλθηκε στην ιστοσελίδα από μέλος της χωρίς άλλη ενημέρωση. Τα υπόλοιπα συμπληρώθηκαν από διαχειριστή της ιστοσελίδας. Παρακαλούμε όπως μας ενημερώσετε, έαν το άρθρο προϋπήρχε για να προβούμε σε διορθώσεις.

ΠΠ: Ο τίτλος και η πρώτη παράγραφος αποτελούν μέρος δικής μου ανάρτησης: http://cmoiss.blogspot.com/2008/09/blog-post_20.html με ημερομηνία δημοσίευσης 20/9/08. Να σημειώσω ότι δημοσιεύω υλικό στο ιστολόγιό μου υπό Creative Commons lisence, σύμφωνα με την οποία, επιτρέπω την αναδημοσίευση με α) αναφορά στην πηγή, β) μη εμπορική χρήση και γ) μη
τροποποίηση περιεχομένου.

Εκτός από την δική σας σελίδα, αναδημοσιεύθηκε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και το ίδιο περιεχόμενο στο ιστολόγιο studioa-blog.blogspot.com, πράγμα που δημιουργεί υπόνοιες... και συνειρμούς.

Εν πάση περιπτώσει, επιθυμώ την διόρθωση στην οποία αναφέρεστε και καλό θα είναι να γνωρίζουμε και το όνομα του μέλους που σας προμήθευσε με το εν λόγω άρθρο ούτως, ώστε να ελέγχουμε κάθε φορά την αυθεντικότητα των γραπτών του.

SB: Θα προσπαθήσουμε να έχουμε επικοινωνία με το μέλος της ιστοσελίδας και θα σας ενημερώσουμε.

SB: Από ενημέρωση που είχαμε από το μέλος της ιστοσελίδας μας, έχει στείλει απόσπασμα  του άρθρου με τροποποίηση δικία του από την εφημερίδα ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΘΡΙΑΣΙΟΥ. Από τις ημερομηνίες προκείπτει ότι ο τίτλος και η πρώτη παράγραφος είναι από εσάς.

Η προσπάθεια που γίνεται από την ιστοσελίδα seatbelt.gr είναι εθολοντική μη κερδοσκοπική και ότι κάνουμε το κάνουμε από τον προσωπικό μας χρόνο.

Πιστεύουμε ότι και εσείς αναγνωρίζεται το πρόβλημα που υπάρχει στην χώρα μας σεχτικά με την οδική ασφάλεια και τα τροχαία ατυχήματα.

Στο άρθρο που βρίσκεται στην ιστοσελίδα και στο blog στο τέλος θα αναφέρεται και στις πηγές. Στα άλλα blog έχει αποσταλεί από εμάς χθές.

Ωφείλουμε να ζητήσουμε ένα μεγάλο συγνώμη.

Ότι δεν αρέσει να το κάνουνε σε έμας, δεν το κάνουμε στους άλλους.

Μας προσβάλει το άρθρο που γράφετε για κλεπτοποστάδες και θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν το υιοθετήτε.

Για οτιδήποτε θελήσετε είμαστε στην διάθεση σας.

ΠΠ: Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργήσατε σας τιμά! Και σας ευχαριστώ γι' αυτό!

Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που θέλω να πω.Το δεύτερο έχει να κάνει με εμένα και νομίζω θα κατανοήσετε το σκεπτικό μου: όπως ανέφερα και στο σχετικό άρθρο μου,δεν έχω κανένα πρόβλημα κάποιος να αναδημοσιεύει κείμενά μου, φτάνει να αναφέρει την πηγή. Με ενοχλεί όμως και δεν δέχομαι κάποιος να οικειοποιείται το αποτέλεσμα του δικού μου χρόνου, της δικής μου σκέψης και προσπάθειας... πράγμα πάνω στο οποίο, νομίζω, συμφωνείτε κι εσείς! Το τρίτο και πιο σημαντικό ίσως απ' όλα είναι ό,τι αποδείξαμε και οι δύο πλευρές λόγω του ατυχούς αυτού συμβάντος:

Με τον διάλογο μπορούν να λυθούν παρεξηγήσεις!

Ασφαλώς και δέχομαι την συγνώμη σας και χωρίς αμφιβολία θα δημοσιεύσω κι αυτό το κομμάτι της επικοινωνίας μας έτσι, ώστε να φανεί σε όλους όσους διαβάσουν την συγκεκριμένη ανάρτηση ότι δεν έχετε υπαιτιότητα σε ό,τι αφορά στην τροποποίηση και αναδημοσίευση του άρθρου, καθώς - μάλλον - η ΦΩΝΗ του ΘΡΙΑΣΙΟΥ (ας τους κάνουμε και λίγη διαφήμιση) φρόντισε να συμπληρώσει "άκομψα" την ύλη της.

Από κει και ύστερα, ελπίζω, αφού δίδονται αμοιβαίες εξηγήσεις μπορούμε να λήξουμε το θέμα εδώ με την πεποίθηση και την ικανοποίηση ότι κάτι παράπανω κερδίσαμε κι οι δύο!

update #2, 22:39 μμ: Τελικά η ανάρτηση αυτή έχει πολύ... "σουξέ", ακόμη και σήμερα, δέκα ημέρες από την πρώτη στιγμή της δημοσίευσής της από την Πολιτική Προσέγγιση! Δεν μπορώ παρά να αισθάνομαι πολύ χαρούμενος καθώς, ένα κείμενο δικό μου κι ένα κείμενο του patranews.gr (αφού το patranews ήταν η αιτία δημοσιοποίησης αυτού του τόσου σοβαρού κοινωνικού προβλήματος) έχει τόση πολλή αναγνωσιμότητα και έχει ευαισθητοποιήσει τους πολίτες σε πολύ μεγάλο βαθμό όχι μόνο στην βόρεια Πελοπόννησο, αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα!

Για όσους δεν το έχουν διαβάσει, μπορούν να το κάνουν εδώ. Οπωσδήποτε, το ζήτημα της λογοκλοπής (και εξαιρώ το seatbelt.gr, έπειτα από τις εξηγήσεις που μου δόθηκαν) είναι θέμα που αγγίζει τους περισσότερους από εμάς, όμως, έχω αποφασίσει να μην δώσω πλέον συνέχεια εφόσον το σημαντικό δεν είναι το γεγονός της λογοκλοπής αυτό καθεαυτό, αλλά το ίδιο το πρόβλημα στο οποίο αναφέρεται και η συγκεκριμένη ανάρτηση: η ασφάλεια των πολιτών στις εθνικές οδούς και η τοκογλυφική εκμετάλλευσή τους από την πολιτεία και τρίτους!

Έτσι λοιπόν, θα αρκεστώ και μόνο στην αναφορά μερικών ακόμα διαδικτυακών τόπων που αναδημοσίευσαν μέρος ή ολόκληρο το κείμενο της ανάρτησης της Πολιτικής Προσέγγισης... απλά και μόνο για... "ιστορικούς λόγους". Τους ευχαριστώ πάρα πολύ που με βοήθησαν να δω και να καταλάβω ότι τελικά κάνουμε καλή δουλειά και έχει αντίκρυσμα η προσπάθειά μας. 

http://zouglapress.blogspot.com/2008/09/blog-post_1030.html

http://forum.kakapaidia.gr/showthread.php?t=2424

http://troktiko.blogspot.com/2008/09/blog-post_4227.html 

update #3, 1/10/08: Καλό μήνα σε όλους! Έλαβα σήμερα το πρωϊ (εστάλη χθες βράδυ) στο email μου μήνυμα από τους υπεύθυνους της ιστοσελίδας seatbelt.gr, αναφορικά με την αναδημοσίευση του "εφιάλτη στο δρόμο με τα ... διόδια" και το δημοσιεύω όπως μού το ζήτησαν:

Καλησπέρα σας,

Μετά από την επικοινωνία που είχαμε προς διευθέτηση του προβλήματος που δημιουργήθηκε θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως το άρθρο είχε αποσταλεί προς δημοσίευση από διαχειριστή της ιστοσελίδας seatbelt.gr στα blogs που αναφέρετε από 29/09/2008 και πριν δημιουργηθεί το πρόβλημα.Ως εκ τούτου πιστεύουμε ότι τα άλλα blogs δεν φέρουν ευθύνη.

Παρακαλούμε όπως προβείτε στην ανάρτηση και του παρόντος email προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

Σας ευχαριστούμε.

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Κόκκινες γραμμές, κόκκινες πιπεριές

Τις τελευταίες ώρες στελέχη, φίλοι, γνωστοί και λοιποί συγγενείς της Νέας Δημοκρατίας έχουν επιδοθεί σ' έναν αγώνα δρόμου "έγκυρης" ενημέρωσής μας, αναφορικά με το πολιτικό μέλλον Τατούλη - Γιαννόπουλου. Λέγεται και αναπαράγεται από αρκετά ΜΜΕ  ότι ο Γιαννόπουλος την γλιτώνει στο παρά πέντε καθώς, θεωρούν τον Πέτρο Τατούλη εκτός της Νέας Δημοκρατίας(;) και ως εκ τούτου κινδυνεύει (λένε) η κυβερνητική πλειοψηφία(!).

Δεν κατάλαβα καλά. Στην Νέα Δημοκρατία, εννοούν ότι επιλέγουν να αποδιώχνουν εκείνους που ελεύθερα διατυπώνουν τις αγωνίες τους, τις απόψεις τους και τους προβληματισμούς τους και προτιμούν να κρατούν εκείνους για τους οποίους υπάρχουν αποδείξεις, ενδείξεις ή υπόνοιες για καιροσκοπικούς παρεμβατισμούς ή έστω αθέμιτες πρακτικές με αντίκτυπο στην διακυβέρνηση της χώρας;

Δεν κατάλαβα καλά. Ο Πέτρος Τατούλης δεν είναι νεοδημοκράτης; Ο Πέτρος Τατούλης δεν είναι πιστός στις αξίες και τις αρχές της Νέας Δημοκρατίας; Στην Νέα Δημοκρατία ακόμη μοιράζουν πιστοποιητικά πολιτικών και κοινωνικών φρονημάτων;

Αυτό είναι το ήθος της Ν.Δ. και της Κυβέρνησης; Αυτά είναι τα παραδείγματα που θέλουν να περάσουν στην κοινωνία και τους πολίτες;

Αναρωτιέμαι, διότι πολλές φορές - με τελευταίες τις παρεμβάσεις Μεϊμαράκη, Αλογοσκούφη από το βήμα της Βουλής - έχει εντόνως λεχθεί ότι η Ν.Δ. δεν δέχεται μαθήματα ήθους από κανέναν!!! Μήπως δεν τα έμαθαν καλά κι έχουν μείνει μετεξεταστέοι στο μάθημα της πολιτικής και κοινωνικής συμπεριφοράς και πρέπει να ξαναδώσουν εξετάσεις;

--- λέω εγώ τώρα...   

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

Θέλει δεξιοτεχνία κι η αποτυχία...

Δεν πιστεύω να εξέπληξε κανέναν η χθεσινή παράσταση του Κώστα Καραμανλή στο Σ.Ο.Χ (Σώμα Ορκωτών Χειροκροτητών) της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν μία παράσταση που τα είχε όλα! Ενθουσιασμό, πάθος, ένταση, διλήμματα, απειλές, παραινέσεις, "θυμό", "οργή", τελεσίγραφα... Η Νέα Δημοκρατία (που γνώριζα και γνωρίζω) σε όλο το μεγαλείο της!

Περίπου τα ίδια συνέβαιναν το 1984. Παρόμοιο το σκηνικό και το 1993... όμως, εδώ δεν έχω σκοπό ν' αναφερθώ στην ιστορία της Νέας Δημοκρατίας ούτε βέβαια και να εξομοιώσω πρόσωπα και καταστάσεις, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν άτοπο, αντίθετα, αναφέρομαι σε συμπτώσεις που αποκαλύπτουν την παθογένεια του ευρύτερου δεξιού χώρου (δεν λέω φιλελεύθερου, διότι η ΝΔ δεν έχει καμία σχέση με τον φιλελευθερισμό), η οποία επιμένει να ταλαιπωρεί την παράταξη του αείμνηστου Κ. Καραμανλή, σχεδόν από την ίδρυσή της, με αποτέλεσμα την απαξίωση και την φίμωση των ποιοτικών φωνών στο εσωτερικό της. Το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας ήταν και είναι πάντοτε ηθικό! Ηθικό, διότι υπάρχει ασυνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων. Το πρόβλημα είναι και πολιτικό. Πολιτικό, διότι η Νέα Δημοκρατία δεν ήταν ποτέ σε θέση να καταρτίσει και ένα εφαρμόσει ένα πρόγραμμα σύγχρονο (κάθε φορά) και εναρμονισμένο με τις απαιτήσεις των πολιτών. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι όσοι δεξιοί σέβονται τον εαυτό τους βρίσκονται εκτός ΝΔ. 

Σήμερα, υπό το βάρος των σκανδάλων, των προκλητικών συμπεριφορών του ίδιου του πρωθυπουργού, υπουργών και στελεχών, της ασυνέπειας προς τους πολίτες, του ερασιτεχνισμού και της ανεπάρκειας στην εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών και ναι, λόγω των διεθνών δεδομένων που προκαλούν τριγμούς σε ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού, ο Κώστας Καραμανλής, όχι ως πρωθυπουργός μόνον αλλά και ως σημείο αναφοράς εντός της ΝΔ, είχε την ανάγκη και ήταν υποχρεωμένος να δηλώσει παρών.

Όμως, για δεύτερη φορά μέσα σ' ένα μήνα, έκανε το ίδιο ακριβώς λάθος: Αντί να απευθυνθεί στην κοινωνία και τους πολίτες, προτίμησε το γαλάζιο ακροατήριό του... Αντί να μιλήσει πολιτικά, αντί να συμπεριφερθεί με θάρρος και αποφασιστικότητα, προτίμησε να επιδείξει "πυγμή" μέσα σ' ένα πλήρως ελεγχόμενο και κατευθυνόμενο περιβάλλον. Προτίμησε ν' αναφερθεί στο ανύπαρκτο έργο της διακύβέρνησής του και απείλησε θεούς και δαίμονες στο όνομα της παράταξης, της Ελλάδας και των ελλήνων...

Είχε το θράσος να δηλώνει θυμωμένος!
Είχε το θράσος να ομιλεί σαν να μην ήταν εκείνος ο οποίος κατέστρεψε τους έλληνες και υποθήκευσε το παρόν και το μέλλον μας σε συμφέροντα, παρέες και κουμπάρους.
Είχε το θράσος να ομιλεί εκείνος που απαξίωσε πρώτος θεσμούς και πρόσωπα.
Είχε το θράσος να μιλάει εκείνος που εξαπάτησε τους έλληνες (βλέπε σεισμόπληκτοι, πυρόπληκτοι κ.λπ.).
Είχε το θράσος να μιλάει εκείνος που είναι υπαίτιος για τις σύγχρονες κοινωνικές ανισότητες, τις εντάσεις  και στο τέλος-τέλος της αποκοπής και αποξένωσης της κεντρικής εξουσίας από τους πολίτες.
Έχει το θράσος να νιώθει αδικημένος εκείνος που απογοητεύει καθημερινά και γυρνά την πλάτη στους πολίτες που τον εμπιστεύτηκαν!

Μέρα με την ημέρα αποκαλύπτεται ο πραγματικός του εαυτός. Η ανεπάρκεια της πολιτικής του στόχευσης και η αδυναμία να προτείνει και να εφαρμόσει λύσεις. Επομένως, το ύφος της ομιλίας του στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας εχθές, ήταν επιτακτική ανάγκη για να συμμαζέψει πρώτα πρώτα τον πολιτικό του φορέα, να μετρήσει "φίλους" και "εχθρούς" και ν' αναμετρηθεί με όρους που γνωρίζει καλά. Καθαρά κομματικούς. Για πολιτική όμως... δεν είπε τίποτε! Για τα καθημερινά κοινωνικά προβλήματα, δεν είπε απολύτως τίποτε! Κύριο μέλημά του, ήταν η αντιμετώπιση της εσωκομματικής αμφισβήτησης και η αποκατάσταση των ισορροπιών... Το κατάφερε; Θα το καταφέρει; Πολύ αμφιβάλλω.

Αν θέλεις να ηγείσαι πρέπει να είσαι και πραγματιστής και ειλικρινής. Και ο Κώστας Καραμανλής δεν είναι τίποτα από τα δύο. Ακόμη δεν έχει δώσει επαρκείς εξηγήσεις σε ό,τι αφορά συμπεριφορές και πρόσωπα. Επίσης, πρέπει να γνωρίζεις τα λάθη σου, τις παραλείψεις σου και να διορθώνεσαι καθημερινά. Γιατί αυτή είναι η δουλειά σου! Ο Κώστας Καραμανλής δείχνει να μην κατανοεί ότι αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.

Ο οποιοσδήποτε, μπορεί να κατηγορήσει εμάς τους έλληνες για ανεκτικότητα, για αφέλεια... για οτιδήποτε. Όχι όμως και για βλακεία! Αν θέλεις να βρεις χειροκροτητές, γιατί έτσι νομίζεις πως θα αντιστρέψεις το βαρύ κλίμα εις βάρος σου, αυτό είναι είναι κάτι πολύ εύκολο. Θα βρεθούν πολλοί πρόθυμοι για να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Αν όμως θέλεις να κυβερνήσεις, τότε αλαζονικές συμπεριφορές, απειλές, διλήμματα και φωνές, φοβάμαι δεν είναι αρκετές για να πείσουν για το αγαθό των προθέσεων σου...   

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Ο μεσαίωνας επιστρέφει στις φαντασιώσεις - σύντομα - συνταξιούχων... λειτουργών

Νομίζω, είμαι πολύ μικρός και ηλικιακά και κοινωνικά για να δίνω συμβουλές σε ανθρώπους που είναι πολύ μεγαλύτεροί μου και πιο σημαντικοί από εμένα! Όταν λοιπόν τους απευθύνομαι, προσπαθώ να δείχνω τον απαραίτητο σεβασμό και προς την ηλικία τους και προς ό,τι εκπροσωπούν ή ακόμη περισσότερο(;)... σε ό,τι πιστεύουν, διότι εκτός από τους νόμους και τους κανόνες που όλοι γνωρίζουμε και είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύουμε και ν' ακολουθούμε, υπάρχουν και κώδικες ηθικοί (διαφορετικοί για τον καθέναν μας υποθέτω) που μας επιβάλλουν να λειτουργούμε και να εκφραζόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο.

 Πώς όμως να επιδείξω σεβασμό προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γιώργο Σανιδά; Πρέπει να λάβω σοβάρα υπόψη τα λεγόμενά του ή ν' αρχίσω να εξοργίζομαι ως πολίτης, ως άνθρωπος, ως επαγγελματίας; Έστω. Θα προσπαθήσω να είμαι κόσμιος στις εκφράσεις μου και να χαλιναγωγήσω, όσο μπορώ, τα συναισθήματα που μου προκαλεί η πρότασή του περί προσωποκράτησης των οφειλετών προς το δημόσιο.

Έχω αναφερθεί κατά καιρούς στην αξία της Δικαιοσύνης, στην ανάγκη ανάμορφωσης των θεσμών και έχω αμφισβητήσει έντονα το τρόπο με τον οποίο η Δημόσια Διοίκηση και κατ' επέκταση η διαχείριση της εξουσίας επιλύει προβλήματα της κοινωνίας και των πολιτών... Στην πραγματικότητα, δεν επιλύει τίποτα! Πληγές προκαλεί, ανασφάλεια, μίση, διαφορές, ανισότητες και αδικίες. Όμως, το καλό με την δημοκρατία είναι ό,τι σου δίνει το περιθώριο να βρεις λύσεις, ν' αλλάξεις απόψεις, να διαφωνήσεις και να συμφωνήσεις αν πιστεύεις ότι έτσι εξυπηρετείς το κοινό καλό.

Έτσι, στην ώρα της κριτικής και της αντιπαράθεσης είναι εύκολο να βρεις σύμμαχους κι ακόμη περισσότερο, να κάνεις σεβαστή την γνώμη σου και την άποψή σου, έστω κι αν αποτελείς την μειοψηφία.

Έχουμε αγωνιστεί πολύ. Έχουμε ματώσει, πληρώνουμε τα λάθη μας, αγωνιζόμαστε για ένα καλλίτερο αύριο και επιλέγουμε να ξεχνούμε εγκλήματα του παρελθόντος, διότι μόνον έτσι - απελευθερωμένοι από πάθη - μπορούμε να κοιτάζουμε προς το μέλλον δίχως να φοβόμαστε.

Τί γίνεται όμως, όταν κάποιοι προσπαθούν να γυρίσουν την Ελλάδα και τους έλληνες πίσω στα χρόνια της τουρκοκρατίας και ακόμη πιο βαθιά μέσα στο παρελθόν;

Τί κάνεις και πώς συμπεριφέρεσαι σ' εκείνους που έχουν οδηγήσει στα όρια της εξαθλίωσης τον τόπο σου και τους ανθρώπους του; Πώς αντιδράς όταν αυτοί οι ίδιοι προκαλούν με τον βίο και τα έργα τους; Πώς προστατεύεις του θεσμούς από εκείνους που τους απαξιώνουν;

Οπωσδήποτε σε αυτά ερωτήματα, ο καθένας απαντά με τον δικό του τρόπο... Όμως, καλό θα είναι όταν βρισκόμαστε σε μια κάποια ηλικία ούτε φαντάσματα να βλέπουμε, ούτε να προκαλούμε το κοινό αίσθημα με ανεκδιήγητες, παρωχημένες και αναχρονιστικές αντιγραφές...

Κατανοώ απόλυτα την ανάγκη ορισμένων να "αφήσουν το στίγμα τους"... να αφήσουν κάτι να τους θυμίζει, όταν θα βρίσκονται ξεχασμένοι μακρυά από την ηδονή που προσφέρει η ενασχόληση με τα δημόσια πράγματα. Παρ' όλα αυτά, το κάθε τι είναι θέμα επιλογής και θέλω να πιστεύω ότι είναι καλλίτερο να σε θυμούνται σαν τον δίκαιο Αριστείδη, παρά σαν τον Εφιάλτη.

Προτιμότερο είναι να προσφέρεις, να προσπαθείς, ν' αγωνίζεσαι για την ενδυνάμωση της χώρας σου και των ανθρώπων της, παρά να φέρεις και να μεταφέρεις (...) συμπλέγματα...

Το 2008 δεν είναι ούτε το 1988, ούτε το 1968 ούτε οποιοσδήποτε άλλος χρονολογικός αριθμός. Δεν μπορείς να επιλύεις προβλήματα τρομοκρατώντας ή ακόμη χειρότερα χειριζόμενος απειλές "ανάγκης" κάλυψης των ελειμμάτων που προκαλούνται όχι από την αδιαφορία ή την αναισθησία των πολιτών, αλλά από το μεγάλο φαγοπότι που στήνεται κάθε λίγο και λιγάκι από τους γνωστούς-άγνωστους.

Δεν μπορείς να εκδικείσαι και να τιμωρείς μια κοινωνία, που λειτουργεί με βάση τα παραδείγματα που λαμβάνει από τους ηγήτορές της.

Αν θέλεις να επιλύσεις προβλήματα, πρώτα πρέπει να βγεις απ' το γραφείο σου, να βγάλεις την γραβάτα σου και ν' αρχίσεις να συζητάς. Ακόμη και ο πιο τελευταίος έλληνας, έχει κάτι σημαντικό να πει. Έτσι μόνο μαθαίνεις... σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι, όποιο αξίωμα κι αν κατέχεις, όποιον ρόλο κι αν διαδραματίζεις μέσα στην καθημερινότητα.

Δυστυχώς "άριστοι" είναι ελάχιστοι. Άρα θα πρέπει να πορευτούμε με ό,τι υλικό έχουμε στην διάθεση μας και δεν υπάρχει καλλίτερο υλικό από την κοινωνία και τους πολίτες που καθημερινά καλούνται να επιλύουν προβλήματα.

Θέλω να πιστεύω ότι ο Γιώργος Σανιδάς, ως άνθρωπος και ως δημόσιος λειτουργός με καλή πίστη θα αναθεωρήσει απόψεις και θα τροποποιήσει, αν δεν αποσύρει, την πρότασή του η οποία δεν τιμά ούτε την Ελλάδα ούτε τους έλληνες. 

update #1, 27/9/08: Να σημειώσω, επίσης, ότι στο θέμα αυτό έχει αναφερθεί και η Αξιωματική Αντιπολίτευση, στηλιτεύοντας τις προσπάθειες της Κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Γιώργου Αλογοσκούφη, στην μεθόδευση  τέτοιων αντισυνταγματικών πρακτικών που - στην πραγματικότητα -σκοπό  έχουν την οικονομική εξόντωση των πολιτών και την διαρκή αμφισβήτηση της κοινωνικής/επαγγελματικής τους ποιότητας...

Πιο συγκεκριμένα, στην τηλεφημερίδα του Νίκου Βάνη αναφέρονται τα πιο κύρια σημεία της συνέντευξης που παραχώρησε ο Γιάννης Μαγκριώτης (5/9/08) σχετικά, ο οποίος επιτίθεται ευθέως στον Γιώργο Αλογοσκούφη ως ενορχηστρωτή όλης αυτής της κοινωνικής αναστάτωσης διότι,

"... ενώ χαρίζει δις. ευρώ, χρέη προς το δημόσιο σε 3,500  επιχειρήσεις, όπως τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, αλυσίδες πολυεθνικών μάρκετ, τεχνικές κατασκευαστικές εταιρείες δημοσίων έργων,κ.λπ., την ίδια ώρα, ξεζουμίζει τους ελευθέρους επαγγελματίες με τα νέα φορολογικά  μέτρα που σκοπεύει να πάρει λόγω των άδειων ταμείων του κράτους, αλλά κυνηγά και αυτούς που είναι κάτω από τα όρια της φτώχιας οι οποίοι δεν μπόρεσαν να είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις τους προς το Ελληνικό δημόσιο για μικρά ποσά."         

Στην συνέχεια και σε ό,τι αφορά στο θέμα της προσωποκράτησης λόγω χρεών προς το δημόσιο, ο Γιάννης Μαγκριώτης αποκάλυψε,

“…πως η παρούσα κυβέρνηση προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣΤΕ) για να κάνει άρση της ιστορικής αυτής απόφασης, στο να μην γίνονται δηλαδή προσωποκρατήσεις πολιτών για χρέη προς το δημόσιο.

Η κυβέρνηση ζήτησε με λίγα λόγια το μέτρο αυτό να μην ισχύει και έκανε αναίρεση της απόφασης. Η προσωποκράτηση ανήκει στα ανθρώπινα δικαιώματα με την συνθήκη της Ρώμης του 1960 που υπέγραψε και η Ελλάδα. Είναι λοιπόν καθαρή παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων περί ελευθερίας, φυσικά και αντισυνταγματικό. …”

Να μην ξεχνούμε πως η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από την Ε.Ε. γι΄ αυτό το θέμα. Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι ο καθηγητής Αλογοσκούφης προσπαθεί να μαζέψει απ΄ όπου βρει ευρώ.... όμως, λόγω της πτώσης της Νέας Δημοκρατίας, της ανεπανόρθωτης ζημιάς που προκάλεσε στην εικόνα της κυβέρνησης και των έντονων αντιδράσεων των πολιτών κύριως, μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, αναγκάστηκε να πάρει πίσω τα μέτρα που επιθυμούσε να προωθήσει και όπως ήταν λογικό έψαξε να βρει άλλη διέξοδο για να εφαρμόσει τις πολιτικές του.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι η πρόταση Σανιδά βρίσκεται σε πλήρη αντιστοιχία με τα αντικοινωνικά σχέδια της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος χθές επιχείρησε - αποτυχημένα κατά την άποψή μου - να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, να διασκεδάσει τις αλγεινές εντυπώσεις που προκαλεί η διακυβέρνησή του  και να μετατρέψει τους πολίτες σε κομματικό ακροατήριο, που άλλη δουλειά δεν έχουν να κάνουν παρά να ασχολούνται με τα εσωτερικά της Νέας Δημοκρατίας.

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Πάτρας

 Εγκαίνια έκθεσης φωτογραφίας και επίσημη αναγνώριση του φεστιβάλ από την Ελληνική Πολιτεία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Οργανωτική Επιτροπή του  "Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Πάτρας" «Διεθνές Πανόραμα» www.independent.gr, εγκαινιάζει την έκθεση φωτογραφίας και προσκαλεί όλο τον κόσμο του πολιτισμού, και όχι μόνο, στα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας «Φωτογραφίζοντας…σαν σινεμά» τη Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου στις 20.30 μ.μ στον χώρο της gallery του ΙΝΤΕΑΛ (Αγ. Νικολάου 4). Την έκθεση φωτογραφίας θα εγκαινιάσει καλλιτεχνικός υπεύθυνος του φεστιβάλ.

Στην έκθεση φωτογραφίας συμμετέχουν 8 Πατρινοί καλλιτέχνες που οι φωτογραφικές τους σειρές προκρίθηκαν ανάμεσα σε 36 συμμετοχές που υποβλήθηκαν και πραγματοποιείτε στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του 10ου Διεθνούς Πανοράματος.

Η έκθεση φωτογραφίας μετά το πέρας του φεστιβάλ θα αποτελέσει κινητή έκθεση μαζί με τις βραβευμένες ταινίες, και θα παρουσιαστεί σε τουλάχιστον 30 πόλεις της Ελλάδας.

Οι συνεργάτες - υποστηρικτές του φεστιβάλ μέρα με την ημέρα προστίθενται απόδειξη της εμπιστοσύνης στην Διεθνή εμβέλεια που έχει αποκτήσει το φεστιβάλ που πλέον έχει βάλει στόχο να αποτελέσει φορέα και οικονομικής ανάπτυξης της πόλης με βάση το πολιτιστικό τουρισμό.

Έτσι οι νέοι φορείς υποστήριξης είναι:

Το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης μέσω του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος μέσω του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαϊας μέσω του Νομαρχιακής Εταιρείας Πολιτιστικής Ανάπτυξης, και ο Ο.Τ.Ε. 0ι παράλληλες εκδηλώσεις υποστηρίζονται από την Ε.Ρ.Τ Α.Ε και την Ταινιοθήκη της Ελλάδος  οι εταιρείες ΛΟΥΞ, ΑΥΡΑ, GSM Πληροφορική, Café Το Νέον, και ο εκπαιδευτικός Οργανισμός ΑΚΜΗ.

Το Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Πάτρας – Διεθνές Πανόραμα τελεί υπό την Αιγίδα του Πανεπιστημίου Πατρών.

Οι χορηγοί επικοινωνίας είναι:

Η εφημερίδα «Πελοπόννησος» και το περιοδικό TRIP, το Πατρινό περιοδικό The Best Magazine, το Πατρινό διαδικτυακό περιοδικό PatraSoul.gr, το Αθηναϊκό περιοδικό City Uncovered, το Αθηναϊκό διαδικτυακό περιοδικό Eventsguide.gr, το διαδικτυακό ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης Echoes.gr

Τέλος η Οργανωτική Επιτροπή του φεστιβάλ εκφράζει την χαρά να ευχαριστήσει πρώτα από όλα το Υπουργείο Πολιτισμού που αποφάσισε την υποστήριξη του φεστιβάλ, μια κίνηση αναγνώρισης των χρόνιων προσπαθειών και αγώνων. Έτσι η Πολιτεία, μέσω του εθνικού θεσμικά φορέα που αποτελεί το Υπουργείο Πολιτισμού, αναγνωρίζει και υποστηρίζει το «Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Πάτρας».

Από το Γραφείο Τύπου της Οργανωτικής Επιτροπής

Σχετικά με την εξωτερική πολιτική των Η.Π.Α.

Την περασμένη Δευτέρα το  "The Chicago Council on Global Affairs" δημοσίευσε μία έκθεση αναφορικά με τα αποτελέσματα έρευνας που διεξήγαγε (3-15 Ιουλίου 2008) σε δείγμα 1500 περίπου αμερικανών πολιτών, με σκοπό τον εντοπισμό των στοιχείων εκείνων που θα προσδιορίσουν την συμπεριφορά του εκλογικού σώματος κατά τις προσεχείς προεδρικές εκλογές στις Η.Π.Α.

 Το ερωτηματολόγιο δεν βασίστηκε μόνο σε θέματα εσωτερικής πολιτικής αντίθετα, έδωσε πολύ μεγάλο βάρος στην γνώμη των ερωτηθέντων σχετικά με την εφαρμοζόμενη εξωτερική πολιτική της χώρας αλλά και σε μια σειρά επίκαιρων διεθνών ζητημάτων, που με τον ένα ή τον άλλον τρόπο επηρεάζουν την δυναμική - και κατ' επέκταση την εικόνα - της χώρας τους διεθνώς.

διαβάστε την έκθεση εδώ:

Δυστυχώς, δεν έχω προλάβει ακόμη να μελετήσω τα ευρήματα αυτής της έρευνας, για να μπορέσω να δώσω ακόμη περισσότερα στοιχεία και να παρουσιάσω τις δικές μου σκέψεις σχετικά... Πιστεύω όμως ότι μπορεί ν' αποτέλεσει ένα χρήσιμο επιπρόσθετο εργαλείο για όλους όσους μελετούν την Αμερικανική πολιτική σκηνή.

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

1000 ευρώ την ημέρα κοστίζει ο κάθε ασθενής, στα κρατικά νοσοκομεία της ‘δημόσιας, δωρεάν περίθαλψης’

Αφού το τελευταίο διάστημα έτυχε να ασχολούμαι με ζητήματα της καθημερινότητας μας, θα συνεχίσω με ένα θέμα που μας αφορά όλους και καλό θα είναι ν' αρχίσουμε επιτέλους να προβληματιζόμαστε σχετικά, μακρυά και πέρα από πολιτικές, κομματικές ή άλλες προτιμήσεις. Μόλις έλαβα ένα Δελτίο Τύπου της Φιλελεύθερης Συμμαχίας αναφορικά με το κόστος του συστήματος υγείας στην χώρα μας και το αναδημοσιεύω.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία ενημερώνει τους πολίτες ότι σύμφωνα με τεκμηριωμένα στοιχεία (βλ. επιστολή πρώην υφυπουργού του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γρ. Σολωμού, στην εφημ. ‘Καθημερινή’, 16/9/08), το ημερήσιο νοσήλιο στα δημόσια νοσοκομεία, αγγίζει τα χίλια (1000) ευρώ! Δηλαδή 1000 ευρώ πληρώνει ο κάθε φορολογούμενος πολίτης  για κάθε ημέρα νοσηλείας του,  στα κρατικά  νοσοκομεία της "δημόσιας, δωρεάν περίθαλψης"!

Μόνο στον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου, διαπιστώθηκε ότι το 40% των δαπανών του  ήταν πλασματικές και ασκήθηκε εισαγγελική ποινική δίωξη κατά των υπευθύνων του οργανισμού αυτού. Το κόστος, για τους φορολογούμενους πολίτες αυτών των πλασματικών δαπανών, μόνο για το 2007, ανήλθε σε 300 εκατομμύρια ευρώ και οι πλασματικές αυτές δαπάνες γίνονταν με την ανοχή των συνδικαλιστικών παρατάξεων της ΑΔΕΔΥ που συμμετείχαν στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου!

Οι εξωφρενικές αυτές σπατάλες, η κακοδιοίκηση, η αδιαφάνεια και οι παρανομίες, στα φάρμακα, στις προμήθειες, στις αποδοχές, έχουν οδηγήσει στο σημερινό αδιέξοδο. Είναι πλέον προφανές ότι η κύρια αιτία για όλα αυτά  είναι η εμπλοκή του κράτους, που αποδεικνύεται ανίκανο να κάνει χρηστή διαχείριση να εφαρμόσει τους νόμους, να βελτιώσει την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας και να μειώσει το κόστος τους. Αντίθετα, με διακομματική συναίνεση σπαταλά τα χρήματα των φορολογούμενων Ελλήνων πολιτών προς όφελος οργανωμένων μειοψηφιών και επιλεγμένων εταιρειών.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει στο πρόγραμμά της την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από το κράτος όλων των ιδρυμάτων περίθαλψης, ασφάλισης και εκπαίδευσης, ώστε οι πολίτες να επιλέγουν ελεύθερα το ίδρυμα που επιθυμούν.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει να δίνεται η δημόσια δαπάνη για την περίθαλψη κατευθείαν στον πολίτη (κουπόνια υγείας) και όχι στα κρατικά μονοπώλια από όπου καταλήγουν σε λίγους προνομιούχους και σε κομματικά ταμεία.

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Το αίσχος του σωφρονιστικού μας συστήματος

Σήμερα, έλαβα την επιστολή που ακολουθεί, καταγγελτική και ανώνυμη όπως θα δείτε κι από μόνοι σας. Την δημοσιεύω με κάθε επιφύλαξη ως προς το περιεχόμενό της, αυτούσια και δίχως αλλαγές (μόνο τα τηλέφωνα δεν δημοσιοποιώ για ευνόητους λόγους...), με γνώμονα, όμως, πάντα την πεποίθηση ότι κάθε τι θα πρέπει να δημοσιεύεται, εάν το ζητά ο συντάκτης του, έστω κι ανώνυμα.

Πρόθεσή μου είναι να συζητήσω το θέμα σχετικά με τα ΜΜΕ της Πάτρας ούτως, ώστε να υπάρξει και σχετική έρευνα από την πλευρά τους, διότι είναι γνωστή η αναλγησία του πολιτικού μας συστήματος, η αδιαφορία και η εκδικητικότητα με την οποία αντιμετωπίζονται τόσο οι κρατούμενοι, όσο και οι εργαζόμενοι στα δήθεν σωφρονιστικά καταστήματα.

Στο θέμα έχουν αναφερθεί κατα καιρούς φορείς και παράγοντες όχι μόνον της πόλης των Πατρών και όχι μόνον για την Κλειστή Φυλακή των Πατρών. Παρόμοια προβλήματα, κι από τις υπόλοιπες φυλακές της χώρας, έχουν δει το φως της δημοσιότητας όμως, όπως πάντοτε συμβαίνει, κανείς δεν κάνει απολύτως τίποτε!

Φαίνεται πως η αισθητική μας εξαντλείται, περίπου, στα όρια του δικού μας μικρόκοσμου που δεν αντέχει την ασχήμια ενός πολιτισμού και μιας κοινωνίας που  υπερηφανεύεται και αυτοϊκανοποιείται μέσα από το πλαστικό περίβλημα που έχει θέσει εαυτόν για να νιώθει... ασφαλής.     

Σωφρονιστικοί Υπάλληλοι Κ.Φ.Πατρών

ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ και ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ
στείλτε αυτό το μύνημα στα Μέσα Ενημέρωσης και στα τηλ. ..................................... της Κλειστής Φυλακής Πατρών πιέστε για να πάρουν μέτρα.

Αξιότιμοι κύριοι,
συγχωρήστε μας που δεν δίνουμε τα ονόματα μας και αυτό για να μην μετατεθούμε εκδικητικά "λόγω υπηρεσιακών αναγκών", δεν σημαίνει όμως ότι περιγράφουμε παρακάτω δεν είναι αλήθεια.

Είμαστε αναγκασμένοι μετά από τόσο καιρό που δεν λύνονται τα προβλήματα μας, να τα δημοσιοποιήσουμε, όχι για να "αποκαλυφθεί" ένα ακόμη σκάνδαλο αλλά για ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΥΣ καθαρά λόγους.

Είμαστε νέοι εργαζόμενοι στο χώρο της Κλειστής Φυλακής Πατρών, άνθρωποι που όλοι μας έχουμε κάνει σπουδές, κύρια στην Ανωτέρα εκπαίδευση, και πού λόγω της υποαπασχόλησης και της ανεργίας υποβάλαμε τα χαρτιά μας εδώ και ένα χρόνο και προσληφθήκαμε ως Σωφρονιστικοί υπάλληλοι στη Πάτρα.

Δεν περιμέναμε να βρούμε μια τέτοια κατάσταση, γιατί όλοι μας λίγο η πολύ και σε εργοστάσια έχουμε δουλέψει και τετραωρίτες κ.λ.π.

Ότι υπάρχει όχι απλώς υπερκάλυψη στους χώρους κράτησης δεν αποτελεί, δυστυχώς είδηση, το ότι οι κρατούμενοι στοιβάζονται ανά 11 η 12 σε χώρους για 5 άτομα, εάν δεν είναι ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ τότε πως αλλιώς να χαρακτηρισθεί? Αυτό βέβαια έχει να κάνει με αποφάσεις της Κεντρικής Διοίκησης.

Το ότι δεν καθαρίζονται και δεν πλένονται οι κοινόχρηστοι χώροι (προαύλια κρατουμένων) με αποτέλεσμα να υπάρχει μια αφόρητη βρώμα που ούτε στα πιο βρώμικα βουστάσια δεν υπάρχει, αυτό έχει να κάνει με αδιαφορία της Τοπικής Διεύθυνσης (τηλ. ........................................ )

Οι ακαθαρσίες που έχουν κολλήσει στα προαύλια, συνέπεια της μη ύπαρξης ούτε ενός κάδου για απορρίμματα, με συνδυασμό είτε τις υψηλές θερμοκρασίες είτε την συνεχή υγρασία, δημιουργεί πρόβλημα  όχι μόνο δυσωδίας αλλά για αρρώστιες που και λόγω του υπερπληθυσμού που από τη μια στιγμή στην άλλη θα δημιουργήσουν ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.

Η μη ύπαρξη κάδων εάν δεν είναι θέμα της τοπικής διεύθυνσης τότε ποιανού είναι?

Εάν συλλογιστείτε ότι καθημερινά δύο φορές την ημέρα πετάγονται 24 κάδοι σκουπιδιών από ένα χώρο που "φιλοξενεί" πάνω από 800 άτομα (ένα κανονικό χωριό δηλαδή), χωρίς να γίνεται έστω υποτυπωδώς ανακύκλωση του χαρτιού, φανταστείτε τι σπατάλη γίνεται? κάτι που αδιαφορεί τελείως η τοπική διεύθυνση.

Όσον αφορά εμάς, παρόλο που είμαστε τελείως ανεκπαίδευτοι και προσπαθούμε με βάση το συναίσθημα να βοηθήσουμε στην καθημερινή διαβίωση των κρατουμένων (γιαυτό ότι και εάν έκαναν, πάνω από όλα είναι άνθρωποι που χρίζουν τουλάχιστον το σεβασμό των στοιχειωδών δικαιωμάτων.

Εμείς ως εργαζόμενοι εκτός ότι είμαστε αναγκασμένοι να υποφέρουμε από την ΜΟΝΙΜΗ (που ούτε κτήνη δεν μπορούν να υποφέρουν) δυσωδία, να κάνουμε κυριολεκτικά ¨σλάλομ¨ ανάμεσα σε σάπια φαγητά, ποντίκια και κολλημένες ακαθαρσίες μηνών, το χειρότερο όμως όλων είναι το μεσαιωνικό  ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ωράριο εργασίας, δηλαδή να μην παίρνουμε ΟΥΤΕ ΡΕΠΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Αυτό φυσικά δεν υπόκειται σε αποφάσεις της ηγεσίας του Υπουργείου αλλά της τοπικής διεύθυνσης.

Αν και παλιότεροι συνάδελφοι, καταθέσαν υπόμνημα στον προϊστάμενο Αρχιφύλακα για να βελτιωθεί το ωράριο, η απάντηση ήταν η πλήρης αδιαφορία.

Φανταστείτε λοιπόν εργαζόμενους που πρέπει καθημερινά να πρέπει να εξυπηρετούν πάνω από 800 κρατούμενους, και κάθε περίπτωση να χρήζει ξεχωριστής σημασίας, εμείς να είμαστε σε κατάσταση συνεχούς κούρασης, γιατί απλά ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ  η τοπική διεύθυνση και αρχιφυλακείο.

Αξιότιμοι κύριοι, των Μέσων Ενημέρωσης ελπίζουμε και σας ζητάμε να βοηθήσετε, έστω με την δημοσιοποίηση, αυτών των πιο στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σωφρονιστικοί Υπάλληλοι Κ.Φ.Πατρών

υ.γ. Να μας συγχωρήσετε γιατί δεν δίνουμε τα ονόματα μας αλλά η μόνη αλήθεια είναι ότι ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ με όλη τη σημασία της λέξης να μην βρεθούμε "λόγω υπηρεσιακών αναγκών" μετατιθέμενοι εκδικητικά.

Δυστυχώς στην υπηρεσία μας ισχύει "ότι δεν ακούγεται σημαίνει ότι λειτουργεί καλά" και άρα το Υπουργείο θεωρεί ότι η τοπική διεύθυνση (Διευθυντής -Αρχιφύλακας) δουλεύει καλά, όσο δεν υπάρχουν παράπονα. 

update #1, 23/9/08: Το ζήτημα εδώ δεν είναι η ... "ενημέρωση των πολιτών", κάτι το απρόσωπο δηλαδή, αλλά η ευαισθητοποίηση όλων μας σε ένα θέμα που αντανακλά την ποιότητα ζωής που πιστεύουμε πως έχουμε. Ο σκοπός ποιός είναι; Ο σωφρονισμός ή η εκδίκηση και η τιμωρία; Στο τέλος-τέλος - και δίχως πολλά ερωτήματα - είμαστε άνθρωποι ή ζώα; Διότι, η πολιτική ζωή μας δεν μπορεί να διαμορφώνεται μονάχα από επιλεγμένη και στοχευμένη θεματολογία, ούτε και να χαρακτηρίζεται στο σύνολό της από το glamour περιεχόμενο που θέλουμε να της δίνουμε επειδή έτσι αισθανόμαστε πιο όμορφα... πιο άνετα!

Υπάρχει πολλή βρωμιά παντού γύρω μας και δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε στους συνανθρώπους μας σαν να είναι σκουπίδια! Ο καθένας με την εργασία του, επιτελεί ένα έργο προς όφελος των υπολοίπων και δεν έχει σημασία αν αυτό είναι μεγάλο ή μικρό. Παράλληλα, όσοι έχουν φταίξει (λίγο ή πολύ) έχουν το δικαίωμα ανθρώπινης αντιμετώπισης και δεν αξίζουν λιγότερο από εμάς. Αντίθετα, θα μπορούσαν να προσφέρουν κι αυτοί κάτι, αν τους δίναμε την ευκαιρία να μην νιώθουν απόβλητοι και άχρηστοι. Άλλωστε, οι ... άχρηστοι είναι εκείνοι που συνήθως διαφημίζουν τα "επιτέυγματά" τους και ο νοών νοείτω...

update #2, 23/09/08: Δελτίο τύπου

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
Στη βουλή φέρνει το θέμα των απαράδεκτων συνθηκών που επικρατούν στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Τσούκαλης. Ο κ. Τσούκαλης επισκέφτηκε το χώρο των φυλακών, συνομίλησε με τη διοίκηση και τους εργαζόμενους και καταθέτει τις διαπιστώσεις του, τόσο για της συνθήκες κράτησης , παρ ότι δεν του επετράπη να συναντηθεί με κρατούμενους, όσο  και για τα προβλήματα των σωφρονιστικών υπαλλήλων.
Το κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:

Κατόπιν των ανώνυμων καταγγελιών-έκκλησης ομάδας σωφρονιστικών υπαλλήλων, επισκέφθηκα τις φυλακές Αγίου Στεφάνου της Πάτρας.  Μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψής μου δήλωσα ότι τα σωφρονιστικά ιδρύματα όλης της χώρας, καθώς και αυτό του Αγίου Στεφάνου, αποτελούν αποθήκες ανθρώπων, επικρατεί δε, σχεδόν το απόλυτο άβατο και ο νόμος της σιωπής.

Το περιεχόμενο των δηλώσεων υπαγορεύτηκε από τις εξής διαπιστώσεις:

α] Ακόμα και ένας βουλευτής δεν επιτρέπεται να επισκεφθεί ελεύθερα τους χώρους κράτησης των κρατουμένων ούτως ώστε να διαπιστώσει τη βασιμότητα ή μη των καταγγελλομένων.
β]  Με δυναμικότητα 340 κρατουμένων κρατούνται αυτή τη στιγμή 780 περίπου.
γ] Σύμφωνα με τον οργανισμό του καταστήματος (επί  340 κρατουμένων) λείπουν 20 περίπου σωφρονιστικοί υπάλληλοι, 3 με 4 κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχίατρος και νοσηλευτικό προσωπικό. Φανταστείτε τις ελλείψεις επί 780 κρατουμένων !
δ] Για το «αστρονομικό» ποσό των 1.000 ευρώ μηνιαίως!! δεν παρέχονται στους κρατούμενους είδη άμεσης προσωπικής ανάγκης π.χ. προσφέρεται ένα χαρτί υγείας το μήνα, καθόλου ξυριστικά, κλπ.
ε] Δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κρατουμένων είναι αλλοδαποί και κατά κανόνα άποροι, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα προμήθειας τηλεκαρτών και τσιγάρων.
στ]  Κανένα πρόγραμμα κοινωνικής επανένταξης ή στήριξης των κρατουμένων δεν έχει υλοποιηθεί κατά το τελευταίο έτος, σε αντίθεση με άλλα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας. Σας μεταφέρουμε ως έκκληση του προσωπικού της κοινωνικής υπηρεσίας την αναγκαιότητα λειτουργίας ενός σχολείου δεύτερης ευκαιρίας. 
ζ] Οι φυλακές βρίσκονται στην πλέον υποβαθμισμένη περιοχή της Αχαΐας, στη καρδιά της Βιομηχανικής Περιοχής της Πάτρας. Κατά τις βραδινές κυρίως ώρες η δυσοσμία είναι τόσο αφόρητη όσο είναι αδύνατη η εργασία ακόμα και αυτών των υπαλλήλων της φυλακής, φανταστείτε των κρατουμένων.
η] Το ωράριο των υπαλλήλων σύμφωνα με τις καταγγελίες παραβιάζεται αφού μετά τη δεύτερη νυκτερινή βάρδια (01.00΄- 7.30΄), δεν ακολουθεί μια πλήρης ημέρα ανάπαυσης  (ρεπό), όπως προβλέπει ο νόμος.

Κατόπιν αυτών ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1] Γιατί ορθώνονται εμπόδια στους βουλευτές για ελεύθερη επίσκεψη στους χώρους κράτησης των σωφρονιστικών ιδρυμάτων και τι  σκοπεύετε να κάνετε γι'; αυτό;
2] Σε ποιες ενέργειες θα προβείτε για την αποσυμφόρηση των  κρατουμένων των πιο πάνω φυλακών και την κάλυψη των κενών θέσεων προσωπικού και συγκεκριμένα για την άμεση πρόσληψη κοινωνικών λειτουργών, ψυχιάτρου και νοσηλευτικού προσωπικού;
3] Πως αξιολογείται και τι προβλέπεται να κάνετε προκειμένου να εξασφαλιστεί το ποσό των 1.000 ευρώ, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα στους κρατούμενους να εξασφαλίζουν τα στοιχειώδη προσωπικά τους είδη;
4] Για ποιο λόγο τον τελευταίο χρόνο δεν έχει αναπτυχθεί κανένα χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα κατάρτισης, ένταξης, επανένταξης, απεξάρτησης στις συγκεκριμένες φυλακές και ποιος είναι υπεύθυνος γι΄ αυτό;
5] Σκοπεύετε να ικανοποιήσετε την έκκληση της κοινωνικής υπηρεσίας των φυλακών για τη λειτουργία  στους χώρους της ενός σχολείου  δεύτερης ευκαιρίας;
6] Τι σκοπεύετε να πράξετε προκειμένου να εξασφαλιστεί η τήρηση του ωραρίου λειτουργίας και συγκεκριμένα η παροχή ρεπό αμέσως μετά τη δεύτερη νυκτερινή βάρδια (01.00΄- 7.30΄);

update #3, 25/9/08: αναφορές στο διαδίκτυο:

Ιστολόγιο Ν.Τσουκαλης Βουλευτης Αχαιας ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ
http://ntsoukalis.blogspot.com/search/label/ΔΕΛΤΙΟ%20ΤΥΠΟΥ
Νέοι Εργαζόμενοι στη βιομηχανία των ΜΜΕ
http://mediaworkers.blogspot.com/2008/09/blog-post_16.html
ANTI WEBLOG
http://www.antinews.gr/?p=3452
Waiting for Godot
http://nogodot.blogspot.com/2008/09/blog-post_15.html
Isthmos.gr
http://www.isthmos.gr/article.php?news_id=11314
Πολιτική Προσέγγιση
http://cmoiss.blogspot.com/2008/09/blog-post_22.html
Πολιτικό Καφενείο
http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=119197#119197
indy.gr
http://indy.gr/analysis/ekklisi-symparastasis-apo-toy-ergazomenoys-sti-fylak-patrn
Ecocrete 
http://www.ecocrete.gr/index.php?option=content&task=view&id=5140
Συνασπισμός Αχαιας
http://syn-achaias.pblogs.gr/2008/08/sygklonistikh-kataggelia-newn-ergazomenwn.html
http://syn-achaias.pblogs.gr/2008/09/erwthsh-koyrakh-gia-kleisth-fylakh-patras.html
http://syn-achaias.pblogs.gr/2008/09/syriza-gia-thn-katastash-sthn-kleisth-fylakh-patras.html

http://syn-achaias.pblogs.gr/2008/09/episkepsh-tsoykalh-stis-fylakes-agioy-stefanoy.html
http://syn-achaias.pblogs.gr/2008/09/sygklonistikh-kataggelia-newn-ergazomenwn.html
Ο τόπος της οικολογίας
http://ecology-salonika.org/lib/?p=2723
Ιστολόγιο Νέων Πάτρας
http://neoipatras.blogspot.com/2008/09/blog-post_14.html
Κόκκινη Πιπεριά
http://red-pep.blogspot.com/2008/09/blog-post_16.html
ZouglaPress
http://zouglapress.blogspot.com/2008/09/blog-post_3843.html
Το Μανιτάρι του Βουνού
http://manitaritoubounou.wordpress.com/2008/09/20/kataggelia-fylakes-patras-1/#_ednref2
Τo blog του απολυμένου από τη ΓΣΕΕ Δημοσιογράφου
http://apasxolisi.wordpress.com/2008/09/16/mεσαιωνικές-συνθήκες-εργασίας-και-φυλ/
ΠΡΕΖΑ TV
http://prezatv.blogspot.com/2008/09/blog-post_6553.html


Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Ο εφιάλτης στον δρόμο με τα ... διόδια

Είναι γνωστοί οι ελληνικοί δρόμοι τόσο για την επικινδυνότητά τους όσο και για τις κακοτεχνίες και την τοκογλυφική εκμετάλλευσή τους από την πολιτεία ή από ιδιώτες (τα νεότερα χρόνια) που σπεύδουν να επενδύσουν στην αναγκαιότητα της μετακίνησης των πολιτών, με πρόσχημα τον δήθεν εκσυγχρονισμό και την αλλαγή της εικόνας του κράτους! 

Αν γνωρίζαμε όλοι ότι θα φεύγουμε και θα επιστρέφουμε ασφαλείς, επειδή ο σχεδιασμός και οι υποδομές μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλειά μας από μόνες τους, τότε η νοοτροπία των ελλήνων (κυρίως) οδηγών θα ήταν διαφορετική ως προς την οδηγική συμπεριφορά αλλά και... στην καταβολή αντιτίμου για την χρήση των αυτοκινητοδρόμων και λοιπών εθνικών ή επαρχιακών οδών.

Τί γίνεται όμως στην πραγματικότητα; Όπως σε όλες τις περιπτώσεις, το ελληνικό κράτος (και σε συνεργασία με ιδιώτες πλέον), σε αντίθεση με πολλά άλλα κράτη (και της Ευρώπης και του κόσμου), επιδιώκει μοναχά ένα πράγμα: την οικονομική εκμετάλλευση των πολιτών δίχως να προσφέρει στοιχειώδεις υπηρεσίες, δίχως να εγγυάται την ασφάλεια, δίχως να δίνει λογαριασμό στους χρηματοδότες (τους ίδιους τους πολίτες δηλαδή) για το που πάνε τα χρήματά τους!!!

Επειδή λόγω επαγγέλματος ταξιδεύω σε ολόκληρη την Ελλάδα, είμαι σε θέση να μπορώ να δηλώνω ευτυχής που δεν μου έχει σύμβει τίποτε το σημαντικό έως τώρα!  Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι καλός οδηγός και προσέχω... αντίθετα επιβεβαιώνει κάθε υποψία εξαπάτησης των πολιτών, από εκείνους που έχουν κληθεί να κάνουν την ζωή τους καλλίτερη και όχι χειρότερη.

Φαντάζομαι, πολλοί από εσάς έχετε ταξιδέψει στην Πατρών-Αθηνών και έχετε εικόνα της πραγματικότητας. Πόσους και πόσους συνανθρώπους μας δεν έχουμε θρηνήσει; Πόσες φορές έχουμε κάνει τον σταυρό μας ξεκινώντας (για ασφάλεια) και φτάνοντας στον προορισμό μας (ως δείγμα ανακούφισης και ευγνωμοσύνης); Γιατί; Γιατί πάρα πολύ απλά κανείς δεν ενδιαφέρεται!

Η καθημερινότητα όμως, χρήζει ενδιαφέροντος, χρήζει πολιτικής βούλησης, χρήζει επαναδιαμόρφωσης και ιεράρχησης των κοινωνικών προτεραιοτήτων, σε καθημερινή βάση θα τολμούσα να πω, και στην περίπτωση της οδικής ασφάλειας; Η επιτυχία, δεν έρχεται ούτε με το ξεπούλημα των εθνικών οδών, ούτε με ευχές, και ούτε με εκδρομές στις εξοχές όπως η προχθεσινή του Γιώργου Σουφλιά...

Ακόμη περισσότερο; Η καθημερινότητα και τα προβλήματά της, δεν επιλύονται με ληστρικές ή ακόμη χειρότερα, νταβαντζίδικες (για χρησιμοποιήσω και αγαπημένες αγοραίες εκφράσεις του πρωθυπουργού μας) υφαρπαγές μέρους του εισοδήματος των φορολογουμένων που ζουν στιγμές αγωνίας καθώς ταξιδεύουν στους ελληνικούς δρόμους. Στο τέλος-τέλος, οι παρεχόμενες υπηρεσίες  είναι εκείνες που προσδιορίζουν την ποιότητα του κράτους. Κι από υπηρεσίες; Άλλο τίποτα! 

Αν η κατάσταση που βιώνουν χιλιάδες έλληνες και ξένοι οδηγοί στις εθνικές μας και άλλες οδούς, ονομάζεται μεταρρύθμιση, επανίδρυση ή ό,τι άλλο ευφάνταστο... τότε τί επιπλέον θα μπορούσα να πω ή να πράξω, πέραν αυτών που πράττουν εκατοντάδες συμπολίτες μας  διερχόμενοι από τα διόδια του Ρίου;

Το Patranews.gr παρουσίασε το θέμα με πάρα πολύ καλό και προσεγμένο τρόπο, όπως άλλωστε και όλα τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Αντιγράφω εδώ την συνέντευξη που παραχώρησε ένας συμπολίτης μας, η οποία περιγράφει με γλαφυρό τρόπο την όλη κατάσταση:

"ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΔΙΟΔΙΑ"
18/09/2008 01:13:09

Το Patranews.gr δημοσιεύει την συνέντευξη του επιχειρηματία Μιχάλη Γαβριλόπουλου, ο οποίος πράττει συστηματικά αυτό που όλοι οι οδηγοί θα ήθελαν να πράξουν: Δεν πληρώνει τα διόδια στην Πατρών - Κορίνθου.  Μάλιστα, δηλώνει ευθαρσώς ότι δεν έχει υποστεί κυρώσεις, πως δεν φοβάται πιθανό πρόστιμο και εκφράζει σιγουριά πως τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια θα δικαιώσουν την άτυπη αυτή επανάσταση.

Κύριε Γαβριλόπουλε, οι περισσότεροι χρήστες της Εθνικής Οδού λένε πως δεν θα ξαναπληρώσουν διόδια αλλά… ακολουθούν τα δέοντα.  Εσείς το λέτε και το κάνετε.  Εδώ και πόσο καιρό και με τι συνέπειες; 
Εμείς αρνούμαστε να πληρώσουμε διόδια εδώ και 6 με 8 μήνες .  Όμως, αν και δεν πληρώνουμε, δεν έχουμε κάποιες συνέπειες και κυρώσεις όλο αυτό το χρονικό διάστημα, με εξαίρεση κάποιους ανθρώπους που έχουν λάβει κάποια πρόστιμα.  Σε εμένα προσωπικά όμως δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις.   

Πώς αντιδρούν οι υπάλληλοι των διοδίων; 
Από τότε που ανέλαβε η «Ολυμπία Οδός», οι υπάλληλοί της μας δίνουν να συμπληρώσουμε μια φόρμα αδυναμίας καταβολής των διοδίων, όμως σβήνουν την λέξη «αδυναμία» και γράφουν «άρνηση».  Μετά την συμπλήρωση αυτής της φόρμας μας δίνουν ένα αντίγραφο με καταγεγραμμένα στοιχεία και, απ’ ό,τι μας λένε, δεν θα επιβληθεί κάποιο πρόστιμο.  Είμαστε στην διαδικασία με τους νομικούς μας συμβούλους να διερευνήσουμε το θέμα αν και μας καθησυχάζουν ότι μια εταιρεία ιδιωτικού δικαίου. δεν μπορεί να επιβάλλει διοικητικό πρόστιμο.  Στο μέλλον θα δούμε.  Το εξετάζουμε και περαιτέρω.  Εμείς όμως θα φτάσουμε μέχρι και τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια σε περίπτωση που μας επιβληθούν κυρώσεις.

Πόσα άτυπα μέλη αριθμεί η… «κίνησή» σας εναντίον των διοδίων; 
Δεν έχουμε φτιάξει κάποιον σύλλογο.  Είμαστε στα σκαριά να δημιουργήσουμε μια ιστοσελίδα όπου ο καθένας θα μπορεί να υπογράφει ηλεκτρονικά και να σχολιάζει. Προσπαθούμε να παροτρύνουμε κάποιους ανθρώπους προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ σήμερα, όσον αφορά στα πρόσωπα που γνωρίζουμε, φτάνουμε κοντά στα 30 με 40 άτομα.  Υπάρχουν σίγουρα και περισσότεροι που συχνά αρνούνται να πληρώσουν διόδια ή έχουν αρνηθεί έστω και μια φορά. 

Πώς πήρατε την απόφαση να σταματήσετε να πληρώνετε; 
Θεωρήσαμε ότι είναι άδικο.  Ανεβοκατεβαίνουμε στην Αθήνα επανειλλημμένα μέσα στην εβδομάδα και είναι απαράδεκτο να πληρώνουμε σε αυτή την καρμανιόλα.  Επίσης γνωρίζουμε την ευρωπαϊκή οδηγία, ενώ κάνουμε λόγο για έναν επαρχιακό δρόμο και όχι αυτοκινητόδρομο.  Δεν προβλέπεται λοιπόν να πληρώνουμε διόδια σε αυτοκινητοδρόμους.  Αποφασίσαμε λίγα άτομα στην αρχή να ξεκινήσουμε αυτή την αντίδραση η οποία, παροτρύνοντας και άλλα άτομα, διαδόθηκε και τελικά μπορέσαμε να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα και να έχουμε με το μέρος μας και τα ΜΜΕ.  Η προσπάθειά μας πρέπει να διαδοθεί αλλά όχι να θυσιαστεί στον βωμό σκοπιμοτήτων. 

Με τον Νομάρχη Αχαϊας Δημήτρη Κατσικόπουλο έχετε έρθει σε επαφή; 
Δεν έχουμε επιδιώξει ακόμη κάποια επαφή με τον Νομάρχη Αχαϊας.  Βέβαια, απ’ ό,τι ξέρω κάποιοι ήρθαν σε επαφή μαζί του, όπως επίσης και ο νομικός μας σύμβουλος

Τι συμβουλή δίνετε εσείς στους οδηγούς;
Θα τους πρότεινα να γίνουν και αυτοί ενεργά μέλη της κίνησής μας και να αντιδράσουν σε όλη αυτήν την προκλητική, θα έλεγα, καταβολή διοδίων η οποία κατά την γνώμη μας είναι παράνομη και καταχρηστική και όλοι μαζί να πετύχουμε την κατάργηση.

Αναρωτιέμαι μήπως τελικά είμαστε άδικοι εμείς οι Αχαιοί. Μήπως γινόμαστε υπερβολικοί; Μήπως περιμένουμε τόσα πολλά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα...

Θα ήταν έτσι αν εμείς, όλοι εμείς, δεν ήμασταν αναγκασμένοι να προπληρώνουμε σε κάποιον ιδιώτη για έργα που θα γίνουν κάποτε! Να σημειώσω πως, ό,τι συμβαίνει σήμερα στην Πατρών-Αθηνών συνιστά και παγκόσμια πρωτοτυπία.

Το ζήτημα είναι πάρα πολύ απλό. Έχουμε - δυστυχώς - μία κυβέρνηση η οποία δεν κάνει τίποτε σωστό, πουθενά. Όσο οι αρμόδιοι κι αναρμόδιοι του κράτους των Αθηνών ποιούν την νήσσα καλό θα ήταν να μας δώσει κάποιες εξηγήσεις ο "σοφός" Σαρακατσάνος σχετικά. Δεν νομίζετε;

update #1, 25/9/08: Παράνομα... τα διόδια στην Κορίνθου - Πατρών

Κατά παράβαση διατάξεων της κοινοτικής οδηγίας 99/62 επιβάλλονται διόδια στην κατ' ευφημισμόν εθνική οδό Κορίνθου - Πατρών!

Η απόσταση που χωρίζει την εθνική μας καρμανιόλα με το συγκεκριμένο νομοθέτημα είναι... αβυσσαλέα, αφού ορίζεται ότι αυτοκινητόδρομος είναι αυτός που διαθέτει διαχωριστική νησίδα ασφαλείας ανάμεσα στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας και ότι διόδια επιβάλλονται μόνο σε δρόμους με περισσότερες από μία λωρίδες κυκλοφορίας. Οσο για το ύψος τους σημείωνεται ότι σχετίζεται με το κόστος κατασκευής, λειτουργίας και ανάπτυξης των έργων.

Διαβάστε την συνέχεια εδώ: , καθώς και τις "απαντήσεις" που δίνει το ΥΠΕΧΩΔΕ σχετικά. Επίσης, ένα πάρα πολύ καλό άρθρο δημοσιεύτηκε σήμερα στο "πρόχειρο τετράδιο" υπό τον τίτλο: "Διόδια και επιχειρηματικότητα" και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: 

update #2, 15/10/08: Ο εφιάλτης στον δρόμο ... με ή χωρίς διόδια!

update #3, 16/10/08: Σε αμηχανία βρίσκεται η εταιρεία που εισπράττει τα διόδια στην Πατρών-Αθηνών και δεν ξέρει τι να κάνει με τους οδηγούς που αρνούνται να πληρώσουν! (πηγή: ΤΑ ΝΕΑ)

... Όπως λένε αξιωματικοί από την Τροχαία Εθνικών Δρόμων, «με την κατάργηση τού ΤΕΟ δεν μπορούν πλέον να επιβάλλουν πρόστιμο σε όσους οδηγούς δεν πληρώνουν τα διόδια». Οι αστυνομικοί απλώς παίρνουν τα στοιχεία τού οδηγού και η Αστυνομία είναι υποχρεωμένη να τα δώσει στην εταιρεία που ανέλαβε την κατασκευή τού δρόμου. Από εκεί και πέρα είναι δικό της θέμα αν κινηθούν ή όχι δικαστικά.
Την ίδια ώρα, από τον παραχωρησιούχο κρατούν χαμηλούς τόνους για το θέμα που ανέκυψε. Όπως λένε στελέχη της εταιρείας «μέχρι στιγμής δεν έχουν προσφύγει στα δικαστήρια και απλώς λένε στους οδηγούς που αρνούνται να πληρώσουν ότι είναι υποχρεωμένοι να συμπληρώσουν ένα ειδικό δελτίο με τα στοιχεία τους».

Δρόμος που σκοτώνει
Όπως υποστηρίζει ο διευθυντής της σχολής ασφαλούς οδήγησης για μοτοσυκλετιστές («California Superbike School») και του περιοδικού «0-300» κ. Θανάσης Χούντρας, «το πιο επικίνδυνο κομμάτι του εθνικού δικτύου, που είναι ο δρόμος Κορίνθου-Πατρών, δεν διαθέτει προστατευτική μπάρα ούτε διαχωριστικό διάζωμα και στηθαία, στοιχεία αναγκαία για να χαρακτηριστεί ένας δρόμος κλειστός αυτοκινητόδρομος». Και συμπληρώνει: «Δεν μπορεί να σου επιβάλλουν να πληρώνεις για έναν δρόμο που σε σκοτώνει...». Από το ΥΠΕΧΩΔΕ υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει ο αυτοκινητόδρομος, επειδή το έργο γίνεται με αυτοχρηματοδότηση και η συμμετοχή του Δημοσίου είναι πολύ μικρή.

Επαναδιαπραγμάτευση
Όπως λέει ο πρόεδρος του Συλλόγου Συγκοινωνιολόγων, κ. Γιάννης Χανδάνος, «κανείς δεν μπορεί να σταματήσει έναν οδηγό που δεν πληρώνει. Από εκεί και πέρα είναι θέμα της κάθε εταιρείας να το διαχειριστεί. Παγκοσμίως επιβάλλονται διόδια για έναν από τους τρεις λόγους: είτε για τον περιορισμό της κυκλοφορίας, είτε για τη μείωση της ρύπανσης, είτε για να μαζέψουν χρήματα». Όπως επισημαίνει ο συγκοινωνιολόγος, κ. Νότης Παρασκευόπουλος, «θα μπορούσε να γίνει μια επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης, όπου οι διερχόμενοι οδηγοί να χρεώνονται με τις παλιές τιμές, με αντάλλαγμα παράταση τού χρόνου εκμετάλλευσης του έργου από την εταιρεία». Ο αυτοκινητόδρομος Κορίνθου-Πατρών είχε μήκος 135 χιλιόμετρα και, βάσει του σχεδίου παραχώρησης, προβλέπεται τα έργα να ξεκινήσουν τον Φεβρουάριο του 2009. Σε διάστημα 72 μηνών αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί όλα τα έργα για την κατασκευή τού αυτοκινητοδρόμου Ελευσίνας-Κορίνθου-Πάτρας-Πύργου-Τσάκωνα.

Ο ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΙΟΥΧΟΣ που ανέλαβε την κατασκευή τού νέου αυτοκινητοδρόμου προχώρησε στις 16 Σεπτεμβρίου σε αυξήσεις στις τιμές των διοδίων- 40% για τα Ι.Χ. και 90% για τις μοτοσυκλέτες- γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση της Νομαρχίας Αχαΐας, αλλά και πολλών οδηγών.

«Προτρέπουμε τους οδηγούς να μην πληρώνουν διόδια», επισημαίνει ο νομάρχης Αχαΐας, κ. Δημήτρης Κατσικόπουλος. «Οι οδηγοί με τα διόδια που πληρώνουν χρηματοδοτούν τους εργολάβους για να κατασκευάσουν το έργο. Θα εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα δικαστικής διερεύνησης. Από την εταιρεία ξέρουν ότι έχουν άδικο γι΄ αυτό και αποφεύγουν να στραφούν δικαστικώς εναντίον όσων δεν πληρώνουν, γιατί φοβούνται πως μια ενδεχόμενη αθωωτική δικαστική απόφαση θα προκαλούσε δεδικασμένο πάνω στο οποίο θα στηρίζονται και άλλοι οδηγοί...».

Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:

update #4, 19/10/08: Δρόμος δολοφόνων - διοδίων...

update #5, 26/10/08: “Κατάργησαν” τα διόδια…

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Σχετικά με την συνέντευξη τύπου του Γιώργου Παπανδρέου στα πλαίσια της ΔΕΘ

 Είναι γνωστή η κριτική που έχω ασκήσει κατά καιρούς στον Γιώργο Παπανδρέου και τις επιλογές του, από αυτό εδώ το ιστολόγιο. Επιλογές, που σε πολλές περιπτώσεις δημιούργησαν προβλήματα τόσο στους πολίτες, όσο και στο ίδιο ΠΑΣΟΚ. Επιλογές, που έθεσαν το ΠΑΣΟΚ σε ομηρία ετών, σε προβληματισμούς και ιδεολογικές-προγραμματικές αμφιταλαντεύσεις. Επιλογές, που μετέτρεψαν το ΠΑΣΟΚ (πάντα κατά την προσωπική μου άποψη) από δύναμη προοπτικής και ανανέωσης, σε  μέρος του πολιτικού μας προβλήματος! Πράγματα λίγο-πολύ γνωστά...

Όμως ας είμαστε δίκαιοι. Αν κάπου θα πρέπει να ρίξουμε το "φταίξιμο"... ε, τότε δεν μπορεί να φταίει για όλα κάποιος ή κάποιοι ελάχιστοι και μόνον... Υπάρχει πλήθος παραμέτρων που έφεραν το ΠΑΣΟΚ ως εδώ! Είναι πολλές οι αιτίες που μας οδήγησαν σε μία προβληματική κοινωνική και πολιτική κατάσταση επώδυνη και επικίνδυνη.

Η κριτική από την πλευρά μας, από την πλευρά των πολιτών, ως πρακτική και ως εργαλείο ελέγχου, θα έχει αξία όταν ο σκοπός δεν θα είναι ούτε η προσβολή, ούτε η ειρωνεία, μα ούτε και η απαξίωση αλλά, η διόρθωση, η συνδρομή, η συμμετοχή! Αυτό είναι το μέτρο που πολλές φορές χάνουμε (όχι ηθελημένα) και τελικά, εγκλωβιζόμαστε στην επανάληψη και την μιζέρια. Μια "βόλτα" στα διάφορα πολιτικά ιστολόγια με απλή ανάγνωση των περιεχομένων τους  - κυρίως όταν αναφέρονται στην καθημερινότητα, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μου - μπορεί να πείσει τον καλόπιστο αναγνώστη για το αληθές αυτού του ισχυρισμού.

Τώρα που και ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου ολοκλήρωσαν τις εμφανίσεις τους στην Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης, νομίζω, μπορώ να διατυπώσω δυο-τρεις σκέψεις σχετικά. Αυτές που περίμενα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεν ήταν οι προκάτ ομιλίες τους, αλλά οι συνεντεύξεις της επόμενης ημέρας, οι οποίες αν και με προσυμφωνημένο περιεχόμενο - όπως συνηθίζεται, μπορούν να αναδείξουν ειδήσεις και να προβάλλουν σκέψεις και πολιτικές στοχεύσεις.

Την προηγούμενη Κυριακή, είχαμε τον Κώστα Καραμανλή... γνωστά τα σχόλια και οι εντυπώσεις που άφησε σε όλους μας. Ένας Καραμανλής σε αγωνία, που παρίστανε τον Πρωθυπουργό της χώρας... και μάλιστα, με χαμηλή υποκριτική απόδοση!

Χθες, ήταν η σειρά του Γιώργου Παπανδρέου. Ό,τι κι αν λέγεται, ό,τι κι αν γράφεται, ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν αυτός που έπρεπε να είναι. Ένας πολιτικός με λόγο επίκαιρο και πραγματικό, που είχε την ανάγκη να είναι ειλικρινής και... όταν έχεις την ανάγκη να είσαι ειλικρινής, τότε πραγματικά είσαι. Πράγμα πολύ σπάνιο για πολιτικό και μάλιστα πολιτικό αρχηγό! Η χθεσινή εμφάνιση του Γιώργου Παπανδρέου ήταν σίγουρα μια εμφάνιση που χρήζει και δεύτερης ανάγνωσης και προσωπικά με παρακινεί να αντιμετωπίζω τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, από εδώ και στο εξής, από μία διαφορετική σκοπιά. 

Το μόνο που μου προκάλεσε πολλή άσχημη εντύπωση και πρέπει να το επισημάνω, ήταν η αναφορά του περί αξιοκρατίας... όλοι γνωρίζουμε ότι αν κάτι το οποίο αντιμάχονται με μανία όλα τα πολιτικά κόμματα και όλοι οι πολιτικοί, είναι η αξιοκρατία! Καλό θα ήταν τέτοιες αναφορές να αποφεύγονται γιατί... προσβάλλουν την νοημοσύνη μας.

Από κει και πέρα, δεν νομίζω πως οφείλω να επεκταθώ περισσότερο στην εμφάνιση των δύο πολιτικών ανδρών στη Θεσσαλονίκη.  Η καθημερινότητα είναι αμείλικτη και θέλω να πιστεύω πως όλοι μας έχουμε να προσφέρουμε κάτι. Αν κι έχω σημειώσει σε παλαιότερη ανάρτησή μου ότι πρέπει ν΄αντιδρούμε στο πολιτικό και κοινωνικό καθεστώς και πως κάθε είδους αντίδραση είναι αποδεκτή, φαινόμενα τύπου Τατούλη και άλλα πυροτεχνήματα που φιλοδοξούν να φωτίσουν το σκοτάδι, μάλλον ν' αποπροσανατολίσουν προσπαθούν παρά να συνδράμουν σε αυτόν τον κοινό αγώνα ίασης της αρρωστημένης πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής.   

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Ingushetia and the Caucasus

From time to time, we receive occasional contributions from the highly respected Russian human rights lawyer Stanislav Markelov, who heads up Russia's Rule of Law Institute. His most recent piece focused on the Olympics and the war. Mandatory disclaimer: Markelov's article does not necessarily represent my opinion, this blog, or its editors.

Ingushetia – the missed opportunity of the Caucasus?

By Stanislaw Markelov

A killing – is always more than just death. A killing raises the most painful and acute questions: “Who is at fault?”, “How will they answer?” and “Is the aggrieved party of relatives and like-minded people prepared likewise to cross the line of blood and death?”

This they know best in the North Caucasus, where besides the general pain of an unjust death there exists also the purely personal duty of blood vengeance. This duty very rigidly regulates all relations of disagreement and dispute. On the one hand, a person will think ten times before pulling out a weapon, inasmuch as not just he alone will answer for it, but also his children and dear ones; on the other, vendetta has so many times decimated entire kin-groups that direct war has probably looked more humane and peace-loving than the eternal slaughter of teyps [a unit of kin-tribe organization of the Chechen people consisting of several kin-group communities—Trans.] who despise one another.

With the killing of Yevloyev, something unexpected and horrible has taken place – something we were unable to assess right away, and are only gradually starting to feel on ourselves the result of the «Caucasusization» of all Russian politics. Into the orbit of blood vengeance now enter not only individual kin-groups or an entire people, the killing has touched upon all of Russian society, and, irrespective of the silence of our mass information media, real politics are already dictated both by the interests of the killers and by the question about the choice of the actions of those who will take vengeance.

You don’t even need to know the morals of the Caucasus in order to understand that there will be vengeance. The killing of Politkovskaya shocked, and, maybe, led immediately to big political consequences. But even with all her constant work in the Caucasus, she was still an outsider person, who had grown up in another milieu and in an absolutely different culture. The consequences of her killing for the Caucasus can be political, but not personal. With the killing of Yevloyev, personal consequences may turn into political ones for us all. In life, Yevloyev exceeded his significance as simply a respected person having his own business and sphere of influence. Even with all the contradictoriness of this personality, with his name are associated two phenomena which have become new pages in the development of the civic life of the Caucasus.

The first and most noticeable of his progeny – this is the literate organization of the information war. He was not the first in the Caucasus to understand the importance of media portals, including in the nets of the Internet. The separatist Chechen «Kavkaz-centr» always was a noticeable instrument of war. But still this was a decidedly secondary argument of the conflict, where first place was clearly given to the machine-gun and explosive devices. Yevloyev’s portal «Ingushetia.ru» was self-sufficient and did not fulfill the functions of serving an already erupted conflict.

On the contrary, this site itself became a center of the conflict, having transferred it into the informational plane and having made it much more significant than any other source of reports on Ingushetia. It is interesting that this was taking place in a republic where the majority of the inhabitants have only the vaguest idea about what the Internet is.

Unfortunately, in response to the informational attack there followed anything but informational retaliatory actions. The house of Yevloyev himself and of his comrades in arms was strafed with gunfire on numerous occasions, while the site they tried to cover up [the power attempted to shut down—Trans.] by decision of a court. I as a lawyer am not attempting to contest this decision, all the more so given that there were formal grounds – the publication examined by the court is indeed fiercely anti-Ossetian. But practically all of the political publications of Ingushetia printed anti-Ossetian material. Exactly the same way as in Ossetia the mass information media are no less strongly fired up with an anti-Ingush directionality. There have yet to be any incidents where some publication was shut down due to attacks by neighboring peoples on one another. This means, the publication being examined by the court too was not the reason, but the excuse. That same excuse because of which formally one could cover up [shut down] just about every one of the mass information media of both Ingushetia and Ossetia.

The second action of Yevloyev’s is less noticeable, because he did not stand at its sources, but precisely the significance of this factor greatly exceeds the boundaries of little Ingushetia, and, most likely, even all of the North Caucasus. I have in mind the organization and creation of a legal opposition.

In Russia there is no legal opposition. The so-called parliamentary opposition parties – are either the leading sycophantic toadies, like the CPRF, or don’t even attempt to declare about their oppositionality, jostling with the other parties at the feeding-trough of power (like «A Just Russia»). All the rest of the oppositioneers have been thrown overboard from official politics and are doomed to the destiny of remaining fringe groups.

In the North Caucasus there is also no legal opposition. Everyone whom the power has gotten its hands on in the Caucasus has an alternative: to immediately head for the forests and the hills or to pretend that you’re maintaining true allegiance, helping those who have headed for the forests and the hills with money, food, shelter.

So why should there suddenly appear a legal opposition in Ingushetia? And all the more so one that functions using classical opposition methods, i.e. gathering the people on the street, conducting information wars, audaciously criticizing the power, which, to put it mildly, has aught it can be criticized for. This legal opposition found itself a legal and respected leader in the person of Aushev, its businessmen, its civic support – everything about which a legal – and, most importantly, a peaceful – political force ought to be thinking about. But about what kind of phenomenon of a legal opposition can one speak in a republic where shots and explosions take place every day, while any operation by the special services turns into a pogrom, where it is already impossible to tell who is the “bandit” and who is the employee of the organs?

The appearance of a legal opposition in a republic of the North Caucasus, which has now become key at the intersection of political interests, could have become a chance. A legal opposition, by definition, must be open and officially advertise itself. It can not switch over to violent actions, inasmuch as this will create for it a most negative image. A legal opposition draws off all of the disaffected and all protest sentiments, transforming the steam of dissatisfaction into rallies, pickets, civic protest actions, in the extreme case into the closing of streets and peaceful takeovers of state buildings, but not into weapons and guerrilla brigades.

One should not even determine who was right in the dispute of Zyazikov and Yevloyev in order to understand how important was the Ingush example of civic protest for the whole of the North Caucasus. They killed Yevloyev at that moment when the forces standing behind him had united with Aushev and created their own literately constructed opposition vertical.

In consideration of the fact that it was precisely in Ingushetia that they had been intensively provoking the Russian community in recent years, jettisoning its informal leaders and arranging constant attacks on Russian houses, one could have expected that whether it wanted to or not, the opposition would have to reach out and make contact with the Russian community, at the very least on the principle of “against a common enemy”. And this would signify at least gradual distancing from the influence of radical Islamism and mountain nationalism.

The Ingush siloviki assert that the radical Islamism and armed underground in Ingushetia – are from Chechnya. The militants supposedly redeployed from the place of destroyed bases, in order to terrorize a neighboring republic. This is a pretty fairy tale for those who don’t know the Caucasus. For an entire underground to redeploy unnoticed from one republic into another is impossible. And besides, the majority of the objects of the operations of the siloviki – these are local Ingush people, who have come into the underground relatively recently.

Just yesterday they had a choice – to take up arms or to try to attain the truth at rallies and opposition gatherings. Will they have such a choice tomorrow?

Or will the blood vengeance announced by the father of the killed begin to be carried out not only by relatives of Yevloyev, but by the multitudinous army of the disaffected?

In the Caucasus there is a rule that if a person has pulled out a weapon, then he’s got to shoot already. And there, unlike in the Chechovian theatrical principle, the weapon is not a prop and it does not wait for the third act to be discharged – they fire from it right away. In this sense, the words of Zyazikov about how the killing of Yevloyev could be directed against the Ingush power look positively prophetic. His cousin has already added to the bloody score.

Having read this, many will ask if there is a way out or if the author is scaring readers, practically presaging a picture of massive machine-gun fire? Nothing of the sort; there is a way out and it was thought up long ago right in the Caucasus, so there is no need to invent anything new. If every blood feud did not stop, then the North Caucasus would long ago have become deserted and its slopes would be strewn with the graves of the blood-feuders.

When the fulfillment of blood vengeance would already start to infringe on the interests of society, the elders would “separate the kin-groups”, that is they would give an indication to one kin-group of blood-feuders to abandon native places and move to another place, so that the other kin-group would no longer have anyone to take vengeance on. Thus the vendetta would cease on its own.

As the culprit in the killing of Yevloyev they are naming only one person, and we will not even clarify if he is directly involved in the killing or not; this is not all that important any more now. To exonerate himself he can make any declarations, but as the leader person, responsible for everything in the republic, the death of the leading oppositioneer nevertheless remains on him.

The prevention of the banditization of Ingushetia – this is already not an Ingush task and even not a North Caucasian one, but a Russia-wide one. And there is not even any need to talk about the public interest in preventing collective vengeance for the killing of Yevloyev. This means, that person whom they call responsible for the killing must leave the republic, all the more so because he’s got somewhere to go. Prior to enthronement in Ingushetia, he had calmly lived in another region, remaining in the cadre reserve of the current power. Isn’t it about time for him to set off there into the reserve? This will be the most rational of the things he could do. And we will heave a sigh of relief and, maybe, we won’t receive reports quite as often about the latest bombings or killings in a region that threatens to become the “bandit underbelly of Russia”.

Originally posted at Robert Amsterdam's blog

διαβάστε επίσης: Διαδήλωση με αφορμή τη δολοφονία του δημοσιογράφου στην Ινγκουσετία, Η δολοφονία του Γεβλόεφ ανάβει φιτίλι στην Ινγκουσετία, Ινγκουσετία: Διαδήλωση με αφορμή τη δολοφονία δημοσιογράφου, Εξι ανθρωποκτονίες στην Ινγκουσετία, από την ανταλλαγή πυρών μετακινούμενων ενόπλων με τα σώματα ασφάλειας.

update #1, 20/9/08: source: RFE/RL Over the past two years, the security situation in Ingushetia has deteriorated to the point that shootings, explosions, and abductions have become an everyday occurrence. Indeed, Ingushetia has overtaken Chechnya and Daghestan to become the least stable of the seven North Caucasus republics. The Russian leadership, for its part, appears either unwilling to acknowledge the accelerating breakdown in law and order or at a loss how to reverse it.

The current crisis dates from June 2004, when Chechen and Ingush fighters under the command of Chechen field commander Shamil Basayev launched attacks on police and security forces in Ingushetia, killing up to 80 people in retaliation for the detention by security forces over the previous two years of numerous young Ingush men, most of whom have never been found. Since then, the resistance has continued to target Ingush police and other law enforcement officials who are viewed as collaborators, Russian Interior Ministry Internal Troops deployed to Ingushetia, and members of other security bodies, including border guards.

read the whole article here:

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

East Asia and the Crisis in Global Governance

γράφει ο Peter Drysdale

In this month’s Tokyo-based East Asian Insights, Hitoshi Tanaka, former Deputy Minister of Foreign Affairs and now Senior Fellow at the Japan Centre for International Exchange, argues that the dramatic transformation of the global system taking place as the distribution of power shifts from West to East, the ongoing crises over Iraq, Afghanistan, Iran, and North Korea, and the sharp rise of oil and food prices resulting from the swift upsurge in demand for primary commodities in the emerging economies have thrown systemic problems in the global community into sharp relief.

Viewed from Tokyo, these developments, together with the recent decline in US global leadership, cast doubt on the future sustainability of the existing network of international institutions. The G8 Summit in Hokkaido, which involved limited participation of a number of emerging economies and intergovernmental organizations, provided ample evidence, Tanaka argues, that the advanced democracies are no longer capable of solving global challenges by themselves.

Without a new order that incorporates China and India (as well as Brazil, Russia and South Africa) the system of global governance is flawed. East Asia, he argues, has to be at the centre of the reform of global governance.

The weakening of global governance derives from a number of causes, but two developments stand out as being particularly influential: the systemic shift in the global balance of power from advanced democracies to emerging developing nations, and the gradual evaporation of US leadership. Both of these trends have served to steadily undermine the efficacy of the global system.

The earlier post-war rise of Germany and Japan did not threaten the global order or American pre-eminence in the way that the new, emerging states do today.

read the whole article  here:

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Elegant Colonialism

γράφει ο Rami Khouri

The agreement signed 30 August 2008, which sees Italy apologize and pay $5 billion in compensation for its colonial rule and misdeeds in Libya, is a powerful example of why it is so important to acknowledge that which many of our friends in the West constantly tell us to put behind us: history.

History matters, and endures, and its consequences constantly must be grasped, not ignored. In this case, we witness neither the end nor the resumption of history, but the neutralization of one aspect of history as a fractious force of resentment and discord.

History for many in the West -- especially the history of West's colonialism and imperialism in Asia, the Middle East and Africa -- is something to skim through in a high school class, and then to relegate to the past as irrelevant to today's conflicts and tensions. For many people in the former colonized world, however, history is a deep and open wound that still oozes pain and distortion. Libya is a classic example of colonialism's twisted and enduring legacy of nearly dysfunctional states governed by corrupt and often incompetent elites, whose people never have a chance to validate either the configuration of statehood or the exercise of power.

History is very much an active force in much of the Middle East today. It manifests itself, for example, in the form of bitter memories of the West's behavior in the past (Iran, Palestine), and explaijns the lot of poor and fragmenting countries that have never made a coherent transition to stable statehood, legitimate sovereignty, or credible governance.

Originally posted at Belfer Center for Science and International Affairs and you may read the whole article here:

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

Καλό μήνα σε όλους...

... έστω και λίγο καθυστερημένα αφού, το ξεκίνημα της νέας περιόδου με βρίσκει σε κατάσταση πανικού... πράγμα που συνηθίζεται έπειτα από αρκετά μεγάλο διάστημα διακοπών και χαλάρωσης... Η δουλειά δεν περιμένει και οι πελάτες έχουν απαιτήσεις!

Βέβαια, είναι και ο Αλογοσκούφης κι όλα τα καλά παιδιά αυτής της Κυβέρνησης που με τα "σχέδια" και τα "προγράμματά" τους, δεν σ' αφήνουν σε ηρεμία! Αμ, κι εκείνη την επανίδρυση του κράτους... τί να την κάνεις;

Ξαφνικά, όλα δουλεύουν ρολόι!

Ξεκίνησαν και πάλι οι εργασίες της κατασκευής του μετρό στην Θεσσαλονίκη...

Ενδέχεται η ελληνική οικονομία να μην τα πηγαίνει τόσο χάλια, όσο οι "σοφοί" του Υπουργείου Οικονομικών λογάριαζαν, οπότε και κάποια μέτρα λεηλασίας αποσύρονται για την ώρα... ή τροποποιούνται, κι έχει ο Θεός!

Οι δημοσκοποπήσεις άρχισαν να κάνουν δειλα-δειλά την εμφάνισή τους η μία πίσω από την άλλη και το συμπέρασμα παραμένει ως είχε πριν από τις καλοκαιρινές διακοπές: Έχουμε για Πρωθυπουργό τον καταλληλότερο! 

Στο Σκοπιανό, η μία επιτυχία διαδέχεται την άλλη, πράγμα που αποδεικνύεται από το μόνιμο χαμόγελο της Υπουργού των Εξωτερικών...

Στην Πάτρα, είχαμε εξελίξεις. Δεν ξέρω πόσοι ασχολείστε και γνωρίζετε την καθημερινότητα της Αχαϊκής πρωτεύουσας όμως, και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας... του γνωστού..., δύο-τρεις χιλιάδες λαθρομεταναστών που σταθμεύουν στην πόλη μας, φοβήθηκαν και εξαφανίστηκαν! Για λίγες στιγμές πιστέψαμε ότι η Νέα Δημοκρατία έκανε το θαύμα της. Ένας δεν υπήρχε για δείγμα! Τί τα θές; Με το που έφυγε ο ... Υπουργός "ικανοποιημένος" για τα "μέτρα που αποδίδουν", εμφανίστηκαν και πάλι.

Το πιο σημαντικό απ΄όλα; Όπου ήταν δάσος, έγινε δάσος!

Τώρα, θέματα όπως "κουμπάροι", Ζωνιανά, "μεμονωμένα περιστατικά", Ολυμπιακή, ΔΕΗ, ΟΤΕ, Παυλίδης και τα λοιπά... μπορούν να θεωρηθούν "αρχαία ιστορία" ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή, που ο Πρωθυπουργός μας βρίσκεται σε δίαιτα, κι απ' ό,τι λένε πολύ καλά πληροφορημένες πηγές, δεν θα παρακαθίσει σε κανένα δείπνο μετά την ομιλία του στα εγκαίνια της έκθεσης της Θεσσαλονίκης μεθαύριο. Η εντολή είναι ρητή και δεν επιδέχεται καμίας αντίιρρησης!

Μήπως τελικά οι Νεοδημοκράτες οπλαρχηγοί έχουν κοινωνικές ευαισθησίες και είμαστε άδικοι απέναντί τους; Όχι, αλήθεια! Δεν είναι ρητορικό το ερώτημα! Πολύ φοβάμαι - για να θυμηθώ και κάποιες ινδουιστικές διδαχές - ότι κάνουμε λάθος! Αυτό που ζούμε, δεν είναι η πραγματικότητα. Ένα όνειρο είναι που μας ενοχλεί στον ύπνο μας έτσι ξαπλωμένοι που είμαστε σε κρεβάτια, ντιβάνια, πολυθρόνες...

Ας είναι! 'Οταν θα ξυπνήσουμε άλλα θα μας περιμένουν... Να είστε καλά κι εύχομαι η νέα αυτή περίοδος να είναι δημιουργική και παραγωγική για όλους!

Η συνέντευξη του Μητροπολίτη Αρτεμίου στο Πρακτορείο ειδήσεων Σρνα (της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης)

Από ποιον στην διεθνή κοινότητα περιμένετε να προστατέψει τους Σέρβους και την περιουσία τους στο Κοσσυφοπέδιο και την Μετόχια, και ποιος μπορεί να εγγυάται την ασφάλεια του ορθοδόξου λαού στο Κόσσοβο;

- Εμείς, ως ορθόδοξοι χριστιανοί, όλη την βοήθεια και την προστασία προσδοκούμε μόνο από τον Κύριο Θεό μας. Η πείρα μας έμαθε να μην περιμένουμε καμία προστασία από την διεθνή κοινότητα για τους Σέρβους και την περιουσία τους στο Κοσσυφοπέδιο και στην Μετόχια. Όλες οι εγγυήσεις που δόθηκαν στο σερβικό λαό από τη διεθνή κοινότητα στα περασμένα εννέα χρόνια (και δεν ήταν λίγες), εξαφανίστηκαν στο πογκρόμ το 2004 που το εκτέλεσαν οι Κοσοβάροι Αλβανοί στο λαό μας. Η ευθύνη και την υπευθυνότητα για την ασφάλεια των ορθοδόξων Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο και την Μετόχια έγκειται στο σερβικό κράτος, του οποίου είμαστε κι εμείς πολίτες. Ο καιρός θα δείξει πόσο δικαιολογημένες είναι οι ελπίδες μας. Από τη στάση και τη συνέπεια του Βελιγραδίου στην άμυνα της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας του σερβικού κράτους, θα εξαρτάται η στάση και η προστασία την οποία με κάθε δικαίωμα αναμένουμε από τα ομόθρησκα και ομόψυχα αδέρφια Ρώσους, στα οποία είμαστε πολύ ευγνώμονες για την προηγούμενη υποστήριξη και δραστηριότητα στο διεθνές πεδίο

Μετά την μονόπλευρη ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου μήπως τα αλβανικά στελέχη στην Πρίστινα προσπάθησαν να έρθουν στην επαφή με σας και μήπως εκείνοι εγγυώνται την ασφάλεια στους Σέρβους και την περιουσία της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας;     
- Ούτε κάνανε καμιά προσπάθεια να δημιουργήσουν κάποιες σχέσεις μαζί μας, ούτε εμείς θα δεχθήκαμε κάτι τέτοιο, αν και υπήρξαν κάποιες προσπάθειες. Εμείς, οι Σέρβοι, που μένουμε στο έδαφος της Σερβίας, στο μέρος του που λέγεται Κοσσυφοπέδιο και Μετόχια, γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε τις αρχές στο Βελιγράδι για τις οποίες ψηφίσαμε στις εκλογές, ενώ για τις «αρχές» του λεγόμενου κράτους Κόσσοβο ούτε ξέρουμε, ούτε τις αναγνωρίζουμε. Βάσει αυτού, από αυτούς δεν έχουμε και δεν περιμένουμε καμία εγγύηση για την ασφάλεια των Σέρβων και της περιουσίας της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εκείνοι σαφέστατα έδειξαν το πρόσωπό τους στα περασμένα εννέα χρόνια (και στους προηγούμενους αιώνες), ειδικά στις 17 Μαρτίου 2004.

Πόση υπολογίζεται ότι είναι η αξία της καταστραμμένης περιουσίας στο Κοσσυφοπέδιο και στην Μετόχια και μέχρι στιγμής πόσα σερβικά ιερά ανακαινίστηκαν; Ποιος έδωσε  χρήματα για την ανακαίνιση;
- Η αξία της καταστραμμένης εκκλησιαστικής περιουσίας είναι ανεκτίμητη. Εκείνη περιλαμβάνει όχι μόνο την ακίνητη περιουσία – τα κτήρια, αλλά και την πολιτιστική κληρονομιά την οποία είχαν τα συγκεκριμένα κτήρια, ως και το πνευματικό περιεχόμενο που αποθησαυρίστηκε σ’ αυτά επί αιώνες. Τα κτήρια μπορούν να ανακαινιστούν, αλλά την πολιτιστική και πνευματική αξία ποτέ και με τίποτα δεν μπορεί να αναπληρωθεί, ούτε να υπολογιστεί αντικειμενικά. Η ανακαίνιση των σερβικών ιερών στο Κοσσυφοπέδιο και στην Μετόχια πραγματοποιείται παράλληλα σε δύο γραμμές. Η μια είναι βίαια και αστήρικτη και την εκτελεί το Συμβούλιο της Ευρώπης ( που παρέχει τα μέσα) και οι προσωρινοί θεσμοί της αυτοδιοίκησης βάσει του Συνυποσχετικού, το οποίο υπέγραψε (δίχως της συμφωνίας μας και του αρμόδιου Μητροπολίτη) και την  διεξάγει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Στο πεδίο δράσης αυτής της «ανακαίνισης», την οποία πραγματοποιεί η Επιτροπή για τη διεξαγωγή της ανακαίνισης, τα έργα εκτελούν οι εταιρείες Κοσοβάρων Αλβανών (δηλαδή, εκείνοι που κατέστρεψαν τα ιερά). Πραγματοποιήθηκαν μερικά έργα σε ορισμένα κτήρια που γκρεμίστηκαν στο πογκρόμ του Μαρτίου 2004, αλλά τίποτα δεν ανακαινίστηκε σωστά, ούτε επιστράφηκε στη λειτουργία. Άλλος τρόπος της βάσιμης ανακαίνισης διεξάγεται και εκτελείται από την Ιερά Μητρόπολη Ράσκας και Πριζρένης, με τη βοήθεια και την οικονομική υποστήριξη του σερβικού κράτους (Υπουργείο Πολιτισμού, Υπουργείο για Κοσσυφοπέδιο και Μετόχια, Κέντρο συντονισμού) για τις ανάγκες του μοναχισμού μας και του πιστού λαού. Ας αναφέρουμε μόνο μερικές ανακαινίσεις που πραγματοποιήθηκαν: στην ιερά μονή οι Άγιοι Αρχάγγελοι κοντά στο Πρίζρεν, στην ιερά μονή Ντέβιτς, στην ιερά μονή Μπάνισκα και σε πολλές ενοριακές εκκλησίες…

Μετά την μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας εάν έρχονται νέοι δόκιμοι και δόκιμες στα μοναστήρια του Κοσσυφοπέδιου και πώς η απόφαση αυτή περί της ανεξαρτησίας αντανακλά στην πνευματική ζωή των μοναστηριών; 
- Ναι, και μετά την παράνομη πράξη αυτή στα μοναστήρια μας έρχονται καινούργιοι δόκιμοι και δόκιμες που επιθυμούν να ζήσουν πνευματικά. Η απόφαση των Κοσοβάρων Αλβανών περί της ανεξαρτησίας δεν έχει καμία σημασία, ούτε επίδραση στην πνευματική ζωή στα δικά μας μοναστήρια, που εξελίσσεται σύμφωνα με την παράδοση και τους μοναχικούς κανονισμούς της Ιεράς Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Σε ποια περιοχή η κατάσταση είναι πιο δύσκολη, όπου η βοήθεια θα ήταν πολύ πιο αναγκαία;
- Παντού είναι δύσκολο, παντού υπάρχουν προβλήματα και ανάγκες, αλλά θεωρούμε ότι είναι δυσκολότερο σε χωριά της Μετόχιας όπου επέστεψαν οι πρόσφυγες, όπως και σε χωριά της δήμου Νόβο Μπρντο. Κατά τις δυνάμεις και τις δυνατότητές μας προσπαθούμε να βοηθήσουμε στους καημένους αυτούς ανθρώπους, αλλά οι δυνάμεις μας και η ισχύς μας δεν είναι επαρκείς να ανταποκριθούν σε όλες τις ανάγκες του λαού μας. Ωστόσο, είμαστε ευγνώμονες προς τον Θεό και στα αδέρφια που από παντού προσπαθούν να μας βοηθήσουν.

Πότε μπορούμε να αναμένουμε την επιστροφή ενός κομματιού των αγίων λειψάνων του αγίου βασιλιά Μιλούτιν στην Ιερά Μονή Μπάνισκα, της οποίας ήταν ο κτήτορας, και μέχρι πού έφτασε η ανοικοδόμηση της μονής αυτής;
Η επιστροφή ενός κομματιού των αγίων λειψάνων του αγίου μας βασιλιά Μιλούτιν υπάρχει ως ιδέα που από καιρό σε καιρό ζωντάνευε και στον παρελθόν, αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν πραγματοποιήθηκε. Στα τελευταία δύο χρόνια η διαδικασία ξανάρχισε και προωθείται. Η Ιερά Σύνοδος της Βουλγαρικής Ορθοδόξου Εκκλησίας πήρε την απόφαση περί της παραχώρησης ενός κομματιού των αγίων λειψάνων, όπως πληροφορηθήκαμε, πριν σχεδόν δύο χρόνια (2006), αλλά ακόμα τίποτα δεν έχει γίνει. Η Ιερά Μονή Μπάνισκα συνεχώς ανακαινίζεται. Έχουμε μεγάλα έργα μπροστά μας. Ίσως ο ιερός Βασιλιάς περιμένει να ετοιμάσουμε επαξίως τον τόπο για την επιστροφή του, ή, ίσως περιμένει εμάς να προετοιμαστούμε καλύτερα πνευματικά, για να αξιωθούμε να τον υποδεχθούμε. Προφανώς ότι δεν είμαστε έτοιμοι ακόμα. Ωστόσο, ας ελπίσουμε ότι και αυτό θα γίνει στον καιρό του.   

Ιερά Μητρόπολη Ράσκας και Πριζρένης

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

Latin America Looks Towards European Union

North American Congress on Latin America

γράφει η Sujatha Fernandes

Latin America, once thought of as America's "backyard," has been moving further out of the orbit of the United States in the last ten years or so. As the testing ground for Washington-imposed neoliberal policies, Latin America has now become the locus for a series of left wing leaders who are contesting these policies, and as they do so, they have been turning towards allies in Europe, China, and the Middle East as a counter to US hegemony. Europe, in particular, has begun sketching out alternative policies that make the US seem increasingly isolated in its approach to Latin America.

Between the mid 1970s and the mid 1980s, structural adjustment measures of privatization, deregulation, and market-based growth were formulated into a coherent and extensive set of neoliberal principles known as the Washington Consensus, and reforms were urged on Latin American countries. The decade of the 1990s was marked by the relative hegemony of the neoliberal model and its application throughout the region.

The neoliberal model was widely proclaimed by Washington to be a panacea that could resolve the foreign debt crisis and spark economic growth through reviving the private sector. A key component of free trade policies were the proposed trade agreements known as the Free Trade Area of the Americas (FTAA), which would reduce barriers to trade between the United States and countries in the Americas. The first agreement was signed between Mexico, Canada and the US, known as North Atlantic Free Trade Agreement (NAFTA). NAFTA required the imposition of structural adjustment policies in Mexico, and was met with a dramatic uprising by the Zapatista National Liberation Army (EZLN) on January 1, 1994, the day it came into effect.

In the last decade, there have been nationwide mobilizations across Central and South America against privatization and free trade agreements. Several leaders challenging the neoliberal orthodoxy to greater and lesser degrees came to power: Hugo Chávez in Venezuela in 1998, Lula Inacio Lula da Silva in Brazil in 2003, Nestor Kirchner in Argentina in 2003, Tabaré Vázquez in Uruguay in 2004, Evo Morales in Bolivia in 2005, Daniel Ortega in Nicaragua in 2006, and Rafael Correa in Ecuador in 2006. The national mobilizations, the ousting of neoliberal politicians, and the election of left wing leaders, marked a deeper rejection of the neoliberal model than the earlier cycle of protests.

read the whole article here: