Οι άχρηστοι κι οι άριστοι

Αυτά λέγονται και ακούγονται όταν κυβερνούν οι άχρηστοι, ε, οι άριστοι ήθελα να πω. Αναμένω εναγωνίως τις τοποθετήσεις Κυρανάκηδων και Μπογδάνων διότι δεν έχουν εκφραστεί ακόμη κι ανησυχώ...

 

Πάντως, το πιο εξοργιστικό δεν είναι το τι είπε από το βήμα της Βουλής ο συγκεκριμένος βουλευτής αλλά η συνέχεια. Αντί να πει "ρε παιδιά συγγνώμη, είπα μαλακία, από εκείνες που συνηθίζω να εκστομίζω σχεδόν καθημερινά χρόνια τώρα. Δεν με ξέρετε;", πέρασε στην αντεπίθεση κι άρχισε να μιλάει περί κανιβαλισμού, ανθρωποφαγίας και συριζοτρολ, θεωρώντας τους έλληνες πολίτες ηλίθιους.

 

Κι είναι αλήθεια, οι περισσότεροι - για να μην πω όλοι - βουλευτές ηλίθιους μας θεωρούν. Είτε είναι δεξιοί είτε αριστεροί. Και με το δίκιο τους! Δεν αντιδρά κανείς, δεν μιλά κανείς, κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς όριο κι έλεγχο και στις εκλογές τους φορτώνουμε με χιλιάδες ψήφους, έτσι για να επισφραγίσουμε την ανοησία μας. 

 

Το πρόβλημα της πολιτικής μας ζωής δεν είναι ο Λοβέρδος αλλά ο κάθε Λοβέρδος, το κάθε κόμμα που επιλέγει Λοβέρδους κι όλοι εμείς που στέλνουμε στην Βουλή Λοβέρδους για να κάνουν την ζωή μας... καλύτερη (μέχρι και το πληκτρολόγιο έσκασε από τα γέλια!). 

 

Με αυτά και μ' αυτά, ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: κάποιος Πάγκαλος... δεν ξέρω ποιος είναι, τι είναι και ποια η χρησιμότητά του, αιτήθηκε από την Βουλή και πήρε νέο αυτοκίνητο γιατί το παλιό του χαλάσε. Ό,τι κάνουμε όλοι μας δηλαδή. Γνωρίζει κανείς τίποτε περισσότερο;

Τα όρια του διαλόγου για το μέλλον της Ευρώπης

 γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

 

 

Στις 9 Μαΐου 2021 ξεκίνησε στο Στρασβούργο η Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης (βλ. «Η Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης», Χρήστος Ευαγγέλου, Geoeurope.org, 11/5/2021). Η ευρωπαϊκή ηγεσία θεωρεί ότι η μαζική εμπλοκή των Ευρωπαίων πολιτών σε έναν τέτοιου είδους διάλογο θα βοηθήσει την Ευρώπη να κινηθεί προς τα εμπρός. Οι Βρυξέλλες πιστεύουν ότι μία bottom-up διαδικασία θα μεταφέρει στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων τις απόψεις των Ευρωπαίων, αλλά δεν μπορούν να εγγυηθούν ότι αυτές θα μετατραπούν σε πολιτικές προτάσεις και θα στηριχτούν.

Ωστόσο, όπως θα προσπαθήσουμε να δείξουμε στα επόμενα, η ΕΕ δεν αλλάζει μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες, όσο ευρείες και αν είναι αυτές. Επομένως και αυτή η διάσκεψη, δεν πρόκειται να αποδώσει τίποτα σημαντικό για το μέλλον της Ευρώπης. Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://www.geoeurope.org/2021/05/16/ta-oria-toy-dialogoy-gia-to-mellon-tis-e/

 

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και η ευθύνη μας

 

Την 19^η Μαΐου 1919 ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάστηκε στην Αμισό του Πόντου και δρομολόγησε τη δεύτερη και σκληρότερη φάση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού. Η καθιέρωση της 19^ης Μαΐου ως ημέρα μνήμης και τιμής για τους έλληνες του Πόντου και κατ’ επέκταση για όλον τον μικρασιατικό ελληνισμό, συνιστά μία διαρκή υπενθύμιση κι ευκαιρία επαναξιολόγησης της ιστορικής μας πορείας, ξέχωρα από τις όποιες άλλες διαστάσεις προσλαμβάνει στην συλλογική μας συνείδηση το γεγονός της γενοκτονίας αυτό καθ’ αυτό.

Τούτου λεχθέντος, ακόμη δεν έχει εκτιμηθεί το μέγεθος των γεωπολιτικών επιπτώσεων που είχε η μικρασιατική καταστροφή. Πολλά ερωτήματα μένουν αναπάντητα, ακόμη περισσότερα μένουν να διερευνηθούν κι εμείς δεν βρισκόμαστε καν στη θέση να αξιολογήσουμε με ψύχραιμη ματιά, χωρίς πάθος και ιδεολογική προκατάληψη τις συνέπειες που είχε για την ίδια την εθνική μας υπόσταση. Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://www.geoeurope.org/2021/05/18/i-genoktonia-ton-ellinon-toy-pontoy-ka/

Η διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης

γράφει ο Χρήστος Ευαγγέλου

Η Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης (ΔΜΕ) ξεκίνησε στο Στρασβούργο στις 9 Μαΐου. Οι διαδικασίες για τη ΔΜΕ είχαν ξεκινήσει από το 2019, αλλά αναβλήθηκε το 2020 λόγω της πανδημίας.

Η ΔΜΕ δεν θα είναι μία διάσκεψη σαν αυτές που οδήγησαν σε συνθήκες, όπως αυτή της Μεσσίνας του 1955, του Μάαστριχτ 1990-1991 και της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης για το Μέλλον της Ευρώπης του 2002-2003 που οδήγησε στο καταψηφισθέν στη Γαλλία και Ολλανδία, Ευρωσύνταγμα. Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://www.geoeurope.org/2021/05/11/i-diaskepsi-gia-to-mellon-tis-eyropis/

Το Sputnik και η εμβολιαστική διπλωματία

 γράφει ο Μανώλης Μουράτογλου

 

Τον Μάρτιο, η Ευρώπη αντιμετωπίζοντας τα γνωστά προβλήματα στην παραγωγή και διανομή των εμβολίων, φάνηκε να στράφηκε προς το ρωσικό εμβόλιο Sputnik. Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Εμανουέλ Μακρόν προχώρησαν σε συζητήσεις με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για τη δυνατότητα παραγωγής του εμβολίου στις χώρες τους. Με τη σειρά του, ο Αυστριακός καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς, πίεζε την Κομισιόν για να πιέσει με τη σειρά της την ΕΜΑ, ώστε να γίνει γρήγορα η έγκριση του εμβολίου. Διερευνητικές επαφές για το ενδεχόμενο παραγωγής του είχαν γίνει και στην Ιταλία.

Από την πλευρά της Μόσχας, η καμπάνια για το Sputnik βασίστηκε πάνω σε μία σειρά χαρακτηριστικών που διέθετε: ήταν άμεσα διαθέσιμο, εύκολο στη μεταφορά και την αποθήκευση, αποτελεσματικό και φθηνό. Με αυτά τα δεδομένα, η Ρωσία μπήκε στη γεωπολιτική κούρσα για το εμβόλιο από τα μέσα του 2020. Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://www.geoeurope.org/2021/05/04/to-sputnik-kai-i-emboliastiki-diplomatia/