Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και η ευθύνη μας

 

Την 19^η Μαΐου 1919 ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάστηκε στην Αμισό του Πόντου και δρομολόγησε τη δεύτερη και σκληρότερη φάση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού. Η καθιέρωση της 19^ης Μαΐου ως ημέρα μνήμης και τιμής για τους έλληνες του Πόντου και κατ’ επέκταση για όλον τον μικρασιατικό ελληνισμό, συνιστά μία διαρκή υπενθύμιση κι ευκαιρία επαναξιολόγησης της ιστορικής μας πορείας, ξέχωρα από τις όποιες άλλες διαστάσεις προσλαμβάνει στην συλλογική μας συνείδηση το γεγονός της γενοκτονίας αυτό καθ’ αυτό.

Τούτου λεχθέντος, ακόμη δεν έχει εκτιμηθεί το μέγεθος των γεωπολιτικών επιπτώσεων που είχε η μικρασιατική καταστροφή. Πολλά ερωτήματα μένουν αναπάντητα, ακόμη περισσότερα μένουν να διερευνηθούν κι εμείς δεν βρισκόμαστε καν στη θέση να αξιολογήσουμε με ψύχραιμη ματιά, χωρίς πάθος και ιδεολογική προκατάληψη τις συνέπειες που είχε για την ίδια την εθνική μας υπόσταση. Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://www.geoeurope.org/2021/05/18/i-genoktonia-ton-ellinon-toy-pontoy-ka/

Οι Η.Π.Α. αναγνωρίζουν την γενοκτονία των Αρμενίων

Η πρόθεση το Joe Biden να αναγνωρίσει την γενοκτονία των Αρμενίων, στην πραγματικότητα είναι μία ευκαιρία που δίνουν οι Η.Π.Α. στην Τουρκία να έρθει αντιμέτωπη με την Ιστορία της. Αν οι Τούρκοι ήταν έξυπνοι θα την άρπαζαν από τα μαλλιά όμως, μιλάμε για έναν λαό με ενοχικά συμπλέγματα, γεμάτο από μνησικακία, μισαλλοδοξία και φανατισμό που δεν μπορεί να αντιληφθεί πως ακόμη και η παραχάραξη της Ιστορίας χρειάζεται μία κάποια ικανότητα την οποία δεν διαθέτει.

Έναν αιώνα τώρα, προσπαθούν να μας πείσουν για το “μεγαλείο” τους και για το “ένδοξο” παρελθόν τους. Τα ίχνη των έργων τους, εμφανή ακόμη και σήμερα, τους διαψεύδουν οικτρά. Οι εθνικιστικοί κύκλοι διατείνονται πως δεν υπάρχει τίποτε για το οποίο ο τουρκικός λαός θα πρέπει να ντρέπεται κι όμως, αυτός ο λαός υπέγραψε την ιδρυτική πράξη της χώρας του με την γενοκτονία των γηγενών πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Δεν ήταν μόνον οι Αρμένιοι. Την ίδια μοίρα επεφύλασσαν και για τους Έλληνες και για τους Ασσύριους και για τους Εβραίους και για κάθε έναν που δεν ήταν τουρκογενής και μουσουλμάνος. Κι αν το παρελθόν αποτελεί αποδεικτικό ποιότητας τότε εύκολα κανείς μπορεί να αντιληφθεί γιατί η Τουρκία συμπεριφέρεται με τον τρόπο που συμπεριφέρεται στις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με την Ελλάδα και την Κύπρο, στον Καύκασο, στην Αφρική κι όπου αλλού νομίζει ότι φτάνουν τα χέρια και τα πόδια της.

Ας μην επεκταθούμε περισσότερο. Άλλωστε η σημερινή ημέρα, είναι ημέρα μνήμης. Εκείνο όμως που θα πρέπει να αναδειχθεί είναι το μήνυμα που έρχεται μέσα από την Τουρκία, έστω κι αδύναμο προς το παρόν. Ολοένα και περισσότεροι Τούρκοι, μαθαίνουν την Ιστορία τους και φρίττουν με όλα όσα διέπραξαν οι πρόγονοί τους εις βάρος αθώων· και αυτή η γνώση - και παραδοχή - λειτουργεί αναβαπτιστικά στην συνείδησή τους. Οφείλουμε να τους δώσουμε μία ευκαιρία και να τους βοηθήσουμε να επικρατήσουν των ισλαμοφασιστών, των εθνικιστών και των εθνολαϊκιστών που αποτελούν κίνδυνο για όλη την ανθρωπότητα. Ελπίζω σε ανάλογες κινήσεις διεθνούς αναγνώρισης και της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Του χρόνου, συμπληρώνονται 100 χρόνια από την μικρασιατική καταστροφή δυστυχώς όμως για τον μικρασιατικό ελληνισμό, η ανεκδιήγητη ηγεσία του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού, αποφάσισε να μην τιμήσει αυτό το τόσο σημαντικό κεφάλαιο της Ιστορίας μας, ανακηρύσσοντας το 2022 ως... “έτος Ιάκωβου Καμπανέλλη”... ντροπής πράγματα... Ε, Νέα Δημοκρατία είναι αυτή.