Είναι γνωστό στο πανελλήνιο ότι η
καθαριότητα αποτελεί προτεραιότητα για τον Δήμο Πατρέων, όπως φαίνεται κι από
τη φωτογραφία. Η κατάσταση αυτή εξακολουθεί εδώ και σχεδόν 2 μήνες… φαντάζομαι,
κάπως έτσι είναι κι έξω από την οικία Πελετίδη.
Α! Μια και μιλάμε για σκουπίδια.
Μαθαίνω, το Πανεπιστήμιο Πατρών προβάρει τα καλά του γιατί εντός των ημερών θα
τιμήσει τον γνωστό κτηνίατρο για την τεράστια επιτυχία της εταιρείας του στην παρασκευή
και διάθεση πειραματικού και αμφίβολης δράσης ενέσιμου σκευάσματος, που
εκβιαστικά χορηγήθηκε δήθεν «για να πάρουμε πίσω την ζωή μας» και ευθύνεται -
κατά πως φαίνεται - για δεκάδες χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες μη αναστρέψιμες
βλάβες και άλλους τόσους θανάτους… Εμείς να τους ευχηθούμε: πάντα τέτοια!
Ερώτημα, το ρητορικό: Αν η
ακαδημαϊκή κοινότητα μπορεί και αυτογελοιοποιείται με τόση ευκολία, ποιά η
χρησιμότητα η δική μας;
Σε άλλα νέα… πολιτικά. Τα μάθατε,
ε; Κοιτάζουμε στο μέλλον! Ποιες γερμανικές αποζημιώσεις; Είσαστε τρελοί; Θέλετε
να μας κόψει το Βερολίνο τις μερτσεντές και τα μπεεεε μβε; Και τότε, πώς θα μοστράρει
η μεσαία τάξη τον πλούτο και την ευημερία που θα (ξανά)απολαμβάνει σύντομα;
Κάποια στιγμή τα κουπόνια – με συγχωρείτε, τα pass ήθελα να πω
– θα τελειώσουν! Αφήστε λοιπόν τις αποζημιώσεις και τ’ άλλα κουλά γιατί άλλος
δρόμος δεν υπάρχει. Ένας είναι ο πρωθυπουργός κι ένα το κόμμα!
Παρεμπιπτόντως, τώρα που είπα
κόμμα, θυμάστε που ο Σκέρτσος έλεγε ότι οι ΜΕΘ είναι πολυτέλεια που δεν
χρειαζόμαστε; Ε; θυμάστε; Ξεχάστε το. Τώρα χτίζουμε νοσοκομεία καινούρια και θα
έχουμε και γιατρούς. Όχι εκείνους που βάλαμε σε αναστολή. Άλλους. Καλύτερους. Και
μην είστε αχάριστοι. Τι πάει να πει έλλειψη στα φάρμακα; Πάρτε κανά ντεπόν. Κι
αν τυχόν κι αναρωτιέστε γιατί το παιδί σας θέλει να φύγει ή έφυγε και δεν θέλει
να επιστρέψει, γυρίστε πλευρό. Μη πιαστείτε κι έχουμε κι άλλα τρεχάματα…