Το περασμένο Σάββατο, είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω στην ημερίδα που διοργάνωσε η ελληνική έκδοση του περιοδικού MONTHLY REVIEW, σε συνεργασία με την Ελληνική Δημοκρατική Εταιρεία, αναφορικά με άγνωστες πτυχές της εφαρμοζόμενης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ – μέσω του ΝΑΤΟ, στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο, όπως αυτές παρουσιάζονται μέσα από το βιβλίο του Daniele Ganser: “Οι μυστικοί στρατοί του ΝΑΤΟ, η επιχείρηση GLADIO και η τρομοκρατία στη Δυτική Ευρώπη”.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Πάντειου Πανεπιστημίου με την συμμετοχή πολιτών που ασχολούνται με ειδικό ενδιαφέρον πάνω σε θέματα Διεθνών Σχέσεων και θεωρώ ότι ήταν αρκετά επιτυχημένη, με βάση τα όσα ειπώθηκαν από τους συμμετέχοντες, πολιτικούς και μη. Το γεγονός μάλιστα των παρεμβάσεων των Άκη Τσοχατζόπουλου και Γεράσιμου Αρσένη, οι οποίοι έχουν διατελέσει Υπουργοί Εθνικής Άμυνας στο παρελθόν, καθώς και του Παντελή Οικονόμου, ο οποίος έχει διατελέσει Γραμματέας της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας, προσέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στα όσα αναφέρθηκαν ή αν θέλετε μία πιο “τεχνική” προσέγγιση του θέματος που εκ των πραγμάτων, δεν θα μπορούσε να είναι πρόχειρη η αποσπασματική.
Στην παρουσίαση της όλης υπόθεσης, βοήθησε πολύ και η εκτεταμένη έρευνα που έχει διενεργήσει ο πολύ καλός δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης σχετικά με το θέμα και φώτισε “σκοτεινές” πλευρές... άγνωστες πλευρές (ίσως... όχι και τόσο άγνωστες) της Αμερικανικής παρέμβασης στην χώρα μας.
Σε ό,τι αφορά στο βιβλίο αυτό καθ' αυτό, επειδή ακόμη δεν το έχω διαβάσει, δεν μπορώ να διατυπώσω την άποψη μου σχετικά με το περιεχόμενο και τα γεγονότα στα οποία αναφέρεται. Ενδεχομένως, κάτι τέτοιο να συμβεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Τέθηκαν πολλές σκέψεις και ερωτήματα στην κρίση των παραβρισκόμενων. Στο σημείο αυτό, αξίζει να γίνει αναφορά στις πολύ καίριες και εύστοχες επισημάνσεις του Βαγγέλη Χωραφά (o οποίος είναι ένας εκ των εκδοτών του περιοδικού). Επισημάνσεις που είχαν να κάνουν με την ποιότητα της έως τώρα εφαρμοζόμενης εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είμαι σίγουρος πως, θα αποτελέσουν ερεθίσματα για την συνέχιση του διαλόγου, μέσα από την πραγματοποίηση και άλλων παρόμοιων ή συμπληρωματικών εκδηλώσεων καθώς, δεν είναι εύκολο να γίνει η οποιαδήποτε ενδελεχής μελέτη τέτοιου είδους θεμάτων στο περιορισμένο χρονικό πλαίσιο μιας και μόνο συζήτησης, ακόμη κι αν η πληροφόρησή που μπορεί να έχουμε στην διάθεσή μας κρίνεται επαρκής και αξιόπιστα στοιχειοθετημένη.
Η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο έντονων πολιτικών και κοινωνικών ανακατατάξεων εντός της ΕΕ. Η συλλογική άμυνα και ασφάλεια, ενώ αρχικά αποτελούσε αρμοδιότητα της ΔΕΕ, ο ρόλος αυτός φαίνεται να έχει εγκαταλειφθεί υπέρ της ανάπτυξης των δομών και των ικανοτήτων της ΕΕ στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΕΠΑΑ), όπως άλλωστε αποδεικνύει η μεταφορά των επιχειρησιακών ικανοτήτων της ΔΕΕ προς την ΕΕ.
Σήμερα, αυτές οι πολιτικές περιλαμβάνονται στο πεδίο των αρμοδιοτήτων του ΝΑΤΟ και τίθεται ζήτημα – από πολλές πλευρές – στο κατά πόσο η ίδια η ΕΕ θα μπορούσε να επιτύχει έναν πιο ανεξάρτητο και κυρίαρχο ρόλο εντός και εκτός του ευρύτερου γεωγραφικού της χώρου.
Διαβάστε επίσης:
update #1, 13/07/08:
The talent of Gladio
