Ευτυχώς η Βουλή λειτουργεί με σοβαρότητα

Αν και δεν το συνηθίζω, να αναδημοσιεύω αναρτήσεις άλλων ιστολογίων, το κείμενο/σχόλιο/παρέμβαση που ακολουθεί, νομίζω, αξίζει τον κόπο διασποράς καθώς ξεσκεπάζει με λίγες και ξεκάθαρες προτάσεις, το πώς αντιλαμβάνεται την ισότητα των πολιτών η Ελληνική Πολιτεία!

Συνεχίζω να υποστηρίζω ότι τα πάντα είναι θέμα παιδείας και πολιτισμού. Προφανώς κάποιοι εκμεταλλεύονται την καλή μας διάθεση…

«Είμαι χαρούμενος που η Βουλή των Ελλήνων, αντιλαμβανόμενη πλήρως τη θεσμική της λειτουργία, ενήργησε με τον τρόπο που έπρεπε σχετικά με το ζήτημα της αποκάλυψης του χρήστη που έγραφε στο press-gr, σύμφωνα με τις ανακριτικές αρχές. Χαίρομαι ακόμη περισσότερο για τη λειτουργία των υπηρεσιών της Βουλής σχετικά με το αίτημα της Δικαιοσύνης, που πρέπει να πιστώσω στα θετικά των υπαλλήλων του νυν και των προηγουμένων Προέδρων της Βουλής και στον Γενικό της Γραμματέα.

Θέμα 1ο: Η Βουλή δεν επέτρεψε έρευνα στο χώρο του Κοινοβουλίου από Αστυνομία και Δικαιοσύνη, χωρίς γραπτό αιτιολογημένο αίτημα (για ένταλμα δε γίνεται λόγος, διότι δεν μπορεί να τεκμηριωθεί ευθύνη της Βουλής των Ελλήνων).

Θέμα 2ο: Μετά το αίτημα, ο ΓΓ της Βουλής ζήτησε επιστημονική γνωμοδότηση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για το αν πρέπει να δώσει τα ζητηθέντα στοιχεία στη δικαιοσύνη (δεν εξετάζω αν είναι σωστή η γνωμοδότηση).

Θέμα 3ο: Η Βουλή, μετά τη θετική γνωμοδότηση, απαντά ότι λόγω της λειτουργία του Κοινοβουλίου και του πληροφοριακού του συστήματος, δεν είναι δυνατό να βρει και να παραδώσει τα ζητηθέντα στοιχεία.

Ειδικά για το τελευταίο, η ανακοίνωση του ΓΓ της Βουλής λέει τα εξής:

«Οι λόγοι για την αδυναμία του εντοπισμού…είναι οι εξής:

Πρώτον: Η διεύθυνση IP που αναφέρεται στο βούλευμα, στην πραγματικότητα αποτελεί μία από τις 25 διαθέσιμες διευθύνσεις (πύλες εξόδου) που διαθέτει η Βουλή για το σύνολο των περίπου 1.500 χρηστών του δικτύου της στο Internet.

Δεύτερον: Ο μόνος τρόπος για να αντιστοιχηθεί η διεύθυνση αυτή με στοιχεία συγκεκριμένου χρήστη είναι η εγκατάσταση και λειτουργία στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες της Βουλής Συστήματος καταγραφής-ελέγχου και εντοπισμού των τελικών χρηστών–φυσικών προσώπων και μάλιστα η διατήρηση των αρχείων αυτών για μελλοντική αναζήτηση και χρήση.

Τρίτον: Λόγω του θεσμικού χαρακτήρα και της αποστολής της Βουλής αλλά και των ιδιοτήτων των χρηστών του δικτύου της, εντός και εκτός Κοινοβουλίου (Βουλευτές, διαπιστευμένοι κοινοβουλευτικοί συντάκτες, γραφεία κομμάτων κ.λπ.) η ύπαρξη διαδικασιών και μέσων καταγραφής και ελέγχου μέχρι φυσικού προσώπου, όσον αφορά την πρόσβαση στο διαδίκτυο, κρίθηκε σκόπιμο να μην εφαρμόζεται από την έναρξη των υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο τη δεκαετία του 90 και η πρακτική αυτή ουδέποτε διαφοροποιήθηκε από όλες τις Διοικήσεις της Βουλής μέχρι σήμερα».

ΕΥΓΕ!

Ζητώ για τον εαυτό μου (ως δημοσιολόγο, πολίτη, εθελοντή, ακτιβιστή, πολιτευτή ή οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα θέλετε) τα ίδια δικαιώματα που αναγνωρίζει η Βουλή των Ελλήνων σε όσους υπηρετούν λειτούργημα στο χώρο της. Όπως ακριβώς η Βουλή δεν καταγράφει τα συγκεκριμένα δεδομένα σε όσους παρέχει πληροφοριακές υπηρεσίας έτσι και εγώ ζητώ το ίδιο από όσους μου παρέχουν διαδικτυακές υπηρεσίες. Ισονομία ζητώ, δεν είναι παράλογο νομίζω…»


Χρήσιμο υλικό: Βουλή των Ελλήνων, Φιλελεύθερη Λαλιά


    

Εντός, εκτός και επί τα αυτά

Πολλές φορές και η σιωπή αποτελεί συνειδητή πολιτική πράξη! Ακόμη δεν είμαι απόλυτα σίγουρος, για την χρηστική αξία αυτής μου της παρέμβασης. Με την ευκαιρία των πρόσφατων εξελίξεων της επικαιρότητας, επανέρχομαι στον σχολιασμό της καθημερινότητάς μας. Όμως, τι να σχολιάσω; Τους «ξεχασμένους κουμπάρους»; Την υπόθεση των Πακιστανών; Την υπόθεση της Siemens που πάει να περάσει στα ψιλά; Τα «πράσινα παπούτσια»; Την υπόθεση Ζαχόπουλου; Την υπόθεση των ιστολογίων και την προσπάθεια απαξίωσής τους συνολικά από «ορισμένους κύκλους»; ... Μήπως, να σχολιάσω την δήθεν Κυβερνητική μεταρρυθμιστική πολιτική; Ή μήπως, την ανυπαρξία της Αντιπολίτευσης, (πλην του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο οποίος φαίνεται να είναι ο μοναδικός χώρος, προς το παρόν, που παίρνει στα σοβαρά τον ρόλο του);

Μέχρι που θα φτάσει αυτή η κατρακύλα;

Η Νέα Δημοκρατία, φαίνεται, έχει πολλά απωθημένα από το παρελθόν...

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., βρίσκεται σε... έκσταση.

Το Κ.Κ.Ε., ... τρεις λαλούν και δυο χορεύουν...

Αν αυτή είναι η πραγματοποίηση των ονείρων των προηγούμενων «πονεμένων» γενεών, τότε, ένα έχω να τους πω: Αποτύχατε!

Δεν μας είσαστε άλλο χρήσιμοι. Συνειδητοποιήστε το τώρα, όσο είναι καιρός και αφήστε μας, εμάς, τους πιο νέους (στα μυαλά) ελεύθερους, μήπως και διορθώσουμε τα πράγματα.

Πρέπει να αλλάξουν πολλά! Δεν το λέω μόνο εγώ. Από παντού ακούγονται παρόμοιες φωνές και παντού γράφονται πλήθος σκέψεων και προτάσεων που καλούν για συμμετοχή σε αυτήν την «αλλαγή», που έχουμε ανάγκη.

Πού ακούστηκε η ηγεσία να μηνύει πολίτες... έστω κι αν αυτοί παρεκτρέπονται ή λειτουργούν ανώριμα ή και κακοπροαίρετα ακόμη; Το ηθικό πρόβλημα που ανακύπτει, δεν το αναλογίζονται; Οπωσδήποτε δεν πρέπει να μένουν ατιμώρητοι. Αλλά Υπουργός να μηνύει πολίτη; Τόσο πολύ «θίγονται»; Κι όταν η ηγεσία ή πρόσωπα αυτής, θίγουν τα δικά μας συμφέροντα, την δική μας αξιοπρέπεια... με διάφορους τρόπους... την φορολογία, την συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου (πχ. ΑΓΕΤ Ηρακλής, παλαιότερα, ΟΤΕ, ΔΕΗ όπως επιχειρείται το τελευταίο χρονικό διάστημα...), με τον κραυγαλέο και «ξαφνικό» πλουτισμό κάποιων, με το υποβιβασμό της χώρας μας στο διεθνές πεδίο... τότε, εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Να τους κυνηγάμε με τις πέτρες ή μήπως να τους φτύνουμε, όταν τύχει να τους συναντούμε στο δρόμο;

Πού ακούστηκε, πολίτες να μεταφέρονται «σηκωτοί» και σιδηροδέσμιοι και να τους αφαιρείται το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και επικοινωνίας... έστω κι αν φταίνε; Τόσο πολύ κινδυνεύει το κράτος;

Επιτέλους, για ποιόν λόγο κάποιοι καταχρώνται την όποια εξουσία τους;

Για ποιόν λόγο κάποιοι κρύβονται πίσω από την κάθε είδους ασυλία τους;

Για ποιόν λόγο υποχρεώνουν και ωθούν τους πολίτες στην μιζέρια;

Για ποιόν πολιτισμό μας μιλάνε; Για ποιόν πολιτισμό πασχίζουν;

Ποια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση εννοούν;

Περιμένουν από τους πολίτες να βγάλουν τα «κάστανα από την φωτιά»;

Περιμένουν από τους ηλικιωμένους να πεθάνουν από την πείνα ή την έλλειψη φαρμάκων, για να γλυτώσουν λίγες δεκάρες τα Δημόσια Ταμεία;

Περιμένουν - και μάλιστα χωρίς να δίνουν αυτοί πρώτοι το παράδειγμα - από τους επιχειρηματίες και τους εμπόρους... απ’ όλες τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, να ενισχύσουν την δήθεν ασφαλιστική τους μεταρρύθμιση... τύπου ΙΚΑ; (όλοι γνωρίζουμε την πρόσφατη περίπτωση της κοπέλας που πάσχει από κίρρωση του ήπατος και μπράβο στην Φάνη Πετραλιά για την παρέμβασή της και την λύση που επέβαλε! ... Δεν μπορούμε όμως, να περιμένουμε πάντα κάποιος να κάνει μια καλή πράξη...)

Αυτή είναι η «κοινωνία των πολιτών»;

Ας ηρεμήσουν λίγο. Ας καταλάβουν πως η δική τους ψεύτικη καθημερινότητα, που οριοθετείται στα πλαίσια εφημερίδων-καναλιών, δεν έχει καμία σχέση με την δική μας καθημερινότητα!

Αν θέλουν να συνεχίσουν να κάθονται στην «καρεκλίτσα» τους όμορφα και ωραία, ας έρθουν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με εμάς, τους πολίτες. Να το «διαπραγματευτούμε». Και θα το διαπραγματευτούμε!

Μέχρι τότε και πάντα στο πλαίσιο της επικαιρότητας, παραθέτω αποσπασματικά και μόνο ενδεικτικά, δίχως πρόθεση αλλοίωσης του πνεύματος που το διέπει, διατάξεις του Συντάγματος της Ελλάδος... ολόκληρο το κείμενο, μπορείτε να το βρείτε εδώ. Είναι ένα πάρα πολύ ωραίο κείμενο στο σύνολό του!!!

ΑΡΘΡΟ 1
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

ΑΡΘΡΟ 2
1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.

ΑΡΘΡΟ 4
1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2. ΟΙ Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
5. Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.

ΑΡΘΡΟ 5
1. Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
3. Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Κανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.
4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ' αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.

ΑΡΘΡΟ 5Α
1. Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει. Περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό είναι δυνατόν να επιβληθούν με νόμο μόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας, καταπολέμησης του εγκλήματος ή προστασίας δικαιωμάτων και συμφερόντων τρίτων.
2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσης τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19.

ΑΡΘΡΟ 7
1. Έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης.

ΑΡΘΡΟ 9Α
Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί, όπως νόμος ορίζει.

ΑΡΘΡΟ 14
1. Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους.
2. Ο τύπος είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται.
3. Η κατάσχεση εφημερίδων και άλλων εντύπων, είτε πριν από την κυκλοφορία είτε ύστερα από αυτή, απαγορεύεται. Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται η κατάσχεση, με παραγγελία του εισαγγελέα, μετά την κυκλοφορία:
α) για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας,
β) για προσβολή του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας,
γ) για δημοσίευμα που αποκαλύπτει πληροφορίες για τη σύνθεση, τον εξοπλισμό και τη διάταξη των ενόπλων δυνάμεων ή την οχύρωση της Χώρας ή που έχει σκοπό τη βίαιη ανατροπή του πολιτεύματος ή στρέφεται κατά της εδαφικής ακεραιότητας του Κράτους,
δ) για άσεμνα δημοσιεύματα που προσβάλλουν ολοφάνερα τη δημόσια αιδώ, στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος.
5. Καθένας ο οποίος θίγεται από ανακριβές δημοσίευμα ή εκπομπή έχει δικαίωμα απάντησης, το δε μέσο ενημέρωσης έχει αντιστοίχως υποχρέωση πλήρους και άμεσης επανόρθωσης. Καθένας ο οποίος θίγεται από υβριστικό ή δυσφημιστικό δημοσίευμα ή εκπομπή έχει, επίσης, δικαίωμα απάντησης. το δε μέσο ενημέρωσης έχει αντιστοίχως υποχρέωση άμεσης δημοσίευσης ή μετάδοσης της απάντησης. Νόμος ορίζει τον τρόπο με τον οποίο ασκείται το δικαίωμα απάντησης και διασφαλίζεται η πλήρης και άμεση επανόρθωση ή η δημοσίευση και μετάδοση της απάντησης.

Εν κατακλείδι, ζητώ συγνώμη αν ενοχλώ την αισθητική σας. Δεν έχω προσωπικά με κανέναν και με κανένα χώρο. Η ιδεολογική μου τοποθέτηση, είναι προσωπικό θέμα.

Ίσως, η δική μου φωνή να είναι από τις πιο μικρές και τις λιγότερο σημαντικές. Για ακόμη μία φορά, με μια ακόμη ανάρτηση, θέλω να εκφράσω την αγανάκτησή μου για το σήμερα και την αγωνία μου για το αύριο.

Αν φωνές σαν και τη δική μου δεν ακούγονται δυνατά γιατί, πιθανόν, ποιοτικά να μην είναι ισχυρές, έχει καλώς. Μικρό το κακό…

Οι «άριστοι» όμως, που βρίσκονται;


Χρήσιμο υλικό: Το Σύνταγμα (Βουλή των Ελλήνων)

Exploring Trust Factors in Team Contexts: a cross-cultural and gender survey

A high level of trust is both a key lubricant and the essential glue which can lead to productivity in teams. But are there different needs for types of trust across countries and gender? We would like your help in exploring this important issue by completing the survey at the link below. The benefit for you is that you will also have a link to the results - as they come in, and over time. So, you can share in the results we get. All you have to do is fill in the questionnaire and at the end you will get instructions on the results link - which you can also filter to explore different results.

The survey takes less than 10 minutes and can be found at:

http://www.surveymonkey.com/s.aspx?sm=lEbbeDU7Dj6QbPfbq3EQPA_3d_3d

We would like to develop a 'viral network' of people responding to produce a large number of responses as quickly as possible so we would also ask you to cut and paste this message and send it on to anyone in your network who works in a team (and that's most working people these days) and understands English.

We believe this is the power of SIETAR and a way to leverage such a global network for better mutual understanding for the benefit of everyone.

We will commit to writing up a report on the results by the end of 2008 to share with all SIETAR members. We also hope to deliver a paper on the results at the Grenada Congress in October.

We trust in the generosity of your support. Thanks so much.

The SIETAR ITALIA Team (Society for Intercultural Education, Training and Research)

περί ελεύθερης αγοράς...

Την ώρα που σ’ ένα από τα προπύργια της ελεύθερης αγοράς, την Μεγάλη Βρετανία, η Κυβέρνηση του Gordon Brown δίνει ένα ηχηρό ράπισμα-μάθημα στα «όνειρα» και τις επιδιώξεις των απανταχού νεοφιλελευθέρων, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αυτό που απομένει, είναι η σκιά ενός μεγάλου ηγέτη...

Χρήσιμο υλικό: α) Η κρατικοποίηση της Rock , β) Ron Sandler presents four-point plan to revive Northern Rock , γ) The Raul Castro Era Begins , δ) Mesanje de Comandante en Jefe , ε) Bush: Cuba Should Be Democratic , στ) US embargo of Cuba to stay in force after Castro quits , ζ) Who is Raul Castro, Cuba's new leader?

Some rights are reserved

update #1, 13/10/08: Επαναστατική κίνηση Μπράουν (πηγή: ΑΝΤΙ WEBLOG)
Την πλέον ριζοσπαστική κίνηση των τελευταίων δεκαετιών φαίνεται ότι αποφάσισε η βρετανική κυβέρνηση , σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα των Sunday Times. Είναι έτοιμη να αποκτήσει αύριο τον πλειοψηφικό έλεγχο δύο εκ των μεγαλυτέρων τραπεζών της χώρας, των Royal Bank of Scotland και HBOS, καθώς και σημαντικά μερίδια στις Lloyds TSB και Barclays.

Το μέτρο, το οποίο μπορεί να επιφέρει τη διακοπή των συναλλαγών στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου καθ’ όλη την αυριανή ημέρα, εντάσσεται στο πλαίσιο του μεγάλου σχεδίου διάσωσης των τραπεζών που ανακοινώθηκε την Τετάρτη.

Η RBS ζήτησε από την κυβέρνηση 15 δισ. στερλίνες, η HBOS επιθυμεί έως 10 δισ. στερλίνες, η Lloyds TSB επτά δισ.. στερλίνες και η Barclays τρία δισ. στερλίνες, όπως υποστηρίζει η εφημερίδα. Η είσοδος της βρετανικής κυβέρνησης στο κεφάλαιο των τραπεζών θα γίνει μέσω κοινών μετοχών. Το Λονδίνο μπορεί να βρεθεί έτσι να κατέχει έως και το 70% του κεφαλαίου της HBOS και το 50% του κεφαλαίου της RBS.

Αξίζει...

Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί μέρος του προβλήματος διακυβέρνησης της χώρας μας και αυτό, διότι το ΠΑΣΟΚ εκφράζει(;) ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Είναι η Αξιωματική Αντιπολίτευση! Αδιάφορο αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε μαζί του. Αδιάφορο αν είμαστε ψηφοφόροι του ή μη. Σημασία έχει να επαναπροσδιορίσει τον πολιτικό και κοινωνικό του ρόλο! Το αν θα τα καταφέρει… αυτό είναι ένα ζήτημα...

Διαβάστε μία πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση του Μίμη Ανδρουλάκη, που δημοσιεύθηκε από το ιστολόγιό του. Ακόμη πιο ενδιαφέροντα, θα βρείτε τα σχόλια των αναγνωστών...

Η επαλήθευση...

Αν και δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ, θεωρώ πολύ μεγάλη επιτυχία αυτού του ιστολογίου, το γεγονός της επαλήθευσης των όσων κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί από τις σελίδες του, σχετικά με τις σκέψεις και τις επιδιώξεις της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, τόσο για την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, όσο και για τον ενεργειακό τομέα, όπως αυτός θα διαμορφωθεί τα επόμενα χρόνια, ή όπως αναμένεται να διαμορφωθεί, με κομβικό ρόλο τόσο για την χώρα μας, όσο και για την Τουρκία.

Αφορμή για αυτό το σχόλιο, αποτελούν οι σημερινές δηλώσεις του Ben Scowcroft (πρώην Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του πατρός Bush) στην «Καθημερινή της Κυριακής».

Αν μη τι άλλο, αυτή είναι μία ακόμη νίκη, στην μάχη της εγκυρότητας των περιεχομένων, ανάλογων ιστολογίων, που επιμένουν στην κριτική παρουσίαση γεγονότων και όχι στην απλή αναπαραγωγή ειδήσεων!

Ενδεχομένως, αποτελεί και κίνητρο για να εμπιστευτούμε ακόμη περισσότερο τις προσωπικές μας δυνάμεις (σκέψη και αντίληψη) ούτως, ώστε η προσφορά προς τον κάθε αναγνώστη να είναι πάντα θετική.

A bright spot in Bush's foreign policy!

Σε μια διεθνή συγκυρία, με πολλαπλά και πολύπλοκα προβλήματα-γεγονότα, που δεν επιτρέπουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού,η Αμερικανική εξωτερική πολιτική - με δική της ευθύνη - χάνει συνεχούς συμμάχους, και ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, George Bush, κάνει ό,τι μπορεί για να περισώσει κάτι απ’ το «παθητικό» που αφήνει πίσω της η διακυβέρνησή του.

Σε λιγότερο από ένα χρόνο, η νέα διακυβέρνηση - όποια κι αν είναι αυτή - θα έχει ν’ αντιμετωπίσει πλήθος ζητημάτων, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Η «κληρονομιά» Bush, δεν μπορεί να επιτρέψει άλλα λάθη και θα πρέπει να διορθώσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα, όσα μπορεί… οπουδήποτε στον κόσμο θα είναι εφικτό. Σίγουρα, θα πρέπει να περιμένουμε μία πιο ώριμη και πιο ορθολογική αντιμετώπιση των διεθνών θεμάτων από πλευράς Αμερικανών, έστω κι αν αυτό γίνει με πολύ αργούς ρυθμούς…

Με αυτό το πνεύμα, ο George Bush κατέφθασε στην Αφρική, για επίσημη επίσκεψη, και είναι πραγματικά η μοναδική ήπειρος που μπορεί να του προσφέρει αυτό που χρειάζεται: μια αξιοπρεπή πολιτική αποχώρηση-συνταξιοδότηση.

Αν μη τι άλλο, είναι μια κίνηση «καλής θέλησης», με προσεγμένη δημοσιογραφική κάλυψη - για να μην υπάρξουν περιθώρια αμφισβητήσεων - που σκοπό έχει την διαφήμιση-προώθηση «αγαθοεργιών» και άλλων συναφών θεάρεστων πρωτοβουλιών της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

Είναι αυτό που αρκετοί Αφρικανοί χαρακτήρισαν ως: «A bright spot in Bush’s foreign policy!». Οπωσδήποτε, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε σε καμία περίπτωση την θετική συνδρομή των Ηνωμένων Πολιτειών σε τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη, σε πολλές χώρες της Αφρικανικής ηπείρου, όπως την Τανζανία, την Γκάνα ή την Λιβερία. Από την άλλη, με «διπλωματική ευελιξία» αποφεύγονται περιοχές όπως η Σομαλία, το Σουδάν ή το Τσαντ… και με δεδομένη την εφαρμογή εξωτερικής πολιτικής που παραπέμπει σε συμπτώματα «Πόντιου Πιλάτου», όπως στην περίπτωση του Ιράκ ή του Κοσόβου, δεν εκπλήσσουν καθόλου οι φωνές διαμαρτυρίας, όπως αυτές - μόλις χθες - στο Dar Es Salaam της Τανζανία. Παράλληλα, με ενδιαφέρον αναμένεται η επίσκεψη Bush στο Kigali της Ρουάντα την ερχόμενη Τρίτη…

Άραγε, είναι καθαρή σύμπτωση η επίσκεψη Bush στην Αφρική, όταν οι Αλβανοί του Κοσόβου θα κηρύσσουν μονομερώς την ανεξαρτησία της επαρχίας τους από την Σερβία, αύριο Κυριακή; Μήπως είναι σύμπτωση το γεγονός της απουσίας της κεφαλής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από την Washington, κατά την έλευση Nimitz από Αθήνα και Σκόπια, πιθανόν την ερχομένη Τρίτη;

Ενδεχομένως, ακόμη και ο λιγότερο ενημερωμένος αναγνώστης να αμφισβητήσει την σύνδεση των δύο αυτών γεγονότων, με την επίσκεψη Bush στην Αφρική. Αμφισβήτηση που δεν στερείται βάσης… απ’ την άλλη, δεν υπάρχει τίποτε που να το διαψεύδει.

Με δεδομένη, όμως, την πρόθεση των Η.Π.Α. να υποβαθμίσουν αυτές τις δύο πολύ σημαντικές εξελίξεις, για το μέλλον, στην γεωγραφική μας περιοχή ούτως, ώστε απρόσκοπτα να διατηρηθούν και να αναπτυχθούν περαιτέρω τα Αμερικανικά συμφέροντα στον ευρύτερο χώρο της Βαλκανικής, νομίζω ότι η "αλλαγή ρότας" στην εξωτερικής πολιτικής των Αμερικανών αποτελεί την «κληρονομιά» που θα οφείλει ν’ αποδεχθεί και να διαχειριστεί η νέα διακυβέρνηση, είτε με Barack Obama, είτε με John McCain ή Clinton στην Προεδρία.

Χρήσιμο υλικό: Mail & Guardian, e-rooster blog, Ελευθεροτυπία, Ελεύθερος Τύπος

Global online discussion on achieving sustainable development

DESA and UNDP will hold an online discussion (http://www.un.org/ecosoc/newfunct/amredis.shtml) on Achieving Sustainable Development from 4 February to 14 March 2008. This open, multi-stakeholder  e-discussion will bring together experts, practitioners and policy-makers from around the globe to discuss broadly (I) challenges countries face in integrating the goals of economic growth, social development and environmental protection, and (II) concrete policy initiatives that can help States to achieve sustainable development.

Guest moderators will guide participants through a series of questions, with the aim to develop recommendations to Member States to help strengthen their efforts to achieve sustainable development and to provide the Economic and Social Council with constructive inputs on efforts it can undertake to promote sustainable development. The discussion will also explore what actions other stakeholders, including the UN system, can take.

The e-discussion outcome will contribute to the 2008 Annual Ministerial Review of the Economic and Social Council, to be held in New York in July.

The discussion will be hosted on MDGnet (http://www.undg.org/index.cfm?p=99). For background information on the discussion please see: http://www.un.org/ecosoc/newfunct/amredis.shtml. All colleagues are invited to take part.

To subscribe to the e-discussion before 3 February, kindly send a blank message to join-mdg-amr@groups.dev-nets.org. If you wish to join after the discussion has launched on 4 February, please send an email to mdg-amr@groups.dev-nets.org with the subject: subscription to eDiscussion on Achieving Sustainable Development.

For more information, please contact Cheryl Stafford, Office for ECOSOC
Support and Coordination, UN/DESA, (917) 367-3116, stafford@un.org.

«ΣΟΚ & ΔΕΟΣ» στο Ανατολικό Τιμόρ

Κανείς δεν μπορεί να πει ότι το πέρασμα από την Τυραννία (όποιο πρόσωπο κι αν αυτή έχει) στη Δημοκρατία, είναι εύκολο πράγμα. Στην περίπτωση του Ανατολικού Τιμόρ, το τίμημα σε αίμα γι’ αυτή τη μετάβαση, είναι υψηλό!

Θα ήταν λάθος προσέγγιση, να πούμε ότι όλα ξεκίνησαν από «εκείνο» ή το «άλλο» γεγονός. Το πρόβλημα, σε αυτή τη γωνιά του κόσμου, στο σταυροδρόμι εκείνο… όπου συναντιούνται ξανά δύο διαφορετικοί κόσμοι, Ανατολή και Δύση, τα φώτα της δημοσιότητας δεν εστίασαν τον ενδιαφέρον τους τόσο όσο θα έπρεπε, με αποτέλεσμα η διεθνής κοινότητα να παρακολουθεί τα πρόσφατα γεγονότα, με μάλλον αδιάφορη ματιά…

Όμως, το Ανατολικό Τιμόρ και ο λαός του, θα συνεχίσουν να μας απασχολούν και στο μέλλον και ενδεχομένως, θα γίνουμε μάρτυρες και άλλων πραξικοπηματικών ενεργειών γιατί, όσο μακρυά κι αν είναι, όσο κι αν η ματιά μας στον κόσμο περιορίζεται στα «μοδάτα» θέματα της επικαιρότητας, πάντα θα υπάρχουν γεγονότα που θα μας θυμίζουν ότι ο κόσμος που ζούμε, δεν είναι «αγγελικά πλασμένος» και δυστυχώς θα πρέπει κάθε λίγο και λιγάκι άνθρωποι να πεθαίνουν, άνθρωποι να στερούνται των πλέον βασικών δικαιωμάτων, άνθρωποι να χάνουν κάθε ελπίδαγια το μέλλον και την προοπτική μιας καλλίτερης ζωής για τα παιδιά τους!

Αλήθεια, ποιος μπορεί να απαριθμήσει τα δεινά που άφησε πίσω της η 25χρονη Ινδονησιακή κατοχή; Παρά το γεγονός ότι έγιναν φιλότιμες προσπάθειες και από διεθνείς Οργανισμούς και από πρόσωπα, τα τελευταία 6 χρόνια ούτως, ώστε το Ανατολικό Τιμόρ να ανασυρθεί από τα συντρίμμια που άφησε το Ινδονησιακό πέρασμα, δυστυχώς, τα τραύματα παραμένουν έκθετα στα «μικρόβια» και οι πληγές ακόμη να επουλωθούν!

Αναφέροντας ορισμένα ιστορικά στοιχεία, τα οποία θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε ακόμη περισσότερο την εσωτερική κατάσταση της χώρας, θα πρέπει συνοπτικά να υπογραμμίσουμε τα εξής:

Κατά την διάρκεια της Ινδονησιακής κυριαρχίας, περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού του Τιμόρ, αποδεκατίστηκε από της δυνάμεις κατοχής. Αιτίες-τρόποι; Βομβαρδισμοί, πείνα, οι «εθνικές εκκαθαρίσεις» υπό μορφή εκτελέσεων… αν εξαιρέσουμε βέβαια τους βιασμούς, τα βασανιστήρια και άλλα προσφιλή μέτρα καταστολής… συζητώντας αυτό το θέμα με κάποιους φίλους μου, θυμηθήκαμε τις σκηνές εκείνες που όλοι είχαμε παρακολουθήσει έντρομοι, όταν τα Ινδονησιακά ελικόπτερα σηκώνονταν στον αέρα και πετούσαν στο κενό δήθεν «αντιφρονούντες» του καθεστώτος!

Σύμφωνα με τον IRCT και σε έρευνα που διεξήχθη το 2000, δηλαδή περίπου την εποχή που ο λαός της χώρας επέλεγε την ανεξαρτησία, το 75% του πληθυσμού, παρουσίαζε συμπτώματα ψυχικών διαταραχών, άγχους και σε πολλές περιπτώσεις φόβου.

Φαίνεται, ότι οι κάτοικοι του Ανατολικού Τιμόρ, που βίωσαν την περίοδο της Ινδονησιακής κατοχής, αλλά και το μεταβατικό στάδιο των τελευταίων 6 ετών προς την εγκαθίδρυση και διατήρηση της Δημοκρατίας και την επιβολή της όποιας εφικτής ομαλότητας τόσο μεταξύ των πολιτών όσο και μεταξύ πολιτών και διακυβέρνησης, ζουν την καθημερινότητάς τους μέσα σε κλίμα καχυποψίας.

Αν μέχρι και το 2002, οπότε η χώρα απελευθερώθηκε, ο εχθρός ήταν οι Ινδονήσιοι, από τότε μέχρι σήμερα, ο εχθρός του Ανατολικού Τιμόρ, είναι το ίδιο το Τιμόρ!

Όταν τον Μάιο του 2006 έγινε προσπάθεια από παροπλισμένες μονάδες του στρατού και από άλλες παραστρατιωτικές οργανώσεις ν’ αναλάβουν την εξουσία, λόγω αδυναμίας της τότε Κυβέρνησης να επιβληθεί πολιτικά, οι ευθύνες έπεσαν πάνω στον τότε Πρωθυπουργό Mari Bim Amunde Alkatiri, ο οποίος μόλις τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου με απόφασή του, είχε θέσει εκτός στρατεύματος περίπου τις μισές ένοπλες δυνάμεις! Πρόεδρος την εποχή εκείνη, ήταν ο Xanana Gusmao (ο σημερινός Πρωθυπουργός της χώρας). Ακολούθησε παραίτηση του πρώτου και ανάληψη της Πρωθυπουργίας από τον Jose Ramos Horta, βραβευμένο Νομπελίστα και παρ’ ολίγον νεκρό, σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Στις Προεδρικές εκλογές του Απριλίου του 2007, Πρόεδρος αναδείχθηκε ο πρώην Πρωθυπουργός Jose Ramos Horta. Στις Βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του ίδιου χρόνου, παρά το γεγονός ότι το κόμμα του Mari Bim Amunde Alkatiri, FRETILIN, κέρδισε στις εκλογές, δεν μπόρεσε να επιτύχει την απαιτούμενη Κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να σχηματίσει Κυβέρνηση. Στον αντίποδα, τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και με κεντρικό χαρακτήρα τον πρώην Πρόεδρο της χώρας Xanana Gusmao, συμφώνησαν και επέτυχαν στον σχηματισμό Κυβέρνησης. Όπως ήταν αναμενόμενο, το κόμμα του Alkatiri, FRETILIN, (όπως είχε δηλώσει και ο ίδιος), «δεν θα στήριζε με κανένα τρόπο μία «παράνομη» και «αντισυνταγματική» Κυβέρνηση».

Από τότε μέχρι σήμερα, ο Alkatiri προσωπικά και το κόμμα του, έχουν κατηγορηθεί για πλήθος σποραδικών ταραχών με τραυματίες και νεκρούς όχι μόνο στην Πρωτεύουσα, αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα. Οπωσδήποτε, ευθύνες αναλογούν σε όλες τις πλευρές, καθώς ο έλεγχος του στρατού και της αστυνομίας και διαφόρων άλλων παραστρατιωτικών ή παρακρατικών οργανώσεων, από την πολιτική ηγεσία, έχει χωρίσει τους πολίτες σε εχθρικά στρατόπεδα και με το παράδοξο: δίχως προσδιορισμένο εχθρό-απειλή!

Ουσιαστικά, αυτό που αποδεικνύεται είναι, ότι το μοίρασμα της εξουσίας πότε στον ένα και πότε στον άλλον και η κατάχρησή της από τους ίδιους, παρά τις όποιες επωφελείς κοινωνικές και πολιτικές τους επιδιώξεις (γιατί υπάρχουν και αυτές), δεν μπορούν ν’ αποβάλλουν το «σύνδρομο της εξουσιολαγνείας»! Και αν αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής του Ανατολικού Τιμόρ, οι θεατές και οι κομπάρσοι είναι ο ίδιος ο λαός της χώρας, οποίος δεν είναι ακόμη σε θέση να ενεργοποιήσει εκείνα τα αναγκαία αντισώματα που θα προλάβουν την σήψη του συστήματος διακυβέρνησης.

Σε μια τέτοια προβληματική κατάσταση, δεν έχει σημασία ποιος φταίει περισσότερο ή λιγότερο. Και τα τρία πρόσωπα διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην σύγχρονη Ιστορία του Ανατολικού Τιμόρ, με αποκορύφωμα την ανεξαρτησία από την τυραννική ηγεμονία της Ινδονησίας! Όμως, καλό θα ήταν να ρίξουν και μια ματιά τους πολίτες και να μάθουν από την κάθε μικρή-πικρή ανθρώπινη ιστορία του λαού τους, ποια είναι τα όνειρα και ποιες οι επιδιώξεις… ίσως τότε, να έχουν να προσφέρουν πολύ περισσότερα…

Χρήσιμο υλικό: Le monde Diplomatique

«Μακεδονικό»: Η ώρα της αλήθειας για τους γείτονές μας, φτάνει!

Ας έχουμε υπόψη μας ότι η «αλήθεια» του ενός, είναι διαφορετική από την «αλήθεια» του άλλου. Η διαφορά έγκειται στον τρόπο με τον οποίο βλέπει κανείς τα πράγματα καθώς και στο πως επιδιώκει τη σύνθεση των απόψεων άρα, και την παρουσίαση των γεγονότων. Η αντικειμενική παρουσίαση αποτελεί διαρκές ζητούμενο για την κάθε δημοκρατική κοινωνία.

Ένα από τα θέματα που θα μας απασχολήσουν έντονα τους επόμενους μήνες είναι το ζήτημα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων, παράλληλα με την ενδεχόμενη ένταξή τους στους κόλπους του ΝΑΤΟ & της Ε.Ε.

Η προσέγγιση που θα επιχειρήσω, προσπαθεί να δείξει στους γείτονές μας ότι δεν θα πρέπει να διατηρούν καμία αυταπάτη σε ό,τι αφορά στην διατήρηση του «Συνταγματικού τους ονόματος», τόσο σε διμερές, όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Έως τώρα, στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, οι ευθύνες και οι ανεπιτυχείς χειρισμοί στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής, βαραίνουν όλες τις Ελληνικές Κυβερνήσεις, από το 1991 έως και σήμερα. Ευθύνες έχει και ο κ. Μητσοτάκης (και ας καταπιεί επιτέλους αυτή την καραμέλα για Αντώνη Σαμαρά και Πολιτική Άνοιξη), ευθύνες έχει και η Κυβέρνηση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου και οι Κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή και ας φωνάζει και ας απειλεί ο τελευταίος. Τις γνωρίζουμε τις απειλές του: «όλα στο φως»… και μετά … στο αρχείο…

Οπουδήποτε στον κόσμο, κάθε κράτος που επιθυμεί να το διακρίνει σοβαρότητα και ωριμότητα σε κάθε πολιτική του επιλογή και επιδίωξη, λειτουργεί με τους όρους που το παγκόσμιο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι επιβάλλει. Λειτουργεί συντεταγμένα και ευέλικτα ως (ας μου επιτραπεί ο όρος) «εμπορική επιχείρηση», με σκοπό, την συνεχή αύξηση των «κερδών».

Αυτό, πρακτικά σημαίνει δύο πράγματα:
α) Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή των πολιτικών κατευθύνσεων δεν μεταβάλλεται παρά την όποια ανασύνθεση του Δ.Σ., αλλά, μόνον όταν αυτό βολεύει τις επιδιώξεις της επιχείρησης, πότε βραχυπρόθεσμες, πότε μακροπρόθεσμες.
β) Η γραμμή παραγωγής, παράγει το ίδιο ποιοτικά και ποσοτικά ούτως, ώστε να διατηρεί η επιχείρηση – τουλάχιστον – την ίδια θέση μέσα στο «εμπορικό παιχνίδι».

Να σημειώσω στο σημείο αυτό – και οι αποδέκτες είναι συγκεκριμένοι και όχι διάφοροι και απροσδιόριστοι, ότι εθνικό μας προϊόν δεν είναι, δεν θα έπρεπε να είναι, μόνον το greek mpouzouki, το frappe, «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου».

Στην προκειμένη περίπτωση, καθώς μιλούμε για εξωτερική πολιτική, στην Ελλάδα είχαμε – σχεδόν πάντα – την ατυχία, οι «συνέταιροι» να μην συμφωνούν μεταξύ τους, ούτε καν στα πιο απλά και ασήμαντα, και ο καθένας να κάνει του κεφαλιού του.

Στο θέμα των Σκοπίων; Τι πράξαμε έως τώρα; - εκτός από φωνές και απειλές, για εσωτερική κατανάλωση; Τι ωφεληθήκαμε πραγματικά έως τώρα; Μπήκαμε σε διαδικασία διαπραγμάτευσης; Για ποιο λόγο; Να διαπραγματευτούμε τί; Τί περιμέναμε από αυτή μας την πρακτική;

Θέλω να διατυπώσω ένα ερώτημα, στο οποίο σήμερα ή αύριο, θα κληθούμε ν’ απαντήσουμε: Ποιος μπορεί να πείσει ένα δεκάχρονο ή δεκαπεντάχρονο παιδί στα Σκόπια, ότι δεν είναι «Μακεδόνας»;

Η Ελλάδα, εδώ και πολλά χρόνια, έχει αποφασίσει να ακολουθεί μια συγκεκριμένη γραμμή πλεύσης. Για κάποιους, αυτή είναι η πιο ενδεδειγμένη τακτική, για κάποιους άλλους όχι.

Υπό αυτές τις συνθήκες, φτάσαμε σήμερα, να υπερασπιζόμαστε τα εθνικά μας συμφέροντα «άκομψα» μεν, σχεδόν αποτελεσματικά δε, εφόσον δεν υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο πλέον συμβιβασμού ή διαπραγμάτευσης.

Και τι δεν έχουν ακούσει τα αυτιά μας έως σήμερα! Διπλή ονομασία, σύνθετη ονομασία, ονομασία δύο ταχυτήτων, ονομασία για όλες τις χρήσεις… (κανένα σχόλιο). Το σίγουρο είναι, ότι κανείς δεν θα βγει ηττημένος ή κερδισμένος από αυτή την ιστορία. Αντίθετα, αυτό που θα μείνει ως αίσθηση και σε εμάς και στη διεθνή κοινότητα είναι ότι, καθώς μεγαλώνουμε, αντί να ωριμάζουμε, συνεχίζουμε να παίζουμε με «μολυβένια στρατιωτάκια».

Από την πλευρά τους, οι Σκοπιανοί, έχουν δίκιο που τηρούν αδιάλλακτη στάση – αυτό τους βολεύει και όχι μόνο! Γι’ αυτούς, ο σφετερισμός ονομάτων (αν εξαιρέσουμε ασφαλώς τον γεωγραφικό προσδιορισμό, που και αυτός από μόνος του δεν δικαιολογεί την βάπτιση ενός κράτους), η καπηλεία συμβόλων, ιστορίας, προσώπων και ό,τι άλλο, είναι θέμα κρατικής συνοχής. Είναι θέμα επιβίωσης! Είναι θέμα ύπαρξης! Είναι θέμα απόκτησης «εθνικής» ταυτότητας που ούτως ή άλλως δεν έχουν! Αν είχαν, δεν θα ήταν αναγκασμένοι να κλέβουν λίγο από εδώ και λίγο από εκεί από τους γείτονές τους.

Από την άλλη πλευρά, οι αιτιάσεις της Αθήνας, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν παράλογες, λαμβάνοντας υπόψη μας και όλο το ιστορικό των τελευταίων είκοσι περίπου ετών, … εκτός βέβαια της Ιστορίας, της παράδοσης και όλων των άλλων παραμέτρων-δεδομένων, που καθόλου ευκαταφρόνητα δεν μπορούν να θεωρούνται!

Αγκάθι στη διαδικασία διευθέτησης του όλου θέματος – κατά την ταπεινή μου γνώμη, αποτελεί η έως τώρα στάση των Ηνωμένων Πολιτειών και όχι οι «διεκδικήσεις» των Σκοπιανών αυτές κάθε αυτές!

Οι Η.Π.Α., προσπαθώντας να «πατήσουν πόδι» με κάθε τρόπο στον Ευρωπαϊκό χώρο, δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν καμία ευκαιρία να πάει χαμένη. Αδιάφορο, φαίνεται, το γεγονός ότι δεν κατανοούν ούτε την Ιστορικότητα, ούτε την «θρησκευτικότητα» του χώρου μας. Φτάνει κανείς να ανατρέξει στις πρόσφατες δηλώσεις περί Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Matthew Nimitz ή στις δηλώσεις περί «Μακεδονίας» της H. Clinton, για να καταλάβει, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιδιώξουν με κάθε τρόπο την διατήρηση του κλίματος έντασης στην περιοχή προς, όφελός τους.

Εξάλλου, το Σκοπιανό αποτελεί ένα επιπρόσθετο βοηθητικό στοιχείο στην απρόσκοπτη ανάπτυξη της πολιτική τους «ηγεμονίας», ιδιαίτερα για την περίπτωση του Κοσόβου. Παράλληλα, ας μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι όλοι οι νέοι ενεργειακοί δρόμοι από την Κεντρική Ασία, με κατάληξη τη Δυτική Ευρώπη, θα περάσουν είτε από εμάς (έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλαδή) ή πέρα από τα βόρεια σύνορά μας. Και από αυτή την άποψη, το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, έχει δίκιο να υποστηρίζει ότι το θέμα επίλυσης της ονομασίας και όλων των παρελκόμενων αυτού, είναι διεθνές και όχι διμερές ζήτημα. Ευτυχώς, υπάρχουν και άλλες φωνές, και άλλες απόψεις, οι οποίες ενισχύουν την ελληνική προσπάθεια!

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, γνωρίζουν πολύ καλά ότι και η Ε.Ε. και μεγάλο κομμάτι της διεθνούς κοινότητας θα ταχθεί υπέρ των Ελληνικών θέσεων. Γνωρίζουν ότι η Εθνική μας Αντιπροσωπεία, δεν θα προχωρήσει σε κανενός είδους υποχώρηση ή συμβιβασμό, γι’ αυτό θα πρέπει να αναμένουμε μεταβολή στην αρχική τους τοποθέτηση επί του θέματος, προς μία κατεύθυνση που δεν θα θίγει κανένα από τα δύο μέρη.

Φαινομενικά, το ζήτημα μοιάζει να είναι διμερές, αν δεχθούμε ότι ο σφετερισμός ονομάτων και η παραχάραξη της Ιστορίας, προσβάλει το κοινό αίσθημα του λαού που πλήττεται άμεσα από αυτή την πρακτική, και τη στιγμή μάλιστα που σε κάθε ευκαιρία, η Σκοπιανή ηγεσία το πράττει απροκάλυπτα!

Όταν όμως, προσβάλλεται η αντικειμενικότητα της παγκόσμιας ή έστω της Ευρωπαϊκής Ιστορίας, όταν κινδυνεύει η σταθερότητα σε μια ευρύτερη και πολύπαθη γεωγραφική γωνιά του κόσμου, όταν εμπλέκονται άλλοι κι άλλοι, όταν το κράτος που προβάλλει αξιώσεις, οικονομικά και γεωστρατηγικά δεν είναι κυρίαρχο, τότε αυτό το πρόβλημα, που προσπαθεί να βρει λύση, μπορεί να χαρακτηρίζεται διμερές;

Άρα και σε αυτό το επίπεδο, οι αξιώσεις των Σκοπιανών στερούνται σοβαρότητας και επιχειρημάτων.

Από ‘κεί και έπειτα, πολιτικά, εμείς (και κανένας άλλος) είμαστε σε θέση να αναβάλλουμε για λίγο ή πολύ την ένταξη τους σε διεθνείς οργανισμούς, όσο κι αν οι Σκοπιανοί το τρέμουν αυτό το ενδεχόμενο και μας παρακαλούν ή μας προκαλούν για το αντίθετο…

Ας μην τρέφουν κανέναν ευσεβή πόθο. Κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης δεν μπορεί να υπάρξει από την πλευρά μας! Στο κάτω-κάτω, εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε. Οι Σκοπιανοί από την άλλη… πολλά! Στο χέρι τους είναι να επιλέξουν την προοπτική τους και την θέση τους μέσα στη διεθνή κοινότητα και την ευρωπαϊκή οικογένεια.

Χρήσιμο υλικό: Καθημερινή, Απόδημος

Παιδεία ενάντια στη Διαφθορά

Αν μη τι άλλο, οι απαιτήσεις της καθημερινότητας αυξάνουν για όλους μας δραματικά. Αυτό, κάποιους τους βολεύει… Για κάποιους άλλους, είναι δυσβάσταχτο. Για τους φορείς της διαφθοράς, όπου και αν βρίσκονται, με ό,τι και αν καταπιάνονται, αποτελεί το καλλίτερη ευκαιρία, το αναγκαίο προπέτασμα καπνού για να ξεδιπλώσουν τις επιδιώξεις τους και να τις φέρουν εις πέρας. Πάντα βέβαια εις βάρος των υπολοίπων.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι, όταν μιλούμε για διαφθορά στην διακυβέρνηση, δηλαδή, στην πολιτική και κοινωνική λειτουργία, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα για τους πολίτες, όποια ηλικία κι αν έχουν ή σε όποια κοινωνική διαστρωμάτωση κι αν τοποθετούνται. περισσότερα...

update #1, 08/08/08:
Ο αλχημιστής κ. Θάνος Βερέμης ή πώς να κάνετε μία ψευδομεταρρύθμιση στην εκπαίδευση

Περί Διαφθοράς...

Μια νέα ελπιδοφόρα προσπάθεια έχει ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό στο διαδίκτυο μέσα από το ιστολόγιο «Προτάσεις ενάντια στην Διαφθορά», με σκοπό τον διάλογο και την διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων που, ελπίζουμε πως θα ευαισθητοποιήσουν και τελικά θα υιοθετηθούν από όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας μας ούτως, ώστε να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η κοινωνία μας.

Η συγγραφική μου συμβολή σε αυτό το νέο εγχείρημα, έχει τίτλο «Εκπαίδευση: Η γενεσιουργός αιτία της Διαφθοράς».

"… Γενεσιουργός αιτία αυτής μας της κατάντιας, είναι η εκπαίδευση! Η ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης και ο τρόπος με τον οποίο… διδάσκεται(;). Δεν έχουμε σχολεία. Δεν έχουμε Πανεπιστήμια. Δεν έχουμε εκπαιδευτικούς λειτουργούς που να μπορούν να εμπνεύσουν στα παιδιά κάτι το διαφορετικό… κάτι το λίγο καλλίτερο…" περισσότερα…

εικόνες αντί σχολίου

Είναι αλήθεια πως, όταν βρεθείς οπουδήποτε στον κόσμο και θέλεις να πάρεις μια πρώτη εικόνα της καθημερινότητας του τόπου αυτού, δεν έχεις παρά να ρίξεις μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων του. Πέραν της προσέλκυσης αναγνωστών – που αποτελεί ίσως τον πιο σημαντικό παράγοντα, πριν την ενημέρωση, η επιλογή των εικόνων και των τίτλων της θεματολογίας που αναλύεται στο εσωτερικό τους, καταδεικνύει και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της καθημερινότητας.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αντί σχολίου αυτή τη φορά, αποφάσισα να αναδημοσιεύσω τα πρωτοσέλιδα των σημερινών απογευματινών εφημερίδων. Απολαύστε τα και νοιώστε περήφανοι, όπως νοιώθω κι εγώ, για την καθημερινότητά μας!

Πηγή: News 24/7

Τρεις και σήμερα για την super Tuesday

Με αυτή μου την ανάρτηση, θα επιχειρήσω μια συνολική προσέγγιση στα μηνύματα που διατυπώνονται κατά την τρέχουσα προεκλογική περίοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες ούτως, ώστε και να συνδράμω στην ενημέρωση όλων όσων ενδιαφέρονται, κυρίως όμως, να βοηθήσω τους Αμερικανούς πολίτες που ζουν στην χώρα μας, να αντιμετωπίσουν το όλο θέμα, μέσα από το πρίσμα ενός Έλληνα / Ευρωπαίου πολίτη, που θέλει να πιστεύει πως μπορεί να δει τα πράγματα όσο πιο αντικειμενικά γίνεται.

Οπωσδήποτε, οι Αμερικανικές προεδρικές προκριματικές εκλογές διαφέρουν και σε εικόνα και σε ποιότητα από οποιαδήποτε προεκλογική διαδικασία στις Ευρωπαϊκές χώρες. Αναμφισβήτητα, το ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στο Δημοκρατικό κόμμα, τους Clinton και τον Barack Obama. Σε αυτό, συνέβαλλαν πολλοί λόγοι.

Η αποτυχία της διακυβέρνησης Bush να δώσει πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα-προβλήματα των Αμερικανών πολιτών και η μάλλον «παράδοξη» ανάπτυξη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας τα τελευταία χρόνια, ήταν ένας από τους λόγους.

Η ισχυρή προσωπικότητα και ο χαρακτήρας της Hilary και του Barack και ο τρόπος διεκδίκησης των ψήφων στις μέχρι τώρα προκριματικές των Πολιτειών της Iowa, New Hampshire, Nevada, South Carolina, ήταν ένας άλλος.

Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Obama βρισκόταν 20 μονάδες πίσω από την συνυποψήφιά του. Μέχρι και την ήττα της στην Πολιτεία της Iowa, η Hilary Clinton αντιμετωπιζόταν αν όχι ως η επόμενη Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών… τουλάχιστον, ως το φαβορί για την νίκη της ηγεσίας του Δημοκρατικού κόμματος. Πλέον, τα πράγματα είναι ρευστά. Μπορεί τα δάκρυά της να έπιασαν τόπο στο New Hampshire, οι πολίτες όμως γνωρίζουν ότι με δάκρυα δεν επιτυγχάνεται ισχυρή και αποτελεσματική διακυβέρνηση.

Αυτό κάθε αυτό το γεγονός, έδειξε αδυναμία (πράγμα κατανοητό), έδειξε και πολιτική ανεπάρκεια, καθώς φάνηκε να αμφισβητεί έστω και για λίγο τις πολιτικές της πεποιθήσεις και τα σχέδια διακυβέρνησης κι έτσι ακύρωσε τα «35 χρόνια εμπειρίας» που με τόσο σθένος προβάλει σε κάθε περίπτωση και ευκαιρία! Έδειξε πως η «καρέκλα» είναι αυτοσκοπός και πως το πραγματικό της ενδιαφέρον εστιάζεται μόνον στην ανάληψη της εξουσίας!

Η Hilary προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα. Άρχισε να μέμφεται τον Obama, ενώ είχε δεσμευτεί για το αντίθετο, αναγνωρίζοντας το «πλεονέκτημά» της έναντι των άλλων υποψηφίων και άρχισε να χρησιμοποιεί τα ίδια συνθήματα του βασικού συνυποψήφιου της, προσπαθώντας παράλληλα να μεταβάλλει σιγά-σιγά την προεκλογική της τακτική.

Αξίζει να σημειώσουμε το γεγονός ότι ο Robert Reich στενός φίλος και συνεργάτης του Bill Clinton, έγραψε σε κάποιο blog ότι, τελικά, οι μομφές έναντι του Barack Obama, δεν θα ωφελήσουν κανένα και θα διώξει ψηφοφόρους αντί να φέρει…

Παράλληλα, η φυλετική αντιμετώπιση του Obama ως «μαύρου» και όχι ως υποψηφίου ο οποίος τυχαίνει να είναι μαύρος, από το στρατόπεδο των Clinton και κυρίως από τον ίδιο τον Bill Clinton, εξόργισε πλήθος ψηφοφόρων, κυρίως Αφρο-αμερικανών, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος, ο Bill Clinton, παραμένει ιδιαίτερα δημοφιλής ως το «κακό παιδί»…

Ασφαλώς, ο ρόλος του Bill Clinton είναι καταλυτικός. Με Αμερικανούς στρατιώτες στο Ιράκ, με την τιμή του πετρελαίου να έχει εκτοξευθεί στα ύψη, με τον Osama bin Laden ελεύθερο, με 46,000,000 Αμερικανούς ανασφάλιστους, με ρεκόρ αύξησης του Εθνικού ελλείμματος, με υπαρκτό το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, με την προβληματική εξωτερική πολιτική που παραδίδει η διακυβέρνηση Bush, με τα μεσαία εισοδήματα να συρρικνώνονται δραματικά, αμφιβάλλω πολύ για τον αν τα «35 χρόνια εμπειρίας» της Hilary Clinton μπορούν φέρουν την «Αλλαγή» που ευαγγελίζονται οι Δημοκρατικοί. Πέραν τούτου, τα λάθη συνεχίζονται. Μόλις προχθές αναφέρθηκε στα Σκόπια ως «Μακεδονία», πράγμα που δείχνει πως έχει σχηματοποιημένη άποψη, βασισμένη σε ελλιπή γνώση του θέματος. Άρα τι είδους εξωτερική πολιτική θα μπορούσε να ασκήσει;

Και αυτή δεν είναι μόνο η δική μου υποκειμενική άποψη. Εκατομμύρια Αμερικανών ψηφοφόρων σκέπτονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Στον αντίποδα, η έως τώρα επικράτηση του McCain από το στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων, είναι ένα θέμα που προβληματίζει θετικά και βάζει σε σκέψεις τον μέσο ψηφοφόρο.

Ο John McCain φαντάζει απίστευτα ελκυστικός και η πιθανή ανάληψη της ηγεσίας του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, θέτει σε κίνδυνο τα θεμέλια της πολιτικής των Clinton, καθώς ακυρώνει τα «35 χρόνια εμπειρίας». Για παράδειγμα: η Hilary επικαλείται αυτά τα 35 χρόνια, ως το καλλίτερο διαπιστευτήριο για την μετάβαση στον Λευκό Οίκο. Αν κοιτάξουμε 35 χρόνια πίσω, ο John McCain ήταν ήρωας πολέμου και η Hilary φοιτήτρια στην Νομική Σχολή του Harvard!

Οπωσδήποτε και ο Barack Obama, δεν μπορεί να συγκριθεί σε αυτό. Ούτε και χρειάζεται όμως. Ο Γερουσιαστής, επέλεξε τον δικό του δρόμο, χωρίς κυνισμό, χωρίς δαιμονοποίηση της αντίθετης γνώμης. Φαίνεται να έχει επίγνωση των απαιτήσεων έτσι, ώστε να δώσει νέα πνοή στους αραχνιασμένους δρόμους και διαδρόμους της Washington.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι, μαζί με το Hollywood, και η οικογένεια Kennedy τάσσεται ανοικτά υπέρ του Γερουσιαστή από το Illinois. Δεν φοβούνται μάλιστα να τον συγκρίνουν με τον John Kennedy, ο οποίος αδιαμφισβήτητα ήταν ένας από τους καλλίτερους Προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών.

Όμως, η επικράτηση του ενός ή του άλλου στην ηγεσία του κόμματος, είναι μόνο ο μισός δρόμος. Από κει και ύστερα αρχίζουν τα δύσκολα κι εκεί ακριβώς θα φανεί το όραμα διακυβέρνησης του μελλοντικού Προέδρου, όποιος και αν είναι αυτός.

Θα μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να εγκαταλείψουν την «παλαιά» πολιτική;
Θα μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να εφαρμόσουν μια πιο ορθολογική διακυβέρνηση σεβόμενοι διαφοροποιήσεις εντός και εκτός των τειχών;
Θα μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να επαναφέρουν το βιοτικό επίπεδο των Αμερικανών πάλι, σε ικανοποιητική στάθμη;
Θα μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν την κοινωνική πρόνοια κτήμα όλων των πολιτών;
Θα μπορέσει η νέα διακυβέρνηση να επαναφέρει τη σιγουριά και την ασφάλεια στους Αμερικανούς πολίτες;
Θα μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να συνεργαστούν με τη διεθνή κοινότητα, με ίσους όρους, σε θέματα που μας απασχολούν όλους, όπως το περιβάλλον, η ασφάλεια, η οικονομία…;
Θα είναι σε θέση η νέα διακυβέρνηση να εγκαταλείψει την πολιτική των αδιεξόδων μέσα στο διεθνές πολιτικό / κοινωνικό / πολιτισμικό / μορφωτικό / οικολογικό γίγνεσθαι;

Πηγές: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος", "Times", "Το Βήμα", "Embassy", "The Jordan Times", "The Amherst citizen", chouvi.blogspot.com