Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Ο εφιάλτης στον δρόμο ... χωρίς διόδια: Τί άλλαξε;

Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από εκείνο που μπορεί να δοκιμάσει κάποιος, όταν γνωρίζει ή μαθαίνει εκ των υστέρων ότι οι σκέψεις του ή οι απόψεις του αυτόνομες ή εντός μιας ευρύτερης συλλογικής προσπάθειας καταφέρνουν να επιφέρουν ένα μικρό, ελάχιστο αποτέλεσμα σε μία καθημερινότητα άρρωστη και προβληματική, που ενοχλεί και καταπιέζει... που πολλές φορές καταδικάζει τους πολίτες να ζουν, να εργάζονται να μετακινούνται και να ονειρεύονται με κίνδυνο ακόμη και της ίδιας τους της ζωής! 

Πριν από ένα μήνα περίπου, από αυτό εδώ το ιστολόγιο, έγραφα στην ανάρτησή μου " Ο εφιάλτης στον δρόμο ... με ή χωρίς διόδια":

Το 2008 είναι μία χρονιά πολλών αλλαγών για την εργασία μου καθώς - μεταξύ άλλων, δεν χρειάζεται και να ταξιδεύω τόσο συχνά όσο παλαιότερα. Έτσι, αγαπημένες διαδρομές όπως η Ναυπάκτου-Ιτέας δεν αποτελούν για μένα μέρος της επαγγελματικής μου ρουτίνας τώρα πια, αλλά ευχάριστο περάσμα από την μία πλευρά της Ελλάδας στην άλλη. Ακόμη περισσότερο, μπορώ πλέον να διακρίνω ακόμη και την πιο ελάχιστη μεταβολή του δρόμου και του τοπίου τριγύρω.

Και εκεί ήταν που αντίκρυσα ιδίοις όμμασι το γελοίον του πράγματος!!! Είχαν τοποθετήσει - σε... "επιλεγμένα" σημεία - κάμερες ελέγχου της ταχύτητας(!). Όσοι έχουν ταξιδέψει από Ναύπακτο προς Λαμία και το αντίστροφο, τουλάχιστον για μία φορά στην ζωή τους, γνωρίζουν ότι είναι ένας δρόμος δύσκολος και επικίνδυνος, για τον οδηγό που δεν τον γνωρίζει, όχι όμως λόγω κίνησης αλλά, επειδή ο σχεδιασμός του ήταν και είναι προβληματικός (προδιαγραφές 1821), ενώ το οδόστρωμα σε αρκετά σημεία έχει τα κακά του χάλια! Ειδικά το κομμάτι Ιτέας-Ναυπάκτου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κι ως "δρόμος-φάντασμα", αφού τον αφήνουν στην μοίρα του που δεν είναι άλλη από την φυσική του αποσύνθεση χρόνο με τον χρόνο.

Σε αυτόν λοιπόν τον δρόμο, τα "τσακάλια" του "αρμοδίων" Αρχών επέλεξαν να τοποθετήσουν κάμερες για να ελέγξουν τί; Την κυκλοφορία που εκ των πραγμάτων είναι αραιή και ιδιαίτερα αργή, αφού ο δρόμος δεν προσφέρεται σε "τσαχπίνιδες" οδηγούς; Κι όχι μόνον αυτό! Αντί να τοποθετήσουν τις κάμερες σε σημεία που θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν, τις έχουν τοποθετήσει στους... "αγρούς" και τις "εξοχές"! Το χειρότερο απ' όλα; Οι "υπεύθυνοι" του όλου "εγχειρήματος", πληρώνονται για την ... "δική μας ασφάλεια"! Πληρώνονται και για τις ανοησίες τους!

Έπειτα από ένα μήνα, κάνοντας την ίδια ακριβώς διαδρομή, παρατήρησα αρκετές αλλαγές που για πρώτη φορά ήταν τόσο πολύ εμφανείς! Εντοπίστηκαν διορθώσεις και νέα ασφαλτόστρωση ορισμένων μεγάλων τμημάτων του οδοστρώματος, ενώ επισημάνθηκαν με έντονη λευκή-κόκκινη σήμανση οι πολύ επικίνδυνες στροφές του δρόμου. Μέσα σ' ενα μήνα - πιστεύω - πως αυτές οι βελτιώσεις είναι οι ελάχιστες που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν, αποτελεί όμως θετική κίνηση για την ασφάλεια των οδηγών και όλων όσων κινούνται επί της συγκεκριμένης τέως εθνικής οδού!

Χρειάζονται ακόμη περισσότερα!

α) Περισσότερη σήμανση στις κατά τόπους κατοικημένες περιοχές.

β) Ολοκληρωτική διόρθωση του οδοστρώματος με διαπλατύνσεις, διόρθωση κλίσης στροφών,  αντικατάσταση και όχι απλή συντήρηση της ασφάλτου,

γ) Διόρθωση και επαναπροσδιορισμό ορίων ταχύτητας...

... Ενδεχομένως, κι αρκετές ακόμη πιο ειδικές παρεμβάσεις τις οποίες δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω καθώς δεν είμαι συγκοινωνιολόγος. Παρ' όλα αυτά, επειδή η ασφάλειά μας προέχει και πρέπει να επικροτούμε κάθε θετική ανταπόκριση απ' όπου κι αν προέρχεται, όσο μικρή ή μεγάλη κι αν είναι, δεν μπορώ παρά να αισθάνομαι λίγο περισσότερο ασφαλής νιώθοντας ότι κάπου, κάποιος ενδιαφέρεται και δείχνει αποφασισμένος να εργαστεί για το καλό όλων μας!   

EU Fights For Nabucco's Future

By Ahto Lobjakas

pipeline BRUSSELS -- The fate of the Nabucco pipeline project appears to be hanging by a thread. No EU official would publicly admit this, but the signs tell their own story. First, as a senior EU official told reporters in Brussels on November 4 on condition of anonymity, transit talks with Turkey have stalled. Second, Azerbaijan is dithering between competing Russian and EU bids for its gas exports, which are crucial to bringing Nabucco on line in 2012 as planned. Third, in the long term, Azerbaijani gas alone will not be sufficient. The EU official said that "other countries in the region" must supply most of the 31 billion cubic meters (bcm) of gas Nabucco is expected to carry by 2020.

But Iran, with the world's second-largest reserves, remains off-limits as long as it continues to enrich uranium. And Turkmenistan, with its enormous export potential, has yet to decide whether to invest in a trans-Caspian pipeline linking it to Azerbaijan -- and Nabucco. The common thread for all these countries, and the EU as the ultimate beneficiary of the 3,300-kilometer-long pipeline, is the question of intent and commitment.

EU Makes Its Case
On November 5-7, EU Energy Commissioner Andris Piebalgs will visit Turkey and Azerbaijan to demonstrate the bloc's continued commitment to Nabucco.

"The first objective of this trip is to show the political commitment of the European Commission to the Nabucco project and to reaffirm once more that we are convinced that it is going to be online according to the planned timetable," says Piebalgs' spokesman, Ferran Tarradellas.

The Russian-Georgian conflict sent shock waves through the region and among potential investors. But official Brussels remains steadfast in the belief that Nabucco is safe from Moscow's interference. "Russia would jeopardize its reputation as a reliable supplier" to the EU if it acted in any way to damage Nabucco, said one official.

However, none of Nabucco's essential building blocks is currently in place. Turkey continues to hold out for a better transit deal while Azerbaijan has yet to formally commit its gas exports to the project. Tarradellas says that while Piebalgs' visit is a sign that the EU is upping the ante in its talks with the two countries. "We're going to discuss also the remaining differences with the Turks and the question of the transit of the gas through Turkey," he says, "and then we're going to be visiting Azerbaijan, which will be probably be the first supplier of gas for the Nabucco pipeline."

The senior EU official who spoke on condition of anonymity said that, apart from charging a transit fee, Turkey wants to divert 15 percent of Nabucco's gas for cheap domestic use. As Azerbaijan is insisting on selling its gas at European market rates minus transit costs, the Nabucco consortium and its subsidiaries in Turkey, Bulgaria, Romania, Hungary, and Austria would be left to pick up the tab. Piebalgs is keen to break the deadlock before the end of the year. In Turkey this week he will meet with the country's president, prime minister, foreign minister, and economy minister.

Where Will Gas Come From?
Azerbaijan, meanwhile, has yet to decide to whom to sell the estimated 7-9 bcm of gas it is able to export annually in the early years of Nabucco's operations. The senior Brussels official said EU companies are pitted against Russian competitors. There are fears in the EU that Russian political pressure could clinch the deal for Russian bidders. A decision is expected sometime in 2009.

EU officials say that the fact that Piebalgs has secured a meeting with Azerbaijani President Ilham Aliyev is a sign of "interest" on the part of Baku in doing business with the EU. But Azerbaijan's gas reserves, even if supplemented by the planned expansion of the Shah Deniz field, will not be sufficient to keep Nabucco in business.

And this is where Nabucco currently hits a wall. Iran will remain untouchable  in trade terms as long as it refuses to cease uranium enrichment. Like Azerbaijan, Turkmenistan and Kazakhstan can be swayed by Moscow's cash -- or outright pressure. And even if Turkmenistan's recently confirmed reserves of 14 trillion bcm dwarf Russia's own transit capacity, Moscow will be seeking to deny the EU a piece of the pie.
Piebalgs is hoping to soon visit Turkmenistan and Kazakhstan, his aides say. This leaves Iraq and Egypt as the only other viable regional suppliers for Nabucco -- with one extremely unstable and the other rather remote.

Meanwhile, EU officials reject suggestions Nabucco could eventually carry Russian gas diverted south. This, they say, would defeat the purpose of Nabucco -- which is to diversify supplies. (Competing Russian projects, such as South Stream, are not seen as a problem, however. The EU's growing demand for gas will make sure it has a market and the diversification of transport routes is a good in itself).

If the degree of insecurity associated with the 8 billion-euro ($10.3 billion) project coupled with the global financial crisis is making potential investors nervous, officials in Brussels remain serene. When pressed, they do point out, however, that should private investors balk, public lenders such as the European Investment Bank and the World Bank stand ready to step in.

Initially published at RFE/RL

Copyright (c) 2008. RFE/RL, Inc. Reprinted with the permission of Radio Free Europe/Radio Liberty, 1201 Connecticut Ave., N.W. Washington DC 20036.

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Από τα πρώτα σχόλια με την ευκαιρία της εκλογής του B. Obama στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών

Διθυραμβικά, ζωντάνα και γεμάτα από αισιοδοξία είναι τα περισσότερα σχόλια του Τύπου και των απλών πολιτών σε ολόκληρο τον κόσμο, φαντάζομαι, πιο πολύ στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και στις χώρες με τις οποίες έχει κατά κάποιο τρόπο δεσμούς ο νεοεκλεγής Πρόεδρος, όπως η Ινδονησία και η Κένυα. Αργότερα, πιθανόν να γράψω και την δική μου άποψη σχετικά, κυρίως για ό,τι έχει να κάνει με την χώρα μας όμως για την ώρα, αξίζει να δούμε κάποια σχόλια και σκέψεις, από άλλες περιοχές αυτού του πλανήτη.

Από δεκάδες αναρτήσεις, άρθρα και σχόλια, επέλεξα να αναδημοσιεύσω από το ιστολόγιο Kenyan Pundit την άποψη του διαχειριστή του, η οποία πιστεύω ότι είναι πολύ πραγματική, ανθρώπινη και αντικειμενική και είναι μία άποψη κοινή για πολλά εκατομμύρια συνανθρώπων μας σε ολόκληρο τον κόσμο:

Like most of the rest of the world, I’m hoping that I’m waking up to a moment in history. Beyond the sheer glee of an Obama victory, there’s just the awesomeness of having been around during what will be one for the record books. During my student days I remember being wistful at times when hearing about historic leaders and historic times, and now there’s an opportunity to live it. A lot of ink has been spilled over why Obama is popular globally and just how disappointed people will be because of high expectations - I think that’s missing the larger point. Will Obama under-deliver, probably yes. But when was the last time an individual (especially that young people can relate to) inspired THE WORLD to think that things could be different and better, and that there is such a thing as a non-crappy politician?

And for those (Kenyans) who are being derisive about Kenyans trying to “own” Obama. Bah! Yes, it’s unrealistic to think that his election will change U.S. policy practically as far as Kenya goes, but I don’t think there’s anything wrong with Kenyans going overboard with Obama-mania and what he represents for us.

Now if only we can translate our aspirations for him to our aspirations for Kenyan leaders! Would Barack Obama have made it as a Kenyan politican (or even African) - almost certainly not…we excel in trashing intellectual, ethical, different, individuals who want to participate in public service. In Obama’s own words, “…For as long as I live, I will never forget that in no other country on earth is my story even possible.” Lets work to change this people.

Kudos America for doing the right thing and for reminding us that the American dream is still alive and well.