Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

Ο Τουρκικός αμοραλισμός...

... επιμένει να καταπονεί την συμπαθή μας κατά τ΄άλλα Τουρκία. Για μία ακόμη φορά ο Σύλλογος Βακουφίων Ιστορικών Μνημείων και Περιβαλλοντολογικών Υπηρεσιών, προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας της Τουρκίας, έπειτα από την άρνηση του Πρωθυπουργού στην ικανοποίηση του αιτήματός τους και ούτε λίγο ούτε πολύ, απαίτησε την ακύρωση της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου το 1934, με την οποία η Αγία Σοφία από τέμενος μετατρεπόταν σε μουσείο.


Ο εν λόγω Σύλλογος πολλές φορές στο παρελθόν έχει προσπαθήσει να ανακαινίσει το ζήτημα, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Αυτή τη φορά όμως, οι εκπρόσωποί του ήταν ιδιαίτερα ευρηματικοί στα επιχειρήματα που διατύπωσαν καθώς, “δεσμεύθηκαν” ότι μια ενδεχόμενη θετική απόφαση στο αίτημά τους, δεν θα είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή της μουσειακής αξίας του χώρου, αν κάτι τέτοιο επιβαλλόταν από το “εθνικό συμφέρον”...

Το 10ο Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε ομόφωνα την προσφυγή, σημειώνοντας ότι η χρήση της Αγίας Σοφίας ως μουσείο «δεν αντιτίθεται στο δίκαιο». Η απόφαση του ΣτΕ αναφέρεται στην ιστορική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου του 1934, με την οποία αποφασίστηκε ότι η έκταση που καταλαμβάνει η Αγία Σοφία, το μαυσωλείο, καθώς και ο μεντρεσές και τα υπόλοιπα ακίνητα που βρίσκονται στο χώρο της Αγίας Σοφίας, μετατράπηκαν σε μουσείο, ενώ υπενθυμίζεται ότι η ιστορική περιοχή της Κωνσταντινούπολης εντάχθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1985 στον κατάλογο της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Επίσης, στην απόφαση του ΣτΕ σημειώνονται τα εξής: «Η χρήση ως μουσείου της Αγίας Σοφίας, η οποία αποτελεί κοινή κληρονομιά και είναι ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Κωνσταντινούπολης, με σκοπό να ανταποκριθεί λειτουργικά στο ρόλο της ως ένα σημαντικό παράδειγμα πολυπολιτισμικότητας, ένα πρότυπο αρχιτεκτονικών, τεχνολογικών και τοπογραφικών αξιών της κοινωνίας, καθώς και ως ένα μνημείο σημαντικής ιστορικής σημασίας, δεν αντιτίθεται στους νόμους».

Τί σχόλιο να κάνει κανείς; Από τη μια συμπλέγματα κατωτερότητας και ζήλεια έναντι των ελλήνων και της κληρονομιάς τους (τί άλλο;) και από την άλλη ανάγκη ενίσχυσης του κοινωνικού ιστού της χώρας με όχημα την θρησκεία και τον φανατισμό.

Θυμίζει λίγο την “ισλαμοφοβία” κάποιων λίγων βορειοευρωπαίων που προσπαθούν να διασκεδάσουν τον φόβο τους γελοιοποιώντας ένα ολόκληρο θρησκευτικό πληθυσμό και το ίδιο το πιστεύω του!

Σε αυτά τα “παιχνίδια” εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι και θα συνεχίζεται αυτή η κατάσταση όσο θα λείπει ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια θα τίθεται ως θέμα προς “διαπραγμάτευση”...

Να γιατί είναι επιτακτική η ανάγκη ανάπτυξης της εξωτερικής πολιτικής, της εξωτερικής μας πολιτικής σε πολλά επίπεδα... Να γιατί θα πρέπει η εξωτερική μας πολιτική να γίνει επιτέλους πολυθεματική και ευέλικτη σε ό,τι αφορά στους ανθρώπους που θα ν΄αναλάβουν αυτό το δύσκολο έργο.

Δεν μπορούμε πλέον να κρυβόμαστε πίσω από την δική μας σκιά. Δεν μπορούμε να σιωπούμε κάθε φορά που κάποιος επιμένει από μόνος του να γελοιοποιηθεί... και μάλιστα εις βάρος μας. Τα ίδια κάναμε και στο Σκοπιανό. Γνωστά τα αποτελέσματα...



update #1, 4/07/08: αναφορικά με την διαχείριση πολιτιστικών μνημείων στην Σικελία

Η αναφορά στην ανάπτυξη πολυεπίπεδης εξωτερικής πολιτικής δεν ήταν καθόλου τυχαία και η πρόθεση της τοπικής κυβέρνησης της Σικελίας να προσφέρει σε ιδιώτες την οικονομική εκμετάλλευση της λεγόμενης Κοιλάδας των Ναών και άλλων σπουδαίων αρχαιολογικών χώρων της Κάτω Ιταλίας, δικαιολογεί απόλυτα την ανησυχία που εκφράζεται από πολλές πλευρές σχετικά με τον τρόπο που όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά ο ελληνισμός ολόκληρος αντιμετωπίζεται και σε πολλές περιπτώσεις βάλλεται από πρόσωπα ή κάθε είδους συμφέροντα με στόχο την συρρίκνωσή του. (Μου θύμισε την έντονη και πολύμηνη επικοινωνία που είχα με τον George Στεφανόπουλο πριν από δέκα χρόνια περίπου, όταν ο ίδιος εξέφραζε τους φόβους του και την αγωνία του, παράλληλα με τους φόβους και τις αγωνίες του συνόλου της ελληνικής ομογένειας στις ΗΠΑ, για την προσπάθεια ορισμένων κέντρων και παράκεντρων εξουσίας στην παραχάραξη της ελληνικής ιστορίας, της γλώσσας και του πολιτισμού). Το θέμα λοιπόν, δεν είναι κάτι άγνωστο ή κάτι το καινούριο που θα πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη... έστω κι αν οι περισσότεροι έλληνες "κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου".

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η αντίδραση της ελληνικής πλευράς ήταν άμεση και έχει ήδη προγραμματιστεί συνάντηση του έλληνα Υπουργού Πολιτισμού με τον αρμόδιο Ιταλό συνάδελφό του για την ερχόμενη εβδομάδα, με αντικείμενο συζήτησης το συγκεκριμένο ζήτημα.


διαβάστε επίσης:

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Νέα Δημοκρατία... κάθε λίγο και λιγάκι...


(αντιγράφω, όπως ακριβώς βρέθηκε στο internet. Ο σύνδεσμος http://www.parliament.gr/sioufas/press/Deltia/2002/12_2002/(11-12-02)foros.doc, που οδηγεί στο αυθεντικό κείμενο, κατά έναν παράξενο τρόπο δεν λειτουργεί...)


Αθήνα, 11 Δεκ. 02

Εκβιάζουν τους μικρομεσαίους,

τρομοκρατούν τον κόσμο

ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Η ΝΕΑ ΦΟΡΟΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ


Δήλωση του Δημήτρη Σιούφα
Γενικού Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ

«Είχα επισημάνει την περασμένη εβδομάδα ότι η κυβέρνηση αφού στέγνωσε τα ταμεία του κράτους επιχειρεί τώρα να στεγνώσει ολοκληρωτικά και κάθε δραστηριότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην ελληνική περιφέρεια. Άκουσα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ξεχασμένοι Έλληνες στην ξεχασμένη Ελλάδα και δεσμεύτηκα ότι η Νέα Δημοκρατία θα φέρει στη Βουλή τη νέα φοροεισπρακτική επιδρομή που εξαπέλυσε η Κυβέρνηση για να καλύψει την αποτυχία της και την ανεπάρκεια του κράτους».

Τα παραπάνω δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρης Σιούφας αμέσως μετά την κατάθεση σχετικής ερώτησης μέσω της Βουλής προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών. Το πλήρες περιεχόμενο της ερώτησης έχει ως παρακάτω:

«Η δραματική κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας, η σημαντική υστέρηση των φορολογικών εσόδων του έτους 2002, η αναποτελεσματικότητα του κράτους και των μηχανισμών του και τέλος η λανθασμένη κυβερνητική στόχευση σ΄ ό,τι αφορά στον έλεγχο της παραοικονομίας και της μεγάλης φοροδιαφυγής οδηγούν την κυβέρνηση σε λήψη μέτρων ή μεθοδεύσεων που κινούνται έξω και πέρα από τη σφαίρα του σεβασμού προς τους πολίτες, στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό και αποδυναμώνουν την αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος.

Είναι φανερό πως το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης μπροστά στα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε, επιστρατεύει μέσα και μεθοδεύσεις ανευθυνότητας και προχειρότητας με θύματα την επιχειρηματικότητα και κυρίως τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις.

Έχουμε επισημάνει με καθαρότητα πως η εφεύρεση του λεγόμενου "αυτοελέγχου" της εξαετίας 1993-1998 δεν είναι αποδεκτή από τη Νέα Δημοκρατία γιατί αδικεί τους φορολογούμενους πολίτες, εισάγει κεφαλικό φόρο επί δικαίων και αδίκων, απαξιώνει τους φοροελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους και συμβάλλει αρνητικά στην εμπέδωση φορολογικής συνείδησης στους πολίτες. Αναδεικνύει ταυτόχρονα την αδυναμία του φορολογικού συστήματος, εκπέμπει κοινωνική σκληρότητα και απορυθμίζει την οικονομική ζωή στην χώρα.

Το σύστημα εξουσίας και πιο συγκεκριμένα οι εισπρακτικοί μηχανισμοί -κατ’ εντολή βέβαια της Κυβέρνησης- έχουν εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου φοροειπρακτική επιδρομή. Θέτουν κάθε μικρό και μεσαίο επιχειρηματία μπροστά στο δίλημμα «είτε μπαίνεις τώρα στη ρύθμιση της συνάφειας είτε αρχίζουμε αμέσως έλεγχο της επιχείρησης».

Επιχειρούν να τρομοκρατήσουν και εκβιάζουν τον κόσμο, για να εισπράξουν ό,τι μπορούν, όσο πιο γρήγορα μπορούν.

Είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση αφού στέγνωσε τα ταμεία του κράτους επιχειρεί τώρα να στεγνώσει ολοκληρωτικά και κάθε δραστηριότητα των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων και στη ελληνική περιφέρεια.

Παράλληλα, ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα η κυβέρνηση θα εξαπολύσει νέα φοροεισπρακτική επιδρομή – και δεν θα διστάσει να φτάσει σε κατασχέσει κινητής και ακίνητης περιουσίας σε βάρος ιδιωτών, επιχειρήσεων και φορέων- προκειμένου να καλύψει την τεράστια υστέρηση κρατικών εσόδων και την αποτυχία της στην εκτέλεση του προϋπολογισμού.

Οι απειλές και οι πιέσεις προς τους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες, οι φοροτρομοκρατικές επιστολές προς τους φορολογούμενους, η μετατροπή της προαιρετικής σε υποχρεωτική ρύθμιση της εξαετίας, πριν τη λήξη της προθεσμίας και οι εφ' άπαξ καταβολές φόρων φανερώνουν τη νοοτροπία των κυβερνώντων αλλά και το μέγεθος του προβλήματος στην οικονομίας της χώρας.

Είναι φανερό πως η κυβέρνηση διαχειρίζεται με το χειρότερο τρόπο τον υπόλοιπο πολιτικό χρόνο μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές. Δεν έχει ή δε θέλει να κατανοήσει την ανάγκη αλλαγής της οικονομικής της πολιτικής.

Ενώ ο μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η προώθηση πολιτικών ανάπτυξης και η πάταξη της διαφθοράς που μαστίζει το δημόσιο βίο αποτελούν άξονες στους οποίους μπορούμε να πορευθούμε με αισιοδοξία αλλά και αποτελεσματικότητα, η κυβέρνηση παρουσιάζει έλλειμμα πολιτικής και περίσσευμα αυτοσχεδιασμών.
Ύστερα από τα παραπάνω,

ΕΡΩΤΑΤΑΙ

Ο κ. Υπουργός στον οποίο απευθύνεται:

Είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να συνεχίσει την αντιδημοκρατική και προσβλητική για την επιχειρηματικότητα διαδικασία που ήδη εφαρμόζει;

Σχεδιάζει η κυβέρνηση να εξαπολύσει νέα φοροεισπρακτική επιδρομή και τι σημαίνει αυτό; Πώς προέκυψε η ανάγκη αυτή και γιατί επιλέγονται οι σχετικές μεθοδεύσεις;

Είναι στις σκέψεις της η παράταση της προθεσμίας και μετά την 31/12/2002;

Με τέτοιες φοροπροχειρότητες θα πορευθούμε στο δρόμο της πραγματικής σύγκλισης με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες;

Εδώ και δύο χρόνια ακούμε για νέο αναπτυξιακό νόμο που θα έφερνε η κυβέρνηση στη Βουλή. Τι θα γίνει με αυτή την υπόθεση;

Επιμένει ακόμη ότι ο "αυτοέλεγχος" είναι ελεγκτικό αποτέλεσμα του φοροελεγκτικού μηχανισμού του Υπουργείου ή εν πάση περιπτώσει μια διαδικασία ενταγμένη στη λεγόμενη φορολογική μεταρρύθμιση;»

Την ερώτηση υπογράφουν οι Δημήτρης Σιούφας, Προκόπης Παυλόπουλος, Σταύρος Δήμας, Γεώργιος Αλογοσκούφης, Αδάμ Ρεγκούζας, Νικόλαος Νικολόπουλος, Θεόδωρος Σκρέκας, Ηλίας Καλλιώρας, Γεώργιος Καλαντζής, Δημήτρης Κωστόπουλος, Νικόλαος Λέγκας, Μιχαήλ Λιάπης, Ελευθέριος Παπαγεωργόπουλος, Έλσα Παπαδημητρίου, Γεώργιος Τρυφωνίδης, Αριστείδης Τσιπλάκος, Σάββας Τσιτουρίδης

@


το σχόλιο μάς: Φαντάζομαι, θα αναγνωρίζετε πολλούς από τους υπογράφοντες... Αυτά έλεγε η Νέα Δημοκρατία πριν από λίγα χρόνια, και αυτά ήταν που την έφεραν στην εξουσία. Όμως, ο παραλογισμός εκείνων που ονειρεύονται καρέκλες, αξιώματα και τιμές, δεν τους επιτρέπει να καταλάβουν ότι η πραγματικότητα των πολιτών είναι πολύ διαφορετική από την δική τους!

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί εξαιρετικό δείγμα εξαπάτησης των ελλήνων πολιτών που, σήμερα αντί να απολαμβάνουν τους κόπους τους, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια κυβέρνηση (την κυβέρνηση της ΝΔ, της ίδιας ΝΔ που άλλα υποστήριζε στο πρόσφατο παρελθόν) η οποία λειτουργεί εκδικητικά, πρόχειρα και καταστρεπτικά, λεηλατώντας και τα τελευταία λεπτά του εισοδήματος των ελλήνων πολιτών.

Βέβαια, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι ο τρόπος λεηλάτησης είναι πιο έξυπος και πιο εκλεπτυσμένος... γι' αυτό άλλωστε και ο Κώστας Καραμανλής θεωρείται ο καταλληλότερος Πρωθυπουργός, διαχειριστής δηλαδή της καθημερινότητας!

Αφού λοιπόν είναι ο καταλληλότερος... τους ακατάλληλους τί τους θέλει δίπλα του;




Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

Σχετικά με την εξωτερική πολιτική των Τούρκων

Μία ακόμη δήθεν επιτυχία της τουρκικής διπλωματίας - αναμενόμενη κατά τ' άλλα πρόκληση - έφερε την Θράκη και τους έλληνες μουσουλμάνους της περιοχής, στο επίκεντρο των συζητήσεων στην Σύνοδο των Υπουργών εξωτερικών του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης.

Η Σύνοδος πραγματοποιήθηκε στην Ουγκάντα (18-20 Ιουνίου 2008) και ως συνήθως, εξέφρασε με τον πιο επίσημο τρόπο ευσεβείς πόθους και βλέψεις των χωρών-μελών της Διάσκεψης...

Τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις της Συνόδου μπορείτε να τα βρείτε εδώ:


Σε ό,τι αφορά την Τουρκία έχω να κάνω ένα μικρό σχόλιο ούτως, ώστε να καθησυχάσουν όλοι εκείνοι που φοβούνται ανατροπές και φαντάζονται σενάρια... όχι απαραίτητα αβάσιμα. Η Τουρκία πάντα σε περιόδους πολιτικών της κρίσεων και κοινωνικών αναταραχών, επιστρατεύει την εξωτερική της πολιτική έτσι, ώστε να υποβαθμιστεί το πρόβλημα που η ίδια αντιμετωπίζει στο εσωτερικό. Αποτελεί γνωστή τακτική καθεστώτων με ελλιπή δημοκρατική θεώρηση των πραγμάτων που νομίζουν ότι, έτσι τονώνουν το αίσθημα εθνικής ασφάλειας των πολιτών τους και πως διασφαλίζεται ο ρόλος τους (νομιμοποίηση επιδιώξεων) στο διεθνές πολιτικό γίγνεσθαι.

Το κακό στην όλη υπόθεση είναι, πως η τουρκική διπλωματία βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην διεκδίκηση όλων εκείνων των ζητημάτων που συνθέτουν την εξωτερική της πολιτική (συμπεριλαμβανωμένων και των ελληνοτουρκικών) διότι, η ελληνική εξωτερική πολιτική παρουσιάζεται από αβέβαιη έως άτολμη σε ό,τι αφορά στους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να ανακόψει τον τουρκικό επεκτατισμό.

Και αυτό, θα μπορούσε να είναι εύκολη υπόθεση για την ελληνική διπλωματία, αν αναλογιστεί κανείς ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας φαντάζει τουλάχιστον για την ώρα “όνειρο θερινής νυκτός”...

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως, κάθε χώρος διαβούλευσης – σημαντικός ή ασήμαντος – όπως ο ΟΙΔ, εγκυμονεί απόψεις, σκέψεις, πολιτικές, επιδιώξεις που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, βρίσκουν διέξοδο στην διεθνή τους νομιμοποίηση, τουλάχιστον στην συνείδηση της διεθνούς κοινής γνώμης (που συνήθως δεν εμβαθύνει στην φύση του κάθε ζητήματος και δεν κρίνει αντικειμενικά) και αυτό ίσως είναι το πιο ανησυχητικό και κάτι το οποίο θα μας δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον, γι΄αυτό και θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην ενημέρωση των πολιτών.

Παράλληλα, αυτό είναι και το πεδίο στο οποίο αποτελεσματικά – περισσότερο σήμερα παρά ποτέ – η ελληνική εξωτερική πολιτική, θα μπορούσε να επιτύχει θεαματικά αποτελέσματα, τόσο για την αναβάθμιση του ρόλου της χώρα μας στο διεθνές κοινωνικοπολιτικό παιχνίδι, όσο και στο “μπλοκάρισμα” πολιτικών επιδιώξεων χωρών όπως η Τουρκία ή τα Σκόπια ή η Αλβανία που προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποκομίσουν παντός είδους οφέλη εις βάρος της χώρας μας. Εξάλλου, ο ρόλος που έχουμε επιλέξει ως χώρα να διαδραματίζουμε στον χώρο της Βαλκανικής ως σταυροδρόμι Ανατολής-Δύσης, αυτό επιβάλλει!

Θέλω να πιστεύω ότι το ελληνικό Υπουργείο των εξωτερικών έχει στα σχέδια του έτοιμη πρόταση ενεργοποίησης και της λεγόμενης διπλωματίας των πολιτών, μεταξύ άλλων, που θα ενισχύσει την εξωτερική μας πολιτική και θα την εμπλουτίσει με περισσότερα στοιχεία σε όλα τα επίπεδα.

Ενδεχομένως, η καταγγελία του ψηφίσματος CFM-35/2008 που καταφέρεται εναντίον της Ελλάδος, στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα να είναι επιβεβλημένη δεδομένου ότι, το εν λόγω ψήφισμα αφορά στα εσωτερικά χώρας-μέλους της Ε.Ε. και αμφισβητεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απολαμβάνουν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή εθνικής καταγωγής.

Μέχρι τότε, θα ήθελα ο κ. Babacan να απαντήσει σε δύο-τρία ερωτήματα που όλη η διεθνής κοινότητα θέτει:

Υπό ποιό καθεστώς σήμερα ζουν και αναπτύσσονται οι εθνικές / θρησκευτικές / κοινωνικές μειονότητες στην Τουρκία;

Πόσο σεβαστά είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία;

Πόσο σεβαστή είναι η αντίθετη άποψη;

Κατά πόσο είναι σεβαστή η ελευθερία του λόγου;

Κι εφόσον η ανάρτηση αυτή συντάχθηκε με την ευκαιρία της πραγματοποίησης της Συνόδου των Υπουργών εξωτερικών του ΟΙΔ, θα ήθελα ο κ. Babacan να μπορούσε να μας απαντήσει κατά πόσο οι χριστιανικές κοινότητες εντός της επικράτειας των ισλαμικών χωρών που μετέχουν στον ΟΙΔ, χαίρουν ελευθερίας και σεβασμού των δικαιωμάτων τους...

update #1, 01/07/08:

update #2 σχετικά με την πολιτική κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας, 02/07/08:

update #3, 03/07/08:

update #4, 05/07/08:

update #5, 06/07/08

update #6, 08/07/08:

update #9, 09/07/08:

update #10, 10/07/08:
Nα διαβάζουμε, για να μαθαίνουμε...

update #11, 26/10/08:
Αμετάβλητη η τουρκική εξωτερική πολιτική