Ο πονοκέφαλος των Σκοπίων

Είναι πλέον ιστορικά αδιαμφισβήτητο πως κάθε φορά που κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή Νέας Δημοκρατίας καταπιάστηκε (και) με το ζήτημα των Σκοπίων, δοκιμάσαμε την απογοήτευση και την ήττα. Απότοκος της πολιτικής "ικανότητας" ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών - με την οποία μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί, συνιστά ωστόσο την καλύτερη δυνατή συμβιβαστική λύση και για τα δύο μέρη.

Την συμφωνία αυτή δεν την υπέγραψαν ρεμπεσκέδες - όπως ατυχώς κι ανόητα συνηθίζει να εκφράζεται η Ντόρα Μητσοτάκη - αλλά οι ηγεσίες δύο κρατών. Και οι δύο με γνώμονα την διασφάλιση των προσδοκιών των χωρών τους (σ.σ. από το περιεχόμενο και το πνεύμα αυτής της συμφωνίας)

 

Το πως ερμηνεύει αυτό το πνεύμα και το περιεχόμενο η κάθε πλευρά είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και δεν θα σας κουράσω με εικασίες κι απόψεις δικές μου ή άλλων. Από εκεί και ύστερα, κάθε συμφωνία δεν είναι απλά ένα κείμενο ή παράθεση ιδεών αλλά εργαλείο κι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει την δύναμη και τη δυνατότητα να υποχρεώσει την νεοεκλεγείσα ηγεσία των Σκοπίων να συνετιστεί και επιδείξει συνέπεια στις υποχρεώσεις της. Το θέμα είναι αν το θέλει... Για να δούμε...

Η ιστορία τριών κρίσεων

γράφει ο Martin van Creveld

Πίσω στο 1938-39, η Βρετανία —η καρδιά της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας που υπήρξε ποτέ— βρέθηκε να δέχεται ταυτόχρονη επίθεση σε τουλάχιστον τρία κύρια θέατρα επιχειρήσεων.

Το ένα, το πιο κοντινό, ήταν η Δυτική Ευρώπη και η Βόρεια Θάλασσα, όπου ο Αδόλφος Χίτλερ προσπαθούσε πολύ για να χτίσει το Τρίτο Ράιχ σε σημείο που θα ήταν έτοιμο να αμφισβητήσει την αυτοκρατορία. 

 

Το άλλο αποτελούνταν από τις επικοινωνίες της αυτοκρατορίας στη Μεσόγειο, όπου ο Μπενίτο Μουσολίνι απειλούσε να καταλάβει τη Διώρυγα του Σουέζ, τη Μάλτα και το Γιβραλτάρ, «τα κάγκελα στη φυλακή της Ιταλίας», όπως τα αποκαλούσε. 

 

Και το τελευταίο στην Άπω Ανατολή, όπου μια σειρά από μιλιταριστικές ιαπωνικές κυβερνήσεις ετοιμάζονταν να επιτεθούν στις αποικίες της Βρετανίας όπως το Χονγκ Κονγκ, η Μαλαισία και η Σιγκαπούρη. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2024/04/20/i-istoria-trion-kriseon/

Το Αγκαντέζ και ο έλεγχος του Σαχέλ

γράφει ο Σπύρος Αξαρλής

Τμήματα του Σαχέλ καταλαμβάνουν σήμερα μια ιδιαίτερη θέση στο αφρικανικό τοπίο, ειδικά η Μπουρκίνα Φάσο, ο Νίγηρας και το Μάλι, που μοιράζονται πολλές τελευταίες εξελίξεις, ιδιαίτερα τα στρατιωτικά πραξικοπήματα και την εκδίωξη των Γάλλων.

Τον περασμένο Ιούλιο, ο Μοχάμεντ Μπαζούμ, πρόεδρος του Νίγηρα, ανατράπηκε από πραξικόπημα που πραγματοποίησε ο στρατηγός Τσιάνι. Μετά την κατάληψη της εξουσίας, οι σχέσεις με τις πρώην αποικιακές χώρες, ήταν τεταμένες. Όπως η Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι, έτσι και ο Νίγηρας έχει διακόψει τις σχέσεις με τη Γαλλία. Μια σειρά γεγονότων έχουν κάνει τις σχέσεις μεταξύ του Παρισιού και του Νιαμέι εξαιρετικά τεταμένες. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2024/03/20/to-agkantez-kai-o-elegxos-tou-saxel/