Μετά την καταστροφική φωτιά, ήρθε η καταστροφική πλημμύρα

 

Πέρα από κάθε αμφιβολία ή δεύτερη σκέψη, όσα υποφέρει η Εύβοια και οι κάτοικοί της είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών, της διαχείρισης και των έως τώρα πεπραγμένων του επιτελικού τσίρκου.

Μετά την καταστροφική φωτιά, ήρθε η καταστροφική πλημμύρα.

Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτό το κείμενο, σε καμία περίπτωση δεν αποτυπώνουν το μέγεθος της καταστροφής. Είναι ενδεικτικές όμως, για το τι μπορεί να συμβεί αν αφήνεται η τύχη μας στα χέρια ανίκανων, άχρηστων και ανόητων που νομίζουν πως μπορούν να λύνονται όλα επικοινωνιακά.

 

Θα μου πείτε, αυτά συμβαίνουν κι αλλού ή μπορούν να συμβούν! Καμία αντίρρηση. Όμως, είμαστε όλοι μας μάρτυρες της ανικανότητας των δικών μας ανευθυνοϋπεύθυνων να περιορίσουν την ζημιά της πυρκαγιάς αλλά και των όσων θα επακολουθούσαν στη συνέχεια.

Αδιαφορία για περιουσίες, φυσικό περιβάλλον, υποδομές και ζωικό κεφάλαιο. Ανικανότητα στη διάθεση και τον συντονισμό των μέσων πυρόσβεσης. Εγκληματικές πολιτικές καταναγκασμού και αποδιοργάνωσης των δυνάμεων της πυροσβεστικής. Μην λησμονούμε ότι είναι οι ίδιοι που έχουν σχεδόν διαλύσει την ΕΜΑΚ με το πρόσχημα της προστασίας της δημόσιας υγείας. Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία...

Θα ήταν ευχής έργον να επισκεφθείτε τη Βόρεια Εύβοια και να ακούσετε από τους κατοίκους της τι έχουν να πουν και να αφήσετε τα γνωστά τουρκοκάναλα και την κυβέρνηση στον... χαβά τους. Άλλωστε, ελάχιστους πλέον πείθουν.

Αυτό που χάθηκε στην Εύβοια, δεν είναι καθόλου αμελητέο. Σκεφτείτε - και χωρίς να έχει γίνει ακόμη πλήρης εκτίμηση, μόνο στη περιοχή της Λίμνης και στις Ροβιές απανθρακώθηκαν 3 με 4 χιλιάδες γουρουνάκια! Μόνο στην Εύβοια χάθηκε το 33% των δασών της και περίπου 40000 στρέμματα ελαιόδεντρων. Σε όλη την Ελλάδα κάηκαν μόνο φέτος 1.278.070 στρέμματα δασικών και αγροτικών εκτάσεων. Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος;

 

Κι έχουμε τους αρμόδιους Υπουργούς να βγαίνουν στην τηλεόραση με την χαρακτηριστική αλαζονεία τους, να ποζάρουν στο φακό και να μας πετούν κατάμουτρα όλα εκείνα τα «ανθρωπίνως δυνατά»… Δεν συγκινείται πλέον κανείς; Γίναμε όλοι τόσο χοντρόπετσοι; Γιατί; Θα πρέπει να πέσει το δικό μας σπίτι για να τους πάρουμε στο κυνήγι;

Νταβατζήδες στις δουλειές μας, νταβατζήδες στις τσέπες μας, νταβατζήδες στην καθημερινότητά μας, νταβατζήδες στην ζωή μας, νταβατζήδες στα όνειρά μας. Αυτό είναι. Ούτε αντιπρόσωποι του έθνους, ούτε βουλευτές, ούτε υπουργοί, ούτε πρωθυπουργοί. Νταβατζήδες!

Να μην σας ενοχλούν οι λέξεις. Να θυμώνετε που η ζωή σας και η ζωή μου γίνονται χειρότερες. Να εξοργίζεστε που σας υποχρεώνουν και με υποχρεώνουν να ζούμε μια ζωή δίχως ποιότητα, δίχως ηρεμία, δίχως ασφάλεια, δίχως προοπτική. Και για να προλάβω τον οποιονδήποτε καλοθελητή, δεν υπάρχει καμία διαφορά δεξιάς κι αριστεράς. Άλλωστε, στα αποκαΐδια μόνο μαύρο βλέπει κανείς.

Ουδέν περίεργον από το ανατολικό μέτωπο

 

Χθες το πρωί η Μαρία Ζαχαράκη στο "ΕΘΝΟΣ", αναφέρθηκε σε ένα δήθεν περίεργο tweet του ΥΠΕΞ της Τουρκίας σχετικά με τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες. Καμία περαιτέρω πληροφορία, διευκρίνιση ή έστω προσπάθεια ερμηνείας κι εξήγησης περί του... περίεργου του πράγματος. Ωστόσο, κατέστη αστραπιαία η διασπορά της βαρυσήμαντης αυτής είδησης από πολλές ενημερωτικές σελίδες…

Στην πραγματικότητα, τίποτε το περίεργο δεν έχει η συγκεκριμένη ανάρτηση, τη στιγμή μάλιστα που οι Τούρκοι συνηθίζουν να μας γνωστοποιούν τις προθέσεις και τις μελλοντικές τους κινήσεις.

Το tweet λοιπόν αυτό, αποτελεί απόσπασμα εισαγωγής μιας κάποιας έκθεσης ιδεών, κάποιου νεαρού καθηγητή του πανεπιστημίου της Άγκυρας ονόματι Ismail Demir ο οποίος, θέλοντας κι ο ίδιος να συμβάλλει κατά το δυνατόν στον "ανένδοτο" της ισλαμοφασιστικής ηγεσίας της χώρας του για επιβολή και κυριαρχία στον γεωγραφικό μας χώρο, κάθισε κι έγραψε τις ιδέες του και τις δημοσίευσε (2020) μην και πιάσουν τόπο. Ο πρωτότυπος τίτλος της έκθεσης είναι: «Türk Deniz Yetki Alanlarının Belirlenmesinin Hukuki Dayanakları Üzerine Bazı Düşünceler» και είναι ελεύθερα διαθέσιμη στο διαδίκτυο.

Ουσιαστικά, η Τουρκία – με αλαζονική όπως πάντα διάθεση - μας κοινοποιεί την πρόθεσή της να θεμελιώσει νομικά την επιχειρηματολογία της για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που επιβεβαιώνεται και από την τελευταία επιστολή του Τούρκου Μονίμου Αντιπροσώπου στον ΟΗΕ, Φ. Σινιρίογλου· πιο ορθά, μας ενημερώνει εγκαίρως για τις προσπάθειες της τουρκικής ηγεσίας στην εξεύρεση τρόπων νομιμοποίησης των ισχυρισμών και των διεκδικήσεών που μπορεί να προβάλλει έναντι της Ελλάδος - και της Κύπρου, προφανώς διαβλέποντας ένα κάποιο κενό στη δική μας πολιτική και νομική επιχειρηματολογία… κενό που κατά την δική της θεώρηση και αντίληψη - όπως και με την περίπτωση του τουρκολιβυκού μνημονίου -  μπορεί να δημιουργήσει νομικό αποτέλεσμα (sic).

Εκ των πραγμάτων, η ελληνογαλλική συμφωνία αμυντικής συνδρομής και εξοπλιστικής ανανέωσης της χώρας μας, παράλληλα με την αναβάθμιση της ελληνοαμερικανικής στρατιωτικής συνεργασίας, αντιμετωπίζεται ως εμπόδιο στο έωλο αφήγημα της «γαλάζιας πατρίδας» καθώς, θα ανακόψει σε κάθε περίπτωση την πολυπόθητη αναβίωση του οθωμανικού «μεγαλείου». Αναβίωση που «πρέπει» να επιτευχθεί είτε με το στανιό (που δεν τους βγαίνει ως τώρα) είτε με το «καλό».

Οπωσδήποτε, αυτό είναι ένα θετικό δείγμα διότι, φαίνεται, η Ελλάδα κινείται προς την σωστή κατεύθυνση με απτά αποτελέσματα. Εκεί όμως ακριβώς κρύβεται η παγίδα. Ενδεχομένως, οι τεχνοκράτες και οι διπλωμάτες των Αθηνών να εκτιμήσουν ότι πρόκειται για αναδίπλωση της τουρκικής διπλωματίας αφού δεν βλέπει χαΐρι με τους τσαμπουκάδες και «υποχρεώνεται» όλο και περισσότερο στην επίλυση των διαφορών μας με πολιτικούς όρους. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει. Αφήνει μεν περιθώριο πολιτικής/διπλωματικής διευθέτησης τόσο, όσο όμως θα επιτρέψει στους Τούρκους να βρουν την κατάλληλη ευκαιρία για να την εκμεταλλευτούν.  

Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας διακρίνεται για την συνέχεια και την συνέπειά της σε αντίθεση με την δική μας που μεταβάλλεται κατά περίπτωση… κατά κόμμα εννοώ.

Δεν μιλάμε για χώμα, νερό και αέρα. Ομιλούμε για ζωτικό χώρο, για πλούτο και δύναμη. Και μπορεί οι ισλαμοφασίστες να τα βρίσκουν λίγο σκούρα όμως ας μην παραγνωρίζουμε την δυναμική της γειτονικής μας χώρας και την σημασία που έχει για τα συμφέροντα ευρωπαίων και αμερικανών. Εμείς θα πρέπει να τους πείσουμε ότι μπορούμε να διασφαλίσουμε αυτά τα συμφέροντα καλύτερα από τους γείτονες.    

Η Νέα Δημοκρατία και τα βαρίδια της

Όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε ανοιχτά κι ελεύθερα, η μεγάλη δημοκρατική παράταξη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν έχει πλέον καμία σχέση με την δημοκρατία και τον φιλελευθερισμό καθώς, βρίθει φασιστών, οπορτουνιστών και λοιπών – ιστών που με τα λόγια και τα έργα τους κυρίως όμως με τι ιδέες τους, αλλοιώνουν τον χαρακτήρα της κι απαξιώνουν τις αξίες που πρεσβεύει.

 

Η Νέα Δημοκρατία που γνώριζα και γνωρίζω, δεν είχε ποτέ ανάγκη από βαρίδια να αμαυρώνουν την ιστορία της και τον πολιτικό πολιτισμό της. Να ξεκινήσουμε από τις «ομάδες κρούσης» των «θερμόαιμων» και τους δολοφόνους του Τεμπονέρα - τις δεκαετίες του 80 και του 90, για να καταλήξουμε στο σήμερα με τους Βορίδηδες, τους Γεωργιάδηδες, τους Πλεύρηδες και τους λοιπούς… μαύρους. Κοινή συνισταμένη όλων αυτών: ο μητσοτακισμός. Ο μητσοτακισμός που έτρεφε και τρέφει μίσος για όλους τους έλληνες αλλά, πολύ περισσότερο, για τα ίδια τα μέλη και τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας!

 

Αυτά για την Ιστορία. Όμως, μέσα από αυτή την ιστορία ξεπετάχτηκαν τα άνθη του κακού. Μπόγδανοι, Κυρανάκηδες και λοιποί – μακρά είναι η λίστα… 

 

Διαβάζοντας τα δεκάδες μηνύματα «συμπαράστασης» προς τον Μπογδάνο μου έκανε εντύπωση ένα συγκεκριμένο! Σημείωνε ο συντάκτης του - μεταξύ άλλων, απευθυνόμενος στον Νίκο Δένδια - ότι ο Μπογδάνος αντιπροσωπεύει τον μέσο ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας και πραγματικά προβληματίστηκα… ο μέσος ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας ταυτίζεται με αυτή τη καρικατούρα… «πολιτικού ανδρός»; Αυτές τις απόψεις έχει; Αν ναι, τότε το πρόβλημα δημοκρατίας στην χώρα μας είναι πολύ πιο σοβαρό απ’ όσο μπορούμε να υποθέτουμε!

 

Τούτο δεν σημαίνει πως τα άλλα κόμματα, ως συντεταγμένοι σχηματισμοί, είναι άμοιρα ευθυνών για τα στελέχη, τα μέλη και τους ψηφοφόρους τους. Το διακύβευμα είναι εξαιρετικά σημαντικό, αν αναλογιστεί κανείς πόσο προσωρινοί είμαστε και πως ό,τι κάνουμε σήμερα θα πέσει στις πλάτες των επόμενων.

 

Αγαπητοί φίλοι της Νέας Δημοκρατίας, αυτή είναι η «δημοκρατική» παρακαταθήκη που θα αφήσετε στα παιδιά σας; Αγαπητοί φίλοι που ασχολείστε με την πολιτική, οποιαδήποτε κομματική συμμετοχή ή τοποθέτηση κι αν έχετε, έτσι αντιλαμβάνεστε την δημοκρατία; 

 

Εν πάση περιπτώσει, το ξέσπασμα του Νίκου Δένδια στην Βουλή μετά τα όσα εκστόμισε ο Μπογδάνος, έχει την αξία του. Η διαγραφή του Μπογδάνου όμως από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει κανένα απολύτως πρακτικό κι ωφέλιμο αντίκρισμα αφού θα εξακολουθήσει να κρατά την έδρα – έδρα που ανήκει στη Νέα Δημοκρατία και όχι στον ίδιο - και να απολαμβάνει καταχρηστικά των βουλευτικών του προνομίων, δεδομένης της πολιτικής του τοποθέτησης η οποία απέχει έτη φωτός από τα δημοκρατικά ήθη της χώρας και του λαού μας, όσο κι αν έχει πρόθυμους τριγύρω του να τον στηρίζουν και να τον χειροκροτούν.

 

Η διαγραφή του από τον Πρωθυπουργό και Αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν παρά μία κίνηση, ώστε να κρατηθούν τα όποια προσχήματα. Κοντός ψαλμός αλληλούια. Πλησιάζουν οι εσωκομματικές εκλογές. Εκεί θα φανούν οι πραγματικοί δημοκράτες.