Πέρα από κάθε αμφιβολία ή δεύτερη σκέψη, όσα υποφέρει η Εύβοια και οι κάτοικοί της είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών, της διαχείρισης και των έως τώρα πεπραγμένων του επιτελικού τσίρκου.
Μετά την καταστροφική φωτιά, ήρθε η καταστροφική πλημμύρα.
Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτό το κείμενο, σε καμία περίπτωση δεν αποτυπώνουν το μέγεθος της καταστροφής. Είναι ενδεικτικές όμως, για το τι μπορεί να συμβεί αν αφήνεται η τύχη μας στα χέρια ανίκανων, άχρηστων και ανόητων που νομίζουν πως μπορούν να λύνονται όλα επικοινωνιακά.
Θα μου πείτε, αυτά συμβαίνουν κι αλλού ή μπορούν να συμβούν! Καμία αντίρρηση. Όμως, είμαστε όλοι μας μάρτυρες της ανικανότητας των δικών μας ανευθυνοϋπεύθυνων να περιορίσουν την ζημιά της πυρκαγιάς αλλά και των όσων θα επακολουθούσαν στη συνέχεια.
Αδιαφορία για περιουσίες, φυσικό περιβάλλον, υποδομές και ζωικό κεφάλαιο. Ανικανότητα στη διάθεση και τον συντονισμό των μέσων πυρόσβεσης. Εγκληματικές πολιτικές καταναγκασμού και αποδιοργάνωσης των δυνάμεων της πυροσβεστικής. Μην λησμονούμε ότι είναι οι ίδιοι που έχουν σχεδόν διαλύσει την ΕΜΑΚ με το πρόσχημα της προστασίας της δημόσιας υγείας. Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία...
Θα ήταν ευχής έργον να επισκεφθείτε τη Βόρεια Εύβοια και να ακούσετε από τους κατοίκους της τι έχουν να πουν και να αφήσετε τα γνωστά τουρκοκάναλα και την κυβέρνηση στον... χαβά τους. Άλλωστε, ελάχιστους πλέον πείθουν.
Αυτό που χάθηκε στην Εύβοια, δεν είναι καθόλου αμελητέο. Σκεφτείτε - και χωρίς να έχει γίνει ακόμη πλήρης εκτίμηση, μόνο στη περιοχή της Λίμνης και στις Ροβιές απανθρακώθηκαν 3 με 4 χιλιάδες γουρουνάκια! Μόνο στην Εύβοια χάθηκε το 33% των δασών της και περίπου 40000 στρέμματα ελαιόδεντρων. Σε όλη την Ελλάδα κάηκαν μόνο φέτος 1.278.070 στρέμματα δασικών και αγροτικών εκτάσεων. Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος;
Κι έχουμε τους αρμόδιους Υπουργούς να βγαίνουν στην τηλεόραση με την χαρακτηριστική αλαζονεία τους, να ποζάρουν στο φακό και να μας πετούν κατάμουτρα όλα εκείνα τα «ανθρωπίνως δυνατά»… Δεν συγκινείται πλέον κανείς; Γίναμε όλοι τόσο χοντρόπετσοι; Γιατί; Θα πρέπει να πέσει το δικό μας σπίτι για να τους πάρουμε στο κυνήγι;
Νταβατζήδες στις δουλειές μας, νταβατζήδες στις τσέπες μας, νταβατζήδες στην καθημερινότητά μας, νταβατζήδες στην ζωή μας, νταβατζήδες στα όνειρά μας. Αυτό είναι. Ούτε αντιπρόσωποι του έθνους, ούτε βουλευτές, ούτε υπουργοί, ούτε πρωθυπουργοί. Νταβατζήδες!
Να μην σας ενοχλούν οι λέξεις. Να θυμώνετε που η ζωή σας και η ζωή μου γίνονται χειρότερες. Να εξοργίζεστε που σας υποχρεώνουν και με υποχρεώνουν να ζούμε μια ζωή δίχως ποιότητα, δίχως ηρεμία, δίχως ασφάλεια, δίχως προοπτική. Και για να προλάβω τον οποιονδήποτε καλοθελητή, δεν υπάρχει καμία διαφορά δεξιάς κι αριστεράς. Άλλωστε, στα αποκαΐδια μόνο μαύρο βλέπει κανείς.
