Αντίδραση στον φασισμό της κυβέρνησης

Όπως έχω επισημάνει κατ’ επανάληψη και σύμφωνα με τη δική μου αντίληψη πάντα, το διακύβευμα της «εποχής» covid – αρνούμαι να αναφερθώ σε «πανδημία» μια και ο όρος δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια με βάση τα δεδομένα και τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας – είναι πολιτικό κι όχι υγειονομικό.

Σε ό,τι με αφορά, δεν έχω σκοπό να μεταβάλλω την κοινωνική μου συμπεριφορά απέναντι σε υποστηρικτές ή αρνητές του εμβολίου ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ λόγο! Στην πραγματικότητα, αυτός ο διαχωρισμός δεν με αγγίζει καν! Με αγγίζει όμως και με προβληματίζει η απουσία κάθε έννοιας λογικής και κατανόησης κι από τους μεν κι από τους δε. Ηθικός αυτουργός αυτής της κατάστασης είναι, δυστυχώς, ο συνήθης ύποπτος: η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που βρήκε ευκαιρία να επιδοθεί στο αγαπημένο της σπορ. Την σκοπούμενη σύγχιση και τον διχασμό.

Άλλωστε, η Νέα Δημοκρατία ήταν και είναι πάντοτε η φασίζουσα πλευρά μας, αδιάφορα από τα κοστούμια που άλλαξε κατά καιρούς… όμως, δεν θα κάνουμε εδώ μάθημα πολιτικής ιστορίας.

Οι βολεμένοι της κι αναφέρομαι σε υπουργούς, βουλευτές, παρατρεχάμενους και τρολ, μάλλον αδυνατούν να καταλάβουν ή δεν θέλουν να καταλάβουν πως η κυβέρνηση ενός τόπου και μάλιστα, μία κυβέρνηση που θέλει να θεωρείται και να είναι δημοκρατική, οφείλει πριν από οτιδήποτε άλλο να προσβλέπει και να εργάζεται για το καλό όλων ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ!

Οι διαρκείς δηλώσεις-απειλές των γνωστών τηλεοπτικών μαϊντανών και οι καθημερινές δημόσιες τοποθετήσεις των «λοιμωξιολόγων» με το ακαταδίωκτο που, σημειωτέον πληρώνονται αδρά όχι για να κάνουν έρευνα αλλά για να προπαγανδίζουν τον προοδευτικό φασισμό του κυβερνώντος κόμματος, του αφεντικού τους δηλαδή, στοχεύουν στη δημιουργία ενός κοινωνικά εχθρικού περιβάλλοντος είτε για τους μεν είτε για τους δε και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την επίλυση ενός σοβαρού προβλήματος, ούτε και με τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.

Καθίστε να σκεφτείτε για λίγο και ερμηνεύστε στάσεις και συμπεριφορές, αφήνοντας στην άκρη τις πολιτικές σας πεποιθήσεις! Είμαστε εχθροί μεταξύ μας; Θέλει ο ένας το κακό του άλλου; Ποιος ή ποιοι είναι εκείνοι που με κάθε τρόπο και μέσο προσπαθούν να μας φέρουν σε ρήξη;

Το πρόβλημα covid είναι υπαρκτό. Και μας αφορά όλους. Όποιος πιστεύει… όποιος νιώθει πως πρέπει να εμβολιαστεί με ένα πειραματικό εμβόλιο διότι έτσι θα είναι πιο ασφαλής, να εμβολιαστεί! Όποιος πιστεύει ότι το πειραματικό αυτό εμβόλιο δεν τον προστατεύει και δεν θα τον προστατεύει, έχει κάθε δικαίωμα να αρνηθεί τον εμβολιασμό του.

Η κυβέρνηση όμως και η κάθε κυβέρνηση δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ συνταγματικό αλλά κυρίως ηθικό δικαίωμα να διαχωρίζει τους πολίτες και να προκαλεί κοινωνική αναταραχή με απειλές και τρομοκρατία. Αν δεν το καταλαβαίνει ο Μητσοτάκης αυτό, τότε εγώ πρώτος απαιτώ να φορέσω κίτρινο αστέρι στο πέτο ή όποιο άλλο διακριτικό και χρώμα. Δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. Τουλάχιστον έτσι θα παραμείνω δημοκράτης ως πολίτης κι αξιοπρεπής ως άνθρωπος.

 

Η Ελλάδα στο EURO 2020: Μια γεωπολιτική προσέγγιση

 γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

Όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα δεν συμμετείχε στην τελική φάση του EURO 2020. Είχε φροντίσει να αποκλειστεί στην προκριματική φάση. Ωστόσο, υπήρξαν εξελίξεις σε αυτό το EURO, με γεωπολιτικές προεκτάσεις που αφορούν και την Ελλάδα. 

Η κατεδάφιση της εικόνας της Τουρκίας

Είναι γνωστά τα προβλήματα της Τουρκίας με την ΕΕ. Μπορεί να έχουν παραμεριστεί προς το παρόν, αλλά στις Βρυξέλλες γνωρίζουν ότι είναι θέμα χρόνου για να ξαναρχίσουν.

Το κλίμα για την Τουρκία δεν είναι καλό και στο επίπεδο των λαών της Ευρώπης, αφού η πλειοψηφία τους θεωρεί την Τουρκία ως εχθρό, όπως έδειξε και η τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου. Φεμινιστικές οργανώσεις στην Ιταλία ζήτησαν οι διαιτητές ( και όχι μόνο η τέταρτη διαιτητής, Stephanie Frappart) του αγώνα Ιταλίας-Τουρκίας να είναι γυναίκες, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την αποχώρηση της Τουρκίας από την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και την σεξιστική συμπεριφορά απέναντι στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Η επιρροή του Ερντογάν στο τουρκικό ποδόσφαιρο είναι μεγάλη. Πριν από δύο χρόνια, οι παίκτες της εθνικής ομάδας σε έναν αγώνα μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας χαιρέτησαν στρατιωτικά προς τιμήν του τουρκικού στρατού που είχε εισβάλλει στη Συρία. Αυτή η κίνηση επαναλήφθηκε και σε άλλες περιπτώσεις.

Εδώ και αρκετά χρόνια ο Ερντογάν αισθάνεται δυσφορία γιατί δεν έχει ανατεθεί στην Τουρκία η οργάνωση ενός EURO. Ο φετινός τελικός του Champions League που επρόκειτο να διεξαχθεί στην Κωνσταντινούπολη, μετατέθηκε στο Λονδίνο, μία κίνηση που ο Ταγίπ Ερντογάν την χαρακτήρισε ως πολιτική απόφαση.

Τελικά, προς ευχαρίστηση της πλειοψηφίας των Ευρωπαίων, η Τουρκία δεν μπόρεσε να κάνει επίδειξη της ήπιας ισχύος της στα γήπεδα της Ευρώπης. Κατετάγη τελευταία στον όμιλο της, με τρεις ήττες και αποκλείστηκε από την συνέχεια του τουρνουά, με την χειρότερη επίδοση μεταξύ των 24 ομάδων.

Προς το παρόν, τα όνειρα του Ερντογάν για αντλήσει ήπια ισχύ για την Τουρκία μέσω του ποδοσφαίρου, μπορεί να περιμένουν μία καλύτερη συγκυρία.

Χτίζοντας την εικόνα του Αζερμπαϊτζάν

Το αδελφό-έθνος της Τουρκίας, όπως αυτοχαρακτηρίζεται, δεν έχει κατορθώσει να πείσει την πλειοψηφία των Ευρωπαίων, ότι δεν είναι μία δικτατορία.

Τα τελευταία χρόνια, ακολουθώντας μία πολιτική προβολής ήπιας ισχύος ανάλογης του Κατάρ, το Αζερμπαϊτζάν προσπαθεί να εμπλακεί στην διοργάνωση μεγάλων αθλητικών events. Κατόρθωσε να αποκτήσει το δικό του Grand Prix της Φόρμουλα 1, ενώ το 2019 διοργάνωσε τον τελικό του Europa League. Στο EURO 2020 ανέλαβε την διοργάνωση 4 αγώνων. Στο Μπακού θεωρούν ότι αυτή η στρατηγική θα συμβάλλει στο rebranding της χώρας.

Το καθεστώς Αλίεφ θα πρέπει να είναι ευχαριστημένο. Μετά την στρατιωτική νίκη επί της Αρμενίας το φθινόπωρο του 2020, πέτυχε να ενισχύσει την εικόνα του και με την ανάληψη μέρους της διοργάνωσης του EURO 2020, εκμεταλλευόμενο το αστείο format διεξαγωγής της διοργάνωσης που επέλεξε ο Πλατινί για να αποδώσει φόρο τιμής στην ευρωπαϊκή ιδέα.

Η Ελλάδα δεν έχει αποκτήσει ιδιαίτερες σχέσεις με το Αζερμπαϊτζάν. Με την εξαίρεση του αγωγού ΤΑΡ, ο οποίος είναι ένας ευρωπαϊκός αγωγός που θα μεταφέρει αζέρικο φυσικό αέριο στην Ευρώπη, δεν υπάρχει κάτι αξιοσημείωτο.

Όμως, στο επίπεδο της διπλωματίας των λαών και μάλιστα της Ευρώπης, παραμένει ανοικτό το ερώτημα, αν είναι ωφέλιμο να είσαι αδελφό-έθνος με την Τουρκία.

Η Βόρεια Μακεδονία στο προσκήνιο

Η Βόρεια Μακεδονία συμμετείχε για πρώτη φορά σε ένα EURO. Παρά την ποδοσφαιρική της απόδοση που ήταν η δεύτερη χειρότερη με τρεις ήττες στην φάση των ομίλων, η χώρα πέτυχε τους στόχους της.

Με την συμμετοχή της στην διοργάνωση, η Βόρεια Μακεδονία έγινε περισσότερο ορατή στην Ευρώπη και στον κόσμο, επιβεβαίωσε ότι υπάρχει. Η συμμετοχή της εθνικής ομάδας στα τελικά του EURO 2020, μείωσε τις εντάσεις μεταξύ του σλαβικού και του αλβανικού στοιχείου της χώρας και ενίσχυσε τις πολιτικές δυνάμεις που έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό.

Στην διοργάνωση, δόθηκε η ευκαιρία στην Βόρεια Μακεδονία να κατεβεί στα ευρωπαϊκά γήπεδα με την φανέλα της «Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου της Μακεδονίας», αφού το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας θεωρεί ότι η συγκεκριμένη περίπτωση δεν συμπεριλαμβάνεται στην Συμφωνία των Πρεσπών.

Οι ευθύνες για αυτή την εξέλιξη βαρύνουν την Αθήνα. Την μεγαλύτερη ευθύνη φέρει το υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο από το 2017 που η συμφωνία ήταν αντικείμενο διαπραγμάτευσης, μέχρι σήμερα, δεν κατόρθωσε να καλύψει τις πιθανές «τρύπες» που υπήρχαν σε αυτή.

Το ερώτημα είναι αν τα Σκόπια θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν τα κενά της συμφωνίας και να τα χρησιμοποιήσουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες που ξεκινούν τον επόμενο μήνα. Το κοινό που παρακολουθεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι πολλαπλάσιο αυτού που παρακολουθεί το EURO.

Θεωρητικά, η Αθήνα θα πρέπει να έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα, αφού δεν υπάρχει πλέον και το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Ωστόσο, δύσκολα θα στοιχημάτιζε κάποιος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

 

2021 όπως… 1991

 

Αναρωτιέμαι, πόση αριστεία μπορούμε να αντέξουμε εμείς οι έλληνες στους ώμους μας;

Όσοι παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα μας και την κοπιώδη καλοκαιρινή «μεταρρυθμιστική» προσπάθεια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας σε κομβικούς τομείς, όπως η εργασία και το ασφαλιστικό, σίγουρα έχουν μία κάποια υποψία της ζημιάς που θα κληθούν να πληρώσουν οι επόμενοι· κι όταν λέω επόμενοι, αναφέρομαι στις γενιές που θα διαδεχθούν την δική μας… όπως εμείς πληρώνουμε σήμερα την «ιδιοφυΐα» και την κληρονομιά του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αλλά και του αλχημιστή Σημίτη τριάντα χρόνια τώρα. 

Εχθές, παρουσιάστηκε από τον υπ. Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Κωστή Χατζηδάκη και τον αρμόδιο υφυπουργό, Πάνο Τσακλόγλου το νομοσχέδιο για την… «Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση για τη Νέα Γενιά».

Μεταξύ άλλων οι κ.κ. Χατζηδάκης και Τσακλόγλου είπαν πως «… η μεταρρύθμιση του συστήματος Επικουρικής Ασφάλισης απαντά στην πρόκληση της γήρανσης του πληθυσμού, αξιοποιώντας την εμπειρία από επιτυχημένα μοντέλα ευρωπαϊκών χωρών που φημίζονται για την αποτελεσματικότητα του κράτους, όπως η Σουηδία και η Δανία».

Πρώτο συμπέρασμα: η Ελλάδα θα γίνει Σουηδία ή έστω Δανία με το νέο ασφαλιστικό σύστημα(!)

Δεύτερο συμπέρασμα: Λεφτά θα υπάρχουν (…) περισσότερα για όλους και μάλιστα με την εγγύηση του κράτους…

Η πρώτη αυθόρμητη ερώτηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι, ποιούς κοροϊδεύουν; Κι η αμέσως επόμενη, για ποιές Σουηδίες και Δανίες μας μιλάνε; Όπως θα φανεί στη συνέχεια, βρισκόμαστε πράγματι μπροστά με μία νέα υπόθεση κακής αντιγραφής. Όχι όμως επιτυχημένων μοντέλων που θα μπορούσαν κάπως να ισοσκελίσουν την όποια ανικανότητα, αλλά της χειρότερης δυνατής πολιτικής πρακτικής που - το δίχως άλλο, κατέστρεψε την χώρα μας και υποθήκευσε το μέλλον της.

Κι είναι εύλογη η απορία που προκύπτει, αν δεχθεί κανείς τους χαρακτηρισμούς περί καινοτομίας, ευρηματικότητας κι ευελιξίας που λέγονται, ακούγονται και γράφονται  γι’ αυτήν την κυβέρνηση, προς τι το copy paste;

Το ασφαλιστικό πρόβλημα είναι μείζον κι επείγον; Ασφαλώς! Όμως, η λύση του προϋποθέτει όραμα και σχέδιο και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, προφανώς, δεν διαθέτει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Κι η Σουηδία και η Δανία που κολλάνε; Πουθενά! Ας ανατρέξουμε στο παρελθόν για να θυμηθούν οι παλαιοί και να μάθουν οι νέοι.  

Το 1992 η κυβέρνηση Μητσοτάκη θεσμοθετεί για πρώτη φορά την τοποθέτηση του 20% των αποθεματικών των Ταμείων σε μετοχές και σε τραπεζικά προϊόντα υψηλού ρίσκου.

Το 1999 η κυβέρνηση Σημίτη ανεβάζει το ποσοστό των αποθεματικών που τζογάρονται στο χρηματιστήριο στο 23%. Την ίδια περίοδο μεταβιβάζεται ο έλεγχος του τραπεζικού συστήματος στον ιδιωτικό τομέα και γιγαντώνεται το ιδιωτικό τραπεζικό κεφάλαιο. Είναι η εποχή που αρχίζουν οι γνωστές αλχημείες…

Τα ταμεία την τριετία 1999-2002 έχασαν γύρω στα 3,5 δις ευρώ. Αλλά δεν έφτανε αυτό. Το 2003 η κυβέρνηση Σημίτη επέτρεψε στα Ταμεία να επενδύουν τα αποθεματικά τους σε χρηματιστηριακά παράγωγα. Χρηματιστηριακά προϊόντα πολύ υψηλού ρίσκου που δεν ήταν τίποτε περισσότερο από αέρας κοπανιστός… στη συνέχεια καταλήξαμε στα «δομημένα ομόλογα» και τα λοιπά και τα λοιπά…

Άρα τί ακριβώς συμβαίνει σήμερα; Φαίνεται, η ιστορία να επαναλαμβάνεται. Βγάζουν από ντουλάπες και μπαούλα τα σκονισμένα και σκοροφαγωμένα κιτάπια τους και μας δουλεύουν ψιλό γαζί. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κόπτεται δήθεν για το μέλλον των ελλήνων και την ευημερία μας αλλά η αλήθεια απέχει έτη φωτός…

Μια και πιάσαμε το διάστημα, άραγε, τυχαία οι αμερικάνοι άρχισαν να μιλούν για εξωγήινους και ούφο;