Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό...

Διαβάστε το σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας "Κόσμος" της Πάτρας σχετικά μ' ένα πολύ γνωστό μας θέμα, που συνεχίζει ν' απασχολεί αν όχι να σκοτώνει (κυριολεκτικά) συμπολίτες μας... Αναρωτιέμαι, αυτή η πρακτική, ως πολιτική πράξη με συνείδηση - προφανώς - αποφασίστηκε από το ίδιο το "μεγάλο κεφάλι" της Νέας Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης... δηλάδη τον "κεφάλα" της ΝΔ και της Κυβέρνησης (αναφέρομαι στον Γιώργο Σουφλιά, προς αποφυγή πιθανών παρεξηγήσεων) ή από τους παρατρεχάμενούς του;

Άντε, γιατί πολλοί "σοφοί" μαζευτήκαμε σε αυτόν τον τόπο! .... Συγγνώμη ξέχασα... πάλι υποπέσαμε στο "αμάρτημα" του "λαϊκισμού και της δημαγωγίας"...

Η σκοτεινή πλευρά του αυτοπροσδιορισμού

Για όσους ασχολούνται με τις Διεθνείς Σχέσεις, έχω να προτείνω την ανάγνωση ενός ενδιαφέροντος άρθρου, του καθηγητή Joseph S. Nye, που δημοσιεύθηκε προχθές στην ιστοσελίδα του Belfer Center. 

Αρχική δημοσίευση: http://www.thedailynewsegypt.com/article.aspx?ArticleID=18990

Ένα μικρό παράδειγμα οικονομικής πολιτικής "αποσυμφόρησης" από την Ιαπωνία

“Measures to counter difficulties in people’s daily lives” —Outlines of economic countermeasures for the Japanese people— October 30, 2008

1.Countermeasures against difficulties in daily life

① Fixed-sum tax reduction, etc. (stipend method) 2 trillion yen (total expenditure)

② nursing care and childcare

--raise compensation for nursing care by 20,000 yen/month; secure 100,000 nursing care workers
--increase use of childcare services by infants under 3 years by 50%
--special allowance for child-rearing from second child onwards: 36,000 yen/year
--maternity checkups to be made free (14 times)

③ employment

--reduction of unemployment insurance premiums (rebate of c.20,000 yen per average household in FY‘09)
--employment promotion measures
--encouraging regular employment of older “freeters” (irregular and part-time or casual employees)
--creation of new employment (through sales of locally-produced goods, elderly care, etc.)

④ tax reduction concerning mortgages, etc.)

--tax reduction for mortgages on biggest scale ever (deductible sums); tax reduction for home remodeling
--relaxation of floor-area ratio requirements for energy-saving office buildings to be built

⑤ requests to utility companies to reduce fee increases for power and gas supplies and to level fees among various companies

2.Enhancing resourcefulness of MSMEs and other companies; finance-related measures

①countermeasures against cash-flow difficulties: safety net finance totaling 30 trillion yen

--emergency credit guarantees: total to be raised from a maximum of 6 trillion to a maximum of 20 trillion yen
--emergency credits from government-affiliated financial institutions: total to be raised from a maximum of 3 to a maximum of 10 trillion yen

② tax system conducive to bolstering growth

--immediate and full depreciation of new-energy and energy saving-related investments
--tax reductions for medium- and small-sized companies
--promotion of reflows of overseas income (17 trillion yen) to Japan

3. The regions

① reduction of highway tolls

--“only 1,000 yen on weekends however far you go”; “30% off in daytime on weekdays too”

② 1 trillion yen to be allocated to the regions upon reallocation of tax revenues from road projects to general purposes

③ regional infrastructure to be developed in a manner tailored to local needs through the use of “regional revitalization subsidies”

4.Mid-term Program on Fiscal Revenues and Government Finances

① No deficit-financing bonds for these economic countermeasures. Reserves in special-purpose government accounts, etc. to be used.

② Basic structure of Mid-term Program

--During the period up to three years considered necessary for economic recovery, taxes to be reduced for a limited duration
--After the economic situation has improved, fundamental reform of the tax system, including the consumption tax, shall be promptly launched, so as to ensure fiscal discipline as well as social security that enables peace of mind. This to be implemented in stages until the mid-2010’s.
--At the end of 2008, an “Overall Image of Fundamental Reforms” concerning the tax system as a whole to be presented

Ούτως ή άλλως, εμείς οι έλληνες (όχι όλοι προς τιμή μας), το βρίσκουμε ιδιαίτερα ευχάριστο να αντιγράφουμε... και συνήθως, κάνουμε κακές αντιγραφές, για τις οποίες είμαστε και υπερήφανοι!

Μέσα στο κλίμα αυτό λοιπόν, και με την ευκαιρία της τελικής... διαμόρφωσης το νέου οικονομικού διευθυντηρίου της χώρας(;), δημοσιεύω ένα μικρό δείγμα μέτρων μόνο της Ιαπωνικής Κυβέρνησης με σκοπό την οικονομική στήριξη των πολιτών της ούτως, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν αξιοπρεπώς τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης που πλήττει και αυτούς, όπως κάθε οικονομία και κάθε νοικοκυριό.

Δεν θα κάνω κανέναν σχολιασμό... ελπίζω οι του οικονομικού επιτελείου απασχολούμενοι να "ρίξουν μια ματιά" τριγύρω μήπως και βρουν κάτι το ενδιαφέρον που θα μπορούσε ν' αντιστρέψει το κλίμα ανασφάλειας και απαισιοδοξίας που μας διακατέχει όλους...

Οπωσδήποτε δεν μπορεί να δοκιμάσει κανείς της οποιαδήποτε σύγκριση ανάμεσα στην ελληνική και ιαπωνική οικονομία όμως, υπάρχουν ενδιαφέροντα στοιχεία όπως σκέψεις και πολιτικές που θα μπορούσαν να ωφελήσουν χώρες σαν και τη δική μας,  οικονομίες καλλίτερα, πάντα μέσα στα πλαίσια του εφικτού.

Σχετικά, μπορείτε να διαβάσετε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο περιοδικό Highlighting Japan (τεύχος Δεκεμβρίου, 2008) για τις πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις...

Καλή χρονιά σε όλους!

Χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει... φαίνεται η συνήθεια είναι μεγάλο πράγμα... τόσο μεγάλο που τα τυπικά αποτελούν αναπόσπαστο μέρος μιας καθημερινότητας που βιάζεται να γεμίσει με εικόνες, με πρόσωπα και λόγια, λες και οτιδήποτε ειπωθεί θα έχει αξία με αντοχή στον χρόνο... Ε, εντάξει. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος!

Με αυτό ως δεδομένο, πλήθος επώνυμων και ανώνυμων, πλήθος σημαντικών και ασήμαντων, μας έστειλαν τις ευχές τους τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά, ιντερνετικά κ.λπ. Μεταξύ όλων και ο Κωστάκης. Με το καθιερωμένο Πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του... αναρωτιέμαι τι είχε να πει... μάλλον για λαϊκισμό και δημαγωγία θα μίλησε και πάλι... κι όταν κάτι τέτοιοι τύποι έχουν το θράσος, επειδή ακριβώς είχαν την τύχη να κυβερνούν, να βγαίνουν και να προσβάλλουν την νοημοσύνη μας τότε κάποιοι άλλοι, όπως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αποδεικνύουν πόσο μάγκες είναι στην κυριολεξία!

Συγκρατώ από όλο το μήνυμα του Προέδρου μία φράση και μόνο: "...Όλα όσα συμβαίνουν, καταδεικνύουν πως οι θεσμοί της ελληνικής πολιτείας τελούν υπό αμφισβήτηση στην λειτουργικότητά τους ..." ... άρα, μάλλον και ο γυαλός είναι στραβός και εμείς στραβά αρμενίζουμε.

Αλήθεια, αφού αυτό ακριβώς το μήνυμα αποτελεί κοινό τόπο σκέψης ή τόπο συνάντησης όλων εκείνων των κοινωνικών δυνάμεων - μεγάλων ή μικρών, δεν έχει σημασία - τότε πως είναι δυνατόν ν' αντιστρέψουμε αυτή την δεδομένη πραγματικότητα; Έχω την αίσθηση πως κάνουμε λάθος... κάνουμε λάθος όταν προσπαθούμε να διορθώσουμε τα πράγματα και δεν δοκιμάζουμε να ξεκινήσουμε και πάλι από την αρχή!

Φοβόμαστε;

Πώς θα πείσουμε τον δημόσιο υπάλληλο και κάθε δημόσιο λειτουργό πως θα πρέπει να είναι κάθε ώρα και στιγμή στην υπηρεσία του πολίτη και να μην συμπεριφέρεται σαν ζώο που ευχαριστιέται να ταλαιπωρεί τους γύρω του;

Πώς θα πείσουμε τον κάθε δάσκαλο ν' ασχοληθεί επιτέλους με την παιδεία των παιδιών;

Πώς θα πείσουμε τους γονείς ν' ασχοληθούν επιτέλους με τα παιδιά τους;

Πώς θα πείσουμε τον γιατρό να μην ζητάει και ν' αρνείται το φακελλάκι όταν και όποτε του προσφέρεται;

Πώς θα πείσουμε την εκκλησία να σταματήσει να λειτουργεί ως επιχείρηση;

Πώς θα πείσουμε τους πολιτικούς μας να δουλεύουν για εμάς και όχι για κουμπάρους, μπατζανάκηδες, κουνιάδους, ξαδέρφια και ανήψια;

Πώς θα πείσουμε τις τράπεζες να μην βγάζουν στον δρόμο τον κόσμο και να μην καταστρέφουν εκείνον που δεν έχει καμία ελπίδα και κανένα στήριγμα;

Πώς θα πείσουμε τον κόσμο των γραμμάτων, των τεχνών... κάθε έναν έναν που έχει να δώσει το ελάχιστο, να βγει από το καβούκι του και ν' αρχίσει να διδάσκει όλους εμάς τους υπόλοιπους;

Πότε επιτέλους θα έχουμε Δικαιοσύνη;

Πότε  επιτέλους η χώρα μας θ' ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της απέναντί μας;

Έως πότε θα αντέχουμε να στέλνουμε (μια και καλή) στο εξωτερικό επιστήμονες, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες και πολλούς-πολλούς άλλους, αφού εμείς οι ίδιοι προτιμούμε να επιβραβεύουμε τους άχρηστους;

Πότε επιτέλους θα επιτρέψουμε σε όνειρα, οράματα κι ελπίδες να βρουν τον δρόμο τους;

Μέχρι πότε θα επιλέγουμε την αλήθεια από το ψέμμα... γιατί βολεύει;

Πότε επιτέλους θα ακούσουμε και θα δούμε όλα εκείνα που μέχρι τώρα αποφεύγουμε;

Πότε επιτέλους περιμένουμε να γίνουμε λίγο καλλίτεροι άνθρωποι;