Τα πρώτα αποτυπώματα της οικονομικής πολιτικής του Τραμπ

γράφει ο Σταύρος Γεωργίου

Τους πρώτους οκτώ μήνες της προεδρίας Τραμπ φαίνεται (αν και ακόμη είναι νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα) ότι οι βασικοί στόχοι που είχε προεκλογικά υποσχεθεί ότι θα επιτευχθούν με βάση την επιβολή των δασμών οδηγούνται σε αποτυχία.

Οι στόχοι ήταν οι ακόλουθοι:

• Μείωση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών κυρίως διαμέσου της μείωσης του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου αγαθών και υπηρεσιών
• Οι δασμοί θα αποθαρρύνουν τις εισαγωγές, θα μειώσουν το εμπορικό έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και συγχρόνως θα ευνοήσουν την εγχώρια παραγωγή αλλά και την μεταφορά επιχειρήσεων (ξένων και εγχωρίων που παράγουν στο εξωτερικό) στο εσωτερικό των ΗΠΑ.
• Οι δασμοί θα αυξήσουν σημαντικά τα δημόσια έσοδα και θα λειτουργήσουν σταθεροποιητικά σε ένα ελλειμματικό κρατικό προϋπολογισμό
• Το κόστος των δασμών θα το επωμισθούν οι ξένοι εξαγωγείς και κανένα κόστος δεν θα επιβαρύνει τους Αμερικανούς επιχειρηματίες ( εισαγωγείς και παραγωγούς) και καταναλωτές.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://geoeurope.org/2025/10/14/ta-prota-apotypomata-tis-oikonomikis/

Ισλαμικό ΝΑΤΟ

γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

Ο όρος «Ισλαμικό ΝΑΤΟ» εμφανίζεται κάθε φορά που κράτη με μουσουλμανική πλειοψηφία, εξετάζουν στενότερο συντονισμό ασφάλειας—ιδίως όταν θερμαίνονται οι σχέσεις Σαουδικής Αραβίας και Πακιστάν, όπως έγινε πριν από λίγες ημέρες. Είναι ένας θολός όρος. Δεν υπάρχει επίσημη, δεσμευτική συμμαχία με ρήτρα αμοιβαίας άμυνας τύπου Άρθρου 5, ενιαία διοίκηση και ολοκληρωμένες δυνάμεις όπως του ΝΑΤΟ. Αντίθετα, ο όρος συνήθως αναφέρεται σε πιο χαλαρές πρωτοβουλίες—κυρίως στον Ισλαμικό Συνασπισμό για την Καταπολέμηση της Τρομοκρατίας (IMCTC), που ιδρύθηκε το 2015 από τη Σαουδική Αραβία—και στην επαναλαμβανόμενη ιδέα ότι ενδέχεται κάποτε να συγκροτηθεί ένα αμυντικό μπλοκ του μουσουλμανικού κόσμου. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://geoeurope.org/2025/09/20/islamiko-nato/

Ειρήνη χωρίς νίκη

γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

Η έννοια της «ειρήνης χωρίς νίκη», όπως διατυπώθηκε από τον πρόεδρο Γούντροου Ουίλσον στην ομιλία του προς τη Γερουσία των ΗΠΑ τον Ιανουάριο του 1917, αποτελεί ένα ιδεαλιστικό όραμα για την επίλυση συγκρούσεων χωρίς την επιβολή όρων από τον νικητή. Η πρόταση του Ουίλσον είχε σκοπό να τερματίσει τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο με την προώθηση μιας ειρήνης που θα απέφευγε την οργή και την αστάθεια που ενυπάρχουν σε τιμωρητικούς διακανονισμούς. Υπάρχει όμως και μια συνάφεια με τις σύγχρονες συγκρούσεις, ιδιαίτερα τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Μέσα από την παράθεση παραλληλισμών μεταξύ της προσέγγισης του Γουίλσον και των σύγχρονων διπλωματικών προσπαθειών, ιδίως αυτών που συνδέονται με τη στάση του Ντόναλντ Τραμπ για την Ουκρανία, μπορούμε να διακρίνουμε επαναλαμβανόμενα θέματα στην αμερικανική εξωτερική πολιτική: την επιδίωξη της ηγεμονικής επιρροής, την ένταση μεταξύ ιδεαλισμού και ρεαλπολιτίκ και τη δυσχερή θέση των κρατών που εξαρτώνται από την αμερικανική υποστήριξη. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://geoeurope.org/2025/07/24/eirini-xoris-niki/