Εν αναμονή λευκού καπνού

 

Η εκδημία του προκαθήμενου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας βρίσκει τον χριστιανισμό διωκόμενο και βαριά πληγωμένο σε μια ιστορική συγκυρία που κύριο χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι η απαξίωση του ανθρώπου κι η διαστρέβλωση της αλήθειας και της πραγματικότητας προς ευόδωση αριθμών και σκοπών που δεν εξυπηρετούν την ζωή και την πνευματική μας εξέλιξη.

Μια ιστορική συγκυρία κατά την οποία η χριστιανοσύνη οφείλει να ανανεώσει το μήνυμά της, καθαρίζοντας τον πυρήνα της δογματικής κι επιστημονικής προσέγγισης του Θείου από συμπεριφορές, δοξασίες, ήθη και ψευδοπαραδόσεις που δεν ανταποκρίνονται στις γραφές και στην αυθεντικότητα της μιας και μόνης Εκκλησίας.

Ασφαλώς και τα πρόσωπα κάνουν την διαφορά. Όπως και οι ιδέες κι η αντίληψη. Πολύ φοβάμαι, η Εκκλησία της Ρώμης θα γυρίσει δεκαετίες αν όχι αιώνες πίσω, όπως ακριβώς και η Εκκλησία της Αλβανίας με την πρόσφατη εκδημία του μακαριστού Αναστάσιου ή η Εκκλησία της Μόσχας που είναι βουτηγμένη στο αίμα.

 

Πέρασαν 2000 χρόνια και ακόμη δεν έχουμε αξιολογήσει όπως θα έπρεπε το δώρο που μας έδωσε ο Θεός...

 

Μέχρι τέλους!

 

Παρακολουθώ κι εγώ με πολλή προσοχή, το τελευταίο διάστημα, τις δημόσιες τοποθετήσεις των κυβερνητικών στελεχών αναφορικά με την συμπλήρωση των δύο ετών από το έγκλημα των Τεμπών και τα προγραμματισμένα συλλαλητήρια αυτής της Παρασκευής που εν είδει μνημοσύνου - και καλώς κατά την άποψή μου - έχουν ως προμετωπίδα το αίτημα για Δικαιοσύνη. Ομολογώ, μου προκαλεί εντύπωση και η συλλογιστική τους και ο τρόπος (το ύφος) με τον οποίο τοποθετούνται απέναντι στην δίκαιη οργή του κόσμου και στα γεγονότα, έτσι όπως αυτά εξελίσσονται...

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: το έγκλημα των Τεμπών, όπως και το έγκλημα στο Μάτι και τόσα άλλα που τα έχουμε ξεχάσει γιατί έτσι μας έχει βολέψει, είναι βαθιά πολιτικό ζήτημα και όποιος δεν το βλέπει, δεν ξέρει τι του γίνεται. Όποιος δε, το γνωρίζει και επιχειρεί να το απαξιώσει είναι επικίνδυνος και θέτει εαυτόν συν-ένοχο! Η απόδοση Δικαιοσύνης πρέπει να είναι πάγιο αίτημά μας έτσι κι αλλιώς. Η Δικαιοσύνη δεν είναι ποτέ δεδομένη.

Τώρα, όλα τα υπόλοιπα περί "άθλιων και αθλιοτήτων", "σκοτεινών σχεδίων αποσταθεροποίησης της χώρας", μίση και πάθη είναι φτηνότητες που δεν έχουν καμία βάση. Έχει βάση όμως ο εκφασισμός ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας! Φασισμός που καλλιεργήθηκε και νομιμοποιήθηκε, πριν διοχετευθεί προς τα κάτω, μέσα στους διαδρόμους και τα οφίκια της πολιτικής μας εξουσίας και της ανίκανης δημόσιας διοίκησης. Να γιατί τα αυτονόητα έγιναν ζητούμενα. Να γιατί το αίτημα για Δικαιοσύνη ξεπερνά κατά πολύ ένα έγκλημα ή ένα τραγικό γεγονός. Να γιατί οι θεσμοί, όλοι μας οι θεσμοί, έχουν αποτύχει. Γιατί άραγε αντιδρούν εκείνοι που αντιδρούν; Γιατί έχουν σκυλιάσει και καταφέρονται εναντίον των πολιτών με τόση χυδαιότητα;

Κανένα συλλαλητήριο δεν θα λύσει το πρόβλημα και καμία εκλογική διαδικασία. Είναι όμως κάτι!

Με το βλέμμα, με την ψυχή και την καρδιά στην Παρασκευή λοιπόν! Γιατί ο φασισμός δεν νικιέται με απουσία κι ανοχή αλλά με παρουσία και συμμετοχή.   

Τουρκία: Επιχειρήσεις στην «Γκρίζα Ζώνη» και η εμπλοκή της Ελλάδας

γράφει ο Δρ. Πολυχρόνης Κ. Ναλμπάντης

 Το κείμενο αναλύει τον όρο «γκρίζα ζώνη» και τις δραστηριότητές της, καθώς και τις επιχειρήσεις «γκρίζας ζώνης» της Τουρκίας στη Συρία αλλά και στην Ελλάδα και παραθέτει προτάσεις για την αντιμετώπιση των υπόψη απειλών από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ). Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:  https://www.geoeurope.org/2025/02/01/tourkia-epixeiriseis-stin-gkriza-zoni/