Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

Ο Εφιάλτης ήταν παιδί μας και ο Δούρειος Ίππος δικό μας κατασκεύασμα...


Διάβασα με μεγάλη περιέργεια το άρθρο του κυρίου Φριτζαλά με τίτλο: "Συνδέοντας το Ναγκόρνο Καραμπάχ με τη Θράκη"1, που δημοσιεύθηκε από το SLpress.gr και διάβασα ομοίως, με την ίδια περιέργεια, και το σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Türkiye η οποία, αναπαράγει τις απόψεις του κι επισημαίνει τον "προβληματισμό" και τους "φόβους" του.

Υποθέτω, το Κρεμλίνο ικανοποιήθηκε απόλυτα όμως... θα επανέλθω αργότερα σε αυτό.

Είναι αλήθεια, στο πεδίο διαμόρφωσης κλίματος, δεν υπάρχει κανένας απολύτως περιορισμός κι ο καθένας μπορεί να εκφράζει ό,τι θέλει κι όπως θέλει. Όμως, η συμμετοχή στο δημόσιο διάλογο κι ως εκ τούτου, κάθε δημόσια έκφραση, οφείλει κατά την ταπεινή μου γνώμη να είναι αντικειμενική, να στοιχειοθετείται και να διαθέτει θετικό πρόσημο σε κάθε περίπτωση. Δεν γράφουμε για να γράφουμε κι ούτε μιλάμε για να μιλάμε.

Στις Διεθνείς Σχέσεις και την εξωτερική πολιτική δε, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί διότι έστω και άθελά μας - εγώ δεν θέλω να βλέπω πουθενά σκοπιμότητα - πολλές φορές ζημιώνουμε τη συνολική εθνική μας προσπάθεια.

Πολύ καλά τα γράφει λοιπόν ο κύριος Φριτζαλάς. Όμως, ο πολιτικός του συλλογισμός, όπως αυτός καταλήγει με τα συμπεράσματά του, είναι και εσφαλμένος κι ας μου επιτραπεί, και ύποπτος.

Εσφαλμένος διότι δεν στηρίζεται σε καμία νομική βάση ή ιστορικό προηγούμενο και ύποπτος διότι από την πρώτη και μόνο ανάγνωση, δεν δυσκολεύεται κανείς να διακρίνει την λογική που θέλει να προωθεί με την εξωτερική πολιτική της η Ρωσία σε ό,τι αφορά την Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Ψάχνοντας λίγο περισσότερο - μην και κάνω λάθος - βρήκα παλαιότερη δημόσια τοποθέτηση2 του κ. Φριτζαλά σύμφωνα με την οποία - και αντιγράφω επακριβώς:

«Πριν από μια χιλιετία, η Ελλάδα και το Βυζάντιο έγιναν ἡ γέφυρα γιὰ τὸν ἐκπολιτισμὸ τῆς Ρωσίας. Ἡ ἲδια ἡ Ρωσία καλεῖται σήμερα νὰ γίνει ἡ γέφυρα ἀπὸ τὴν ὁποία θὰ διαβεῖ ὁ Ἑλληνισμὸς στὴν νέα του πορεία γιὰ τὸν ἐξανθρωπισμὸ τῆς Οἰκουμένης.»

Διαβάζοντας την συγκεκριμένη φράση, επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες μου. Θυμήθηκα όλες τις προηγούμενες πετυχημένες ή αποτυχημένες προσπάθειες απαξίωσης και χειραγώγησης της Ελλάδος και του Ελληνισμού από το "ξανθό γένος", αρχής γενομένης από τα χρόνια του Πανσλαβικού Κομιτάτου3. Θυμήθηκα το "εποχιακό φύτεμα" δούρειων ίππων και την κάθοδο "καλοβαλμένων ευεργετών" κι "επενδυτών" με αντικειμενικό σκοπό τον εκμαυλισμό συνειδήσεων. Θυμήθηκα την απέλαση Ρώσων διπλωματών το 2018, σε μια προσπάθεια της τότε Ελληνικής κυβέρνησης να τερματίσει την παράνομη δράση τους και τις παρεμβάσεις τους στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας μας.4 Θυμήθηκα και τον ανηλεή πόλεμο της ρωσικής πολιτικής κι εκκλησιαστικής εξουσίας απέναντι στον Οικουμενικό Θρόνο και την Εκκλησία της Ελλάδος5... το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ είναι πλούσιο και παρέχει πλήθος πληροφοριών σχετικά!

Όπως πιθανόν αντιλαμβάνεται ο κάθε αναγνώστης, η αντίληψη και οι επιδιώξεις της Ρωσίας δεν εξαντλούνται στα όρια της κεντρικής πολιτικής σκηνής, ούτε κι αποτελούν κάτι το καινοφανές στα ιστορικά χρονικά. Ήδη από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, η "Μεγάλη" κι "Αγία" Ρωσική Αυτοκρατορία ονειρευόταν την θέση που κατείχε προηγουμένως η Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Ο ρωσικός παράγοντας εργάστηκε κι εργάζεται άοκνα στην προσπάθεια περιορισμού - για να μην πω εκμηδενισμού - του Ελληνισμού στις ίδιες τις πατρογονικές του εστίες ξανά και ξανά... τουλάχιστον από την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1878) - μια και μιλάμε για την Θράκη - μέχρι και τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο! Αλλά κι αργότερα με κάθε ευκαιρία και παρά την διαχρονικά συνεπή και καλόπιστη στάση της Ελλάδος απέναντι στον ρωσικό λαό.

Ίσως, σκόπιμο είναι να θυμηθούμε τα έργα και τις ημέρες των Ρώσων στο Άγιο Όρος...6 κι αν αυτό δεν είναι αρκετό, ας διερευνήσουμε κι ας εξετάσουμε στη συνέχεια την ίδρυση και λειτουργία ρωσο-ορθόδοξης Εκκλησίας στα Κατεχόμενα7, κατά τα πρότυπα των τουρκο-ορθόδοξων8 στην Τουρκία, με ευθεία αμφισβήτηση της κανονικότητας της Εκκλησίας της Κύπρου, έστω κι αν το Πατριαρχείο Μόσχας αρνείται την οποιανδήποτε εμπλοκή... Κι αυτή δεν είναι η μόνη περίπτωση. Να δούμε τι κάνει το Πατριαρχείο Μόσχας και οι "ιεραπόστολοί" του στην Αμερική εναντίον της Αρχιεπισκοπής, στην Αφρική και την Ασία και πόσο πολύ έχουν πληγώσει το σώμα της Ορθοδοξίας με τις πολιτικές και τις πρακτικές τους...

Όλα τα παραπάνω έχουν την αξία τους και δεν ξέρω κατά πόσο είναι γνωστά ή όχι. Το βέβαιο είναι πως, όσα συμβαίνουν γύρω μας ξεπερνούν κατά πολύ την αθωότητά μας και ό,τι νομίζουμε ή φανταζόμαστε.

Αφήνοντας την Ιστορία στην άκρη και διαβάζοντας ξανά το άρθρο του κ. Φριτζαλά, αναρωτιέμαι, από πού τεκμαίρεται η σύνδεση της περίπτωσης του Αρτσάχ με την Δυτική Θράκη!

Ακριτική περιοχή δεν σημαίνει απομακρυσμένη ή αποκομμένη. Ούτε σημαίνει πως το κέντρο, η Αθήνα δηλαδή, δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο. Ούτε, βέβαια, σημαίνει ότι η πρόσβαση από άλλες περιοχές δεν είναι εύκολη ή πως η υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα επικοινωνεί και συγκοινωνεί μαζί της μέσω ενός ελεύθερου διαδρόμου, όπως η Αρμενία με το Αρτσάχ, μέσα από το έδαφος ενός άλλου κράτους. Μήπως εννοεί τον πληθυσμό της Θράκης μειονοτικό εθνοτικά εντός της κυριαρχίας άλλης χώρας; Ό,τι κι αν εννοεί, ο τίτλος του άρθρου είναι αδόκιμος.

Και φτάνουμε στα ... "οδυνηρά διλήμματα για την Ελλάδα" και στα πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα στα οποία οφείλει να απαντήσει ο συντάκτης του άρθρου.

Ποιά είναι αυτά τα οδυνηρά διλήμματα;

Πώς συνάγεται από τα όσα δραματικά συνέβησαν στον Νότιο Καύκασο ότι η Θράκη θα βρεθεί στην ίδια ή έστω παρόμοια θέση με το Αρτσάχ;

Πώς είναι δυνατόν να συμπεραίνει πως η ελληνική πολιτική ηγεσία θα βρεθεί στην ίδια θέση με την αρμενική;

Πώς μία συμφωνία ειρήνευσης ανάμεσα σε δύο αντιμαχόμενα μέρη, με τα όποια ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά, με τον τρόπο που έγινε και υπό τις συνθήκες που επεβλήθη ή επετεύχθη τέλος πάντων, θα αποτελεί ιστορικό προηγούμενο; Γιατί θα αποτελεί η συγκεκριμένη περίπτωση κι όχι μία άλλη, ιστορικό προηγούμενο; ... Αν υποθέσουμε πως το ιστορικό προηγούμενο παράγει νομικά αποτελέσματα.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Αυτή η συλλογιστική απηχεί τους πόθους και τις βλέψεις του Κρεμλίνου που επιδιώκει μια πιο ενεργή κι επιτυχημένη διείσδυση και παρουσία στην Βαλκανική, το Αιγαίο και ολόκληρη την Νοτιοανατολική Ευρώπη υπονομεύοντας τον Ελληνισμό.

Ασφαλώς και η Τουρκία διεκδικεί τη Δυτική Θράκη. Στο πρόσφατο παρελθόν, υποστήριζε και πως η Θάσος ανήκει στην Αίγυπτο (!)9. Μην λησμονούμε πως και η Αμερική ανακαλύφθηκε από τους τούρκους.10 Η παράνοια δεν έχει όρια. Από την άλλη όμως, θα πρέπει να μην παραγνωρίζουμε την ποιότητα του εθνικού φρονήματος της μουσουλμανικής μας μειονότητας η οποία έχει σαφώς ελληνική εθνική συνείδηση και δεν θέλει να βλέπει την Τουρκία ούτε ζωγραφιστή! Ο κύριος Φριτζαλάς, με "εμπειρία επί του "μειονοτικού ζητήματος" στη Θράκη", θα έπρεπε να το γνωρίζει αυτό.

Οπωσδήποτε υπάρχουν μερικές δεκάδες ή και εκατοντάδες άτομα, γνωστά και πολύ συγκεκριμένα που υποστηρίζονται οικονομικά, υλικά και ηθικά από την Τουρκία όπως, επίσης είναι γνωστοί και οι εγκατεστημένοι πράκτορες των τούρκων που κυκλοφορούν στα μειονοτικά χωριά και πότε με δώρα πότε με απειλές προσπαθούν να αλλοιώσουν το εθνικό και κοινωνικό αίσθημα των μειονοτικών. Αυτό ναι! Να το διερευνήσουμε και να το δούμε.

Σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής δεν θα πρέπει να αφήνουμε τίποτε αναπάντητο αλλά να μην δίνουμε και αξία σε όσους έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους. Κυρίως δε, να είμαστε προσεκτικοί σε ό,τι εκφράζουμε είτε γραπτώς είτε προφορικώς και να ερευνούμε και να μελετούμε τα πάντα στην πραγματική τους βάση και διάσταση. Σε ό,τι αφορά τον κ. Φριτζαλά, με τα γραπτά του με οδηγεί στην υπόθεση πως τα κίνητρά του δεν είναι αγαθά και αυτό δεν ωφελεί κανέναν μας. Ούτε και τον ίδιο.

Η Ρωσία είναι μία υπολογίσιμη δύναμη και μας συνδέουν πολιτιστικοί και θρησκευτικοί δεσμοί όμως, ως εταίρος έχει αποδειχθεί κατ’ επανάληψη αναξιόπιστος για κάθε χώρα και για κάθε λαό πλην της Τουρκίας και των Τούρκων οι οποίοι εξυπηρετούν τα σχέδιά της.

 


1  https://slpress.gr/ethnika/syndeontas-to-nagkorno-karampach-me-tin-thraki/

2  http://www.elliniki-gnomi.eu/ellada-rosia-gefira-politismou-ke-pnevmatos/

3 https://www.mixanitouxronou.gr/pote-ypirxe-i-chora-tis-thrakis-me-episimi-glossa-ta-gallika-i-peripeteiodis-istoria-tis-apeleytherosis-apo-toys-toyrkoys-toys-voylgaroys-kai-toys-symmachoys-toys/

4  https://www.kathimerini.gr/politics/974240/apelasi-roson-diplomaton-apo-tin-athina/

5  https://cmoiss.blogspot.com/2020/07/blog-post.html

6  https://ellinoistorin.gr/?p=11769

7  https://www.otavoice.gr/roi-eidiseon-geniki/2019/08/ekklisiastiki-eisvoli-sta-katexomena-idrythike-rosiki-orthodoksi-ekklisia-voreiou-kyprou-ti-apanta-presveia-rosias-kai-patriarxeio-mosxas/

8  http://constantinoupoli.com/το-αυτοκέφαλo-τουρκικό-ορθόδοξο-πατρ/

9  https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=θάσος+ανήκει+στην+αίγυπτο

10  https://www.tanea.gr/2014/11/15/world/erntogan-moysoylmanoi-anakalypsan-tin-ameriki-to-1178-kai-oxi-o-kolombos/

Δεν υπάρχουν σχόλια: