Η συνθηκολόγηση που υπέγραψε η Αρμενία με το εγκληματικό καθεστώς του Αζερμπαϊτζάν δικαίως έχει εξοργίσει κι έχει βυθίσει στο πένθος τον αρμένικο λαό. Κι αυτό, είναι κάτι που το καταλαβαίνω απόλυτα. Καταλαβαίνω επίσης και τα μέσα ενημέρωσης, που κάνουν λόγο για "οδυνηρή συμφωνία" και "προδοσία" του Πρωθυπουργού της χώρας Νιγκόλ Πασινιάν. Όμως, ο Πασινιάν έπραξε το αυτονόητο. Έσωσε ανθρώπινες ζωές' μαζί και την αξιοπρέπεια του λαού του Αρτσάχ. Τόσο ο ίδιος όσο κι ο Πρόεδρος του Αρτσάχ, Αραγίκ Χαρουτγιουνιάν, στην δική μου αντίληψη τουλάχιστον, αναδείχθηκαν ως οι πλέον ηρωϊκές μορφές της αντίστασης απέναντι στον φασισμό των τουρκοϊσλαμιστών.
Πόσο να άντεχε το μικρό κι "ασήμαντο" Αρτσάχ των 150000 ανθρώπων του; Πόσο να άντεχε η Αρμενία μόνη της... στ' αλήθεια μόνης της; Κανείς δεν στήριξε πραγματικά τον αγώνα τους. Όλοι μα όλοι σφύριζαν αδιάφορα στον όλεθρο και τον θάνατο που έσπερναν οι τουρκοαζέρικες δυνάμεις και οι περιφερόμενοι ισλαμιστές τρομοκράτες. Τα έχουμε δει και τα έχουμε ζήσει κατ' επανάληψη. Την γνωρίζουμε την ιστορία και την πορεία των πραγμάτων. Ξανά και ξανά τα ίδια. Κανείς δεν μίλησε ποτέ για τα εγκλήματα των μουσουλμάνων πολέμαρχων της Βοσνίας εις βάρος των χριστιανικών πληθυσμών της περιοχής. Κανείς δεν μίλησε για τα αίσχη των τουρκαλβανών στο Κοσσυφοπέδιο, των Τατάρων της Κριμαίας ή τις τρομοκρατικές επιθέσεις των Τσετσένων. Κανείς δεν ορθώνει το ανάστημα του απέναντι στον τουρκο-ισλαμισμό... τη λέπρα που σαπίζει το σώμα της ανθρωπότητας!
Πότε οι ισλαμιστές απολογήθηκαν για τα εγκλήματά τους; Από την άλλη, πότε η "πολιτική ορθότητα" αναγνώρισε το δίκαιο των λαών της περιοχής μας; Ποτέ. Πολύ σύντομα ακολουθεί η Κύπρος και λίγο αργότερα εμείς. Αλλά, μέχρι τότε, θα εξακολουθούμε να ζούμε με σχετική ασφάλεια και θα εκφράζουμε άποψη επί του παντός, πιστεύοντας πως προσθέτουμε κι εμείς το κατιτίς μας.
Καταλαβαίνω τον κάθε Αρμένιο και την κάθε Αρμένισσα! Έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται προδομένοι. Κάθε συνθηκολόγηση είναι πικρή. Κάθε συμβιβασμός, κάθε αναδίπλωση, κάθε απώλεια πονάει πολύ περισσότερο από τις πληγές και τα τραύματα που αποκτώνται στο πεδίο της μάχης. Όμως, με την συμφωνία αυτή σώζονται χιλιάδες ζωές και υπό αυτές τις συνθήκες, τούτο αποτελεί μέγιστη επιτυχία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου