Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

Σχετικά με την εξωτερική πολιτική των Τούρκων

Μία ακόμη δήθεν επιτυχία της τουρκικής διπλωματίας - αναμενόμενη κατά τ' άλλα πρόκληση - έφερε την Θράκη και τους έλληνες μουσουλμάνους της περιοχής, στο επίκεντρο των συζητήσεων στην Σύνοδο των Υπουργών εξωτερικών του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης.

Η Σύνοδος πραγματοποιήθηκε στην Ουγκάντα (18-20 Ιουνίου 2008) και ως συνήθως, εξέφρασε με τον πιο επίσημο τρόπο ευσεβείς πόθους και βλέψεις των χωρών-μελών της Διάσκεψης...

Τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις της Συνόδου μπορείτε να τα βρείτε εδώ:


Σε ό,τι αφορά την Τουρκία έχω να κάνω ένα μικρό σχόλιο ούτως, ώστε να καθησυχάσουν όλοι εκείνοι που φοβούνται ανατροπές και φαντάζονται σενάρια... όχι απαραίτητα αβάσιμα. Η Τουρκία πάντα σε περιόδους πολιτικών της κρίσεων και κοινωνικών αναταραχών, επιστρατεύει την εξωτερική της πολιτική έτσι, ώστε να υποβαθμιστεί το πρόβλημα που η ίδια αντιμετωπίζει στο εσωτερικό. Αποτελεί γνωστή τακτική καθεστώτων με ελλιπή δημοκρατική θεώρηση των πραγμάτων που νομίζουν ότι, έτσι τονώνουν το αίσθημα εθνικής ασφάλειας των πολιτών τους και πως διασφαλίζεται ο ρόλος τους (νομιμοποίηση επιδιώξεων) στο διεθνές πολιτικό γίγνεσθαι.

Το κακό στην όλη υπόθεση είναι, πως η τουρκική διπλωματία βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην διεκδίκηση όλων εκείνων των ζητημάτων που συνθέτουν την εξωτερική της πολιτική (συμπεριλαμβανωμένων και των ελληνοτουρκικών) διότι, η ελληνική εξωτερική πολιτική παρουσιάζεται από αβέβαιη έως άτολμη σε ό,τι αφορά στους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να ανακόψει τον τουρκικό επεκτατισμό.

Και αυτό, θα μπορούσε να είναι εύκολη υπόθεση για την ελληνική διπλωματία, αν αναλογιστεί κανείς ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας φαντάζει τουλάχιστον για την ώρα “όνειρο θερινής νυκτός”...

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως, κάθε χώρος διαβούλευσης – σημαντικός ή ασήμαντος – όπως ο ΟΙΔ, εγκυμονεί απόψεις, σκέψεις, πολιτικές, επιδιώξεις που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, βρίσκουν διέξοδο στην διεθνή τους νομιμοποίηση, τουλάχιστον στην συνείδηση της διεθνούς κοινής γνώμης (που συνήθως δεν εμβαθύνει στην φύση του κάθε ζητήματος και δεν κρίνει αντικειμενικά) και αυτό ίσως είναι το πιο ανησυχητικό και κάτι το οποίο θα μας δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον, γι΄αυτό και θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην ενημέρωση των πολιτών.

Παράλληλα, αυτό είναι και το πεδίο στο οποίο αποτελεσματικά – περισσότερο σήμερα παρά ποτέ – η ελληνική εξωτερική πολιτική, θα μπορούσε να επιτύχει θεαματικά αποτελέσματα, τόσο για την αναβάθμιση του ρόλου της χώρα μας στο διεθνές κοινωνικοπολιτικό παιχνίδι, όσο και στο “μπλοκάρισμα” πολιτικών επιδιώξεων χωρών όπως η Τουρκία ή τα Σκόπια ή η Αλβανία που προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποκομίσουν παντός είδους οφέλη εις βάρος της χώρας μας. Εξάλλου, ο ρόλος που έχουμε επιλέξει ως χώρα να διαδραματίζουμε στον χώρο της Βαλκανικής ως σταυροδρόμι Ανατολής-Δύσης, αυτό επιβάλλει!

Θέλω να πιστεύω ότι το ελληνικό Υπουργείο των εξωτερικών έχει στα σχέδια του έτοιμη πρόταση ενεργοποίησης και της λεγόμενης διπλωματίας των πολιτών, μεταξύ άλλων, που θα ενισχύσει την εξωτερική μας πολιτική και θα την εμπλουτίσει με περισσότερα στοιχεία σε όλα τα επίπεδα.

Ενδεχομένως, η καταγγελία του ψηφίσματος CFM-35/2008 που καταφέρεται εναντίον της Ελλάδος, στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα να είναι επιβεβλημένη δεδομένου ότι, το εν λόγω ψήφισμα αφορά στα εσωτερικά χώρας-μέλους της Ε.Ε. και αμφισβητεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απολαμβάνουν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή εθνικής καταγωγής.

Μέχρι τότε, θα ήθελα ο κ. Babacan να απαντήσει σε δύο-τρία ερωτήματα που όλη η διεθνής κοινότητα θέτει:

Υπό ποιό καθεστώς σήμερα ζουν και αναπτύσσονται οι εθνικές / θρησκευτικές / κοινωνικές μειονότητες στην Τουρκία;

Πόσο σεβαστά είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία;

Πόσο σεβαστή είναι η αντίθετη άποψη;

Κατά πόσο είναι σεβαστή η ελευθερία του λόγου;

Κι εφόσον η ανάρτηση αυτή συντάχθηκε με την ευκαιρία της πραγματοποίησης της Συνόδου των Υπουργών εξωτερικών του ΟΙΔ, θα ήθελα ο κ. Babacan να μπορούσε να μας απαντήσει κατά πόσο οι χριστιανικές κοινότητες εντός της επικράτειας των ισλαμικών χωρών που μετέχουν στον ΟΙΔ, χαίρουν ελευθερίας και σεβασμού των δικαιωμάτων τους...

update #1, 01/07/08:

update #2 σχετικά με την πολιτική κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας, 02/07/08:

update #3, 03/07/08:

update #4, 05/07/08:

update #5, 06/07/08

update #6, 08/07/08:

update #9, 09/07/08:

update #10, 10/07/08:
Nα διαβάζουμε, για να μαθαίνουμε...

update #11, 26/10/08:
Αμετάβλητη η τουρκική εξωτερική πολιτική

Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

Do Azerbaijan's Ethnic Minorities Face Forced Assimilation?

γράφει η Liz Fuller

Over the past 10 days, representatives of ethnic minorities in Azerbaijan have issued two separate public statements affirming their fear of assimilation and soliciting international support. Azerbaijani commentators have dismissed those appeals as unfounded and orchestrated by Moscow.

The ethnic groups in question are the Avars, Tsakhurs, and Lezgins, and according to official statistics together they constitute less than 1 percent of Azerbaijan's total population of 8.65 million. They live compactly in several districts of northern Azerbaijan bordering on the Russian Federation. Avars are the largest ethnic group in neighboring Daghestan, where they account for approximately 29 percent of the population, and Lezgins the third largest (13 percent). The Tsakhurs, who number around 8,000, constitute less than 0.5 percent of Daghestan's population.

Estimates of the number of Lezgins in Azerbaijan range from 178,000 to 400,000 or even 850,000. Azerbaijan's Lezgins have lobbied sporadically for greater protection of their rights since the early 1980s; some Lezgins in both Daghestan and Azerbaijan have gone so far as to propose creating an independent state that would encompass their historic homeland to the north and south of the Samur River that forms the border between Russia and Azerbaijan. A conference on the Lezgins organized in Moscow last month under the aegis of the Russian Foreign Ministry was construed by some Azerbaijani commentators as possibly heralding a new Lezgin separatist threat.

On June 16, the website rossia3.ru posted an appeal "To all people of good will" signed by eight separate organizations representing the Avars, Lezgins, and Tsakhurs. One of those organizations is the Imam Shamil Avar National Front headed by Dagneft President and Russian State Duma Deputy Gadji Makhachev, who many observers believe has close ties with, and on occasion acts on orders from, the Kremlin.

The appeal deplored the fact that the creation in 1918 of the Azerbaijan Democratic Republic effectively split the ancestral homeland of the three ethnic groups, and that during the seven decades that those lands were part of the USSR, they were subjected to "nightmarish" discrimination. It claimed that they were the only ethnic minorities in the entire Soviet Union who were obliged to pay for secondary and higher education. It further argued that Azerbaijan's secession in 1991 from the USSR was illegal as it was not preceded by a referendum, in which they would have voted against (Armenia was in fact the only Soviet republic to comply with the referendum requirement), and that "twice during the 20th century Azerbaijan occupied our homeland and unlawfully seized power there."

The appeal claimed that the leadership of the newly independent Azerbaijan Republic then embarked on the systematic annihilation of the three ethnic groups, sending "tens of thousands" of young men to fight in Nagorno-Karabakh, of whom "thousands" were killed. (That figure is difficult to reconcile with official population figures.) Members of the intelligentsia from all three ethnic groups were allegedly thrown into prison, and Azerbaijanis from other regions of Azerbaijan or from Georgia resettled in their abandoned homes in what the appeal terms a systematic "Turkicization" process. Those resettlers allegedly hold most official posts in the districts where the three groups constitute the majority of the population. The most recent crackdown was in March 2008 against the predominantly Lezgin population of the Kusar and Khachmas raions of Azerbaijan. The appeal concluded by requesting help in clarifying what has happened to those arrested and support for the creation of autonomous regions for the three groups.

Two days later, on June 18, the Daghestan-based Avar National Council, which was not a signatory to the June 16 appeal, addressed an open letter to Daghestan's President Mukhu Aliyev (himself an Avar) to "protect" Azerbaijan's Avar minority from the threat of "genocide," kavkaz-uzel.ru reported. The agency quoted Magomed Guseinov, a leading Council member, as estimating the size of Azerbaijan's Avar minority at 200,000, and the number of Avars currently imprisoned in Azerbaijan at almost 300. Guseinov repeated the claim that in the Zakatala, Belokany, and Kakh raions Azeris, mostly resettlers from the Naxcivan Autonomous Republic, occupy most prominent political posts even though they account for just 27 percent of the population. He contrasts the plight of the Avars in Azerbaijan unfavorably with that of Daghestan's Azerbaijani minority, which at the time of the 2002 Russian Federation census numbered 111,656 people, or approximately 4 percent of the republic's population. As one of Daghestan's 14 titular nationalities, the Azeris have the right to radio broadcasts and education in their native language.

Guseinov recalled that during a visit to Baku in late April 2007, President Aliyev discussed the plight of Azerbaijan's Avars with President Ilham Aliyev, who declared on that occasion that the Avars have no grounds for complaint and accused unnamed "forces" of seeking to stir up unrest among Azerbaijan's ethnic minorities. Mukhu Aliyev is scheduled to visit Azerbaijan again on June 26.

Meanwhile, political scientist Vafa Quluzade, who served as an adviser to Ilham Aliyev's late father Heydar, was quoted by kavkaz-uzel.ru on June 19 as accusing Russia of deliberately seeking to fuel disaffection among Azerbaijan's Avar, Lezgin, and Tsakhur minorities on the eve of a visit to Baku by Russian President Dmitry Medvedev. Quluzade suggested the objective is to coerce Azerbaijan into accepting a recent offer from Gazprom to buy natural gas from Azerbaijan's offshore Shah Deniz field. A commentary published on June 19 in the online daily zerkalo.az similarly argued that separatism on the part of the Lezgins, the Kurds, and the Talysh (who live in the southern districts of Azerbaijan bordering on Iran) constitutes a very real threat to Azerbaijan's territorial integrity, and compared the Lezgins in Azerbaijan with the Ossetian population of the breakaway Georgian republic of South Ossetia.


Initially published at RFE/RL

Copyright (c) 2008. RFE/RL, Inc. Reprinted with the permission of Radio Free Europe/Radio Liberty, 1201 Connecticut Ave., N.W. Washington DC 20036.

Notice: The opinions expressed in this post does not necessarily reflect the opinion and the policies of this blog


useful links:

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Διαπολιτισμικό πιλοτικό πρόγραμμα του Συμβουλίου της Ευρώπης:

Τουρκική γλώσσα και πολιτισμός,
Κωσταντινούπολη 17-31 Αυγούστου 2008
Αν σας ενδιαφέρει μία πρώτη γνωριμία με την τουρκική γλώσσα, τότε θα μπορούσατε να συμμετάσχετε στο σχετικό πιλοτικό διαπολιτισμικό πρόγραμμα του Συμβουλίου της Ευρώπης που, στόχο έχει την ανάπτυξη της διεθνούς συνεργασίας των νέων μέσω της γλωσσικής και πολιτισμικής κατάρτισης. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, θα πραγματοποιηθεί στην Κωσταντινούπολη από την 17η έως και την 31η Αυγούστου του τρέχοντος έτους.

Στόχος του προγράμματος – το οποίο δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα – είναι η προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου ανάμεσα στους νέους από διαφορετικές χώρες του ευρύτερου ευρωπαϊκού χώρου,που εκ των πραγμάτων φέρουν μαζί τους και διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο.

Μέσω της εκμάθησης ξένων γλωσσών και του διαλόγου, μπορεί να επιτευχθεί η κριτική κατανόηση άλλων πολιτισμών και άλλων λαών, με συνέπεια την αναβάθμιση των εννοιών της διεθνούς κατανόησης και συνεργασίας.

Όπως είναι προφανές, πέραν μιας πρώτης επαφής με την γλώσσα, το πρόγραμμα επεκτείνεται και σε άλλους τομείς γενικότερου ενδιαφέροντος, όπως η ιστορία, η πολιτική, η γεωγραφία,η θρησκεία και η καθημερινότητα.

Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφθείτε τους ιστότοπους:
http://internationmusing.blogspot.com/2008/06/intercultural-turkish-language-and.html
http://www.coe.int/t/dg4/youth/Source/News&Calls/2008_call_turk_lang_course.doc