Με αυτή μου την ανάρτηση, θα επιχειρήσω μια συνολική προσέγγιση στα μηνύματα που διατυπώνονται κατά την τρέχουσα προεκλογική περίοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες ούτως, ώστε και να συνδράμω στην ενημέρωση όλων όσων ενδιαφέρονται, κυρίως όμως, να βοηθήσω τους Αμερικανούς πολίτες που ζουν στην χώρα μας, να αντιμετωπίσουν το όλο θέμα, μέσα από το πρίσμα ενός Έλληνα / Ευρωπαίου πολίτη, που θέλει να πιστεύει πως μπορεί να δει τα πράγματα όσο πιο αντικειμενικά γίνεται.
Οπωσδήποτε, οι Αμερικανικές προεδρικές προκριματικές εκλογές διαφέρουν και σε εικόνα και σε ποιότητα από οποιαδήποτε προεκλογική διαδικασία στις Ευρωπαϊκές χώρες. Αναμφισβήτητα, το ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στο Δημοκρατικό κόμμα, τους Clinton και τον Barack Obama. Σε αυτό, συνέβαλλαν πολλοί λόγοι.
Η αποτυχία της διακυβέρνησης Bush να δώσει πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα-προβλήματα των Αμερικανών πολιτών και η μάλλον «παράδοξη» ανάπτυξη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας τα τελευταία χρόνια, ήταν ένας από τους λόγους.
Η ισχυρή προσωπικότητα και ο χαρακτήρας της Hilary και του Barack και ο τρόπος διεκδίκησης των ψήφων στις μέχρι τώρα προκριματικές των Πολιτειών της Iowa, New Hampshire, Nevada, South Carolina, ήταν ένας άλλος.
Τον περασμένο Νοέμβριο, ο Obama βρισκόταν 20 μονάδες πίσω από την συνυποψήφιά του. Μέχρι και την ήττα της στην Πολιτεία της Iowa, η Hilary Clinton αντιμετωπιζόταν αν όχι ως η επόμενη Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών… τουλάχιστον, ως το φαβορί για την νίκη της ηγεσίας του Δημοκρατικού κόμματος. Πλέον, τα πράγματα είναι ρευστά. Μπορεί τα δάκρυά της να έπιασαν τόπο στο New Hampshire, οι πολίτες όμως γνωρίζουν ότι με δάκρυα δεν επιτυγχάνεται ισχυρή και αποτελεσματική διακυβέρνηση.
Αυτό κάθε αυτό το γεγονός, έδειξε αδυναμία (πράγμα κατανοητό), έδειξε και πολιτική ανεπάρκεια, καθώς φάνηκε να αμφισβητεί έστω και για λίγο τις πολιτικές της πεποιθήσεις και τα σχέδια διακυβέρνησης κι έτσι ακύρωσε τα «35 χρόνια εμπειρίας» που με τόσο σθένος προβάλει σε κάθε περίπτωση και ευκαιρία! Έδειξε πως η «καρέκλα» είναι αυτοσκοπός και πως το πραγματικό της ενδιαφέρον εστιάζεται μόνον στην ανάληψη της εξουσίας!
Η Hilary προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα. Άρχισε να μέμφεται τον Obama, ενώ είχε δεσμευτεί για το αντίθετο, αναγνωρίζοντας το «πλεονέκτημά» της έναντι των άλλων υποψηφίων και άρχισε να χρησιμοποιεί τα ίδια συνθήματα του βασικού συνυποψήφιου της, προσπαθώντας παράλληλα να μεταβάλλει σιγά-σιγά την προεκλογική της τακτική.
Αξίζει να σημειώσουμε το γεγονός ότι ο Robert Reich στενός φίλος και συνεργάτης του Bill Clinton, έγραψε σε κάποιο blog ότι, τελικά, οι μομφές έναντι του Barack Obama, δεν θα ωφελήσουν κανένα και θα διώξει ψηφοφόρους αντί να φέρει…
Παράλληλα, η φυλετική αντιμετώπιση του Obama ως «μαύρου» και όχι ως υποψηφίου ο οποίος τυχαίνει να είναι μαύρος, από το στρατόπεδο των Clinton και κυρίως από τον ίδιο τον Bill Clinton, εξόργισε πλήθος ψηφοφόρων, κυρίως Αφρο-αμερικανών, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος, ο Bill Clinton, παραμένει ιδιαίτερα δημοφιλής ως το «κακό παιδί»…
Ασφαλώς, ο ρόλος του Bill Clinton είναι καταλυτικός. Με Αμερικανούς στρατιώτες στο Ιράκ, με την τιμή του πετρελαίου να έχει εκτοξευθεί στα ύψη, με τον Osama bin Laden ελεύθερο, με 46,000,000 Αμερικανούς ανασφάλιστους, με ρεκόρ αύξησης του Εθνικού ελλείμματος, με υπαρκτό το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, με την προβληματική εξωτερική πολιτική που παραδίδει η διακυβέρνηση Bush, με τα μεσαία εισοδήματα να συρρικνώνονται δραματικά, αμφιβάλλω πολύ για τον αν τα «35 χρόνια εμπειρίας» της Hilary Clinton μπορούν φέρουν την «Αλλαγή» που ευαγγελίζονται οι Δημοκρατικοί. Πέραν τούτου, τα λάθη συνεχίζονται. Μόλις προχθές αναφέρθηκε στα Σκόπια ως «Μακεδονία», πράγμα που δείχνει πως έχει σχηματοποιημένη άποψη, βασισμένη σε ελλιπή γνώση του θέματος. Άρα τι είδους εξωτερική πολιτική θα μπορούσε να ασκήσει;
Και αυτή δεν είναι μόνο η δική μου υποκειμενική άποψη. Εκατομμύρια Αμερικανών ψηφοφόρων σκέπτονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Στον αντίποδα, η έως τώρα επικράτηση του McCain από το στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων, είναι ένα θέμα που προβληματίζει θετικά και βάζει σε σκέψεις τον μέσο ψηφοφόρο.
Ο John McCain φαντάζει απίστευτα ελκυστικός και η πιθανή ανάληψη της ηγεσίας του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, θέτει σε κίνδυνο τα θεμέλια της πολιτικής των Clinton, καθώς ακυρώνει τα «35 χρόνια εμπειρίας». Για παράδειγμα: η Hilary επικαλείται αυτά τα 35 χρόνια, ως το καλλίτερο διαπιστευτήριο για την μετάβαση στον Λευκό Οίκο. Αν κοιτάξουμε 35 χρόνια πίσω, ο John McCain ήταν ήρωας πολέμου και η Hilary φοιτήτρια στην Νομική Σχολή του Harvard!
Οπωσδήποτε και ο Barack Obama, δεν μπορεί να συγκριθεί σε αυτό. Ούτε και χρειάζεται όμως. Ο Γερουσιαστής, επέλεξε τον δικό του δρόμο, χωρίς κυνισμό, χωρίς δαιμονοποίηση της αντίθετης γνώμης. Φαίνεται να έχει επίγνωση των απαιτήσεων έτσι, ώστε να δώσει νέα πνοή στους αραχνιασμένους δρόμους και διαδρόμους της Washington.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι, μαζί με το Hollywood, και η οικογένεια Kennedy τάσσεται ανοικτά υπέρ του Γερουσιαστή από το Illinois. Δεν φοβούνται μάλιστα να τον συγκρίνουν με τον John Kennedy, ο οποίος αδιαμφισβήτητα ήταν ένας από τους καλλίτερους Προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όμως, η επικράτηση του ενός ή του άλλου στην ηγεσία του κόμματος, είναι μόνο ο μισός δρόμος. Από κει και ύστερα αρχίζουν τα δύσκολα κι εκεί ακριβώς θα φανεί το όραμα διακυβέρνησης του μελλοντικού Προέδρου, όποιος και αν είναι αυτός.
Θα μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να εγκαταλείψουν την «παλαιά» πολιτική;
Θα μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να εφαρμόσουν μια πιο ορθολογική διακυβέρνηση σεβόμενοι διαφοροποιήσεις εντός και εκτός των τειχών;
Θα μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να επαναφέρουν το βιοτικό επίπεδο των Αμερικανών πάλι, σε ικανοποιητική στάθμη;
Θα μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν την κοινωνική πρόνοια κτήμα όλων των πολιτών;
Θα μπορέσει η νέα διακυβέρνηση να επαναφέρει τη σιγουριά και την ασφάλεια στους Αμερικανούς πολίτες;
Θα μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να συνεργαστούν με τη διεθνή κοινότητα, με ίσους όρους, σε θέματα που μας απασχολούν όλους, όπως το περιβάλλον, η ασφάλεια, η οικονομία…;
Θα είναι σε θέση η νέα διακυβέρνηση να εγκαταλείψει την πολιτική των αδιεξόδων μέσα στο διεθνές πολιτικό / κοινωνικό / πολιτισμικό / μορφωτικό / οικολογικό γίγνεσθαι;
Πηγές: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος", "Times", "Το Βήμα", "Embassy", "The Jordan Times", "The Amherst citizen", chouvi.blogspot.com
