Η αιώνια θυσία έχει νόημα κι αξία...

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα και όλα μας οδηγούν με την ανάμνηση του Θείου δράματος - ενός δράματος που σβήνει με την τελευταία πνοή του Ανθρώπου επάνω στο σταυρό -  στην ελπίδα της ζωής διαμέσου της Αναστάσεως! Η ζωή του Ιησού, από την αρχή μέχρι και το τέλος, είναι από μόνη της ένας συμβολισμός. Το ίδιο κι ο Ιησούς! Αποτελεί σύμβολο… σύμβολο αγάπης, αλήθειας, ελπίδας, χαράς αλληλεγγύης, ανοχής, συγχώρεσης, προσμονής, αγώνα, δικαιοσύνης, αυταπάρνησης, ελευθερίας, ισότητας... Πολλά μπορούν να ειπωθούν… Επειδή όμως, αρκετοί είναι εκείνοι που αμφισβητούν την θεία φύση των πραγμάτων, ας σταθούμε για λίγο στην θυσία Του και τον συμβολισμό αυτής.

Η θυσία του Κυρίου μας συμβολίζει τον θρίαμβο του πνεύματος επί της ύλης! Δεν ήταν καθόλου τυχαία επιλογή ο τρόπος κορύφωσης του μαρτυρίου Του! Ας αναλογιστούμε για λίγο την ζωή Του. Ας περπατήσουμε νοερά στα βήματά Του. Ας νιώσουμε – αν μπορούμε, όσο μπορούμε – την χαρά Του, την θλίψη Του, τον πόνο Του και την προσμονή Του… ας αναγνωρίσουμε τον Άνθρωπο.

Μετά βεβαιότητας μπορούμε σήμερα να λέμε πως, τόσο η ζωή όσο κι ο θάνατος δεν είναι παρά μία  - κατά χάρη - συγκεκριμένη κι αναγκαία μυητική διαδικασία από την οποία περνάμε όλοι μας και σκοπό έχει την αθανασία της ψυχής! Ο άνθρωπος, αποτελεί, αποτελούμε, έκφραση του Θείου. Κατά συνέπεια, δεν είναι δυνατόν ο «κακός» Θεός – όπως πολλοί ένθεν κακείθεν θέλουν να Τον παρουσιάζουν, να μας έχει εδώ μικρούς και ανήμπορους να ταλαιπωρούμαστε δίχως λόγο κι αιτία! Κι αυτή η μυητική διαδικασία είναι το δώρο Του προς όλους εμάς! Μας θέλει ζωντανούς!

… Η απόλυτη Αλήθεια που διδάξε ο Χριστός… μέχρι την τελευταία στιγμή! Ο σταυρός δείχνει προς τα 4 σημεία του ορίζοντα. Είναι το σταυροδρόμι μεταξύ ζωής και θανάτου. Είναι το σημείο όπου το πνεύμα απελευθερώνεται από την ύλη και η ύλη αποκτά αξία δια μέσου του πνεύματος! Ο Άνθρωπος έσβησε με τα χέρια του εκτεταμένα προς το άπειρο΄ αγκάλιασε τον ορατό κι αόρατο κόσμο με την υπόσχεση πως τίποτε δεν χάνεται αν κι εφόσον η πίστη της ένωσης με το Θείο παραμένει ισχυρή κι ακλόνητη ως το τέλος…

Μας έδωσε κατ’ αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα της επιλογής! Μέχρι τότε, οι άνθρωποι πέθαιναν δίχως νόημα… η ζωή δεν είχε καμία αξία… και σήμερα συμβαίνει αυτό, όμως, αντίθετα με το παρελθόν και μέχρι λίγο πριν από την θυσία Του, τώρα γνωρίζουμε! Και μπορούμε να κάνουμε χρήση της επιλογής που μας εδόθη: είτε θα ανέλθουμε προς τα πάνω… προς το Φως… είτε θα κατέλθουμε στο σκότος και την απουσία Του.

Κανείς δεν είπε πως η επιλογή είναι εύκολη. Κι στ’ αλήθεια, η καθημερινότητα είναι αμείλικτη! Διαβρώνει τα πάντα! Αφήνει σημάδια! Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει κανέναω για τις επιλογές του…

Αν δεν μπορούμε... αν δεν έχουμε την δύναμη να υπηρετήσουμε το Θείο, ας υπηρετήσουμε τον Άνθρωπο! Ας παλέψουμε με νύχια και με δόντια, η όποια θυσία, να έχει αξία και νόημα! Ας στρέψουμε το βλέμμα μέσα μας αν είναι δύσκολο να κοιτάξουμε γύρω μας κι ας δώσουμε το παράδειγμα...

Ας είναι ο δρόμος μας δύσκολος κι εύκολος! Ας νιώσουμε χαρές και λύπες… ας είμαστε άνθρωποι… Καλή Ανάσταση σε όλους!

Αναζητώντας την Αιώνια Ανατολή

 

Τεκτονισμός και Χριστούγεννα

Κάθε φορά που έρχονται γιορτές, και μάλιστα τόσο σημαντικές όσο τα Χριστούγεννα, αναρωτιέμαι ποιες θα μπορούσαν να είναι οι καλλίτερες ευχές που θα μπορούσα να ευχηθώ  τόσο στους αγαπημένους μου, όσο και σε ανθρώπους άγνωστους,  ξένους… ανθρώπους που δεν με συνδέει απολύτως τίποτε.

Ποιό είναι το “πνεύμα” των εορτών τελικά? Και… αλήθεια… οι ευχές, οι όποιες ευχές μπορούν να ζεστάνουν για λίγο την καρδιά μας?

Φαντάζομαι, όσο θα μεγαλώνω, τόσο περισσότερο τα ερωτήματα αυτά θα απασχολούν την σκέψη μου κι ίσως με βοηθήσουν να γίνω λίγο καλλίτερος κάποια στιγμή. Μέχρι τότε όμως, θα είμαι αναγκασμένος να ελπίζω μονάχα πως έστω και στο ελάχιστο λίγες λέξεις – αν και κοινότυπες - είναι ικανές να φέρουν χαμόγελο στα χείλη αγαπημένων ή μη προσώπων…

 

Καλά Χριστούγεννα, με αγάπη, υγεία και ευημερία για όλους!