Ο φασισμός των δήθεν αναρχικών

Με αφορμή το απεχθές περιστατικό της Μανωλάδας, οι όψιμοι δήθεν αναρχικοί, τρίβουν τα χέρια τους! Πώς αλλιώς θα μπορούσαν καλλίτερα να αιτιολογήσουν τις απόψεις τους και τα "αγαθά" τους "αισθήματα»"προς κάθε πονεμένο κι αδικημένο? Όμως, το χειρότερο απ’ όλα είναι η χρήση αυτού του περιστατικού για να αναπτύξουν, από την πλευρά τους και για δικούς τους λόγους…, ακόμη περισσότερο την φιλολογία που πολλοί από εδώ και από εκεί θέλησαν – δεκαετίες τώρα - να μας ενσταλάξουν σχετικά με τους "κακούς" πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που στοίχησαν ακριβά για την "Μεγάλη Ελλάδα" και σε αίμα και σε χρήμα και ήρθαν και κατέστρεψαν τον τόπο των φιλήσυχων κι αξιοπρεπών "νοικοκυραίων" της Παλαιάς πατρίδας…

Για ακόμη μία φορά, γινόμαστε μάρτυρες μιας ανήθικης επίθεσης συγκεκριμένων κύκλων προς συγκεκριμένη ομάδα του λαού μας (με τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ιστορία, πολιτισμό, παράδοση κ.λπ.) που θέλουν την Ελλάδα περιορισμένη και τον ελληνισμό δέσμιο παρελθοντικών συμπλεγμάτων, που δεν βασίζονται στην ιστορική αλήθεια αλλά στην άγνοια και το φόβο. Άγνοια για το τι πραγματικά σημαίνει ελληνισμός και φόβος σε ό,τι έχει να κάνει με την ίδια την αλήθεια του παρόντος.

Και η αλήθεια του παρόντος μάς υποδεικνύει ένα και μόνο πράγμα: δεν είμαστε καλοί έλληνες εμείς οι νεοέλληνες. Ακόμη περισσότερο? Δεν είμαστε καλοί άνθρωποι! Κατασκευάζουμε υπόπτους και ρίχνουμε τις ευθύνες σε εύκολους και διαθέσιμους αποδιοπομπαίους τράγους… Έτσι δεν έγινε και στην περίπτωση Ντρέϊφους? Ποιός άλλος θα μπορούσε να φταίει πλην των «ύπουλων» εβραίων? Η ευθύνη μας περιορίζεται μέσα στα όρια της ατομικής μας ηθικής (ό,τι μας βολεύει δηλαδή) και δεν επεκτείνεται μέσα στην συλλογική ηθική η οποία θα έπρεπε κανονικά να κατευθύνει τις σκέψεις μας και να διέπει και τις πράξεις μας.

Υπό αυτό το πρίσμα και μακρυά από κάθε σεβαστό αναρχικό ιδεώδες, τα λεβεντόπαιδα της «αναρχίας» δεν διακρίνονται από καμία ποιοτική διαφορά σε σύγκριση με τα άλλα λεβεντόπαιδα… της Χρυσής Αυγής, του φασισμού, της ιδεολογικής παρακμής και της κοινωνικής διαστροφής.

Τέτοιους «αναρχικούς» να τους βράσω που λέει και ο λαός μας! Άνθρωπος που δεν γνωρίζει τι είναι, τι πιστεύει και γιατί… άνθρωπος που δεν καταλαβαίνει αυτό που θέλει να πιστεύει και αυτό που θέλει να υπηρετεί, είναι άνθρωπος επικίνδυνος πρώτα-πρώτα για τον ίδιο του τον εαυτό!

Μήπως ήρθε η ώρα να καταμετρήσουμε τα εγκλήματα που διέπραξε η αναρχία κατά του ανθρώπου ή για να είμαστε πιο ακριβείς, τα εγκλήματα που διέπραξαν κάποιοι στο όνομα της αναρχίας κατά του ανθρώπου? Κανείς δεν μπορεί να εκφράζεται και να λειτουργεί αυθαίρετα μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο που όλοι μας αναγνωρίζουμε πως έχει πρόβλημα και έχει ανάγκη από λύσεις... λύσεις πραγματικές… λύσεις που θα μας ωφελήσουν όλους και τον κάθε έναν μας ξεχωριστά, με σεβασμό – πρωτίστως – στην αξιοπρέπειά μας και την προσωπική και την κοινωνική.

Άμα πια με τον κάθε κομπλεξικό μαλάκα!

Λίγες σκέψεις για την κοινωνική διάσταση του Λαϊονισμού

Η είσηγησή μου στην 47^η Ολομέλεια της Λέσχης LIONS Πατρών - ''ΑΡΕΘΑΣ ΠΑΤΡΕΥΣ'' 

Με πολύ χαρά δέχτηκα την πρόταση του Προέδρου μας, να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου μαζί σας απόψε κι εύχομαι πραγματικά, αυτή να είναι η αρχή ενός κύκλου ανταλλαγής απόψεων μεταξύ μας… απόψεων που θα μας προσθέσουν γνώσεις, θα μας προβληματίσουν ενδεχομένως… παράλληλα δε, θα ενδυναμώσουν τους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας ανάμεσά μας!

Ζούμε σε δύσκολους καιρούς! Σε συνθήκες άδικες! Σε στιγμές ανάγκης! Η Ελλάδα σήμερα, η χώρα μας, αποτελεί ίσως το καλλίτερο – δυστυχώς – σχετικό παράδειγμα…

Πολλοί από εμάς αναζητούν απεγνώσμενα νόημα και στήριγμα σε ό,τι συμβαίνει και για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, όμως, η καθημερινότητα είναι αμείλικτη κι οι καλλίτερες των προθέσεων μπορούν να δοκιμάζουν την απογοήτευση από την ειρωνεία και την χλεύη των «βολεμένων», των αδιάφορων κι όλων εκείνων που ποτέ δεν προσπάθησαν το ελάχιστο για την αναβάθμιση, την προσωπική τους και την συλλογική κατ’ επέκταση… Όλων εκείνων που ποτέ δεν πίστεψαν πως όλοι μαζί, μπορούμε να καταφέρουμε μικρά θαύματα ακόμη κι όταν αυτά φαντάζουν αδύνατα!

Δυστυχώς και μετά από αιώνες αγώνων, αποτυχιών, μα, κυρίως επιτευγμάτων σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης ενασχόλησης, αξίες κι αρχές τίθενται ξανά και ξανά υπό αμφισβήτηση.

Δικαιώματα καταπατώνται… όλα έχουν την τιμή τους κι όλα αγοράζονται…

Ο καιροσκοπισμός και το εφήμερο αναδεικνύονται σε μέγιστες αξίες κι αποτελούν δείγμα επιτυχίας(!)… προτείνονται ως η ενδεδειγμένη οδός για την επίτευξη μιας καλής… «ζωής» η οποία – δεν πειράζει – ας είναι κενή περιεχομένου… φτάνει μόνον να είναι λαμπερή! 

Όνειρα κι ελπίδες χάνονται και σβήνουν τόσο γρήγορα, όσο αυξάνει κι η ταχύτητα με την οποία εκτυλίσσεται η πραγματικότητά μας.

Η καλή πίστη έχει φτάσει να θεωρείται ελάττωμα και γελοιοποιείται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια!

Εμείς οι ίδιοι, οι πολίτες του κόσμου, φροντίζουμε με θρησκευτική ευλάβεια τον δίχως επιστροφή ξεπεσμό μας, καταστρέφοντας αντί να δημιουργούμε!

Απαιτούμε με θράσος δίχως να προσφέρουμε… ζητούμε προνόμια χωρίς υποχρεώσεις.

Νιώθουμε ασφαλείς στον μικρόκοσμό μας και δεν αφήνουμε τον εαυτό μας να δει λίγο πιο πέρα, έξω από τους 4 τοίχους της ιδανικής φυλακής μας-«ασφάλειας».

Καταστήσαμε εαυτούς μόνους, απομονωμένους συνειδητά κι έτσι, αφαιρέσαμε ίσως την πιο σημαντική έννοια του εαυτού που δεν είναι άλλη από τον διπλανό μας!

Εσφαλμένα κι ενδεχομένως συνειδητά, αυτό θεωρήθηκε και θεωρείται από πολλούς ακόμη, πρόοδος και πολιτισμός.

Ευτυχώς όμως, όχι από όλους!  

Στο αντίποδα μίας ζοφερής και παγκόσμιας (εντός εισαγωγικών) «αλήθειας» – έτσι όπως πολύ συνοπτικά προσπάθησα μόλις να παρουσιάσω – βρισκόμαστε εμείς!

@

WE SERVE!

ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ!

Σκεφτείτε για λίγο, πόση δύναμη μπορεί να κρύβει μια λέξη! Μια λέξη που εξυψώνει τον άνθρωπο, του προσδίδει μεγαλείο ---- και όχι! Δεν είναι ένα ακόμη απλό «πιασάρικο» λογότυπο, ούτε σύνθημα ή προσδιορισμός.

Δεν μπορεί παρά να είναι – κι έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται - ως μία κατάσταση βιωματική που σηματοδοτεί την αέναη και φυσική ανάγκη μας για προσφορά, εξέλιξη, δημιουργία, προοπτική, ευημερία…

Στον πληθυντικό! Διότι στοχεύει και προτρέπει την συμμετοχή και την συν-ευθύνη, πιστεύοντας στην ισότητα και την ισονομία, απορρίπτοντας κάθε διάκριση… αμβλύνοντας κάθε διαφορά!  

Απευθύνεται σε ολόκληρη την κοινωνία  -  σε κάθε κοινωνία - διότι, επιθυμεί να επιφέρει την προαγωγή της στο σύνολό της, με την ενίσχυση εννοιών όπως η προσφορά, η αλληλεγγύη, η ασφάλεια, η ανοχή, η κατανόηση, ο σεβασμός, η δικαιοσύνη…

Δίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στην στήριξη του ανθρώπου… του αδύναμου… του ανυπεράσπιστου…  

Ενθαρρύνει κάθε προσπάθεια ατομική ή συλλογική, κι αγκαλιάζει κάθε αναζήτηση και κάθε επιδίωξη που σκοπό έχει την ανάπτυξη της κοινωνικότητας, την συναδελφοσύνη, την πολιτισμική πρόοδο…

Στηρίζει τις ευαισθησίες του ανθρώπου και του παρέχει το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο εφαρμογής κάθε πρωτοβουλίας, κάθε δράσης που μπορεί να συνδράμει αποφασιστικά στην προσωπική και κοινωνική του ανάπτυξη.

Προτείνει έναν κώδικα ηθικής που θαυμάσια καλύπτει το κενό που εμείς ως άνθρωποι κι ως πολίτες φροντίσαμε να δημιουργήσουμε κι ενισχύει την ελπίδα πως αύριο μπορούμε να νιώθουμε ασφαλείς και ποτέ μόνοι!         

@

Αγαπητοί μου φίλοι και συνάδελφοι,

Η πατρίδα μας, ο λαός μας, ευτύχησαν να έχουν πλούσια και σημαντική ιστορία μεταξύ των άλλων πατρίδων και των άλλων εθνών.

Ο πνευματικός μας πολιτισμός κι οι παραδόσεις μας, η πίστη σε αξίες κι οι ευαισθησίες μας, που μας προσδιορίζουν ήδη από την αρχαιότητα, με βεβαιώνουν για την συμβατότητα του Λαϊονικού πνεύματος με το ίδιο μας το είναι!

Ο Λαϊονισμός  βρήκε στην μικρή αυτή γωνιά του κόσμου, έναν λαό, έναν μικρό λαό που μπορεί να ονειρεύεται, να ελπίζει, να πιστεύει… σε πείσμα όλων εκείνων που αμφισβητούν αυτή του την ευχέρεια.

Αλήθεια, ένας από εμάς δεν ήταν κι αυτός ο ίδιος ο ιδρυτής του θεσμού μας? Δεν ήταν οραματιστής? Δεν υπήρξε άνθρωπος της πίστης… της ελπίδας? … Του σεβασμού και της αξιοπρέπειας?

Μπορούμε να νιώθουμε περήφανοι ως συνεχιστές του έργου του… Ως σύντροφοι του ονείρου του… για μία καλλίτερη κοινωνία, για μία καλλίτερη παγκόσμια κοινωνία όπου ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ μόνος, ανυπεράσπιστος, πονεμένος ή αδικημένος!!!

Κανείς δεν μας υποσχέθηκε πως η ζωή θα είναι εύκολη.

Κανείς δεν μας έδειξε τον δρόμο…

… Γι’ αυτό κι ο Λαϊονισμός, μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ως πυξίδα στα χέρια μας!

Ο Λαϊονισμός είναι προσφορά! Ανιδιοτελής προσφορά! Κι όπως μας ζητά να προσφέρουμε έτσι, κι αυτός με την σειρά του μάς προσφέρει! Μας προσφέρει αξίες κι αρχές που, όσο περισσότερο θα τις νιώθουμε μέσα μας και θα τις μοιραζόμαστε, τόσο καλλίτεροι άνθρωποι θα γινόμαστε!

Υπάρχει πιο εύκολος δρόμος?

Υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή?  

Πηγές:

Ποιοι είναι οι LIONS (Σύνθημα –Σκοποί – Στόχοι) / http://lionsclubarethaspatreus.blogspot.gr/2009/07/lions.html

Ο κώδικας ηθικής των LIONS / http://lionsclubarethaspatreus.blogspot.gr/2009/07/blog-post_18.html

Οι αντικειμενικοί σκοποί των LIONS / http://lionsclubarethaspatreus.blogspot.gr/2009/07/blog-post.html

Οι στοιχειώδεις υποχρεώσεις ενός LION / http://lionsclubarethaspatreus.blogspot.gr/2009/08/lion_01.html

 

Europeans today