Κυριακή 1 Απριλίου 2012

1η Απρίλη: Χρόνια πολλά Φώφη!

Είναι γνωστό πως, σε αυτό το blog προσπαθούμε να κρατούμε τις ισορροπίες ούτως, ώστε να είμαστε δίκαιοι και να σχολιάζουμε και να κρίνουμε όσο πιο αντικειμενικά γίνεται ό,τι θεωρούμε σκόπιμο να σχολιάσουμε. Αν κάτι δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο, είναι το ύφος της επίθεσης που εξαπέλυσε η νέα εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ προς το πρόσωπο του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

«Αρχίσανε τα όργανα, τα γλέντια κι οι χοροί!!!»

Καλά, δεν βρίσκεται κανείς να πει στην - ξαφνικά και πάλι παρούσα - κ. Γεννηματά πως θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτική στις εκφράσεις της? Η κ. Γεννηματά και οι «σύντροφοί» της θα έπρεπε να είναι πολύ μετρημένοι όταν μιλούν για την πατρίδα και για τους πολίτες και να επιδεικνύουν τον απαιτούμενο σεβασμό! Σεβασμό σε αυτούς που σήμερα υποφέρουν από τις δικές τους επιλογές!

Αυτοί δεν είναι που εξευτέλισαν την πατρίδα?

Αυτοί δεν είναι που χωρίς πρόσχημα έχουν βγάλει σε πλειστηριασμό την ζωή, τα όνειρα και τις ελπίδες των ελλήνων πολιτών!

Αντί λοιπόν να κατηγορούν ή να εξαπολύουν μύδρους έναντι των πολιτικών τους αντιπάλων, καλό θα είναι να σωπαίνουν… ίσως έτσι μάθουν πώς να κάνουν την δουλειά τους καλλίτερα.

Προσωπικά, μπορεί να έχω τις διαφορές μου – πολιτικές διαφορές – με την ΝΔ, άλλωστε, ποιος μπορεί να ξεχάσει τις κυβερνήσεις Μητσοτάκη-Κωστάκη που συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ηθική, πολιτική και πολιτισμική μας κατάρρευση, με αλαζονικές συμπεριφορές και άκρατη έπαρση? Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε να διορθώσουμε ό,τι μπορεί να διορθωθεί! Κι ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά, όπως για παράδειγμα για την διατήρηση αυτού που ονομάζω «σύστημα ΝΔ» όμως, σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να κατηγορηθεί για τις προθέσεις του ή για τα πατριωτικά του αισθήματα!

Αν θα πρέπει να του καταλογιστεί κάτι, αυτό είναι η συνέπεια! Προσωπικά, τον γνωρίζω από το 1993 και συμπορεύθηκα μαζί του στα δύσκολα χρόνια… Κι ο Αντώνης Σαμαράς που εγώ γνωρίζω, είναι συνεπής και σε ό,τι λέει και σε ό,τι κάνει. Αν η ΝΔ δεν μπορεί να πείσει… αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα – σημαντικό κατά την άποψή μου - και γι’ αυτό πιστεύω πως η ρητορική της κ. Γεννηματά ήταν ατυχής και θα έπρεπε να έχει άλλο περιεχόμενο.

Και το ερώτημα είναι ουσιαστικό: Ποιός είναι εκτός τόπου και χρόνου? Αυτός που ξέρει πως θα κυβερνήσει και έχει αναλάβει ήδη τις ευθύνες του ή εκείνος που ονειρεύεται πως θα κυβερνήσει κάποτε κ. Γεννηματά, όντας αποτυχημένος αρχιτέκτονας της συνειδητής και εγκληματικής πολιτικής που άλλαξε για πάντα την εικόνα της χώρας και έφερε στο χείλος του γκρεμού τους πολίτες… όλους εμάς?

Ας είμαστε δίκαιοι… αν θέλετε να επιβιώσετε πολιτικά, βρείτε άλλον τρόπο για να επιτύχετε σε αυτή σας την επιδίωξη. Λιγότερα σχόλια και περισσότερη δουλειά!

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Η συντεχνία


«Συντεχνία: (η) χαρακτηρισμός κάθε ενώσεως επαγγελματιών που στοχεύει αποκλειστικά στην προάσπιση των συμφερόντων του κλάδου, αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο ή ακόμα και εις βάρος του.» Λεξικό Μπαμπινιώτη, Β έκδοση 2005

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Ο παπαγάλος

 του Ζαχαρία Παπαντωνίου (1877-1940)
Σαν έμαθε τη λέξη «Καλησπέρα»,
ο παπαγάλος είπε ξαφνικά:
«Είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά.
Τι κάθομαι δω πέρα;»
Την πράσινη ζακέτα του φορεί
και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει,
για να τους πει μια γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή,
ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα,
και τους λέει: «Καλησπέρα!»
Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ.
Τι διαβασμένος, λένε, ο παπαγάλος!
Θάναι σοφός αυτός μεγάλος,
αφού μπορεί και ανθρώπινα μιλεί.
Απ’ τις Ινδίες φερμένος, ποιος το ξέρει
Πόσα βιβλία μαζί του νάχει φέρει,
με τι σοφούς εμίλησε, και πόσα
να ξέρει των γραμματικών τη γλώσσα!…
«Κυρ παπαγάλε, θάχομε την τύχη
ν’ ακούσομε τι λες και παραπέρα;»
Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει…
Μα τι να πει; Ξανάπε: «Καλησπέρα».