Οι εκλογές στη Γαλλία και στη Βρετανία

γράφει ο Στρατής Αλεξίου

Τον προηγούμενο μήνα, τόσο η Βρετανία όσο και η Γαλλία προσήλθαν στις κάλπες, εκλέγοντας τις νέες αντίστοιχες κυβερνήσεις τους. Οι Εργατικοί του Κιρ Στάρμερ συγκέντρωσαν το 33% των ψήφων, το ίδιο και η Μαρίν Λε Πεν με την Εθνική Συσπείρωση. Ωστόσο, παρά τα παρόμοια ποσοστά, ήταν μια μεγάλη επιτυχία για τον Στάρμερ και μια πλήρης καταστροφή για τη Λε Πεν. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: https://www.geoeurope.org/2024/08/01/oi-ekloges-sti-gallia-kai-sti-bretania/

Συνθήματα για τους πολλούς κι εκλογές για λίγους...

 

Για πολλούς δημοσιολογούντες εντός κι εκτός Ηνωμένου Βασιλείου, η προκήρυξη των πρόωρων εκλογών τον ερχόμενο Ιούλιο, σηματοδοτεί την επιστροφή σε μια πολιτική κανονικότητα που φαντάζει σχεδόν ουτοπική μετά το Brexit και όλα όσα προηγήθηκαν κι επακολούθησαν. Ωστόσο, μένει να επιβεβαιωθεί η δημοσκοπική υπεροχή των Εργατικών από το αποτέλεσμα στην κάλπη. Ας μην λησμονούμε ότι και αυτοί, υπήρξαν μέρος του προβλήματος και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν είναι καθόλου τυχαία η χρήση της λέξης “αλλαγή” από τον αρχηγό τους, Κιρ Στάρμερ.

 

Είναι όμως αυτή η κατάλληλη λέξη; Θα μπορέσουν οι Εργατικοί να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των βρετανών πολιτών; Και τί σημαίνει στο τέλος-τέλος “αλλαγή”; Ούτε και οι ίδιοι δεν γνωρίζουν να απαντήσουν καλά-καλά. Όμως, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές εκείνες που οι πολιτικές δυνάμεις και τα πρόσωπα απευθύνονταν στους πολίτες γενικά κι αόριστα. Γνωρίζει άραγε ο κ. Στάρμερ ποιό είναι το πραγματικό διακύβευμα και για την χώρα του αλλά και κατ’ επέκταση για όλες τις χώρες της Ευρώπης;

 

Πολύ φοβάμαι πως η απάντηση θα είναι μάλλον απογοητευτική. Κι αυτό επειδή πριν και πέρα από οποιαδήποτε “αλλαγή”, οι πολίτες έχουμε ανάγκη από αξιοπρέπεια. “Αξιοπρέπεια” λοιπόν! Αυτή είναι η κατάλληλη λέξη, και πάνω σε αυτή θα πρέπει να χτίσει την πολιτική της η όποια δύναμη επιθυμεί να αναλάβει την διαχείριση των πραγμάτων.

 

Στην πολιτική και κοινωνική μας ζωή, είτε είμαστε άγγλοι, γάλλοι, γερμανοί ή έλληνες, δεν χρειαζόμαστε ούτε θαυματοποιούς ούτε όμως και “λογιστές” με το τεφτέρι παραμάσχαλα. Πολιτικούς χρειαζόμαστε, πολιτικοί μας λείπουν, με οξυδέρκεια κι όραμα που δεν θα ορίζεται από την περιορισμένη οπτική “τεχνοκρατών” και “ειδημόνων”. Τα είδαμε τα χαΐρια τους! Είναι εκείνοι που έχουν γιγαντώσει τη διαφθορά παντού. Είναι εκείνοι που συνειδητά ή μη συνέβαλαν στην ανεξέλεγκτη διόγκωση του λαϊκισμού και την άνοδο του παντός είδους φασισμού.

 

Ας αναλογιστούμε επομένως, ποιους ανθρώπους θέλουμε να σουλατσάρουν στους διαδρόμους της εξουσίας - κι εμείς θα έχουμε εκλογές σε δύο εβδομάδες, κι ας έχουμε υπόψη μας ότι και λάθη γίνονται και στόχοι χάνονται και ιδανικά θυσιάζονται. Όλα όμως μπορούν να είναι υποφερτά και διαχειρίσιμα αν κυριαρχεί η συνείδηση κι η ενσυναίσθηση. 

 

Αν η πολιτική δεν επαναφέρει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο αλλά επιμείνει σε νούμερα και λογαριασμούς, και μάλιστα με αέρα κοπανιστό, η πορεία μας θα είναι αυτή που είναι…