Νομίζω, είμαι πολύ μικρός και ηλικιακά και κοινωνικά για να δίνω συμβουλές σε ανθρώπους που είναι πολύ μεγαλύτεροί μου και πιο σημαντικοί από εμένα! Όταν λοιπόν τους απευθύνομαι, προσπαθώ να δείχνω τον απαραίτητο σεβασμό και προς την ηλικία τους και προς ό,τι εκπροσωπούν ή ακόμη περισσότερο(;)... σε ό,τι πιστεύουν, διότι εκτός από τους νόμους και τους κανόνες που όλοι γνωρίζουμε και είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύουμε και ν' ακολουθούμε, υπάρχουν και κώδικες ηθικοί (διαφορετικοί για τον καθέναν μας υποθέτω) που μας επιβάλλουν να λειτουργούμε και να εκφραζόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο.
Πώς όμως να επιδείξω σεβασμό προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γιώργο Σανιδά; Πρέπει να λάβω σοβάρα υπόψη τα λεγόμενά του ή ν' αρχίσω να εξοργίζομαι ως πολίτης, ως άνθρωπος, ως επαγγελματίας; Έστω. Θα προσπαθήσω να είμαι κόσμιος στις εκφράσεις μου και να χαλιναγωγήσω, όσο μπορώ, τα συναισθήματα που μου προκαλεί η πρότασή του περί προσωποκράτησης των οφειλετών προς το δημόσιο.
Έχω αναφερθεί κατά καιρούς στην αξία της Δικαιοσύνης, στην ανάγκη ανάμορφωσης των θεσμών και έχω αμφισβητήσει έντονα το τρόπο με τον οποίο η Δημόσια Διοίκηση και κατ' επέκταση η διαχείριση της εξουσίας επιλύει προβλήματα της κοινωνίας και των πολιτών... Στην πραγματικότητα, δεν επιλύει τίποτα! Πληγές προκαλεί, ανασφάλεια, μίση, διαφορές, ανισότητες και αδικίες. Όμως, το καλό με την δημοκρατία είναι ό,τι σου δίνει το περιθώριο να βρεις λύσεις, ν' αλλάξεις απόψεις, να διαφωνήσεις και να συμφωνήσεις αν πιστεύεις ότι έτσι εξυπηρετείς το κοινό καλό.
Έτσι, στην ώρα της κριτικής και της αντιπαράθεσης είναι εύκολο να βρεις σύμμαχους κι ακόμη περισσότερο, να κάνεις σεβαστή την γνώμη σου και την άποψή σου, έστω κι αν αποτελείς την μειοψηφία.
Έχουμε αγωνιστεί πολύ. Έχουμε ματώσει, πληρώνουμε τα λάθη μας, αγωνιζόμαστε για ένα καλλίτερο αύριο και επιλέγουμε να ξεχνούμε εγκλήματα του παρελθόντος, διότι μόνον έτσι - απελευθερωμένοι από πάθη - μπορούμε να κοιτάζουμε προς το μέλλον δίχως να φοβόμαστε.
Τί γίνεται όμως, όταν κάποιοι προσπαθούν να γυρίσουν την Ελλάδα και τους έλληνες πίσω στα χρόνια της τουρκοκρατίας και ακόμη πιο βαθιά μέσα στο παρελθόν;
Τί κάνεις και πώς συμπεριφέρεσαι σ' εκείνους που έχουν οδηγήσει στα όρια της εξαθλίωσης τον τόπο σου και τους ανθρώπους του; Πώς αντιδράς όταν αυτοί οι ίδιοι προκαλούν με τον βίο και τα έργα τους; Πώς προστατεύεις του θεσμούς από εκείνους που τους απαξιώνουν;
Οπωσδήποτε σε αυτά ερωτήματα, ο καθένας απαντά με τον δικό του τρόπο... Όμως, καλό θα είναι όταν βρισκόμαστε σε μια κάποια ηλικία ούτε φαντάσματα να βλέπουμε, ούτε να προκαλούμε το κοινό αίσθημα με ανεκδιήγητες, παρωχημένες και αναχρονιστικές αντιγραφές...
Κατανοώ απόλυτα την ανάγκη ορισμένων να "αφήσουν το στίγμα τους"... να αφήσουν κάτι να τους θυμίζει, όταν θα βρίσκονται ξεχασμένοι μακρυά από την ηδονή που προσφέρει η ενασχόληση με τα δημόσια πράγματα. Παρ' όλα αυτά, το κάθε τι είναι θέμα επιλογής και θέλω να πιστεύω ότι είναι καλλίτερο να σε θυμούνται σαν τον δίκαιο Αριστείδη, παρά σαν τον Εφιάλτη.
Προτιμότερο είναι να προσφέρεις, να προσπαθείς, ν' αγωνίζεσαι για την ενδυνάμωση της χώρας σου και των ανθρώπων της, παρά να φέρεις και να μεταφέρεις (...) συμπλέγματα...
Το 2008 δεν είναι ούτε το 1988, ούτε το 1968 ούτε οποιοσδήποτε άλλος χρονολογικός αριθμός. Δεν μπορείς να επιλύεις προβλήματα τρομοκρατώντας ή ακόμη χειρότερα χειριζόμενος απειλές "ανάγκης" κάλυψης των ελειμμάτων που προκαλούνται όχι από την αδιαφορία ή την αναισθησία των πολιτών, αλλά από το μεγάλο φαγοπότι που στήνεται κάθε λίγο και λιγάκι από τους γνωστούς-άγνωστους.
Δεν μπορείς να εκδικείσαι και να τιμωρείς μια κοινωνία, που λειτουργεί με βάση τα παραδείγματα που λαμβάνει από τους ηγήτορές της.
Αν θέλεις να επιλύσεις προβλήματα, πρώτα πρέπει να βγεις απ' το γραφείο σου, να βγάλεις την γραβάτα σου και ν' αρχίσεις να συζητάς. Ακόμη και ο πιο τελευταίος έλληνας, έχει κάτι σημαντικό να πει. Έτσι μόνο μαθαίνεις... σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι, όποιο αξίωμα κι αν κατέχεις, όποιον ρόλο κι αν διαδραματίζεις μέσα στην καθημερινότητα.
Δυστυχώς "άριστοι" είναι ελάχιστοι. Άρα θα πρέπει να πορευτούμε με ό,τι υλικό έχουμε στην διάθεση μας και δεν υπάρχει καλλίτερο υλικό από την κοινωνία και τους πολίτες που καθημερινά καλούνται να επιλύουν προβλήματα.
Θέλω να πιστεύω ότι ο Γιώργος Σανιδάς, ως άνθρωπος και ως δημόσιος λειτουργός με καλή πίστη θα αναθεωρήσει απόψεις και θα τροποποιήσει, αν δεν αποσύρει, την πρότασή του η οποία δεν τιμά ούτε την Ελλάδα ούτε τους έλληνες.
update #1, 27/9/08: Να σημειώσω, επίσης, ότι στο θέμα αυτό έχει αναφερθεί και η Αξιωματική Αντιπολίτευση, στηλιτεύοντας τις προσπάθειες της Κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Γιώργου Αλογοσκούφη, στην μεθόδευση τέτοιων αντισυνταγματικών πρακτικών που - στην πραγματικότητα -σκοπό έχουν την οικονομική εξόντωση των πολιτών και την διαρκή αμφισβήτηση της κοινωνικής/επαγγελματικής τους ποιότητας...
Πιο συγκεκριμένα, στην τηλεφημερίδα του Νίκου Βάνη αναφέρονται τα πιο κύρια σημεία της συνέντευξης που παραχώρησε ο Γιάννης Μαγκριώτης (5/9/08) σχετικά, ο οποίος επιτίθεται ευθέως στον Γιώργο Αλογοσκούφη ως ενορχηστρωτή όλης αυτής της κοινωνικής αναστάτωσης διότι,
"... ενώ χαρίζει δις. ευρώ, χρέη προς το δημόσιο σε 3,500 επιχειρήσεις, όπως τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, αλυσίδες πολυεθνικών μάρκετ, τεχνικές κατασκευαστικές εταιρείες δημοσίων έργων,κ.λπ., την ίδια ώρα, ξεζουμίζει τους ελευθέρους επαγγελματίες με τα νέα φορολογικά μέτρα που σκοπεύει να πάρει λόγω των άδειων ταμείων του κράτους, αλλά κυνηγά και αυτούς που είναι κάτω από τα όρια της φτώχιας οι οποίοι δεν μπόρεσαν να είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις τους προς το Ελληνικό δημόσιο για μικρά ποσά."
Στην συνέχεια και σε ό,τι αφορά στο θέμα της προσωποκράτησης λόγω χρεών προς το δημόσιο, ο Γιάννης Μαγκριώτης αποκάλυψε,
“…πως η παρούσα κυβέρνηση προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣΤΕ) για να κάνει άρση της ιστορικής αυτής απόφασης, στο να μην γίνονται δηλαδή προσωποκρατήσεις πολιτών για χρέη προς το δημόσιο.
Η κυβέρνηση ζήτησε με λίγα λόγια το μέτρο αυτό να μην ισχύει και έκανε αναίρεση της απόφασης. Η προσωποκράτηση ανήκει στα ανθρώπινα δικαιώματα με την συνθήκη της Ρώμης του 1960 που υπέγραψε και η Ελλάδα. Είναι λοιπόν καθαρή παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων περί ελευθερίας, φυσικά και αντισυνταγματικό. …”
Να μην ξεχνούμε πως η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από την Ε.Ε. γι΄ αυτό το θέμα. Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι ο καθηγητής Αλογοσκούφης προσπαθεί να μαζέψει απ΄ όπου βρει ευρώ.... όμως, λόγω της πτώσης της Νέας Δημοκρατίας, της ανεπανόρθωτης ζημιάς που προκάλεσε στην εικόνα της κυβέρνησης και των έντονων αντιδράσεων των πολιτών κύριως, μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, αναγκάστηκε να πάρει πίσω τα μέτρα που επιθυμούσε να προωθήσει και όπως ήταν λογικό έψαξε να βρει άλλη διέξοδο για να εφαρμόσει τις πολιτικές του.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι η πρόταση Σανιδά βρίσκεται σε πλήρη αντιστοιχία με τα αντικοινωνικά σχέδια της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος χθές επιχείρησε - αποτυχημένα κατά την άποψή μου - να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, να διασκεδάσει τις αλγεινές εντυπώσεις που προκαλεί η διακυβέρνησή του και να μετατρέψει τους πολίτες σε κομματικό ακροατήριο, που άλλη δουλειά δεν έχουν να κάνουν παρά να ασχολούνται με τα εσωτερικά της Νέας Δημοκρατίας.
