Δεν θέλω να κάνω κάποιο σχόλιο. Μάλλον, απορία θέλω να διατυπώσω… Μόλις προχθές, κατά την διάρκεια της φραστικής αντιπαράθεσης που είχαν ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Β. Μεϊμαράκης, αναφορικά με την υπόθεση Ζαχόπουλου, ο δεύτερος δήλωσε πως η παράταξή του, δεν δέχεται μαθήματα ήθους και εντιμότητας από κανέναν, απαντώντας στην προτροπή του πρώτου, να δημιουργηθεί γραμμή express ανάμεσα στο Μαξίμου και την Ευελπίδων, για να διευκολυνθούν τα μέλη της Κυβέρνησης….

Το ποιοτικό μήνυμα αυτής της στιχομυθίας, ασφαλώς και αγγίζει ολόκληρη την Εθνική μας Αντιπροσωπεία καθώς, έλαβε χώρα μέσα στην αίθουσα της ολομέλειας του Κοινοβουλίου και δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τους παρευρισκόμενους!

Αλήθεια – για να κάνουμε και τις ανάλογες ποσοτικές συγκρίσεις – αν αναλογιστούμε τα γραφόμενα στην διαθήκη του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου… (απ’ όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας) και τα όσα πολλά και πολύτιμα αφήνει… αυτοί που δεν δέχονται μαθήματα ήθους… τί θα αφήσουν όταν και αυτούς θα τους αποχαιρετούμε με τιμές, εντός και εκτός εισαγωγικών;

Και μη βρεθεί κανείς να που πει πως λαϊκίζω και πως ρίχνω το επίπεδο της κριτικής μου, διότι το ηθικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας, είναι αρκετά μεγάλο! Όσο υπάρχει έστω κι ένας Έλληνας πολίτης ή κάτοικος αυτής της χώρας, που αντιμετωπίζει πρόβλημα οικονομικό ή ακόμα χειρότερα, επιβίωσης, δεν δικαιολογούνται ορισμένοι από αυτούς που πληρώνονται από εμάς, για να κάνουν την ζωή μας καλλίτερη, και να την κάνουν χειρότερη και να βρίσκονται με περιουσίες, με καταθέσεις και… πτυχία … «ξαφνικά»…

Ο σύντροφος Μεϊμαράκης, μπορεί να ησυχάσει. Δεν αναφέρομαι σε αυτόν. Αφού κόπτεται όμως, τόσο για το ήθος και την εντιμότητα, πότε αυτός και οι υπόλοιποι «καθαροί» θα «συμβουλεύσουν» τους συναδέλφους του σχετικά;

Αντίο!

Λατινοαμερικάνικη σαπουνόπερα...

Ο Γιώργος Παπανδρέου, μάς έδωσε να καταλάβουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, γιατί το ΠΑΣΟΚ επιμένει να χάνει καθημερινά: Όταν το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και σκέψη του διπλανού, του συνοδοιπόρου, γίνεται φόβος (για την λατρεμένη καρέκλα), τότε, αλήθεια... για ποιά "δημοκρατική ανατροπή"... για ποιά "αλλαγή" μάς πείθει;

Πολύ καλά τα ωραία λόγια και οι προτάσεις.
Άριστες και αγνές οι προσπάθειες των στελεχών και των φίλων του ΠΑΣΟΚ, να καλύψουν την αρχηγική ανεπάρκεια του Προέδρου.
Σεβαστή η επιλογή όλων εκείνων που συμμετείχαν στη εκλογική διαδικασία του Νοεμβρίου.

Πολύ φοβάμαι πως, αν αυτό το ΠΑΣΟΚ φτάσει ποτέ ξανά στην εξουσία, θ' αναπολούμε τα "έργα και τις ημέρες" του Κώστα!

Υ.Γ.1: Δεν είμαστε όλοι πρόβατα!

Υ.Γ.2: Οι αξίες δεν χάνονται και η Ιστορία θυμάται μόνον εκείνους που αξίζουν κάτι... Θυμάται κι εκείνους που δεν αξίζουν, μόνο και μόνο για να υπάρχουν παραδείγματα προς αποφυγή!

Υ.Γ.3: Για να παραφράσω λίγο τις δηλώσεις πληθωρικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ "Στην σημερινή ελληνική πολιτική πραγματικότητα, χρειάζεται να προσπαθήσεις πολύ για να χάσεις..."