Επιστήμονες και τσαρλατάνοι

 

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο προσβλητικό για γιατρό και νοσηλευτή από το να τον κατηγορούν για επιλογή περιστατικών στις ΜΕΘ» τόνισε ο διευθυντής ΜΕΘ Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών, Β. Μπέκος, στο πλαίσιο της πρόσφατης, έκτακτης συνέντευξης τύπου της Ελληνικής Εταιρίας Εντατικής Θεραπείας ενώ, η διευθύντρια ΜΕΘ του «Ευαγγελισμού», Αναστασία Κοτανίδου, εξέφρασε θλίψη και απογοήτευση για όσα ακούστηκαν για τις ΜΕΘ το τελευταίο διάστημα.

Κάποιοι γιατροί νιώθουν προσβεβλημένοι και απογοητευμένοι από όσα ακούγονται τις τελευταίες μέρες - και όχι μόνο. Και πώς να μην νιώθουν; Αξίζει όμως να διερευνηθεί ποιοι είναι αυτοί που θίγονται (…) καθώς, εκείνους που τιμούν τους όρκους τους και κάνουν την δουλειά τους όχι γιατί είναι υποχρεωμένοι αλλά, επειδή την αντιλαμβάνονται ως αποστολής ζωής δεν τους αγγίζει καμία μομφή και καμία προσβολή. Δεν απογοητεύονται κι εξακολουθούν να κάνουν την δουλειά τους γιατρεύοντας πληγές και σώζοντας ζωές!

Άραγε, ένιωσε το ίδιο προσβεβλημένος ο κάθε κ. Μπέκος, και εξέφρασε την ίδια θλίψη κι απογοήτευση η κάθε κ. Κοτανίδου, όταν συνάδελφοί τους ζητούσαν ευγενικά ή εκβίαζαν ασθενείς και συγγενείς ασθενών για… «επιχορήγηση»;

Άραγε, ένιωσε το ίδιο προσβεβλημένος ο κάθε κ. Μπέκος και εξέφρασε την ίδια θλίψη κι απογοήτευση η κάθε κ. Κοτανίδου, όταν συνάδελφοί τους αγνοούσαν τους ασθενείς που είχαν χειρουργήσει, και τους άφηναν παρατημένους στους αναρρωτικούς θαλάμους, επειδή είχαν τολμήσει να μην ικανοποιήσουν την απαίτησή τους;

Μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο λύνει κάθε απορία. Βρήκα όμως παλαιότερη συνέντευξη της κ. Κοτανίδου στην οποία διαβάζω το παρακάτω απόσπασμα: «Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης τα προβλήματα στα δημόσια νοσοκομεία γιγαντώθηκαν. Υπήρξε μια μακρά περίοδος κατά την οποία μόνο τα αρνητικά ακούγονταν για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Μια κακόβουλη κριτική και μια διάθεση να τα μηδενίσουμε όλα. Εξαιρετικά σπάνια επιβραβεύουμε τα καλά και τα ορθά που έχουν γίνει. Παράλληλα, υποβαθμίστηκε ο ρόλος του γιατρού και του νοσηλευτή, ενώ δόθηκε έμφαση μόνο στα φακελάκια και στους χρηματισμούς. Η οργή των πολιτών αύξησε τα περιστατικά βίας και χάθηκε το κύρος της «λευκής ποδιάς».

Έχει δίκιο. Σπάνια επιβραβεύουμε τα καλά και τα ορθά. Άλλο πράγμα όμως αυτό κι άλλο να επιχειρούμε να ρίξουμε παραβατικές/εγκληματικές/ανήθικες συμπεριφορές και πρακτικές μέσα στην κολυμβήθρα του εξαγνισμού. 

Εγώ γιατρός δεν είμαι. Δεν κρίνω την επιστημοσύνη τους. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Κρίνω και επικρίνω όμως την συνδικαλιστική τους νοοτροπία που δεν συνάδει με την φύση του λειτουργήματός τους. Ας αναλογιστούν οι ίδιοι τι φταίει. Καθένας επιτέλους θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του χώρου του. Όλοι μας γνωρίζουμε ή υποψιαζόμαστε τι γίνεται γύρω μας. Είτε είμαστε έμποροι, καλλιτέχνες, γιατροί ή παπάδες. 

Τέλος, σε ό,τι αφορά στην σχετικήαναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη, περί χυδαιότητας (δεν ασχολούμαι καν με την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αυτή έχει ήδη κριθεί), μόνον η δική του διακυβέρνηση μπορεί χωρίς καμία δυσκολία να χαρακτηριστεί ως χυδαία. Η δική του διακυβέρνηση είναι ντροπή για την πατρίδα μας και προσβάλλει κάθε άνθρωπο που θεωρεί εαυτόν δημοκράτη. Και την ευθύνη αυτής της ντροπής δεν την έχει μόνον ο ίδιος αλλά και όλοι όσοι συμμετέχουν στην κυβέρνησή του και όλοι όσοι την στηρίζουν ή την ανέχονται ακόμη.

Αλήθεια, έχει αναλογιστεί κανείς που θα καταλήξουμε;