Ευ. Βενιζέλος: Ο καθημερινός μας εφιάλτης

Μοιάζει κακόγουστο αστείο πως μιας ιστορικής παράταξης – όπως το ΠΑΣΟΚ, ηγείται ο αρχιτέκτονας του σύγχρονου ελληνικού δράματος, ο Ευάγγελος Βενιζέλος!

Όμως, στην Ελλάδα του σήμερα όλα είναι εφικτά!

Σ’ αυτή τη χώρα ζούμε. Καθημερινά και υπό διωγμόν! Το ΠΑΣΟΚ έχασε μια ιστορική ευκαιρία. Αντί να συνταχθεί με τον λαό, αντί ν’ ακούσει τους πολίτες, αντί να προστατέψει την πατρίδα μας, την παρέδωσε αμαχητί σε δανειστές και τοκογλύφους. Διαστρέβλωσε κάθε έννοια δημοκρατίας και δικαιοσύνης κι έσβησε μια για πάντα το όποιο μέλλον θα μπορούσαν να έχουν τα παιδιά μας. Βρήκε πολλούς συμμάχους σε αυτήν την επιλογή! Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά άλλωστε? Από την αρχή της ιστορίας μας, από τις απαρχές του χρόνου πάντα είχαμε πρόθυμους… «πωλητές – διεκπεραιωτές». Εμείς γεννήσαμε τους εφιάλτες, δικό μας υλικό είναι, από την ίδια ουσία είμαστε φτιαγμένοι… Αυτή είναι η κατάρα μας ως έθνος.

Σήμερα, σήμερα όμως, δεν αρκεί να διαπιστώνουμε! Πρέπει και να αναδεικνύουμε, να καταγγέλλουμε και – επιτέλους – πρέπει να αποφασίσουμε να τιμωρήσουμε όλους εκείνους που βιάζουν το κορμί της άμοιρης πατρίδας μας για ιδίαν απόλαυση! Κι ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι ένας εκ των βιαστών! Και το γνωρίζει! Ενδεχομένως, δεν τον αναγνωρίζουν ως τέτοιον όλοι εκείνοι που θα τον στηρίξουν με την ψήφο τους. Πρέπει λοιπόν να τους βοηθήσουμε να δουν καθαρά πως, η ψήφος τους δεν θα στηρίξει έναν πολιτικό άνδρα, με σθένος, με πυγμή, με αγάπη για την πατρίδα, αλλά μια θλιβερή πολιτική καρικατούρα που προκαλεί και μόνον με την ύπαρξή του, την αισθητική μας! 

Στ’ αλήθεια αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στα πεπραγμένα Βενιζέλου. Έχω την αίσθηση πως θα είναι χαμένος κόπος. Μπορούμε όμως να σχολιάσουμε τα λεγόμενά του. Τις πολιτικές πάνω στις οποίες θα βασιστεί κατά την προεκλογική περίοδο ούτως, ώστε υφαρπάξει όσο περισσότερους ψήφους μπορεί! Μην σας κάνει εντύπωση και μην έχετε καμία αμφιβολία… Θα το προσπαθήσει! Θα το προσπαθήσει μέχρις εσχάτων διότι, την εξουσία κανείς δεν μπόρεσε να την αρνηθεί!

Για θυμηθείτε εκείνους τους κακόμοιρους τους Σκώτους… τους τραβολογούσαν οι ευγενείς και οι ηγήτορές τους στα πεδία των μαχών, «ξορκίζοντας το κακό», ορθώνοντας «ανάστημα» στον «εχθρό», κι αφού συνδιαλλάσσονταν με το αγγλικό Στέμμα, τους πετούσαν στα αζήτητα, απροστάτευτους, περισσότερο φτωχούς, με σμπαραλιασμένη την όποια ταπεινή τους αξιοπρέπεια. Ξανά και ξανά!

Σταχυολογώ κάποιες από τις - κατά καιρούς -  λέξεις που έχει χρησιμοποιήσει για να δώσει έμφαση στον πολιτικό του λόγο: δημοκρατία, ψυχή, κύρος, αξιοπιστία, ηθική, πολιτικός ριζοσπαστισμός, κοινωνικός ριζοσπαστισμός, αξίες, αρχές, ανανέωση… όμορφες λέξεις… πέραν όμως από διάφορες όμορφες λέξεις, χρησιμοποιεί σαφώς και στοιχεία αυτοκριτικής. Μιας αυτοκριτικής που επιβάλλεται από την έπαρση του μετρίου και δήθεν τον εξυψώνει στα μάτια των πολιτών έναντι των πολιτικών του αντιπάλων. Προβάλλει εαυτόν σαν την μετανιωμένη αμαρτωλή που ψάχνει για συγχώρεση....

Διαπιστώνει κι αυτός – ορθώς – πως κυριαρχεί μία γενικευμένη απαξίωση του πολιτικού κόσμου κι αυτό το καταγγέλλει ως απαξίωση των θεσμών! Και η καταγγελία του αφορά στους έλληνες πολίτες! Εμάς δηλαδή! Εμάς που αμφισβητούμε την ηθική και θεσμική νομιμοποίηση εκείνων που δημιούργησαν αυτήν την κατάσταση στον τόπο μας! Άραγε ποιών θεσμών? Των θεσμών που ο ίδιος με τις πολιτικές του αποφάσεις πρώτος απαξίωσε? Ο κ. Βενιζέλος κατέστησε εαυτόν ελάχιστον και δεν μπορεί να μιλά για δημοκρατία, αξίες κι αρχές όταν – ως μεσάζων – ξεπουλά το μέλλον της πατρίδας μας! Κι όχι μόνον ο Βενιζέλος αλλά και όλη η παρέα του… ο «που βρίσκομαι» Σαχινίδης, η «διαβασμένη» Διαμαντοπούλου, ο «αδιάβαστος» Χρυσοχοΐδης, ο «διαρκώς έξαλλος» Λοβέρδος, η «πικραμένη» Γεννηματά και τα λοιπά και τα λοιπά…

Κι αφού το ξεπούλημα συνεχίζεται, κι αφού οι τραπεζοϋπάλληλοι κάνουν party με τις ευλογίες του πολιτικού μας καταστημένου, ήρθε η ώρα της αναπόφευκτης νομιμοποίησης. Ήρθε η ώρα των εκλογών. Κι ο λόγος Βενιζέλου, ξαφνικά, αποκτά διαφορετική χροιά!

Θυμήθηκε τους άνεργους!

Θυμήθηκε τους αδύναμους πολίτες!

Θυμήθηκε τους συνανθρώπους μας που - αν δεν έχουν ήδη ξεπεράσει – έχουν φτάσει στα όριά τους!

Θυμήθηκε εκείνους τους επαγγελματίες που καταστρέφονται!

Άρχισε να μιλά για την αναγκαιότητα ενίσχυσης δικτύων κοινωνικής προστασίας! Μίλησε  - μόλις σήμερα – και για την ρύθμιση χρεών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και για ένα «εφικτό» κι «εγγυημένο» επίπεδο «αξιοπρεπούς» διαβίωσης!

Ξαφνικά, αναλαμβάνει «πρωτοβουλία» διευθέτησης με το τραπεζικό σύστημα αναφορικά με τις υποχρεώσεις των ελλήνων πολιτών…

Ο αρχιτέκτονας του ελληνικού δράματος,

εκείνος που το όραμά του ήταν και είναι η βαλκανιοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, εκείνος που έφερε στην απόγνωση εκατομμύρια ελλήνων,

εκείνος που εκβιαστικά κατήργησε δικαιώματα και ποδοπάτησε την αξιοπρέπεια μας, εκείνος που καταστρατήγησε κάθε έννοια δικαίου με τις πολιτικές του αποφάσεις, εκείνος που αμφισβήτησε ευθέως κάθε δημοκρατική διαδικασία,

εκείνος που διαστρέβλωσε κάθε αξία, κάθε έννοια κοινωνικής και πολιτικής λειτουργίας,

εκείνος που παρέδωσε την χώρα στους τραπεζοϋπαλλήλους,

εκείνος που με τη υπογραφή του έφερε την χώρα και τους πολίτες στα πρόθυρα της καταστροφής,

εκείνος που με την παρουσία του εκφράζει τον χειρότερο εφιάλτη μας, μάς ζητεί την ψήφο μας!

Θέλει να τον στηρίξουμε στο καταστροφικό του έργο!

Θέλει να επιβεβαιώσουμε την «ορθότητα» των πολιτικών του επιλογών και αποφάσεων.

Θέλει να του δώσουμε την δύναμη να στραφεί εναντίον μας!

Θέλει να πονέσουμε γιατί έτσι βολεύει τις «σκοπιμότητες που υπηρετεί» (δικά του λόγια χρησιμοποιώ)

Αυτόν θα στηρίξετε αγαπητοί συν-έλληνες και φίλοι του ΠΑΣΟΚ? «Ο λύκος αλλάζει τρίχωμα, δεν αλλάζει χούγια» λέει ο σοφός λαός μας.  Ο λύκος αμνός δεν γίνεται. Πώς να το κάνουμε? Μόλις χθες ως Υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος δύο κυβερνήσεων τι έκανε ο κ. Βενιζέλος? Τι αποφάσιζε? Ποιο ήταν το ύφος και το ήθος του?   

Μπορούμε καλλίτερα! Στ’ αλήθεια μπορούμε να ξεφορτωθούμε τέτοιου είδους νοοτροπίες και συμπεριφορές! Γιατί εμείς ως πολίτες, σε αντίθεση με τον κ. Βενιζέλο και τους όμοιούς του, έχουμε ήθος, αγαπάμε τον εαυτό μας, αγαπάμε την χώρα μας και ενδιαφερόμαστε για το μέλλον μας! Μπορούμε να οραματιζόμαστε ένα καλλίτερο αύριο. Άνθρωποι σαν τον Βενιζέλο δεν έχουν, δεν μπορούν και δεν θέλουν να προσφέρουν τίποτε! Στα χέρια μας βρίσκεται η δύναμη της επιλογής. Ας μην την αφήσουμε να πάει χαμένη…