… στην Πάτρα της ψευτογκλαμουριάς, της αλαζονείας, της παρακμής και της υποκουλτούρας των «επιφανών» και «ένδοξων» ανδρών της, είναι να αναρωτιέται κανείς σε ποιόν να πιστώσει την ανοησία και την αναισθησία που έχουν φέρει αυτή την πόλη στον πάτο… πραγματικά στον πάτο! Στον Δήμο Πατρέων? Στην Τροχαία Πατρών? Στον Οργανισμό Λιμένος Πάτρας? Στη Μητρόπολη? Στην Αρχαιολογική Υπηρεσία? Στο Καρναβαλικό Κομιτάτο? Σε ποιόν?
Όμως, να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή? Ας μελετήσουμε για λίγο την εικόνα. Περιοχή: Ένας εκ των πιο επικίνδυνων δρόμων της Πάτρας, η Ακτή Δυμαίων. Πού? Στο θαλάσσιο μέτωπο της πόλης, που καταλήγει στο… τσίγκινο περίβολο του κατά τ’ άλλα νεώτερου και σύγχρονου λιμένος της Ελλάδος, της Μεσογείου και ενδεχομένως ολόκληρης της Ευρώπης. Σημαντικός σταθμός και προορισμός πλήθους ταξιδιωτών – κυρίως – εκ Κεντρικής Ασίας και Αφρικής ορμώμενων!
Εκτός από το γεγονός πως η εικόνα από μόνη της δεν τιμά την πόλη μας, είναι βεβαρημένη και φορτισμένη αφού, μόλις την πρωτοχρονιά ένας άτυχος συμπολίτης μας έχασε την ζωή του στο συγκεκριμένο σημείο! Κατά το δυστύχημα εκείνο, η πινακίδα σήμανσης του κ.ο.κ. (ναι, αυτή που φαίνεται στην εικόνα) είχε καταστραφεί. Ο τσίγκος, ο οποίος προεξέχει ως ξυράφι στο πεζοδρόμιο βρίσκεται στην κατάσταση που βλέπουμε τουλάχιστον για ένα εξάμηνο! Κι όμως, κανείς δεν αξιώθηκε να ασχοληθεί με αυτόν! Η πινακίδα αντικαταστάθηκε και ορθώς, ο τσίγκος-ξυράφι όμως, παραμένει εκεί! Ως… αξιοθέατο! Μήπως κάποιος από αυτούς που θίγονται εύκολα όταν τους κατηγορούμε πως δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, μπορούν ν’ ασχοληθούν? Ή είναι πολύ δύσκολη και πανάκριβη η όλη εργασία που την καθιστά απαγορευτική?