Vacancies for the Regional Project Coordination Unit - Fiji Islands

The Council of the Global Environment Facility (GEF) recently approved the regional Sustainable Integrated Water Resources and Wastewater Management Project (Pacific IWRM) for implementation. The Pacific IWRM Project will start in 2008 and will run for five years to 2013 with a total contribution from the GEF of US$10.7 million. The Project will help fourteen Pacific Island Countries address problems of pollution entering ground and surface water, as well as support improved management of clean water for drinking and sanitation.

Applications are invited for four positions within the Regional Project Coordination Unit (PCU). The regional PCU will be based within the Community Lifelines Programme of the Secretariat of the Pacific Islands Applied Geoscience Commission (SOPAC), located in Suva, Fiji Islands. The PCU will provide a technical support, coordination, supervision, and management function for the implementation of the Pacific IWRM Project and will operate in accordance with the rules and procedures of Implementing Agencies UNDP/UNEP, Executing Agency SOPAC, and the GEF.

The PCU will be headed by a Regional Project Manager who will have overall responsibility for the project including preparation of the overall project Annual Work Plan, financial and technical management of the project, including reporting to UN Agencies and project stakeholders. The incumbent will act as the Secretary, and be accountable to the Regional Project Steering Committee.

The Project Manager will be supported by three advisers:

1. Environmental Engineer/Management Adviser
The Environmental Engineer/Environmental Management Specialist will assume direct responsibility for the technical delivery of the regional and national project components of the project, working with other members of the PCU as the principal technical project post.

2. Communications/Community Assessment and Participation Adviser
The Communications/Community Assessment and Participation Specialist will assume direct responsibility for the substantial community assessment, participation, information, monitoring and evaluation, communication(s) and education activities of the project.

3. Financial Adviser
The Financial Adviser will assume direct responsibility for the financial management of the Pacific IWRM Project. Close liaison will be required with the National project delivery teams (14 National Project Managers and National Assistants) and other regional partners.

Applicants for technical positions should have a broad understanding of development issues and their applicability to the Pacific region, and possess a high level of interpersonal skills and cultural sensitivity. SOPAC is an equal opportunity employer and encourages applications from suitably qualified women and men.

The salary and benefit package offered for all positions is commensurate with terms and conditions of the Council of Regional Organisations in the Pacific.

The deadline for applications is Friday 25th July 2008, 17:00 local Suva time. Please refer to the Instructions for Applicants for further information.

All interested applicants are encouraged to contact the IWRM Team at:
iwrm@sopac.org for further information. Further information on National Demonstration Projects is available from: http://www.sopac.org/IWRM+Outputs

Η αργία του Αγίου Πνεύματος, αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για αποδράσεις “εκτός των τειχών”. Παραδοσιακά, σηματοδοτεί την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου για τους περισσότερους από εμάς και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο οφείλουμε να χαλαρώσουμε λίγο και ν' απολαύσουμε πολλές ή έστω λίγες στιγμές ξεγνοιασιάς.

Για τους επόμενους δύο-τρεις μήνες, οι σελίδες του ιστολογίου μας θα φιλοξενούν πιο ανάλαφρη θεματολογία, εμπλουτισμένη με ζητήματα, ειδήσεις, σκέψεις που δεν απαιτούν ιδιαίτερη πολιτική ή ...παραπολιτική προσέγγιση και έτσι, ελπίζουμε να έχετε μια ευχάριστη και δροσερή γωνιά στους περιπάτους σας μέσα στο διαδίκτυο.

Καλό καλοκαίρι σε όλους, με μια μικρή, όχι όμως ασήμαντη παραίνεση: Το περιβάλλον ανήκει σε όλους μας. Ας το φροντίζουμε όσο μπορούμε!

Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου είναι αυτό που χάνει...

Η σύγκρουση Σημίτη – Παπανδρέου, για ένα θέμα όπως αυτό της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, επιβεβαιώνει με τον πλέον περιγραφικό και απόλυτο τρόπο την άποψη εκείνη που υποστηρίζει ότι το πρόβλημα της χώρας μας είναι τόσο ηθικό όσο και βαθιά πολιτικό.

Δεν εξηγείται αλλιώς η ανωριμότητα που επέδειξε ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στην αντιμετώπιση μιας άποψης – ιδιαίτερα όταν αυτή εκφράζεται από έναν πρώην Πρωθυπουργό - η όποια βρίσκει σύμφωνη μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης (πολιτών).

Πέραν τούτου, η σύγκρουση αυτή προσλαμβάνει και κοινωνικές διαστάσεις – και την ευθύνη την φέρει ο Γιώργος Παπανδρέου εξ' ολοκλήρου - καθώς, για ακόμη μια φορά, αντί να ασχολούμαστε με τα προβλήματα της ελληνικής πραγματικότητας, αντί να ασχολούμαστε με την ανεπάρκεια της ελληνικής κυβέρνησης στην αποτελεσματική διαχείριση της καθημερινότητάς μας, αντί να ψάχνουμε να βρούμε τρόπους για να απαλλαγούμε από τον Κώστα Καραμανλή και την παρέα του, που καθημερινά δρουν καιροσκοπικά και καταρρακώνουν την κοινωνική, οικονομική (κλπ) αξιοπρέπεια μας, είμαστε υποχρεωμένοι να ασχολούμαστε με τα καπρίτσια ενός “κληρονόμου”.

Έστω.

Εγώ, γνωρίζω ένα πράγμα: Αν φέρω και πάλι στην μνήμη μου την πληγωμένη Ελλάδα που παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ η “ποιοτική” διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 1993, ο Κώστας Σημίτης, ήταν εκείνος ο οποίος με τις επιλογές του (έστω κι αν πολλές από αυτές ήταν λανθασμένες) έστειλε την Ελλάδα χρόνια μπροστά.

Κάποια στιγμή, φτάσαμε αναπόφευκτα στο 2004.

Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν μια πολιτική επιλογή, που θα επέτρεπε – κατά την άποψή μου - στους ψηφοφόρους του ευρύτερου κεντρώου χώρου, να κατανοήσουν τις διαφορές ανάμεσα σε μία δεξιόστροφη (προφανώς σοσιαλδημοκρατική) πολιτική και σε μία αμιγώς (τραβεστί) δεξιά (δήθεν φιλελεύθερη) πολιτική προσέγγιση και να επιλέξουν. Εκ του αποτελέσματος, αυτή η επιλογή δεν πέτυχε.

Απο εκεί και ύστερα, η διαχείριση των προβλημάτων των πολιτών, η στήριξη των πολιτών απέναντι στην νεοδημοκρατική λαίλαπα από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, ήρθε σε δεύτερη μοίρα και αυτοσκοπός έγινε η διατήρηση του γραφειοκρατικού συστήματος εξουσίας της Χαριλάου Τρικούπη, υπό την καθοδήγηση ενός αρχηγού ο οποίος καθημερινά τελεί υπό αμφισβήτηση.

Μάλλον, ο Γιώργος Παπανδρέου και οι συνεργάτες του δεν έχουν καταλάβει ότι αν σήμερα το ΠΑΣΟΚ πονάει, αυτό σημαίνει ότι και μια μεγάλη μερίδα των ελληνών πολιτών πονάει εξίσου!

Στο παρελθόν τα ίδια ή παρόμοια είχαν συμβεί και στη Νέα Δημοκρατία και τον Συνασπισμό και το ΚΚΕ. Την ίδια αγωνία θα έξεφραζα και τότε εάν έγραφα, ανεξάρτητα με το αν συμφωνώ ή όχι με αυτούς τους πολιτικούς σχηματισμούς. Και αυτό, διότι το κάθε κόμμα δεν είναι μια σφραγίδα. Το κάθε κόμμα δεν είναι τσιφλίκι για να το κάνεις ό,τι θέλεις, αλλά μια κοινή στέγη πολιτών που κάποτε συμφωνούν και κάποτε διαφωνούν, πάντως, δεν επιθυμούν να βλέπουν τους αρχηγούς των κομμάτων τους να παραλογίζονται.

Πριν από 9 μήνες, το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ ήταν ο αρχηγός του. Σήμερα, το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι και πάλι ο αχηγός του;

Ως πολίτης, έχω άλλα προβλήματα! ... Όπως τη προάσπιση και διατήρηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών της καθημερινότητάς μου. Τη διασφάλιση του εισοδήματός μου. Την υγεία μου και την ασφάλειά μου. Περισσότερες ευκαιρίες για οικονομική ανάπτυξη. Εξασφάλιση ελεύθερης πρόσβασης στην γνώση. Στήριξη σε περίπτωση περιβαλλοντικών καταστροφών. Δικαιοσύνη. Περισσότερη δημοκρατία και ελευθερία και πάνω απ΄όλα; Πολιτική αντιμετώπιση των προβλημάτων και όχι (αστυνομική) βία, που θα μου επιβάλλει το “θέλω” ορισμένων...

Η αποπομπή από την κοινοβουλευτική ομάδα – ως τιμωρία – δεν είναι κάτι το σημαντικό. Συμβολικά όμως, ως πράξη, αποτελεί την πιο χαρακτηριστική παραβίαση της δημοκρατικής νομιμότητας.

Ο Γιώργος Παπανδρέου απευθύνθηκε προς εμάς τους πολίτες και μας κατέστησε σαφές ότι δεν πρέπει να διατυπώνουμε ελεύθερα την άποψή μας.

Ντροπή! Τουλάχιστον...

σημείωση: την φωτογραφία την δανείστηκα από το zougla.gr