Το θράσος της εξουσίας και η ξεδιάντροπη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία

Πολλά συμβαίνουν γύρω μας. Άλλα αξιοσημείωτα και άλλα ασήμαντα. Στην περίπτωση της διαφθοράς της εξουσίας και της ασυδοσίας των κρατικών λειτουργών, που σαν αποτέλεσμα επιφέρει τον εκφυλισμό του Πολιτεύματος και της κοινωνικής ηθικής, δεν θα μας προκαλούσε κανένα αίσθημα έκπληξης ή απορίας, αν η αναφορά γινόταν για κάποια τριτοκοσμική χώρα.

Όταν, όμως, αναφερόμαστε στην χώρα μας, στην «Δύση» στην οποία και «ανήκουμε», στον πολιτικό μας πολιτισμό και τις δήθεν μεταρρυθμίσεις που σκοπό έχουν την αναβάθμιση της ποιότητας της καθημερινότητας του πολίτη, έρχονται στο μυαλό μου διάφορες εικόνες και λόγια.

Έρχονται στο μυαλό μου εικόνες αγώνων για Δημοκρατία, για δικαιώματα, για ελευθερία, για ισονομία και ισοπολιτεία...

Έρχονται στο μυαλό μου τα λόγια ενός μεγάλου ηγέτη του 30%(;), του Πρωθυπουργού της χώρας μας, ο οποίος μόλις προχθές δήλωνε με στόμφο από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων, πως δεν αποδέχεται την ισοπέδωση των πάντων και την κατάπτωση του δημόσιου βίου της χώρας!

Δημόσιος βίος! Υπέροχη φράση! ... Και αυτός... ο Δημόσιος Τομέας, που ρυθμίζει τα του δημόσιου βίου, πρέπει να είναι και αυτός ένας υπέροχος κόσμος! Ένας υπέροχος κόσμος που εργάζεται νυχθημερόν για τον πολίτη και φροντίζει παράλληλα για την εύρυθμη λειτουργία του οικείου συστήματος διακυβέρνησης.

Στα 1916, ο Joseph Conrad σημείωνε στο βιβλίο του «Η γραμμή σκιάς»: «... Εδώ ήταν που μ’ εγκατέλειψε η αέρινη ελαφράδα μου. Η δημοσιοϋπαλληλική ατμόσφαιρα, θα μπορούσε να σκοτώσει οτιδήποτε αναπνέει τον αέρα της ανθρώπινης προσπάθειας. Θα μπορούσε να σβήσει εξίσου την ελπίδα και τον φόβο, μέσα στην απόλυτη κυριαρχία του χαρτιού και της μελάνης...». Και συνεχίζει: «... Ο αναπληρωτής Ποσειδώνας, κρατούσε στο χέρι του μια πένα που η δύναμή της να φτιάχνει ή να καταστρέφει την τύχη των απλών ανθρώπων του μόχθου, ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του ξίφους...»

Έτσι εξηγούνται πολλές από τις αυθαιρεσίες όλων των εξουσιών. Εδώ που τα λέμε, δεν είναι και λίγο πράγμα να είσαι «αναπληρωτής Ποσειδώνας»...

Ο Δημόσιος Τομέας και οι λειτουργοί του, οφείλουν να είναι υπηρέτες των πολιτών και όχι παρατρεχάμενοι της όποιας πολιτικής ηγεσίας. Οφείλουν στην χαμένη τους αξιοπρέπεια, να πουν όχι στα κελεύσματα της διαφθοράς και της εξουσιολαγνείας και να στήσουν ανάχωμα στις κάθε λογής επιθέσεις και διαχωρισμούς των πολιτών σε κατηγορίες, ομάδες και υποομάδες.

Αυτή τη φορά, δεν θα σταθώ σε τίποτε άλλο, πέραν μιας είδησης που, αν αληθεύει, και αν στοιχειοθετεί υπόθεση εις βάρος της Ελληνικής Κυβέρνησης, τότε δεν μπορούμε να ομιλούμε μόνον για κατάπτωση του δημόσιου βίου της χώρας, παρά για πλήρη κατάρρευση του συστήματος διακυβέρνησης!

Με δημοσίευμά του, λοιπόν, το Έθνος της 29ης Φεβρουαρίου απεκάλυψε ένα ακόμη(;) σκάνδαλο ευνοιοκρατίας, μεροληψίας, και απαξίωσης των θεσμών από την Ελληνική Κυβέρνηση. Το δημοσίευμα, αναφέρεται στο γεγονός της απονομής χάριτος και επομένως, άρσης κάθε συνέπειας 37 καταδικαστικών αποφάσεων που αφορούν στο πρόσωπο ενός και μόνο συγκεκριμένου «γαλάζιου» επιχειρηματία το 2004 από την φρέσκο-εκλεγμένη Νεοδημοκρατική Κυβέρνηση, με σκεπτικό την απαλοιφή κάθε πιθανού εμποδίου στην συμμετοχή του σε δημόσιους διαγωνισμούς! Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε, ότι σκοπός ήταν ο «γαλάζιος» αυτός επιχειρηματίας να καρπωθεί με νόμιμο τρόπο χρήματα των πολιτών που με τόσο κόπο προσφέρονται από τους Έλληνες και συλλέγονται προς όφελος του δημοσίου.

Το θέμα, ήρθε στην επιφάνεια έπειτα από ερώτηση 14 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, και κατατέθηκε στην Βουλή των Ελλήνων, προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης.

Σύμφωνα με το πνεύμα του άρθρου 47 παράγραφος 1 του Συντάγματος (και αν δεν κάνω λάθος), σκοπός της απονομής χάριτος είναι η διόρθωση – έστω και εκ των υστέρων – παράβλεψης ή λάθους ή άδικης καταδικαστικής απόφασης που επιβλήθηκε σε πρόσωπο ή πρόσωπα. Όμως… για 37 καταδικαστικές αποφάσεις που αφορούν στο ίδιο και μόνο πρόσωπο;;;

Το «Έθνος» επανήλθε και σήμερα με νέο δημοσίευμα. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, αρκέστηκε να απαντήσει με την επισήμανση ότι οι καταδίκες αναγράφονται στο Ποινικό του Μητρώο παρ’ αυτά, έστω και αν έχουν αρθεί οι συνέπειες των καταδικαστικών αποφάσεων, λόγω απονομής χάρης.

Με αυτό τον τρόπο, η Κυβέρνηση, νίπτει τας χείρας της και νομιμοποιεί την αυθαιρεσία της και τον διαχωρισμό των πολιτών.

Σε αυτό το σημείο και για λόγους αντιπαραβολής – για να δούμε λίγο την ποιότητα των ανδρών – τυχαίνει να γνωρίζω ηλικιωμένο ζευγάρι με πενιχρά εισοδήματα, (καθώς ο σύζυγος δουλεύει στην οικοδομή ως εργάτης), που έχει τόσο μπλεχτεί στα γρανάζια αυτής της δημοσιοϋπαλληλικής μας αντίληψης, που αξίζει τον κόπο να αναφερθεί και να μας προβληματίσει.

Το ζευγάρι αυτό, πριν από 20 και πλέον χρόνια ήταν επιχειρηματίες και ζούσαν φυσιολογικά όπως όλοι. Τα πράγματα γι’ αυτούς δεν πήγαν καλά και τελικά επτώχευσαν. Να σημειώσω ότι ουδέποτε θεωρήθηκε ότι σκοπίμως χρεοκόπησαν, γι’ αυτό και αθωώθηκαν για το αδίκημα της δόλιας χρεοκοπίας. Έπειτα από 20 χρόνια και φτάνοντας σε ηλικία συνταξιοδότησης, ρώτησαν κι έμαθαν ότι δικαιούνται συνταξιοδότησης, αλλά πρώτα θα έπρεπε να αποκατασταθούν. Πράγματι, με δικαστική απόφαση αποκαταστάθηκαν. Σήμερα, η εφορία, το κράτος δηλαδή, προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους αποτρέψει να λάβουν σύνταξη – δεν μιλάμε για 1000 ή 2000 ευρώ, μιλάμε για 300 ή 400 ευρώ – και τους θέτει εμπόδια με κάθε τρόπο! Ένας από αυτά, ήταν να τους φορτώσουν με διπλά ΑΦΜ (με σκοπό να έχουν στο χέρι τουλάχιστον τα πρόστιμα), τα οποία ουδέποτε χρησιμοποίησαν σε καμία συναλλαγή τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια και όχι μόνο αυτό, αλλά, ενώ με την αποκατάσταση και σύμφωνα με τον Πτωχευτικό Κώδικα αίρονται οι συνέπειες της πτώχευσης, εμμέσως πλην σαφώς τούς ζητούν τα χρέη των 20 ετών και μάλιστα με προσαυξήσεις(!)(;)

Θέλετε να σας αναφέρω και άλλο παράδειγμα; Και μόνο για την οικονομία της ανάγνωσης, δεν θα το κάνω. Έχω όμως στα χέρια μου τα στοιχεία και είναι στην διάθεση του οποιουδήποτε. Ακόμη και του εισαγγελέα.

Νομίζω, είναι ξεκάθαρα τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά τα οποία χρησιμοποιεί η ηγεσία μας, μέσω της Δημόσιας Διοίκησης, τόσο ξεδιάντροπα και τόσο «αποτελεσματικά».

Την ώρα που η πολιτική μας ηγεσία εθελοτυφλούσε και ευνοούσε κάποιους, η Ελληνική Εκκλησία διέθετε ένα σημαντικό ποσό για την αποφυλάκιση μικρο-οφειλετών! Την ίδια ώρα που η Ελληνική Πολιτεία διαχώριζε τους Έλληνες πολίτες στους «δικούς μας» και στους «άλλους», η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, ενίσχυε τον Δήμο Αθηναίων ηθικά και υλικά στην καθημερινή σίτιση των αστέγων της πόλης... Άραγε, πόσοι έχουν καταντήσει σε αυτό το σημείο, λόγω της δημοσιονομικής μας αντίληψης;

Πλείστα τα παραδείγματα! Κι όμως. Εκεί που η Πολιτεία είναι απούσα, οι πολίτες δηλώνουν παρών! Εκεί που η εξουσία αντιμετωπίζει με έχθρα και υποψία τον κάθε πολίτη, η κοινωνία βρίσκεται εκεί και καταγράφει! Εκεί που ο δημόσιος βίος χρωματίζεται και η εξουσία διαχωρίζει τους πολίτες σε «γαλάζιους» και «μαύρους» - όπως στην προκειμένη περίπτωση – εκεί πρέπει να μας βρίσκει όλους απέναντί της!

Τώρα, κάποιος μπορεί να μου πει: «Αν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην εξουσία, θα κυβερνούσε διαφορετικά;». Πολύ αμφιβάλλω. Όμως, το ΠΑΣΟΚ έχει δώσει εξετάσεις κοινωνικής ευαισθησίας και αν εξαιρέσουμε δυο-τρεις χοντρές μαλακίες που έχει κάνει, στις εξετάσεις του, πέρασε επιτυχώς. Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία αποτυγχάνει καθημερινά! Το επιχείρημα ότι την νομιμοποιεί «νωπή» εντολή του Ελληνικού λαού, στερείται βάσης καθώς ο αγνός ψηφοφόρος – ούτε πιστεύω, ούτε έχει καμία σχέση με αυτή την Κυβέρνηση!

Βλέπει τα όνειρά του και τις ελπίδες του να διαψεύδονται. Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, να είναι σίγουρη πως θα τιμωρηθεί από τους δικούς της ψηφοφόρους!

Η ευαισθησία, όπως και ο πατριωτισμός των Ελλήνων, δεν μετριέται ούτε με συλλαλητήρια, ούτε με αναλύσεις, ούτε με εκλογές, ούτε με κόμματα, ούτε με «μέτρα» και «σταθμά». Αλλά, με έργα, με πράξεις, με ευαισθησία, με κατανόηση, με συνδρομή και στήριξη. Με ισονομία και αντικειμενικότητα. Όχι με υποψία. Αλλά με καλή πίστη! Η πολιτική, δεν είναι «αγγαρεία», για να θυμηθώ κάποιον «σοφό»... Η πολιτική είναι λειτούργημα. Ας το αναλογιστούν αυτό, όσοι ασχολούνται με τα κοινά.

Τέλος, με βάση όλα τα παραπάνω, με αφοσίωση στις αρχές της ισονομίας και ισοπολιτείας, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, πιστεύοντας ακόμη ότι το κράτος μας μπορεί να είναι ένα κράτος δικαίου, ένα κράτος που οι πολίτες θα απολαμβάνουν την ισότητα και την δικαιοσύνη εξίσου, ζητώ την απονομή χάρης και για το ηλικιωμένο ζευγάρι που αναφέρθηκε πιο πάνω, αλλά και για κάθε Έλληνα που αποδεδειγμένα έχει αδικηθεί με παρόμοιες καταδικαστικές αποφάσεις, όπως ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας! Ζητώ να μην αφηνόμαστε πλέον στην ασφάλεια του πατριωτισμού των Ελλήνων και επιτέλους η Εξουσία και η Δημόσια Διοίκηση να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να κυβερνήσουν δίκαια και σωστά!

Αντί υποσημείωσης: Για τα υπόλοιπα σκάνδαλα κι εγώ και οι υπόλοιποι bloggers και οι εφημερίδες και τα λοιπά μέσα ενημέρωσης και κάθε δημοσιολόγος που σέβεται τον εαυτό του… θα συνεχίσουμε να αναφερόμαστε στην συνέχεια...

Χρήσιμο υλικό: Έθνος, Βουλή των Ελλήνων

Ευτυχώς η Βουλή λειτουργεί με σοβαρότητα

Αν και δεν το συνηθίζω, να αναδημοσιεύω αναρτήσεις άλλων ιστολογίων, το κείμενο/σχόλιο/παρέμβαση που ακολουθεί, νομίζω, αξίζει τον κόπο διασποράς καθώς ξεσκεπάζει με λίγες και ξεκάθαρες προτάσεις, το πώς αντιλαμβάνεται την ισότητα των πολιτών η Ελληνική Πολιτεία!

Συνεχίζω να υποστηρίζω ότι τα πάντα είναι θέμα παιδείας και πολιτισμού. Προφανώς κάποιοι εκμεταλλεύονται την καλή μας διάθεση…

«Είμαι χαρούμενος που η Βουλή των Ελλήνων, αντιλαμβανόμενη πλήρως τη θεσμική της λειτουργία, ενήργησε με τον τρόπο που έπρεπε σχετικά με το ζήτημα της αποκάλυψης του χρήστη που έγραφε στο press-gr, σύμφωνα με τις ανακριτικές αρχές. Χαίρομαι ακόμη περισσότερο για τη λειτουργία των υπηρεσιών της Βουλής σχετικά με το αίτημα της Δικαιοσύνης, που πρέπει να πιστώσω στα θετικά των υπαλλήλων του νυν και των προηγουμένων Προέδρων της Βουλής και στον Γενικό της Γραμματέα.

Θέμα 1ο: Η Βουλή δεν επέτρεψε έρευνα στο χώρο του Κοινοβουλίου από Αστυνομία και Δικαιοσύνη, χωρίς γραπτό αιτιολογημένο αίτημα (για ένταλμα δε γίνεται λόγος, διότι δεν μπορεί να τεκμηριωθεί ευθύνη της Βουλής των Ελλήνων).

Θέμα 2ο: Μετά το αίτημα, ο ΓΓ της Βουλής ζήτησε επιστημονική γνωμοδότηση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για το αν πρέπει να δώσει τα ζητηθέντα στοιχεία στη δικαιοσύνη (δεν εξετάζω αν είναι σωστή η γνωμοδότηση).

Θέμα 3ο: Η Βουλή, μετά τη θετική γνωμοδότηση, απαντά ότι λόγω της λειτουργία του Κοινοβουλίου και του πληροφοριακού του συστήματος, δεν είναι δυνατό να βρει και να παραδώσει τα ζητηθέντα στοιχεία.

Ειδικά για το τελευταίο, η ανακοίνωση του ΓΓ της Βουλής λέει τα εξής:

«Οι λόγοι για την αδυναμία του εντοπισμού…είναι οι εξής:

Πρώτον: Η διεύθυνση IP που αναφέρεται στο βούλευμα, στην πραγματικότητα αποτελεί μία από τις 25 διαθέσιμες διευθύνσεις (πύλες εξόδου) που διαθέτει η Βουλή για το σύνολο των περίπου 1.500 χρηστών του δικτύου της στο Internet.

Δεύτερον: Ο μόνος τρόπος για να αντιστοιχηθεί η διεύθυνση αυτή με στοιχεία συγκεκριμένου χρήστη είναι η εγκατάσταση και λειτουργία στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες της Βουλής Συστήματος καταγραφής-ελέγχου και εντοπισμού των τελικών χρηστών–φυσικών προσώπων και μάλιστα η διατήρηση των αρχείων αυτών για μελλοντική αναζήτηση και χρήση.

Τρίτον: Λόγω του θεσμικού χαρακτήρα και της αποστολής της Βουλής αλλά και των ιδιοτήτων των χρηστών του δικτύου της, εντός και εκτός Κοινοβουλίου (Βουλευτές, διαπιστευμένοι κοινοβουλευτικοί συντάκτες, γραφεία κομμάτων κ.λπ.) η ύπαρξη διαδικασιών και μέσων καταγραφής και ελέγχου μέχρι φυσικού προσώπου, όσον αφορά την πρόσβαση στο διαδίκτυο, κρίθηκε σκόπιμο να μην εφαρμόζεται από την έναρξη των υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο τη δεκαετία του 90 και η πρακτική αυτή ουδέποτε διαφοροποιήθηκε από όλες τις Διοικήσεις της Βουλής μέχρι σήμερα».

ΕΥΓΕ!

Ζητώ για τον εαυτό μου (ως δημοσιολόγο, πολίτη, εθελοντή, ακτιβιστή, πολιτευτή ή οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα θέλετε) τα ίδια δικαιώματα που αναγνωρίζει η Βουλή των Ελλήνων σε όσους υπηρετούν λειτούργημα στο χώρο της. Όπως ακριβώς η Βουλή δεν καταγράφει τα συγκεκριμένα δεδομένα σε όσους παρέχει πληροφοριακές υπηρεσίας έτσι και εγώ ζητώ το ίδιο από όσους μου παρέχουν διαδικτυακές υπηρεσίες. Ισονομία ζητώ, δεν είναι παράλογο νομίζω…»


Χρήσιμο υλικό: Βουλή των Ελλήνων, Φιλελεύθερη Λαλιά


    

Εντός, εκτός και επί τα αυτά

Πολλές φορές και η σιωπή αποτελεί συνειδητή πολιτική πράξη! Ακόμη δεν είμαι απόλυτα σίγουρος, για την χρηστική αξία αυτής μου της παρέμβασης. Με την ευκαιρία των πρόσφατων εξελίξεων της επικαιρότητας, επανέρχομαι στον σχολιασμό της καθημερινότητάς μας. Όμως, τι να σχολιάσω; Τους «ξεχασμένους κουμπάρους»; Την υπόθεση των Πακιστανών; Την υπόθεση της Siemens που πάει να περάσει στα ψιλά; Τα «πράσινα παπούτσια»; Την υπόθεση Ζαχόπουλου; Την υπόθεση των ιστολογίων και την προσπάθεια απαξίωσής τους συνολικά από «ορισμένους κύκλους»; ... Μήπως, να σχολιάσω την δήθεν Κυβερνητική μεταρρυθμιστική πολιτική; Ή μήπως, την ανυπαρξία της Αντιπολίτευσης, (πλην του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο οποίος φαίνεται να είναι ο μοναδικός χώρος, προς το παρόν, που παίρνει στα σοβαρά τον ρόλο του);

Μέχρι που θα φτάσει αυτή η κατρακύλα;

Η Νέα Δημοκρατία, φαίνεται, έχει πολλά απωθημένα από το παρελθόν...

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., βρίσκεται σε... έκσταση.

Το Κ.Κ.Ε., ... τρεις λαλούν και δυο χορεύουν...

Αν αυτή είναι η πραγματοποίηση των ονείρων των προηγούμενων «πονεμένων» γενεών, τότε, ένα έχω να τους πω: Αποτύχατε!

Δεν μας είσαστε άλλο χρήσιμοι. Συνειδητοποιήστε το τώρα, όσο είναι καιρός και αφήστε μας, εμάς, τους πιο νέους (στα μυαλά) ελεύθερους, μήπως και διορθώσουμε τα πράγματα.

Πρέπει να αλλάξουν πολλά! Δεν το λέω μόνο εγώ. Από παντού ακούγονται παρόμοιες φωνές και παντού γράφονται πλήθος σκέψεων και προτάσεων που καλούν για συμμετοχή σε αυτήν την «αλλαγή», που έχουμε ανάγκη.

Πού ακούστηκε η ηγεσία να μηνύει πολίτες... έστω κι αν αυτοί παρεκτρέπονται ή λειτουργούν ανώριμα ή και κακοπροαίρετα ακόμη; Το ηθικό πρόβλημα που ανακύπτει, δεν το αναλογίζονται; Οπωσδήποτε δεν πρέπει να μένουν ατιμώρητοι. Αλλά Υπουργός να μηνύει πολίτη; Τόσο πολύ «θίγονται»; Κι όταν η ηγεσία ή πρόσωπα αυτής, θίγουν τα δικά μας συμφέροντα, την δική μας αξιοπρέπεια... με διάφορους τρόπους... την φορολογία, την συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου (πχ. ΑΓΕΤ Ηρακλής, παλαιότερα, ΟΤΕ, ΔΕΗ όπως επιχειρείται το τελευταίο χρονικό διάστημα...), με τον κραυγαλέο και «ξαφνικό» πλουτισμό κάποιων, με το υποβιβασμό της χώρας μας στο διεθνές πεδίο... τότε, εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Να τους κυνηγάμε με τις πέτρες ή μήπως να τους φτύνουμε, όταν τύχει να τους συναντούμε στο δρόμο;

Πού ακούστηκε, πολίτες να μεταφέρονται «σηκωτοί» και σιδηροδέσμιοι και να τους αφαιρείται το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και επικοινωνίας... έστω κι αν φταίνε; Τόσο πολύ κινδυνεύει το κράτος;

Επιτέλους, για ποιόν λόγο κάποιοι καταχρώνται την όποια εξουσία τους;

Για ποιόν λόγο κάποιοι κρύβονται πίσω από την κάθε είδους ασυλία τους;

Για ποιόν λόγο υποχρεώνουν και ωθούν τους πολίτες στην μιζέρια;

Για ποιόν πολιτισμό μας μιλάνε; Για ποιόν πολιτισμό πασχίζουν;

Ποια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση εννοούν;

Περιμένουν από τους πολίτες να βγάλουν τα «κάστανα από την φωτιά»;

Περιμένουν από τους ηλικιωμένους να πεθάνουν από την πείνα ή την έλλειψη φαρμάκων, για να γλυτώσουν λίγες δεκάρες τα Δημόσια Ταμεία;

Περιμένουν - και μάλιστα χωρίς να δίνουν αυτοί πρώτοι το παράδειγμα - από τους επιχειρηματίες και τους εμπόρους... απ’ όλες τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, να ενισχύσουν την δήθεν ασφαλιστική τους μεταρρύθμιση... τύπου ΙΚΑ; (όλοι γνωρίζουμε την πρόσφατη περίπτωση της κοπέλας που πάσχει από κίρρωση του ήπατος και μπράβο στην Φάνη Πετραλιά για την παρέμβασή της και την λύση που επέβαλε! ... Δεν μπορούμε όμως, να περιμένουμε πάντα κάποιος να κάνει μια καλή πράξη...)

Αυτή είναι η «κοινωνία των πολιτών»;

Ας ηρεμήσουν λίγο. Ας καταλάβουν πως η δική τους ψεύτικη καθημερινότητα, που οριοθετείται στα πλαίσια εφημερίδων-καναλιών, δεν έχει καμία σχέση με την δική μας καθημερινότητα!

Αν θέλουν να συνεχίσουν να κάθονται στην «καρεκλίτσα» τους όμορφα και ωραία, ας έρθουν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με εμάς, τους πολίτες. Να το «διαπραγματευτούμε». Και θα το διαπραγματευτούμε!

Μέχρι τότε και πάντα στο πλαίσιο της επικαιρότητας, παραθέτω αποσπασματικά και μόνο ενδεικτικά, δίχως πρόθεση αλλοίωσης του πνεύματος που το διέπει, διατάξεις του Συντάγματος της Ελλάδος... ολόκληρο το κείμενο, μπορείτε να το βρείτε εδώ. Είναι ένα πάρα πολύ ωραίο κείμενο στο σύνολό του!!!

ΑΡΘΡΟ 1
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

ΑΡΘΡΟ 2
1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.

ΑΡΘΡΟ 4
1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2. ΟΙ Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
5. Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.

ΑΡΘΡΟ 5
1. Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
3. Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Κανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.
4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ' αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.

ΑΡΘΡΟ 5Α
1. Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει. Περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό είναι δυνατόν να επιβληθούν με νόμο μόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας, καταπολέμησης του εγκλήματος ή προστασίας δικαιωμάτων και συμφερόντων τρίτων.
2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσης τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19.

ΑΡΘΡΟ 7
1. Έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης.

ΑΡΘΡΟ 9Α
Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί, όπως νόμος ορίζει.

ΑΡΘΡΟ 14
1. Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους.
2. Ο τύπος είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται.
3. Η κατάσχεση εφημερίδων και άλλων εντύπων, είτε πριν από την κυκλοφορία είτε ύστερα από αυτή, απαγορεύεται. Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται η κατάσχεση, με παραγγελία του εισαγγελέα, μετά την κυκλοφορία:
α) για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας,
β) για προσβολή του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας,
γ) για δημοσίευμα που αποκαλύπτει πληροφορίες για τη σύνθεση, τον εξοπλισμό και τη διάταξη των ενόπλων δυνάμεων ή την οχύρωση της Χώρας ή που έχει σκοπό τη βίαιη ανατροπή του πολιτεύματος ή στρέφεται κατά της εδαφικής ακεραιότητας του Κράτους,
δ) για άσεμνα δημοσιεύματα που προσβάλλουν ολοφάνερα τη δημόσια αιδώ, στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος.
5. Καθένας ο οποίος θίγεται από ανακριβές δημοσίευμα ή εκπομπή έχει δικαίωμα απάντησης, το δε μέσο ενημέρωσης έχει αντιστοίχως υποχρέωση πλήρους και άμεσης επανόρθωσης. Καθένας ο οποίος θίγεται από υβριστικό ή δυσφημιστικό δημοσίευμα ή εκπομπή έχει, επίσης, δικαίωμα απάντησης. το δε μέσο ενημέρωσης έχει αντιστοίχως υποχρέωση άμεσης δημοσίευσης ή μετάδοσης της απάντησης. Νόμος ορίζει τον τρόπο με τον οποίο ασκείται το δικαίωμα απάντησης και διασφαλίζεται η πλήρης και άμεση επανόρθωση ή η δημοσίευση και μετάδοση της απάντησης.

Εν κατακλείδι, ζητώ συγνώμη αν ενοχλώ την αισθητική σας. Δεν έχω προσωπικά με κανέναν και με κανένα χώρο. Η ιδεολογική μου τοποθέτηση, είναι προσωπικό θέμα.

Ίσως, η δική μου φωνή να είναι από τις πιο μικρές και τις λιγότερο σημαντικές. Για ακόμη μία φορά, με μια ακόμη ανάρτηση, θέλω να εκφράσω την αγανάκτησή μου για το σήμερα και την αγωνία μου για το αύριο.

Αν φωνές σαν και τη δική μου δεν ακούγονται δυνατά γιατί, πιθανόν, ποιοτικά να μην είναι ισχυρές, έχει καλώς. Μικρό το κακό…

Οι «άριστοι» όμως, που βρίσκονται;


Χρήσιμο υλικό: Το Σύνταγμα (Βουλή των Ελλήνων)