Η «περιπέτεια» του Πεκίνου και ο νόμος του Μέρφυ

Διασταυρώσεις: Η «περιπέτεια» του Πεκίνου και ο νόμος του Μέρφυ

Αν και μας χωρίζουν πέντε μέρες από την τελετή έναρξης του Πεκίνου, οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Κίνας μπορούν ήδη να χαρακτηριστούν… περιπετειώδεις. Πριν από λίγους μήνες τα γεγονότα στο Θιβέτ έβαλαν σε σκέψεις αρκετούς δυτικούς ηγέτες για το αν πρέπει να παραστούν στην τελετή έναρξης ή όχι. Μάλιστα πολλοί στη Δύση μίλησαν με καθόλου κολακευτικά λόγια για τις πρακτικές του κινεζικού κομμουνιστικού καθεστώτος (λογοκρισία, βία έναντι των Θιβετιανών μοναχών). Έπειτα, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή εξέφρασε τις ανησυχίες της για την πορεία των εργασιών στα γήπεδα, νοτιοκορεάτικο τηλεοπτικό δίκτυο διέρρευσε απόρρητα πλάνα από την πρόβα της τελετής έναρξης και το αμερικανικό Κογκρέσο μέσω ψηφίσματός του κατηγόρησε το Πεκίνο για τις επιδόσεις του στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Going for the gold

Foreign Policy In Focus World Beat Vol. 3, No. 31 Going for the Gold

Forty years after the historic 1968 Olympics, the eyes of the world are focused on Beijing. The torch traveled 85,000 miles across the globe, the longest trip it has taken before a game since the 1936 Olympics held in Berlin. Just as in 1936, the run-up to these games has been fraught with protests focusing on the host country's human rights record, leaving many to question if China is using the games for political cover, just as Nazi Germany did.

Critical issues facing China, including conditions in Tibet, the war in Darfur, their support for undemocratic regimes, and most recently, the government's decision to censor journalists' use of the Internet during the Olympics, are all garnering media coverage. These competing controversies ultimately beg the question of whether China should have the games at all, and if the United States should participate.

Ανανέωση ιστολογίου και scribefire

Όσοι επισκέπτεστε συχνά το ιστολόγιό μου, θα παρατηρήσατε την από σήμερα ανανεωμένη εμφάνισή του καθώς και την εισαγωγή ενός νέου τρόπου αναδημοσίευσης άρθρων και αναρτήσεων άλλων ιστολογίων ή ιστοσελίδων που πιστεύω, ότι θα φανεί πιο χρηστικός από τα bookmarks στο my del.icio.us (όταν δεν γράφω... διαβάζω και προτείνω).

Ο λόγος για τον οποίο συνέβη αυτό είναι ο εμπλουτισμός και η υποστήριξη των απόψεων και των σκέψεων που εκφράζονται από την "πολιτική προσέγγιση", καθώς και η όσο το δυνατόν καλλίτερη παρουσίαση ζητήματων διεθνών σχέσεων και εξωτερικής πολιτικής (του κύριου όγκου δηλαδή της θεματολογίας της "πολιτικής προσέγγισης"), κάτι που άλλωστε λείπει από τις περισσότερες πηγές ενημέρωσης (δημοσιογραφικές και μη) στην χώρα μας.

Σκοπός δεν είναι σε καμία περίπτωση η οικειοποίηση γραπτών σκέψεων / προτάσεων / απόψεων αλλά, η παρουσίασή τους και μόνον ενημερωτικά (γι' αυτό υπάρχει και η αντίστοιχη ετικέτα που υποδεικνύει πως το κείμενο δεν είναι δικό μου)!

Κάτι τέτοιο πιστεύω ότι, θα βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός ευρύτερου διαλόγου όχι μόνον "χωροταξικά" αλλά και σε περιεχόμενο. Γι' αυτό άλλωστε και έχω επιλέξει εδώ κι αρκετό καιρό πως, αν πρέπει να δημοσιεύσω όχι δικό μου κειμένο και τυχαίνει να είναι γραμμένο σε άλλη γλώσσα εκτός των ελληνικών, αυτό να δημοσιεύεται "ως έχει" για να μην χάνει την αυθεντικότητά του (κάτι που ισχύει και για τα links).

Σαν επιπρόσθετο αποτέλεσμα όμως, είχε και την σταδιακή αύξηση επισκεψιμότητας από περιοχές εκτός Ελλάδος και όχι απαραίτητα από έλληνες, οι οποίοι - όπως μού γράφουν - θα ήθελαν να διαβάζουν κείμενα μου στα αγγλικά έτσι, ώστε να μην είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν γλωσσικά εργαλεία, όπως του google για παράδειγμα, που δεν εγγυώνται και την καλλίτερη δυνατή μετάφραση. Αν λοιπόν και δεν ήταν βασική μου επιδίωξη, αφού επιθυμώ να απευθύνομαι περισσότερο σε έλληνες αναγνώστες, θα πρέπει να ικανοποιήσω και αυτό το αίτημα, για να είμαι συνεπής προς όλους τους αναγνώστες της "πολιτικής προσέγγισης". Και η πιο εύκολη και ενδεδειγμένη λύση είναι η αναδημοσίευση.

Θα πρέπει να σημειώσω ότι ως πρακτική, η αναδημοσίευση κειμένων δηλαδή, δεν είναι κάτι που με ευχαριστεί ιδιαίτερα, κρίνεται όμως αναγκαία διότι πάντα υπάρχουν άλλοι οι οποίοι γνωρίζουν ένα θέμα καλλίτερα από εμάς ή βλέπουν κάποιες πτυχές του, που μπορεί να μας διαφεύγουν τη στιγμή που θέλουμε να γράψουμε γι' αυτό...
Το εργαλείο που χρησιμοποιώ είναι το scribefire - πρόσθετο εργαλείο του firefox, το οποίο έχει την δυνατότητα να αναδημοσιεύει κείμενα αυτούσια και εύκολα στο ιστολόγιό μας, χωρίς να χρειάζεται να απομακρυνόμαστε από αυτό. Το ίδιο εργαλείο χρησιμοποιούμε και στο σταχυολόγιο για την καθημερινή ανανέωση του περιεχομένου του και το πιο σημαντικό απ' όλα είναι πως η χρήση του δεν περιορίζεται μόνον στον blogger ή το wordpress αλλά, μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες πλατφόρμες ιστολογίων.