Of Gods And Men

 

81 years ago we were forced to fight a war we had never wished for. Our small country with outdated armed forces, obsolete arms and no means, had to defend itself from an empire with the most advanced military equipment at that time, and with a mighty power of hundreds of thousands heavily armed troops that they could just walk through!

There was only one answer against fascism and that answer was heard loud and clear: OXI ( = No)! Italy had ten times the fire-power of Greece and overwhelming land, air and sea superiority. But we won. We won spiritually, psychologically and practically in the extreme cold mountains and fields of Northern Epirus, nowdays in Albania. It was the first defeat of the Axis powers and the first liberation of territory captured by the Axis powers.

 

The price paid from both sides was high. Blood, sweat and tears. There is nothing good at war. No greatness, no pride, no honour! History is full of it. History is written with blood, sweat and tears...

 

We all know that people make the same mistakes again and again, because they never really learn. Sooner or later we might have to defend our small homeland from fascism and oppression - once more, and we shall prevail again, not because we have the strength or the fire-power but because we have the will to defend ourselves and what is fair and just!

 

Till then, we will be commemorating our grandfathers who fought and sacrificed themselves for our freedom, and we will be preserving their their legacy to us and to all mankind! 

Δύο γυναικεία αγάλματα: Ο πόλεμος του '40

 

Η μία ανακηρύχθηκε σύμβολο της Ελληνίδας μάνας του Έπους του ΄40. Ελένη Ιωάννου Ιωαννίδου. Στις 2 Φεβρουαρίου 1941 έστειλε στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή το ακόλουθο τηλεγράφημα.

 

"Πρὸς τὸν Πρόεδρον τῆς Κυβερνήσεως Κύριον Ἀλέξανδρον Κορυζήν

 

Ὁ υἱός μου, Εὐάγγελος Ἰ. Ἰωαννίδης, ἀπωλέσθη εἰς τὰς ἐπιχειρήσεις τῆς Κλεισούρας. Παρήγγειλα εἰς τοὺς τέσσαρας ἤδη ὑπηρετοῦντας υἱούς μου: Χρῆστον, Κώσταν, Γεώργιον καὶ Νίκον Ἰ. Ἰωαννίδην, νὰ ἐκδικηθῶσιν τὸν θάνατον τοῦ ἀδελφοῦ των. 

 

Κρατῶ εἰς ἐφεδρείαν ἄλλους τέσσαρας: Πάνον, Ἀθανάσιον, Γρηγόριον καὶ Μενέλαον Ἰ. Ἰωαννίδη, κλάσεων 1917 καὶ νεωτέρων. 

 

Παρακαλῶ κληθῶσιν ὀνομαστικῶς καὶ οὗτοι, εἰς πάσαν περίπτωσιν ἀνάγκης τῆς Πατρίδος ἢ τυχὸν ἀπωλείας ἑτέρου τέκνου μου πρὸς ἐκδίκησιν ἐχθροῦ. Γνωρίσατε Βασιλέα μας ὅτι ὕστατον ἐπιφώνημα θέλει εἶναι: ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΙΣ 

 

Ἑλένη Ἰωάννου Ἰωαννίδου Κυπαρισσία, 2 Φεβρουαρίου 1941."

 

Τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος της έγιναν το 2009 στην Κυπαρισσία. Οι άλλες είναι οι γυναίκες της πρώτης γραμμής, οι γυναίκες της Πίνδου. Το άγαλμα της Ζαγορίσιας Γυναίκας της Πίνδου βρίσκεται στην είσοδο του κάμπου των Ασπραγγέλων. Το άγαλμα στήθηκε το 1993 και είναι αφιερωμένο στις γυναίκες του Ζαγορίου και στην συμβολή τους στην απόκρουση των ιταλικών δυνάμεων το φθινόπωρο του 1940.

 

Στη συνεισφορά των γυναικών του Ζαγορίου αναφέρεται και το χρονογράφημα του πολεμικού ανταποκριτή Παύλου Παλαιολόγου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα» στις 3 Δεκεμβρίου 1940, το οποίο και παρατίθεται.

 

"Μέτωπο, Δεκέμβριος

 

Καθυστερημένες φθάνουν οι επίσημες εκθέσεις στη Γενική Διοίκηση της Ηπείρου, για την δράσι των γυναικόπαιδων και των άμαχων, κατά την περίοδον της εισβολής των Ιταλών στο ελληνικό έδαφος!! Αλλά και έτσι καθυστερημένες δε χάνουν τη σημασία τους. Με τη λιτή γλώσσα, αποτελούν πολύτιμα ντοκουμέντα για τον ιστορικό πού θ’ ασχοληθεί, με την εποποιία της Ηπείρου. Δεν είναι έργο στο όποιον δεν επιδόθηκαν, δεν υπάρχει προσπάθεια που δεν προθυμοποιήθηκαν να καταβάλουν.

Στην αγκαλιά τους μετέφεραν τους τραυματίες οι γυναίκες. Στην ράχη των ζώων τοποθετούσαν τους αιχμαλώτους τραυματίες και τους συνόδευαν από το πεδίο του πολέμου στα μετόπισθεν. Και δεν περιορίζονται μόνον σε έργα ανθρωπισμού.

 

Κατασκευάζουν δρόμους, γέφυρες, μεταφέρουν πολεμοφόδια, κινδυνεύουν μαζί με τους στρατιώτες. Γυναίκες, γέροντες, παιδιά, ιερείς —αντιγράφω την έκθεση — επισκεύασαν οδόν μήκους εξ χιλιομέτρων εις το τέρμα Καπεσόβου του Ζαγορίου. Άνθρωπος δεν έμεινε εις τα χωριά. Και εννέα ετών ακόμα παιδιά εβοήθησαν εις την κατασκευήν της γέφυρας Κοκκόρου.

 

Πέντε ετών παιδάκια έζωσαν και εκείνα τες ποδιές και μετέφεραν χαλίκια. Οι αιχμάλωτοι βλέποντας αυτόν τον συναγερμόν εξέφραζαν την εκπληξίν τους. Εξαιρετικές περιποιήσεις στο στρατό μας, απ’ όποιο χωριό και αν περνουσε. Εις το Τσεπέλοβο τριακόσιοι άνδρες φιλοξενήθηκαν ανά δέκα ως δεκαπέντε, στα διάφορα σπίτια. Έφθαναν βρεμένοι, κουρασμένοι από τη μακρότατη πορεία. Έτρεχαν οι γυναίκες να τους στεγνώσουν, να τους αλλάξουν, να τους πλύνουν τα ρούχα, να τα μαντάρουν. Οι χωρικοί φιλοτιμούνται ποιος να προσφέρει τα περισσότερα τρόφιμα. Ψωμί, φασόλια, πατάτες, καρύδια, σφάγια στη διάθεση των στρατιωτών.

 

Όταν δε ο στρατός εστάλη στα ύψη της Γκαμήλας, τα όποια και κατά τους θερινούς ακόμα μήνες είναι σκεπασμένα με χιόνι, όλα τα σπίτια έδωσαν από μια χοντρή βελέντζα και από δύο σακιά, για να μη κρυώνουν οι φαντάροι μας. Δεκαπενταετείς έφηβοι, γυναίκες, γέροι, άλλοι φορτωμένοι στις πλάτες, άλλοι με τα ζώα των, μετέφεραν συνεχώς όλα τα πολεμοφόδια από το Καπέσοβο στο Βρυσοχώρι. 

 

Περπατούσαν επί δύο ήμερες, σε δρόμους, άλλοτε φοβερά, δύσβατους και άλλοτε φοβερά λασπώδεις. Στη μάχη έξω απ’ το Τσεπέλοβο, ο αξιωματικός πολεμούσε με άνδρες, που είχαν μείνει νηστικοί επί τέσσαρες μέρες και τα κατσάβραχα είχαν σχίσει τα παπούτσια των πολεμιστών. Πήρε το τηλέφωνο και ζητούσε να του στείλουν επειγόντως ψωμί και άρβυλα…Τα σύρματα ήταν κομμένα… θα χρειαζόταν πολύς καιρός ως που ν’ ακουσθή και να φθάσουν τα τρόφιμα από τα Γιάννινα. Ένας τηλεφωνητής του Τσεπελόβου, αντιληφθείς τις ανάγκες ειδοποίησε τους κατοίκους και αμέσως αι γυναίκες του Τσεπελόβου φορτώθηκαν στις πλάτες παπούτσια, και ότι τρόφιμα υπήρχαν, και τράβηξαν για την πρώτη γραμμή. Ο σταθμάρχης Δοβράς με τις γυναίκες του χωρίου δέθηκαν με τριχιές και ζεύτηκαν τα κανόνια τα οποία ανέβασαν στα απόκρημνα υψώματα.

 

Ο σταθμάρχης Βωβούσης εγκατέλειψε το Σταθμό και πήγε να πολεμήσει με τους άνδρας του, και τους άλλους, που προσεφέρθησαν, εναντίον των Ιταλών, έως ότου έφυγαν από το Ελληνικό έδαφος. Κάτοικος της Λαΐστης έρριξεν εννέα τενεκέδες πετρέλαιο και κατέστρεψαν μια γέφυρα για να εμπόδιση τη διέλευση του εχθρού. Τρόφιμα – διαβάζω σε μια έκθεση – δεν έμειναν στο Ζαγόρι. Το χόρτο όλο δόθηκε στη κτήνη του στρατού. Ο πληθυσμός για να τραφεί, σφάζει τα ζώα του, που αποτελούν γι’ αυτόν, το παραγωγικό κεφάλαιο του.

 

- Ας μην μας μείνει τίποτε φωνάζουν.

 

- Θα δουλέψουμε

 

- Θα δουλέψουμε διπλά, φθάνει να μην χάσωμε τη λευτεριά μας.

 

Και τώρα που ο εχθρός απομακρύνθηκε και διώκεται στη θάλασσα, οι γυναίκες των χωριών της Ηπείρου λησμονώντας τις ανάγκες τους, στρώθηκαν στη δουλειά και πλέκουν κάλτσες για τους ελευθερωτές…

 

- Σας μετέφερα, ακατάστατα, ατακτοποίητα, αχτένιστα, όπως τα βρήκα, τα στοιχεία των εκθέσεων.

Τι χρειάζεται ο φραστικός διάκοσμος εκεί όπου μόνα τους βοούν πράγματα; Βοούν, για να επιβεβαιώσουν τη μεγάλη αλήθεια, ότι η ύπαιθρος εθαυματούργησε. Το λένε οι ξένοι, το λέμε εμείς που την είδαμε, το λένε οι επίσημες εκθέσεις".

 

πηγή: https://www.facebook.com/vangelis.chorafas/posts/193457486266590

Σόρος – Ερντογάν: Μία ιστορία αγάπης και μίσους

γράφει ο Βαγγέλης Χωραφάς

 

Πριν από λίγες ημέρες οι πρεσβευτές 10 χωρών της Δύσης, συμμάχων της Τουρκίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Νορβηγίας, της Σουηδίας, της Δανίας, της Φινλανδίας, της Νέας Ζηλανδίας, του Καναδά και των ΗΠΑ με κοινή τους ανοιχτή επιστολή την περασμένη Δευτέρα, τέταρτη επέτειο της αρχικής σύλληψης του Οσμάν Καβαλά, έκαναν λόγο για «σοβαρές σκιές στη λειτουργία της δημοκρατίας» στην Τουρκία.

Απαντώντας ο Ταγίπ Ερντογάν, αποκάλεσε τον Οσμάν Καβαλά «απομεινάρι του Σόρος». Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο στενός σύμμαχος του Ερντογάν, ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί. . Ήδη, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε τους δέκα πρεσβευτές για να τους επιδώσει διάβημα διαμαρτυρίας για ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας, ενώ σε χωριστή ανακοίνωσή του τους κατηγόρησε για πολιτικοποίηση μιας δικαστικής υπόθεσης και άσκηση πιέσεων στο δικαστικό σώμα.

Η εποχή των καλών σχέσεων

Ωστόσο, κάποτε ο Ταγίπ Ερντογάν είχε πολύ καλές σχέσεις με τον Τζορτζ Σόρος και το Ίδρυμα Ανοικτή Κοινωνία.

Το 2017 ο Αχμέτ Σεβέρ, σύμβουλος του πρώην προέδρου της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιούλ, είχε αποκαλύψει ότι το 2003 κατά την διάρκεια του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, υπήρξε συνάντηση Ερντογάν-Σόρος, κατά την διάρκεια της οποίας ο Ερντογάν ζήτησε την στήριξη του Σόρος. «Εμείς είμαστε η ανοικτή κοινωνία στην Τουρκία. Υποστήριξε μας». Αυτό ήταν το επιχείρημα του Ερντογάν. Ο Egemen Bagis, ο Omer Celik, ο Hasan Kuneyt Zapsu (ο οποίος συντόνισε τις επαφές) και ο Οσμάν Καβαλά ήταν παρόντες σε αυτή την συνάντηση.

Η υποστήριξη που ζητήθηκε από τον Σόρος αφορούσε την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας προς την ΕΕ. Για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκε η Ανεξάρτητη Επιτροπή για την Τουρκία, η οποία χρηματοδοτήθηκε από τον Σόρος. Σε αυτή συμμετείχαν ο πρώην πρόεδρος της Φινλανδίας και κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ Μάρτι Αχτισάαρι, ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Μισέλ Ροκάρ, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας και Ευρωπαίος Επίτροπος Χανς βαν ντερ Μπρουκ, η πρώην Ιταλίδα υπουργός Εξωτερικών Έμμα Μπονίνο και άλλοι. Όλοι αυτοί έκαναν συστηματικό lobbying υπέρ της έναρξης της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ.

Κατά την διάρκεια του ταξιδιού του στην Κωνσταντινούπολη το 2005, ο Τζορτζ Σόρος έγινε δεκτός από τον Ταγίπ Ερντογάν και την κυβέρνηση του. Μεταξύ του 2001 και του 2008 το Ίδρυμα Ανοικτή Κοινωνία δεν αντιμετώπισε κανένα νομικό πρόβλημα και χρηματοδότησε πολλές δραστηριότητες στην Τουρκία. Μάλιστα, αυτή την περίοδο, οι αντίπαλοι του Ερντογάν κατηγορούσαν το Ίδρυμα Ανοικτή Κοινωνία ότι ήταν ερντογανικό. Στην Τουρκία ιδρύθηκε το παράρτημα «Ανεξάρτητη Επιτροπή της Ανοικτής Κοινωνίας» με επικεφαλής τον Can Paker, ο οποίος αποχώρησε το 2011.

Η διάρρηξη των σχέσεων

Καθώς οι ενταξιακές διαδικασίες της Τουρκίας άρχισαν να βαλτώνουν και το καθεστώς Ερντογάν δεν μπορούσε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, τα θέματα που χρηματοδοτούσε ο Σόρος, όπως οι ελευθερίες, οι δημοκρατικές αξίες και τα δικαιώματα των μειονοτήτων, μετατράπηκαν σε αγκάθια για τον Ταγίπ Ερντογάν. Οι κρατικές πρωτοβουλίες διάλυσης της κοινωνίας των πολιτών από την κυβέρνηση, αυξήθηκαν μετά τα γεγονότα στο Γκεζί και έπληξαν και την Ανοικτή Κοινωνία. Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 2015, οι προσωπικές επαφές Ερντογάν-Σόρος σταμάτησαν.

Οι κατηγορίες που αποδόθηκαν στον Οσμάν Καβαλά για υποκίνηση των διαδηλώσεων στο Γκεζί και την δημιουργία χάους και αναταραχής σε όλη τη χώρα, με ταυτόχρονη προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης-με λίγα λόγια ένα έγχρωμο πραξικόπημα-γρήγορα επεκτάθηκαν και στο Ίδρυμα Ανοικτή Κοινωνία. Ο πρόεδρος του ιδρύματος Ali Hakan Altinay συνελήφθη και ανακρίθηκε. Ο Οσμάν Καβαλά (ο κόκκινος Σόρος) συνελήφθη το 2017 και έχει φορτωθεί αλλεπάλληλες καταδίκες για προσπάθεια ανατροπής του πολιτεύματος. Για την ακρίβεια, απαλλάχθηκε τον Φεβρουάριο του 2020 από την κατηγορία της υποκίνησης των διαδηλώσεων του Πάρκου Γκεζί το 2013, για να συλληφθεί εκ νέου λίγες ώρες αργότερα με την κατηγορία αυτή τη φορά της εμπλοκής του στο αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016 κατά του Ερντογάν. Για την συγκεκριμένη κατηγορία ο εισαγγελέας έχει ζητήσει να του επιβληθεί ποινή ισόβιας κάθειρξης.

Αποτέλεσμα αυτών των διώξεων ήταν η αποχώρηση του Ιδρύματος Ανοικτή Κοινωνία από την Τουρκία το 2018.

Το ίδρυμα TESEV

Τα χρόνια της παρουσίας του στην Τουρκία, ο Τζορτζ Σόρος χρηματοδότησε μεταξύ άλλων και το Τουρκικό Ίδρυμα Οικονομικών και Κοινωνικών μελετών(TESEV). Στο ίδρυμα αυτό έκανε την πρακτική της η κόρη του Ταγίπ Ερντογάν, Σουμεϊγιέ.

Το ίδρυμα αυτό έχει 300 ιδρυτικά μέλη. Την εποχή της ίδρυσης του ο Can Paker ήταν ο πρώτος πρόεδρος του. Το 2015 άφησε την θέση του μετά από υπόδειξη του Σόρος και ίδρυσε το Podem.

O Hasan Cuneyt Zapsu πρώην σύμβουλος του Ερντογάν, στέλεχος του ΑΚΡ και πρώην μέλος του ΔΣ του TESEV, βρίσκεται επίσης στο Podem.

Ο αρχηγός της κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης CHP Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου είναι επίσης ιδρυτικό μέλος του TESEV, όπως και το στέλεχος του AKP Etem Sancak που διετέλεσε και μέλος του ΔΣ του TESEV.

Και ο Οσμάν Καβαλά ήταν μέλος του TESEV. Μάλιστα έχουν έναν κοινό εξάδελφο με την Μεράλ Ακσενέρ του Καλού Κόμματος. Πολλοί αποδίδουν τις διώξεις του και σε αυτό τον παράγοντα.

Ιδεολογικοπολιτικές παράμετροι

Μετά την ανάληψη της εξουσίας Ντόναλντ Τραμπ το 201ι και το πραξικόπημα στην Τουρκία το 2016, Τραμπ και Ερντογάν συνέπεσαν στις κατηγορίες κατά του Τζορτζ Σόρος. Ήταν ένα σημείο επαφής μεταξύ τους που είχε διάρκεια.

Ο Ερντογάν με την δαιμονοποίηση του Σόρος ήθελε να δείξει στην Ουάσιγκτον, ποια ήταν η θέση του για την εξέλιξη του παγκόσμιου συστήματος και της παγκοσμιοποίησης.

Με την πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ, ο Ερντογάν είναι υποχρεωμένος να αλλάξει το αφήγημα του για τον Οσμάν Καβαλά, Το αφήγημα στρέφεται πλέον προς το εσωτερικό και όχι προς το εξωτερικό.

Το νέο αφήγημα έχει δύο συνιστώσες. Η πρώτη είναι ότι διαχρονικά ο ξένος παράγοντας και κυρίως η Δύση επιβουλεύεται την Τουρκία και απεργάζεται τον διαμελισμό της, πολύ περισσότερο τώρα που ο Ταγίπ Ερντογάν αναδεικνύει τη χώρα του σε διεθνή δύναμη. Η δεύτερη αφορά την πάντα υπάρχουσα αντίληψη στην Τουρκία περί "εσωτερικού εχθρού”, στην συγκεκριμένη περίπτωση η αποσταθεροποιητική πέμπτη φάλαγγα του Σόρος. Σε όλα αυτά, αν προστεθεί και μια δόση αντισημιτισμού, διαμορφώνει ένα τοπίο στο οποίο ο Καβαλά μπορεί να θεωρηθεί ότι "βρίσκεται πίσω από όλα”, σε μια συνωμοσία που συνενώνει ελίτ και καταπιεσμένες μειονότητες, δημιουργώντας ένα συμπαγές μπλοκ εκλογικής στήριξης του Ερντογάν.

Η άμεση ή έμμεση εμπλοκή των Κιλιτσντάρογλου και Ακσενέρ σε προσωπικές σχέσεις ή διαδικασίες που σχετίζονταν με τον Σόρος, μειώνει το εύρος της κριτικής που θα μπορούσε να ασκήσει η αντιπολίτευση στον Τουρκο πρόεδρο.