Με τον σταυρό στο χέρι

Δεν πάει πολύς καιρός όταν μεταξύ φίλων και γνωστών συζητούσαμε για το Ληξούρι, το παρόν του και το μέλλον του… ξέρετε, ήταν μία από εκείνες τις συζητήσεις που τραβούν σε διάρκεια και έχουν και πολλές προεκτάσεις, συνήθως άσχετες με το κεντρικό θέμα της συζήτησης. Εν πάση περιπτώσει, βασικό πρόσωπο της όλης κουβέντας ήταν ο απερχόμενος Δήμαρχος Ληξουρίου, για τον οποίο ελέχθη ότι του αξίζει μια ακόμη τετραετία στο δημαρχιακό θώκο επειδή τα βράδια πηγαίνει στο μαγαζί του και πλένει τα ποτήρια…

Αντιλαμβάνεστε την έκπληξή μου. Είπα από μέσα μου: δεν είναι δυνατόν να ακούω κάτι τέτοιο από ενήλικες που αγαπούν κι ενδιαφέρονται για τον τόπο τους. Για να μην παρεξηγηθώ· εγώ δεν ακυρώνω κανέναν και καμία πρόθεση. Πήρα τον λόγο με τη σειρά μου κι αφού είπα μπράβο στον άνθρωπο που κάνει την δουλειά του και είναι νοικοκύρης - καθώς φαίνεται, επεσήμανα στους συνομιλητές μου ότι είναι και δήμαρχος και θα ήθελα να γνωρίζω ποιες είναι οι δράσεις και οι παρεμβάσεις του καθ’ όλη την διάρκεια της έως τώρα θητείας του σε πλήθος ζητημάτων και πόσο ωφέλησαν τελικά αυτές οι δράσεις και παρεμβάσεις τους κάτοικους και τους επισκέπτες της Παλικής, ντόπιους και ξένους. Ήθελα να μάθω πόσο βελτιώθηκε η ζωή στην Παλική.

Δεν πήρα καμία απάντηση. Δεν γνώριζαν να μου απαντήσουν; Μα αν δεν γνώριζαν τότε, πώς περιμένουν η ψήφος τους να έχει την δύναμη και την αξία που της αναλογεί; Δεν ήθελαν να μου απαντήσουν; Τότε θα ήταν σαν να θέλουν να ακυρώσουν εκείνον που θέλουν να επιβραβεύσουν. Τον απερχόμενο Δήμαρχο δηλαδή! Να έτυχε; Οι περισσότεροι από δαύτους ασχολούνται με τα πολιτικά τοπικά δρώμενα όλη τους τη ζωή! 

Προβληματίστηκα από τη βουβαμάρα. Δεν το κρύβω. Είναι πολιτικό επιχείρημα ο επαγγελματισμός του οποιουδήποτε; Πως μπορεί να στηριχθεί ένα πρόσωπο μόνο και μόνο επειδή ως επαγγελματίας κάνει την δουλειά του; Δεν ξέρω. Κι όλα τα υπόλοιπα; Η καθαριότητα; Η ανάπτυξη και οι επενδύσεις; Ο εξωραϊσμός του αστικού τοπίου; Ο τουρισμός; Η ανάδειξη της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς και παράδοσης; Κι από την άλλη, η παρακμή που είναι τόσο εμφανής με ένα νοσηλευτικό ίδρυμα που υπολειτουργεί και με ένα εκπαιδευτικό πάλι ίδρυμα υπό αναστολή; Ποιά σχέδια βρήκαν τον δρόμο τους και ποιό όραμα έφτασε στην υλοποίησή του;

Κάθε τακτικός επισκέπτης στην Κεφαλονιά γνωρίζει πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλο το νησί αναβαθμίζεται πλην της Παλικής. Θα μου πείτε, το Ληξούρι προσφέρει ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο. Ε, κάτι είναι κι αυτό. Όμως δεν είναι αρκετό!

Ο τόπος που ζουν λίγοι κι επισκέπτονται πολλοί, πρέπει να είναι τόπος καθαρός και όμορφος! Να παρέχει διευκολύνσεις. Να είναι τόπος ασφαλής. Να έχει μία κάποια προοπτική. Όχι μόνον οικονομική αλλά και πολιτιστική και κοινωνική! Να κρατά τους νέους ανθρώπους με αγάπη και μην τους διώχνει αναγκαστικά. Και οι νέοι φεύγουν! Είτε το θέλουν είτε όχι. Τώρα θα μου πείτε: φταίει ο Κατσιβέλης γι’ αυτό; Όχι! Φταίει η νοοτροπία του τόπου και ό,τι ο κάθε Κατσιβέλης εκπροσωπεί. Θυμηθείτε! Το πλύσιμο των ποτηριών και των πιάτων μπορούν να σας εξασφαλίσουν μια θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο και γιατί όχι, την Δημαρχία!