Λένε, σε περιόδους κρίσεως και στις δύσκολες στιγμές, βγαίνει ο καλύτερος εαυτός μας και αυτό είναι αληθές. Αληθές όμως είναι πως για κάποιους από εμάς βγαίνει στην επιφάνεια και ο χειρότερος εαυτός μας κι έτσι διατηρείται η όποια ισορροπία.
Όλοι οι προηγούμενοι μήνες έδειξαν πως δεν είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι ούτε για τη καλή ούτε και για την ανάποδη! Και φτάνουμε στο σήμερα. Σήμερα, η αντίδραση μας στο εμβόλιο, το οποίο ετοιμάστηκε και προορίζεται να προστατεύσει τον γενικό πληθυσμό, έχει προκαλέσει διχογνωμία που φτάνει στα όρια του παραλογισμού.
Εκείνοι που έχουν πεισθεί για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού με εμβόλιο το οποίο - εκ των πραγμάτων - είναι αμφιβόλου δράσεως κι αποτελεσματικότητος, κατηγορούν εκείνους που διστάζουν κι εκφράζουν επιφυλάξεις ως αμόρφωτους, αφελείς ακόμη κι επικίνδυνους!
Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Έχουμε πρόβλημα; Ναι, έχουμε πρόβλημα. Υπάρχει ο κορωνοϊός; Ναι, υπάρχει και συνιστά απειλή για κάποιους από εμάς, όχι όμως για όλους! Υπήρξαν και κατά το πρόσφατο παρελθόν απειλές κατά της υγείας του γενικού πληθυσμού; Βεβαίως και υπήρξαν κι εξακολουθούν να υπάρχουν. Τί συνέβη σε εκείνες τις περιπτώσεις; Ποιά ήταν η αντιμετώπιση από τους ανευθυνο-υπεύθυνους (τις πολιτικές ηγεσίες δηλαδή), τις φαρμακευτικές εταιρείες και την επιστημονική κοινότητα;
Τα ερωτήματα τα θέτουμε για να έχουμε ένα μπούσουλα. Ε;
Στην χώρα μας τώρα. Αν κανείς ανατρέξει στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ θα διαπιστώσει πως τα προηγούμενα χρόνια οι θάνατοι κυμαίνονταν στα ίδια επίπεδα (300-350 / ημέρα) με σήμερα. Η διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι τώρα - ευτυχώς που γίνονται θαύματα - δεν πεθαίνει κανείς από γηρατειά, καρκίνους ή ό,τι άλλο παρά μόνον από κορονωιό. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην Γερμανία αλλά, εν πάση περιπτώσει, μένει στον καθένα να το επαληθεύσει.
Τι έπραξε και τί πράττει η ελληνική κυβέρνηση;
Έβγαλε από τον πάγο πρόσωπα όπως ο Μόσιαλος, με αντικειμενικό σκοπό να επηρεάσει και ακολούθως να διαμορφώσει την κοινή γνώμη. Οι νεότεροι δεν τον γνωρίζουν αλλά οι παλαιότεροι ασφαλώς και τον θυμούνται.
Αντί να κόπτεται για την ασφάλεια και την υγεία των πολιτών, προτίμησε την επιβολή αλόγιστων περιορισμών κι επιδόθηκε στη βεβαίωση προστίμων και μάλιστα με υπερβολικό ζήλο που θα ζήλευε κι ο Κιμ Γιονγκ Ουν. Αλήθεια ή ψέμματα;
Ξόδεψε και ξοδεύει, σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας σημαντικά ποσά στην επικοινωνιακή διαχείριση του όλου θέματος αντί να ενισχύσει το σύστημα υγείας. Αλήθεια ή ψέμματα;
Συνέπεια αυτής της λογικής ήταν και η διοχέτευση κεφαλαίων προς κάθε «επιστήμονα» όχι για έρευνα αλλά για τηλεοπτική εμφάνιση! Αλήθεια ή ψέμματα;
Οι πολιτικές μιας κάποιας ελάφρυνσης των βαρών των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων όχι μόνον δεν έχουν και δεν θα έχουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα, αντίθετα θα μας ξαναφέρουν πίσω στο 2010 και αυτή τη φορά με μεγαλύτερη ένταση. Αποδεικνύεται έτσι πως ήταν (είναι) μία κυβέρνηση χωρίς πρόγραμμα και σχέδιο.
Την ίδια ώρα που όλοι μας περιμένουμε επιδόματα κι ελαφρύνσεις για συντήρηση, ο πολιτικός κόσμος της χώρας, πληρώνεται κανονικά έστω κι αν αμφισβητείται η χρησιμότητά του... (αυτή όμως, είναι μία άλλη ιστορία) και δεν δίνει - έστω αυτή τη φορά - το παράδειγμα που θα έπρεπε πρώτος να δώσει στους κατοίκους αυτής της χώρας. Σε όλους εμάς. Αντίθετα τι βγαίνουν και μας λένε; Οι αποταμιεύσεις των ελλήνων αυξήθηκαν(!).
Το γνωρίζουμε. Δεν είμαστε ούτε Νορβηγία, ούτε Ελβετία και ούτε θα γίνουμε ποτέ γιατί δεν βολεύει εκείνους που είναι βολεμένοι. Όταν όμως έχεις να διαχειριστείς ένα πρόβλημα, οφείλεις να λειτουργήσεις με προσοχή και σοβαρότητα. Με συνείδηση και σχέδιο.
Το ζήτημα δεν είναι υγειονομικό - μόνο. Είναι πρώτα και κύρια πολιτικό και ηθικό, και η ελληνική κυβέρνηση απέτυχε σε κάθε περίπτωση. Αντί λοιπόν να βρισκόμαστε σε αντιπαράθεση μεταξύ μας, μήπως να δούμε και να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα στην πραγματική τους βάση;
Σε ό,τι αφορά στο εμβόλιο... Τί να πώ; Δεν είμαι γιατρός. Ο Μπουρλά όμως ως ευγενής έντιμος κι αξιοπρεπής καθώς είναι, δεν έχει εμβολιαστεί με το εμβόλιο της εταιρείας του και δεν προτίθεται να εμβολιαστεί, όπως και κανείς από τις κεφαλές της Pfizer... Πολύ φοβάμαι πως ο υπαρκτός κίνδυνος μιας υγειονομικής κατάστασης, έδωσε την δικαιολογία που ήθελε ο «δυτικός» και «πολιτισμένος» κόσμος για να επιβληθούν πολιτικές ελέγχου και περιορισμού με το πρόσχημα της υγείας και της ασφάλειας κι είναι πράγματι αστείο αν αναλογιστεί κανείς πως εκείνοι που κόπτονται για την υγεία και την ασφάλειά μας, έχουν καταστρέψει οικονομικά και κοινωνικά οικογένειες κι οικογένειες... επαγγελματίες κ επαγγελματίες... ανθρώπους και ανθρώπους... ζωές και ζωές...
Ναι, πιθανόν είμαστε αφελείς κι επικίνδυνοι. Σήμερα όμως δεν είναι σχεδόν κανείς αμόρφωτος και αν πρέπει να επιλέξω, προτιμώ τους αμόρφωτους από τους «σπουδαγμένους» γιατί αυτοί τουλάχιστον διαθέτουν κάποια ελάχιστα αποθέματα τσίπας.
Ο λόγος είναι πολιτικός. Τίποτε περισσότερο. Τίποτε λιγότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου