Είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό και επίκαιρο ερώτημα, η απάντηση στο οποίο μπορεί να μας εξηγήσει γιατί σήμερα η εφαρμοζόμενη πολιτική στην χώρα μας, κάθε άλλο παρά χρήσιμη είναι, τόσο για τους πολίτες όσο και για την ίδια την ηγεσία… την κάθε ηγεσία.
Αν μη τι άλλο, σκοπός μιας υπεύθυνης και ανοιχτής κοινωνίας είναι η στήριξη και ενδυνάμωση των παραγωγικών της δυνάμεων με όσο το δυνατόν περισσότερα κίνητρα που θα οδηγήσουν σε μια πραγματική και όχι εικονική ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα και για κάθε θέμα χωριστά.
Λόγω των ραγδαίων μεταβολών σε όλους τους τομείς της καθημερινής μας ζωής – πράγμα που παρατηρείται σε παγκόσμια κλίμακα – δεν υπάρχει σαφήνεια ως προς τα κοινωνικοπολιτικά πλαίσια που θα μπορούσαν να προσδιορίζουν το εύρος και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κοινωνικής και πολιτικής λειτουργίας. Μέσα στον λαβύρινθο των κοινωνικοπολιτικών ανακατατάξεων, αξίες, θεσμοί, κεκτημένα, βρίσκονται σε διαρκή απειλή, παρά τις όποιες προσπάθειες από διάφορες πλευρές.
Εμείς οι πολίτες, νιώθουμε να βρισκόμαστε στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων, ιδιαίτερα όταν προβλήματα όπως η παιδεία, η απασχόληση, το ασφαλιστικό, η υγεία, ενώ θα έπρεπε να έχουν προτεραιότητα και σύμφωνα με το πνεύμα ενός διευρυμένου και εν εξελίξει πολιτικού διαλόγου αντίθετα, έκπληκτοι, παρακολουθήσαμε λίγες μόνον ημέρες πριν το ελληνικό Κοινοβούλιο να βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση προσπαθώντας εναγωνίως, για ακόμη μια φορά, στην προάσπιση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων-προνομίων των μελών του.
Η συμμετοχή των πολιτών στην διαμόρφωση των πολιτικών που θα πρέπει να ακολουθηθούν ούτως, ώστε η κοινωνία μας να πάει προς τα μπρος, είναι τουλάχιστον ανύπαρκτη, αν εξαιρέσουμε την δικαιολογία των εκλογών… Να γιατί οι πολίτες αντιμετωπίζουν το κράτος με καχυποψία. Και την ίδια στιγμή, το κράτος αντιμετωπίζει τους πολίτες με καχυποψία επειδή ζητούν τα αυτονόητα!
Σκοπός μας θα πρέπει να είναι η αλλαγή αυτής της κατάστασης. Σκοπός μας θα πρέπει να είναι ο μετασχηματισμός της κοινωνικής λειτουργίας στην χώρα μας και ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου που ο καθένας μας θα είναι σε θέση να διαδραματίσει μέσα σ’ ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο, και όχι πάντα ευχάριστο, περιβάλλον.
Σκοπός είναι η κινητοποίηση όλων εκείνων των δυνάμεων που προς το παρόν ανέχονται ξανά και ξανά την καθεστωτική νοοτροπία του βολέματος "ως έχει", και να ασκήσουν πίεση προς την ηγεσία της χώρας για πραγματικές αλλαγές! Η άσκηση της πολιτικής πρέπει να γίνεται μόνον από τους πολιτικούς. Η διαμόρφωση όμως των πολιτικών αποφάσεων, πρέπει να ανήκει σε όλους και πρέπει να ζητείται η συμμετοχή όλων!
Οι πρόσφατες διαδικασίες στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ αποκάλυψαν την πραγματική ανάγκη των πολιτών για συμμετοχή και συνυπευθυνότητα, αν μόνο δεχθούμε ότι η αιτία (των διαδικασιών αυτών) δεν ήταν μόνο η ήττα στις εκλογές του περασμένου Σεπτέμβρη, κι εφόσον η συζήτηση πήρε τέτοιες διαστάσεις που κατά κάποιο τρόπο μας δείχνει τον δρόμο της αναζήτησης για περισσότερες και πιο ποιοτικές αλλαγές, για πιο διάφανη, καλλίτερη και αποτελεσματική άσκηση της εξουσίας.
Οπωσδήποτε και δεν θα ασχοληθώ με χρώματα, με κόμματα και ιδεολογίες όχι γιατί πέθαναν, όπως υποστηρίζουν πολλοί αλλά, διότι πάρα πολύ απλά το θέμα δεν είναι ούτε τα χρώματα, ούτε οι ιδεολογίες, ούτε οι εκφραστές τους.
Αναζητώντας τις ισορροπίες εκείνες που θα επιτρέψουν την κοινωνική και πολιτική πρόοδο, η ηγεσία της χώρας θα πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της. Όπως και να ’χει είτε ο ένας είτε ο άλλος θα κληθεί να κυβερνήσει. Αν όμως η εξουσία είναι αυτοσκοπός τότε, ο αυταρχισμός, η αλαζονεία των κυβερνώντων, ο εκφυλισμός της δημόσιας διοίκησης και η παροχή κακών υπηρεσιών, η συρρίκνωση της αγοράς και της αγοραστικής δύναμης των πολιτών και τέλος-τέλος, η αδράνεια και η συντήρηση, θα διατηρηθούν μέσα στην καθημερινότητά μας και ουσιαστικά θα θέσουν την δημοκρατία μας και τον κάθε έναν από εμάς υπό συνεχή επιτήρηση…
Αν όμως, επιτέλους, οι πολιτικοί μπουν μέσα στην καθημερινότητα των πολιτών και βγουν έξω από την καθημερινότητα των εφημερίδων και των καναλιών… αν αποδεσμευτούν από τον έρωτα της καρέκλας και ζητήσουν την συμμετοχή και την συνυπευθυνότητα όλων των κοινωνικών δυνάμεων του τόπου, τότε, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και πάλι για πρόοδο και ανάπτυξη!
Αν μη τι άλλο, σκοπός μιας υπεύθυνης και ανοιχτής κοινωνίας είναι η στήριξη και ενδυνάμωση των παραγωγικών της δυνάμεων με όσο το δυνατόν περισσότερα κίνητρα που θα οδηγήσουν σε μια πραγματική και όχι εικονική ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα και για κάθε θέμα χωριστά.
Λόγω των ραγδαίων μεταβολών σε όλους τους τομείς της καθημερινής μας ζωής – πράγμα που παρατηρείται σε παγκόσμια κλίμακα – δεν υπάρχει σαφήνεια ως προς τα κοινωνικοπολιτικά πλαίσια που θα μπορούσαν να προσδιορίζουν το εύρος και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κοινωνικής και πολιτικής λειτουργίας. Μέσα στον λαβύρινθο των κοινωνικοπολιτικών ανακατατάξεων, αξίες, θεσμοί, κεκτημένα, βρίσκονται σε διαρκή απειλή, παρά τις όποιες προσπάθειες από διάφορες πλευρές.
Εμείς οι πολίτες, νιώθουμε να βρισκόμαστε στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων, ιδιαίτερα όταν προβλήματα όπως η παιδεία, η απασχόληση, το ασφαλιστικό, η υγεία, ενώ θα έπρεπε να έχουν προτεραιότητα και σύμφωνα με το πνεύμα ενός διευρυμένου και εν εξελίξει πολιτικού διαλόγου αντίθετα, έκπληκτοι, παρακολουθήσαμε λίγες μόνον ημέρες πριν το ελληνικό Κοινοβούλιο να βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση προσπαθώντας εναγωνίως, για ακόμη μια φορά, στην προάσπιση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων-προνομίων των μελών του.
Η συμμετοχή των πολιτών στην διαμόρφωση των πολιτικών που θα πρέπει να ακολουθηθούν ούτως, ώστε η κοινωνία μας να πάει προς τα μπρος, είναι τουλάχιστον ανύπαρκτη, αν εξαιρέσουμε την δικαιολογία των εκλογών… Να γιατί οι πολίτες αντιμετωπίζουν το κράτος με καχυποψία. Και την ίδια στιγμή, το κράτος αντιμετωπίζει τους πολίτες με καχυποψία επειδή ζητούν τα αυτονόητα!
Σκοπός μας θα πρέπει να είναι η αλλαγή αυτής της κατάστασης. Σκοπός μας θα πρέπει να είναι ο μετασχηματισμός της κοινωνικής λειτουργίας στην χώρα μας και ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου που ο καθένας μας θα είναι σε θέση να διαδραματίσει μέσα σ’ ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο, και όχι πάντα ευχάριστο, περιβάλλον.
Σκοπός είναι η κινητοποίηση όλων εκείνων των δυνάμεων που προς το παρόν ανέχονται ξανά και ξανά την καθεστωτική νοοτροπία του βολέματος "ως έχει", και να ασκήσουν πίεση προς την ηγεσία της χώρας για πραγματικές αλλαγές! Η άσκηση της πολιτικής πρέπει να γίνεται μόνον από τους πολιτικούς. Η διαμόρφωση όμως των πολιτικών αποφάσεων, πρέπει να ανήκει σε όλους και πρέπει να ζητείται η συμμετοχή όλων!
Οι πρόσφατες διαδικασίες στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ αποκάλυψαν την πραγματική ανάγκη των πολιτών για συμμετοχή και συνυπευθυνότητα, αν μόνο δεχθούμε ότι η αιτία (των διαδικασιών αυτών) δεν ήταν μόνο η ήττα στις εκλογές του περασμένου Σεπτέμβρη, κι εφόσον η συζήτηση πήρε τέτοιες διαστάσεις που κατά κάποιο τρόπο μας δείχνει τον δρόμο της αναζήτησης για περισσότερες και πιο ποιοτικές αλλαγές, για πιο διάφανη, καλλίτερη και αποτελεσματική άσκηση της εξουσίας.
Οπωσδήποτε και δεν θα ασχοληθώ με χρώματα, με κόμματα και ιδεολογίες όχι γιατί πέθαναν, όπως υποστηρίζουν πολλοί αλλά, διότι πάρα πολύ απλά το θέμα δεν είναι ούτε τα χρώματα, ούτε οι ιδεολογίες, ούτε οι εκφραστές τους.
Αναζητώντας τις ισορροπίες εκείνες που θα επιτρέψουν την κοινωνική και πολιτική πρόοδο, η ηγεσία της χώρας θα πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της. Όπως και να ’χει είτε ο ένας είτε ο άλλος θα κληθεί να κυβερνήσει. Αν όμως η εξουσία είναι αυτοσκοπός τότε, ο αυταρχισμός, η αλαζονεία των κυβερνώντων, ο εκφυλισμός της δημόσιας διοίκησης και η παροχή κακών υπηρεσιών, η συρρίκνωση της αγοράς και της αγοραστικής δύναμης των πολιτών και τέλος-τέλος, η αδράνεια και η συντήρηση, θα διατηρηθούν μέσα στην καθημερινότητά μας και ουσιαστικά θα θέσουν την δημοκρατία μας και τον κάθε έναν από εμάς υπό συνεχή επιτήρηση…
Αν όμως, επιτέλους, οι πολιτικοί μπουν μέσα στην καθημερινότητα των πολιτών και βγουν έξω από την καθημερινότητα των εφημερίδων και των καναλιών… αν αποδεσμευτούν από τον έρωτα της καρέκλας και ζητήσουν την συμμετοχή και την συνυπευθυνότητα όλων των κοινωνικών δυνάμεων του τόπου, τότε, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και πάλι για πρόοδο και ανάπτυξη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου