* Ο τίτλος είναι δανεισμένος από το ομώνυμο έργο του Νικολάϊ Γκόγκολ
Όλοι είμαστε εν δυνάμει βασιλείς. Όλοι είμαστε εν δυνάμει καρνάβαλοι. Άλλωστε εμείς οι άνθρωποι και δη πολίτες μιας "ευνομούμενης" πολιτείας το κάνουμε πολύ γούστο, να φορούμε μάσκες μέσα στην καθημερινότητά μας, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να ξορκίσουμε το κακό... ή έστω, να το ξεγελάσουμε...
Έτσι, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, δεν πράττουμε τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο απ' ό,τι επιχειρεί ο διπλανός μας!
Κατά συνέπεια, καταφέρνουμε με αποτελεσματικότητα και ιδιαίτερη επιτυχία - θα προσέθετα, να μην προχωρούμε βήμα πιο πέρα, να παραμένουμε στάσιμοι και μάλιστα να νιώθουμε και υπερήφανοι γι' αυτό καθώς, "υπερασπίζουμε θερμοπύλες" και "αμυνόμαστε υπέρ κεκτημένων".
Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το φαινόμενο (ναι, είναι φαινόμενο) της διαρκούς αποτυχίας του "επανιδρυμένου" νεοελληνικού γκουβέρνου σε όλα τα επιπέδα και για οποιοδήποτε θέμα και από την άλλη, να προσπαθεί - και να καταφέρνει μερικώς, αυτός, ο πρωτεργάτης της επανίδρυσή μας , να μάς πείθει για τις επιτυχίες του?
Έχουμε επανίδρυση κύριοι!
Δεν το έχετε καταλάβει ακόμη?
Επανιδρυθήκαμε το 2004, το 2007 και μόλις πρόσφατα, με τον τελευταίο ανασχηματισμό!
Πολύ φοβάμαι - και ας μην θεωρηθεί αχαριστία - πως, από την πολλή επανίδρυση οι υπόλοιποι ευρωπαίοι θ' αρχίσουν να ζηλεύουν την κατάκτηση (όχι του διαστήματος, αυτό έχει ήδη κατακτηθεί) του βίου και της πολιτείας μας... τον βίο και την πολιτεία της μικρής μας χώρας που συνεχίζει και επιβιώνει κάτω από αυτές τις συνθήκες. Αν ποτέ συμβεί αυτό, θα είναι πραγματικά τραγικό.
Είμαστε τραγικό παράδειγμα!
Και απαντώ, για να μην παρεξηγηθώ: Κάθε γεγονός και κάθε πολιτική (όλα στοχευμένα και μελετημένα σύμφωνα με το περιεχόμενο των αγορεύσεων του Πρωθυπουργού ενώπιον της εθνικής Αντιπροσωπείας) κακώς δεν μας κάνει να αισθανόμαστε υπερήφανοι. Κακώς αντιδρούμε! Κακώς φωνάζουμε και ως δημαγωγοί και λαϊκιστές που είμαστε... προφανώς, δεν είμαστε και καλοί έλληνες!
Ναι, θα συμφωνήσω με τον Πρωθυπουργό κακοί/καλοί μου συμπολίτες. Γιατί φωνάζουμε? Γιατί φοβόμαστε? Γιατί αγωνιούμε? Τί φοβόμαστε, όταν η επάρκεια, η σοβαρότητα, το ενδιαφέρον, η κοινωνική ευαισθησία και ο πολιτικός μας πολιτισμός... εξαντλούνται μεταξύ Μαξίμου και Ρηγίλλης?
Σάμπως, η χώρα μας δεν είναι η πιο ωραία? Η πιο όμορφη? Εμείς δεν είμαστε ο πιο καλός, ο πιο έξυπνος λαός, μεταξύ όλων των λαών της οικουμένης? Μήπως εμείς δεν είμαστε οι μόνοι που έχουν ιστορία, δηλαδή παρελθόν, άρα παρόν και σίγουρα μέλλον?
Γιατί λοιπόν τόση ανασφάλεια? Γιατί παραπονούμαστε? ...Όταν εμείς έχουμε τους καταλληλότερους - σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις - που μάς δουλεύουν αδιάκοπα νυχθημερόν?
Αυτό δεν σημαίνει επανίδρυση? Κι αν όχι? Τότε τί?
Προσωπικά, βρίσκομαι σε σύγχυση και οφείλω να το ομολογήσω. Τί φοβάμαι περισσότερο? Το απλανές - πυγολαμπιδέ βλέμμα Δένδια? Το πολλά υποσχόμενο - πλάνο - χαμόγελο Πάκη? Μήπως το τρακ του "πρωτοεμφανιζόμενου" Χατζηδάκη? Ή την διαρκή - γνώριζα από πριν - έκπληξη Παπαθανασίου? Μακρύς ο κατάλογος... και πραγματικά, έχω προβληματιστεί τόσο πολύ πολύ που, από το πλήθος αυτών των προβληματισμών, καταλήγω στο συμπέρασμα πως κάθε χρηματοπιστωτική κρίση, κάθε κρίση, ωχριά μπροστά τους!
Να λοιπόν κι ένα λάθος του ΣΚΑΪ (βλέπετε πώς συμβαίνει? Όσο ψάχνεις, ανακαλύπτεις και όσο σκέπτεσαι, γεμίζεις από ιδέες): Δίπλα στους 100 μεγάλους έλληνες, θα έπρεπε να καταρτιστεί, προς ψήφιση, άλλη μια λίστα με τους 100 πιο κακούς έλληνες.΄Ίσως μία άκομα, με τους 100 κάκιστους έλληνες και άλλη μία (έτσι, να γεμίζουμε λίστες) για εκείνους που δεν είμαστε και πολύ σίγουροι... να μην περιπλανώνται από εδώ κι από κει... Επειδή όμως με τις λίστες αυτές δεν γίνεται τίποτε και η επανίδρυση θα πάει στράφι, ίσως να βοηθούσαν οι εκλογικοί κατάλογοι και ίσως ακόμη-ακόμη, ένα άλλο μέτρο διαχωρισμού "καλών" και "κακών" ελλήνων να ήταν τα χρωματιστά ψηφοδέλτια στις προσεχείς εθνικές εκλογές... Θα ήταν μια καινοτομία.
Ειλικρινά, ήλπιζα και το ήθελα πολύ - ιδιαίτερα έπειτα κι από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα επιβεβλημένης και ηθελημένης σιωπής - να επανέλθω μ' ένα κείμενο σοβαρό και αξιοπρεπές. Όμως, πρόσωπα, εικόνες, πράγματα, συμβάντα... δεν μ' αφήνουν ν' αγιάσω.
... Κι αν το προσπαθήσω, πολύ φοβάμαι πως θ' αρχίσουν να με καταδιώκουν οι "Φίλοι του Άγιου Όρους"...
... Έιναι κι αυτοί οι Αφγανοί (λαθρο)μετανάστες που χαλάνε την αισθητική μου ρε γαμώτο!
Καλό Καρναβάλι σε όλους.
