Ποιό είναι το μέγεθος της κατάντιας μας?

Τα πήγαμε καλά! Αρκετά καλά! Θα μπορούσαν τα πράγματα να έχουν εξελιχθεί χειρότερα! Βλέπετε, η οργή, η αγανάκτηση, η αλαζονεία και ο τυχοδιωκτισμός μόνον αλαζόνες και τυχοδιώκτες αναδεικνύει… όλοι οι άλλοι? Απέδειξαν την ανεπάρκειά τους… την ιστορική πολιτική τους ανεπάρκεια!

 Εξαίρεση βέβαια αποτελούν ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο νεαρός αρχηγός του που, πολύ γρήγορα ξεπέρασαν αριστερίστικες αγκυλώσεις και αναχρονισμούς, απέρριψαν κάθε άλλοθι «ασφαλούς» μόνιμης αντιπολίτευσης και κατέγραψαν μία δύναμη που, ενδεχομένως, θα επιτρέψει στην κοινωνία ν’ αναπνεύσει λίγο.

Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη… μένει να αποδειχθεί το αληθές ή μη διότι, η διαχείριση της δύναμης, της όποιας δύναμης, όπως ακριβώς και της εξουσίας, είναι μια δύσκολη διαδικασία που δεν δικαιολογεί λάθη! Ιδιαίτερα σε μια περίοδο μακράς ταλαιπωρίας κι αβεβαιότητος σαν κι αυτή στην οποία καταδίκασαν την Ελλάδα και τους έλληνες, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να αμφισβητούνται προθέσεις! Πολιτικές ιδέες και πρακτικές κρίνονται και οι ιδέες που εκφράστηκαν και οι πρακτικές που εφαρμόστηκαν μέχρι σήμερα από τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, δεν ήταν εναρμονισμένες με τις επιθυμίες, τα όνειρα και τις ελπίδες του ελληνικού λαού. Εκφράστηκαν και εφαρμόστηκαν πολιτικές δίχως κανένα μέλλον και καμία νομιμοποίηση!

Οπωσδήποτε, το πολιτικό κατεστημένο, έτσι όπως το γνωρίσαμε από το 1974 μέχρι και προχθές, δεν θα κατέθετε εύκολα τα όπλα! Έστω και λιγοψυχώντας, κρατιέται στη ζωή με νύχια και δόντια! Τα ποσοστά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ παραμένουν υψηλά! Η ΝΔ αναδείχθηκε πρώτο κόμμα. Το ΠΑΣΟΚ είναι ακόμη εδώ! Και το ΚΚΕ επίσης! Δεν εκπλήσσει, πάντως, κανέναν το αποτέλεσμα των εκλογών. Η καταδίκη τους στη συνείδηση της πλειοψηφίας ήταν και είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη.

Το ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει το τερατούργημα που το ίδιο δημιούργησε! Η άρνηση - και σε πολλές περιπτώσεις, η ανικανότητα της ηγετικής του ομάδας να παράγει πολιτική, η επιδεικτική αδιαφορία της ως προς την προάσπιση του κύρους της χώρας, των συμφερόντων της χώρας και της αξιοπρέπειας των ελλήνων,  η απροθυμία της να απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, η συνειδητή παρεμπόδιση επενδύσεων, είτε του ιδιωτικού είτε του ευρύτερου δημόσιου τομέα… η απομάκρυνση από παραδοσιακές σοσιαλιστικές και σοσιαλδημοκρατικές αρχές και ο ενστερνισμός νεοφιλελεύθερων απόψεων και ιδεών, χάριν σοβαροφάνειας και συνέπειας ως προς τις γερμανικές αξιώσεις… οδήγησε έναν ολόκληρο κομματικό μηχανισμό στην αυτοτύφλωση, συνέβαλε στην αποδόμηση του κρατικού μηχανισμού, γελοιοποίησε τους θεσμούς και οδήγησε την ελληνική κοινωνία σε αδιέξοδο.

…Έτσι εξηγούνται, βέβαια, τα γνωστά σε όλους φαινόμενα ασυδοσίας, βίας και «τιμωρίας» από την πλευρά του πασοκικού καθεστώτος και των κυβερνήσεών του έναντι των πολιτών. Το ΠΑΣΟΚ, με μαθηματική ακρίβεια οδηγήθηκε στο περιθώριο της επιλογής του εκλογικού σώματος.

Η ΝΔ από την άλλη είχε δύο επιλογές. Μια εύκολη και μια δύσκολη. Η δύσκολη ήταν να μάθει από τα λάθη της, να κάνει την αυτοκριτική της, να ανανεωθεί ιδεολογικά και σε στελεχιακό δυναμικό, να επιδείξει συνέπεια, να αντιπαρατεθεί με το παρελθόν της, να ξεπεράσει τις φοβίες της και να ανοιχθεί στην κοινωνία και τους πολίτες με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Αυτό βέβαια, προϋπέθετε ειλικρίνεια αλλά, η ειλικρίνεια είναι σπάνια στις μέρες μας…

Η εύκολη λύση - λόγω ατολμίας - ήταν α) η χείρα βοηθείας στο ΠΑΣΟΚ για περιορισμένο χρονικό διάστημα, επενδύοντας έτσι στο διαφαινόμενο ρεύμα υπέρ της και στην φυσιολογική φθορά του «αντιπάλου» και β) Η παραγραφή λαθών και παραλείψεων που θα επέτρεπε με ένα απλό… σοβάτισμα, να παρουσιαστεί ένα brand new κόμμα στους ψηφοφόρους που θα διέβλεπαν στον νέο του αρχηγό, όλη εκείνη τη δυναμική και το σθένος που έλειπαν από τον προηγούμενο ηγέτη… όμως, δεν τα υπολόγισαν καλά. Οι εκλογές αργούσαν να έρθουν. Ο ενθουσιασμός μετετράπη σε προβληματισμό και ο προβληματισμός σε γκρίνια! Ο χρόνος άρχισε να μετρά βασανιστικά για τους επιτελείς της Συγγρού.

Κατά συνέπεια, κάθε μέρα που περνούσε, καθιστούσε την ΝΔ όλο και πιο συνυπεύθυνη στο κυβερνητικό «έργο» μιας κυβέρνησης δίχως ηθική νομιμοποίηση… μίας κυβέρνησης που, αντί να εργαστεί προς όφελος της χώρας, ουσιαστικά την παρέδωσε σε αρπακτικά και τοκογλύφους, εξυπηρετώντας το γερμανικό σχέδιο περί ευρωπαϊσμού!

Η ΝΔ γι’ ακόμη μία φορά έχασε το ραντεβού της με την ιστορία! Με την κλασσική πλέον αυτοαναίρεσή της, τη σύγχυσή της ως προς τον προσανατολισμό της (εγκατάλειψη μεσαίου χώρου / πατριωτικές κορώνες κι ευκολοχώνευτα συνθήματα), τον τυχοδιωκτισμό της, την έπαρση της, την ανεξήγητη (για εμένα) εμμονή της εξουσίας για την εξουσία (ρητορική ηγεσίας – το πρωί κυβέρνηση, το βράδυ αντιπολίτευση)…, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή του πολιτικού της… marketing από «σοβαρούς κύκλους» όπως αυτός του antinews για παράδειγμα,  οι επιλογές της και η στήριξη προσώπων, κατά τόπους, που δεν αντιπροσώπευαν και δεν αντιπροσωπεύουν την επιθυμία των πολιτών, η επιστράτευση «φίλων», κουμπάρων και λοιπών συγγενών, τής πήραν μέσα από τα χέρια την χρυσή ευκαιρία να γίνει δύναμη προοπτικής κι ελπίδας ΟΛΩΝ των ελλήνων!

Ο ευρύτερος φιλελεύθερος χώρος αναγκάστηκε να κατακερματιστεί και όντας αδύναμος, προσπάθησε να περάσει τις προτάσεις του προς τους έλληνες πολίτες… προσπάθεια εκ των πραγμάτων καταδικασμένη.

Ο Αντώνης Σαμαράς και η ΝΔ δεν κατάφεραν να πείσουν για την επόμενη μέρα. Αν ανατρέξει κανείς στα στοιχεία και στις αναλύσεις του εκλογικού αποτελέσματος βλέπει με απόλυτη καθαρότητα ότι, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο το ΚΚΕ και η ΝΔ διεσώθησαν εκλογικά λόγω των ηλικιωμένων ψηφοφόρων και μόνον!

Το ΚΚΕ, ως ένας εκ των τριών παραδοσιακών πυλώνων της ελληνικής πολιτικής σκηνής, με την εξ αρχής στείρα και πεισματική άρνησή του να αποτελέσει μέρος της λύσης έθεσε ουσιαστικά εαυτόν ως μέρος του προβλήματος! Δεν είναι τυχαία η μετακίνηση μεγάλου όγκου των ψηφοφόρων του προς τα κόμματα της κεντροαριστεράς και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ που και κυβερνητική πρόταση διετύπωσε – μένει να του δοθεί η ευκαιρία να το εφαρμόσει και στην πράξη έστω και συμβιβαστικά – και δεν αρνήθηκε τον ρόλο που οι πολίτες επέλεξαν να του δώσουν στα πολιτικά πράγματα της χώρας!

@

Όσοι νομίζουν πως οι ελληνικές εκλογές ήταν και είναι ελληνική υπόθεση είναι βαθιά νυχτωμένοι. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε τίποτα μονοδιάστατα. Λένε, η Ιστορία αποτελεί τον καλλίτερο δάσκαλο και η Ιστορία μάς δείχνει αυτό που οι περισσότεροι αρνούνται να δουν: Η Γερμανία, με τα συμπλέγματά της και με το βεβαρημένο παρελθόν της δεν θα μπορούσε να μην οραματίζεται ξανά και ξανά την γερμανική υπεροχή με την άνευ όρων κατάκτηση του ευρωπαϊκού χώρου! 

Ό,τι δεν κατάφερε με δύο παγκόσμιους πολέμους, το επιδιώκει σήμερα με άλλους όρους κι άλλα όπλα! Το επιδιώκει μεθοδικά κι αθόρυβα, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’50… τέτοιοι πόθοι όμως θέλουν τον χρόνο τους για να ικανοποιηθούν. Επέδειξαν επιμονή κι υπομονή και δυστυχώς, έτυχε στην δική μας γενιά και στην επόμενη, να πρέπει να αντιπαρατεθούμε με το «θηρίο»! Ένα θηρίο που βρίσκεται… μέσα μας!

Φτάσαμε στη δεύτερη δεκαετία του 21^ου αιώνα και είμαστε αναγκασμένοι να αναζητούμε, να παλεύουμε για αξιοπρέπεια, ισότητα, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, αξιοκρατία, ευκαιρίες… μιλάμε για έννοιες που κάποια στιγμή, κάπου στην διαδρομή… ηθελημένα ξεχάσαμε ή ξεπεράσαμε!

Οι γερμανοί επιδιώκουν ένα «γερμανικό μέλλον» για τους λαούς της Ευρώπης, βασισμένο στην αναξιοπρέπεια – το ονομάζουν πολιτισμό -  των άλλων λαών, πλην των γερμανών… φυσικά! Μάς τιμωρούν έτσι για την καταδίκη του δικού τους παρελθόντος! Σήμερα δεν χρειάζονται τα SS, η Wehrmacht ή η Luftwaffe. Την δουλειά την κάνουν πολύ καλά οι τραπεζίτες και οι υπάλληλοί τους. Οι μεσάζοντες και οι καιροσκόποι. Ο περιορισμός των δημοκρατικών ελευθεριών (καθ’ ότι οι γερμανοί ποτέ δεν γνώρισαν πραγματική δημοκρατία κι ούτε είναι σε θέση να κατανοήσουν την έννοια της και την αξία της) προς χάριν δήθεν της δημοσιονομικής σταθερότητας της ζώνης του ευρώ και η διαστροφική ερμηνεία του ευρωπαϊκού ιδεώδους, που επιτυγχάνεται από την κερδοσκοπία που επιχειρείται εις βάρος συγκεκριμένων χωρών-στόχων ποιόν ωφελούν αν όχι την… Γερμανία?

Κι όμως, αυτός ο λυσσαλέος αγώνας στο οικονομικό πεδίο φαίνεται τώρα να αποκτά μία κάποια ισορροπία! Το αποτέλεσμα των ελληνικών και των γαλλικών εκλογών, καταδεικνύουν πως υπάρχει βούληση για έναν διαφορετικό τρόπο διακυβέρνησης, με διαφορετικό περιεχόμενο και με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις παραδοσιακές δημοκρατικές αξίες για τις οποίες αγωνιζόμαστε αιώνες τώρα! Αυτό που δεν κατάφεραν οι φιλελεύθεροι δημοκράτες, φαίνεται να το επιτυγχάνουν οι εξ αριστερών ορμώμενοι και αυτό δεν είναι καθόλου κακό! Άλλωστε, δεν μιλάμε για μία σταλινική αριστερά του φασισμού και του εξαναγκασμού, αλλά για μία διαφορετική οπτική γωνία που προϋποθέτει τον σεβασμό προς τον πολίτη και σε κοινές αξίες κι αρχές.

Η προχθεσινή εκλογική διαδικασία όμως, με την ευθύνη των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων, πρόσθεσε επιπλέον προβλήματα κι έγινε το πρόσφορο έδαφος καλλιέργειας σημαντικών κινδύνων με μη ορατές προεκτάσεις για την ώρα. Θα τα βρούμε μπροστά μας…: α) την ανάδειξη του φασισμού ως υπολογίσιμης δύναμης, β) τον κατακερματισμό και την αποδυνάμωση της βούλησης των πολιτών, αν αναλογιστεί κανείς πως το ποσοστό που επέτυχαν τα κόμματα τα οποία δεν καταλαμβάνουν θέσεις στο Κοινοβούλιο αγγίζει το 20%  και γ) την αποχή που διαμορφώθηκε στο 35%!!!

Ενδεχομένως, κι αν καμία εκ των πολιτικών δυνάμεων που θα λάβουν διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης δεν τα καταφέρει, να έχουμε πάλι εκλογές σύντομα. Ίσως τα μεγέθη να διαμορφωθούν με διαφορετικό τρόπο, σε μια τέτοια περίπτωση. Παρ’ όλα αυτά ο κίνδυνος διαστρέβλωσης της βούλησης των πολιτών παραμένει! Κι εδώ βρίσκεται το μεγαλύτερό μας πρόβλημα και θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή ούτως, ώστε η όποια λύση αποφασιστεί να ωφελήσει τους πολίτες και να γίνει αποδεκτή ως ένα ικανό βήμα για την ενδυνάμωση και γιατί όχι, την αναμόρφωση των δημοκρατικών μας θεσμών.

Με την πρώτη ευκαιρία πρέπει να αλλάξει ο εκλογικός νόμος. Δεν επιτρέπεται χώρα που θέλει να λέγεται δημοκρατική να δίνει bonus και δωράκια! Οι βουλευτές δεν είναι εμπόρευμα για να μετακινούνται από εδώ κι από κει, και οι αποφάσεις του εκλογικού σώματος δεν μπορούν να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης κανενός!

20% τον συμπολιτών μας, δεν έχει εκπροσώπηση κι ως εκ τούτου δεν έχει έκφραση στο κοινοβούλιο! Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να ακουστεί και η δική τους φωνή! Στη δημοκρατία όλοι είναι σημαντικοί. Μεγάλοι ή μικροί. Λίγοι ή πολλοί. Είναι προς όφελος όλων μας το γεγονός πως υπάρχουν τόσες πολλές και διαφορετικές φωνές…

Επίσης, ένα μεγάλο ποσοστό του εκλογικού σώματος επέλεξε τη μη συμμετοχή. Οι λόγοι κι οι αιτίες ποικίλουν… Η συνειδητή όμως αποχή δεν αποτελεί πολιτική πράξη! Η πολιτεία - όχι τα κόμματα, έχει υποχρέωση να εξηγήσει σε όλους και ιδίως σε εκείνους που συνειδητά ζημιώνουν όλους εμάς με την ανυπαρξία τους, ότι η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία δεν είναι υποχρέωση, αλλά δικαίωμα και προνόμιο από το οποίο εξαρτάται η ποιότητα της καθημερινότητας που θέλουμε να έχουμε ως πολίτες και ως δημοκράτες.

Όλοι αγαπούμε την χώρα μας. Είτε αριστεροί, είτε κεντρώοι, είτε δεξιοί. Οφείλουμε και κυρίως τα κόμματα, να επιδείξουμε την σοβαρότητα που απαιτείται. Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις κινδύνους για το μέλλον σου και το μέλλον των παιδιών σου… δεν μπορείς να παίζεις! Δεν μπορείς να απέχεις! Ούτε έχει κανείς το δικαίωμα να επιλέγει την αντίδραση δίχως να την στοιχειοθετεί επαρκώς! Ούτε έχει κανείς το δικαίωμα να επιβάλλει την δική του αλήθεια… ιδίως όταν αυτή δεν «περνάει»!Τα πολιτικά παιχνίδια, τα χρώματα, οι ντουντούκες, οι σημαίες, τα συνθήματα, τα εμβατήρια, οι ύβρεις, οι ειρωνείες και οι αφισοκολλήσεις πρέπει επιτέλους να καταχωνιαστούν εκεί που ανήκουν!

Τουλάχιστον οκτώ χρόνια (μετρώντας από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Καραμανλή) πήγαν χαμένα! Θέλουμε μία πατρίδα αξιοπρεπή! Ονειρευόμαστε μια Ευρώπη δίκαιη και ισχυρή. Μια Ευρώπη που δεν θα εκβιάζεται και δεν θα εκβιάζει! Είμαστε ένας μικρός λαός… ας μην βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας!