Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Περί εμπιστοσύνης κι αξιοπιστίας

Ήταν αρχές της δεκαετίας του ‘90 όταν ο Αντώνης Σαμαράς και λίγοι, ελάχιστοι εξ ημών ξεκινούσαμε την μοναχική πορεία μας μέσα στην πολιτική ιστορία της πατρίδας μας. Μια πορεία που, παρά τις όποιες δυσκολίες αν μη τι άλλο, στιγμάτισε την ζωή και την πολιτική σκέψη των περισσοτέρων από εμάς! Η Πολιτική Άνοιξη, υπήρξε ίσως το καλλίτερο σχολείο στο οποίο έχω φοιτήσει κι αυτό διότι, ο αγώνας του Αντώνη Σαμαρά κι όλων όσων τον πλαισιώσαμε τότε, βασίστηκε στην ανάγκη για πολιτική αξιοπιστία, αλήθεια, δικαιοσύνη, ισότητα… κατέρριψε τις υπάρχουσες διαχωριστικές γραμμές δεξιάς / αριστεράς κι έφερε τους έλληνες πιο κοντά. Πάνω απ’ όλα τους έλληνες!

Ασφαλώς κι έγιναν λάθη! Ασφαλώς και δεν καταφέραμε να πείσουμε στο βαθμό που θα μπορούσαμε. Ασφαλώς και συγκεκριμένα άτομα έφεραν μεγάλο μέρος της ευθύνης… άτομα που σήμερα βρίσκονται εντός της ΝΔ, άτομα που συνεχίζουν το ίδιο καταστρεπτικό έργο είτε ως στελέχη είτε ως «φίλοι» του Αντώνη Σαμαρά! Καταστρεπτικό διότι δεν αντιλαμβάνονται τον ρόλος τους εντός της κοινωνίας παρά υπεράνω αυτής!

Μέσα σε έξι μήνες, τους τελευταίους έξι μήνες, η ΝΔ και οι επιλογές του Προέδρου της είχαν ως αποτέλεσμα να χάσει ο ευρύτερος φιλελεύθερος χώρος το ηθικό του πλεονέκτημα… αυτό το πλεονέκτημα που με πολύ αγώνα σιγά-σιγά ανακτούσε έπειτα από τα μαύρα χρόνια της διακυβέρνησης Καραμανλή και της ισοπεδωτικής διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Έχουμε μπροστά μας ένα κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό, βλέπουμε όλοι μας με έκπληξη την σταθερή καταγραφή ανάπτυξης φασιστικών δυνάμεων, ο πολίτης είναι απροστάτευτος από τις αποφάσεις των τραπεζοϋπαλλήλων που έξι μήνες τώρα κυβερνούν αυτόν τον τόπο δίχως δημοκρατική νομιμοποίηση και λαϊκή εντολή, προς όφελος των αφεντικών τους και παρά το σωτήριο γεγονός της προκήρυξης εκλογών, είναι πολύ δύσκολο να δούμε την δημοκρατία ή έστω λίγη περισσότερη δημοκρατία να επιστρέφει στον τόπο μας… γρήγορα ή δίχως κόστος!

Θυμάμαι τον Οδυσσέα Ελύτη  να σημειώνει με νόημα: «Από μια τέτοιαν Άνοιξη έχει ανάγκη ο τόπος, εύχομαι για το καλό της να την γνωρίσει η Ελλάδα»

Αρκετές φορές έχουμε αναφερθεί από το ιστολόγιο αυτό στην πολιτική αξία του Αντώνη Σαμαρά. Δεν χρειάζεται να το ξανακάνουμε. Όμως, είναι ακατανόητη η συμπεριφορά του και οι συμπεριφορές που αφήνει να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα εντός της ΝΔ. Και είναι σημαντικό να διερευνήσουμε αυτή την προβληματική διότι, έστω και κουτσουρεμένη, η ΝΔ την επομένη των εκλογών θα αποτελεί έναν εκ των σημαντικών πυλώνων της πολιτικής διακυβέρνησης της χώρας! Πώς? Υπό ποιες προϋποθέσεις? Με ψευτοδιλήμματα και παλαιοκομματικές νοοτροπίες? Με αλαζονικές συμπεριφορές και δικαιολογίες?

Η ΝΔ ακόμη δεν έχει καταφέρει να απαντήσει πειστικά στο ερώτημα γιατί συμμετέχει και στηρίζει την κυβέρνηση Παπαδήμου! Ακόμη η ΝΔ δεν μπορεί να απαντήσει πειστικά γιατί συναινεί σε πολιτικές που συνθλίβουν όχι μόνον την αξιοπρέπεια αλλά ολόκληρη την ζωή των ελλήνων!

Το μόνο που ακούμε είναι ένα «εμπιστευθείτε με»… Ναι, αλλά πώς? Όταν τα δείγματα άλλα πράγματα δείχνουν?

Θα υπενθυμίσω στον Πρόεδρο της ΝΔ και στους πρώην συναδέλφους και φίλους μου, που αυτή την στιγμή βρίσκονται μαζί του, πως κάποτε μιλούσαμε για ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αξιοπρέπεια σε προσωπικό επίπεδο, Δικαιοσύνη σε κοινωνικό επίπεδο και Ελευθερία σε εθνικό επίπεδο. Τι απέγιναν αυτές οι απόψεις?

«Εμπιστευθείτε με»…. Τί σημαίνει «εμπιστευθείτε με»? Λευκή επιταγή? Δεν το γνωρίζετε πως οι επιταγές πλέον δεν έχουν αντίκρισμα?  

Πάντα υπάρχει χρόνος… συνηθίζουν οι πολιτικοί μας να λένε πως στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα… Οι έλληνες όμως βρίσκονται σε αδιέξοδο! Κι επειδή μνημονεύσαμε τον Οδυσσέα Ελύτη, αυτόν τον μεγάλο έλληνα… ας θυμηθούμε μία ακόμη γραφή του:

«Χίλιοι δυο παραφυλάνε σε κοιτάν και δεν μιλάνε. Είσαι σήμερα μονάρχης κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις»

Δεν υπάρχουν σχόλια: