Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Σχετικά με την συνέντευξη τύπου του Γιώργου Παπανδρέου στα πλαίσια της ΔΕΘ

 Είναι γνωστή η κριτική που έχω ασκήσει κατά καιρούς στον Γιώργο Παπανδρέου και τις επιλογές του, από αυτό εδώ το ιστολόγιο. Επιλογές, που σε πολλές περιπτώσεις δημιούργησαν προβλήματα τόσο στους πολίτες, όσο και στο ίδιο ΠΑΣΟΚ. Επιλογές, που έθεσαν το ΠΑΣΟΚ σε ομηρία ετών, σε προβληματισμούς και ιδεολογικές-προγραμματικές αμφιταλαντεύσεις. Επιλογές, που μετέτρεψαν το ΠΑΣΟΚ (πάντα κατά την προσωπική μου άποψη) από δύναμη προοπτικής και ανανέωσης, σε  μέρος του πολιτικού μας προβλήματος! Πράγματα λίγο-πολύ γνωστά...

Όμως ας είμαστε δίκαιοι. Αν κάπου θα πρέπει να ρίξουμε το "φταίξιμο"... ε, τότε δεν μπορεί να φταίει για όλα κάποιος ή κάποιοι ελάχιστοι και μόνον... Υπάρχει πλήθος παραμέτρων που έφεραν το ΠΑΣΟΚ ως εδώ! Είναι πολλές οι αιτίες που μας οδήγησαν σε μία προβληματική κοινωνική και πολιτική κατάσταση επώδυνη και επικίνδυνη.

Η κριτική από την πλευρά μας, από την πλευρά των πολιτών, ως πρακτική και ως εργαλείο ελέγχου, θα έχει αξία όταν ο σκοπός δεν θα είναι ούτε η προσβολή, ούτε η ειρωνεία, μα ούτε και η απαξίωση αλλά, η διόρθωση, η συνδρομή, η συμμετοχή! Αυτό είναι το μέτρο που πολλές φορές χάνουμε (όχι ηθελημένα) και τελικά, εγκλωβιζόμαστε στην επανάληψη και την μιζέρια. Μια "βόλτα" στα διάφορα πολιτικά ιστολόγια με απλή ανάγνωση των περιεχομένων τους  - κυρίως όταν αναφέρονται στην καθημερινότητα, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μου - μπορεί να πείσει τον καλόπιστο αναγνώστη για το αληθές αυτού του ισχυρισμού.

Τώρα που και ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου ολοκλήρωσαν τις εμφανίσεις τους στην Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης, νομίζω, μπορώ να διατυπώσω δυο-τρεις σκέψεις σχετικά. Αυτές που περίμενα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεν ήταν οι προκάτ ομιλίες τους, αλλά οι συνεντεύξεις της επόμενης ημέρας, οι οποίες αν και με προσυμφωνημένο περιεχόμενο - όπως συνηθίζεται, μπορούν να αναδείξουν ειδήσεις και να προβάλλουν σκέψεις και πολιτικές στοχεύσεις.

Την προηγούμενη Κυριακή, είχαμε τον Κώστα Καραμανλή... γνωστά τα σχόλια και οι εντυπώσεις που άφησε σε όλους μας. Ένας Καραμανλής σε αγωνία, που παρίστανε τον Πρωθυπουργό της χώρας... και μάλιστα, με χαμηλή υποκριτική απόδοση!

Χθες, ήταν η σειρά του Γιώργου Παπανδρέου. Ό,τι κι αν λέγεται, ό,τι κι αν γράφεται, ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν αυτός που έπρεπε να είναι. Ένας πολιτικός με λόγο επίκαιρο και πραγματικό, που είχε την ανάγκη να είναι ειλικρινής και... όταν έχεις την ανάγκη να είσαι ειλικρινής, τότε πραγματικά είσαι. Πράγμα πολύ σπάνιο για πολιτικό και μάλιστα πολιτικό αρχηγό! Η χθεσινή εμφάνιση του Γιώργου Παπανδρέου ήταν σίγουρα μια εμφάνιση που χρήζει και δεύτερης ανάγνωσης και προσωπικά με παρακινεί να αντιμετωπίζω τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, από εδώ και στο εξής, από μία διαφορετική σκοπιά. 

Το μόνο που μου προκάλεσε πολλή άσχημη εντύπωση και πρέπει να το επισημάνω, ήταν η αναφορά του περί αξιοκρατίας... όλοι γνωρίζουμε ότι αν κάτι το οποίο αντιμάχονται με μανία όλα τα πολιτικά κόμματα και όλοι οι πολιτικοί, είναι η αξιοκρατία! Καλό θα ήταν τέτοιες αναφορές να αποφεύγονται γιατί... προσβάλλουν την νοημοσύνη μας.

Από κει και πέρα, δεν νομίζω πως οφείλω να επεκταθώ περισσότερο στην εμφάνιση των δύο πολιτικών ανδρών στη Θεσσαλονίκη.  Η καθημερινότητα είναι αμείλικτη και θέλω να πιστεύω πως όλοι μας έχουμε να προσφέρουμε κάτι. Αν κι έχω σημειώσει σε παλαιότερη ανάρτησή μου ότι πρέπει ν΄αντιδρούμε στο πολιτικό και κοινωνικό καθεστώς και πως κάθε είδους αντίδραση είναι αποδεκτή, φαινόμενα τύπου Τατούλη και άλλα πυροτεχνήματα που φιλοδοξούν να φωτίσουν το σκοτάδι, μάλλον ν' αποπροσανατολίσουν προσπαθούν παρά να συνδράμουν σε αυτόν τον κοινό αγώνα ίασης της αρρωστημένης πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής.   

Δεν υπάρχουν σχόλια: